Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp., II Wydział Karny, w składzie:

Przewodnicząca: SSR del. do SO Aneta Jarmołowicz

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Nowicka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Szczecinie Macieja Dończyka

po rozpoznaniu w dniach: 18,23,25.06.2015r., 08,15,28.09.2015r., 07,13,20.10.2015r., 26.11.2015r., 01,08,15.12.2015r., 08,28.01.2016r., 01,02.03.2016r.,

sprawy:

1. T. K. (1) , syna K. i B. z d. A., urodzonego (...) w G.

2. A. J. (1) , syna E. i H. z d. K., urodzonego (...) w G.

oskarżonych o to, że:

I. w okresie od czerwca 2010r., do 19 lipca 2011r. w G.., D., M., S., S. i innych miejscowościach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, założyli i kierowali zorganizowaną grupą przestępczą, mającą na celu popełnianie przestępstw związanych z dokonywaniem kradzieży samochodów osobowych, przerabianiem numerów identyfikacyjnych pojazdów, podrabianiem dokumentów i ich rejestrowaniem na terenie Polski oraz sprzedażą przy użyciu podrobionych dokumentów, przy czym w ramach powyższej grupy przestępczej działali J. W. (1), J. K., M. R. (1), J. W. (2), M. G. (1)., A. B. (1) i inne ustalone osoby przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 258 § 3 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 258 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

3. J. K., syna J. i H. z d. W., urodzonego (...) w M.

4. J. W. (1) syna L. i K. z d. M., urodzonego (...) w S.

5. M. R. (1) , syna M. i M. z d. R., urodzonego (...) w B.

6. J. W. (2), syna S. i H. z d. P., urodzonego (...) w G.

7. M. G. (1), syna E. i S. z d. G., urodzonego (...) w M.

8. A. B. (1), syna A. i S. z d. B., urodzonego (...) w W.

oskarżonych o to, że:

II. w okresie od czerwca 2010r. do 19 lipca 2011r. w G. D., M., S. i w innych miejscowościach oraz w B. i okolicy, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą i innymi ustalonymi innymi osobami, brali udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez A. J. (1) i T. K. (1), mającej na celu popełnianie przestępstw związanych z dokonywaniem kradzieży luksusowych samochodów, przerabianiu numerów identyfikacyjnych pojazdu, uzyskiwaniu podrobionych dokumentów, rejestrowaniu ich na terenie Polski i zbywaniu, przy czym:

- J. W. (1) i J. K. dokonywali kradzieży pojazdów na terenie w B. i okolicy oraz dostarczali je T. K. (1) i A. J. (1) w okresie od czerwca 2010r. do 19 lipca 2011r.,

- M. R. (1) przechowywał kradzione pojazdy, przerabiał w nich numery identyfikacyjne, rejestrował je i brał udział w ich sprzedaży w okresie od czerwca 2010r. do 19 lipca 2011r.,

- J. W. (2) przechowywał kradzione pojazdy w okresie od 26 sierpnia 2010r. do 19 lipca 2011r.,

- M. G. (1) i A. B. (1) zbywali kradzione pojazdy w bliżej nieustalonym okresie pomiędzy 19 października 2010r. a 22 grudnia 2010r.

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

III. [16] w dniu 11 sierpnia 2010r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki L. (...) o numerze VIN (...) i numerze rej. (...)o wartości 68 000 euro (271945 złotych) oraz znajdujące się w nim rzeczy: laptop (...), buty piłkarskie, buty do biegania (...), torba sportowa, urządzenie podręczne prądu biomagnetycznego marki (...), fotelik dziecięcy, torba dziecięca buty dziecięce, kurtki dziecięce, klucze do mieszkania i inne – 5 sztuk, koszulka polo, ładowarka, okulary słoneczne, płyty CD i plecak dziecięcy o łącznej wartości 10 790 euro (45151 złotych) oraz dokumenty w postaci bliżej nieokreślonych niemieckiego dowodu osobistego, niemieckiego prawa jazdy, niemieckiego dowodu rejestracyjnego oraz dwóch kart kredytowych na szkodę M. K. i (...) z siedzibą w H., który następnie przekazali na w G.. T. K. (1) i innym osobom łącznie z materiałami (blaszka, wklejki) umożliwiającymi nadanie pojazdowi numeru wtórnego VIN (...), czym pomogli w zmianie numeru identyfikacyjnego samochodu,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zb. z art. 278 § 5 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1)

o to, że:

IV. [16] w okresie od 11 sierpnia 2010r. do 23 sierpnia 2010r. w G., D., B., w miejscowości D. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu z M. R. (1) i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabył za kwotę co najmniej 20 000 zł samochód marki L. (...) o nr VIN (...) i numerze rej. (...) o wartości 68 000 euro (271945 złotych), stanowiącej mienie znacznej wartości, który skradziony został 11 sierpnia 2010r. w B. na szkodę M. K.i (...) z siedzibą w H., a następnie zlecił zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto sam oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami wytworzył podrobione dokumenty:

- niemieckie dokumenty (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu, posługując się powyższymi dokumentami, doprowadził A. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 80 000 zł w związku z zakupem przez A. K. (1) samochodu pochodzącego z kradzieży i przekazaniem w ramach zapłaty gotówki w kwocie 40 000 zł oraz samochodu marki B. (...),

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

V. [16] w okresie od 11 sierpnia 2010r. do 17 sierpnia 2010r. w G.., D. i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki L. (...) o nr VIN (...) i numerze rej. (...)o wartości 68 000 euro (271945 złotych), stanowiącej mienie znacznej wartości, który skradziony został 11 sierpnia 2010r. w B. na szkodę M. K. w ten sposób, że odebrał i przechował powyższy pojazd w D. oraz przerobił w nim oryginalny numer identyfikacyjny na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

9. C. S. (1) syna K. i C. z d. M., urodzonego (...) w S.

o to, że:

VI. [16] w okresie od 11 sierpnia 2010r. do 23 sierpnia 2010r. w B. i miejscowości D., działając wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1) i innymi ustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w zbyciu pojazdu marki L. (...) o numerze wtórnym VIN (...), który został utracony 11 sierpnia 2010r. w B. na szkodę M. K., przy czym posiadał wtedy numer pierwotny VIN (...) i numer rejestracyjny (...) jego wartość była znaczna, bo wynosiła 68 000 euro (271945 złotych), w ten sposób, że skontaktował T. K. (1) z kupującym A. K. (1), który nabył pojazd, a tym samym pomógł T. K. (1) we wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu i doprowadzeniu A. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 80 000 zł w związku z zakupem przez A. K. (1) samochodu pochodzącego z kradzieży i przekazaniem w ramach zapłaty gotówki oraz samochodu marki B. (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

VII. [19] w dniu 23- 24 czerwca 2010r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki L. (...) o nr VIN (...) o nr rej. (...)o wartości nie mniejszej niż 45 000 euro (183946 złotych) oraz przedmioty w nim się znajdujące: fotelik dziecięcy, wózek dziecięcy (...), skórzana walizka, 6 płyt CD, okulary słoneczne (...), stetoskop i pokrowiec do wózka dziecięcego o nieustalonej wartości na szkodę M. K. (2) i (...)Bank (...), który następnie przekazali w G. T. K. (1) i innym osobom łącznie z materiałami (blaszka, wklejki) umożliwiającymi nadania pojazdowi numeru wtórnego VIN (...), czym pomogli w zmianie numeru identyfikacyjnego samochodu,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

VIII. [19] w okresie od 23 czerwca 2010r. do 22 października 2010r. w G.., M., D., K. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, M. R. (1), Z. S. (1) i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę co najmniej 20 000 zł samochód marki L. (...) o nr VIN (...) o nr rej. (...)o wartości nie mniejszej niż 45 000 euro (183946 złotych), który skradziony został w dniach 23-24 czerwca 2010r. w B. na szkodę M. K. (2) i (...) Bank (...), a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- pełnomocnictwo udzielone T. K. (2) przez Z. S. (1),

- fakturę VAT nr (...) z dnia 24 sierpnia 2010r. potwierdzającą zawarcie umowy kupna - sprzedaży między komisem samochodowym „(...) w G., a Z. S. (1) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- potwierdzenie przyjęcia pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) do sprzedaży komisowej,

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 14 sierpnia 2010r. zawartą pomiędzy J. S. (1) i C. L. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 17 sierpnia 2010r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 18 sierpnia 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i(...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

a następnie wspólnie z innymi osobami przy użyciu wskazanych dokumentów wprowadzili w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że Z. S. (1) jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu wskutek czego wyłudzono poświadczenie nieprawdy co do powyższych okoliczności w wydanych dokumentach: dowodzie rejestracyjnym serii (...) na numer rejestracyjny (...), dowodzie rejestracyjnym tymczasowym serii (...) i karcie pojazdu (...) po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu, posługując się wyłudzonymi dokumentami, doprowadzili S. L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 100 000 zł w związku z zakupem przez S. L. samochodu pochodzącego z kradzieży i przekazaniem w ramach zapłaty samochodu marki M. (...) nr rej. (...) o wartości wskazanej wyżej, przy czym podczas opisywanej transakcji T. K. (1) posługiwał się dowodem osobistym na dane A. O. i podpisał tym nazwiskiem umowę zakupu pojazdu marki M. (...) z 22 października 2010r. oraz przekazał kupującemu podrobione dokumenty, które osobiście wytworzył: fakturę VAT (...) z 22 października 2010r. dotyczącą sprzedaży samochodu z komisu (...) oraz umowę komisu z 21 października 2010r., a także umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 14 sierpnia 2010r. zawartą pomiędzy J. S. (1) i C. L. przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

IX. [19] w okresie od 23 czerwca 2010r. do 26 sierpnia 2010r. w G.., M. i D. i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1), S. S. (1) i innymi osobami, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki L. (...) o nr VIN (...) o nr rej. (...) o wartości nie mniejszej niż 45 000 euro (183946 złotych), który skradziony został 23-24 czerwca 2010r. w B. na szkodę M. K. (2)i (...)Bank (...), w ten sposób, że odebrał i przechował powyższy pojazd oraz przerobił w nim oryginalny numer identyfikacyjny na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, a nadto uzyskał zgodę Z. S. (1) na użycie jego danych osobowych celem zarejestrowania pojazdu, czym pomógł we wprowadzeniu w błąd pracownika Urzędu Miasta w G.. co do faktu, że Z. S. (1) jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu wskutek czego wyłudzono poświadczenie nieprawdy w wydanych dokumentach: dowodzie rejestracyjnym serii (...) na numer rejestracyjny (...), dowodzie rejestracyjnym tymczasowym serii (...) i karcie pojazdu (...)

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

10. S. S. (1) , syna J. i J. z d. K., urodzonego (...) w G.

o to, że:

X. [19] w okresie od 23 czerwca 2010r. do 26 sierpnia 2010r. w G.., M. i D. i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1), M. R. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki L. (...) o nr VIN (...) o nr rej. (...)o wartości nie mniejszej niż 45 000 euro (183946 złotych), który skradziony został 23-24 czerwca 2010r. w B. na szkodę M. K. (2)i (...)Bank (...), w ten sposób, że przechował powyższy pojazd oraz przerobił w nim oryginalny numer identyfikacyjny na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

11. Z. S. (1), syna P. i K. z d. S., urodzonego (...) w D.

o to, że:

XI. [19] w okresie od 23 czerwca 2010r. do 26 sierpnia 2010r. w G. i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1), M. R. i innymi osobami, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udostępnił M. R. (1) swoje dane osobowe i wyraził zgodę na zarejestrowanie na nie pojazdu osobowego marki L. (...) o numerze wtórnym VIN (...), czym pomógł we wprowadzeniu w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że Z. S. (1) jest właścicielem pojazdu marki L. (...) wskutek czego wyłudzono poświadczenie nieprawdy w wydanych dokumentach: dowodzie rejestracyjnym serii (...) na numer rejestracyjny (...), dowodzie rejestracyjnym tymczasowym serii (...) i karcie pojazdu (...) nadto podejmując powyższe zachowania pomógł w ukryciu - poprzez utrudnienie identyfikacji - samochodu marki L. (...) o nr VIN (...) o nr rej. (...)o wartości nie mniejszej niż 45 000 euro (183946 złotych) , który skradziony został 23-24 czerwca 2010r. w B. na szkodę M. K. (2)i (...) Bank (...), mimo że na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i mógł przypuszczać, że pojazd został uzyskany za pomocą czynu zabronionego,

tj. o czyn z art. 292 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XII. [20] w okresie od 25 czerwca 2010r. do 16 grudnia 2010r. w G. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą K. N. i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego pomogli w ukryciu i zbyciu pojazdu M. (...) o nr VIN (...) bez tablic rejestracyjnych o wartości nie niższej niż 423 993, 15 koron duńskich (234 383, 41 złotych), stanowiący mienie znacznej wartości, który skradziony został w okresie pomiędzy 25 a 28 czerwca 2010r. w K. w Danii na szkodę firmy (...). w ten sposób, że zlecili przerobienie w nim oryginalnego numeru identyfikacyjnego VIN na numer wtórny (...), uzyskali podrobione dokumenty oraz sami i z innymi osobami podrobili:

- fakturę VAT nr (...) potwierdzając a zawarcie umowy kupna - sprzedaży w dniu 29 października 2010r. między komisem samochodowym (...)w G., a M. C. (1),

- umowę komisu z dnia 25 października 2010r. zawartą pomiędzy komisem samochodowym (...) w G., a J. J. (3),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 16 października 2010r. zawartej pomiędzy R. S. a J. J. (3),

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 19 października 2010r.,

- zaświadczenia VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. o numerze (...)- (...) z dnia 22 października 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze(...)i (...)o numerze (...) na pojazd marki M. (...) nr VIN (...),

a następnie przekazali pojazd oraz powyższe dokumenty K. N. i innej ustalonej osobie celem jego zbycia

przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

12. K. N. , syna J. i D. z d. N., urodzonego (...) w S.

o to, że:

XIII. [20] w bliżej nieustalonym w okresie pomiędzy 25 czerwca 2010r. a 16 grudnia 2010r. w G. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1), i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, w okresie pomiędzy 25 a 28 czerwca 2010r. w K. w Danii po uprzednim wycięciu otworu w płocie i dostaniu się na teren ogrodzonego placu zabrał w celu przywłaszczenia pojazd marki M. (...) o nr VIN (...) bez tablic rejestracyjnych o wartości nie niższej niż 423 993, 15 koron duńskich zł (234 383, 41 złotych), na szkodę firmy (...), a następnie zlecił zmianę numeru nadwozia na numer wtórny (...) oraz uzyskał podrobione dokumenty w postaci:

- faktury VAT nr (...) potwierdzającej zawarcie umowy kupna - sprzedaży w dniu 29 października 2010r. między komisem samochodowym (...) w G., a M. C. (1),

- umowę komisu z dnia 25 października 2010r. zawartej pomiędzy komisem samochodowym (...) w G., a J. J. (3),

- umowy kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 16 października 2010r. zawartej pomiędzy R. S. a J. J. (3),

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 19 października 2010r.,

- zaświadczenia VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. o numerze (...)- (...) z dnia 22 października 2010r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki M. (...) nr VIN (...),

po czym przedmiotowy samochód wraz dokumentami po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu sprzedał L. Ż. za kwotę 90 000 zł czym doprowadził wymienionego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem we wskazanej wysokości

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

XIV. [21] w dniu 26 sierpnia 2010r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...)o wartości 60 000 euro (239562 złotych) oraz przedmioty w nim się znajdujące: fotelik dziecięcy, płyty CD, mata bagażnikowa, 2 sztuki składanych skrzynek, miernik laserowy i inne o łącznej wartości 859,89 euro (3433,28 złotych) na szkodę U. K., (...) i (...), który następnie przekazał w G. M. R. (1), T. K. (1) i innym osobom łącznie z materiałami (blaszka, wklejki) umożliwiającymi nadania pojazdowi numeru wtórnego VIN (...), czym pomogli w zmianie numeru identyfikacyjnego samochodu,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XV. [21] w okresie od 26 sierpnia 2010r. do 25 października 2010r. w G., D. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, M. R. (1), i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę co najmniej 20 000 zł pojazd marki L. (...) o numerze VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 60 000 euro (239562 złotych), który został utracony 26 sierpnia 2010r. w B. na szkodę U. K. i (...) z siedzibą w B. i (...), a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- fakturę VAT nr (...) z dnia 16 września 2010r. potwierdzającą zawarcie umowy kupna - sprzedaży między komisem samochodowym (...) w G., a A. K. (2) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę komisu z dnia 15 września 2010r. zawartą pomiędzy T. M. i (...) w G. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 6 maja 2010r. zawartą pomiędzy T. M. i R. F. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 10 września 2010r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 13 września 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) i numerze rejestracyjnym (...) ,

- pełnomocnictwa dla M. R. (1) w imieniu A. K. (2) z 20 września 2010r.

a następnie wspólnie z innymi osobami przy użyciu wskazanych dokumentów wprowadzili w błąd pracownika Urzędu Miasta w G.co do faktu, że A. K. (2) jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu wskutek czego wyłudzono poświadczenie nieprawdy co do powyższych okoliczności w wydanych dokumentach: dowodzie rejestracyjnym serii (...) na numer rejestracyjny (...), dowodzie rejestracyjnym tymczasowym serii (...) i karcie pojazdu (...) po czym ów pojazd sprzedali J. F. (1) z kwotę 60 000 zł, zaś T. K. (1) podpisał się na umowie za A. K. (2) i podrobił tym samym jego podpis

przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

XVI. [21] w okresie od 26 sierpnia 2010r. do 14 października 2010r. w G., M. i D. i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 60 000 euro (239562 złotych), stanowiącej mienie znacznej wartości, który skradziony został 26 sierpnia 2010r. w B. na szkodę U. K., (...) z siedzibą w B. i (...),w ten sposób, że odebrał oraz przechował powyższy pojazd na posesji w D., przerobił w nim oryginalny numer identyfikacyjny na numer wtórny VIN (...) w zakresie znajdujących się wewnątrz pojazdu naklejek oraz umożliwił innej ustalonej osobie fizyczną zmianę numeru VIN umieszczonego na nadwoziu, utrudniając tym samym jego identyfikację, po czym, działając na podstawie podrobionego pełnomocnictwa A. K. (2) z 20 września 2010r., tego dnia złożył w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie opisanego wyżej pojazdu, posługując się podrobionymi dokumentami w postaci:

- faktury VAT nr (...) z dnia 16 września 2010r. potwierdzającej zawarcie umowy kupna - sprzedaży między komisem samochodowym (...) w G., a A. K. (2),

- umowy komisu z dnia 15 września 2010r. zawartą pomiędzy T. M. i (...)w G.,

- umowy kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 6 maja 2010r. zawartej pomiędzy T. M. i R. F.,

- dokumentu wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 10 września 2010r.

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 13 września 2010r.,

- pełnomocnictwo A. K. (2) dla M. R. (1)

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...).

wprowadził w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że A. K. (2) jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu czym wyłudził poświadczenie nieprawdy w wydanych mu dokumentach:

- karcie pojazdu serii (...) nr (...)

- dowodach rejestracyjnych serii (...)nr (...) i potem serii (...),

rejestrując jednocześnie pojazd marki L. (...) o podrobionym numerze identyfikacyjnym pod numerem rejestracyjnym (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

13. J. F. (1), syna K. i I. z d. N., urodzonego (...) w G.

o to, że:

XVII. [21] w dniu 25 października 2010r. w G. działając wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i inną ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabył za kwotę 90 000 zł pojazd marki L. (...) o nr wtórnym VIN (...) i nr rej. (...), który został utracony 26 sierpnia 2010r. w B. na szkodę U. K., (...) z siedzibą w B. i (...), przy czym posiadał wtedy numer pierwotny VIN (...), nr rej. (...), a jego wartość była znaczna i wynosiła 60 000 euro (239562 złotych), a następnie z pojazdu korzystał

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

XVIII. [22] w dniu 4 maja 2011r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 85 000 euro (334611 złotych) oraz dokumenty i przedmioty w nim się znajdujące: niemiecki dowód rejestracyjny, 5 sztuk kart płatniczych, telefon komórkowy N. (...), portmonetkę, torebkę damską o nieustalonej wartości i gotówkę w kwocie 500 euro (1968,30 złotych) na szkodę H. G. i I. G., który następnie przekazali w G. T. K. (1) i A. J. (1), przy czym uprzednio przekazali pojazd innej ustalonej osobie celem przerobienia numeru VIN na numer wtórny VIN (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zb. z art. 278 § 5 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XIX. [22] w okresie nie później niż od 17 listopada 2010r. do 19 lipca 2011r. w G.., D. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, M. R. (1) i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- fakturę VAT nr (...) potwierdzającą zawarcie umowy kupna - sprzedaży w dniu 15 listopada 2010r. między komisem samochodowym (...) w G., a G. P. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę komisu z dnia 28 października 2010r. zawartą pomiędzy W. K. (1) i (...) w G. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 29 września 2010r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 30 września 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...), a następnie wspólnie z innymi osobami przy użyciu wskazanych dokumentów wprowadzili w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że G. P. jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu VIN (...) wskutek czego wyłudzono poświadczenie nieprawdy co do powyższych okoliczności w wydanych dokumentach: dowodzie rejestracyjnym serii (...) na numer rejestracyjny (...), dowodzie rejestracyjnym tymczasowym serii (...) i karcie pojazdu (...) nr (...) po czym wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę co najmniej 20 000 zł pojazd marki L. (...) o nr (...) i nr rej. (...) o wartości 85 000 euro (334611 złotych), stanowiącej mienie znacznej wartości, który skradziony został w B. w dniu 4 maja 2011r. na szkodę H. G. i I. G., a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu i jego oznaczeń, usiłowali doprowadzić nieustalone osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 99 000 zł, albowiem za ich namową M. R. (1) oferował powyższy samochód z wyłudzonymi dokumentami do sprzedaży, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli, albowiem potencjalni klienci nie zdecydowali się na zakup samochodu przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

XX. [22] w okresie nie później niż od 17 listopada 2010r. do 18 lipca 2011r. w G.., D. i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi ustalonymi osobami, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, działając na podstawie pełnomocnictwa G. P. z 17 listopada 2010r., w dniu 18 listopada 2010r. złożył w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...), posługując się podrobionymi dokumentami w postaci:

- faktury VAT nr (...) potwierdzającej zawarcie umowy kupna - sprzedaży w dniu 15 listopada 2010r. między komisem samochodowym (...) w G., a G. P.,

- umowy komisu z dnia 28 października 2010r. zawartą pomiędzy W. K. (1) i (...)w G.,

- zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 29 września 2010r.

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 30 września 2010r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

czym wprowadził w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że G. P. jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu i wyłudził poświadczenie nieprawdy w wydanych dokumentach:

- karcie pojazdu serii (...) nr (...)

- dowodach rejestracyjnych serii (...) serii (...) na numer rejestracyjny (...)

a nadto na terenie posesji w D. przechował pojazd marki L. (...) o nr (...) i nr rej. (...) o wartości 85 000 euro (334611 złotych), stanowiącej mienie znacznej wartości, który skradziony został w B. w dniu 4 maja 2011r. na szkodę H. G. i I. G., a numer nadwozia został przerobiony na numer wtórny VIN (...), odpowiadającym pojazdowi zarejestrowanemu pod numerem (...), czym pomógł jego w ukryciu pojazdu, utrudniając jego identyfikację oraz w G. i okolicy po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu i jego oznaczeń, usiłował doprowadzić nieustalone osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 99 000 zł, albowiem na prośbę T. K. (1) i A. J. (1) oferował powyższy samochód z wyłudzonymi dokumentami do sprzedaży, lecz zamierzonego celu nie osiągnął, albowiem potencjalni klienci nie zdecydowali się na zakup samochodu

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

XXI. [23] w dniu 21 – 22 sierpnia 2010r. w B. i B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki T. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...)o wartości 45 000 euro (178.735,50 złotych) na szkodę P. D. (1), który następnie przekazali w B. T. K. (1) i innym osobom, przy czym numer VIN pojazdu został przerobiony na nr VIN (...),

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XXII. [23] w okresie pomiędzy 21 sierpnia 2010r. a 12 stycznia 2011 roku w G., C. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą M. R. (1) i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę co najmniej 18 000 zł pojazd marki T. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...)o wartości 45 000 euro (178.735,50 złotych), który skradziony został 21-22 sierpnia 2010r. w B. na szkodę P. D. (1), a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...) oraz sami częściowo dokonali zmiany naklejek z numerem VIN, utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z 27 sierpnia 2010r. zawartej między J. Ł. i B. L. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- nieustaloną umowę zakupu pojazdu przez P. Ż.,

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z 31 sierpnia 2010r.,

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 31 sierpnia 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd T. (...) o numerze rejestracyjnym (...),

i wspólnie z M. R. na podstawie pełnomocnictwa podpisanego przez P. Ż. z 29 września 2010r. złożyli w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) z jednoczesnym posłużeniem się podrobionymi wyżej wymienionymi dokumentami, czym usiłowano wprowadzić w błąd pracownika Urzędu Miasta wG. co do faktu, że P. Ż. jest właścicielem pojazdu marki T. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu i wyłudzić poświadczenie nieprawdy dokumentach wydawanych w związku z rejestracją pojazdu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na niewłaściwe zapisy na przedłożonej dokumentacji, a następnie z powyższymi dokumentami (za wyjątkiem umowy zakupu pojazdu przez P. Ż.) sprzedali pojazd D. A. za kwotę 50 000 zł, przy czym T. K. (1) podpisał za J. Ł. umowę sprzedaży pojazdu przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

XXIII. [23] w okresie pomiędzy 21 sierpnia 2010r. a 12 stycznia 2011 roku w G.., i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi ustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, działając na podstawie pełnomocnictwa P. Ż. z 29 września 2010r., w nieustalonej dacie usiłował złożyć w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki T. (...) nr VIN (...), posługując się podrobionymi dokumentami w postaci:

- umowy kupna - sprzedaży w języku niemieckim z 27 sierpnia 2010r. zawartej między J. Ł. i B. L. dotyczącej pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- nieustalonej umowy zakupu pojazdu przez P. Ż.,

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z 31 sierpnia 2010r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 31 sierpnia 2010r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd T. (...) o numerze VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...)

i tym samym usiłował wprowadzić w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że P. Ż. jest właścicielem pojazdu marki T. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu i wyłudzić poświadczenie nieprawdy dokumentach wydawanych w związku z rejestracją pojazdu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na niewłaściwe zapisy na przedłożonej dokumentacji, przy czym podejmując powyższe zachowania pomógł w ukryciu pojazdu marki T. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...)o wartości 45 000 euro, który skradziony został 21-22 sierpnia 2010r. w B. na szkodę P. D. (1), a numer nadwozia został przerobiony na numer wtórny VIN (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- K. N.

o to, że:

XXIV. [23] w bliżej nieustalonej dacie, nie wcześniej niż 20 sierpnia 2010r. i później niż 12 stycznia 2011r. w G. i innych miejscowościach, działając wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w sprzedaży na rzecz D. A. za kwotę 50 000 zł pojazdu marki T. (...) o nr pierwotnym VIN (...) i numerze wtórnym VIN (...), który został utracony w dniach 20-21 sierpnia 2010r. w B. na szkodę P. D. (1), przy czym posiadał wtedy numer pierwotny VIN (...), nr rej. (...), a jego wartość wynosiła 49 500 euro, w ten sposób, że wyszukał kupującą, tj. D. A. i skontaktował ją z T. K. (1) i A. J. (1)

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XXV. [24] w bliżej nieustalonym okresie, do 20 grudnia 2010r. w G., D. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, M. R. (1), J. W. (2), P. Ż. i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę co najmniej 16 000 zł pojazd marki T. (...) o nieustalonym numerze VIN o wartości co najmniej 126 000 zł, który skradziony został w nieustalonym miejscu na szkodę nieustalonego pokrzywdzonego, a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- fakturę VAT nr (...) z dnia 26 października 2010r. potwierdzającą zawarcie umowy kupna – sprzedaży między komisem samochodowym (...) w G., a P. Ż. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- umowę komisu z dnia 25 października 2010r. zawartą pomiędzy (...) w G. i B. P. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 19 października 2010r.,

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 22 października 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

- pełnomocnictwa dla J. W. (3) z 9 grudnia 2010r.

a następnie wspólnie z innymi osobami przy użyciu wskazanych dokumentów wprowadzili w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że P. Ż. jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu wskutek czego wyłudzono poświadczenie nieprawdy co do powyższych okoliczności w wydanych dokumentach: dowodzie rejestracyjnym serii (...) na numer rejestracyjny (...), dowodzie rejestracyjnym tymczasowym serii (...) i karcie pojazdu (...) nr (...) po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu, posługując się wyłudzonymi dokumentami, doprowadzili J. B. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 110 000 zł w związku z zakupem przez wymienionego samochodu pochodzącego z kradzieży za powyższą kwotę, przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

XXVI. [24] w bliżej nieustalonym okresie, nie później niż 27 października 2010r. w G. i D., wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w przerobieniu numeru nadwozia i ukryciu pojazdu marki T. (...) o nieustalonym numerze VIN o wartości co najmniej 126 000 zł, który skradziony został w nieustalonym miejscu na szkodę nieustalonego pokrzywdzonego, w ten sposób, że przewiózł samochód na teren posesji w D., przechowywał go, a następnie znalazł osobę, która udostępniła garaż przy ul. (...) w G. celem przechowania pojazdu i przerobienia w nim oryginalnego numer identyfikacyjny na numer wtórny (...), który to następnie pojazd został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta w G. pod numerem (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- J. W. (2)

o to, że:

XXVII. [24] w bliżej nieustalonym okresie, nie później niż 27 października 2010r. w G., wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w przerobieniu numeru nadwozia i ukryciu pojazdu marki T. (...) o nieustalonym numerze VIN o wartości co najmniej 126 000 zł, który skradziony został w nieustalonym miejscu na szkodę nieustalonego pokrzywdzonego, w ten sposób, że udostępnił garaż przy ul. (...) w G. celem przechowania pojazdu i przerobienia w nim oryginalnego numer identyfikacyjny na numer wtórny (...), który to następnie pojazd został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta w G. pod numerem (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

14. P. Ż., syna B. i B. z d. K., urodzonego (...) w G.

o to, że:

XXVIII. [24] w okresie od 27 października 2010r. i okresie zbliżonym w G., działając wspólnie i w porozumieniu z A. J. (1), T. K. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu posługując się podrobionymi dokumentami w postaci:

- faktury VAT nr (...) z 26 października 2010r. wystawionej przez (...) w G. dotyczącej zakupu przez P. Ż. pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- umowy komisu z 25 października 2010r. zawartej między B. P. a (...) w G. dotyczącej pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z 22 października 2010r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 19 października 2010r.,

- zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...) z 18 października 2010r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) o numerze rejestracyjnym V- (...)

wprowadził w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że jest właścicielem pojazdu marki T. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu i wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydanych dokumentów:

- karty pojazdu serii (...) nr (...),

- dowodu rejestracyjnego serii (...) i potem serii (...) rejestrując jednocześnie pojazd marki T. (...) o podrobionym nr identyfikacyjnym VIN (...) pod numerem rejestracyjnym (...)

a nadto podejmując powyższe zachowania sprowadzające się do utrudnienia identyfikacji wyżej wymienionego pojazdu, pomógł w ukryciu samochodu marki T. (...) o wartości co najmniej 126 000 zł, o nieustalonym numerze pierwotnym VIN, który skradziony został w nieustalonym miejscu na szkodę nieustalonego pokrzywdzonego, przy czym czynu się dopuścił, będąc karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp. sygn. VII K 444/07 z dnia 7 stycznia 2008r. za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał od 26 sierpnia 2008r. do 26 lutego 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 272 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XXIX. [25] w bliżej nieustalonym okresie od 12 października 2010r. do 11 lutego 2011 roku w G., D. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, M. R. (1), J. W. (2) i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę co najmniej 18 000 zł pojazd marki T. (...) o nr VIN (...) o nr VIN (...), bez tablic rejestracyjnych, o wartości 34 900 euro (138.158,63 złotych), który skradziony został w okresie 12-13 października 2010r. w miejscowości E. w Niemczech na szkodę O. O., a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 12 listopada 2010r. zawartą pomiędzy A. K. (3), a (...) w L. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 15 listopada 2010r.,

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 19 listopada 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...)

po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu, posługując się powyższymi dokumentami, doprowadzili M. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 106 000 zł w związku z zakupem przez wymienionego samochodu pochodzącego z kradzieży za powyższą kwotę, przy czym T. K. (1) wypełnił i podpisał umowę sprzedaży z 11 lutego 2011r. za A. K. (3) przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

XXX. [25] w bliżej nieustalonym okresie od 12 października 2010r. do 11 lutego 2011 roku w G., D. i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi ustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej wymieniony samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki T. (...) o nr VIN (...) o nr VIN (...), bez tablic rejestracyjnych, o wartości 34 900 euro (138.158,63 złotych), który skradziony został w okresie 12-13 października 2010r. w miejscowości E. w Niemczech na szkodę O. O., w ten sposób, że umożliwił jego przechowanie na terenie posesji w D., przy czym w pojeździe tym następnie zmieniono numer identyfikacyjny na VIN (...)

tj. o czyn art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- J. W. (2)

o to, że:

XXXI. [25] w okresie pomiędzy 12 października 2010r. a 14 lutego 2011 roku w G., wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi ustalonymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w przerobieniu numeru nadwozia i ukryciu pojazdu marki T. (...) o nr VIN (...), bez tablic rejestracyjnych, o wartości 34 900 euro (138.158,63 złotych), który skradziony został w okresie 12-13 października 2010r. w miejscowości E. w Niemczech na szkodę O. O., w ten sposób, że udostępnił garaż przy ul. (...) w G. celem przechowania pojazdu i przerobienia w nim oryginalnego numer identyfikacyjny na numer wtórny (...), który to następnie pojazd został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji w Urzędu Miasta w O. pod numerem NO (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XXXII. [26] w okresie pomiędzy 19 października 2010r. a 22 grudnia 2010r. w G., i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą , M. R. (1), J. W. (2), i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za nieustaloną kwotę nie wyższą niż 22 000 zł pojazd marki R. (...) o nr VIN (...) bez numeru rejestracyjnego o wartości 13 880 euro (54869,99 złotych), który skradziony został w dniach 19-25 października 2010r. w B. na szkodę (...), a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...)… i (...) o numerze (...)na pojazd marki R. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...)

a następnie z powyższymi dokumentami sprzedali pojazd M. G. (1) i A. B. (1) za kwotę co najmniej 30 000 zł, przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

XXXIII. [26] w okresie pomiędzy 19 października 2010r. a 22 grudnia 2010r. w G., i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi ustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki R. (...) o nr VIN (...) bez numeru rejestracyjnego o wartości 13 880 euro (54869,99 złotych), który skradziony został w dniach 19-25 października 2010r. w B. na szkodę (...), w ten sposób, że przeprowadził go w umówione miejsce w centrum G. przy czym w samochodzie marki R. (...) przerobiono VIN na numer wtórny (...)

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- J. W. (2)

o to, że:

XXXIV. [26] w okresie pomiędzy 19 października 2010r. a 22 grudnia 2010 roku w G., wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w przerobieniu numeru nadwozia i ukryciu pojazdu marki R. (...) o nr VIN (...) bez numeru rejestracyjnego o wartości 13 880 euro (54869,99 złotych), który skradziony został w dniach 19-25 października 2010r. w B. na szkodę auto (...), w ten sposób, że udostępnił garaż przy ul. (...) w G. celem przechowania pojazdu i przerobienia w nim oryginalnego numer identyfikacyjny na numer wtórny (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- M. G. (1)

- A. B. (1)

o to, że:

XXXV. [26] w bliżej nieustalonym czasie pomiędzy 19 października 2010r. a 22 grudnia 2010r. i okresie zbliżonym, w G., M. i innych miejscach ziałając wspólnie i w porozumieniu ze sobą T. K. (1), A. J. (1), i innymi osobami, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomogli w ukryciu pojazdu marki R. (...) o numerze wtórnym VIN (...), który skradziony został w dniach 19-25 października 2010r. w Niemczech, w B. na szkodę (...), przy czym pojazd posiadał numer pierwotny VIN (...) i miał wartość 13 880, euro (54869,99 złotych) w ten sposób, że zakupił powyższy samochód od T. K. (1) i A. J. (1) wraz z podrobionymi dokumentami w postaci:

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...)…. i (...) o numerze (...) na pojazd marki R. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

a następnie podrobili umowę kupna - sprzedaży z dnia 31 marca 2010r. zawartą pomiędzy S. A. (1) i A. B. (1), czym czynili przygotowania do posłużenia się wskazywanymi dokumentami przy rejestracji samochodu lub jego dalszej sprzedaży,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w z. z art. 270 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

XXXVI. [27] w dniu 1 grudnia 2010r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą , w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...)o wartości nie mniejszej 35 000 euro (140.717,50 złotych) oraz przedmioty w nim się znajdujące: torba do gry w golfa, okulary przeciwsłoneczne o nieustalonej wartości na szkodę D. W., który następnie przekazali w G. T. K. (1) i innym osobom, przy czym numer VIN został przerobiony na numer wtórny VIN (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XXXVII. [27] w okresie pomiędzy 1 grudnia 2010r. a 22 grudnia 2010r. i okresie zbliżonym, w G., we W. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę 20 000 zł pojazd marki L. (...) o numerze VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 35 000, euro (140.717,50 złotych), który skradziony został w dniu 1 grudnia 2010r. w B. na szkodę D. W., a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...) utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- niewypełnioną umowę kupna - sprzedaży z podpisem sprzedającego,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

a następnie z powyższymi dokumentami sprzedali pojazd M. G. (1) i A. B. (1) za kwotę co najmniej 80 000 zł, przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. G. (1) i

- A. B. (1)

o to, że:

XXXVIII. [27] w bliżej nieustalonym czasie pomiędzy 1 grudnia 2010r. a 22 grudnia 2010r. i okresie zbliżonym, w G., we W., M. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, T. K. (1), A. J. (1), i innymi ustalonymiosobami, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomogli w ukryciu pojazdu marki L. (...) o numerze wtórnym VIN (...), który skradziony został w dniu 1 grudnia 2010r. w B. na szkodę D. W., przy czym pojazd posiadał numer pierwotny VIN (...) nr rej. (...) i miał wartość 35 000 euro (140.717,50 złotych), w ten sposób, że zakupili powyższy samochód od T. K. (1) i A. J. (1) wraz z podrobionymi dokumentami w postaci:

- niewypełnionej umowy kupna - sprzedaży z podpisem sprzedającego,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd o nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

czym czynili przygotowania do posłużenia się wskazywanymi dokumentami przy rejestracji samochodu lub jego dalszej sprzedaży oraz po uprzednim wprowadzeniu błąd co do pochodzenia pojazdu usiłowali doprowadzić nieustaloną osobę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, albowiem podjęli czynności w celu sprzedaży powyższego pojazdu pochodzącego z kradzieży za kwotę co najmniej 80 000 zł, polegające na sporządzeniu oferty sprzedaży i jego prezentacji, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na nieprzystąpienie zainteresowanego do umowy i późniejsze zabezpieczenie samochodu,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w z. z art. 270 § 3 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zb. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

XXXIX. [28] w dniu 27-28 października 2010r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 65 000 euro (256399 złotych) wraz ze znajdującym się wewnątrz niemieckim dowodem rejestracyjnym oraz fotelikiem dziecięcym o nieustalonej wartości na szkodę A. G., który następnie przekazali w G. T. K. (1) i innym osobom, przy czym numer VIN został przerobiony na numer wtórny (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XL. [28] w okresie pomiędzy 27 października 2010r. a 10 grudnia 2010r. w G., S. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, J. W. (2), i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę 20 000 zł pojazd marki L. (...) o numerze VIN (...) i numerze rej. (...)o znacznej wartości, tj. 65 000 euro (256399 złotych), który skradziony został w dniach 27-28 października 2010r. w B. na szkodę A. G., a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży z 8 grudnia 2010r. z podrobionym podpisem J. J. (3),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 3 grudnia 2010r.,

- deklarację VAT 25 wystawioną w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. o numerze (...) z dnia 7 grudnia 2010r.,

- dokumenty niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

a następnie z powyższymi dokumentami sprzedali pojazd M. G. (1) i A. B. (1) za kwotę 75 000 zł, przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- J. W. (2)

o to, że:

XLI. [28] w okresie pomiędzy 27 października 2010r. a 10 grudnia 2010r. w G., wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł przerobieniu numeru nadwozia w ukryciu pojazdu marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 65 000 euro (256399 złotych), stanowiącej mienie znacznej wartości, który skradziony został 27-28 października 2010r. w B. na szkodę na szkodę A. G., w ten sposób, że udostępnił garaż przy ul. (...) w G. celem przechowania pojazdu i przerobienia w nim oryginalnego numer identyfikacyjny na numer wtórny (...), który to następnie pojazd został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta (...) W. pod numerem (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- M. G. (1) i

- A. B. (1)

o to, że:

XLII. [28] w okresie od 8 grudnia 2010r. do 10 grudnia 2010r. i okresie zbliżonym, w G., S., M., W. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, T. K. (1), A. J. (1), i innymi osobami, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomogli w ukryciu pojazdu marki L. (...) o numerze wtórnym VIN (...), który skradziony został w dniach 27-28 października 2010r. w B. na szkodę A. G., przy czym pojazd posiadał numer pierwotny VIN (...) i numery rej. (...) i był znacznej wartości, która wynosiła 65 000 euro (256399 złotych) w ten sposób, że zakupili powyższy samochód od T. K. (1) i A. J. (1) wraz z podrobionymi dokumentami w postaci:

- częściowo wypełnionej umowy kupna - sprzedaży z dnia 8 grudnia 2010r. z podrobionym podpisem J. J. (3),

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 3 grudnia 2010r.,

- deklaracji VAT 25 wystawionej w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. o numerze (...) z dnia 7 grudnia 2010r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

a następnie podrobili umowę kupna - sprzedaży z dnia 8 grudnia 2010r. zawartą pomiędzy J. J. (3) i A. B. (1) oraz umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 24 listopada 2010r. zawartą pomiędzy J. J. (3) i G. M., by po uprzednim wprowadzeniu błąd co do pochodzenia samochodu w dniu 10 grudnia 2014r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez A. B. (1) sprzedać go wraz ze wskazanymi wyżej dokumentami M. G. (2) za kwotę 83 000 zł, doprowadzając M. G. (2) i G. G. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w związku z wydatkowaniem powyższych środków na samochód pochodzący z kradzieży

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XLIII. [29] w okresie od 20 października 2010r. do 23 listopada 2010r. w G., D. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, J. W. (2), M. R. (1) i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę nie wyższą niż 22 000 zł pojazd marki L. (...) o nr VIN (...) o nr rej. (...) o wartości 27 800 euro (109.901,74 złotych), który skradziony został 20-21 października 2010r. w A. na szkodę (...), a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- umowę kupna-sprzedaży pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) zawartą w dniu 11 listopada 2010 roku pomiędzy C. K. a M. R. (2)

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 15 listopada 2010r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 19 listopada 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze UL (...) na pojazd marki L. (...),

a następnie z powyższymi dokumentami sprzedali pojazd M. G. (1) i A. B. (1) za kwotę 60 000 zł,

przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

XLIV. [29] w bliżej nieustalonej dacie, pomiędzy 20 października 2010r. a 23 listopada 2010r. w G., D. i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki L. (...) o nr VIN (...) o nr rej. (...) o wartości 27 800 euro (109.901,74 złotych), który skradziony został 20-21 października 2010r. w A. na szkodę (...), w ten sposób, że wziął udział w jego odebraniu i przeprowadzeniu na teren posesji w D. a potem do G. do garażu na ul. (...) celem przerobienia w nim numeru nadwozia na numer wtórny (...)

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- J. W. (2)

o to, że:

XLV. [29] w okresie pomiędzy 20 października 2010r. a 24 listopada 2010r. w G., wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w przerobieniu numeru nadwozia i ukryciu pojazdu marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 27 800 euro (109.901,74 złotych), który skradziony został 20-21 października 2010r. w A. na szkodę (...), w ten sposób, że udostępnił garaż przy ul. (...) w G. celem przechowania pojazdu i przerobienia w nim oryginalnego numer identyfikacyjny na numer wtórny (...), który to następnie pojazd został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji starostwa Powiatowego w M. pod numerem (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- A. B. (1)

o to, że:

XLVI. [29] w czasie od 20 listopada 2010r. do 23 listopada 2010r. i okresie zbliżonym, w G., M. i innych miejscach działając wspólnie i w porozumieniu z M. G. (1), T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki L. (...) o numerze wtórnym VIN (...), który skradziony został w dniach 20-21 października 2010r. w A. na szkodę (...), przy czym pojazd posiadał numer pierwotny VIN (...), numer rej. (...) i miał wartość 27 800 euro (109.901,74 złotych), w ten sposób, że w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej formalnie zakupił powyższy samochód od M. G. (1) wraz z podrobionymi dokumentami w postaci:

- częściowo wypełnionej umowy kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 11 listopada 2010r. zawartej pomiędzy M. R. (2) a C. K.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 15 listopada 2010r.,

- deklaracji VAT 25 wystawionego przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. z 19 listopada 2010r. nr NP.(...),

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze UL (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...),

a następnie wspólnie z M. G. (1) podrobił umowę kupna - sprzedaży zawartą pomiędzy M. R. (2) i A. B. (1) z dnia 20 listopada 2010r. i wspólnie z M. G. (1) po uprzednim wprowadzeniu błąd co do pochodzenia pojazdu, sprzedał powyższy samochód zaopatrzony we wskazane wyżej dokumenty w dniu 23 listopada 2010r. A. B. (2) za kwotę 63 000 zł, czym doprowadził wymienionego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w związku z wydatkowaniem powyższych środków na zakup pojazdu pochodzącego z kradzieży po czym, działając na podstawie upoważnienia wystawionego przez A. B. (2), posługują się powyższymi dokumentami wprowadził w błąd pracownika Starostwa Powiatowego w M. co do faktu, że A. B. (2) jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu czym wyłudził poświadczenie nieprawdy w wydanych dokumentach:

- karcie pojazdu serii (...)

- dowodach rejestracyjnych serii (...) i potem serii (...) rejestrując jednocześnie pojazd marki L. (...) o podrobionym numerze identyfikacyjnym pod numerem rejestracyjnym (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- M. G. (1)

o to, że:

XLVII. [29] w okresie od 20 października 2010r. do 23 listopada 2010r. i okresie zbliżonym, w G., M. i innych miejscach działając wspólnie i w porozumieniu z A. B. (1), T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki L. (...) o numerze wtórnym VIN (...), który skradziony został w dniach 20-21 października 2010r. w A. na szkodę (...), przy czym pojazd posiadał numer pierwotny VIN (...), numer rej. (...) i miał wartość 27 800 euro (109.901,74 złotych), w ten sposób, że zakupił od T. K. (1) i A. J. (1) powyższy samochód wraz z podrobionymi dokumentami w postaci:

- częściowo wypełnionej umowy kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 11 listopada 2010r. zawartej pomiędzy M. R. (2) a C. K.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 15 listopada 2010r.,

- deklaracji VAT 25 wystawionego przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. z 19 listopada 2010r. nr NP.(...),

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...),

a następnie wspólnie z A. B. (1) podrobił umowę kupna - sprzedaży zawartą pomiędzy M. R. (2) i A. B. (1) z dnia 20 listopada 2010r. i formalnie sprzedał pojazd A. B. (1), działającemu w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, z zamiarem by po uprzednim wprowadzeniu błąd co do pochodzenia pojazdu, zbyć powyższy samochód zaopatrzony we wskazane wyżej dokumenty w dniu 23 listopada 2010r. A. B. (2) za kwotę 63 000 zł, czym doprowadził wymienionego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w związku z wydatkowaniem powyższych środków na zakup pojazdu pochodzącego z kradzieży,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

XLVIII. [30] w okresie pomiędzy 23 listopada 2010r. a 30 listopada 2010 roku w G. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, J. W. (2), K. N. i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę nie wyższą niż 10 000 zł pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 16 000 euro (63108 złotych), który skradziony został w okresie od 23 do 27 listopada 2010r. w B. na szkodę O. S., a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzył podrobione:

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu, posługując się powyższymi dokumentami, doprowadzili T. A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 65 000 zł w związku z zakupem przez wymienionego samochodu pochodzącego z kradzieży za powyższą kwotę, przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- J. W. (2)

o to, że:

XLIX. [30] w okresie pomiędzy 23 listopada 2010r. a 25 stycznia 2011 roku w G., wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w przerobieniu numeru nadwozia i ukryciu pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 16 000 euro (63108 złotych), który skradziony został w okresie od 23 do 27 listopada 2010r. w B. na szkodę O. S. w ten sposób, że udostępnił garaż przy ul. (...) w G. celem przechowania pojazdu i przerobienia w nim oryginalnego numer identyfikacyjny na numer wtórny (...), który to następnie pojazd został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta w G. pod numerem (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- K. N.

o to, że:

L. [30] w bliżej nieustalonym okresie nie wcześniej niż 23 listopada 2010r., nie później niż 25 stycznia 2011r. w G. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1), i innymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabył za kwotę 40 000 zł, pojazd marki T. (...) o nr wtórnym VIN (...), który został utracony pomiędzy 23 listopada 2010 roku a 27 listopada 2010 roku w B. na szkodę O. S., przy czym posiadał wtedy numer pierwotny VIN (...), nr rej. (...), a jego wartość wynosiła 16 000 euro (63108 złotych), przy czym warz z pojazdem uzyskał podrobione dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 5 stycznia 2011r. zawartą pomiędzy M. A. i H. B. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

a następnie przedmiotowy samochód wraz dokumentami po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu sprzedał T. A. za kwotę 65 000 zł czym doprowadził wymienionego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem we wskazanej wysokości

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k w zb. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

LI. [31] w okresie pomiędzy 26 grudnia 2010r. a 3 stycznia 2011r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 42 000 euro (166.332,60 złotych) oraz przedmioty się w nim znajdujące: mapy, okulary przeciwsłoneczne ze szkłami leczniczymi o wartości 200 euro (792,06 złotych) na szkodę M. L. (1) i (...) z siedzibą w B., który następnie przekazali w G. T. K. (1), A. J. (1) i innym osobom, przy czym numer VIN został przerobiony na numer wtórny VIN (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

LII. [31] w okresie pomiędzy 26 grudnia 2010r. a 1 kwietnia 2011r. w G. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, J. W. (2), W. W. (2) i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę 20 000 zł pojazd marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 42 000 euro (166.332,60 złotych), który skradziony został pomiędzy 26 grudnia 2010r. a 6 stycznia 2011r. w B. na szkodę M. L. (1) i (...) z siedzibą w B., a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży z dnia 21 lutego 2011r. zawartą pomiędzy D. K. i W. W. (2) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 25 stycznia 2011r. zawartą pomiędzy G. K. (1) i D. K. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 1 lutego 2011r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...)z dnia 3 lutego 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

a następnie wspólnie z innymi osobami przy użyciu wskazanych dokumentów wprowadzili w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że W. W. (2) jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu wskutek czego wyłudzono poświadczenie nieprawdy co do powyższych okoliczności w wydanych dokumentach: dowodzie rejestracyjnym serii (...) na numer rejestracyjny (...), dowodzie rejestracyjnym tymczasowym serii (...) i karcie pojazdu (...) nr (...) po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd Z. P. i T. S. (1) prowadzących autokomis (...) co do pochodzenia pojazdu, posługując się przy tym wyłudzonymi dokumentami, doprowadzili A. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 104 000 zł w związku z zakupem przez wymienionego z wyżej wymienionego komisu, samochodu pochodzącego z kradzieży za powyższą kwotę,

przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

15. W. W. (2), syna Z. i J. z d. S., urodzonego (...) w P.

o to, że:

LIII. [31] w okresie od 26 grudnia 2010r. do 1 kwietnia 2011r. w G. i innych miejscowościach, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, działając wspólnie i w porozumieniu z A. J. (1), T. K. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się podrobionymi dokumentami w postaci:

- umowy kupna – sprzedaży pojazdu z 21 lutego 2011r. zawartej między D. K. a W. W. (2) w dotyczącej zakupu przez D. B. pojazdu marki L. nr VIN (...),

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...)z 3 lutego 2011r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 1 lutego 2011r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) o numerze (...): (...) na pojazd marki L. (...), VIN: (...), o numerze rejestracyjnym (...)

wprowadził w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że jest właścicielem pojazdu marki L. (...) i wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydanych mu dokumentów:

- karty pojazdu serii (...) nr (...),

- dowodu rejestracyjnego serii (...) i potem serii (...) nr (...)

rejestrując jednocześnie pojazd marki L. (...) o podrobionym nr identyfikacyjnym (...) pod numerem rejestracyjnym (...),

a nadto podejmując powyższe zachowania – poprzez utrudnienie identyfikacji - pomógł w ukryciu samochodu marki L. (...) o wartości 42 000 euro (166.332,60 złotych), o pierwotnym numerze VIN (...), który skradziony został pomiędzy 26 grudnia 2010r. a 6 stycznia 2011r. w B. na szkodę M. L. (1) i (...) z siedzibą w B., mimo, że na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i mógł przypuszczać, ze pojazd został uzyskany za pomocą czynu zabronionego będąc uprzednio skazany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Międzyrzeczu z 23 lutego 2010r. sygn. II K 809/09 obejmującego wyroki Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 14 października 2008r. sygn. XI K 2013/07 oraz Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp. z 7 grudnia 2007r. sygn. XI K 1120/07, obejmujące przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i inne, na karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w rozmiarze co najmniej 6 miesięcy oraz będąc uprzednio skazany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Międzyrzeczu z 23 lutego 2010r. sygn. II K 809/09 obejmującego wyroki Sądu Rejonowego w Sulęcinie z 18 marca 2009r. sygn. II K 127/09, Sądu Rejonowego w Trzciance - Sąd Grodzki w Czarnkowie z 26 marca 2009r. sygn. K 19/09, Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp. z 24 kwietnia 2009r. sygn. XI K2413/08 i Sadu Rejonowego w Międzyrzeczu z 2 października 2009r. sygn. II K 608/09, obejmujące przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i inne, na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w rozmiarze co najmniej 6 miesięcy

tj. o czyn z art. 292 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

LIV. [32] w dniu 17 lutego 2011r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki L. (...) o nr VIN (...) o nr (...) 272 wartości 65 000 euro (253942 złotych) na szkodę „(...).” z siedzibą w B. oraz (...), który następnie sprzedali w G. T. K. (1) i innym osobom, przy czym uprzednio przekazali pojazd innej ustalonej osobie celem przerobienia numeru VIN na numer wtórny VIN (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

LV. [32] w okresie od 17 lutego 2011r. do 19 marca 2011r. w G. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, D. B. i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę 20 000 zł pojazd marki L. (...) o nr (...) i nr rej. (...) 272 o wartości 65 000 euro (253942 złotych), stanowiącego mienie znacznej wartości, o pierwotnym numerze VIN (...), który skradziony został 17 lutego 2011r. w B. na szkodę firmy „(...).” z siedzibą w B. oraz (...) i zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- umowy komisu z 18 marca 2011r. zawartej między K. J. a Komisem Samochodowym (...) w G. dotyczącej pojazdu marki L. nr VIN (...),

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...)stycznia 2011r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 17 stycznia 2011r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd L. (...), VIN: (...) o numerze rejestracyjnym (...)

a następnie z powyższymi dokumentami sprzedali pojazd J. N. (1) za kwotę 45 000 zł, przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

16. J. N. (1), syna W. i G. z d. P., urodzonego (...) w S.

o to, że:

LVI. [32] w okresie od 19 marca 2001r. do 16 czerwca 2001r. w G. i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1), D. B. i innymi osobami, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki L. (...) o nr (...) i nr rej. (...)o wartości 65 000 euro (253942 złotych), stanowiącego mienie znacznej wartości, o pierwotnym numerze VIN (...), który skradziony został 17 lutego 2011r. w B. na szkodę firmy „(...).” z siedzibą w B. oraz (...) w ten sposób, że zakupił powyższy pojazd na dane D. B., a następnie spowodował złożenie przez wymienioną wniosku o zarejestrowanie opisanego wyżej pojazdu z użyciem podrobionych dokumentów w postaci:

- faktury VAT nr (...) z 19 marca 2011r. wystawionej przez Komis Samochodowy (...) w G. dotyczącej zakupu przez D. B. pojazdu marki L. nr VIN (...),

- umowy komisu z 18 marca 2011r. zawartej między K. J. a Komisem Samochodowym (...) w G. dotyczącej pojazdu marki L. nr VIN (...),

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z 19 stycznia 2011r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 17 stycznia 2011r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd L. (...), VIN: (...) o numerze rejestracyjnym (...)

czym wprowadził w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że D. B. jest właścicielem pojazdu marki L. (...) i co do numeru identyfikacyjnego samochodu, wskutek czego wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydanych dokumentów:

- karty pojazdu serii (...) nr (...)

- dowodu rejestracyjnego serii (...) i potem serii (...) na samochód marki

rejestrując jednocześnie pojazd marki L. (...) o podrobionym nr identyfikacyjnym (...) pod numerem rejestracyjnym (...), czym jednocześnie

utrudnił identyfikację wyżej wymienionego pojazdu,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 272 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- T. K. (1)

o to, że:

LVII. [33] w okresie pomiędzy 6 lutego 2011r. a 22 marca 2011 roku w G. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu z P. Ż. i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabył za kwotę 10 000 zł pojazd marki T. (...) o wartości co najmniej 19 890 euro (77720,17 złotych), o numerze pierwotnym VIN: (...), który skradziony został w dniu 6 lutego 2011r. w miejscowości H. na szkodę (...), a następnie zlecił zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzył podrobione dokumenty w postaci:

- umowy w języku niemieckim zawartej między M. R. (2) a T. H. z 22 lutego 2011r. dotyczącej pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- umowy kupna sprzedaży zawartej między M. R. (2) a P. Ż. z 7 marca 2011r. dotyczącej pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z 25 lutego 2011r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 24 lutego 2011r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) o numerze rejestracyjnym (...)

a następnie wspólnie z innymi osobami przy użyciu wskazanych dokumentów wprowadził w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że P. Ż. jest właścicielem pojazdu marki T. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu wskutek czego wyłudził poświadczenie nieprawdy co do powyższych okoliczności w wydanych dokumentach: dowodzie rejestracyjnym serii (...) nr (...) na numer rejestracyjny (...), dowodzie rejestracyjnym tymczasowym serii (...) i karcie pojazdu (...) nr (...) po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd M. P. (1) co do pochodzenia pojazdu, posługując się przy tym wyłudzonymi dokumentami oraz podrobionymi przez siebie fakturą VAT nr (...). P.P.H. (...) z 22 marca 2011r. oraz umową komisu z tej samej daty zawarta miedzy P., Ż. a (...). P.P.H. (...), doprowadził M. P. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 49 000 zł w związku z zakupem przez wymienionego z wyżej wymienionego komisu, samochodu pochodzącego z kradzieży za powyższą kwotę,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- J. W. (2)

o to, że:

LVIII. [33] w okresie pomiędzy 6 lutego 2011r. a 22 marca 2011 roku w G., wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w przerobieniu numeru nadwozia i ukryciu pojazdu marki T. (...) o nr VIN (...), bez tablic rejestracyjnych o wartości 19 890 euro, który skradziony został 6 lutego 2011r. w miejscowości H. na szkodę (...), w ten sposób, że udostępnił garaż przy ul. (...) w G. celem przechowania pojazdu i przerobienia w nim oryginalnego numer identyfikacyjny na numer wtórny (...), który to następnie pojazd został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego w S. pod numerem (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- P. Ż.

o to, że:

LIX. [33] w czasie od 8 marca 2011r. do 22 marca 2011r. i w okresie zbliżonym w G., działając wspólnie i w porozumieniu z A. J. (1), T. K. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu posługując się podrobionymi dokumentami w postaci:

- umowy w języku niemieckim zawartej między M. R. (2) a T. H. z 22 lutego 2011r. dotyczącej pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- umowy kupna sprzedaży zawartej między M. R. (2) a P. Ż. z 7 marca 2011r. dotyczącej pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z 25 lutego 2011r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 24 lutego 2011r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) o numerze rejestracyjnym (...)

wprowadził w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że jest właścicielem pojazdu marki T. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu i wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wydanych mu dokumentów:

- karty pojazdu serii (...) nr (...),

- dowodu rejestracyjnego serii (...) i potem serii (...) nr (...) rejestrując jednocześnie pojazd marki T. (...) o podrobionym nr identyfikacyjnym VIN (...) pod numerem rejestracyjnym (...)

a nadto podejmując powyższe zachowania sprowadzające się do utrudnienia identyfikacji wyżej wymienionego pojazdu, pomógł w ukryciu samochodu marki T. (...) o wartości co najmniej 19 890 euro (77720,17 złotych), o numerze pierwotnym VIN: (...), który skradziony został w dniu 6 lutego 2011r. w miejscowości H. na szkodę (...),

przy czym czynu się dopuścił, będąc karany wyrokiem Sadu Rejonowego w Gorzowie Wlkp. sygn. VII K 444/07 z dnia 7 stycznia 2008r. za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał od 26 sierpnia 2008r. do 26 lutego 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 272 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

LX. [36] w dniu 13 kwietnia 2011r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki T. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 27 600 euro (109.726,56 złotych) wraz ze znajdującymi się wewnątrz: aparatem fotograficznym o wartości 500 euro (1987,80 złotych), dokumentem pojazdu, koszami na zakupy i pustymi butelkami oraz płytami CD o nieustalonej wartości, na szkodę B. P. i (...) Bank, który następnie przekazali w G. T. K. (1) i innym osobom, przy czym uprzednio przekazał pojazd J. D. celem przerobienia numeru VIN na numer wtórny VIN (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

LXI. [36] w okresie od 13 kwietnia 2011r. do 1 maja 2011r. w G., w R. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę 18 000 zł pojazd marki T. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 27 600 euro (109.726,56 złotych), skradziony 13 kwietnia 2011r. w B. na szkodę B. P. i (...) Bank, i zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży z dnia 1 maja 2011r. zawartą pomiędzy J. J. (6), a T. B. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 17 kwietnia 2011r. zawartą pomiędzy J. J. (6), a W. G. (1) dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 20 kwietnia 2011r.,

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 22 kwietnia 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu, posługując się powyższymi dokumentami, doprowadzili T. B. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 72 000 zł w związku z zakupem przez wymienionego samochodu pochodzącego z kradzieży za powyższą kwotę, przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

LXII. [37] w dniu 20 kwietnia 2011r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 40 000 euro (158516 złotych) wraz ze znajdującymi się wewnątrz: urządzeniem pomiarowym (...), urządzeniem pomiarowym F. i miernikiem odległości (...) o łącznej wartości 1806 euro (7156,99 złotych) na szkodę (...) i K. S., który następnie przekazali w G. T. K. (1) i innym osobom, przy czym uprzednio przekazał pojazd J. D. celem przerobienia numeru VIN na numer wtórny VIN (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

LXIII. [37] w okresie od 20 kwietnia 2011r. do 26 maja w G. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, A. S., R. K. (1) i innymi ustalonymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę 18 000 zł pojazd marki L. (...) o wartości 40 000 euro (158516 złotych), o pierwotnym numerze VIN (...), który skradziony został 20 kwietnia 2011r. w B. na szkodę (...). i K. S. i zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- umowy kupna sprzedaży w języku niemieckim z 29 kwietnia 2011r. dotyczącej zakupu pojazdu marki L. nr VIN (...) przez A. M. (1),

- umowy kupna sprzedaży z 25 maja 2011r. zawartej między A. M. (1) a A. S. dotyczącej pojazdu marki L. nr VIN (...), na której A. S. (1) za namową R. K. (1) złożyła swój podpis

- deklaracji VAT 25 wystawionej w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. o numerze (...) z 9 maja 2011r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 6 maja 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...)…. i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...),

a następnie wspólnie z innymi osobami przy użyciu wskazanych dokumentów usiłowali wprowadzić w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że A. S. (1) jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu i usiłowali tym samy wyłudzić poświadczenie nieprawdy w postaci karty pojazdu i dowodu rejestracyjnego, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na odmowę rejestracji pojazdu przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

17. A. S. córkę P. i G. z d. Z., urodzoną (...) w G.

o to, że:

LXIV. [37] w dniu 26 maja 2011r. i okresie poprzedzającym, w G. działając wspólnie i w porozumieniu z A. J. (1), T. K. (1), R. K. (1) i innymi osobami, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej posługując się podrobionymi dokumentami w postaci:

- umowy kupna sprzedaży w języku niemieckim z 29 kwietnia 2011r. dotyczącej zakupu pojazdu marki L. nr VIN (...) przez A. M. (1),

- umowy kupna sprzedaży z 25 maja 2011r. zawartej między A. M. (1) a A. S. dotyczącej pojazdu marki L. nr VIN (...), na której złożyła swój podpis,

- deklaracji VAT 25 wystawionej w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. o numerze (...) z 9 maja 2011r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 6 maja 2011r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...)…. i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...),

usiłowała wprowadzić w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że jest właścicielem pojazdu marki L. (...) i wyłudzić poświadczenie nieprawdy w postaci karty pojazdu i dowodu rejestracyjnego,

lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na odmowę rejestracji pojazdu,

a nadto podejmując powyższe zachowania pomogła w ukryciu - poprzez utrudnienie identyfikacji - samochodu marki L. (...) o wartości 40 000 euro, o pierwotnym numerze VIN (...), który skradziony został 20 kwietnia 2011r. w B. na szkodę (...) i K. S., mimo że na podstawie towarzyszących okoliczności powinna i mogła przypuszczać, że pojazd został uzyskany za pomocą czynu zabronionego,

tj. o czyn z art. 292 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

18. R. K. (1) syna W. i D. z d. K., urodzonego (...) w G.

o to, że:

LXV. [37] w dniu 26 maja 2011r. i okresie poprzedzającym, w G. działając wspólnie i w porozumieniu z A. J. (1), T. K. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, namówił A. S., by ta posługując się podrobionymi dokumentami w postaci:

- umowy kupna sprzedaży w języku niemieckim z 29 kwietnia 2011r. dotyczącej zakupu pojazdu marki L. nr VIN (...) przez A. M. (1),

- umowy kupna sprzedaży z 25 maja 2011r. zawartej między A. M. (1) a A. S. dotyczącej pojazdu marki L. nr VIN (...), na której A. S. (1) za namową R. K. (1) złożyła swój podpis

- deklaracji VAT 25 wystawionej w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. o numerze (...) z 9 maja 2011r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 6 maja 2011r.,

- dokumentów niemieckich (...) o numerze (...)…. i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...),

wprowadziła w błąd pracownika Urzędu Miasta w G. co do faktu, że jest właścicielem pojazdu marki L. (...) i wyłudziła poświadczenie nieprawdy w postaci karty pojazdu i dowodu rejestracyjnego,

lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na odmowę rejestracji pojazdu a nadto podejmując powyższe zachowania pomógł w ukryciu - poprzez utrudnienie identyfikacji - samochodu marki L. (...) o wartości 40 000 euro (158516 złotych), o pierwotnym numerze VIN (...), który skradziony został 20 kwietnia 2011r. w B. na szkodę (...) i K. S., mimo że na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i mógł przypuszczać, że pojazd został uzyskany za pomocą czynu zabronionego, będąc uprzednio karany wyrokiem łącznym sygn. VII K 81/08 Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp., obejmującym wyroki Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp. VII K 19/06, VII K 167/06, VII K 467/06, II K 141/07, VII K 454/07 i II K 99/08 w tym czyny kwalifikowane z art. 286 § 1 k.k., art. 284 § 2 k.k, art. 270 § 1 k.k., art. 272 k.k. i inne na karę 4 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności, która odbywał w okresach od 25 października 2005r. do 11 stycznia 2006r., od 21 lipca 2006r. do 12 czerwca 2007r. i od 13 września 2007r. do 7 kwietnia 2008r.

tj. o czyn z art. 292 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

LXVI. [38] okresie pomiędzy 7 maja 2011r. a 19 lipca 2011 roku w G., D., S. i innych miejscowościach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, J. W. (2), M. R. (1) i innymi ustalonymi osobami,

w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę nie wyższą niż 15 000 zł pojazd marki T. (...) o nr VIN (...), o wartości 13 900 euro (54657,58 złotych), który skradziony został w okresie od 30 kwietnia do 4 maja 2011 roku w L. na szkodę salonu samochodowego (...), następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację,nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 15 lipca 2011r. zawartą pomiędzy U. B., a E. H. i G. K. (2) dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) w zakresie przedmiotu sprzedaży i danych sprzedającego oraz jego podpisu,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu i jego oznaczeń, usiłowali doprowadzić w S. nieustalone osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 29 900 zł, albowiem za jego namową M. R. (1) oferował powyższy samochód, do sprzedaży, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli, albowiem potencjalni klienci nie zdecydowali się na zakup samochodu a następnie po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu, posługując się powyższymi dokumentami, doprowadzili E. H. i G. K. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 29 800 zł w związku z zakupem przez wymienionych samochodu pochodzącego z kradzieży za powyższą kwotę, przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

LXVII. [38] w okresie pomiędzy 30 kwietnia 2011r. a 19 lipca 2011 roku w G., D., S. i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki T. (...) o nr VIN (...), bez tablic rejestracyjnych, o wartości 13 900 euro (54657,58 złotych), który skradziony został w okresie od 30 kwietnia do 4 maja 2011 roku w L. na szkodę salonu (...), w ten sposób, że przechowywał go na terenie posesji w D. oraz przy ul. (...) w G.., a nadto w S. po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu i jego oznaczeń, usiłował doprowadzić nieustalone osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 29 900 zł, albowiem na prośbę T. K. (1) i A. J. (1) oferował powyższy samochód, w którym przerobiono numer VIN na numer wtórny (...), do sprzedaży, posługując się przy tym podrobionymi niemieckimi dokumentami (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnął, albowiem potencjalni klienci nie zdecydowali się na zakup samochodu

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- J. W. (2)

o to, że:

LXVIII. [38] w okresie pomiędzy 30 kwietnia 2011r. a 19 lipca 2011 roku w G., wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w przerobieniu numeru nadwozia i ukryciu pojazdu marki T. (...) o nr VIN (...), bez tablic rejestracyjnych, o wartości 13 900 euro (54657,58 złotych), który skradziony został w okresie od 30 kwietnia do 4 maja 2011 roku w L. na szkodę salonu (...), w ten sposób, że udostępnił garaż przy ul. (...) w G. celem przechowania pojazdu i przerobienia w nim oryginalnego numer identyfikacyjny na numer wtórny (...), który to następnie pojazd został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji starosty Powiatowego w S. pod numerem (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

LXIX. [39] w okresie od 7 maja 2011r. do 18 maja 2011r. w G. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, J. W. (2) i innymi ustalonymi osobami, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę nie wyższą niż 15 000 zł pojazd marki H. (...) o nr VIN (...) o wartości 13 580, 74 euro (53256,87 złotych), który skradziony został w okresie od 7 maja 2011 roku do 10 maja 2010 roku w L. na szkodę firmy (...), następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 26 kwietnia 2011r. zawartą pomiędzy M. C. (1) i (...) w R. dotyczącą pojazdu marki H. (...) nr VIN (...) w zakresie przedmiotu sprzedaży i danych sprzedającego oraz jego podpisu ,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki H. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...),

a następnie po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu, posługując się powyższymi dokumentami, doprowadzili M. C. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 28 500 zł w związku z zakupem przez wymienioną samochodu pochodzącego z kradzieży za powyższą kwotę,

przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- J. W. (2)

o to, że:

LXX. [39] w okresie pomiędzy 7 maja 2011r. a 18 maja 2011 roku w G., wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w przerobieniu numeru nadwozia i ukryciu pojazdu marki H. (...) o nr VIN (...) o wartości 13 580, 74 euro (53256,87 złotych), który skradziony został w okresie od 7 maja 2011 roku do 10 maja 2010 roku w L. na szkodę firmy (...), w ten sposób, że udostępnił garaż przy ul. (...) w G. celem przechowania pojazdu i przerobienia w nim oryginalnego numer identyfikacyjny na numer wtórny (...), który to następnie pojazd został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta w G. pod numerem (...),

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

LXXI. [40] w dniu 12-13 maja 2011r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po uprzednim otwarciu drzwi dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 38 500 euro (150.669,75 złotych) na szkodę K. B., który następnie sprzedali w G. T. K. (1) i innym osobom, przy czym uprzednio przekazali pojazd innej osobie celem przerobienia numeru VIN na numer wtórny VIN (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

LXXII. [40] w okresie pomiędzy 12 maja 2011r. a 19 lipca 2011 roku w G., D., Ś. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, M. R. (1), A. L. (1) i innymi ustalonymi osobami, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę co najmniej 20 000 zł pojazd marki L. (...) o nr (...), i nr rej. (...) o wartości 38 500 euro (150.669,75 złotych), który skradziony został w okresie w dniu 12-13 maja 2011r. w B. na szkodę K. B. następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty w postaci:

- umowy w języku niemieckim z 15 maja 2011r. zawartej miedzy A. M. (1) a O. A., na której A. J. (1) podpisał się za A. M. (1),

- umowę sprzedaży samochodu z dnia 25 czerwca 2011r. zawartą między sprzedającą A. M. (1) a A. L. (1), na której sam naniósł podpis kupującego pojazd, na której A. J. (1) podpisał się za A. M. (1),

- zaświadczenie wystawione w imieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z 23 maja 2011r.,

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 20 maja 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...), VIN: (...), numer rejestracyjny (...),

a następnie wspólnie z innymi osobami przy użyciu wskazanych dokumentów wprowadzili w błąd pracownika Starostwa Powiatowego w Ś. co do faktu, że A. L. (1) jest właścicielem pojazdu marki L. (...) oraz co do numeru identyfikacyjnego pojazdu wskutek czego wyłudzono poświadczenie nieprawdy co do powyższych okoliczności w wydanych dokumentach: dowodzie rejestracyjnym serii (...) na numer rejestracyjny (...)., dowodzie rejestracyjnym tymczasowym serii (...) i karcie pojazdu (...) nr (...), po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu i jego oznaczeń, usiłowali doprowadzić nieustalone osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 110 000 zł, albowiem za ich namową M. R. (1) oferował powyższy samochód z wyłudzonymi dokumentami do sprzedaży, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli, albowiem potencjalni klienci nie zdecydowali się na zakup samochodu przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- M. R. (1)

o to, że:

LXXIII. [40] w okresie pomiędzy 12 maja 2011r. a 19 lipca 2011 roku w G., D., i innych miejscach, wspólnie i w porozumieniu z T. K. (1), A. J. (1) i innymi osobami, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania stałe źródło dochodu, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, pomógł w ukryciu pojazdu marki L. (...) o nr (...), i nr rej. (...) o wartości 38 500 euro (150.669,75 złotych) który skradziony został w okresie w dniu 12-13 maja 2011r. w B. na szkodę K. B., w ten sposób, że przechowywał go na terenie posesji w D. oraz przy ul. (...) w G., a nadto w G. i okolicy po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu i jego oznaczeń, usiłował doprowadzić nieustalone osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 110 000 zł, albowiem na prośbę T. K. (1) i A. J. (1) oferował powyższy samochód, w którym przerobiono numer VIN na numer wtórny (...) (a zarejestrowano pod nr (...)), do sprzedaży, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli, albowiem potencjalni klienci nie zdecydowali się na zakup samochodu

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- J. K. i

- J. W. (1)

o to, że:

LXXIV. [41] w dniu 1-2 czerwca 2011r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w warunkach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, po wyłamaniu zamka do garażu podziemnego i uprzednim otwarciu drzwi pojazdu dopasowanym narzędziem i uruchomieniu silnika za pomocą urządzenia elektronicznego zabrali w celu przywłaszczenia samochód L. (...) o nr VIN (...) i nr rej. (...) o wartości 29 000 euro (114.825,50 złotych) oraz znajdujące się wewnątrz przedmioty 30 kluczy do drzwi, klucz do samochodu ciężarowego, klucz do motocykla, kurtkę skórzaną, kurtkę z materiału, okulary lecznicze, dwie parasolki, gaz pieprzowy, narzędzia nieustalonego rodzaju, kanister na benzynę, parę kabli startowych, latarkę ksenonowa, mapy Niemiec, książkę serwisową, litr oleju silnikowego, dwie kamizelki ostrzegawcze, apteczkę, trójkąt ostrzegawczy, narzędzia i koło zapasowe, 6 butelek czerwonego wina o łącznej nie mniejszej niż 1632, 45 euro (6463,68 złotych) na szkodę K. S. (1) i R. K. oraz (...) Bank (...), który następnie sprzedali w G. T. K. (1) i A. J. (1), przy czym uprzednio przekazał pojazd inne ustalonej osobie celem przerobienia numeru VIN na numer wtórny (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- T. K. (1) i

- A. J. (1)

o to, że:

LXXV. [41] w okresie od 1 czerwca 2011r. do 19 lipca 2011r. w G. i innych miejscach, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą i innymi ustalonymi osobami, wiedząc, że niżej opisany samochód pochodzi z czynu zabronionego, nabyli za kwotę co najmniej 20 000 zł pojazd marki L. (...) o nr VIN (...) i nr rej.(...)o wartości 29 000 euro (114.825,50 złotych), skradziony 1-2 czerwca 2011r. na szkodę K. S. (1)i R. K. oraz (...) Bank (...), następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny VIN (...), utrudniając tym samym jego identyfikację, nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty:

- niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...), VIN: (...), numer rejestracyjny (...),

po czym pojazd został zabezpieczony przez policję, przy czym A. J. (1) dopuścił się czynu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie z 11 maja 2004r., który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 marca 2005r. sygn. akt IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze kary 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468), złagodzonej na mocy amnestii postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 29 marca 2007r. sygn. IV Ko 3/07 do 6 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 1 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r., od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

a wobec A. J. (1) o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zb. z art. 306 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- J. N. (1)

o to, że:

LXXVI. w dniu 01 lipca 2013 roku w G., działając w celu udaremnienia wykonania postanowienia Prokuratora Prokuratury Okręgowej w G. z dnia 23 sierpnia 2011r., sygn. akt V Ds. 22/11 o zabezpieczeniu majątkowym, na podstawie umowy kupna-sprzedaży pomiędzy G. N., a K. M. (1), dokonał zbycia przedmiotu zabezpieczenia w postaci samochodu osobowego marki M. (...) o numerach rejestracyjnych (...), numerze VIN (...), który został mu oddany na przechowanie na podstawie protokołu z dnia 18 sierpnia 2011r., czym udaremnił wykonanie wyżej wymienionego postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym,

tj. o czyn z art. 300 § 2 k.k.

- S. S. (1)

o to, że:

LXXVII. w bliżej nieustalonym okresie do 6 września 2011r. w M. bez wymaganego zezwolenia przechowywał dziesięć naboi produkcji polskiej w tym: jeden pośredni kal. 5,56 x 45 z 1997r., cztery pistoletowe kal. 9 mm L. z lata 1986-1997, dwa pistoletowe kal. 9 mm. M. z 1997r. i trzy rewolwerowe kal. 38 S. przy czym powyższe przedmioty stanowiły amunicję do broni palnej w rozumieniu ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jednolity Dz.U. z 2004r. Nr 52, poz. 525 z późń. zm.)

tj. o czyn z art. 263 § 2 k.k.

- T. K. (1)

o to, że:

LXXVIII. w bliżej nieustalonej dacie, pomiędzy 12 października 2010r. a 6 grudnia 2010r. w G., przywłaszczył dowód osobisty serii (...) wydany w dniu 12 października 2010r. przez Prezydenta Miasta G. na dane P. M. (1), a następnie działając wspólnie i w porozumieniu z inna ustaloną osobą przerobił go w ten sposób, iż oryginalny dokument przekazał innej osobie, która wymieniła w nim fotografię na zdjęcie T. K. (1), uzyskując w ten sposób przerobiony dowód osobisty, którym następnie się posługiwał, jako autentycznym

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

LXXIX. [XXV] w bliżej nieustalonej w latach 2007-2008 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą podrobił dowód osobisty serii (...) wydany w dniu 21 stycznia 2005r. na dane A. O., w ten sposób, iż przekazał swoje zdjęcie i zlecił wykonanie dokumentu innej osobie, która wytworzyła wskazany wyżej dowód osobisty na bazie dokumentu autentycznego i przekazała go T. K. (1), a ten posługiwał się nim jako autentycznym

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k.

LXXX. [XXVI] w bliżej nieustalonej dacie w 2010r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z inna ustaloną osobą podrobił niemiecki dowód osobisty o numerze (...) na dane S. A. (1), w ten sposób, iż przekazał swoje zdjęcie i zlecił wykonanie dokumentu innej osobie, która wytworzyła wskazany wyżej dokument, którym T. K. (1) posługiwał się, jako autentycznym

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k.

LXXXI. [XXVII] w bliżej nieustalonej dacie, nie wcześniej niż 12 października 2010r. na przełomie 2010r. i 2011 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z inna ustaloną osobą podrobił niemieckie prawo jazdy o serii (...) i numerze (...) na dane P. M. (1), w ten sposób, iż przekazał blankiet dokumentu, swoje zdjęcie i zlecił wykonanie dokumentu innej osobie, która wytworzyła wskazany wyżej dokument, którym T. K. (1) posługiwał się, jako autentycznym,

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k.

LXXXII. [XXVIII] w dniu 6 stycznia 2001r. w G. na umowie z firmą (...).pl dotyczącej pośrednictwa na najem nieruchomości oraz dołączonym wskazaniu adresowym podrobił podpis P. M. (1)

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k.

LXXXIII. [XIX] w dniu 6 grudnia 2010r. w G. na wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej kierowanym do Prezydenta Miasta w G. podrobił podpis P. M. (1) w wyniku czego wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci zaświadczenia nr (...) (...) o dokonaniu zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarzącej dotyczącej P. M. (1)

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

LXXXIV. [XXX] w dniu 5 stycznia 2011r. w G. na wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej kierowanym do Prezydenta Miasta w G. podrobił podpis P. M. (1), w wyniku czego wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci zaświadczenia nr (...) (...) o dokonaniu zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarzącej dotyczącej P. M. (1) oraz kwitując odpis powyższego zaświadczenia podrobił podpis P. M. (1)

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

LXXXV. [XXXI] w dniu 10 sierpnia 2011r. w G. na wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej kierowanym do Prezydenta Miasta w G., podrobił podpis P. M. (1), w wyniku czego wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci decyzji nr (...) (...) o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarzącej dotyczącej P. M. (1) oraz kwitując odpis powyższego zaświadczenia podrobił podpis P. M. (1)

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

LXXXVI. [XXXII] w dniu 21 stycznia 2011r. w G. na zaświadczeniu o źródle i wysokości miesięcznych dochodów dla P. M. (1) wystawionym w imieniu Przedsiębiorstwa Handlowego (...) podrobił podpisy J. N. (1), a następnie posłużył się wskazanym dokumentem, składając wniosek i zawierając umowę nr (...) o korzystanie z karty kredytowej (...) Banku (...) S.A., przy czym na wskazanej umowie, wniosku oraz dokumentacji powiązanej podrobił podpisy P. M. (1)

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

LXXXVII. [XXXIII] w dniu 7 stycznia 2011r. w G. na umowach rachunku, o kartę debetową i o korzystanie z systemów bankowości elektronicznej dla małych firm zawartej z (...) Bank (...) S.A. oraz dokumentacji powiązanych podrobił podpisy P. M. (1)

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k.

LXXXVIII. [XXXIV] w dniu 31 maja 2011r. w G. na zaświadczeniu o źródle i wysokości miesięcznych dochodów dla P. M. (1) wystawionym w imieniu Przedsiębiorstwa Handlowego (...) podrobił podpisy J. N. (1),

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k.

LXXXIX. [XXXV] w dniu 9 lutego 2011r. w G. na zaświadczeniu o źródle i wysokości miesięcznych dochodów dla P. M. (1) wystawionym w imieniu Przedsiębiorstwa Handlowego (...) podrobił podpis J. N. (1), a następnie posłużył się wskazanym dokumentem, zawierając z (...) Bank S.A. umowę nr (...) o przyznanie limitu kredytowego oraz umowę nr (...) o wydanie i korzystanie z karty kredytowej T. M., przy czym na wskazanych umowach oraz dokumentacji powiązanej podrobił podpisy P. M. (1)

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

XC. [XXXVI] w bliżej nieustalonym okresie w 2011r. w G., posługując się podrobionym dowodem osobistym na dane P. M. (1) wyłudził z (...) z Wędkarskiego O. w G. zaopatrzone w fotografie T. K. (1) zezwolenie na amatorski połów ryb wędką dla P. M. (1) na 2011 rok

tj. o czyn z art. 272 k.k.

XCI. [XXXVII] w okresie do 18 lipca 2011r. w G. czynił przygotowania do podrabiania dokumentów w imieniu Urzędu Celnego w G. w ten sposób, że zaopatrzył się w silikonowy odcisk pieczęci wskazanego urzędu, a następnie go przechowywał.

tj. o czyn z art. 270 § 3 k.k.

XCII. w dniu 17 maja 2011r. w G. na umowie najmu zawartej z R. R. (1) dotyczącej wynajmu garażu podrobił podpis A. O.

tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 k.k.

XCIII. w zamiarze aby J. S. (2) uzyskał kredyt leasingowy w dniu 21 sierpnia 2009r. w G. , latem 2009r. swoim zachowaniem pomógł mu w ten sposób, że działając z góry powziętym zamiarem w celu uzyskania dla J. S. (2) leasingu na samochód osobowy m-ki B. (...) w kwocie 180.000zł dostarczył mu stwierdzające nieprawdę dokumenty dotyczące w/w pojazdu oraz sam pojazd z podrobionymi numerami VIN, w tym celu, aby (...)/G. nabyło od firmy (...) dla firmy (...) przedmiotowy pojazd i oddało go w leasing firmie (...)

tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

orzeka:

1.  Oskarżonego T. K. (1) i A. J. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku i za to, przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. wymierza:

- oskarżonemu T. K. (1), na podstawie art. 258 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności,

- oskarżonemu A. J. (1) na podstawie art. 258 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. i art. 64 § 1 k.k. karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 kk na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. wymierza mu karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 ( stu) stawek dziennych grzywny po 10 ( dziesięć ) złotych każda stawka,

3.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt VIII, XXV, LII, LVII, LXXII części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 400 ( czterystu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych,

4.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt XII, XL, LV części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza mu karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 200 ( dwustu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych,

5.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XV części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza mu karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych,

6.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XIX części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza mu karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych,

7.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt XXII, LXIII części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 150 ( stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych,

8.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt XXIX, XLVIII, LXI, LXVI, LXIX części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 350 ( trzystu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych,

9.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt XXXII, XXXVII, XLIII, LXXV części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 250 ( dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych,

10.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt LXXVIII i za to na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 50 ( pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych,

11.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt LXXIX i za to na podstawie art. 270 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

12.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt LXXX, LXXXI, LXXXII części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza mu karę 8 ( ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

13.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt LXXXIII, LXXXIV części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 91 § 1 kk wymierza mu karę 8 ( ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

14.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt LXXXV i za to na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

15.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt LXXXVI, LXXXIX części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk na podstawie art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 91 § 1 kk wymierza mu karę 10 ( dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 50 ( pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 40 ( czterdzieści) złotych każda stawka.

16.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt LXXXVII i LXXXVIII części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza mu karę 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności

17.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt XC i za to na podstawie art. 272 kk wymierza mu karę 3 ( trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

18.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt XCI i za to na podstawie art. 270 § 3 kk wymierza mu karę 3 ( trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

19.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt XCII i za to na podstawie art. 270 § 1 kk wymierza mu karę 3 ( trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

20.  Oskarżonego T. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt XCIII i za to, przy zastosowaniu art. 60 § 3 kk, na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 300 ( trzystu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści ) złotych.

21.  Na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk , art. 91 § 2 kk , przy zastosowaniu art. 60 § 3 kk orzeczone wobec oskarżonego T. K. (1) kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 4 ( czterech) lat pozbawienia wolności.

22.  Na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 i 2 kk , art. 91 § 2 kk ,przy zastosowaniu art. 60 § 3 kk, orzeczone wobec oskarżonego T. K. (1) kary grzywny łączy i orzeka karę łączną 540 ( pięćset czterdzieści) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych

23.  Na podstawie art. 60 § 5 kk, art. 69 § 2 kk, art. 73 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego T. K. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 10 ( dziesięciu) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

24.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu T. K. (1) okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 18 lipca 2011r. do dnia 02 lutego 2012r.

25.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonego T. K. (1) z tytułu popełnionych przestępstw w kwocie 407.750 ( czterysta siedem tysięcy siedemset pięćdziesiąt ) złotych.

26.  Oskarżonego A. J. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt VIII, XXV, LII, LXXII, części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, art. 64 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 350 ( trzystu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 30 ( trzydzieści ) złotych każda stawka,

27.  Oskarżonego A. J. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XIX części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, art. 64 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza mu karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych,

28.  Oskarżonego A. J. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt XII, XL, LV części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, art. 64 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza mu karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 200 ( dwustu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

29.  Oskarżonego A. J. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XV części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 4 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, art. 64 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza mu karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

30.  Oskarżonego A. J. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt XXII, LXIII części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, art. 64 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 150 ( stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

31.  Oskarżonego A. J. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt XXIX, XLVIII, LXI, LXVI, LXIX części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk , art. 64 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 300 ( trzystu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

32.  Oskarżonego A. J. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt XXXII, XXXVII, XLIII, LXXV części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, art. 64 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 250 ( dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

33.  Na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk, art. 91 § 2 kk, przy zastosowaniu art. 60 § 3 i 4 kk orzeczone wobec oskarżonego A. J. (1) kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 3 ( trzech) lat i 4 ( czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

34.  Na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 i 2 kk , art. 91 § 2 kk ,przy zastosowaniu art. 60 § 3 i 4 kk orzeczone wobec oskarżonego A. J. (1) kary grzywny łączy i orzeka karę łączną 540 ( pięćset czterdzieści) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych

35.  Na podstawie art. 60 § 5 kk, art. 69 § 2 kk, art. 73 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. J. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 10 ( dziesięciu) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

36.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonego A. J. (1) z tytułu popełnionych przestępstw w kwocie 124.750 ( sto dwadzieścia cztery tysiące siedemset pięćdziesiąt) złotych.

37.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu A. J. (1) okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 18 lipca 2011r. do dnia 06 lipca 2012r.

38.  Oskarżonych J. K., J. W. (1), M. R. (1), J. W. (2), M. G. (1) i A. B. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 258 § 1 kk (w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. co do oskarżonych J. W. (2), M. G. (1) i A. B. (1)) wymierza im kary:

- J. K. i J. W. (1) po 10 ( dziesięć ) miesięcy pozbawienia wolności,

- M. R. (1) , przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k., także na podstawie art. 60 § 6 pkt 4 k.k. – 80 ( osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści ) złotych,

- J. W. (2), M. G. (1) i A. B. (1) po 6 ( sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

39.  Oskarżonych J. K. i J. W. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku i za to , przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza im kary po 6 ( sześć) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk kary po 100 ( sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 (trzydzieści) złotych.

40.  Oskarżonych J. K. i J. W. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanych im czynów opisanych w pkt VII, XIV, LIV, LXII, LXXI, LXXIV części wstępnej wyroku i za to , przy przyjęciu, że czynów tych dopuścili się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 91 § 1 kk wymierza im kary po 1 ( jednym ) roku i 6 ( sześć) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk kary po 100 ( sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 (trzydzieści) złotych.

41.  Oskarżonych J. K. i J. W. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu opisanego w pkt XVIII części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk wymierza im kary po 1 ( jednym) roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk kary po 100 ( sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 (trzydzieści) złotych.

42.  Oskarżonych J. K. i J. W. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanych im czynów opisanych w pkt XXI, XXXVI, LI części wstępnej wyroku i za to , przy przyjęciu, że czynów tych dopuścili się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk i art. 91 § 1 kk wymierza im kary po 1 ( jednym ) roku i 2 ( dwóch ) miesiącach pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk kary po 100 ( sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 (trzydzieści) złotych.

43.  Oskarżonych J. K. i J. W. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu opisanego w pkt XXXIX części wstępnej wyroku i za to przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza im kary po 6 ( sześć) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk kary po 100 ( sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 (trzydzieści) złotych.

44.  Oskarżonych J. K. i J. W. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu opisanego w pkt LX części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk wymierza im kary po 1 ( jednym) roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk kary po 100 ( sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 (trzydzieści) złotych.

45.  Na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk, art. 91 § 2 kk orzeczone wobec oskarżonych J. K. i J. W. (1) kary pozbawienia wolności łączy i orzeka kary łączne po 2 ( dwa) lata i 6 ( sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

46.  Na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1i 2 kk, art. 91 § 2 kk orzeczone wobec oskarżonych J. K. i J. W. (1) kary grzywny łączy i orzeka kary łączne po 300 ( trzysta) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

47.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonych J. K. i J. W. (1) z tytułu popełnionych przestępstw w kwotach po 117.000 (sto siedemnaście ) złotych.

48.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności zalicza oskarżonym okresy zatrzymania i tymczasowego aresztowania:

- J. K. od dnia 19 stycznia 2012r. do dnia 05 czerwca 2012r.,

- J. W. (1) od dnia 18 października 2011r. do dnia 05 czerwca 2012r.

49.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt V części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza mu karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

50.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt IX części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

51.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XVI części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza mu karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

52.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XX części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, i art. 60 § 6 pkt 3 kk wymierza mu karę 11 ( jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

53.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XXIII części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

54.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XXVI części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

55.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XLIV części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

56.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt XXX, XXXIII części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu art.60 § 3 k.k. na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

57.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt LXVII części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

58.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt LXXIII części wstępnej wyroku i przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk, i art. 60 § 6 pkt 4 kk wymierza mu karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

59.  Na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk, art. 91 § 2 kk, przy zastosowaniu art. 60 § 3 kk, orzeczone wobec oskarżonego M. R. (1) kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 2 ( dwóch) lat pozbawienia wolności.

60.  Na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 i 2 kk , art. 91 § 2 kk, przy zastosowaniu art. 60 § 3 kk, orzeczone wobec oskarżonego M. R. (1) kary grzywny łączy i orzeka karę łączną 300 ( trzysta) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych

61.  Na podstawie art. 60 § 5 kk, art. 69 § 2 kk, 73 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. R. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 6 ( sześciu) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

62.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonego M. R. (1) z tytułu popełnionych przestępstw w kwocie 3000 ( trzy tysiące) złotych,

63.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu M. R. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 18 lipca 2011r. do dnia 16 sierpnia 2011r.

64.  Oskarżonego J. W. (2) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt XXVII, XXXI, XXXIV, XLV, XLIX, LVIII, LXVIII, LXX części wstępnej wyroku po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku i 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu ) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć ) złotych,

65.  Oskarżonego J. W. (2) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XLI części wstępnej wyroku na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć) złotych,

66.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk, art. 91 § 2 kk, w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeczone wobec oskarżonego J. W. (2) kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 2 ( dwóch) lat pozbawienia wolności.

67.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 i 2 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeczone wobec oskarżonego J. W. (2) kary grzywny łączy i orzeka karę łączną 120 (sto dwadzieścia) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 10 ( dziesięć) złotych

68.  Na podstawie art. 69 § 1,2 i 3 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. W. (2) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 ( pięciu) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

69.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonego J. W. (2) z tytułu popełnionych przestępstw w kwocie 3000 ( trzy tysiące) złotych,

70.  Na podstawie art. 63 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu J. W. (2) okres zatrzymania w dniu 18 lipca 2011r.

71.  Oskarżonego M. G. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XXXV części wstępnej wyroku na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

72.  Oskarżonego M. G. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XXXVIII części wstępnej wyroku na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku i 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

73.  Oskarżonego M. G. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XLII części wstępnej wyroku na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku i 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

74.  Oskarżonego M. G. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XLVII części wstępnej wyroku na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

75.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeczone wobec oskarżonego M. G. (1) kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 2 ( dwóch) lat pozbawienia wolności.

76.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 i 2 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeczone wobec oskarżonego M. G. (1) kary grzywny łączy i orzeka karę łączną 150 (sto dwadzieścia) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

77.  Na podstawie art. 69 § 1,2,3 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. G. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 ( pięciu) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

78.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonego M. G. (1) z tytułu popełnionych przestępstw w kwocie 2000 ( dwa tysiące) złotych,

79.  Na podstawie art. 63 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu M. G. (1) okres zatrzymania w dniu 06 września 2011r.

80.  Oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XXXV części wstępnej wyroku na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

81.  Oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XXXVIII części wstępnej wyroku na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku i 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

82.  Oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XLII części wstępnej wyroku na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku i 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

83.  Oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XLVI części wstępnej wyroku na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk , art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

84.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk, w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeczone wobec oskarżonego A. B. (1) kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 2 ( dwóch) lat pozbawienia wolności.

85.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 i 2 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeczone wobec oskarżonego A. B. (1) kary grzywny łączy i orzeka karę łączną 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

86.  Na podstawie art. 69 § 1,2,3 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. B. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 ( pięciu) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

87.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonego A. B. (1) z tytułu popełnionych przestępstw w kwocie 2000 ( dwa tysiące) złotych,

88.  Na podstawie art. 63 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu A. B. (1) okres zatrzymania w dniu 18 lipca 2011r.

89.  Oskarżonego C. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt VI części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

90.  Na podstawie art. 69 § 1,2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego C. S. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 ( trzech) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

91.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonego C. S. (1) z tytułu popełnionego przestępstwa w kwocie 1000 ( tysiąc) złotych,

92.  Oskarżonego S. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt X części wstępnej wyroku eliminując z kwalifikacji prawnej art. 65 § 1 kk i za to na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 ( trzydzieści) złotych,

93.  Oskarżonego S. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt LXXVII części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 263 § 2 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 8 ( ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

94.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk, w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeczone wobec oskarżonego S. S. (1) kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 1 ( jednego) roku i 2 ( dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

95.  Na podstawie art. 69 § 1,2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego S. S. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 4 (czterech) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

96.  Na podstawie art. 63 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu S. S. (1) okres zatrzymania w dniu 06 września 2011r.

97.  Oskarżonego Z. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt XI części wstępnej wyroku eliminując z kwalifikacji prawnej art. 65 § 1 kk i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

98.  Na podstawie art. 69 § 1,2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego Z. S. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat .

99.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, w razie jej zarządzenia, zalicza oskarżonemu Z. S. (1) okres zatrzymania w dniu 18 lipca 2011r.

100.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonego Z. S. (1) z tytułu popełnionego przestępstwa w kwocie 1000 ( tysiąc) złotych,

101.  Oskarżonego K. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt XIII części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych ,

102.  Oskarżonego K. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt XXIV części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 10 ( dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych ,

103.  Oskarżonego K. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt L części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 65 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych,

104.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk, w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeczone wobec oskarżonego K. N. kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 2 ( dwóch) lat pozbawienia wolności.

105.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 i 2 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeczone wobec oskarżonego K. N. kary grzywny łączy i orzeka karę łączną 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych,

106.  Na podstawie art. 69 § 1,2,3 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego K. N. kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 (pięciu) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

107.  Na podstawie art. 63 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu K. N. okres zatrzymania w dniu 27 października 2011r.

108.  Oskarżonego J. F. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt XVII części wstępnej wyroku z tą zmianą, że przedmiotowy pojazd marki L. (...) nabył za kwotę 60.000 zł i za to na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 ( stu) stawek dziennych grzywny po 40 ( czterdzieści ) złotych każda stawka,

109.  Na podstawie art. 69 § 1,2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. F. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 ( dwóch) lat,

110.  Oskarżonego P. Ż. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt XXVIII i LIX części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 ( stu) stawek dziennych grzywny po 10 ( dziesięć ) złotych każda stawka,

111.  Na podstawie art. 69 § 1,2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego P. Ż. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 ( pięciu) lat ,

112.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżonego P. Ż. z tytułu popełnionych przestępstw w kwocie 1000 ( tysiąc) złotych,

113.  Na podstawie art. 63 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu P. Ż. okres zatrzymania w dniu 17 sierpnia 2011r.

114.  Oskarżonego W. W. (2) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt LIII części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 64 § 1 kk wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności,

115.  Na podstawie art. 69 § 1,2 kk, art. 70 § 1 kk, art. 73 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego W. W. (2) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 ( trzech) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego ,

116.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu W. W. (2) okres zatrzymania w dniu 21 lipca 2011r.

117.  Oskarżonego J. N. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt LVI części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści) złotych ,

118.  Oskarżonego J. N. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt LXXVI części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 300 § 2 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności,

119.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk, w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. orzeczone wobec oskarżonego J. N. (1) kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 1 ( jednego) roku i 10 ( dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

120.  Na podstawie art. 69 § 1,2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. N. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 (pięciu) lat,

121.  Na podstawie art. 63 § 1 kk w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu J. N. (1) okres zatrzymania w dniu 18 lipca 2011r.

122.  Oskarżoną A. S. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w pkt LXIV części wstępnej wyroku eliminując z kwalifikacji prawnej art. 65 § 1 kk i za to na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

123.  Na podstawie art. 69 § 1,2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej A. S. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat .

124.  Na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej przez oskarżoną A. S. z tytułu popełnionego przestępstwa w kwocie 400 ( czterysta) złotych,

125.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, w razie jej zarządzenia, zalicza oskarżonej A. S. okres zatrzymania w dniu 18 lipca 2011r.

126.  Oskarżonego R. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt LXV części wstępnej wyroku eliminując z kwalifikacji prawnej art. 65 § 1 kk i za to na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 64 § 1 kk wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 10 ( dziesięć) złotych,

127.  Na podstawie art. 69 § 1,2 kk, art. 70 § 1 kk , art. 73 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego R. K. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 ( trzech) lat oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego .

128.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. (w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. co do oskarżonego C. S. (1)) zobowiązuje oskarżonych T. K. (1), M. R. (1), C. S. (1), J. K. i J. W. (1) do solidarnego naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego A. K. (1) kwoty 80.000 ( osiemdziesięciu) tysięcy złotych.

129.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. ( w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. co do oskarżonego K. N.) zobowiązuje oskarżonych T. K. (1), A. J. (1) i K. N. do solidarnego naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego L. Ż. kwoty 95.000 ( dziewięćdziesiąt pięć) tysięcy złotych.

130.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. (w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. co do oskarżonego J. W. (2)) zobowiązuje oskarżonych T. K. (1), M. R. (1) i J. W. (2) do solidarnego naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego M. K. (1) kwoty 106.000 ( sto sześć) tysięcy złotych.

131.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. ( w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. co do oskarżonych J. W. (2) i K. N.) zobowiązuje oskarżonych T. K. (1), A. J. (1) , J. W. (2) i K. N. do solidarnego naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego T. A. kwoty 65.000 ( sześćdziesiąt pięć) tysięcy złotych.

132.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązuje oskarżonych T. K. (1), A. J. (1), W. W. (2), J. K. i J. W. (1) do solidarnego naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych T. S. (1) i Z. P. kwoty 104.000 ( sto cztery ) tysiące złotych.

133.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. ( w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. co do oskarżonego J. W. (2) i P. Ż.) zobowiązuje oskarżonych T. K. (1), J. W. (2) i P. Ż. do solidarnego naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego M. P. (1) kwoty 49.000 (czterdzieści dziewięć) tysięcy złotych.

134.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązuje oskarżonych T. K. (1), A. J. (1) , J. K. i J. W. (1) do solidarnego naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego T. B. kwoty 72.000 ( siedemdziesiąt dwa) tysiące złotych.

135.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. ( w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. co do oskarżonego J. W. (2)) zobowiązuje oskarżonych T. K. (1), A. J. (1) i J. W. (2) do solidarnego naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej M. K. (2) ( C.) kwoty 28.500 (dwadzieścia osiem tysięcy pięćset) złotych.

136.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. ( w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r co do oskarżonego J. W. (2)) .zobowiązuje oskarżonych T. K. (1), A. J. (1) , J. W. (2) i M. R. (1) do solidarnego naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego G. K. (2) kwoty 29.800 ( dwadzieścia dziewięć tysięcy osiemset) złotych.

137.  Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca osobie uprawnionej – pokrzywdzonemu S. L. dowody rzeczowe opisane w rejestrze dowodów rzeczowych na k. 15.186 akt pod poz. 122,123 i 124 w postaci samochodu osobowego marki M. (...) o nr (...) i nr rej. (...) wraz z orginałem dowodu rejestracyjnego serii (...)i dwoma kompletami kluczyków z logo (...) z imobilajzerem przechowywanym za zobowiązaniem u E. K. (1).

138.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. K. (4) kwotę 1623,60 zł ( w tym 303,60 zł podatku Vat) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. Ż. z urzędu,

139.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. (2) kwotę 6.927,20 zł ( w tym 1297,20 zł podatku Vat) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu A. J. (1) z urzędu,

140.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. Ł. kwotę 6.927,20 zł ( w tym 1297,20 zł podatku Vat) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu T. K. (1) z urzędu,

141.  Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonych T. K. (1), A. J. (1), M. R. (1) , Z. S. (1), P. Ż., W. W. (2), A. S. w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w postaci wydatków poniesionych przez Skarb Państwa wymierzając im opłaty:

- T. K. (1)- 4720zł

- A. J. (1)- 4720 zł,

-M. R.- 2100 zł,

-Z. S. (1)- 120 zł,

-P. Ż.- 500 zł,

-W. W. (2) – 180 zł,

- A. S. – 120 zł,

142.  Na podstawie art. 627 kpk i art. 633 kpk zasadza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i wymierza im opłaty:

- J. K. – koszty sądowe w 15,05 % części i opłatę w kwocie 2200 zł,

- J. W. (1) – koszty sądowe w 15,05% części i opłatę w kwocie 2200 zł,

- J. W. (2) - koszty sądowe w 10,75% części i opłatę w kwocie 540 zł,

- M. G. (1) - koszty sądowe w 5,4% części i opłatę w kwocie 1800 zł,

- A. B. (1) - koszty sądowe w 5,4 % części i opłatę w kwocie 1800 zł,

- C. S. (1) - koszty sądowe w 1,07% części i opłatę w kwocie 900 zł,

- S. S. (1) - koszty sądowe w 2,15% części i opłatę w kwocie 900 zł,

- K. N. - koszty sądowe w 3,23% części i opłatę w kwocie 2300 zł,

- J. F. (1) – koszty sądowe w 1,07% części i opłatę w kwocie 980 zł,

- J. N. (1) - koszty sądowe w 2,15% części i opłatę w kwocie 1100 zł,

- R. K. (1) - koszty sądowe w 1,07 % części i opłatę w kwocie 380 zł.

Sygn. Akt II K 3/15

Ap V Ds. 27/14 PA Szczecin

2 Ds./ 1124/10 PR Gdańsk

UZASADNIENIE

do wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 15 marca 2015r. dot. , zgodnie ze złożonymi wnioskami: oskarżonych J. W. (1), J. K., J. F. (1), A. B. (1), M. G. (1), J. W. (2), R. K. (1), M. R. (1), C. S. (1), W. W. (2) – w całości i oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1) – co do winy w zakresie czynu opisanego w pkt LII części wstępnej wyroku oraz co do kary

W toku przeprowadzonego postępowania przygotowawczego i sądowego Sąd ustalił, że w okresie od czerwca 2010r. do 19 lipca 2011r. funkcjonowała zorganizowana grupa przestępcza założona przez oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1) której członkowie dokonywali kradzieży, a następnie sprzedawali na terenie Polski pojazdy po uprzednim przerobieniu w nich numerów identyfikacyjnych oraz uzyskaniu podrobionych dokumentów niemieckich dotyczących poszczególnych samochodów. Przedmiotowa grupa przestępcza działała m. in. w G. i D.. W skład w/w grupy , oprócz jej założycieli, wchodzili J. W. (1), J. K., M. R. (1), J. W. (2), M. G. (1), A. B. (1) i inne ustalone osoby. Każda z w/w osób pełniła inne zadania w grupie. Oskarżeni J. W. (1) i J. K. dokonywali w okresie od czerwca 2010r. do 19 lipca 2011r. kradzieży samochodów na terenie Niemiec a następnie dostarczali je i sprzedawali oskarżonym T. K. (1) i A. J. (1). Oskarżony J. W. (2) udostępniał miejsce i przechowywał kradzione pojazdy w w/w okresie. Tym samym zajmował się oskarżony M. R. (1), który dodatkowo przerabiał numery identyfikacyjne pojazdów, rejestrował je i brał udział w ich sprzedaży w zakresie dokładnie opisanym poniżej. Oskarżeni M. G. (1) i A. B. (1) kupowali kradzione pojazdy od oskarżonych K. i J. i sprzedawali je ustalonym osobom w okresie pomiędzy 19 października 2010r. a 22 grudnia 2010r. Sąd poczynił ustalenia faktyczne opisując kolejno pojazdy mechaniczne zabrane w celu przywłaszczenia i wskazując przy tym rolę i zadania jakie pełnili oskarżeni ( w tym członkowie w/w zorganizowanej grupy przestępczej) w przebiegu poszczególnych zdarzeń.

Dowód:

1.  Wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 1603-1606, 1650-1651, 2207-2209, 2304-2316, 2837-2851, 3038-3051,3067-3075, 3098-3115,3465-3481,3488-3489,3509-3515,3516-3522,3688-3690,3855-3858,4135-4137,4493-4496,4802-4805,5293-5295,5463-5471,5498-5502, 5776-5778, 5834-5837,5897-5898,6765-6772,6788-6796, 7303-7307,7414-7419,7800-7805,7923-7928,11164-11173,11174-11179,13064-13079,1373-1379,13267-13271,13272-13279,13281-13286,13364-13369,14796-14797, 16602-16005,16015-16019, 16119,

2.  Wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 742-743,1029-1039,1211-1219,2321-2324,3558-3565,3587-3588,4811-4815,5316-5317,7351-7352,11318-11320,11559-11561,13458-13462,13492-13496,13984-13985,15861-15866

3.  Wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k. 697-705, 715-726,989-991, 1658-1660, 7298-7301, 13777-13779, 13840,13501-13504, 11331-11334, 16082-16083

W dniu 11 sierpnia 2010r. J. K. i J. W. (1) postanowili zabrać w celu przywłaszczenia samochód osobowy marki L. (...). W tym celu udali się do B. (dzielnica K.) , na ulicę (...). Tam oskarżony J. W. (1) ,pomiędzy godziną 17:50 a 23:15, łamakiem otworzył drzwi samochodu marki L. (...) o numerze VIN (...) następnie za pomocą kostki elektronicznej podłączonej przez wejście serwisowe dokodował następny klucz, co umożliwiało uruchomienie w/w pojazdu. W tym czasie oskarżony J. K. stał na czatach obserwując okolicę. Oskarżeni uruchomili i ukradli przedmiotowy samochód. Kradzieży dokonali na szkodę leasingobiorcy M. K., wartość ukradzionego pojazdu określono na 68 000 euro (tj. równowartość 271 945 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 11 sierpnia 2010 roku 1 euro = 3,9992 zł). W pojeździe znajdował się rzeczy należące do M. K. : laptop (...), buty piłkarskie, buty do biegania (...), torba sportowa, urządzenie podręczne prądu biomagnetycznego marki (...), fotelik dziecięcy, torba dziecięca buty dziecięce, kurtki dziecięce, klucze do mieszkania i inne – 5 sztuk, koszulka polo, ładowarka, okulary słoneczne, płyty CD i plecak dziecięcy o łącznej wartości 10 790 euro (tj. równowartość 45151 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 11 sierpnia 2010 roku 1 euro = 3,9992 zł), łącznie wartość szkody wyniosła 317. 096 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 11 sierpnia 2010 roku ( 1 euro = 3,9992 zł) . Nadto doszło do utraty dokumentów w postaci bliżej nieokreślonego niemieckiego dowodu osobistego, niemieckiego prawa jazdy, niemieckiego dowodu rejestracyjnego oraz dwóch kart kredytowych które znajdowały się w pojeździe.

Przedmiotowy samochód był ubezpieczony przez firmę (...) z siedzibą w H.. Tytułem odszkodowania ubezpieczony otrzymał kwotę 32, 875, 21 Euro, (tj. równowartość 131. 474 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 11 sierpnia 2010 roku 1 euro = 3,9992 zł).

Ukradziony samochód kupił za 20.000 zł od J. K. i J. W. (1) oskarżony T. K. (1) . W skrytce pojazdu znajdowały się materiały potrzebne do zmiany numeru identyfikacyjnego – blaszka z wygrawerowanym numerem wtórnym oraz wklejki. Oskarżeni W. i K. przyprowadzili samochód na parking przy sklepie (...) przy ul. (...) w G., na prośbę T. K. (1) odebrał go oskarżony M. R. (1) i zawiózł go do D. w celu przerobienia numeru identyfikacyjnego. Zajął się tym M. R. (1), który przy użyciu przekazanych mu naklejek i blaszki numerem VIN przerobił numer identyfikacyjny pojazdu i otrzymał za to wynagrodzenie w kwocie co najmniej 1000 zł. T. K. (1) przekazał poza tym kwotę co najmniej 3 000 zł innej ustalonej osobie w celu załatwienia przez nią podrobionych niemieckich dokumentów tzw. „briefów”. Przedmiotowe dokumenty zostały uzyskane ze S. od ustalonych osób. Od swojej znajomej oskarżony T. K. (1) uzyskał informacje – dane mężczyzny z B., który był zainteresowany kupnem przedmiotowego l., był to oskarżony C. S. (1). Od niego oskarżony K. dowiedział się o osobie, która chciałaby kupić l.. W celu sprzedaży przedmiotowego pojazdu oskarżony K. udał się z inną ustaloną osobą do B., gdzie spotkali się z oskarżonym C. S. (1) który skontaktował ich z A. K. (1), mającym zamiar kupić l.. Oskarżony C. S. (1) miał świadomość, ze przedmiotowy samochód pochodzi z kradzieży, za pomoc w jego sprzedaży otrzymał kwotę co najmniej 1000 zł.

Po kilku dniach do oskarżonego T. K. (1) zadzwonił A. K. (1) i umówili się oni w siedzibie firmy A. K. w celu obejrzenia pojazdu. Oskarżony T. K. (1) wraz z inną ustaloną osobą udali się opisanym pojazdem marki L. do miejscowości D., do firmy (...). Na miejscu oskarżony K. spotkał się z A. K. (1) i jego córką A. K. (5). Na miejsce zdarzenia przybył także C. S. (1). T. K. (1) zaoferował sprzedaż przedmiotowego l. za kwotę 90.000 zł. W wyniku negocjacji pomiędzy K. i K. uzgodniono, że A. K. (1) zapłaci T. K. (1) kwotę 40 000 zł oraz przekaże w rozliczeniu pojazd marki B. (...) wyprodukowany w latach 2003-2006 o wartości około 50 000 zł, z którego korzystała w tym czasie córka A. A. (4) K.. Na miejscu sporządzono umowę na kwotę 19. 500 euro, którą podpisał jako kupujący A. K. (1). Opatrzono ją datą 18 sierpnia 2010r. Łączna wartość transakcji według A. K. (1) wyniosła 80 000 zł. Poza tym A. K. (1) podpisał umowę in blanco na samochód marki B. (...) przekazany T. K. (1). Pojazd ten został sprzedany przez T. K. (1) innej osobie za kwotę 45 000 - 50 000 zł, na umowie uzyskanej od A. K. (1) dopisano dane nabywcy.

Dowód:

1.  Wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k.2837-2851, 3098-3115, k. 3509-3515,5293-5295,11174-11180, 13364-13369,14797-14798, 16602-16005,16015-16019, 16119,

2.  Wyjaśnienia oskarżonego C. S. (1) – częściowo, k. 13581-13585, 16078-16080,

3.  Wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k. 697-705, 715-726, 16082-16083,

4.  Wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1), k. 4047-4048, 5132-5134, 5283-5285, 5974-5976, 6837-6839, 13441-13446, 16036-16037,

5.  Wyjaśnienia oskarżonego J. K., k. 5580-5581, 6175-6179,13387-13390,16081-16082,

6.  Zeznania świadka A. K. (1), k.6879-6880, 13775-13776, 16295-16296,

7.  Zeznania świadka A. K. (5), k. 3713-3714, 16294-16295,

8.  Dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej z Prokuratury w B. z tłumaczeniami , k. 11708-11804

9.  Dokumenty dotyczące wydania pojazdu marki L. (...) ,k. 14578-14605.

W dniu 23 sierpnia 2010 roku A. K. (1) złożył w siedzibie Starostwa Powiatowego w B. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) , który kupił od T. K. (1). Do wniosku A. K. dołączył także m. in.:

- pełnomocnictwo udzielone H. M. przez A. K. (1),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 17 sierpnia 2010r. zawartą pomiędzy (...) .H.U. (...)-D. S. (1) a dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

-fakturę VAT nr (...) z dnia 17 sierpnia 2010r. dotyczącą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem.

Na skutek wniosku A. S. (2) (...) wydał dowód rejestracyjny serii (...)na numer rejestracyjny (...) który dotyczył przedmiotowego samochodu.

Dowód:

1. teczka rejestracyjna pojazdu L. (...) nr rej. (...) (załącznik nr IV/1 - 1, k.1-2, 4, 5, 6, 7, 9-15 )

W dniu 4 października 2011r. zabezpieczono od A. K. (5) pojazd marki L. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...).

Dowód:

1.  zeznania świadka A. K. (5), k. k. 3713-3714, 16294-16295,

2.  protokół zatrzymania pojazdu L. (...) nr rej. (...) , k. 3707-3712 .

W wyniku przeprowadzonych badań mechanoskopijnych przedmiotowego auta ustalono, że pojazd marki L. (...) nr rej. (...), posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) . Na fabrycznie zamocowaną oryginalną tabliczkę znamionową przyklejono niefabryczną tabliczkę z fałszywym numerem VIN.

Dowód:

1.  opinia mechanoskopijna nr (...) z dnia 18 listopada 2011r. ,k. 4989-4996 .

Dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych, natomiast zaświadczenie (...) o numerze (...) i numerze rejestracyjnym (...) zostały skradzione w okresie od 8 września 2008 roku do 9 września 2008 roku, wraz z innymi dokumentami, jako dokument „in blanco” z Urzędu Rejestracji (...) Powiatu (...)w H.. Numery (...)były w czasie od dnia 21 maja 1970 roku do dnia 28 kwietnia 1972 roku wydane dla przyczepy. Pojazd mechaniczny marki l. o numerze identyfikacyjnym (...) nie był zarejestrowany w Niemczech w ciągu ostatnich 7 lat. Według (...) Meldunkowego w H. w tej miejscowości nie było i nie ma osoby o nazwisku K. S. (1), nie ma tam także ulicy o nazwie „A.” a kod pocztowy (...), który był wpisany w dokumentach przesłanych do sprawdzenia nie jest właściwy dla miejscowości H.. Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...)zostały podrobione. Nie ustalono autora podpisu osoby sprzedającej pojazd na umowie w języku niemieckim z 17 sierpnia 2010r.

Dowód:

1.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 9716-9717,

2.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580,

3.  opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy zapisów na dokumentach związanych z rejestracja samochodów, k. 14232-14250.

W dniach 23-24 czerwca 2010r. pomiędzy godziną 18.00 a godziną 7.00 oskarżeni J. K. i J. W. (1) w B. z ulicy (...) (N.) ukradli pojazd marki L. (...) o numerze VIN (...) na szkodę M. K. (4). Oskarżony J. W. (1) łamakiem otworzył drzwi samochodu a potem za pomocą kostki elektronicznej podłączonej przez wejście serwisowe dokodowywał następny klucz, co umożliwiało uruchomienie samochodu. W tym czasie oskarżony J. K. obserwował okolicę, by w razie potrzeby ostrzec J. W. (1). W przedmiotowym samochodzie znajdowały się także: bagażnik rowerowy, fotelik dziecięcy, wózek dziecięcy (...), skórzana walizka, 6 płyt CD, okulary słoneczne (...), stetoskop i pokrowiec do wózka dziecięcego. Pokrzywdzona oceniła wartość szkody na 45 000 euro, (tj. równowartość 183946 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 24 czerwca 2010 roku 1 euro = 4,0877 zł) .

Szkoda została pokryta przez firmę ubezpieczeniową (...) Ltd. Kwota wypłacona ubezpieczonemu z tytułu zawartej umowy wyniosła 36 534, 38 euro, (tj. równowartość 149341,58 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 24 czerwca 2010 roku 1 euro = 4,0877 zł. Zakupem i legalizacją tego pojazdu zajęli się oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1), któremu K. zaproponował współpracę. T. K. (1) kupił przedmiotowy pojazd , po 23 czerwca 2010r. , od oskarżonych W. i K. za kwotę co najmniej 20.000 zł. Oskarżeni ci dostarczyli T. K. (1) powyższy samochód, przywieźli go na parking stacji benzynowej O., znajdujący się w niedaleko sklepu (...) przy ul. (...) w G. W odbiorze samochodu uczestniczyli T. K. (1) i M. R. (1), którego zadaniem było ukrycie samochodu i następnie przerobienie w nim numeru identyfikacyjnego. Oskarżeni J. K. i J. W. (1) przekazali T. K. (1) także komplet wklejek i tabliczek, umożliwiających przerobienie numeru VIN. Oskarżony M. R. (1) przewiózł odebrany pojazd do M., na posesję S. S. (1). Tam wspólnie z oskarżonym S. S. (1) zajęli się przerobieniem numeru nadwozia, między innymi przy pomocy tabliczki i naklejek uzyskanych od J. K. i J. W. (1). Dotychczasowe naklejki zostały usunięte przy pomocy zgrzewarki i szpachelki a w te miejsca umieszczone zostały naklejki z wtórnym numerem VIN (...) . Na numer VIN znajdujący się pod siedzeniem naklejono tabliczkę z nowym oznaczeniem (także wtórnym). Za wykonanie powyższych czynności M. R. (1) otrzymał od T. K. (1) kwotę co najmniej 1 000 zł.

Uzyskaniem podrobionych dokumentów niemieckich do przedmiotowego pojazdu , na prośbę oskarżonego K., zajęła się inna ustalona osoba. Oskarżony T. K. (1) natomiast podrobił umowę zakupu pojazdu od obywatela Niemiec, figurującego w niemieckim dokumencie F. jako właściciel oraz fakturę z komisu (...). Uzyskał także z nieustalonego źródła podrobione dokumenty w postaci zaświadczenia o zapłacie podatku akcyzowego oraz deklaracji VAT 25. Następnie oskarżony K. przekazał dokumenty konieczne do zarejestrowania pojazdu oskarżonemu A. J. (1), który polecił oskarżonemu M. R. znalezienie osoby na której dane samochód zostanie zarejestrowany. Oskarżony M. R. (1) poprosił o to oskarżonego Z. S. (1) . Za kwotę 1000 zł oskarżony Z. S. (1) przekazał M. R. swój dowód osobisty, wiedząc, ze na niego zostanie zarejestrowany samochód. Czynności polegające na zarejestrowaniu samochodu zlecono innej ustalonej osobie.

T. K. (1) i A. J. (1) zamieścili ogłoszenie o sprzedaży przedmiotowego pojazdu na portalu internetowym ,za pośrednictwem którego znaleźli chętnego na zakup pojazdu - S. L..

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 2304-2316, 3098-3115,1364-13079, 16602-16005,16015-16019,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 1029-1039, 15861-15866,

3.  wyjaśnienia oskarżonego Z. S. (1) – częściowo, k. 14271-14273, 15866-15867,

4.  wyjaśnienia oskarżonego S. S. (1) – częściowo, k. 2425-2427, 11145-11147, 13816-13817, 15867-15868,

5.  wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k. 675-705, 715-726, 13840, 16082-16083,

6.  wyjaśnienia oskarżonego J. W., k. 4047-4048,5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6839,13441-13446, 16036-16037,

7.  wyjaśnienia oskarżonego J. K., k. 5580-5581, 6175-6179, 13387-13390, 16081-16082,

8.  protokół konfrontacji M. R. i Z. S., k. 11331-11334,

9.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej z Prokuratury w B. z tłumaczeniami (t. LI, k. 10059-10099)

10.  wniosek o wydanie pojazdu marki L. (...) (t. LXXIII, k. 14434-14455).

Do zawarcia transakcji ze S. L. doszło w K.. Pokrzywdzony zaproponował, że w rozliczeniu za samochód marki L. przekaże swój pojazd marki M. (...) o porównywalnej wartości. Oskarżeni A. J. (1) i T. K. (1) wyrazili na to zgodę.

Ponieważ S. L. chciał się pozbyć obowiązku zapłaty 2% podatku od czynności cywilno-prawnych przedmiotowy pojazd został sprzedany przez autokomis (...). Z dokumentacji wynikało, że właściciel pojazdu Z. S. (1) wstawił przedmiotowy samochód do komisu skąd nabył go S. L.. Fakturę zakupu pojazdu marki L. z komisu S. L. podpisał u siebie w domu.

Podczas ponownego spotkania T. K. (1) i A. J. (1) ze S. L. T. K. (1) przekazał kupującemu wszelkie dokumenty dotyczące nabywanego pojazdu, a także podrobione przez siebie dokumenty: fakturę VAT (...) z 22 października 2010r. dotyczącą sprzedaży samochodu z komisu (...)oraz umowę komisu z 21 października 2010r. W powyższej fakturze kwota zakupu została określona na 100.000 zł.

W trakcie kontaktu i transakcji ze S. L. T. K. (1) posługiwał się dokumentami na nazwisko A. O. i za tę osobę się podawał.

S. L. wypisał umowę sprzedaży pojazdu marki M. (...) nr rej. (...), na umowie tej podpisał się T. K. (1) jako A. O., cenę określono na 75 000 zł.

Przez okres trzech miesięcy T. K. (1) poruszał się pojazdem marki M. uzyskanym od S. L..

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 2304-2316, 3098-3115,1364-13079, 16602-16005,16015-16019,

2.  zeznania świadka S. L., k. 1072-1074, 7319-7322,13060-13062,16292-16293,

3.  protokół przeszukania u S. L. wraz z załącznikami, k. 1079-1082,

4.  kserokopia umowy między S. L. a A. O. dot. pojazdu marki M. (...) , k. 2052

W dniu 4 listopada 2010r pojazd marki M. (...) trafił do J. N. (1) (stronami umowy byli G. N. – matka J. N. (1) i T. K. (1) jako A. O.) w rozliczeniu za restaurację (...), którą J. N. odstąpił T. K. (1) i A. J. (1) za kwotę 50 000 zł ( gdzie 40 000 zł stanowiła kwota odstępnego a 10 000 zł stanowiła dzierżawa za okres 4 miesięcy). Nadto J. N. (1) przekazał wymienionym kwotę 40 000 zł, łącznie więc cena zakupu przedmiotowego M. wyniosła 90 000 zł. Pojazd został zarejestrowany pod nr rej. (...) na G. N..

W dniu 18 sierpnia 2011r. w ramach prowadzonego postępowania przygotowawczego dokonano tymczasowego zajęcia mienia ruchomego na mieniu J. N. (1). Czynności dokonano wobec pojazdu M. nr rej. (...) o nr VIN (...), pozostawiono pojazd u J. N. (1) za zobowiązaniem.

W dniu 23 sierpnia 2011r. wydano postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym na mieniu J. N. (1), przedmiotem zabezpieczenia był wyżej wskazany pojazd marki M. nr rej. (...). W dniu 1 lipca 2013r. J. N. (1) (w imieniu G. N.) sprzedał pojazd K. M. (1) która w dniu 4 lipca 2013r. wstawiła go do autokomisu „(...)” na podstawie zawartej umowy komisu. W dniu 8 lipca 2013r. samochód zakupiła E. K. (1) i zarejestrowała go w Starostwie Powiatowym w G. pod nr rej. (...).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 14797-14798, 16602-16005,16015-16019,

2.  wyjaśnienia oskarżonego J. N. (1), k. 656-658, 16078,

3.  zeznania świadka E. K. (1), k. 9604, 16446,

4.  protokoły dot. M. (...), k. 1700-1702, 1703-1705,

5.  postanowienie, k. 1709-1710,

6.  umowa, k. 9346,

7.  zeznania świadka K. M. (1), k.9359-9362,16446,

8.  zeznania świadka D. L. (1), k. 9363-9366, 16446,

9.  zeznania świadka G. S., k. 9347-9351, 16446,

10.  zeznania świadka M. P. (3), k. 9367-9370, 16446.

W dniu 18 lipca 2011r. dokonano zatrzymania u S. L. pojazdu marki L. (...) nr rej. (...), nr VIN (...), w dniu 19 lipca 2011r. pojazd został zabezpieczony na parkingu Pomocy (...) w G.

Dowód:

1.  zeznania świadka S. L., k. 1072-1074, 7319-7322,13060-13062,16292-16293,

2.  protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych należących do S. L. z 18 lipca 2011r., k. 1079-1082,

3.  protokół oględzin pojazdu L. (...) nr rej. (...) ,k. 816, 1075-1076.

W wyniku przeprowadzonych badań mechanoskopijnych ustalono, że pojazd marki L. (...) nr rej. (...), posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) . Również tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Dowód:

1. opinia mechanoskopijna nr (...)z 22 lipca 2011r., k. 993-996.

Dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Według (...) Meldunkowego w H., w H. nie ma ulicy o nazwie S. (...), dlatego nie może być tam zameldowany żaden C. L., od którego miał zostać nabyty przedmiotowy samochód. Zaświadczenie (...) o numerze (...) jest wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych, dokument ten został skradziony w okresie pomiędzy 8 września 2008 roku a 9 września 2008 roku wraz z innymi dokumentami, jako dokument In blanco, z Urzędu Rejestracji (...) Powiatu (...), w H.. Samochód L. (...) o numerze identyfikacyjnym (...) jest obecnie zarejestrowany w Niemczech pod nr rej. (...). Właścicielem pojazdu jest S. S. (6), numery rejestracyjne(...)były wydane w czasie od dnia 12 grudnia 1985 roku do dnia 13 stycznia 2004 roku dla (...), nigdy nie były wydawane dla samochodu marki L..

Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione, zostały one sporządzone na autentycznych blankietach.

Dowód:

1.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. i H. z dnia 9.09.2014r. wraz z tłumaczeniem , k. 9694-9695, 13465-13475 ,

2.  opinia nr (...)z przeprowadzonych badań dokumentów ,k. 12478-12580.

Dokument w postaci faktury VAT nr (...) z dnia 24 sierpnia 2010r. potwierdzającej zawarcie umowy kupna - sprzedaży między komisem samochodowym „(...) w G. a Z. S. (1) dotyczącej pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) został podrobiony przez T. K. (1) który wypełnił fakturę, podpisał ją za E. Z. (1) i podbił ją pieczątką (...) . W ten sam sposób T. K. (1) podrobił dokument potwierdzenia przyjęcia pojazdu do sprzedaży komisowej z dnia 23 sierpnia 2010r. oraz umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 14 sierpnia 2010r. zawartą pomiędzy J. S. (1) i C. L. dotyczącą przedmiotowego pojazdu.

Dowód:

1. wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 13064-13079, 16602-16005,16015-16019,

2. opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy zapisów na dokumentach związanych z rejestracja samochodów k. 14232-14250,

3. opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy zapisów na dokumentach związanych z rejestracja samochodów dot. Z. S. (1), k.11401-11405.

Inne dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci :

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 17 sierpnia 2010r.

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 18 sierpnia 2010r. zostały także podrobione.

Dowód:

1.  pismo z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G., k. 10915,

2.  pismo Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z 11 października 2013 roku , k. 10950-10951.

W dniu 26 sierpnia 2010r. pomiędzy godz. 09.00 a 16.15 oskarżeni J. K. i J. W. (1) w B. z ulicy (...) B.-W. ukradli na szkodę (...), U. K. i (...) pojazd marki L. (...) o numerze VIN (...) . Oskarżony J. W. (1) łamakiem otworzył drzwi samochodu a potem za pomocą kostki elektronicznej podłączonej przez wejście serwisowe dokodowywał następny klucz, co umożliwiało uruchomienie samochodu. Oskarżony J. K. w tym czasie obserwował okolicę, by w razie potrzeby ostrzec J. W. (1) o niebezpieczeństwa interwencji lub zatrzymania przez policję. W ukradzionym pojeździe znajdowały się następujące rzeczy: fotelik dziecięcy (...) o wartości 169,99 euro, płyty CD o wartości 38,97 euro, gumowa mata bagażnika o wartości 35,99 Euro, 2 sztuki skrzynek (...) o wartości 25 euro, miernik laserowy o wartości 544 Euro i bliżej nieokreślona rzecz o wartości 45,94 euro, których łączna wartość została określona przez pokrzywdzonego na kwotę 859, 89 euro, (tj. równowartość 3433,28 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 26 sierpnia 2010 roku 1 euro = 3,9927 zł). Wartość ukradzionego pojazdu, według wyceny pokrzywdzonego to kwota 60 000 euro, (tj. równowartość 239 562 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 26 sierpnia 2010 roku 1 euro = 3,9927 zł). Łączna wysokość poniesionej szkody to 60 859,89 euro, (tj. równowartość 239 562 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 26 sierpnia 2010 roku 1 euro = 3,9927 zł).

Pojazd był ubezpieczony przez (...). Z tego tytułu ubezpieczonemu zostało wypłacone odszkodowanie w wysokości 32,441,18 euro, (tj. równowartość 129527,89 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 26 sierpnia 2010 roku 1 euro = 3,9927 zł).

Przedmiotowy pojazd został kupiony od oskarżonych W. i K. przez oskarżonego T. K. (1) za kwotę 20.000 zł. Oskarżeni J. K. i J. W. (1) łącznie z samochodem dostarczyli też tabliczki i wklejki umożliwiające zmianę numeru VIN. T. K. (1) odebrał go po 26 sierpnia 2010r., do przekazania samochodu doszło w G. na parkingu stacji (...) przy ul. (...). W odbiorze samochodu brali udział oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1). Oskarżony M. R. (1) oczekiwał na posesji w D. gdzie przedmiotowe auto zostało przewiezione. Następnie oskarżony M. R. (1) przerobił numer nadwozia w pojeździe używając materiałów dostarczonych przez oskarżonych W. i K. (wklejki i tabliczka) na numer VIN (...) . Za wykonanie powyższych czynności M. R. (1) otrzymał kwotę co najmniej 1000 zł. D. M., który został przywieziony do D. , przerobił fizycznie numer nadwozia. Za powyższą pracę otrzymał nieustaloną kwotę, około 1000-2000 zł.

Podrobione niemieckie dokumenty do powyższego pojazdu zostały zorganizowane przez ustaloną osobę na zlecenie T. K. (1) i A. J. (1) która uzyskała je od ze S. od innych ustalonych osób. Za przedmiotowe dokumenty oskarżony K. zapłacił co najmniej kwotę 4000 zł. Samochód został zarejestrowany przez oskarżonego M. R. (1) na podstawie pełnomocnictwa z 20 września 2010r. podpisanego przez A. K. (2), na dane tej podstawionej osoby.

Oskarżony T. K. (1) uzyskał też od ustalonej osoby z terenu G. podrobioną deklarację VAT 25 oraz zaświadczenie o zapłacie podatku akcyzowego. Za powyższe dokumenty oskarżony T. K. zapłacił kwotę co najmniej 500 zł, sporządził też umowy dotyczące wstawienia pojazdu do komisu oraz faktury sprzedaży samochodu z komisu (...). Kupca na przedmiotowy samochód oskarżeni K. i J. pozyskali za pośrednictwem innej ustalonej osoby. Oskarżeni umówili się na spotkanie z oskarżonym J. F. (1). Do spotkania doszło przy ul. (...) w G. , w miejscu zamieszkania oskarżonego F.. Oskarżony J. F. (1) wyraził wolę kupna przedmiotowego samochodu za kwotę 60.000 zł. W spotkaniu z oskarżonymi K. i J. uczestniczył także zięć J. F. (1) z którym oskarżeni K. i J. zamierzali współpracować w ramach przestępczego procederu. Obaj mężczyźni – oskarżony F. i jego zięć - mieli świadomość, że przedmiotowy pojazd pochodzi z kradzieży.

Oskarżony T. K. (1) sporządził i przekazał oskarżonemu J. F. (1) umowę sprzedaży pojazdu z dnia 25.10.2010r. , którą podpisał jako A. K. (2). Przedmiotową umowę podpisał także oskarżony J. F. (1). W umowie widniała cena zakupu pojazdu – 90.000 zł, płatna gotówką w chwili wydania pojazdu.

Oskarżony J. F. (1) stwierdził , że zapłaci za przedmiotowe auto w dwóch ratach. Przy wydaniu l. zapłacił oskarżonym kwotę 40 000 zł, po dwóch miesiącach dopłacił kolejne 20 000 zł. Na taką propozycję przystali oskarżeni K. i J.. Drugą ratę odbierał oskarżony A. J. (1). W terminie późniejszym oskarżony J. F. (1) otrzymał od oskarżonego T. K. (1) tylną roletę do pojazdu, której się domagał.

Uzyskaną kwotą 60.000 zł podzielili się oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 2304-2316, 3098-3115, 13064-13072, 16002-16005, 16015-16019,

2.  wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k. 697-705,715-726,13840, 16082-16083,

3.  wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1), k. 4047-4048,5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6838,13441-13446,16036-16037,

4.  wyjaśnienia oskarżonego J. K., k. 5580-5581,6175-6179,13387-13390,16081-16082,

5.  wyjaśnienia oskarżonego J. F. (1) – częściowo, k. 13572-13576, 16056-16062,

6.  dokumenty znajdujące się w załączniku nr IV t. I do akt sprawy pod poz. 4 ,

7.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem k. 10101-10200, 10201-10208,

8.  wniosek o wydanie pojazdu marki L. (...) , k. 14606-14625,

W dniu 20 września 2010 roku M. R. (1), działający z upoważnienia na dane osoby A. K. (2), złożył w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...). Składając powyższy wniosek oskarżony M. R. przedłożył także m.in.:

- dokument pełnomocnictwa udzielonego M. R. (1) przez A. K. (2) z 20 września 2010r.,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 16 września 2010r. potwierdzającą zawarcie umowy kupna - sprzedaży między komisem samochodowym „(...) w G., a A. K. (2) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę komisu z dnia 15 września 2010r. zawartą pomiędzy T. M. i (...) w G. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 6 maja 2010r. zawartą pomiędzy T. M. i R. F. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 10 września 2010r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...)- (...) z dnia 13 września 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem.

Po rozpoznaniu wniosku oskarżonego R. Prezydent Miasta G. wydał następujące dokumenty dotyczące przedmiotowego samochodu:

- tymczasowy dowód rejestracyjny serii (...) nr (...),

- kartę pojazdu serii (...) nr (...),

- dowód rejestracyjny serii (...) na numer rejestracyjny (...).

W dniu 25 października 2010 roku oskarżony J. F. (1) złożył w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) przedkładając m.in. umowę sprzedaży z dnia 25 października 2010r. zawartą pomiędzy A. K. (2) i J. F. (1) dotyczącą przedmiotowego pojazdu.

Na skutek wniosku oskarżonego J. F. Prezydent Miasta G. wydał następujące dokumenty dotyczące powyższego samochodu:

- dowód rejestracyjny tymczasowy serii (...) i potem dowód rejestracyjny serii (...) na numer rejestracyjny (...)

- karta pojazdu (...)

Dowód:

1. teczka rejestracyjna pojazdu L. (...) nr rej. (...) (załącznik nr IV/1 – 4, k.1, 2, 4, 5, 6, 11, 12, 13,15, 16, 18, 21, 26, 27, 28-29, 33-35, 33-34)

W dniu 18 lipca 2011r. dokonano zatrzymania od J. F. (1) pojazdu marki L. (...) nr rej. (...), nr VIN (...), który był przez niego użytkowany.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego J. F. (1), k. 13572-13576, 16056-16062,

2.  protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych J. F. (1) ,k. 630-632,

Pojazd marki L. (...) nr rej. (...) posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie, pierwotny numer samochodu to (...). Tabliczka znamionowa została także wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Dowód:

1. opinia mechanoskopijna nr (...)z 31 sierpnia 2011r., k. 2331-2334.

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) nie jest wpisany w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Dokumenty te w okresie od 1 czerwca 2010 roku do 2 czerwca 2010 roku zostały ukradzione razem z innymi dokumentami jako dokumenty In blanco z Urzędu Rejestracji (...) w N.. L. (...) o numerze identyfikacyjnym (...) nie był zarejestrowany w Niemczech w ciągu ostatnich 7 lat. Numery rejestracyjne (...) nie zostały wydane. Według Urzędu Meldunkowego S. S. w S., w miejscowości o nazwie (...) N., nie ma ulicy o nazwie H. (...). Osoba o nazwisku R. F., której dane zostały wykorzystane w sfałszowanych dokumentach nie jest i nie była tam zameldowana. Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione, zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) nosi ślady mechanicznego przerobienia natomiast zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zawiera ślady świadczące o chemicznym usuwaniu wypełnień.

Dowód:

1.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 9698-9699,

2.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

Dokumenty w postaci:

- pełnomocnictwa udzielonego M. R. (1) przez A. K. (2) z 20 września 2010r.,

- faktury VAT nr (...) z dnia 16 września 2010r. potwierdzającej zawarcie umowy kupna - sprzedaży między komisem samochodowym „(...) w G., a A. K. (2) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowy komisu z dnia 15 września 2010r. zawartej pomiędzy T. M. i(...)w G. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowy kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 6 maja 2010r. zawartą pomiędzy T. M. i R. F. dotyczącej pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

zostały podrobione przez oskarżonego T. K. (1), który je wypełnił, podpisał i opatrzył odciskami pieczęci komisu (...).

T. K. (1) podpisał się także jako A. K. (2) na umowie zawartej z J. F. (1) dotyczącej sprzedaży powyższego samochodu.

Także dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 10 września 2010r.

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 13 września 2010r.

zostały podrobione.

Urząd Celny w G. wskazał, że za powyższy pojazd nie została zapłacona akcyza. Pierwszy Urząd Skarbowy w G. wskazał, że zaświadczenie VAT 25 o sygn. (...) z dnia 13 września 2010r. nie zostało sporządzone przez ten urząd.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 13064-13072, 16002-16005, 16015-16019,

2.  zeznania świadka A. K. (2), k. 784-787, 16446,

3.  pismo z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

4.  pismo Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z 11 października 2013 roku , k. 10950-10951.

W dniu 4 maja 2011r. pomiędzy godziną 18:00 a godziną 19:00 oskarżeni J. K. i J. W. (1) w B. -W. z ulicy (...) dokonali kradzieży pojazdu marki L. (...) o numerze VIN (...) na szkodę (...) i I. G.. Oskarżony J. W. (1) łamakiem otworzył drzwi samochodu a potem za pomocą kostki elektronicznej uruchomił samochód. Oskarżony J. K. w tym czasie obserwował okolicę, by w razie potrzeby ostrzec oskarżonego W.. W przedmiotowym pojeździe znajdowały się następujące przedmioty: niemiecki dowód rejestracyjny nieustalonej osoby, pięć bliżej nieokreślonych sztuk kart płatniczych, telefon komórkowy marki N. (...), portmonetkę, torebkę damską o nieustalonej wartości i gotówkę w kwocie 500 euro, (tj. równowartość 1968,30 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 4 maja 2011 roku 1 euro = 3,9366 zł). Pokrzywdzony wycenił wartość szkody na 85 000 euro, (tj. równowartość 334611 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 4 maja 2011 roku 1 euro = 3,9366 zł).

Pojazd był ubezpieczony przez firmę (...). Z tego tytułu ubezpieczonemu zostało wypłacone odszkodowanie w wysokości 32,602,10 euro, (tj. równowartość 128341,42 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 4 maja 2011 roku 1 euro = 3,9366 zł).

Ukradziony samochód oskarżeni W. i K. przyprowadzili do G. Przedmiotowe auto zostało ukradzione na wcześniejsze zlecenie innej osoby, które to zlecenie zostało przekazane do wykonania oskarżonemu T. K. (1). Oskarżony K. przekazał to „zlecenie” oskarżonemu J. K. ( chodziło o samochód w konkretnym kolorze z konkretnym kolorem tapicerki). Nadto oskarżony K. zlecił innej, ustalonej osobie uzyskanie podrobionych dokumentów do tego samochodu za co zapłacił kwotę 1700 zł. Nadto kwotę 500 zł oskarżony K. zapłacił za wykonanie wypełnionego druku Vat 25 oraz zaświadczenia o zapłacie podatku akcyzowego, uzyskał także podrobione zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu.

Oskarżeni W. i K. przywieźli w/w samochód pod restaurację (...), która prowadzili w tamtym czasie oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1). Pieniądze w kwocie 20 000 zł na zakup powyższego pojazdu oskarżony T. K. (1) pożyczył od oskarżonego A. J. (1) i przekazał oskarżonemu J. K. który podzielił się nimi z oskarżonym W..

Powyższy samochód został przewieziony przez oskarżonego A. J. (1) na posesję M. R. (1), który wcześniej dostał polecenie od oskarżonego K. i J. znalezienia osoby na której dane przedmiotowe auto zostanie zarejestrowane. Do tej czynności oskarżony R. „zatrudnił” G. P.. Za przechowanie samochodu oskarżony M. R. (1) miał obiecane otrzymanie 500 zł, lecz ostatecznie pieniędzy tych nie dostał. W przedmiotowym pojeździe przerobiony był już, przez inną ustaloną osobę, numer nadwozia VIN z VIN (...) na VIN (...) , zgodnie z posiadaną dokumentacją. Za przerobienie numeru nadwozia oskarżony T. K. (1) zapłacił kwotę 3500 zł.

Oskarżony T. K. (1) wystawił pojazd na portalu internetowym za kwotę 99 000 zł.

Oskarżony M. R. (1) na podstawie oświadczenia G. P. zarejestrował w/w pojazd marki L.. Za powyższą czynność oskarżony M. R. (1) otrzymał od oskarżonego T. K. (1) 1000 zł. W celu zarejestrowania samochodu oskarżony K. przygotował podrobiona fakturę sprzedaży samochodu przez komis (...) .

Po pewnym czasie oskarżony K. zadzwonił do oskarżonego R. i informował go, że zgłosi się kupujący zainteresowany powyższym samochodem. M. R. (1) skontaktował się telefonicznie z nieustaloną osobą i umówił się z nim celem obejrzenia pojazdu. Do spotkania doszło na terenie (...) w kierunku na miejscowość D. koło G. Podczas rozmowy z kupującym oskarżony R. podawał się za pracownika, oświadczył, że dokumenty od pojazdu znajdują się u szefa. Kupujący zażyczył sobie, aby sprawdzić pojazd w stacji diagnostycznej pod kątem, czy auto nie jest powypadkowe, do takiego sprawdzenia doszło przy ul. (...) w G. Pomimo tego, że wynik badania był dla klienta zadowalający, nie zdecydował się on na nabycie pojazdu, albowiem nie porozumiał się z oskarżonym T. K. (1) co do warunków sprzedaży.

Ostatecznie nie doszło do sprzedaży tego pojazdu, korzystał z niego oskarżony A. J. (1) aż do czasu zabezpieczenia przez policję.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481, 13064-13079, 16015-16019,

2.  wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k. 697-705, 715-726,13840, 16082-16083,

3.  wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1), k. 4047-4048,5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6839,13441-13446, 16036-16037,

4.  wyjaśnienia oskarżonego J. K., k. 5580-5581, 6175-6179, 13387-13390, 16081-16082,

5.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 10210-10350,

6.  wniosek o wydanie pojazdu marki L. (...) , k. 14519-14542,

7.  ogłoszenie z portalu (...), k. 443-454.

W dniu 18 listopada 2010 roku M. R. (1), działający z upoważnienia G. P. złożył w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...). Składając przedmiotowy wniosek przedłożył także m.in.:

- pełnomocnictwo udzielone M. R. (1) przez G. P.,

- fakturę VAT nr (...) potwierdzającą zawarcie umowy kupna - sprzedaży w dniu 15 listopada 2010r. między komisem samochodowym „(...) w G., a G. P. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę komisu z dnia 28 października 2010r. zawartą pomiędzy W. K. (1) i (...)w G. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 29 września 2010r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 30 września 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem.

Rozpoznając wniosek oskarżonego R. Prezydent Miasta G. wydał następujące dokumenty dotyczące powyższego samochodu:

- kartę pojazdu serii (...) nr (...)

- dowód rejestracyjny tymczasowy serii (...) i potem dowód rejestracyjny serii (...) na numer rejestracyjny (...)

Dowód:

1.  teczka rejestracyjna pojazdu L. (...) o nr rej. (...) (załącznik nr IV/1 - 5, k.2, 3, 412, 13, 14, 15, 17-21, 22, 25-26)

W dniu 18 lipca 2011r. dokonano zatrzymania u A. J. (1) pojazdu marki L. (...) nr rej. (...), nr VIN (...), który w dniu 19 lipca 2011r. został zabezpieczony na parkingu Pomocy (...) w G.

Dowód:

1. protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych należących do J. J. (3) z 18 lipca 2011r. ,k. 573-580

2. protokół oględzin pojazdu L. (...) nr rej. (...) ,k. 807

Samochód marki L. (...) nr rej. (...), posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) . Również tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Dowód:

1.opinia mechanoskopijna nr (...)z 16 sierpnia 2011r., k. 2015-2018

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...), zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...)nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. L. (...) o numerze identyfikacyjnym (...) nie był zarejestrowany w Niemczech w ciągu ostatnich 7 lat. Numery rejestracyjne wydane były dla O. (...) oraz F. (...). Nigdy nie były wydawane dla samochodu marki L.. Według Urzędu Meldunkowego G., przy B. nie jest i nie była zameldowana osoba o nazwisku R. F.. Przy (...) nie są zameldowane żadne osoby. Jest to teren przemysłowy. Nazwisko R. F. zostało użyte także w innych sfałszowanych dokumentach, tj. przy samochodzie L. (...) o numerze identyfikacyjnym (...). Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...)zostały podrobione. Zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) oraz zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zawierają ślady świadczące o chemicznym usuwaniu wypełnień.

Dowód:

1. materiały z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem , k. 9693-9694,

2. opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

Dokument w postaci faktury VAT nr (...) potwierdzającej zawarcie umowy kupna - sprzedaży w dniu 15 listopada 2010r. między komisem samochodowym „(...) w G. a G. P. dotyczącej pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) został w całości wypisany i podpisany przez T. K. (1). Umowa komisu z dnia 28 października 2010r. zawartą pomiędzy W. K. (1) i(...) w G. dotycząca pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) została wypełniona przez nieustaloną osobę, podpisał ja za obie strony T. K. (1).

Wymienione dokumenty T. K. (1) opatrzył odciskami pieczęci komisu (...).

Dowód

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1) , k. 13073-13079, 16015-16019,

Pozostałe dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 29 września 2010r.

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...)- (...) z dnia 30 września 2010r.

- zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...)

zostały podrobione. Nadto Urząd Celny w G. wskazał, że za powyższy pojazd nie została zapłacona akcyza. Drugi Urząd Skarbowy w G. oświadczył, że zaświadczenie VAT 25 o sygn. (...)z dnia 30 września 2010r. nie zostało sporządzone przez ten urząd. Poza tym w/w zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nie zostało sporządzone w stacji diagnostycznej T. K. (4), wskazanego pojazdu nie ma w bazach danych przedmiotowej stacji. Przedmiotowe zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...) posiada błędne oznaczenie.

Dowód:

1. informacja Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

2. informacja Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. , k. 10940,

3. zeznania świadka T. K. (4), k. 13645-13647, 16446.

W dniach 20-21 sierpnia 2010r. oskarżeni J. K. i J. W. (1) dokonali w B. kradzieży pojazdu marki T. (...) o numerze VIN (...) na szkodę P. D. (2). Oskarżony J. W. (1) otworzył drzwi samochodu łamakiem a następnie za pomocą kostki elektronicznej uruchomił samochód. W tym czasie oskarżony J. K. obserwował okolicę. Wartość w/w samochodu określono na 45 000 euro, (tj. równowartość 178 735, 50 złotych wg średniego kursu NBP z 20 sierpnia 2010r. 1 euro = 3, 9719 zł). Ubezpieczenie z tytułu autocasco w kwocie 42 150 euro, (tj. równowartość 167415,58 złotych wg średniego kursu NBP z 20 sierpnia 2010r. 1 euro = 3, 9719 zł) wypłaciła w tym zakresie (...). Przedmiotową T. kupił od oskarżonych W. i K. oskarżony T. K. za kwotę co najmniej 18.000 zł. Oskarżeni W. i K. przekazali w/w auto oskarżonemu K. w sierpniu 2010r. przy sklepie (...) w B..

Następnie oskarżony K. nawiązał kontakt z inną ustaloną osobą, przewieźli przedmiotowy pojazd na posesję do C. a następnie na polecenie oskarżonego K. zorganizowano od ustalonych osób ze S. podrobione niemieckie dokumenty za co oskarżony K. zapłacił co najmniej kwotę 1000 euro. Przerobienia numeru nadwozia i zorganizowania zestawu naklejek z podrobionym numerem VIN podjęła się inna ustalona osoba, oskarżony K. zapłacił za tę „usługę” co najmniej 2000 zł.

Oskarżony T. K. (1) zlecił zarejestrowanie pojazdu oskarżonemu M. R. (1), na podstawie upoważnienia podpisanego in blanco przez oskarżonego P. Ż., opatrzonego datą 29 września 2010r. Oskarżony R. udał się z tym upoważnieniem, które sam wypełnił oraz inną wymaganą dokumentacją ( m. in. podrobionym niemieckim dowodem rejestracyjnym, deklaracją VAT 25, zaświadczeniem o zapłacie podatku akcyzowego, umową sprzedaży pojazdu z 27 sierpnia 2010r.) do Wydziału Komunikacji Urzędu Miasta w G., gdzie próbował zarejestrować samochód na dane oskarżonego P. Ż.. Tam zwrócono mu uwagę, że istnieje rozbieżność między datą zakupu pojazdu a datą wydania deklaracji VAT 25. Wówczas oskarżony M. R. (1) skontaktował się z oskarżonym K., który powiedział, by ten odstąpił od składania wniosku o rejestrację pojazdu. Z pojazdu przez okres dwóch miesięcy korzystała ówczesna żona oskarżonego K.. Gdy oskarżony K. powziął wiadomość, że samochodem interesuje się policja zabrał go żonie i nawiązał kontakt z oskarżonym K. N., który był zainteresowany kupnem pojazdu.

T. K. (1) uzyskał podrobione dokumenty w postaci deklaracji VAT 25 oraz zaświadczenia o zapłacie podatku akcyzowego za co zapłacił co najmniej 500 zł i sprzedał przedmiotową T. innej ustalonej osobie, która ją zarejestrowała i użytkowała do czasu zatrzymania , w dniu 09.12.2011r.

Dowód:

1. wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3098-3315, 13073-13079, 16002-16005, 16015-16019,

2. wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 11559-11561,15861-15866,

3.wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k. 697-705,715-726,13840, 16082- 16083,

4. wyjaśnienia oskarżonego P. Ż., k. 13531-13533, 16037,

5. wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1), k. 4047-4048,5132-5134,5283-5285, 5974-5976,6837-6838,13441-13446,16036-16037,

6. wyjaśnienia oskarżonego J. K., k. 5580-5581, 6175-6179,13387-13390, 16081-16082,

7. dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej z Prokuratury w B. z tłumaczeniami, k.9108-9197, k. 9198-9217.

8. wniosek o wydanie pojazdu marki T. (...) ,k. 14390-14401,

9. teczka rejestracyjna pojazdu T. (...) nr rej. (...) (załącznik nr IV/1-6, k.1, 2, 3,4,15, 17, 18, 19, 20)

10. protokół zatrzymania rzeczy od D. A. z załącznikami , k. 5230-5240,

11. dokumentacja fotograficzna dot. pojazdu marki T. nr rej. (...), k. 5242-5246

Pojazd marki T. (...) nr rej. (...) posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) . Tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Dowód:

1. opinia mechanoskopijna nr (...)z 2 stycznia 2012r. , k. 5517-5519.

Dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd T. (...) o numerze VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) zostały podrobione. Blankiet (...) o numerze (...) jest wpisany w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Został on skradziony w dniach 1-2 czerwca 2010r. z Urzędu Rejestracji (...) w N.. Według Urzędu Meldunkowego w H. ulica (...) nie istnieje, dlatego B. L. nie mógł tam być zameldowany. Pojazd marki T. (...) o wyżej podanym numerze VIN nie była w ciągu ostatnich siedmiu lat rejestrowana w Niemczech.

Tablice rejestracyjne (...) zostały wydane dla pojazdu marki F. (...), nigdy dla T. (...).

Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione. Zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) nosi ślady mechanicznego przerobienia wypełnień, natomiast zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) posiada ręczne przerobioną numerację indywidualną oraz ślady mechanicznego usuwania wypełnień.

Dokument w postaci umowy kupna - sprzedaży z 12 stycznia 2011r. zawartej między J. Ł. i D. A. dotyczącej pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) został podrobiony przez oskarżonego T. K. (1) w zakresie podpisu J. Ł..

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 13073-13079, 15015-16019,

2.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego w N. z dnia 28.08.2013 r. wraz z tłumaczeniem , k. 9690,

3.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580,

4.  opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy zapisów na dokumentach związanych z rejestracją samochodów, k. 14232-14250.

Dokumenty złożone łącznie z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci :

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z 31 sierpnia 2010r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 31 sierpnia 2010r.,

zostały podrobione.

Dowód:

1.  informacja Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

2.  informacja Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. .k. 10950-10951.

Jesienią 2010r. oskarżony T. K. (1) kupił od ustalonej osoby pojazd marki T. (...) koloru granatowego. Przekazanie samochodu odbyło się w okolicy ronda przy drodze (...) w G. Za dostarczenie pojazdu T. K. (1) zapłacił kwotę 16 000 zł, pieniądze należały do oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1).

Przedmiotowy pojazd na teren posesji w D. przewiózł oskarżony M. R. (1). Następnie oskarżony M. R. (1) skontaktował się ze swoim znajomym oskarżonym J. W. (2), który dysponował garażem przy ul. (...) w G. Oskarżony W. zgodził się odpłatnie udostępnić garaż. Oskarżony K. uzgodnił z oskarżonym W. cenę 500 zł za wynajęcie garażu, za każdym razem taką właśnie kwotę oskarżony J. W. otrzymywał. Oskarżony J. W. (2), po rozmowie z oskarżonym T. K. (1) miał świadomość, że garaż był udostępniany celem dokonywania zmiany numeru nadwozia w kradzionych pojazdach.

Przerobieniem numeru VIN w przedmiotowym pojeździe zajęła się inna ustalona osoba przywieziona do garażu oskarżonego W. przez oskarżonego K.. Po przerobieniu numeru VIN, za co oskarżony K. zapłacił co najmniej 2000 zł, wykonujący to zlecenie został odwieziony do G. przez oskarżonego M. R.. Nadto oskarżony T. K. zapłacił kwotę co najmniej 1000 zł za zorganizowanie fałszywych dokumentów i kwotę 500 zł za podrobione dokumenty w postaci wypełnionej deklaracji VAT 25 oraz zaświadczenia o zapłacie podatku akcyzowego. Przedmiotowy pojazd został zarejestrowany przez oskarżonego P. Ż., który otrzymał za to od oskarżonych K. i J. kwotę 500 zł. Oskarżony T. K. (1) podpisał w imieniu obu stron umowę komisową z 25 października 2010r. (za B. P. i E. Z. (1)) a także sporządził fakturę sprzedaży pojazdu w imieniu podmiotu (...). Dokumenty te oskarżony K. przekazał oskarżonemu P. Ż. w celu zarejestrowania samochodu. Oskarżony T. K. (1) podpisał także , w imieniu oskarżonego P. Ż., pełnomocnictwo dla J. W. (3), aby ten mógł odebrać decyzje o zarejestrowaniu pojazdu. Następnie oskarżeni K. i J. umieścili ofertę sprzedaży pojazdu na portalu internetowym. Jednocześnie oskarżony T. K. (1) skontaktował się telefonicznie ze znajomym z O. J. B. (1) którego zapewnił, że przedmiotowy pojazd jest legalny, tyle, że posiada wymieniony „środek od innego spalonego”. J. B. (1) zgodził się kupić samochód za kwotę 110 000 zł, przy czym umówili się na płatność w ratach. Po otrzymaniu pierwszej raty w wysokości 50 000 zł oskarżony K. przekazał w/w auto osobie przysłanej przez kupującego. J. B. (1) spłacał pojazd w miesięcznych ratach.

Na umowie sprzedaży in blanco podpisał się P. Ż..

Następnie przedmiotowy samochód został zarejestrowany na dane B. W. (pod numerem rejestracyjnym (...)), która pożyczyła pieniądze na zakup pojazdu J. B. (1). W umowie tej wpisano cenę zakupu samochodu na 100 000 zł.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481, 3509-3515,13073-13079,13364-13369,16002-16005,16015-16019,16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k.697-695,715-726,13501-13504,

3.  wyjaśnienia oskarżonego P. Ż., k.1685-1687,13531-13533,16037,

4.  zeznania świadka B. W., k. 1384-1386,16290.

W dniu 27 października 2010 roku oskarżony P. Ż. złożył w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki T. (...) nr VIN (...). Składając przedmiotowy wniosek oskarżony Ż. przedłożył także m.in.:

- fakturę VAT nr (...) z dnia 26 października 2010r. potwierdzającą zawarcie umowy kupna – sprzedaży między komisem samochodowym „(...) w G., a P. Ż. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- umowę komisu z dnia 25 października 2010r. zawartą pomiędzy „(...) w G. i B. P. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 19 października 2010r.,

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 22 października 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...)wraz z tłumaczeniem.

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...), zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. T. (...) o numerze identyfikacyjnym (...) nie był zarejestrowany w Niemczech w ciągu ostatnich 7 lat. Numery rejestracyjne wydane były dla trzech pojazdów B., nigdy nie były wydawane dla samochodu marki T.. Przy ulicy (...) w F. nie są zameldowane żadne osoby. Numer (...) nadrukowany na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I nie jest zgodny z wpisaną datą tego dokumentu – 16.02.2010r.

Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

W wyniku powyższego zachowania oskarżonego P. Ż. Prezydent Miasta G. wydał następujące dokumenty dotyczące powyższego samochodu:

- kartę pojazdu serii (...) nr (...)

- dowód rejestracyjny tymczasowy serii (...) a później dowód rejestracyjny (...) nr (...) na numer rejestracyjny (...).

Dokumenty te (za wyjątkiem tymczasowego dowodu rejestracyjnego) odebrał na podstawie upoważnienia z 9 grudnia 2010r. J. W. (3).

Dowód:

1.  teczka rejestracyjna pojazdu T. (...) o nr rej. (...), załącznik nr IV/1 -7, k.3, 4, 5, 7, 10, 10a,,15, 16-17, 20-21, 22-26,

2.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 9692-9693,

3.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

Dokument w postaci faktury VAT nr (...) z dnia 26 października 2010r. potwierdzającej zawarcie umowy kupna – sprzedaży między komisem samochodowym „(...) w G. a P. Ż. dotyczącej pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) został w całości wypisany i podpisany przez T. K. (1). Umowa komisu z dnia 25 października 2010r. zawarta pomiędzy (...) w G. i B. P. dotycząca pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) została wypełniona przez nieustaloną osobę, natomiast podpisy na niej za obie strony podrobił T. K. (1), który opatrzył także oba dokumenty odciskami pieczęci komisu (...).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 13364-13369, 16119,

Podrobione zostały także inne dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 19 października 2010r.,

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...)- (...) z dnia 22 października 2010r.

- zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...).

Dowód:

1.  pismo z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

2.  pismo Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z 11 października 2013 roku , k. 10950-10951,

3.  zeznania świadka T. K. (4), k. 13645-13647, 16446.

Na początku 2011r. ( w styczniu, lutym) oskarżony T. K. (1) kupił od innej ustalonej osoby pojazd marki T. (...) pochodzący z kradzieży, zapłacił za niego kwotę co najmniej 18.000 zł. w odbiorze samochodu towarzyszył mu oskarżony A. J. (1). Przedmiotowe auto zostało przewiezione , na skutek porozumienia i za zgodą oskarżonego M. R. (1), na posesję w (...). Następnie auto zostało przewiezione do garażu oskarżonego J. W. (2) , na ul. (...) w G. Oskarżony W. otrzymał za udostępnienie garażu kwotę 500 zł. Tam inna ustalona osoba , za kwotę 2000 zł dokonała przerobienia numeru VIN w pojeździe. Naklejki z przybranym numerem VIN oraz blaszkę z tym numerem oskarżony T. K. (1) uzyskał pocztą z G. od innej ustalonej osoby. Za kwotę 2000 zł oskarżony K. kupił fałszywe dokumenty niemieckie dotyczące przedmiotowego pojazdu. Dokumenty w postaci wypełnionej deklaracji VAT 25 oraz zaświadczenia o zapłacie podatku akcyzowego na dane innej osoby oskarżony K. kupił od ustalonej osoby z G. za kwotę 500 zł.

Nadto oskarżony T. K. (1) zaopatrzył pojazd w dokument w postaci umowy sprzedaży w języku niemieckim, którą sam sporządził, poza tym wypełnił on i podpisał, za A. K. (3), umowę sprzedaży z 11 lutego 2001r. Zainteresowany przedmiotowym pojazdem M. K. (1) podpisał umowę sprzedaży i uzgodnił cenę zakupu samochodu na kwotę 106 000 zł (taką cenę wpisano w umowie). Połowę ceny M. K. zapłacił w złotówkach a połowę w euro. W transakcji tej uczestniczyli T. K. (1) podający się za S. A. (1) oraz A. J. (1). Kupujący M. K. (1) był w towarzystwie kierowcy P. G.. Jeszcze przed sprzedażą w/w pojazdu A. J. (1) ustalił z inną ustaloną osobą, że otrzyma ona z tytułu zbycia pojazdu uzyskany dochód, w ramach rozliczeń z tytułu sprzedaży auta na rzecz S. L.. W celu realizacji tego roszczenia oskarżony K. odliczył od uzyskanej ceny poniesione koszty w wysokości 25 000 zł, zaś pozostałą kwotę, to jest 70 000 zł A. J. (1) przekazał w/w ustalonej osobie na stacji S. w G.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481,13073-13079,16015-16019, 16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 1029-1039,15861-15865,

3.  wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k.715-726,13501-13504,16082-16083,

4.  zeznania świadka M. K. (1), k. 1119-1122,16289.

W dniu 14 lutego 2011 roku M. K. (1) złożył w Urzędzie Miasta w O. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) dołączając następujące dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży z dnia 11 lutego 2011r. zawartą pomiędzy A. K. (3), a M. K. (1) dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 12 listopada 2010r. zawartą pomiędzy A. K. (3), a (...) w L. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 15 listopada 2010r.,

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 19 listopada 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem.

Dowód:

1. teczka rejestracyjna pojazdu T. (...) o nr rej. (...) (załącznik nr IV/1- 8, t., k.7098, 7099-7100,7101-7105, 7106, 7107, 7108, 7110)

W dniu 21 lipca 2011r. zabezpieczono od M. K. (1) pojazd marki T. (...) nr rej. (...), nr VIN (...), który ten użytkował.

Dowód:

1.  protokół zatrzymania pojazdu T. (...) o nr rej. (...) , k. 1294-1297,

2.  protokół zatrzymania rzeczy – drugi kluczyk i książka serwisowa ,k. 1138-1140.

Pojazd marki T. (...) nr rej. (...), posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie metodą grawerowania rylcem. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) , także tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie. Samochód marki T. (...) o pierwotnym numerze identyfikacyjnym (...) został skradziony pomiędzy godziną 15:30 12 października 2010 roku a godziną 7:40 13 października 2010 roku w E. przy ulicy (...) na szkodę O. O.. Pojazd był ubezpieczony przez W. A. z siedzibą w S.. Poszkodowany ocenił wartość szkody na 34.900 Euro. (tj. równowartość 138158,63 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 13 października 2010 roku 1 euro = 3,9587 zł). Z tytułu ubezpieczenia wymienionemu zostało wypłacone odszkodowanie w wysokości 29.327,73 euro, (tj. równowartość 116099,68 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 13 października 2010 roku 1 euro = 3,9587 zł).

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...), zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...)nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. T. (...) o numerze identyfikacyjnym (...) była w czasie od dnia 16 kwietnia 2008 roku do dnia 17 września 2010 roku zarejestrowana z numerami rejestracyjnymi (...) na firmę (...) w (...) L., (...). Firma (...) w (...) L., (...)istniała w dniu 16 kwietnia 2008 roku. Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I Urząd (...) nadrukował numer (...) (...). Zaświadczenie o zarejestrowaniu część II miało numer (...). Od dnia 19 listopada 2010 roku dla tej T. (...) zostały wydane czasowe tablice rejestracyjne (...), do wywozu tego pojazdu. Tablice wywozowe były ważne do dnia 3 grudnia 2010 roku. Te tablice wywozowe zostały wydane dla litewskiej firmy – (...), (...) w W.. Zaświadczenia o zarejestrowaniu zostały przesłane do kontroli, do Urzędu Rejestracji (...) C., w wyniku, której stwierdzono, że jest wiele nieścisłości pomiędzy nimi i znajdującymi się tam kopiami prawdziwych dokumentów tego pojazdu. Pismo na przesłanych dokumentach jest inne niż na dokumentach, znajdujących się w Urzędzie Rejestracji (...). Pieczęć – odciski pieczęci na dokumentach – różnią się. Urząd Rejestracji (...) w C. wydał dla powyższego pojazdu zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...), a nie z numerem (...). Podpis na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I o numerze (...) nie może zostać przyporządkowany do żadnego z pracowników Urzędu Rejestracji (...) w C..

Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...)zostały podrobione.

Dokumenty w postaci umowy kupna - sprzedaży z dnia 11 lutego 2011r. zawartej pomiędzy A. K. (3), a M. K. (1) dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...), wypełnił oskarżony T. K. (1), on też podpisał się na umowie za A. K. (3).

Natomiast umowa kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 12 listopada 2010r. zawarta pomiędzy A. K. (3), a (...) w L. dotycząca pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) została w całości wypełniona i podpisana przez oskarżonego K..

Dowód:

1.  opinia mechanoskopijna nr H/E/G-2582/11 z 16 sierpnia 2011r. , k. 1985-1988,

2.  opinia uzupełniająca z dnia 14 września 2011r. , k. 2929-2930,

3.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z I. z dnia 05.07.2013r. tłumaczenia , k. 9478-9510,

4.  wniosek o wydanie pojazdu marki T. (...) , k. 14543-14564,

5.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem , k. 9695-9696,

6.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12477-12580,

7.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 13073-13079, 16119.

Dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 15 listopada 2010r

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 19 listopada 2010r. także zostały podrobione.

Dowód:

1.  pismo z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

2.  pismo Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z 11 października 2013 roku , k. 10950-10951.

Jesienią 2010r. ( po 20 października 2010r.) oskarżeni T. K. i A. J. udali się do S. gdzie kupili od innej ustalonej osoby za kwotę 22.000 zł dwa pojazdy pochodzące z kradzieży, jeden marki L. koloru grafitowego, drugi – R. (...). Przedmiotowe auta przekazane zostały oskarżonym T. K. (1) i A. J. (1), którzy przybyli w towarzystwie oskarżonego M. R. (1) w okolicę zjazdu z trasy (...) w kierunku Ł.. Po odebraniu samochodów oskarżony M. R. (1) wsiadł za kierownicę L. i udał się nim do D., natomiast oskarżony T. K. (1) samochodem marki R. (...) udał się pod swoje mieszkanie w G. przy ul. (...). W celu ustalenia nowego numeru nadwozia do pojazdu marki R. (...) oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1) pojechali do salonu (...) w centrum B.. Tam oskarżony K. telefonem komórkowym wykonał zdjęciu numeru VIN pojazdu, znajdującego się w salonie natomiast oskarżony J. ukradł jego książkę serwisową. Następnie oskarżony T. K. (1) uzyskał podrobione niemieckie dokumenty oraz naklejki do pojazdów wraz z nowymi numerami VIN do obu pojazdów od innej ustalonej osoby, za oba komplety zapłacił kwotę 3 400 zł.

Oba pojazdy, najpierw L. a potem R. zostały wstawione do garażu przy ul. (...) w Gorzowie, udostępnianego przez oskarżonego J. W. (2) gdzie inna ustalona osoba dokonała przerobienia w nich numerów VIN. Za „usługę” przerobienia numerów VIN oskarżony K. zapłacił po 2000 zł za każdy samochód, za „usługę” udostępnienia garażu oskarżony W. otrzymał 500 zł od każdego pojazdu. Podczas nadawania nowego numeru VIN dla pojazdu marki R. (...) wykorzystane zostały dane uzyskane w salonie tej marki w B.. Nadto w R. (...) należało zmienić numer VIN, znajdujący się na podszybiu. Dlatego też samochód przekazano innej ustalonej osobie która w nieustalonym miejscu wyciągnęła szybę, usunęła naklejki i wstawiła nowy numer. Za powyższą pracę T. K. zapłacił kwotę 400 zł. Samochód marki R. (...) został przeprowadzony przez oskarżonego R. do centrum miasta w G. Przedmiotowe pojazdy zostały wystawione przez oskarżony K. i J. w internecie do sprzedaży. Na ogłoszenie dotyczące pojazdu marki L. odpowiedział oskarżony M. G. (1), który był zainteresowany jego zakupem. Oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1) umówili się z oskarżonym M. G. (3) na parkingu przy ul. (...), przy sklepie (...). Na przedmiotowe spotkanie z M. przyjechało dwóch mężczyzn: oskarżony M. G. (1) oraz E. Z. (2). Obejrzeli oni przedmiotowy pojazd marki L., jego cena wynosiła 70 000 zł. Oskarżony M. G. (1) oświadczył, że musi się zastanowić, po około godzinie od spotkania oskarżony M. G. (1) zadzwonił do oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1) i oświadczył, że jest zainteresowany zakupem L.. Cena została obniżona i ustalono ją na poziomie 60 000 zł. Do transakcji doszło pod centrum handlowym (...). Oskarżony M. G. (1) zabrał ze sobą pojazd marki L. oraz podrobione dokumenty w postaci niemieckiego dowodu rejestracyjnego, deklaracji VAT 25, zaświadczenia o zapłacie podatku akcyzowego i umowy o sprzedaży w języku niemieckim. Po przywiezieniu przedmiotowego auta do M. oskarżony A. B. (1) namówił swego ojca A. B. (2) do zakupu tego samochodu. Oskarżeni M. G. (1) i A. B. (1) sporządzili dokumentację, z której wynikało, że pojazd został zakupiony przez A. B. (1) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Oskarżeni B. i G. podrobili umowę sprzedaży przedmiotowego pojazdu z dnia 20 listopada 2010r. zawartą pomiędzy A. B. (1) a M. R. (2). Następnie oskarżony A. B. (1) sporządził fakturę na podstawie której zbył pojazd na rzecz A. B. (2) za kwotę 50 000zł, choć faktycznie A. B. (2) zapłacił za pojazd 63 000 zł, pieniądze przekazał oskarżonemu M. G. (1).

Po około tygodniu od dokonania transakcji zakupu L. oskarżony M. G. (1) ponownie zadzwonił do oskarżonych K. i J. i oświadczył, że byłby zainteresowany zakupem R. (...), którego widział przy okazji zakupu L.. Oskarżeni M. G. (1) i A. B. (1) uzgodnili zakup przedmiotowego pojazdu, oskarżony G. wyłożył na niego pieniądze, natomiast oskarżony B. miał go kupić na dane prowadzonej przez siebie działalności. Ponieważ oskarżony T. K. (1) przebywał w tym czasie poza G.., sprzedażą samochodu zajął się oskarżony A. J. (1). R. (...) został sprzedany za kwotę 30 000 zł, odebrany przez oskarżonych B. i G. na stacji benzynowej w G. Ponieważ wraz z pojazdem A. J. (1) przekazał wymienionym jedynie podrobione niemieckie dokumenty rejestracyjne, oskarżeni B. i G. podrobili umowę kupna - sprzedaży z dnia 31 marca 2010r. zawartą pomiędzy S. A. (1) i A. B. (1).

Samochód R. (...) został przewieziony do M., gdzie pozostawał u A. B. (1), tam zabezpieczyła go policja.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481,13073-13079, 16015-16019, 16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 1211-1219, 15861-15865,

3.  wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k. 697-705, 715-726,13501-13504, 16082-16083,

4.  wyjaśnienia oskarżonego A. B. (1) – częściowo, k. 747-750,1099-1106, 13589-13592,13595-13597,16001-16002,

5.  wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) – częściowo, k. 2435-2438, 13602-13605, 13608-13609,16000-16001,

6.  zeznania świadka E. Z. (2), k. 13761-13768,16446,

7.  zeznania świadka A. B. (2), k. 14321-14325, 16401.

W dniu 22 grudnia 2010 roku dokonano przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych zajmowanych przez oskarżonego A. B. (1). W wyniku przeprowadzonej czynności zabezpieczono dokumenty w postaci:

- dokumentów niemieckich (...) i (...) na pojazd marki R. (...) nr VIN (...) i nr rej. (...) wraz z tłumaczeniem,

- niemieckiej umowy kupna-sprzedaży pojazdu marki R. (...) z dnia 25 listopada 2010 roku zawartej pomiędzy S. A. (1) a A. B. (1),

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w S. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 8 grudnia 2010 roku,

- zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym (t. 16, k. 3197-3198).

W dniu 26 stycznia 2011 roku dokonano zatrzymania u A. B. (1) pojazdu marki R. (...) o nr VIN (...) oraz kluczyków od pojazdu R. (...) o nr VIN (...).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego A. B. (1) – częściowo, k. 747-750,1099-1106, 13589-13592, 13595-13597, 16001-16002,

2.  protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych u A. B. (1) , k. 675-681,

3.  protokół oględzin pojazdu R. (...) nr rej. (...) , k. 2596-2603,

4.  protokół zatrzymania pojazdu R. (...) nr rej. (...) ,k. 2592-2594.

Pojazd marki R. (...) nr rej. (...), posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) , także tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Przedmiotowy samochód marki R. (...) został skradziony pomiędzy godziną 00:00 19 października 2010 roku a godziną 8:30 25 października 2010 roku przy ulicy (...) B. na szkodę (...) w B.. Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na kwotę 13 880 euro, (tj. równowartość 54869,99 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 19 października 2010 roku 1 euro = 3,9317 zł) . Szkoda została pokryta przez firmę ubezpieczeniową O. z siedzibą w O.. Kwota wypłacona ubezpieczonemu wyniosła 9 200 euro, (tj. równowartość 36369,16 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 19 października 2010 roku 1 euro = 3,9317 zł).

Dowód:

1.  opinia mechanoskopijna nr (...) z 6 maja 2011r., k. 2639-2642,

2.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej z Prokuratury w S. z tłumaczeniami , k. 8009-8155,

3.  pismo ubezpieczyciela , k. 2675.

Dokumenty niemieckie (...) i zaświadczenie (...) zostały podrobione. Z informacji uzyskanych z Europejskiego Rejestru (...) ustalono, że pojazd marki R. (...) o numerze VIN (...) nie figuruje jako utracony na terenie Niemiec. Wymieniony pojazd był do dnia 5 sierpnia 2010 roku zarejestrowany na terenie Niemiec na nr rejestracyjne (...). Dokument o nr (...)nie był wydany na terenie Niemiec.

Dowód:

1.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów , k. 12478-12580,

2.  pismo z Europejskiego Rejestru (...), k. 2590.

W dniu 24 listopada 2010 roku oskarżony A. B. (1) z upoważnienia A. B. (2) złożył w Starostwie Powiatowym w M. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) przedkładając następujące dokumenty:

- pełnomocnictwo udzielone M. R. (1) przez G. P.,

- fakturę VAT nr (...) potwierdzającą zawarcie umowy kupna - sprzedaży w dniu 20 listopada 2010r. pomiędzy M. R. (2) a A. B. (1) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna-sprzedaży pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) zawartą w dniu 11 listopada 2010 roku pomiędzy C. K. a M. R. (2)

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 15 listopada 2010r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 19 listopada 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem.

Rozpoznając wniosek o rejestrację pojazdu S. M. wydał następujące dokumenty:

- kartę pojazdu (...)

- dowód rejestracyjny tymczasowy serii (...) a później dowód rejestracyjny serii (...) na numer rejestracyjny (...)

Dowód:

1. teczka rejestracyjna pojazdu L. (...) o nr rej. (...) (załącznik nr IV/1 – 10, t., k. 1, 3,4,5-10, 11, 12, 13, 14, 16, 21, 22)

Pojazd marki L. (...) nr rej. (...), posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) . Został on skradziony pomiędzy godziną 18:15 20 października 2010 roku a godziną 9:15 21 października 2010 roku przy ulicy (...) A. na szkodę (...). Pojazd był ubezpieczony przez (...). Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na 27 800 euro., (tj. równowartość 109 901, 74 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 21 października 2010 roku 1 euro = 3,9533 zł) .

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...), zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. L. (...) o numerze identyfikacyjnym (...) nie był zarejestrowany w Niemczech w ciągu ostatnich 7 lat. Numery rejestracyjne (...) nie zostały wydane w Niemczech. Na numery rejestracyjne (...) był zarejestrowany N. (...) na C. K. (1), zamieszkałego w (...) B., (...). Ten N. (...) został wycofany z ruchu dnia 20 stycznia 2008 roku. Zaświadczenie o zarejestrowaniu część II dla tego N. miało numer UL (...). Numer rejestracyjny (...) nigdy nie były wydane dla pojazdu L.. Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I dla tego N. Urząd Rejestracji (...) nadrukował numer (...) Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I o numerze (...) napisano datę wystawienia tego dokumentu 25.09.2009. Nie jest to zgodne z nadrukowanym u góry numerem (...) Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część II o numerze (...) po prawej stronie w rubryce z numerem rejestracyjnym (...) napisano słowo (...). Wpisano to błędnie, powinno być (...) Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1. dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego w A. z dnia 18.04.2013r. , k. 8240-8258,

2. dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem , k. 9704-9705,

3. opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów , k.

Dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 15 listopada 2010r.,

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 19 listopada 2010r. zostały podrobione.

Oskarżony A. J. (1) wpisał numer VIN w dokument umowy w języku niemieckim z 11 listopada 2010r. pomiędzy C. K. a M. R. (2).

Umowę z dnia 20 listopada 2010r. między M. R. (2) a A. B. (1) wypisał oskarżony M. G. (1), podpis za siebie złożył oskarżony A. B. (1).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 13492-13496, 15861-15865,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. B. (1) - częściowo, k. 747-750,1099-1106, 13589-13592, 13595-13597, 16001-16002,

3.  wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) – częściowo, k. 2435-2438, 13602-13605, 13608-13609, 16000-16001,

4.  pismo z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G., k. 10915) ,

5.  opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy zapisów na dokumentach związanych z rejestracja samochodów , k. 14232-14250.

W dniu 1 grudnia 2010r. pomiędzy godziną 6:20 a 9:00 oskarżeni J. K. i J. W. (1) z ulicy (...) w B. ukradli pojazd marki L. (...) o numerze VIN (...) na szkodę D. W.. Oskarżony J. W. (1) łamakiem otworzył drzwi samochodu a następnie go uruchomił . W tym czasie oskarżony J. K. obserwował okolicę, by w razie potrzeby ostrzec oskarżonego W.. W pojeździe znajdowały się następujące przedmioty: torba do gry w golfa oraz okulary przeciwsłoneczne o nieustalonej wartości. Pojazd był ubezpieczony przez (...) z siedzibą w M.. Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na 35 000 euro, (tj. równowartość 140717,50 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 1 grudnia 2010 roku 1 euro = 4,0205 zł)

Około 18 grudnia 2010r. oskarżeni J. W. (1) i J. K. przyprowadzili przedmiotowy samochód oskarżonemu T. K. (1) który zapłacił za niego kwotę 20 000 zł. Samochód miał już przerobiony numer identyfikacyjny VIN. Podrobione niemieckie dokumenty pojazdu oskarżony K. uzyskał od innej ustalonej osoby, zapłacił za to 1700 zł.

W celu sprzedaży pojazdu T. K. (1) i A. J. (1) nawiązali kontakt telefoniczny z oskarżonym M. G. (1) . Cenę pojazdu oskarżeni ustalili na kwotę 80 000 zł. Pieniądze na zakup w/w auta oskarżeni M. G. (1) i A. B. (1) wyłożyli po połowie. Na dokonanie transakcji oskarżony M. G. (1) umówił się z oskarżonymi T. K. (1) i A. J. (1) w okolicach W. , na stacji benzynowej. Oskarżony T. K. (1) pojechał tam samochodem marki L., zaś A. M. (2) pożyczonym od J. N. (1). Oskarżony M. G. (1) przyjechał w towarzystwie innej, nieustalonej osoby. Początkowo oskarżony M. G. (1) zapłacił za przedmiotowego L. jedynie 60 000 zł, resztę miał uiścić terminie późniejszym. Oskarżeni G. i B. wraz z pojazdem uzyskali podrobione niemieckie dokumenty rejestracyjne i umowę in blanco z podpisem sprzedającego. Uzyskanymi od oskarżonych G. i B. pieniędzmi oskarżeni K. i J. podzielili się po połowie. Gdy telefonicznie oskarżony K. dopominał się zapłaty brakującej kwoty 20.000 zł oskarżony G. poinformował go o zabezpieczeniu przez policję R. M. i jednego z L., wówczas oskarżony K. zakończył rozmowę.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481,13073-13079, 16015-16019, 16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k.1211-1219, 15861-15865,

3.  wyjaśnienia oskarżonego A. B. (1) – częściowo, k. 747-750,13589-13592, 13595-13597, 16001-16002,

4.  wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) – częściowo, k. 2435-2438,13602-13605, 13608-13609, 16000-16001,

5.  wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1), k. 4047-4048, 5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6839,13441-13446, 16036-16037,

6.  wyjaśnienia oskarżonego J. K., k. 5580-5581, 6175-6179,13387-13390, 16081-16082,

7.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z B. z dnia 06.01.2014r., k. 11935-12011.

Po przywiezieniu pojazdu do M. został on wstawiony do garażu M. G. (1) przy ul. (...). Oskarżeni G. i B. umieścili na portalu (...) ofertę sprzedaży pojazdu. Na ogłoszenie odpowiedział pochodzący z Ł. nieustalony kupujący, który obejrzał samochód. Do zawarcia umowy sprzedaży nie doszło, albowiem samochód został zapieczony przez policję. W dniu 22 grudnia 2010 roku dokonano przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych należących do A. B. (1). W wyniku przeprowadzonych czynności zabezpieczono pojazd marki L. (...) wraz z dowodem rejestracyjnym i niemieckim zaświadczeniem o zarejestrowaniu pojazdu. Następnie dokonano przeszukania u M. G. (1), w wyniku, którego ujawniono pojazd marki L. (...) . Pojazd został zabezpieczony na parkingu strzeżonym N. ul. (...).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego A. B. (1) , k. 747-750, 13589-13592, 13595-13597, 16001-16002,

2.  wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1), k. 2435-2438,13602-13605, 13608-13609, 16000-16001,

3.  protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych u A. B. (1), k. 675-681,

4.  protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych u M. G. (1), k. 2531-2535,

5.  zaświadczenie z Europejskiego Rejestru (...), k. 2591,

6.  protokół oględzin pojazdu marki L. (...) , k. 2556-2570,

7.  opinia grafologiczno – kryminalistyczna z przeprowadzonej analizy zapisów na dokumentacji związanych z rejestracją pojazdów, k. 14232-14250.

Pojazd marki L. (...) nr rej. (...), posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie poprzez nabicie go na numer oryginalny. Pierwotny numer samochodu to VIN (...).

Dowód:

1. opinia mechanoskopijna , k. 2626-2628.

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) był oferowany do sprzedaży na terenie USA i nie figurował jako utracony na terytorium Niemiec i USA na dzień 21 grudnia 2010 roku. Brak było również danych eksportowych wyżej wymienionego pojazdu z terenu Niemiec oraz informacji o zarejestrowaniu go na terenie Niemiec. Dokumenty pojazdu w postaci dowodu rejestracyjnego i zaświadczeń o zarejestrowaniu zostały podrobione.

Dowód:

1.  zaświadczenie z Europejskiego Rejestru (...) , k. 2591,

2.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

W dniach 27-28 października 2010r. pomiędzy godziną 19:00 27 października 2010 roku a godziną 7:00 28 października 2010 roku oskarżeni J. K. i J. W. (1) z ulicy (...) (...) w B. dokonali kradzieży pojazdu marki L. (...) o numerze VIN (...) na szkodę A. G.. Oskarżony J. W. (1) łamakiem otworzył drzwi samochodu a następnie za pomocą kostki elektronicznej uruchomił samochód. W tym czasie oskarżony J. K. obserwował okolicę. Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na 65 000 euro, (tj. równowartość 256399 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 27 października 2010 roku 1 euro = 3,9446 zł). Wraz z pojazdem skradziono niemiecki bliżej nieustalony dowód rejestracyjny oraz fotelik dziecięcy o nieustalonej wartości. Przedmiotowy samochód był ubezpieczony przez (...) z filią w B.. Z tytułu ubezpieczenia A. G. wypłacono odszkodowanie w wysokości 29.747,89 euro, (tj. równowartość 1117343,52 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 27 października 2010 roku 1 euro = 3,9446 zł).

Po dokonaniu kradzieży oskarżeni W. i K. dostarczyli w/w auto oskarżonemu T. K. (1) który zapłacił za niego kwotę 20 000 zł. Pojazd został przeprowadzony do garażu na ulicę (...) do oskarżonego J. W. (2), który za tę „przysługę” otrzymał kwotę 500 zł. Przerobienia numeru VIN podjęła się , za kwotę co najmniej 2000 zł, inna ustalona osoba. Wykonała ona swoją pracę w garażu oskarżonego W.. Za podrobione niemieckie dokumenty oskarżony K. zapłacił co najmniej 1500 zł a za wypełnioną deklarację VAT 25 oraz zaświadczenie o zapłacie podatku akcyzowego co najmniej kwotę 500 zł. Oskarżeni K. i J. sprzedali w/w auto oskarżonym A. B. (1) i M. G. (1). Z kupującymi oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1) umówili się na stacji benzynowej O. przy ul. (...). Przedmiotowe auto stało w okolicach myjni samochodowej przy ul. (...) w G. Po obejrzeniu samochodu oskarżeni B. i G. zdecydowali, że go kupią za cenę niższą od ceny rynkowej o około 40 000 zł, ustalono kwotę 75.000 zł. Transakcja była finalizowana na terenie nieustalonego hotelu w G. oraz w lesie pod G., gdzie z pojazdu marki L. były zdejmowane tablice rejestracyjne i założone zostały tablice niemieckie. Pieniądze na przedmiotowe auto wyłożył oskarżony G., za pośrednictwem firmy (...) przedmiotowy samochód miał zostać sprzedany. Oskarżeni B. i G. początkowo zapłacili 65 000 zł, pozostałe 10 000 zł przesłali w terminie późniejszym. Oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1) podzieli się po połowie uzyskanymi ze sprzedaży samochodu pieniędzmi. Gdy oskarżeni G. i B. wracali z G. umówili się w W. z M. G. (2), który był zainteresowany kupnem przedmiotowego L.. Po obejrzeniu pojazdu M. G. zdecydował się kupić przedmiotowy pojazd , cenę ustalono na kwotę 83.000 zł.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481,13073-13079, 16015-16019, 16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k.1211-1219, 15861-15865,

3.  wyjaśnienia oskarżonego A. B. (1) – częściowo, k. 747-750,13589-13592, 13595-13597, 16001-16002,

4.  wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) – częściowo, k. 2435-2438,13602-13605, 13608-13609, 16000-16001,

5.  wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1), k. 4047-4048, 5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6839,13441-13446, 16036-16037,

6.  wyjaśnienia oskarżonego J. K., k. 5580-5581, 6175-6179,13387-13390, 16081-16082,

7.  zeznania świadka M. G. (2), k. 2103-2104, 2787-2790, 16400,

8.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z B. wraz z tłumaczeniem , k. 11805-11930,

9.  wniosek o wydanie pojazdu marki (...) VIN (...), k. 14456-14493.

W dniu 22 grudnia 2010 roku G. G. (2), działająca z upoważnienia swojego męża M. G. (2), złożyła w Urzędzie Miasta (...) W. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) przedkładając następujące dokumenty:

- upoważnienie udzielone G. G. (2) przez M. G. (2),

- fakturę VAT nr (...) z dnia 10 grudnia 2010r. potwierdzającą zawarcie umowy kupna - sprzedaży między A. B. (1) a M. G. (2) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna - sprzedaży z dnia 8 grudnia 2010r. zawartą pomiędzy J. J. (3) i A. B. (1) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 24 listopada 2010r. zawartą pomiędzy J. J. (3) i G. M. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 3 grudnia 2010r.,

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 7 grudnia 2010r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem.

Dowód:

1. teczka rejestracyjna pojazdu L. (...) nr rej. (...) (załącznik nr IV/1 – 9, k.1, 2, 4, 6, 7-8, 11, 12, 13-15,)

W dniu 10 sierpnia 2011r. zabezpieczono od M. i G. G. (2) pojazd marki L. (...) nr rej. (...), nr VIN (...).

Dowód:

1. protokół zatrzymania pojazdu L. (...) nr rej. (...), k. 2107-2109.

Pojazd marki L. (...) nr rej. (...), posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) , tabliczka znamionowa także została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Dowód:

1.  opinia mechanoskopijna nr (...) z 23 sierpnia 2011r., k. 2006-2009.

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...), zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. L. (...) o numerze identyfikacyjnym (...) nie był zarejestrowany w Niemczech w ciągu ostatnich 7 lat. Według (...) Meldunkowego w W., w (...) W., (...)zameldowany jest G. (1). Jednak G. (1)nigdy nie rejestrował na swoje nazwisko pojazdu L.. W czasie od dnia 15 lutego 2008 roku do dnia 16 lipca 2009 roku zarejestrował on pojazd H. na wymienione wyżej numery (...). Dnia 16 lipca 2009 roku H. został wycofany z ruchu. Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I dla tego H., Urząd Rejestracji (...) nadrukował numer (...). Numer zaświadczenia o zarejestrowaniu pojazdu część II dla tego H. to (...). Na przesłanym zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I o numerze (...), jako datę wystawienia tego dokumentu wpisano dzień 15 lutego 2008 roku. Data ta nie jest zgodna w nadrukowanym u góry numerem (...). Na odwrocie tego zaświadczenia o zarejestrowaniu część I znajduje się pieczęć Powiatu (...), a z boku po prawej stronie widnieje (...). Pieczęć Powiatu (...) nie pasuje do (...), ponieważ stolicą federalną jest B..

Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 9705-9706,

2.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

Umowa kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 24 listopada 2010r. zawarta pomiędzy J. J. (3) i G. M. dotycząca pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) została wypełniona przez oskarżonego A. B. (1) który złożył też podpis o treści (...) na powyższej umowie .

Umowa kupna - sprzedaży z dnia 8 grudnia 2010r. zawartą pomiędzy J. J. (3) i A. B. (1) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) została wypisana i podpisana przez A. B. (1). Nie ustalono osoby, która podpisała się nazwiskiem (...). Dane J. J. (3) wypisał na niej A. J. (1).

Faktura VAT nr (...) z dnia 10 grudnia 2010r. potwierdzająca zawarcie umowy kupna - sprzedaży między A. B. (1) a M. G. (2) dotycząca pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) wystawiona została przez A. B. (1).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego A. B. (1), k. 13589-13592, 13595-13597, 16001-16002,

2.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 13073-13079, 16119,

3.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 13492-13496, 15861-15865,

4.  opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy zapisów na dokumentach związanych z rejestracją pojazdów (t. LXXII, k. 14232-14250),

Podrobione zostały także inne dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 3 grudnia 2010r.,

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 19 listopada 2010r.

Dowód:

1.  pismo z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

2.  pismo Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z 11 października 2013 roku , k. 10950-10951.

W okresie pomiędzy 23 listopada a 30 listopada 2010r. oskarżony T. K. (1) kupił od innej ustalonej osoby kolejny pojazd pochodzący z kradzieży, samochód marki T. (...) ,koloru białego. Pojazd marki T. (...) o pierwotnym numerze identyfikacyjnym (...) został skradziony pomiędzy godziną 15:00 23 listopada 2010 roku a godziną 14:00 27 listopada 2010 roku przy ulicy (...)na szkodę O. S.. Pokrzywdzony wycenił wartość szkody na 16 000 euro, (tj. równowartość 63108 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 23 listopada 2010 roku 1 euro = 3,9443 zł). Pojazd posiadał nr rej. (...)i był ubezpieczony przez (...). Z tytułu ubezpieczenia pokrzywdzonemu wypłacono odszkodowanie w wysokości 17.118,91 euro, (tj. równowartość 67522,11 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 23 listopada 2010 roku 1 euro = 3,9443 zł).

Za przedmiotowe auto oskarżony T. K. (1) zapłacił kwotę 10 000 zł, odebrał je , wspólnie z oskarżonym A. J. (1). Pojazd został wstawiony do garażu przy ul. (...), który udostępnił oskarżony J. W. (2), za przysługę otrzymał kwotę 500 zł. Za przerobienie numeru nadwozia, które nastąpiło w garażu oskarżonego W. T. K. zapłacił innej ustalonej osobie kwotę co najmniej 1000 zł. Podrobione niemieckie dokumenty oskarżony K. kupił za kwotę 1700 zł. Auto wraz z dokumentami zostało sprzedane K. N. za kwotę 40.000 zł. Uzyskanymi pieniędzmi podzielili się oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481,13272-13279,13364-13273, 16015-16019, 16119,

2.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z B. wraz z tłumaczeniem z dnia 13 stycznia 2014 roku, k. 12100-12140,

3.  wniosek o wydanie pojazdu T. (...) , k. 14692-14710.

Przedmiotowy pojazd został sprzedany T. A. za kwotę 65.000 zł i zarejestrowany na M. A. – mamę kupującego. Umowę zakupu pojazdu miedzy niemieckim właścicielem a M. A. sporządził T. A.. W dniu 25 stycznia 2011 roku M. A. złożyła w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) oraz złożyła następujące dokument.:

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 5 stycznia 2011r. zawartą pomiędzy M. A. i H. B. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 25 stycznia 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem,

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 24 stycznia 2011r.

Na skutek złożonego wniosku Prezydent Miasta G. wydał następujące dokumenty dotyczące powyższego samochodu:

- kartę pojazdu serii (...) nr (...)

- dowód rejestracyjny serii (...) na numer rejestracyjny (...)

W dniu 26 sierpnia 2011r. zabezpieczono od M. A. pojazd marki T. (...) o nr rej. (...), nr VIN (...), który użytkowała.

Dowód:

1.  zeznania świadka M. A., k. 2149-2151, 16446,

2.  zeznania świadka T. A., (...)- (...), (...)- (...), (...),

3.  teczka rejestracyjna pojazdu T. (...) o nr rej. (...) (załącznik nr IV/2 – 11, k.2, 9, 12, 13, 18-19, 22-25, 26, 27, 28,)

4.  protokół zatrzymania pojazdu T. (...) o nr rej. (...) , k. 2036-2038.

Pojazd marki T. (...) nr rej. (...) posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) , także tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  opinia mechanoskopijna nr (...)z dnia 23 września 2011r., k. 3443-3446,

2.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 9709-9710,

3.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

W okresie pomiędzy 26 grudnia 2010r. godz. 13.00 a 3 stycznia 2011r. godz. 19.00 oskarżeni J. K. i J. W. (1) z ulicy (...) w B. ukradli pojazd marki L. (...) o numerze VIN (...) na szkodę (...) i M. L.. Oskarżony J. W. (1) łamakiem otworzył drzwi samochodu, a potem za pomocą kostki elektronicznej uruchomił samochód. W tym czasie oskarżony J. K. obserwował okolicę, by w razie potrzeby ostrzec oskarżonego W..

Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na 42 000 euro, (tj. równowartość 166332,60 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 31 grudnia 2010 roku 1 euro = 3,9603 zł). W pojeździe znajdowały się mapy i okulary przeciwsłoneczne o wartości 200 euro, (tj. równowartość 792,06 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 31 grudnia 2010 roku 1 euro = 3,9603 zł) co daje ,łącznie z pojazdem, wartość szkody na poziomie 42.200 euro, (tj. równowartość 167124,66 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 31 grudnia 2010 roku 1 euro = 3,9603 zł).

Pojazd był ubezpieczony przez (...). Z tytułu ubezpieczenia firmie (...) wypłacono odszkodowanie w wysokości 29.681,93 euro, (tj. równowartość 117549,34 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 31 grudnia 2010 roku 1 euro = 3,9603 zł).

W/w samochód kupili od oskarżonych W. i K. oskarżeni K. i J. za kwotę 20.000 zł, miało to miejsce w okresie lutego – marca 2011r. Przekazanie pojazdu odbyło się w G. przy restauracji (...). Następnie auto zostało odstawione do garażu na terenie myjni samochodowej w G. przy ul. (...). Powyższy garaż udostępniła inna ustalona osoba. Za przerobienie numeru VIN oskarżeni K. i J. zapłacili ustalonej osobie kwotę 1000 zł a za podrobione niemieckie dokumenty kwotę 2000 zł. W tym miejscu zmiany numeru nadwozia dokonał D. M., który za powyższe otrzymał kwotę 1000 zł. W celu zarejestrowania w/w pojazdu oskarżony J. nawiązał kontakt z oskarżonym W. W. (2), którego znał z pobytu w zakładzie karny. Zaproponował mu zarejestrowanie na jego dane przedmiotowego pojazdu w zamian za nieustaloną kwotę pieniędzy lub prace w restauracji (...) w G. Oskarżony W. W. (2) zgodził się i przekazał A. J. (1) swój dowód osobisty. Po skompletowaniu wszystkich niezbędnych dokumentów oskarżony A. J. (1) przekazał je oskarżonemu W., który udał się do urzędu i zarejestrował pojazd.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481, 13364-13369, 16015-16019, 16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 11559-11561, 15861-15865,

3.  wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1), k. 4047-4048, 5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6839,13441-13446, 16036-16037,

4.  wyjaśnienia oskarżonego J. K., k. 5580-5581, 6175-6179,13387-13390, 16081-16082,

5.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z B. wraz z tłumaczeniem, k. 11640-11707,

6.  wniosek o wydanie pojazdu marki L. (...) , k. 14417-14432.

W dniu 24 lutego 2011 roku W. W. (2) złożył w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) składając następujące dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży z dnia 21 lutego 2011r. zawartą pomiędzy D. K. i W. W. (2) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 25 stycznia 2011r. zawartą pomiędzy G. K. (1) i D. K. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 1 lutego 2011r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 3 lutego 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem.

W wyniku powyższego zostały wydane następujące dokumenty:

- karta pojazdu serii (...) nr (...)

- dowód rejestracyjny tymczasowy serii (...) a następnie dowód rejestracyjny serii (...) na numer rejestracyjny (...).

Po zarejestrowaniu samochodu został on wystawiony na portalu internetowym a następnie wstawiony do komisu (...) prowadzonego w G. przez Z. P. i T. S. (1). W dniu 31 marca 2011r. oskarżony A. J. (1) przywiózł do w/w komisu oskarżonego W. W. (2), który jako formalny właściciel podpisał stosowne dokumenty, w tym potwierdzenie przyjęcia pojazdu przez (...) do sprzedaży komisowej. Oskarżony W. W. (2) upoważnił też oskarżonego A. J. (1) do odbioru pieniędzy z tytuły sprzedaży samochodu. W dniu 01 kwietnia 2011r. w/w samochód kupił , za kwotę 104.000 zł A. D.. Po wpłynięciu na konto komisu stosownej zapłaty oskarżony A. J. (1) odebrał pieniądze za pojazd w kwocie 103 000zł, którymi podzielił się z oskarżonym K., po potrąceniu kosztów związanych z „legalizacją” pojazdu.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 11559-11561, 15861-15865,

2.  zeznania świadka A. D., k. 524-527,

3.  zeznania świadka T. S. (1), k. k.13923-13924, 16347-16348,

4.  zeznania świadka Z. S. (3), k. 13783-13785, 16348,

5.  zeznania świadka Z. P., k. 13859-13862, 16267-16268,

6.  kserokopia umowy komisu z 31 marca 2011r. , (...),

7.  dokument, k. 9652,

8.  pismo Z. P. i T. S. (1) z 28 grudnia 2013r. z załącznikiem , k.11633-11634,

9.  teczka rejestracyjna pojazdu L. (...) o nr rej. (...) (załącznik nr IV/2- 12, k.2, 3, 4, 6, 8, 15, 18-22, 23-24, 25, 26)

W dniu 19 lipca 2011r. zabezpieczono od A. D. (A. D.) pojazd marki L. (...) nr rej. (...), nr VIN (...), który ten użytkował. Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp. w sprawie I C 501/11 zasądził od T. S. (1) i Z. P. na rzecz A. D. żądaną kwotę pieniędzy wraz z odsetkami, którą T. S. (1) i Z. P. w ratach zapłacili.

Dowód:

1.  zeznania świadka A. D., k. 524-527, 16402,

2.  zeznania świadka T. S. (1), k.13923-13924, 16347-16348,

3.  zeznania świadka Z. S. (3), k. 13783-13785, 16348,

4.  zeznania świadka Z. P., k. 13859-13862, 16267-16268,

5.  pismo Z. P. i T. S. (1) z 28 grudnia 2013r. z załącznikiem , k.11633-11634,

6.  protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych, parkingu A. D. , k. 951-955,

7.  protokół oględzin pojazdu L. (...) nr rej. (...) , k. 956.

Pojazd marki L. (...) nr rej. (...) posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) , tabliczka znamionowa także została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...), zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. L. (...) o numerze identyfikacyjnym (...) był zarejestrowany w Niemczech w czasie od dnia 8 maja 2009 roku do dnia 20 grudnia 2010 roku na numery (...) na G. K. (1), zamieszkałą w (...) R., (...). Pojazd ten został zarejestrowany jako pojazd nowy. Dnia 20 grudnia 2010 roku miało miejsce wycofanie z ruchu tego pojazdu. Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I o numerze (...), jako datę wycofania z ruchu wpisano dzień 6 stycznia 2010 roku. Pojazd ten został faktycznie wycofany z ruchu dnia 20 grudnia 2010 roku. Pojazd ten został zarejestrowany w Urzędzie Rejestracji (...) Starostwa Powiatu (...). Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I wpisany jest jednak powiat (...). W Niemczech nie ma powiatu (...). Oryginalne zaświadczenie o zarejestrowaniu część I dla tego pojazdu miało numer (...), a nie numer (...). Pismo oryginalnego zaświadczenia o zarejestrowaniu część II odbiega od pisma przesłanego do sprawdzenia zaświadczenia o zarejestrowaniu część II. Na przesłanym zaświadczeniu brakuje kodu z numerem identyfikacyjnym pojazdu, który znajduje się na oryginalnym zaświadczeniu o zarejestrowaniu. Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  opinia mechanoskopijna nr (...)z 22 lipca 2011r., k. 1064-1067,

2.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 9699-9700,

3.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

Dokument w postaci umowy kupna - sprzedaży z dnia 21 lutego 2011r. zawartej pomiędzy D. K. i W. W. (2) dotyczącej pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) został wypełniony przez A. J. (1), natomiast podpis sprzedającego podrobił T. K. (1). Umowa kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 25 stycznia 2011r. zawarta pomiędzy G. K. (1) i D. K. dotycząca pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) w całości została wypisana i podpisana przez T. K. (1).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 13364-13369,16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 13492-13496, 15861-15865,

Podrobione zostały także dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 1 lutego 2011r.

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 3 lutego 2011r.

Dowód:

1.  pismo z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

2.  pismo Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. z 25 września 2013 roku , k. 10940.

W dniu 17 lutego 2011r. między godziną 05.00 a 06.00 oskarżeni J. K. i J. W. (1) z ulicy (...) w B.-M. dokonali kradzieży pojazdu marki L. (...) o numerze VIN (...). Oskarżony W. łamakiem otworzył drzwi samochodu a następnie uruchomił samochód. Oskarżony K. w tym czasie obserwował okolicę. Samochód został ukradziony na szkodę firmy (...) i (...). Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na kwotę 65 000 euro, (tj. równowartość 253942 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 17 lutego 2011 roku 1 euro = 3,9068 zł). Pojazd był ubezpieczony przez firmę (...). Z tego tytułu pokrzywdzonemu (...) zostało wypłacone odszkodowanie w kwocie 24.387,82 euro, (tj. równowartość 95278,33 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 17 lutego 2011 roku 1 euro = 3,9068 zł)

W marcu 2011 r. oskarżeni J. K. i J. W. (1) sprzedali przedmiotowy samochód oskarżonym T. K. i A. J. za kwotę 20.000 zł. Przekazanie samochodu odbyło się pod restauracją (...) w G., w pojeździe był już przerobiony numer nadwozia. Za tę „usługę” oskarżony K. zapłacił ustalonej osobie kwotę 3000 - 3500 zł, kwotę 1000 zł zapłacił natomiast innej osobie za podrobione niemieckie dokumenty.

Od ustalonej osoby z terenu G. oskarżony K. kupił za kwotę 500 zł podrobioną wypełnioną deklarację VAT 25 oraz zaświadczenie o zapłacie podatku akcyzowego. Fakturę sprzedaży pojazdu z komisu (...) sporządził oskarżony K., podpisał on także umowy sprzedaży pojazdu pomiędzy obywatelem Niemiec a K. J. oraz pomiędzy K. J. a komisem. Przedmiotowe auto za kwotę 45.000 zł kupił J. N. (1) i zarejestrował na dane D. B.. W ramach rozliczenia J. N. (1) przekazał oskarżonym K. i J. swój pojazd marki M. (...)-klasa. Oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1) podzieli się po połowie zyskiem ze sprzedaży powyższego samochodu, A. J. (1) zatrzymał dla siebie samochód marki M..

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481, 13272-12279, 16015-16019, 16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 11559-11561, 15861-15865,

3.  wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1) – częściowo, k. 4047-4048, 5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6839,13441-13446, 16036-16037,

4.  wyjaśnienia oskarżonego J. K. - częściowo, k. 5580-5581, 6175-6179,13387-13390, 16081-16082,

5.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z P. wraz z tłumaczeniem , (...)- (...),

6.  wniosek o wydanie pojazdu marki L. (...), k. 14404-14416,

7.  opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy zapisów na dokumentach związanych z rejestracją pojazdów, k. 14232-14250.

W dniu 21 marca 2011 roku D. B. złożyła w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) dołączając następujące dokumenty:

- fakturę VAT nr (...) z dnia 19 marca 2011r. potwierdzającą zawarcie umowy kupna – sprzedaży między komisem samochodowym „(...) w G. a D. B. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę komisu z dnia 18 marca 2011r. zawartą pomiędzy „(...) w G. i K. J. dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 13 stycznia 2011r. zawartą pomiędzy K. J. i F. M. (1) dotyczącą pojazdu marki L. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 17 stycznia 2011r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...)z dnia 19 stycznia 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem.

Na skutek złożonego wniosku Prezydent Miasta G. wydał następujące dokumenty dotyczące powyższego samochodu:

- kartę pojazdu serii (...) nr (...)

- dowód rejestracyjny tymczasowy serii (...) a potem dowód rejestracyjny serii (...) na numer rejestracyjny (...)

Dowód:

1. teczka rejestracyjna pojazdu L. (...) o nr rej. (...) (załącznik nr IV/2 - 13, k.2, 3, 8, 12, 13, 14, 15, 16-20, 22-23)

W dniu 18 lipca 2011r. zabezpieczono od J. N. (1) pojazd marki L. (...) nr rej. (...), nr VIN (...).

Dowód:

1.  protokół zatrzymania pojazdu L. (...) o nr rej. (...), k. 650-652,

2.  protokół oględzin pojazdu L. (...) nr rej. (...), k. 811.

Pojazd marki L. (...) nr rej. (...) posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) który jest wykonany niefabrycznie, pierwotny numer samochodu to VIN (...) . Samochód o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...), zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Według właściwego miejscowo (...) Meldunkowego dla miejscowości K. w J., w (...) K., D. N., (...), nie było i nie ma żadnego F. M. (2). Istnieje jednak F. M. (3) zamieszkały w (...) J., D. S., (...). Ta osoba rejestrowała na swoje nazwisko różne pojazdy, jednak nie marki L.. Numery rejestracyjne (...) 41, wpisane w przesłanych do sprawdzenia dokumentach, nie były nigdy wydane dla pojazdu L.. Od dnia 12 lipca 2006 roku do dnia 7 maja 200 8roku były one wydane dla O. (...). Właścicielem pojazdu była M. M. (8), zamieszkała w (...) K., Dzielnica (...), (...). Dnia 7 maja 2008 roku O. (...) został wycofany z ruchu. Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część II dla tego pojazdu Urząd Rejestracji (...) nadrukował numer (...). Numer zaświadczenia o zarejestrowaniu część II dla tego pojazdu to (...). Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  opinia mechanoskopijna nr (...)z 30 sierpnia 2011r., k. 2077-2080,

2.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 9700-9701,

3.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

Podrobione zostały także dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 17 stycznia 2011r.

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 19 stycznia 2011r.

Dowód:

1.  dokument z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

2.  pismo Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. z 25 września 2013 roku , k. 10940.

Pomiędzy godziną 05:30 a godziną 06:00 w dniu 6 lutego 2011 roku przy ulicy (...) H. został skradziony przez ustaloną osobę na szkodę J. T. pojazd marki T. (...) o pierwotnym numerze identyfikacyjnym (...) . Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na kwotę 19 890 euro (tj. równowartość 77720,17 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 6 lutego 2011 roku 1 euro = 3,9075 zł).

Pojazd był ubezpieczony przez firmę (...) z siedzibą w H.. Z tego tytułu wymienionemu wypłacono odszkodowanie w wysokości 17350 euro, (tj. równowartość 67795,12 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 6 lutego 2011 roku 1 euro = 3,9075 zł).

Przedmiotowy samochód kupił, na przełomie lutego i marca 2011r. , za cenę 10.000 zł oskarżony T. K. (1). Zajął się on legalizacją pojazdu. W tym celu oskarżony K. umieścił w/w auto w garażu przy ul. (...) w G. za wiedzą i zgodą oskarżonego J. W. (2), który otrzymał za opisaną przysługę 500 zł. W przedmiotowym garażu inna ustalona osoba dokonała , za kwotę co najmniej 1000 zł, przerobienia numeru nadwozia pojazdu. Oskarżony K., za kwotę co najmniej 1000 zł , kupił podrobione niemieckie dokumenty a nadto ,za kwotę 500 zł kupił podrobione dokumenty w postaci wypełnionej deklaracji VAT 25 oraz zaświadczenia o zapłacie podatku akcyzowego.

Samochód został zarejestrowany na dane P. Ż. który otrzymał od oskarżonego K. za tę przysługę kwotę 500 zł. Oskarżony T. K. (1) przekazał oskarżonemu Ż. dokumenty potrzebne do przeprowadzenia rejestracji, w tym umowę sprzedaży, na której podpisał się za sprzedającego, jako kupujący podpisał się oskarżony Ż.. Ponadto oskarżony T. K. (1) wytworzył umowę sprzedaży w języku niemieckim, którą w całości wypisał i podpisał.

Pojazd został wystawiony do sprzedaży na portalu internetowym. W związku z ogłoszeniem do oskarżonego K. zgłosił się M. P. (1), który zdecydował się zakupić pojazd za kwotę 49 000 zł. W trakcie sprzedaży T. K. (1) przedłożył wraz z pojazdem umowę komisu z dnia 21 marca 2011r. zawartą pomiędzy oskarżonym P. Ż. a (...). P.P.H. (...) z siedzibą w G. Poza tym oskarżony K. wystawił w imieniu w/w komisu fakturę VAT nr (...) dotyczącą sprzedaży w dniu 22 marca 2011r. na rzecz (...). Kupujący nie był informowany o nielegalnym pochodzeniu pojazdu, do zawarcia umowy doszło w centrum handlowym (...) w G.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481, 13272-13279,13364-13369,16015-16019,16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego P. Ż., k. 1685-1687, 13531-13533, 16037,

3.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 742-743, 13984-13985, 15861-15866,

4.  zeznania świadka M. P. (1), k. 14347-14348,16446-16447,

5.  opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy zapisów na dokumentach związanych z rejestracją pojazdów , k. 14232-14250,

6.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z T. wraz z tłumaczeniem , k. 7851-7921,

7.  wniosek o wydanie pojazdu marki T. (...) , k. 14626-14646.

W dniu 8 marca 2011 roku oskarżony P. Ż. złożył w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta w G. wniosek o czasową rejestrację pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) dołączając następujące dokumenty:

- niemieckie zaświadczenie o zarejestrowaniu pojazdu część (...)

- niemieckie zaświadczenie o zarejestrowaniu pojazdu część (...)

- umowę kupna-sprzedaży samochodu z dnia 7 marca 2011r. zawartą pomiędzy M. R. (2) a P. Ż.

- umowę sprzedaży pojazdu w języku niemieckim pomiędzy H. T. a M. R. (2) z dnia 22 lutego 2011r.

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 24 lutego 2011r.

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 25 lutego 2011r. Prezydent Miasta G. wydał następujące dokumenty dotyczące powyższego samochodu:

- tymczasowy dowód rejestracyjny serii (...) a następnie dowód rejestracyjny stały serii (...) na numer rejestracyjny (...)

- kartę pojazdu serii (...) nr (...)

Dowód:

1. teczka rejestracyjna pojazdu T. (...) o nr rej. (...) (załącznik nr IV/2 -14, k. 1, 2, 3,7, 11,16, 18, 19, 20, 21, 22, 23, )

W dniu 25 lipca 2011r. zabezpieczono od J. P. pojazd marki T. (...) nr rej. (...), nr VIN (...), który ten użytkował.

Dowód:

1.  protokół zatrzymania pojazdu T. (...) o nr rej. (...) , k. 1267-1268,

2.  protokół oględzin pojazdu T. (...) o nr rej. (...), k. 1271-1274.

Pojazd marki T. (...) nr rej. (...) posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) , także tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...), zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Według właściwego miejscowo (...) Meldunkowego dla miejscowości A., od dnia 11 kwietnia 2007 roku T. H., urodzony dnia (...), był zameldowany w (...) A., (...) T. (...) o numerze podwozia (...) nie była w ciągu ostatnich 7 lat zarejestrowana w Niemczech. Numery (...) były od dnia 6 września 2007 roku do dnia 31 marca 2010 roku wydane dla samochodu osobowego F.. Dnia 31 marca 2010 roku nastąpiło wycofanie z ruchu tego pojazdu. Właścicielem pojazdu F. był T. H., zamieszkały w (...) A., (...) Zaświadczenie o zarejestrowaniu część II dla tego F. miało numer (...). Numery rejestracyjne (...)nie były nigdy wydawane dla samochodu T. (...). Także w okazanej kopii zaświadczenia o zarejestrowaniu część II jest jeszcze wpisany numer rejestracyjny (...). Taki numer rejestracyjny także nigdy nie był przydzielony do samochodu T. (...). Na dokumencie zaświadczenie o zarejestrowaniu część I dla F. Urząd Rejestracji (...) nadrukował na przedniej stronie numer (...). Przedłożona kopia zaświadczenia o zarejestrowaniu część I nosi numer (...) Kopia zaświadczenia o zarejestrowaniu część I wpisaną ma datę wystawienia 23.10.2006 roku. W tym czasie T. H. nie był jeszcze zameldowany pod tym adresem: A., (...)

Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  opinia mechanoskopijna nr (...) z 16 sierpnia 2011r, k. 2011-2013,

2.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 9691-9692,

3.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

Inne dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 24 lutego 2011r.

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...)z dnia 25 lutego 2011r. zostały podrobione.

Dowód:

1.  pismo z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

2.  pismo Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. z 25 września 2013 roku , k. 10940.

W dniu 13 kwietnia 2011 r. pomiędzy godziną 03:15 a godziną 12:30 przy ulicy (...) w B. oskarżeni J. K. i J. W. (1) dokonali kradzieży pojazdu marki T. (...) o numerze VIN (...). Oskarżony J. W. (1) łamakiem otworzył drzwi samochodu, a potem za pomocą kostki elektronicznej uruchomił samochód. W tym czasie oskarżony J. K. obserwował okolicę, by w razie potrzeby ostrzec oskarżonego W. . Pojazd marki T. (...) o pierwotnym numerze identyfikacyjnym (...) został skradziony na szkodę P. B. I. i (...) Bank. Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na kwotę 27 600 euro, (tj. równowartość 109726,56 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 13 kwietnia 2011 roku 1 euro = 3,9756 zł). Nadto z pojazdem zostały zabrane rzeczy znajdujące się wewnątrz: aparat fotograficzny o wartości 500 euro, (tj. równowartość 1987,80 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 13 kwietnia 2011 roku 1 euro = 3,9756 zł) oraz bliżej nieokreślony dokument pojazdu oraz płyty CD, kosze na zakupy i puste butelki o nieustalonej wartości. Pojazd był ubezpieczony przez firmę (...) z siedzibą w H.. Z tytułu ubezpieczenia pokrzywdzonej B. P. wypłacono odszkodowanie w wysokości 26.760 euro, (tj. równowartość 106387,05 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 13 kwietnia 2011 roku 1 euro = 3,9756 zł).

Następnie, po 13 kwietnia 2011r. J. K. i J. W. (1) przyprowadzili do Polski w/w pojazd i sprzedali go za kwotę co najmniej 18.000 zł oskarżonym K. i J.. Samochód , z przerobionym numerem nadwozia i podrobionymi naklejkami wykonanymi przez inną , ustaloną osobę , został przewieziony pod restaurację (...) w G. Za przerobienie numeru VIN i wykonanie naklejek oskarżony K. zapłacił kwotę 3000-3500 zł, za wykonanie podrobionych niemieckich dokumentów kwotę 700 euro a za podrobioną deklarację VAT 25 oraz zaświadczenie o zapłacie podatku akcyzowego - co najmniej 500 zł.

Następnie oskarżeni K. i J. umieścili ogłoszenie o sprzedaży pojazdu na portalu internetowym za kwotę 97 000 zł. Sprzedażą auta zajął się oskarżony A. J. (1) albowiem oskarżony K. wyjechał wówczas za granicę. W/w pojazd kupił T. B., do sfinalizowania transakcji doszło w R., cena zakupu została określona na kwotę 72 000 zł, cenę obniżono m.in. z uwagi na uszkodzenia lakieru. W trakcie spotkania z kupującym oskarżony A. J. (1) używał danych A. K. (2), pieniędzmi podzielił się z oskarżonym K..

Dokument w postaci umowy kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 17 kwietnia 2011r. zawartą pomiędzy J. J. (6), a W. G. (1) dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) została wypisana i podpisana przez T. K. (1) za obie strony.

Natomiast na umowie kupna - sprzedaży z dnia 1 maja 2011r. zawartej pomiędzy J. J. (6), a T. B. dotyczącej pojazdu marki T. (...) nr VIN (...), jako sprzedający podpisał się A. J. (1).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481,13272-13279, 16015-16019,16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 13492-13496, 15861-15865,

3.  wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1) , k. 4047-4048, 5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6839,13441-13446, 16036-16037,

4.  wyjaśnienia oskarżonego J. K. , k. 5580-5581, 6175-6179,13387-13390, 16081-16082,

5.  zeznania świadka T. B., k. 1324-1327,16264-16265,

6.  ogłoszenie z portalu (...) , k. 455-465,

7.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z B. wraz z tłumaczeniem , k. 10784-10907,

8.  wniosek o wydanie pojazdu marki T. (...), k. 14647-14669,

9.  opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy zapisów na dokumentach związanych z rejestracją pojazdów , k. 14232-14250.

W dniu 2 maja 2011 roku T. B. złożył w siedzibie S. (...) wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) dołączając następujące dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży z dnia 1 maja 2011r. zawartą pomiędzy J. J. (6), a T. B. dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 17 kwietnia 2011r. zawartą pomiędzy J. J. (6), a W. G. (1) dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 20 kwietnia 2011r.,

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...)z dnia 22 kwietnia 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem. Po rozpoznaniu wniosku wydano następujące dokumenty dotyczące w/w samochodu:

- kartę pojazdu serii (...) nr (...)

- dowód rejestracyjny tymczasowy serii (...) a następnie dowód rejestracyjny serii (...) na numer rejestracyjny (...)

Dowód:

1. teczka rejestracyjna pojazdu T. (...) o nr rej. (...) (załącznik nr (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...))

W dniu 25 lipca 2011r. zabezpieczono od T. B. pojazd marki T. (...) nr rej. (...), nr VIN (...).

Dowód:

1.  protokół zatrzymania pojazdu T. (...) o nr rej. (...) , k. 1317-1319,

2.  protokół oględzin pojazdu T. (...) o nr rej. (...), k. 1320-1323.

Pojazd marki T. (...) nr rej. (...) posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...) , także tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Dowód:

1.  opinia mechanoskopijna nr (...)z 16 sierpnia 2011r., k. 2002-2004,

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...) 30 i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...)nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) jest wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Dokument ten, w okresie od dnia 1 czerwca 2010 roku do dnia 2 czerwca 2010 roku został skradziony razem z innymi dokumentami, jako dokument In blanco, z Urzędu Rejestracji (...) w N.. T. (...) o numerze VIN (...) była zarejestrowana w czasie od dnia 12 marca 2007 roku do dnia 25 lutego 2011 roku na numery rejestracyjne (...) 30 na W. G., zamieszkałego w (...) B., (...). Numer zaświadczenia o zarejestrowaniu część II to (...). Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I Urząd Rejestracji (...) nadrukował numer (...). Od dnia 10 czerwca 2011 roku do chwili obecnej ta T. (...) zarejestrowana jest w Niemczech na numery rejestracyjne (...) i z zaświadczeniem o zarejestrowaniu część II o numerze (...) na H. H., zamieszkałego w (...) R., (...). Według Urzędu Rejestracji (...) w B., w (...) B., R. 8 jest zameldowany W. G. (2). Od dnia 25 lutego 2011 roku do dnia 24 czerwca 2013 roku numery rejestracyjne (...) wydane były dla samochodu T. (...) o numerze identyfikacyjnym (...), także dla W. G.. T. ta w dniu 24 czerwca 2013 roku została wycofana z ruchu.

Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 9696-9697,

2.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

Inne dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 20 kwietnia 2011r.,

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 22 kwietnia 2011r. zostały podrobione.

Dowód:

1.  pismo z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

2.  pismo Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. z 25 września 2013 roku , k. 10940.

W dniu 20 kwietnia 2011 r. pomiędzy godziną 15:30 a godziną 17:30 oskarżeni J. K. i J. W. (1) w B. (dzielnica T.) z ulicy (...) dokonali kradzieży pojazdu marki L. (...) o numerze VIN (...). Oskarżony J. W. (1) łamakiem otworzył drzwi samochodu a następnie za pomocą kostki elektronicznej uruchomił samochód. Oskarżony J. K. w tym czasie obserwował okolicę. Przedmiotowy pojazd marki L. (...) o pierwotnym numerze identyfikacyjnym został skradziony na szkodę firmy (...) i K. S.. Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na 40 000 euro, (tj. równowartość 158516 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 20 kwietnia 2011 roku 1 euro = 3,9629 zł). W ukradzionym pojeździe znajdowały się: urządzenie pomiarowe (...) o wartości 1500 euro, urządzenie pomiarowe F. o wartości 120 euro, miernik odległości (...) o wartości 186 euro, łącznie 1806 euro, (tj. równowartość 7156,99 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 20 kwietnia 2011 roku 1 euro = 3,9629 zł). Łączna wartość szkody wyniosła zatem 165672,99 złotych liczonych według średniego kursu NBP z dnia 20 kwietnia 2011 roku 1 euro = 3,9629 zł. Samochód był ubezpieczony przez firmę (...). Z tytułu ubezpieczenia pokrzywdzonemu wypłacono odszkodowanie w wysokości 40.150 euro, (tj. równowartość 159110,43 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 20 kwietnia 2011 roku 1 euro = 3,9629 zł).

Samochód ten został przyprowadzony w okresie kwietnia – maja 2011r. przez oskarżonych K. i W. do G., w okolicę restauracji (...). Przedmiotowe auto kupił , za kwotę co najmniej 18.000 zł, oskarżony T. K. (1). Numer VIN został przerobiony przez inną ustaloną osobę, która otrzymała za tę „usługę” od oskarżonego K. ( także za podrobione naklejki) kwotę 3500 zł. Za podrobione dokumenty niemieckie oskarżony K. zapłacił kwotę 1000 zł a za podrobioną deklarację VAT 25 oraz zaświadczenie o zapłacie podatku akcyzowego kwotę 500 zł.

Z wcześniejszego pobytu w Zakładzie Karnym oskarżony J. znał oskarżonego R. K. (1) któremu powiedział, że posiada do sprzedaży pojazd marki L.. Pojazd miał zostać sprzedany na rzecz znajomego R. K. (1), który w rozliczeniu za pojazd miał przekazać działkę budowlaną , oskarżony R. K. (1) zaproponował by auto zostało zarejestrowane na oskarżoną A. S.. W tym czasie oskarżony K. wynajął garaż przy ul. (...) w G., gdzie ukryli z oskarżonym J. przedmiotowy samochód a dokumenty potrzebne do rejestracji zostały przekazane oskarżonym K. i S..

W dniu 26 maja 2011 roku oskarżona A. S. (1) złożyła w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) wraz z następującymi dokumentami:

- umową kupna-sprzedaży z dnia 25 maja 2011 roku,

- umową kupna-sprzedaży w języku niemieckim z dnia 29 kwietnia 2011 roku

- dokumentem potwierdzającym zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium Polski z Urzędu Celnego w G. nr (...) z dnia 6 maja 2011 roku,

- zaświadczeniem o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu nr (...) z dnia 25 maja 2011 roku,

- zaświadczeniem VAT 25 wystawionym w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającym brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...)z dnia 9 maja 2011r.,

- dokumentami niemieckimi (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem.

W wyniku sprawdzenia dokumentacji ustalono, że przedmiotowy pojazd jest już zarejestrowany w Centralnej Ewidencji Pojazdów. W związku z tym zabezpieczono dokumentację rejestracyjną pojazdu w Wydziale Komunikacji Urzędu Miejskiego w G.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481,13272-13279, 16015-16019,16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 11559-11561, 15861-15865,

3.  wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1) , k. 4047-4048, 5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6839,13441-13446, 16036-16037,

4.  wyjaśnienia oskarżonego J. K. , k. 5580-5581, 6175-6179,13387-13390, 16081-16082,

5.  wyjaśnienia oskarżonego R. K. (1) – częściowo, k. 13566-13568,13829,16036,

6.  wyjaśnienia oskarżonej A. S. – częściowo, k. 774-776,11384-11386,13826,16035-16036,

7.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej z Prokuratury w B. z tłumaczeniami, k. 10352-10400, k. 10401-10489,

8.  wniosek o wydanie pojazdu marki L. (...), k. 14725-14737,

9.  teczka rejestracyjna pojazdu L. (...) o nr VIN: (...) (załącznik nr IV/2 - 16, k. 8,10, 11, 12, 13-14, 15, 16-17, 18, 19, 20,21 )

W dniu 18 lipca 2011r. na parkingu Pomocy (...) w G. zabezpieczono pojazd marki L. (...) nr rej. (...), nr VIN (...). Numer identyfikacyjny VIN (...) był naniesiony wtórnie. Również tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie. Po jej usunięciu odczytano pierwotny numer identyfikacyjny pojazdu VIN (...) .

Dowód:

1.  protokół oględzin pojazdu L. (...) nr rej. (...), k. 808-809,

2.  opinia mechanoskopijna , k. 1059-1062.

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...)i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Numer zaświadczenia o zarejestrowaniu część I nie jest do końca czytelny. L. o numerze (...) nie był zarejestrowany w Niemczech w ciągu ostatnich 7 lat. Numery rejestracyjne (...) nigdy nie były wydawane dla pojazdu marki L. (...), lecz w przeszłości cztery razy dla pojazdów marki F.. Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część II jako pierwszy właściciel pojazdu wpisana jest firma (...) w (...) A., (...)z numerami rejestracyjnymi (...). Pod tymi numerami firma (...) w czasie od dnia 28 czerwca 2006 roku do dnia 26 października 2006 roku zarejestrowała pojazd L. (...) o numerze identyfikacyjnym (...). Pojazd zaginął, jednak nie został wpisany na listę przedmiotów poszukiwanych. Ten L. o numerze (...) do dzisiaj zarejestrowany jest w Niemczech na numery rejestracyjne (...). Numer zaświadczenia o zarejestrowaniu część II dla tego pojazdu to (...). Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I z nieczytelnym do końca numerem (...)… data wystawienia tego dokumentu – 20 maja 2010 roku – nie zgadza się z nadrukowanym u góry numerem (...). Na odwrocie tego zaświadczenia o zarejestrowaniu część I widoczna jest pieczęć Urzędu Rejestracji (...) w mieście D.. Jednak obok niego, jako Urząd Rejestracji (...) wydający dokument, wpisany jest Powiat H.. Powiat H. znajduje się w Kraju Związkowym B.. Według Urzędu Rejestracji (...) w D., nie ma tam ani ulicy (...), ani osoby o nazwisku V. B.

Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...)… i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem , k. 9701-9702,

2.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów ,k. 12478-12580.

Umowa sprzedaży samochodu z dnia 25 maja 2011r. pomiędzy sprzedającą A. M. (1) a A. S. została podrobiona, oskarżony J. złożył na niej podpis za A. M. (1), umowę podpisała oskarżona A. S. (1) w imieniu kupującego. Oskarżony J. złożył także podpisy za sprzedającego i kupującego na umowie kupna-sprzedaży w języku niemieckim z dnia 29 kwietnia 2011 roku.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonej A. S., k. 774-776,11384-11386,13826, 16035-16036,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 13492-13496, 15861-15865,

3.  zeznania świadka A. M. (1), k. 9808-9812,16446,

Inne dokumenty złożone z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci:

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 6 maja 2011 roku,

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 9 maja 2011r. zostały podrobione.

Dowód:

1.  pismo z 1 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10915,

2.  pismo Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. z 25 września 2013 roku , k. 10940.

Wiosną 2011r. oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1) kupili od innej ustalonej osoby dwa pojazdy pochodzące z kradzieży: T. (...) oraz (...). Za oba pojazdy zapłacili kwotę 15.000 zł.

Pojazd marki T. (...) o pierwotnym numerze identyfikacyjnym (...) został skradziony pomiędzy godziną 17:00 30 kwietnia 2011 roku a godziną 17:00 4 maja 2011 roku w L. przy ulicy (...) na szkodę salonu (...). Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na kwotę 13 900 euro, (tj. równowartość 54 657,58 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 2 maja 2011 roku 1 euro = 3,9322 zł). Pojazd był ubezpieczony przez firmę (...) z siedzibą w N.. Z tytułu ubezpieczenia pokrzywdzonemu (...) wypłacono odszkodowanie w wysokości 9 900 euro, (tj. równowartość 38 928,78 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 2 maja 2011 roku 1 euro = 3,9322 zł).

Pojazd marki H. (...) o pierwotnym numerze identyfikacyjnym (...) został skradziony pomiędzy godziną 23:00 7 maja 2011 roku a godziną 16:30 10 maja 2011 roku przy ulicy (...) w L. na szkodę salonu (...). Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na kwotę 13580,74 euro, (tj. równowartość 53 256,87 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 9 maja 2011 roku 1 euro = 3,9215 zł).

Pojazd był ubezpieczony przez firmę (...) z siedzibą w N.. Z tytułu ubezpieczenia pokrzywdzonemu wypłacono odszkodowanie w wysokości 10.526,98 euro,(tj. równowartość 41281,55 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 9 maja 2011 roku 1 euro = 3,9215 zł).

Oba samochody zostały przewiezione okolice garażu wynajmowanego przez oskarżonego J. W. (2) na ulicę (...) w G. Za ich przechowanie oskarżony J. W. (2) otrzymał po 500 zł za każdy. W tym garażu inna ustalona osoba dokonała przerobienia numerów VIN w pojazdach, za kwotę po 1000 zł za każdy. Naklejki z wtórnym numerem VIN do obu pojazdów uzyskał oskarżony K.. Za podrobione niemieckie dokumenty do wskazanych pojazdów oskarżony K. zapłacił po 700 euro za każdy komplet. Dokument potwierdzający zapłatę akcyzy i zaświadczenie VAT 25 były autentyczne.

Sprzedażą pojazdu marki T. (...) zajął się początkowo oskarżony M. R. (1). W tym celu oskarżeni K. i J. wystawili go na portalu internetowym, za kwotę 29.900 zł, i przywieźli powyższy samochód na ul. (...) w G. wraz z niezbędną dokumentacją oraz telefonem, który podali w ogłoszeniu internetowym. Oskarżony M. R. (1) umówił się telefonicznie z nieustalonymi osobami w S., które wyraziły zamiar zakupu pojazdu. Do transakcji nie doszło albowiem klienci nie zdecydowali się na zakup pojazdu. Następnie oskarżony M. R. (1) przechował samochód na posesji w D. przez dwa dni, po czym odebrał go oskarżony J.. Ostatecznie samochód został sprzedany przez oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1) za kwotę 29 800 zł na rzecz G. K. (2) który go kupił wspólnie z E. H.. Transakcja miała miejsce Centrum Handlowym (...) w G.

Pieniędzmi z tytułu sprzedaży pojazdu oskarżeni K. i J. podzielili się.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 2304-2316, 3465-3481, 13272-13279, 16002- 16005, 16015-16019,16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k. 697-705, 715-726, 13840,16082-16083,

3.  zeznania świadka G. K. (2), k. 1718-1720,16268-16269,

4.  wydruk ogłoszenia z (...) , k. 466-475,

5.  wniosek o udzielenie pomocy prawnej z dnia 6 lutego 2013 roku wraz z tłumaczeniami, k. 7734-7769,

6.  wniosek o wydanie pojazdu marki T. (...) , k. 14670-14691,

7.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z L. wraz z tłumaczeniem , k. 12434-12475,

8.  wniosek o wydanie pojazdu marki (...)VIN (...) , k. 14494-14518,

9.  odpowiedź z 28 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G. , k. 10918,

10.  pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia 23.09.2013r. , k. 14313.

W dniu 19 lipca 2011 roku E. H. i G. K. (2) złożyli w siedzibie S. (...) wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki T. (...) nr VIN (...) dołączając następujące dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 15 lipca 2011r. zawartą pomiędzy U. B. a E. H. i G. K. (2) dotyczącą pojazdu marki T. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 18 lipca 2011r.,

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług o numerze (...)z dnia 18 lipca 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki T. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem.

W wyniku powyższego wniosku wydano następujące dokumenty dotyczące w/w samochodu:

- kartę pojazdu serii (...) nr (...)

- dowód rejestracyjny tymczasowy serii (...) a potem dowód rejestracyjny serii (...) na numer rejestracyjny (...)

Dowód:

1. teczka rejestracyjna pojazdu T. (...) o nr rej. (...) (załącznik nr IV/2 – 17, k.1, 2, 3, 4, 5-9, 11, 12, 13.

W dniu 18 sierpnia 2011r. zabezpieczono od G. K. (2) pojazd marki T. (...) nr rej. (...), nr VIN (...). Pojazd marki T. (...) nr rej. (...), posiada numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...), także tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Dowód:

1.  protokół zatrzymania pojazdu T. (...) o nr rej. (...) (t. IX, k. 1715-1717,

2.  opinia mechanoskopijna nr (...)z 30 sierpnia 2011r. (t. XI, k. 2082-2085.

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) jest wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Dokument ten, w okresie od dnia 1 czerwca 2010 roku do dnia 2 czerwca 2010 roku został skradziony razem z innymi dokumentami, jako dokument In blanco, z Urzędu Rejestracji (...) w N.. W Niemczech nie istnieje numer rejestracyjny (...). Jednak istnieje numer rejestracyjny (...). Ten numer rejestracyjny był od dnia 30 marca 2007 roku do dnia 10 sierpnia 2010 roku wydany dla wyżej wymienionej T. (...). Właścicielem tej T. był U. B., zamieszkały w (...) R., A. (...). Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I Urząd Rejestracji (...) nadrukował numer (...). Numer zaświadczenia o zarejestrowaniu część II dla tego pojazdu to (...). Ta T. (...) jest obecnie zarejestrowana w Niemczech na numery rejestracyjne (...). Właścicielem pojazdu jest W. S., zamieszkały w (...) B., (...). Numer zaświadczenia o zarejestrowaniu część II dla tego pojazdu o numerach rejestracyjnych (...) to ciągle (...). Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 2304-2316,3465-3482, 16002- 16005, 16015-16019,

2.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. i L. z dnia 2 czerwca 2014r. wraz z tłumaczeniem , k. 9706-9707, k. 13509-13523,

3.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

W celu uwiarygodnienia ceny pojazdu marki (...) oskarżony T. K. zadbał o to by w przedmiotowym samochodzie zafałszować rok produkcji (2011) i zmienić go na 2010. Następnie został on wystawiony na portalu internetowym za cenę 30.000 zł. Pojazdem zainteresował się klient z G., a następnie w ciągu kliku godzin wraz z żoną i kolegą przyjechali do G. Zdecydowali się oni na zakup w/w pojazdu i sporządzono umowę sprzedaży na rzecz M. C. (2) ( obecnie K.), do transakcji doszło na terenie stacji benzynowej w G. Ostatecznie samochód został sprzedany za kwotę 28 500 zł. Umowę sprzedaży podpisał oskarżony T. K. (1), który również w całości sporządził umowę sprzedaży w języku niemieckim, podpisując się za obie strony. Dokument potwierdzający zapłatę akcyzy i zaświadczenie VAT 25 były autentyczne. Pieniędzmi z tytułu sprzedaży pojazdu oskarżony T. K. (1) podzielił się z oskarżonym A. J. (1).

Dowód:

1. wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 2304- 2316, 3465-3481, 13272-13279, 16002- 16005, 16015-16019,16119,

2. wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k.2321-2324, 15861-15865,

3. zeznania świadka M. K. (2) ( C.), k. 2723-2725,16270,

4. pismo z 2 października 2013 roku Naczelnika Urzędu Celnego w G., k. 10932,

5.pismo Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. z 27 września 2013 roku , k. 10934.

W dniu 18 maja 2011 roku M. K. (2) (C.) złożyła w Urzędzie Miasta w G. wniosek o zarejestrowanie pojazdu marki H. (...) nr VIN (...) załączając następujące dokumenty:

- umowę kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 26 kwietnia 2011r. zawartą pomiędzy M. C. (1) i (...) w R. dotyczącą pojazdu marki H. (...) nr VIN (...),

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym nr (...),

- zaświadczenie VAT 25 wystawione w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z dnia 17 maja 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki H. (...) nr VIN (...) i numerze rejestracyjnym (...) wraz z tłumaczeniem,

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z dnia 12 maja 2011r.

W wyniku powyższego Prezydent Miasta G. wydał następujące dokumenty dotyczące powyższego samochodu:

- kartę pojazdu serii (...) nr (...)

- dowód rejestracyjny tymczasowy serii (...) a potem dowód rejestracyjny serii (...) na numer rejestracyjny (...)

Dowód:

1. teczka rejestracyjna pojazdu H. (...) o nr rej. (...) (załącznik nr IV/2 -18, k.1, 2, 3, 4, 5-8, 12, 15, 16)

W dniu 8 września 2011r. zabezpieczono u M. K. (2) (C.) pojazd marki H. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...). Pojazd marki H. (...) nr rej. (...), posiadał numer identyfikacyjny nr VIN (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to VIN (...).

Dowód:

1.  protokół zatrzymania pojazdu H. (...) o nr rej. (...) , k. 2714-2716,

2.  opinia mechanoskopijna nr (...) z dnia 30 września 2011r., k. 3693-3695.

Pojazd o numerze identyfikacyjnym (...) i numerze rejestracyjnym (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) nie są wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) jest wpisane w Niemczech na listę przedmiotów poszukiwanych. Dokument ten, w okresie od dnia 1 czerwca 2010 roku do dnia 2 czerwca 2010 roku został skradziony razem z innymi dokumentami, jako dokument In blanco, z Urzędu Rejestracji (...) w N.. Numer rejestracyjny (...) od dnia 22 lutego 2010 roku do dnia 26 maja 2011 roku wydane były dla wyżej wymienionego pojazdu H. o numerze identyfikacyjnym (...). Właścicielem pojazdu była firma (...) w (...) R., (...). Na zaświadczeniu o zarejestrowaniu część I Urząd Rejestracji (...) nadrukował numer (...). Numer zaświadczenia o zarejestrowaniu część II dla tego pojazdu to (...). Ten H. jest jeszcze zarejestrowany w Niemczech na numery rejestracyjne (...) 80 na W. K. (2), zamieszkałego w (...) S., (...). Zaświadczenia o zarejestrowaniu część I i II nie zostały sporządzone przez Urząd Rejestracji (...) w R.. Podpisy na dokumentach nie są tam znane i do dokumentów nie używa się pieczęci, lecz pieczęci-naklejek. Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 2304-2316, 3465-3482, 16002- 16005, 16015-16019,

2.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej od Nadprokuratora Głównego z N. z dnia 29.08.2013r. wraz z tłumaczeniem, k. 9712-9713,

3.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów, k. 12478-12580.

Dokument w postaci umowy kupna - sprzedaży w języku niemieckim z dnia 26 kwietnia 2011r. zawartej pomiędzy M. C. (1) i (...) w R. dotyczącej pojazdu marki H. (...) nr VIN (...) został wypełniony i podpisany za sprzedającego przez oskarżonego T. K. (1). M. C. (2) ( obecnie K.) podpisała się za kupującego.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 13272-13279, 16119,

2.  zeznania świadka M. K. (2) ( C.), k. 2723-2725, 16270.

W dniach 12-13 maja 2011 r. oskarżeni J. K. i J. W. (1) dokonali w B. kradzieży pojazdu marki L. (...) o numerze VIN (...) na szkodę K. B.. Jego wartość określono na 38 500 euro, (tj. równowartość 150 669, 75 złotych wg średniego kursu NBP z 13 maja 2011r. 1 euro = 3, 9135 zł). Samochód był ubezpieczony przez firmę (...). Z tytułu ubezpieczenia pokrzywdzonemu wypłacono odszkodowanie w wysokości 36 278,57 euro, (tj. równowartość 141 976,18 złotych wg średniego kursu NBP z 13 maja 2011r. 1 euro = 3, 9135 zł).

Oskarżony J. W. (1) łamakiem otworzył drzwi samochodu a następnie za pomocą kostki elektronicznej uruchomił auto. W tym czasie oskarżony J. K. obserwował okolicę, by w razie potrzeby ostrzec oskarżonego W.. Auto zostało przyprowadzone do G. przez w/w oskarżonych, gdzie odebrał je oskarżony A. J. (1). Oskarżony T. K. (1) w tym okresie przebywał w G.. Pieniądze na zakup samochodu wyłożył A. J. (1), który uzyskał także podrobione niemieckie dokumenty. W momencie przekazania samochód miał już przerobiony numer identyfikacyjny VIN. Rejestracje pojazdu oskarżony J. zaproponował, za kwotę 500 zł, innej ustalonej osobie, którą znał z pobytu w ZK. Oskarżony J. początkowo zapłacił kwotę 300 zł, resztę miał zapłacić po uzyskaniu dowodu rejestracyjnego ale został tymczasowo aresztowany. Umowa sprzedaży pojazdu pomiędzy A. M. (1) i A. L. (1) została wypełniona przez A. L., oskarżony J. podpisał tę umowę za A. M. (1). Pojazd został zarejestrowany na dane A. L. (1) , który odebrał tymczasowy dowód rejestracyjny. Oskarżony A. J. (1) był w posiadaniu tablic rejestracyjnych. Następnie oskarżeni K. i J. podjęli próbę sprzedaży w/w auta wystawiając je w internecie za kwotę 110.000 zł. W procederze sprzedaży tego auta uczestniczył także oskarżony M. R. (1), który spotkał się z potencjalnymi kupcami auta na stacji benzynowej w D. podając się za pracownika J. i K.. Następnie przechowywał przedmiotowy samochód a miejscu swojego zamieszkania i na posesji swojej mamy w D.. Z auta korzystał także oskarżony T. K. (1) korzystał parkując go w okolicy miejsca swego zamieszkania.

Nadto T. K. (1) i A. J. (1) podjęli czynności w celu sprzedaży pojazdu, umieszczając ogłoszenie o sprzedaży samochodu na portalu (...) za kwotę 110 00 zł.

Gdy samochód był zaparkowany była na ul. (...) w G. oskarżony J. zmienił przy nim tablice rejestracyjny na tablice z wyróżnikiem (...).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 2837-2851, 3465-3481, 13281-13286, 16002- 16005, 16015-16019,16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1), k. 11318-11320, 13492-13496, 15861-15865,

3.  wyjaśnienia oskarżonego M. R. (1), k. 697-705, 715-726, 13840, 16082-16083,

4.  wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1), k. 4047-4048, 5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6839,13441-13446, 16036-16037,

5.  wyjaśnienia oskarżonego J. K. , k. 5580-5581, 6175-6179,13387-13390, 16081-16082,

6.  wydruk ogłoszenia z (...) , k. 432-442,

7.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej z Prokuratury w B. z tłumaczeniami, k. 10491-10600, k. 10601-10643,

8.  wniosek o wydanie pojazdu z załącznikami , k. 14376-14389,

9.  Zeznania świadka A. M. (1) z 4 października 2013r, k. 9808-9812,16446,

10.  opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy podpisu , k. 14314-14319.

11.  opinia z grafologiczno – kryminalistycznej analizy zapisów na dokumentach związanych z rejestracją pojazdów , k. 14232-14250.

W dniu 27 czerwca 2011r. A. L. (1) złożył wniosek w siedzibie S. (...) o zarejestrowanie pojazdu marki L. (...) nr VIN (...) dołączając następujące dokumenty:

- umowę sprzedaży samochodu z dnia 25 czerwca 2011r. zawartą między sprzedającą A. M. (1) a A. L. (1),

- zaświadczenie wystawione w imieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z 23 maja 2011r.,

- dokument wystawiony w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 20 maja 2011r.,

- dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...), VIN: (...), numer rejestracyjny (...).

Na skutek złożonego wniosku wydano następujące dokumenty:

- kartę pojazdu serii (...) nr (...),

-dowód rejestracyjny tymczasowy serii (...) a następnie dowód rejestracyjny serii (...) na pojazd o nr rej. (...).

Dokumenty niemieckie (...) o numerze (...) i (...) o numerze (...) na pojazd marki L. (...), VIN: (...), numer rejestracyjny (...), zostały podrobione. Numer tablic rejestracyjnych (...) nie został w Niemczech nadany żadnemu z pojazdów, nadto na dokumencie (...) niewłaściwie zapisano nazwę powiatu.

Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  teczka rejestracyjna pojazdu L. (...) nr rej. (...) (załącznik nr IV/2 – 19, k.1, 2, 3, 4, 5, 6, 10, 12, 13, 15, 16, 17, 18),

2.  dokumenty z realizacji pomocy prawnej wraz z tłumaczeniem Nadprokurator Główny w N. z dnia 29.08.2013 r. , k. 9703-9704,

3.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów ,k. 12478-12580.

W dniu 18 lipca 2011r. dokonano zatrzymania u oskarżonego T. K. (1) m.in. pojazd marki L. (...), VIN (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Dowód:

1.  protokół przeszukania u T. K. (1) z 18 lipca 2011r., k. 558-561 ,

2.  protokół oględzin pojazdu marki L. (...) nr rej. (...) , k. 806.

Pojazd marki L. (...) nr rej. (...) posiada numer identyfikacyjny (...) , który jest wykonany niefabrycznie. Pierwotny numer samochodu to (...) . Również tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie.

Dowód:

1.opinia mechanoskopijna z 19 sierpnia 2011r., k. 1995-1998.

Dokumenty złożone łącznie z wnioskiem o rejestrację samochodu w postaci :

- zaświadczenia VAT 25 wystawionego w imieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług o numerze (...) z 23 maja 2011r.,

- dokumentu wystawionego w imieniu Urzędu Celnego w G. potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju o numerze (...) z 20 maja 2011r. zostały podrobione.

Dowód:

1.  pismo z 25 września 2013r. Drugiego Urzędu Skarbowego w G., k. 10940,

2.  pismo z 1 października 2013r. Naczelnika Urzędu Celnego w G., k. 10915.

W dniach 1-2 czerwca 2011 r., pomiędzy godziną 16:00 1 czerwca 2011 roku a godziną 8:45 2 czerwca 2011 roku oskarżeni J. K. i J. W. (1) w B. , z garażu podziemnego przy ulicy (...) , dokonali kradzieży pojazdu marki L. (...) o numerze VIN (...) na szkodę R. K., K. S. (1)i T. Bank. Pokrzywdzony ocenił wartość szkody na kwotę 29 000 euro, (tj. równowartość 114825,50 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 1 czerwca 2011 roku 1 euro = 3,9595 zł). Szkoda w wysokości 26.740,76 euro, (tj. równowartość 105880,03 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 1 czerwca 2011 roku 1 euro = 3,9595 zł), została pokryta przez firmę ubezpieczeniową F. z siedzibą w B.. W pojeździe znajdowały się także następujące rzeczy: kurtka skórzana o wartości 249,95 euro, kurtka materiałowa o wartości 100 euro, okulary lecznicze ze szkłami z tworzywa titanium o wartości 900 euro, 2 parasolki o wartości 50 euro, gaz pieprzowy o wartości 65 euro, narzędzia - w tym klucz hydrauliczny o wartości 100 euro, kanister na benzynę o wartości 10 euro, kable startowe o wartości 20 euro, latarka ksenonowa o wartości 20 euro, mapy o wartości 50 euro, 1 litr oleju silnikowego o wartości 17,50 euro, 2 kamizelki ostrzegawcze o wartości 20 euro, 6 butelek czerwonego wina marki (...) o wartości 30 euro o łącznej wartości 1632,45 euro (tj. równowartość 6463,68 złotych wg średniego kursu NBP z dnia 1 czerwca 2011 roku 1 euro = 3,9595 zł).

Oskarżeni W. i K. dostali się na parking podziemny po wyłamaniu zamka . Oskarżony W. łamakiem otworzył drzwi samochodu a następnie za pomocą kostki elektronicznej uruchomił samochód. Oskarżony J. K. w tym czasie obserwował okolicę by w razie potrzeby ostrzec oskarżonego W..

W/w samochód marki l. (...) został przyprowadzony przez oskarżonych J. K. i J. W. (1) i sprzedany oskarżonemu T. K. za kwotę 20.000 zł. Za przerobienie numeru nadwozia i za naklejki z podrobionymi oznaczeniami oskarżony K. zapłacił innej, ustalonej osobie kwotę 3500 zł. Nadto oskarżony K. zapłacił 700 euro za podrobione dokumenty niemieckie. Przedmiotowy samochód został schowany w garażu który użytkował oskarżony J. i tam, w dniu 18 lipca 2011r., zabezpieczony przez policję.

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 3465-3481, 13281-13286, 16002- 16005, 16015-16019,16119,

2.  wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1) – częściowo, k. 4047-4048, 5132-5134,5283-5285,5974-5976,6837-6839,13441-13446, 16036-16037,

3.  wyjaśnienia oskarżonego J. K. - częściowo , k. 5580-5581, 6175-6179,13387-13390, 16081-16082,

4.  dokumenty uzyskane w drodze pomocy prawnej z Prokuratury w B. z tłumaczeniami , k. 10645-10782,

5.  wniosek ubezpieczyciela o wydanie pojazdu , k. 1515-1528, 14711-14724,

6.  protokół oględzin pojazdu L. (...) nr rej. (...) , k. 813.

Numer identyfikacyjny (...) był naniesiony wtórnie, także tabliczka znamionowa została wykonana i zamontowana niefabrycznie. Pierwotny numer identyfikacyjny pojazdu (...) . Dokumenty niemieckie pojazdu – zaświadczenie o zarejestrowaniu część I o numerze (...) i zaświadczenie o zarejestrowaniu część II o numerze (...) zostały podrobione.

Dowód:

1.  opinia mechanoskopijna , k. 2071-2075,

2.  opinia nr (...) z przeprowadzonych badań dokumentów ,k. 12478-12580.

W toku przeszukania w G. przy ul. (...) u oskarżonego T. K. (1) ujawniono między innymi:

1.  dowód osobisty serii (...) wydany w dniu 12 października 2010r. przez Prezydenta Miasta G. na dane P. M. (1), który oskarżony K. przywłaszczył pomiędzy 12 października 2010r. a 6 grudnia 2010r. na szkodę P. M. (1), który wykonywał dla niego prace ogrodowe. W przedmiotowym dokumencie, za kwotę 1000 zł wymienił fotografię oraz niemieckie prawo jazdy na dane P. M. (1) wytworzone na polecenie oskarżonego K.,

2.  dowód osobisty serii (...) wydany w dniu 21 stycznia 2005r. na dane A. O., który oskarżony kupił za kwotę 1000 zł . Dokument został pozyskany w latach 2007-2008 i został przerobiony, na zlecenie oskarżonego K., poprzez wymianę fotografii,

3.  niemiecki dowód osobisty o numerze (...) na dane S. A. (1), w całości podrobiony na wzór dokumentu autentycznego, który oskarżony K. zamówił i kupił za kwotę 1000 zł,

4.  odcisk pieczęci Urzędu Celnego w G., który otrzymał od ustalonej osoby z G. czyniąc przygotowania do podrabiana dokumentów w imieniu Urzędu Celnego w G..

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 13281-13286,16119,

2.  zeznania świadka A. O., k. 2646-2647,3229-3230,3365-3366, 16446,

3.  protokół przeszukania w G. przy ul. (...) u T. K. (1) , k. 558-561,

4.  opinia z przeprowadzonych badań z 6 sierpnia 2013r., k. 9296-9311.

Powyższymi dokumentami T. K. (1) posługiwał się w różnych okolicznościach i w różnym czasie, podrabiając przy tym podpisy osób, na które dokumenty były wystawione i tak:

1.  w dniu 6 stycznia 2010r. w G. T. K. (1) podpisał się danymi P. M. (1) na umowie zawartej z firmą (...).pl dotyczącej pośrednictwa na najem nieruchomości oraz dołączonym do umowy wskazaniu adresowym,

2.  w dniu 6 grudnia 2010r. w G. na wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej kierowanym do Prezydenta Miasta w G. w wyniku czego wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci zaświadczenia nr (...) (...)o dokonaniu zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarzącej dotyczącej P. M. (1),

3.  w dniu 5 stycznia 2011r. w G. na wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej kierowanym do Prezydenta Miasta w G. w wyniku czego wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci zaświadczenia nr (...) (...) o dokonaniu zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarzącej dotyczącej P. M. (1) oraz kwitując odpis powyższego zaświadczenia podrobił podpis P. M. (1) ,

4.  w dniu 10 sierpnia 2011r. w G. na wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej kierowanym do Prezydenta Miasta w G., podrobił podpis P. M. (1), w wyniku czego wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci decyzji nr (...) o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarzącej dotyczącej P. M. (1) oraz kwitując odpis powyższego zaświadczenia podrobił podpis P. M. (1),

5.  w dniu 7 stycznia 2011r. w G. zawarł umowy rachunku bankowego, o kartę debetową i o korzystanie z systemów bankowości elektronicznej dla małych firm zawartej z (...) Bank (...) S.A.Na tych dokumentach oraz dokumentacji powiązanej podrobił podpisy P. M. (1)

6.  w dniu 21 stycznia 2011r. w G. oskarżony T. K. (1) podrobił podpis J. N. (1) na zaświadczeniu o źródle i wysokości miesięcznych dochodów dla P. M. (1) wystawionym w imieniu Przedsiębiorstwa Handlowego (...). Oskarżony K. wszedł w posiadanie pieczęci o wyżej wskazanej treści w związku z przejęciem do prowadzenia restauracji (...) w G. od J. N. (1). Następnie oskarżony K. posłużył się wskazanym dokumentem składając wniosek i zawierając umowę nr (...) o korzystanie z karty kredytowej (...) Banku (...) S.A. Na wskazanej umowie, wniosku oraz dokumentacji powiązanej oskarżony K. podrobił podpisy P. M. (1).

7.  Ponadto w bliżej nieustalonym okresie w 2011r. w G., na podstawie podrobionego dowodu osobistego, oskarżony T. K. (1) wyłudził z (...) w G. zaopatrzone w jego fotografię zezwolenie na amatorski połów ryb wędką na dane P. M. (1) na 2011 rok.

8.  W dniu 9 lutego 2011r. w G. oskarżony K. podrobił podpis J. N. (1) na zaświadczeniu o źródle i wysokości miesięcznych dochodów dla P. M. (1) wystawionym w imieniu Przedsiębiorstwa Handlowego (...). Następnie posłużył się wskazanym dokumentem, zawierając z (...) Bank S.A. umowę nr (...) o przyznanie limitu kredytowego oraz umowę nr (...) o wydanie i korzystanie z karty kredytowej T. M.. Na wskazanych umowach oraz dokumentacji powiązanej podrobił podpisy P. M. (1).

9.  w dniu 17 maja 2011r. w G. oskarżony T. K. (1) na umowie najmu zawartej z R. R. (1) dotyczącej wynajmu garażu podrobił podpis A. O..

Dowód:

1.  Wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k.13281-13286,14797-14799, 16119,

2.  materiały uzyskane z firmy (...).pl, k.12197,

3.  materiały z Urzędu Statystycznego w G. (t. LXII, k. 12200-12209),

4.  materiały z Urzędu Miasta w G. , k. 12239-12251,

5.  materiały uzyskane z (...) Bank (...) , k. 12211-12236,

6.  - materiały uzyskane z (...) w G., k. 12173-12173a,

7.  materiały z (...) , k. 12161-12169,

8.  - umowa z 15 maja 2014r, zawarta pomiędzy R. R. (2) a A. O., k.12276.

W toku przeszukania w dniu 18 lipca 2011r. w G. przy ul. (...) u A. J. (1) ujawniono zaświadczenie o źródle i wysokości miesięcznych dochodów dla P. M. (1) wystawione w imieniu Przedsiębiorstwa Handlowego (...) z 31 maja 2011r., na powyższym zaświadczeniu podpis za J. N. (1) złożył oskarżony T. K. (1).

Dowód:

1.  wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1), k. 13281-13286, 16119,

2.  protokół przeszukania w G. przy ul. (...) u A. J. (1) , k. 573-580,

Oskarżony T. K. (1) jest żonaty, na utrzymaniu ma 4 dzieci. Oskarżony mieszka w Republice Niemiec, utrzymuje się z zasiłków i prac dorywczych. T. K. nie ma majątku większej wartości , był uprzednio karany sądownie, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15844, 14950,

2.  karta karna, k. 16533-16534

Oskarżony A. J. (1) jest żonaty, na utrzymaniu ma dwoje dzieci. Oskarżony nie ma majątku, pracuje jako kierowca, był karany sądownie, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15843, 14950,

2.  karta karna, k. 16530-16532,

Oskarżony J. K. jest żonaty, na utrzymaniu ma jedno dziecko. Oskarżony prowadzi własną działalność gospodarczą z której uzyskuje dochód w kwocie około 2000 zł. Oskarżony był uprzednio karany sądownie, nie leczył się psychiatrycznie ani neurologicznie.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15844, 14951,

2.  karta karna, k. 16623

Oskarżony J. W. (1) jest żonaty, nie ma nikogo na utrzymaniu. Oskarżony pracuje uzyskując dochód w kwocie około 2000 zł brutto miesięcznie. J. W. nie ma majątku większej wartości, był uprzednio karany sądownie, nie leczył się psychiatryczni ani neurologicznie.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15844, 14951,

2.  karta karna, k. 16204

Oskarżony M. R. (1) jest kawalerem, na utrzymaniu ma syna. Oskarżony pracuje dorywczo osiągając dochód w kwocie około 2000 zł miesięcznie. M. R. nie majątku większej wartości , był karany sądownie, nie leczył się psychiatrycznie ani neurologicznie

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15844, 14952,

2.  karta karna, k. 16535-16536,

Oskarżony J. W. (2) jest żonaty, nie ma nikogo na utrzymaniu. Oskarżony utrzymuje się z prac dorywczych z dochodem około 500 zł miesięcznie. J. W. jest właścicielem domu przy ul. (...) w G. , nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo, nie był uprzednio karany sądownie.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15844, 14952,

2.  karta karna, k. 16524,

Oskarżony M. G. (1) jest żonaty, na utrzymaniu ma żonę i 2 dzieci. Oskarżony prowadzi działalność gospodarczą z której uzyskuje dochód w kwocie około 3000 – 5000 zł miesięcznie. M. G. nie był karany sądownie, nie leczył się psychiatrycznie ani neurologicznie.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15844, 14952,16000-16001,

2.  karta karna, k. 16527,

Oskarżony A. B. (1) jest żonaty, na utrzymaniu ma 3 osoby. Oskarżony prowadzi własną działalność gospodarczą, uzyskuje dochód w kwocie około 5000 zł miesięcznie, jest współwłaścicielem domu, działki budowlanej i samochodu osobowego o wartości 15.000 zł. Oskarżony nie był karany sądownie, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15844, 14953,16001,

2.  karta karna, k. 16525,

Oskarżony C. S. (1) jest żonaty, na utrzymaniu ma żonę i córkę. Oskarżony jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, jest bezrobotny, utrzymuje się z zasiłku pielęgnacyjnego na mamę. Oskarżony nie leczył się psychiatrycznie ani neurologicznie, nie był karany sądownie.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15844, 14955,

2.  karta karna, k.16522,

Oskarżony J. F. (1) jest żonaty, nie ma nikogo na utrzymaniu . Z zawodu jest socjologiem i ekonomistą, pracuje i uzyskuje dochód w kwocie około 7000 zł miesięcznie. Oskarżony jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nie leczył się psychiatrycznie, nie był karany sądownie.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15844, 14952,

2.  karta karna, k. 16523,

Oskarżony W. W. (2) jest bezdzietnym kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu, utrzymuje się z prac dorywczych osiągając dochód około 300 zł miesięcznie. Oskarżony nie ma majątku, był karany sądownie, nie leczył się odwykowo i neurologicznie, psychiatrycznie leczył się w latach 80-tych. Obecnie nie leczy się psychiatrycznie.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15845, 14988,

2.  karta karna, k. 16540-16542,

Oskarżony R. K. (1) jest kawalerem, ma 1 dziecko, nie ma nikogo na utrzymaniu. Oskarżony prowadzi własną działalność gospodarczą z dochodem 2000 zł miesięcznie, był karany sądownie, nie leczył się psychiatrycznie ani neurologicznie.

Dowód:

1.  dane oskarżonego, k. 15845, 14998,

2.  karta karna, k. 16537-16539,

T. K. (1) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył obszerne wyjaśnienia, w trakcie których złożył relacje na temat zdarzeń, w których uczestniczył, a które dotyczyły „legalizacji” pojazdów pochodzących z kradzieży oraz dokumentów, które uzyskiwał. Początkowo oskarżony K. wskazywał w swoich wyjaśnieniach na istnienie innych osób, z G., na rzecz których miał pracować, informacje przez niego przekazywane nie były szczegółowe. W późniejszych wyjaśnieniach, zwłaszcza składanych w Prokuraturze Apelacyjnej w S. oskarżony ten doprecyzował i uszczegółowił swoje wyjaśnienia , ujawnił osoby, które uczestniczyły w przestępczym procederze, złożył na temat roli i zadań tych osób istotne wyjaśnienia, które legły u podstaw ustaleń faktycznych Sądu co do sprawstwa poszczególnych oskarżonych. . W nielicznych przypadkach oskarżony K. wyjaśnił, że pewnych okoliczności nie jest w stanie sobie przypomnieć. Przesłuchany przed Sądem T. K. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył wyjaśnienia odnosząc się do kolejno odczytywanych protokołów oraz wyjaśniając wątpliwości i odpowiadając na pytania Sądu i stron.

A. J. (1) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, złożył obszerne wyjaśnienia, w trakcie których złożył relacje na temat zdarzeń, w których uczestniczył, a które dotyczyły „legalizacji” pojazdów pochodzących z kradzieży. A. J. (1) ujawnił osoby, które w powyższym procederze uczestniczyły, złożył na ich temat istotne wyjaśnienia, które legły u podstaw ustaleń Sądu. W pewnych przypadkach oskarżony ten wyjaśnił , nie jest w stanie sobie przypomnieć okoliczności, towarzyszących popełnianiu poszczególnych czynów. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony A. J. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów , złożył wyjaśnienia odnosząc się do kolejno odczytywanych protokołów oraz wyjaśniając wątpliwości i odpowiadając na pytania Sądu i stron.

J. K. przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do części przedstawionych mu zarzutów w zakresie kradzieży pojazdów. Oskarżony złożył wyjaśnienia, z których wynika, że kradzieży pojazdów dokonywał wspólnie z J. W. (1), ale wyłącznie na terenie B.. Części zdarzeń J. K. nie przypomniał sobie, choć ich nie wykluczył, zaprzeczył, by kradzież pojazdu mogła nastąpić z zamkniętego pomieszczenia. Oskarżony ten nie przyznał się by uczestniczył w zorganizowanej grupie przestępczej. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony J. K. nie przyznał się do udziału w zorganizowanej grupie przestępczej a odnosząc się do protokołów odczytywanych przez Sąd przyznał się do tych zarzutów co do których przyznał się w postępowaniu przygotowawczym. Nadto J. K. wyjaśnił, że w Prokuraturze Rejonowej w Ś. prowadzone jest przeciwko niemu postępowanie przygotowawcze dotyczące kradzieży pojazdów w 2015r., wspólnie z J. W. (1), wyjaśnił także, że przyznał się do popełnienia tych czynów.

J. W. (1) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do części przedstawionych mu zarzutów w zakresie kradzieży pojazdów. Oskarżony złożył wyjaśnienia, z których wynika, że kradzieży pojazdów dokonywał wspólnie z J. K., ale wyłącznie na terenie B.. Części zdarzeń oskarżony nie przypomniał sobie, choć ich nie wykluczył, zaprzeczył, by kradzież pojazdu mogła nastąpić z zamkniętego pomieszczenia. J. W. (1) nie przyznał się by uczestniczył w zorganizowanej grupie przestępczej. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony ten nie przyznał się do tego, że działał w zorganizowanej grupie przestępczej a odnosząc się do protokołów odczytywanych przez Sąd przyznał się do tych zarzutów co do których przyznał się w postępowaniu przygotowawczym. Nadto J. W. (1), na pytanie prokuratora wyjaśnił, że w Prokuraturze Rejonowej w Ś. prowadzone jest przeciwko niemu postępowanie przygotowawcze dotyczące kradzieży pojazdów w czerwcu 2015r., wspólnie z J. K., wyjaśnił także, że przyznał się do popełnienia tych czynów.

M. R. (1) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, zaprzeczył by uczestniczył w zorganizowanej grupie przestępczej oraz by wiedział, ze pojazd marki R. (...) pochodzi z przestępstwa. Oskarżony złożył szerokie wyjaśnienia na temat zdarzeń, będących przedmiotem postępowania, sam też ujawnił okoliczności niektórych zdarzeń, w których brał udział w zakresie, w jakim nie było to znane organom ścigania. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony ten przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, z wyjątkiem działania w zorganizowanej grupie przestępczej, złożył wyjaśnienia odnosząc się do odczytanych uprzednio złożonych wyjaśnień. Wyjaśnienia tego oskarżonego legły u podstaw ustaleń faktycznych Sądu w zakresie w jakim oskarżony ten posiadał wiedzę.

J. W. (2) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, wyjaśnił, że za namową M. R. (1) udostępniał garaż na pięć pojazdów (potem wskazał na trzy samochody) sprowadzanych przez T. K. (1), jednak nie miał świadomości, ze pochodzą one z kradzieży. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, wyjaśnił, że udostępnił swój garaż ale nie miał świadomości nielegalnych działań osób, którym go udostępniał. Na pytanie obrońcy oskarżony wyjaśnił, że pod koniec ich współpracy zaczął się domyślać, że coś jest nie tak ale jak ich pytał to oni go zapewniali, ze wszystko jest legalnie.

M. G. (1) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów a w swoich wyjaśnieniach potwierdził fakt zakupu czterech pojazdów od T. K. (1) i A. J. (1). Oskarżony zaprzeczył by wiedział, że samochody były kradzione. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony ten nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów , odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania, podtrzymał te wyjaśnienia które składał w postępowaniu przygotowawczym.

A. B. (1) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, w swoich wyjaśnieniach potwierdził fakt zakupu czterech pojazdów od T. K. (1) i A. J. (1). Oskarżony ten zaprzeczył by wiedział, że samochody były kradzione. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony ten nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów , odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania, podtrzymał te wyjaśnienia które składał w postępowaniu przygotowawczym.

C. S. (1) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i wyjaśnił, że brał udział w zakupie pojazdu przez A. K. (1), jednak nie miał świadomości, ze oferowany pojazd pochodzi z kradzieży. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony ten nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, ze za pośrednictwo otrzymał od oskarżonego K. „prowizję” 1000-1200 zł.

J. F. (1) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, potwierdził fakt zakupu pojazdu, zaprzeczył, że miał świadomość by pojazd pochodził z kradzieży. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony ten także nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia w sprawie.

W. W. (2) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, potwierdził, iż brał udział w zarejestrowaniu pojazdu na jego dane, jednak nie miał świadomości, że pochodził on z kradzieży. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony ten nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, złożył wyjaśnienia w których wskazał, że przy rejestracji zaczął mieć wątpliwości , że z samochodem jest coś nie tak bo rocznik się nie zgadzał. Nadto wskazał, ze podejrzewał, że samochód może być z kradzieży .

R. K. (1) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, potwierdził, iż brał udział w próbie zarejestrowania pojazdu na dane A. S., jednak nie miał świadomości, że pochodził on z kradzieży. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony ten przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Odnosząc się do uprzednio złożonych wyjaśnień oskarżony nie podtrzymał ich wskazując, że przyznaje się do winy.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu wina wszystkich oskarżonych i okoliczności popełnienia zarzucanych im czynów nie budzą wątpliwości. Na wstępie rozważań wskazać należy, że stan faktyczny w przedmiotowej sprawie został ustalony głównie na podstawie wyjaśnień oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1), którzy złożyli przedmiotową grupę przestępczą, kierowali nią, koordynowali jej działania i mieli najobszerniejszą wiedzę co do ról poszczególnych oskarżonych, także tych działających w ramach grupy, zasad współpracy , rozliczania się. Oskarżeni ci, jak ustalił Sąd, nie mieli także żadnego interesu by pomawiać inne osoby, nie pozostawali z żadnym z oskarżonych w konflikcie a składając wyjaśnienia określonej treści obciążali także siebie. Nadto Sąd ustalił wiele faktów na podstawie wyjaśnień oskarżonego M. R. (1) a także częściowo na podstawie wyjaśnień oskarżonych J. W. (1) i J. K. ale tylko w zakresie w jakim przyznali się oni do popełnienia zarzucanych im czynów a ich wyjaśnienia korespondowały z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie. Winę oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1) Sąd ustalił przede wszystkim na podstawie wyjaśnień tych oskarżonych. Wyjaśnienia te korespondują ze sobą , są logiczne a przez to wiarygodne. Analizując ten materiał dowodowy zwraca uwagę fakt, że oskarżony A. J. (1) od samego początku w składanych wyjaśnieniach wskazuje na fakty i okoliczności, które podlegały weryfikacji organów ścigania i w efekcie stanowiły podstawy do postawienia zarzutów wielu oskarżonym , natomiast oskarżony K. dozował informacje przekazywane w wyjaśnieniach, przyjął określoną linię obrony by ostatecznie zweryfikować swoją postawę i złożyć szczegółowe i konsekwentne wyjaśnienia wskazujące na okoliczności przestępstw popełnionych przez niego i pozostałych oskarżonych. Wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1) są bardziej szczegółowe, zborne, obfitują w więcej istotnych dla przedmiotowego postępowania informacji, nadto oskarżony ten potrafił w sposób bardziej spójny i przekonujący wyjaśnić wątpliwości w swoich kolejno składanych wyjaśnieniach a także wątpliwości i niejasności w jego wyjaśnieniach w odniesieniu do wyjaśnień współoskarżonych i zeznań przesłuchanych w sprawie świadków.

Analizując wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1) zwraca uwagę fakt, że oskarżony ten podczas przesłuchania przed Sądem potrzymał wszystkie wyjaśnienia , które składał w postępowaniu przygotowawczym w zakresie dotyczącym przedmiotowej sprawy i właściwie próbował poddać w wątpliwość kwestię świadomości i zawinienia dwóch współoskarżonych : R. K. (1) i J. F. (3). Co do oskarżonego K. A. J. wyjaśnił przed Sądem , że nigdy przy nim nie stwierdził , że auto jest nielegalne i że K. nie miał świadomości, że auto jest kradzione. Co innego natomiast wywnioskować można z analizy wyjaśnień złożonych w postępowaniu przygotowawczym w zestawieniu z wyjaśnieniami A. S. i wreszcie z wyjaśnieniami samego oskarżonego R. K. (1), który ostatecznie, przed Sądem, przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Co do oskarżonego J. F. (1) to oskarżony A. J. podtrzymując swoje wcześniejsze wyjaśnienia stwierdził przed Sądem m. in. że nie pamięta czy J. F. zapłacił im taką cenę jak wynika z umowy , wskazał także , że w domu oskarżonego F. byli więcej niż jeden raz , bo za drugim razem byli po odbiór reszty pieniędzy , chyba 10 tyś złotych. Nadto stwierdzając kategorycznie , że cena przedmiotowego l. była niższa od rynkowej wyjaśnił , ze w jego odczuciu „ J. F. (1) nie zachowywał się tak, jakby wiedział, że samochód ten jest kradziony”. Takiej treści wyjaśnienia wskazują , w ocenie Sądu, na to, że oskarżony J., na pytania obrońcy oskarżonego F., próbował przedstawić go w jaśniejszym świetle. Świadczy o tym przede wszystkim stwierdzenie oskarżonego J. dotyczące zachowania J. F. (1) i świadomości zakupu kradzionego pojazdu. To twierdzenie oskarżonego J. nie koresponduje z pozostałymi wyjaśnieniami dotyczącymi oskarżonego F., także z tymi złożonymi w postępowaniu przygotowawczym , nadto i przede wszystkim pozostaje w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego T. K. w tym zakresie. Sąd uznał, że takiej treści wyjaśnieniami oskarżony J. próbował „wesprzeć „ K. i F. nie odcinając się jednocześnie od tego co wyjaśnił w postępowaniu przygotowawczym.

Oskarżony A. J. (1) już podczas przesłuchania w lipcu 2011r. wskazał na okoliczności współpracy z oskarżonym K., z oskarżonym M. R. (1), na okoliczności dotyczące przerabiania numerów VIN, organizacji podrabianych dokumentów, na swoją rolę i zadania w przestępczym procederze. Te okoliczności zostały później potwierdzone dowodami z dokumentów a także m. in. wyjaśnieniami oskarżonego K. i R.. Nadto oskarżony J. wyjaśnił na okoliczność poznania oskarżonych J. W. (1) i J. K. oraz roli oskarżonego J. W. (2), którego rozpoznał na okazanej mu tablicy poglądowej a, jak wyjaśnił, w „którego warsztacie przy ul. (...) w G. były przerabiane samochody”. Podczas kolejnego przesłuchania , także w lipcu 2011r. oskarżony J. konsekwentnie potwierdził wyjaśnienia uprzednio złożone wskazując na okoliczności poznania i relacje z oskarżonymi M. G. i A. B.. Już w tych wyjaśnieniach oskarżony J. wskazał, że B. i G. mieli świadomość tego, że pojazdy które kupują są kradzione a to z uwagi na znacznie obniżoną cenę, okoliczności transakcji ( w lesie, zdejmowanie tablic rejestracyjnych) . Na uwagę zasługuje konsekwencja oskarżonego J. w składanych wyjaśnieniach a także to, że znalazły one potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego K. , także w wyjaśnieniach oskarżonych W. i K.. Podczas tych wyjaśnień oskarżony J. także rozpoznał na okazanej mu tablicy poglądowej oskarżonego M. G. (1) o którym mówił (...). W czasie kolejnych składanych wyjaśnień oskarżony J. ponownie rozpoznał na okazanej tablicy M. G. (1) – „ chłopaka z M., który z A. B. (1) odbierali od nas 3 l. i R. (...)” , nadto rozpoznał (...) – J. K., który dostarczał l. i t. oraz „mężczyznę, który jest podobny do osoby , która dostarczała samochody l. i t. wraz ze sportowcem” – oskarżonego J. W. (1). Poza tym w tych wyjaśnieniach ( k. 2321-2324) A. J. wskazał na okoliczności znajomości i współpracy z S. F. – zięciem oskarżonego J. F. (1). W czasie kolejno składanych wyjaśnień oskarżony A. J. konsekwentnie podtrzymywał uprzednio składane relacje uzupełniając je o kolejne szczegóły w zakresie współpracy z oskarżonym K. i innymi osobami zamieszanymi w przestępczy proceder. W trakcie przesłuchania w dniu 12.12.2013r. oskarżony J. opisał rolę i udział w przestępczym procederze oskarżonych W. W. (2) i R. K. (1). Z wyjaśnień tych jednoznacznie wynika, w ocenie Sądu, bacząc na treść rozmów i ustaleń pomiędzy mężczyznami, na okoliczności wspólnych z J. działań, że zarówno oskarżony W. W. jak i oskarżony R. K. mieli świadomość popełnianych czynów zabronionych. Na uwagę zasługuje też fakt, że oskarżony J. zawarł obie te znajomości w Zakładzie Karnym. Nie świadczy to samo w sobie o winie tych oskarżonych ale wskazuje na okoliczność, że W. i K. – jako osoby uprzednio karane, odbywające kary pozbawienia wolności miały z pewnością większą świadomość działań naruszających prawo. W kolejnych wyjaśnieniach oskarżony J. podtrzymując swoje uprzednio składane oświadczenia prostował niejasności wskazując na kolejne szczegóły dotyczące współpracy z oskarżonym K.. Nadto po raz kolejny wskazał na okoliczności współpracy z oskarżonym G. wyjaśniając m. in. , że „ B. wiedział, że te samochody są kradzione”. Nadto stwierdził – wyjaśniając w zakresie roli oskarżonego J. W. (2), że „J. na pewno wiedział”, że auta , które są u niego przechowywane są kradzione. W wyjaśnieniach tych oświadczył także, że z tego co pamięta to F. nie mówił, że pojazd jest kradziony bo takich informacji się nie przekazywało ale wiedział on , że mogą mu z K. załatwić tańszy samochód. W ocenie Sądu tej treści wyjaśnienia nie świadczą o braku świadomości oskarżonego J. F. co do pochodzenia przedmiotowego pojazdu a w kontekście wyjaśnień oskarżonego K. i zapisów wynikających z umowy Sąd wykorzystał je do ustaleń winy oskarżonego J. F. (1) ( o czym poniżej). W wyjaśnieniach złożonych w dniu 30.09.2014r. oskarżony J. logicznie i spójnie wyjaśnił nieścisłości wynikające z uprzednich protokołów jego wyjaśnień wskazując, m. in. , że (...) ( K.) dostarczał także pojazdy z przerobionymi numerami VIN a także stwierdzając, po raz kolejny, że nie mówiło się nabywcom o tym, że auta pochodziły z kradzieży, ale niektórzy, na których wskazywał wcześniej , mieli taką świadomość, która wynikała z okoliczności sprzedaży pojazdu, z jego ceny. Po okazaniu mu dokumentów A. J. wskazał na te, które wypisywał lub podpisywał. Nadto oskarżony ten uczestniczył także w czynności wizji lokalnej podczas której pokazał miejsca przerabiania numerów VIN i przechowywania kradzionych pojazdów – garaż na ul. (...) w G. własności oskarżonego J. W. (2) i nieruchomość w D. gdzie zameldowany jest oskarżony R.. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony ten potwierdził zarówno udział w tej czynności jak i składane w jej trakcie wyjaśnienia. Podsumowując , Sąd analizując wyjaśnienia oskarżonego A. J. (1) przyjął je w całości do ustaleń faktycznych. Na podstawie m.in. tych wyjaśnień Sąd ustalił winę oskarżonych T. K. (1), J. W. (1), J. K., M. R., J. W. (2), A. B. (1), M. G. (1), R. K. (1), J. F. (1) i W. W. (2). W toku składania wyjaśnień oskarżony ten precyzował je, uzupełniał, także prostował. Wyjaśnienia tego oskarżonego korespondują z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie a potwierdzającym winę w/w oskarżonych. Mając na uwadze fakt, że oskarżony A. J. (1) w swoich wyjaśnieniach wskazał na wiele faktów , które po ich zweryfikowaniu dostarczyły organom ścigania informacji i dowodów świadczących o winie innych , w/w oskarżonych Sąd zdecydował o odpowiedzialności karnej tego oskarżonego w warunkach art. 60 kk.

Analizując wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) Sąd doszedł do wniosku, że stanowią one przyjętą przez tego oskarżonego linię obrony. Oskarżony ten przyznał się do znajomości z oskarżonymi K. i J. oraz do tego, że miały miejsce transakcje opisane w zarzutach. Kwestionował jednakże okoliczności zakupu przedmiotowych aut a także, przede wszystkim , swoją świadomość tego, że pojazdy pochodzą z czynu zabronionego. W składanych wyjaśnieniach M. G. wskazał, ze prowadząc działalność gospodarczą – handel artykułami spożywczymi i przemysłowymi szukał , w 2010r., w internecie pojazdu dla siebie, który chciał zarejestrować i nim jeździć. Ostatecznie wskazuje na to , że kupił przedmiotowy pojazd, żeby później go sprzedać, z zyskiem 3000 zł ojcu A. B.. Następnie opisuje okoliczności zakupu i handlu, wspólnie z oskarżonym A. B. innymi pojazdami, fakt finansowania zakupu pozostałych pojazdów, okoliczności sporządzania umów sprzedaży i innych dokumentów. Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonego G. są nielogiczne i nie korespondują z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Z treści jego wyjaśnień wynika z jednej strony, że zainteresował się l. oferowanym przez K. i J. bo szukał auta dla siebie a z drugiej opisuje okoliczności handlu kilkoma pojazdami pochodzącymi z kradzieży co świadczyć może , w ocenie Sądu, że wówczas oskarżony G. zajmował się właśnie taką działalnością a jego intencje w zainicjowaniu kontaktów z oskarżonymi K. i J. były odmienne od tych wskazywanych przez oskarżonego G.. Wniosek taki Sąd wysnuł także z wyjaśnień oskarżonego A. B. (1), który wskazał, że oskarżony G. zaproponował mu odstąpienie pierwszego l., którego kupił oraz kupno innych pojazdów od oskarżonych K. i J., na handel, finansując w znacznej części zakupione pojazdy. Sąd wykorzystał wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) do ustaleń tylko w części w jakiej wskazuje on na znajomość z oskarżonymi K., J. i B. uznając , że pozostałe wyjaśnienia stanowią przyjętą linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Na sprawstwo tego oskarżonego wskazują spójne, wzajemnie uzupełniające się, logiczne i konsekwentne wyjaśnienia oskarżonych

A. J. (1) i T. K. (1), dowody z zabezpieczonych dokumentów oraz treść opinii grafologicznej. Wyjaśnienia oskarżonych M. G. i A. B. są niespójne, nie korespondują ze sobą , zwłaszcza w zakresie intencji i roli w procederze oskarżonego G. i nasuwają dalekoidące wątpliwości co do ich wiarygodności. Okoliczność ta, w kontekście wiarygodnych wyjaśnień oskarżonych K. i J. w tym zakresie przesądziła o uznaniu winy tego oskarżonego co do wszystkich zarzucanych mu czynów.

Oskarżony A. B. (1) nie przyznając się do popełnienia zarzucanych mu czynów już w pierwszych składanych wyjaśnieniach wskazał , że kupując pierwszego l. od M. G. rzuciło mu się w oczy, że naklejki z VIN są nierówno wklejone. Następnie opisał okoliczności znajomości z oskarżonymi K. i J. oraz okoliczności zakupu aut objętych niniejszym postępowaniem. Oskarżony ten wyjaśniał, że nie miał świadomości, że przedmiotowe auta pochodzą z czynu zabronionego. Co innego natomiast wynika z materiału zgromadzonego w sprawie. Wątpliwości musiały nasunąć się oskarżonemu B. już przy pierwszym pojeździe a później , w ocenie Sądu, bacząc na treść wyjaśnień oskarżonego J. czy K. w zakresie okoliczności nabycia przedmiotowych pojazdów i ich cen oskarżony A. B. z pewnością miał wiedzę i świadomość zarówno współpracy z osobami dokonującymi obrotu kradzionymi pojazdami jak i samego wprowadzania do obrotu pojazdów pochodzących z przestępstwa. Wina tego oskarżonego została przez Sąd ustalona na podstawie wyjaśnień oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1) którzy spójnie i logicznie wskazują na okoliczności współpracy z oskarżonym B. w zakresie sprzedawanych mu aut. Oskarżeni ci wskazują także na okoliczności tych transakcji , na ceny samochodów, które wynikają także ze zgromadzonych w sprawie dokumentów i te fakty świadczą o nieprawdziwości twierdzeń oskarżonego B. co do świadomości przestępczej działalności i potwierdzają jego winę w zakresie zarzucanych mu czynów.

Przechodząc do wyjaśnień oskarżonego T. K. (1) , które obok wyjaśnień oskarżonego J. stanowiły trzon dowodowy w przedmiotowej sprawie na wstępie zaznaczyć należy, że początkowo oskarżony ten nie przyznawał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmawiał składania wyjaśnień. Podczas kolejnego przesłuchania, w dniu 31.08.2011r. oskarżony K. zdecydował się na podjęcie współpracy z organami ścigania i ujawnienie wszelkich informacji jakie posiadał w zakresie przebiegu przestępczego procederu , ról i zakresu działania poszczególnych oskarżonych, innych osób, co do których prowadzone były lub nadal są inne postępowania oraz swojego udziału w popełnionych czynach zabronionych. Następnie oskarżony ten składał wyjaśnienia przyznając się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wskazując na okoliczności współpracy z mężczyzną o pseudonimie (...). Także w tych wyjaśnieniach wskazał na znajomość z oskarżonym J., R., (...) – oskarżonym K., J. z ul. (...) w G. ( oskarżony W.), J. z ul. (...) w G. ( oskarżony F.), na okoliczności kontaktu i współpracy z tymi osobami, na okoliczności przekuwania numerów VIN , organizowania i wytwarzania podrobionych dokumentów. W późniejszych wyjaśnieniach, także tych składanych przed Sądem oskarżony ten wycofał się z wersji dotyczącej współpracy z (...) , w postępowaniu przygotowawczym dozował coraz więcej informacji co do poszczególnych zdarzeń by ostatecznie już podczas przesłuchań w Prokuraturze Apelacyjnej a potem przed Sądem wskazać na wszystkie okoliczności w zakresie przestępczego procederu co do których ma wiedzę i które pamięta. W tym miejscu Sąd chciałby pochylić się nad wyjaśnieniami oskarżonego K. które składał w postępowaniu przygotowawczym w zakresie dotyczącym oskarżonego J. F. (1). Już wówczas, tj. 02.09.2011r., oskarżony K. wyjaśnił na okoliczność zakupu l. przez J. F. (1) wskazując, że na spotkanie z J. F. umówił ich ( tj. K. i J.) zięć F., który też uczestniczył w tym spotkaniu, cena auta została ustalona na 60.000 zł pod warunkiem, że będzie płatna w dwóch ratach. Oskarżony K. wyjaśnił także , że J. F. (1) zapłacił im „od ręki” 40.000 zł a po jakimś czasie dopłacił 20.000 zł. Odnosząc się do okazanej mu umowy sprzedaży przedmiotowego pojazdu T. K. stwierdził, że umowę wypisywał on a J. F. z pewnością nie zapłacił kwoty, która widnieje w umowie a zapłacił 60.000 zł. W ocenie Sądu wyjaśnienia T. K. (1) polegają w tej części na prawdzie, gdyż są spójne i logiczne. Korespondują one z wyjaśnieniami oskarżonego J. a przede wszystkim oskarżony K. je podtrzymał podczas dalszych przesłuchań, także przed Sądem, są zatem konsekwentne. Fakt, że oskarżony K. stwierdził podczas tego przesłuchania, że nie wie czy oskarżony F. domyślał się, że auto jest przebite nie nasuwa , w żadnej mierze, w ocenie Sądu, wątpliwości co do winy oskarżonego F. w kontekście kolejnych składanych w tym zakresie wyjaśnień i twierdzeń K., że „było tak, że jeżeli ktoś wiedział co kupuje , to ja sprzedawałem mu taniej, a jeżeli nie wiedział i sprzedawałem z ogłoszeń internetowych, to trzymałem się ceny rynkowej”. W ocenie tego oskarżonego wartość rynkowa pojazdu jaki kupił oskarżony F. to w tamtym czasie - 120-130.000 zł. Podczas kolejnych wyjaśnień oskarżony K. wskazuje na okoliczności współpracy z oskarżonymi W. i K. , którzy kradli przedmiotowe auta, często na zamówienie oskarżonych K. czy J.. Wyjaśnienia oskarżonego K. złożone w tym zakresie polegają ba prawdzie albowiem konsekwentnie podtrzymywał je on w toku postępowania, korespondują one z wyjaśnieniami oskarżonego J. a także w znacznej części z wyjaśnieniami oskarżonych W. i K. . Zważyć należy jednak uwagę na okoliczność, że zakres i forma współpracy tych oskarżonych przede wszystkim z K. i J. w opisie oskarżonego K. świadczy o tym, że oskarżeni W. i K. działając niejednokrotnie na zlecenie, realizując zamówienia szefów grupy działali w jej strukturach. Odnosząc się do protokołu przesłuchania z dnia 26.09.2011r. T. K. (1) po raz kolejny wskazał na okoliczności sprzedaży l. oskarżonemu J. F.. Przed Sądem wyjaśnił, że nie obniżał cen z sentymentów, że w tym przypadku liczył na współpracę z S. F., że „ zarówno pan F. jak i jego zięć czy syn wiedzieli co kupują, będę to powtarzał jak mantrę”. Wyjaśnił także , że podczas jego wizyty u J. F. powiedział, że samochód jest kradziony, ma przebite numery”. Wskazał nadto, że nie był obecny przy tym jak J. odbierał od F. drugą ratę, ale wcześniej umówili się, że cena auta będzie wynosić 60.000 zł a oskarżony F. zapłacił 40.000 zł, mówiąc, że resztę ma na jakiś lokatach. Te wyjaśnienia , w kontekście wyjaśnień J. i w kontekście twierdzeń K., że „ nie odkrywał wszystkich kart” w początkowej fazie przesłuchań zostały przez Sąd ocenione jako logiczne i wiarygodne. W wyjaśnieniach tych oskarżony K. wskazał także na okoliczności poznania i bardzo ogólnie, na okoliczności współpracy z oskarżonym C. S. (1) a także wyjaśnił w zakresie kolejnych szczegółów współdziałania z A. J. i M. R.. W wyjaśnieniach składanych w dniu 27 września 2011r. oskarżony T. K., oprócz kolejnych informacji co do współpracy z W., K., J. i R. wskazuje na okoliczności dotyczące znajomości i przebiegu transakcji sprzedaży aut z oskarżonym M. G. (1) (...), rozpoznaje także jego wizerunek na okazanej mu tablicy poglądowej. Nadto bardzo ogólnie wyjaśnia na temat oskarżonego R. K. (1), który miał pośredniczyć w sprzedaży jednego z l.. Wyjaśnienia tej treści, uzupełnione i uszczegółowione w późniejszych protokołach, jako logiczne, spójne i konsekwentne polegają, zdaniem Sądu, na prawdzie. Odnosząc się podczas przesłuchania przed Sądem do tych wyjaśnień oskarżony K. stwierdził, że nie mówił oskarżonemu G., że przedmiotowe pojazdy pochodzą z kradzieży i są kute ale „jeśli ktoś kupuje samochody w lesie i płaci 60 tysięcy za auta warte 120 tysięcy i przekręca rejestracje”, nadto ma świadomość tego, że K. posługuje się różnymi dokumentami na nazwiska A. i (...)to musi mieć świadomość popełnienia przestępstwa. W kolejnych wyjaśnieniach oskarżony K. opisuje okoliczności wejścia w posiadanie , wytworzenia, okoliczności zakupu dokumentów zabezpieczonych w jego mieszkaniu przy ul. (...) w G., m.in. na nazwisko P. M. i S. A.. W tym zakresie wyjaśnienia tego oskarżonego są prawdziwe albowiem zostały potwierdzone opiniami i ekspertyzami przeprowadzonymi w sprawie a także zeznaniami przesłuchanych w tym zakresie świadków. Następnie oskarżony K. składał spójne i logiczne wyjaśnienia w zakresie uzyskiwania podrobionych dokumentów ze S. i G.. Wyjaśnienia te znalazły m. in. potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonych R. i J.. W dniu 26 kwietnia 2013 r. oskarżony K. złożył wyjaśnienia w Prokuraturze Apelacyjnej w S. gdzie uporządkował składane wyjaśnienia i wskazał na przyczyny tego, że początkowo jego wyjaśnienia nie zawsze były spójne i pełne. Także podczas przesłuchania w dniach 5 i 6 listopada 2013r. T. K. odnosił się do uprzednio składanych wyjaśnień rozstrzygając wątpliwości. O ile pierwszy z protokołów dotyczy w przeważającej części innych wątków postępowania o tyle w czasie drugiego z przesłuchań oskarżony K. wskazywał na okoliczności zamówień aut u oskarżonych K. i W. a także na okoliczności dotyczące uzyskiwania podrabianych dokumentów i „legalizacji” pojazdów. Wyjaśnienia te, w których oskarżony K., także siebie w szerokiej mierze obciąża są szczegółowe, spójne i logiczne. Oskarżony podtrzymał je w toku postępowania, także przed Sądem. Znalazły także potwierdzenie w pozostałym materiale zgromadzonym w sprawie. Wyjaśniając w dniu 3 czerwca 2014r. T. K. (1) ponownie wskazał m. in. na okoliczności współpracy z W. i K. ale także z R. i J.. Nadto T. K. (1) opisał okoliczności pozyskania i sprzedaży pojazdu który został zbyty na rzecz oskarżonego J. F. (1). Po raz kolejny T. K. wyjaśnił, po okazaniu mu umowy sprzedaży przedmiotowego l. podpisanej przez niego i J. F. , że „ to jest umowa na 90 tyś. złotych podczas gdy J. F. (1) zapłacił łącznie 60 tys. złotych , którymi podzieliłem się z J.”. Odnosząc się do tych wyjaśnień przed Sądem , na pytanie obrońcy, wskazał, że w czasie sprzedaży l. oskarżonemu F. „koszty wyrobienia dokumentów i obrobienia samochodu były już niższe bo to już była końcówka naszej działalności”. Wyjaśnił też rozbieżność w swoich wyjaśnieniach wskazując, że „ moje odpowiedzi nie były ścisłe bo nie zdawałem sobie sprawy z treści art. 60 kk . Myślałem ,że polecę po łebkach i nie odkrywałem wszystkich kart(…) mówiąc, że nie wiem czyn J. wiedział, że auto jest przebite ja nie do końca mówiłem prawdę(…)”. Wyjaśnienia te są w ocenie Sądu szczere i wiarygodne. Oskarżony K. nie miał żadnego interesu by pomawiać oskarżonego F., zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i przed Sądem. W czasie kolejnych wyjaśnień składanych w Prokuraturze Apelacyjnej oskarżony K. wyjaśnił kolejny raz na temat okoliczności zakupu l. przez mężczyznę o ps (...) ( M. G.). Oskarżony doprecyzowując drobne nieścisłości spójnie i logicznie złożył wyjaśnienia m. in. na podstawie których Sąd ustalił winę oskarżonego G.. Wyjaśniając w lipcu 2014r. T. K. (1) wskazał, że pieniądze za l. odbierali różnie raz W. raz K. , ale faktycznie były to ich wspólne pieniądze, opisał także po raz kolejny okoliczności współpracy z tymi oskarżonymi. Wskazał także , po raz kolejny na przewiezienie kilku pojazdów do „ J., on za to dostał 500 zł”, za każdy pojazd ( oskarżony J. W. (2)) oraz na okoliczności spotkania i rozmowy z oskarżonym K.. Przesłuchany we wrześniu 2014r. T. K. (1) kolejny raz opisał przebieg współpracy z oskarżonymi W. i K., wyjaśnił, że „kupujący A. K. (1) i ta jego córka nie wiedzieli, że auto pochodzi z kradzieży. Wiedział natomiast o tym ten pośrednik C.”. Odnosząc się do tych wyjaśnień przed Sądem T. K. podtrzymując je stwierdził, że powiedział wprost C. ( S.) o tym, że samochód jest kradziony .W ocenie Sądu oskarżony T. K. (1) składając wyjaśnienia obciążające także, w znacznej mierze, jego samego był w nich spójny i logiczny. Oskarżony co prawda liczył na to, że jego odpowiedzialność karna będzie ukształtowana w warunkach art. 60 kk ale nie miał takiej pewności gdyż o tym dopiero decyduje Sąd w wydanym orzeczeniu. Należy zważyć na okoliczność, że T. K. składając swoje wyjaśnienia w postępowaniu sądowym jest stanowczy i konsekwentny. Obciążając poszczególnych współoskarżonych T. K. nie ma w tym żadnego interesu. Oskarżony nie pozostaje w konflikcie z żadną z tych osób, składając wielokrotnie wyjaśnienia opisuje udział w zdarzeniach także innych osób, co do których wyjaśnia , że nie mieli wiedzy i świadomości przestępczego działania. Wyjaśnienia T. K. (1) były uzupełniane wyjaśnieniami innych oskarżonych ( przede wszystkim J. i R. ale także K. i W.) znalazły potwierdzenie w dokumentach zgromadzonych w sprawie , w treści złożonych opinii i ekspertyz. Sąd uznał, że T. K. (1) powiedział w przedmiotowej sprawie wszystko co wiedział i pamiętał i dlatego przyjmując jego wyjaśnienia w całości do ustaleń faktycznych zgodził się na to by T. K. (1) odpowiadał w warunkach art. 60 kk.

Co do oskarżonego R. K. (1) to w toku całego prowadzonego postępowania nie złożył on wyjaśnień, w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu a w postępowaniu sądowym zmienił swoją postawę procesową przyznając się do jego popełnienia. Winę tego oskarżonego Sąd ustalił na podstawie spójnych, wzajemnie uzupełniających się wyjaśnień oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1) uzupełnionych wyjaśnieniami A. S. i dokumentami zgromadzonymi w sprawie w tym zakresie. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że R. K. (1) namawiając i organizując A. S. do rejestracji przedmiotowego samochodu , na podstawie towarzyszących okoliczności wynikających z rozmów z oskarżonymi K. i J. ( marki i wartości pojazdu, współpracy z J., którego poznał w ZK) powinien i mógł przypuszczać, że auto to pochodzi z czynu zabronionego .Świadczą o tym podjęte działania R. K., jego rozmowy z A. S., obiecane za rejestrację kwoty i ostatecznie jego przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Oskarżony J. W. (1) podczas pierwszego przesłuchania nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień . Podczas kolejnego przesłuchania oskarżonych ten przyznał się „ tylko do 7-8” przypadków kradzieży pojazdów, rozpoznał na okazanych fotografiach m. in. oskarżonych K., J. i K. i wskazał, bardzo ogólnie na okoliczności współpracy z tymi oskarżonymi. Będąc przesłuchanym w dniu 14.12.2011r. oskarżony J. W. (1) przyznał się do popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów i złożył wyjaśnienia opisując swoją rolę w przestępczym procederze. Te wyjaśnienia Sąd uznał w znacznej części za spójne i wiarygodne albowiem korespondują z pozostałym materiałem dowodowym będącym podstawą ustaleń faktycznych Sądu, zwłaszcza z wyjaśnieniami K. i J.. Oskarżony W. twierdził, że nikt go nie wysyłał na kradzieże, działał „na zasadzie zapotrzebowania gdyż był popyt w tym rejonie”. Z wyjaśnień oskarżonego K. , które Sąd uznał za prawdziwe, wynika natomiast, że zdarzało się, że oskarżeni K. i J. „zamawiali” u oskarżonych W. i K. „konkretnie wyglądający, określonej marki” pojazd a czasami brali to, co w/w oskarżeni przywieźli. Okoliczność, że oskarżony W. działał tylko z oskarżonym K., że pracowali na swoich narzędziach, sami wybierali pojazdy i określali miejsce kradzieży wcale nie oznacza, że nie działali w ramach struktury przestępczej. W przyjętym okresie czasu ,można przyjąć, stale współpracowali z K. i J., często działali na ich zlecenie, osiągali z tej działalności stały dochód którym się dzielili. Te okoliczności świadczą o charakterze współpracy tych oskarżonych i zakresie ich odpowiedzialności karnej. W wyjaśnieniach tych oskarżony W. wskazał także na mechanizm dokonywania poszczególnych kradzieży, okoliczności przewiezienia pojazdów do Polski i ich zbycia a także kwoty jakie uzyskiwali z K. z przestępczego procederu. Te twierdzenia Sąd przyjął do ustaleń faktycznych albowiem korespondują one z pozostałym materiałem dowodowym na podstawie którego Sąd ustalił winę tego oskarżonego. Podczas przesłuchania w lutym 2012r. oskarżony W. po raz kolejny przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, uzupełnił swoje wyjaśnienia i wskazał, że ma 47 lat i żałuje przestępstw , które dokonał, że od lipca 2011r. nie przyprowadzili już żadnego auta. Wyjaśniając przed Sądem, w dniu 28 września 2015r. J. W. (1) nie przyznał się do działania w grupie przestępczej a na pytanie prokuratora wyjaśnił, że obecnie toczy się wobec niego postępowanie karne w Prokuraturze Rejonowej w Ś. o kradzież dwóch pojazdów : A. (...) i L. ,których miał dopuścić się w czerwcu 2015r. i przyznał się do popełnienia tych czynów. Oskarżony nie potrafił ustosunkować się do wcześniejszych deklaracji o zaprzestaniu przestępczej działalności. Podczas przesłuchania w Prokuraturze Apelacyjnej w S. , w dniu 22.09.2014r. oskarżony ten nie przyznał się do popełnienia czynów opisanych w pkt II, V i VIII przedstawionych mu zarzutów albowiem dokonywał kradzieży w B. i okolicach. Wskazane wyżej zarzuty nie zostały objęte przedmiotowym postępowaniem stąd ustalenia i rozważania w tym zakresie są bezprzedmiotowe. Oskarżony ten także wyjaśnił, że nie miał poczucia działania w zorganizowanej grupie przestępczej, nadto po zapoznaniu się z okazywanymi mu tablicami poglądowymi opisał okoliczności popełnienia czynów do których się przyznał. Sąd przyjął wyjaśnienia oskarżonego J. W. (1) w znacznej części do ustaleń faktycznych. Wyjaśnienia te, w zakresie w jakim nie kwestionował on swojej winy korespondowały , z wyjaśnieniami J. K. , z dokumentami zgromadzonymi w sprawie, zwłaszcza z tymi uzyskanymi w ramach pomocy prawnej, z opiniami a przede wszystkim z wyjaśnieniami oskarżonych K. i J. na podstawie których Sąd poczynił ustalenia w sprawie. Te fragmenty wyjaśnień oskarżonego W., które zostały potwierdzone w/w materiałem dowodowym zasługują, w ocenie Sądu , na uznanie i przyznanie im przymiotu wiarygodności w pozostałym zakresie, zwłaszcza w zakresie poczucia oskarżonego W. w zakresie działania w zorganizowanej grupie przestępczej Sąd uznał, że jest to przyjęta przez oskarżonego linia obrony a ustalenia w tym zakresie poczynił głównie na podstawie wyjaśnień K. i J..

Oskarżony J. K. wyjaśniając w postępowaniu przygotowawczym wskazał na okoliczności znajomości i współpracy z oskarżonym W. i K. co do części pojazdów w zakresie których ustalono winę tego oskarżonego. W postępowaniu sądowym oskarżony ten kategorycznie stwierdził , że nie był w żadnej grupie przestępczej, podtrzymał także uprzednio założone wyjaśnienia. Sąd przyjął wyjaśnienia tego oskarżonego do ustaleń faktycznych, podobnie jak oskarżonego W., w zakresie w jakim uzupełniają się z wyjaśnieniami W. i korespondują z materiałem dowodowym zgromadzonym w tym zakresie – wyjaśnieniami K. i J., dokumentami w postaci zwłaszcza materiałów uzyskanych w ramach pomocy prawnej, protokołami przeszukań, oględzin, opiniami i ekspertyzami. Analiza wyjaśnień oskarżonego T. K. (1) i oskarżonego A. J. (1) ale także uzupełniająco oskarżonego M. R. (1) pozwoliła Sądowi na przypisanie oskarżonym W. i K. winy w zakresie działania w zorganizowanej grupie przestępczej a także kradzieży z włamaniem do wszystkich pojazdów opisanych w ostatecznie postawionych im w tym postępowaniu zarzutach. Oskarżeni Ci działali w w/w okresie czasu , mieli określoną rolę w grupie ( dokonywali kradzieży pojazdów) , określone zasady podziału uzyskanych z przestępstwa kwot, jasne zasady komunikowania się innymi członkami grupy. Ich wyjaśnienia w których wskazują także na te okoliczności Sąd wykorzystał uzupełniająco do ustaleń faktycznych.

Analizując wyjaśnienia oskarżonego J. F. (1) Sąd doszedł do przekonania, na podstawie dowodów zgromadzonych w sprawie, w szczególności opisanych powyżej wyjaśnień oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1), że wina jego nie budzi wątpliwości a złożone wyjaśnienia stanowią przyjętą linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony ten wyjaśnił, że jesienią 2010r. szukał dla siebie pojazdu, nie starszego niż 2008r., hybrydy , suwa. Wskazał na wiele ofert w internecie i zróżnicowane ceny pojazdów - l.. Następnie oskarżony wskazał na okoliczności spotkania z oskarżonymi i zakupu przedmiotowego pojazdu, które w znacznej części pokrywają się z tym co wyjaśniali w tym zakresie K. i J.. Bezsporne jest to, że J. F. (1) kupił przedmiotowego l. od K. i J. i zapłacił za niego w dwóch ratach. J. F. (1) wskazywał – przed Sądem, że zapłacił 40.000 zł a następnie 50.000 zł ( cenę jaka została wpisana w umowie), kwestionował udział w transakcji i pośrednictwo swojego zięcia – S. F. oraz swoją świadomość co do tego, że przedmiotowe auto pochodzi z czynu zabronionego. Wyjaśniając w postępowaniu przygotowawczym oskarżony F. stwierdził natomiast, że płacąc na raty dał oskarżonym chyba 50.000 zł tytułem pierwszej raty a cena pojazdu była ustalona na poziomie 93-95.000 złotych i z pewnością cena widniejąca na umowie była kwotą faktycznie zapłaconą przez niego za ten pojazd. Nadto wyjaśnił, że chciał zapłacić za auto w ratach ,bo musi je sprawdzić w S. a przede wszystkim wyjaśnił „ miałem wtedy jakąś lokatę, nie chciałem stracić odsetek, stąd ta propozycja zapłaty w ratach”( okoliczność tę potwierdza w swoich wyjaśnieniach oskarżony K.). Podczas przesłuchania w Sądzie J. F. (1) wyjaśnił, że w pierwszej racie zapłacił K. i J. 40.000 zł, bo zawsze w domu zbierali z żoną pieniądze do 50.000 zł a następnie robili lokatę , miał też przygotowane 50.000 zł z rozwiązanej lokaty ( był przygotowany z całą kwotą 90.000 zł podczas podpisywania umowy) ale chcąc sprawdzić czy auto nie ma wad i usterek zapłacił tylko 40.000 zł z tytułu pierwszej raty a resztę miał dopłacić później, po sprawdzeniu samochodu. Nadto J. F. wskazał, że był w salonie t. w G. i l. w S. celem sprawdzenia zakupionego auta oraz zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnej w kwocie świadczącej o uiszczeniu kwoty 90.000 zł za przedmiotowy pojazd. Na potwierdzenie swojej wersji oskarżony złożył do akt dokumenty – wyciąg z archiwum lokat terminowych na okoliczność wczesnego zerwania lokaty terminowej w kwocie 50.000 zł w dniu 25.10.2010r. oraz wydruki internetowe potwierdzające zróżnicowane ceny l. w tamtym okresie, wskazał także na dowód w postaci potwierdzenia wysokości uiszczonego podatku. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego J. F. (1) w zakresie dotyczącym ceny przedmiotowego pojazdu, zaangażowania w transakcję S. F. i świadomości J. F. (1) co do pochodzenia auta nie polegają na prawdzie. Zważyć należy, że przede wszystkim wyjaśnienia J. F. (1) złożone w postępowaniu przygotowawczym i przed Sądem są w części niespójne i niekonsekwentne. Dokument z banku, który przedłożył oskarżony w postępowaniu sądowym koresponduje z jego wyjaśnieniami złożonymi przed Sądem ale już nie z tymi z postępowania przygotowawczego gdzie oskarżony twierdził, że płatność za pojazd w ratach była spowodowana tym, że nie chciał przedwcześnie zrywać lokaty bankowej i tracić odsetek. Działania jakie oskarżony podjął by m. in. uwiarygodnić swoje zamiary, tj. wizyta w salonach w G. i S. czy zapłata podatku od czynności cywilnoprawnej w kwocie 1800 zł ( 2 % od kwoty 90.000 zł ) wcale nie świadczy, zdaniem Sądu, o tym, że J. F. (1) zapłacił za przedmiotowego l. taką właśnie sumę i że nie miał świadomości nielegalnego pochodzenia pojazdu. Oskarżeni K. i J. wyjaśniają w tej kwestii odmiennie, ich zeznania korespondują ze sobą i są konsekwentne, nadto nie mieli oni żadnego interesu by pomawiać J. F.. Jak wynika z treści zawartej pomiędzy nimi umowy sprzedaży l. nie tylko faktycznie zapłacona cena auta została wpisana nieprawdziwie ale także to, że płatność nastąpi w jednej racie. Co innego widniało w umowie a inaczej oskarżeni umówili się ustnie. J. F. (1) zapłacił podatek od kwoty 90.000 zł widniejącej umowie, bo nie mógł przecież narazić się na zakwestionowanie wartości pojazdu przez Urząd Skarbowy co by natychmiast doprowadzić mogło do ujawnienia zaistnienia czynu zabronionego. Sąd przyjął do ustaleń faktycznych wyjaśnienia oskarżonego J. F. (1) jedynie w zakresie w jakim korespondują one z wyjaśnieniami K. i J. a w pozostałym uznał je za nieprawdziwe i zmierzające do uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Co do oskarżonego J. W. (2) to wprawdzie nie przyznał się on do popełnienia zarzucanych mu czynów jednakże wyjaśniając już w postępowaniu przygotowawczym wskazał na okoliczności związane z przechowywaniem pojazdów jego garażu, wyjaśnił w zakresie rodzaju pojazdów, opisał mężczyznę – „mechanika” który „ zostawał sam i coś robił przy samochodach”. Nadto J. W. wyjaśnił, że domyślał, że coś jest nie tak z tymi samochodami. Poza tym miał trudną sytuację i za udostepnienie garażu dostawał 200 zł od auta. Na okazanych mu tablicach poglądowych rozpoznał mężczyznę – „mechanika” oraz oskarżonego T. K. (1). Sąd wykorzystał wyjaśnienia oskarżonego J. W. (2) jedynie w części do ustaleń faktycznych ,w zakresie w jakim korespondują z wyjaśnieniami oskarżonych K. i R.. W pozostałej części stanowią, w ocenie Sądu przyjętą linię obrony zmierzającą do umniejszenia swojej odpowiedzialności. Na podstawie wyjaśnień oskarżonych K. i R. Sąd ustalił, że oskarżony J. W. (2) ( prowadzący kiedyś warsztat i zajmujący się mechaniką pojazdów ) miał świadomość po co udostępnia swój garaż. Nadto z tytułu każdego pojazdu, który był przerabiany w jego garażu otrzymał kwotę 500 zł. Wyjaśnienia tych oskarżonych są logiczne, korespondują ze sobą, są konsekwentne. Uzupełniająco w tej kwestii wyjaśniał także oskarżony J., którego wyjaśnienia także Sąd przyjął do ustaleń faktycznych. Pochodzenie pojazdów „przerabianych” w garażu na ul. (...) u oskarżonego W. Sąd ustalił na podstawie dokumentów z Niemiec oraz opinii i ekspertyz.

Oskarżony C. S. (1) przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym opisał okoliczności sprzedaży l. A. K. (1) ( w tym zakresie wyjaśnienia te pokrywają się z wyjaśnieniami oskarżonego K. i zeznaniami świadka A. K. (1) i częściowo świadka A. K. (5)), na okazanych mu tablicach poglądowych rozpoznał m. in. T. K. (1), wskazał jednakże, że nie miał świadomości, że samochód w którego sprzedaży pośredniczył pochodzi z czynu zabronionego, nie otrzymał z tytułu pośrednictwa żadnych pieniędzy. Podczas przesłuchania przed Sądem oskarżony ten podtrzymał uprzednio złożone wyjaśnienia wskazując, że za pośrednictwo otrzymał najprawdopodobniej od sprzedających kwotę 1000-1200 zł, którą obiecali mu wyrównać przy następnej transakcji. Takie wyjaśnienia znajdują potwierdzenie w tym co Sąd ustalił na podstawie wyjaśnień K., zeznań świadków K. i dokumentów. W świetle ustalonych okoliczności i spójnego materiału dowodowego Sąd bez żadnych wątpliwości ustalił winę oskarżonego w zakresie przedstawionego mu zarzutu. Oskarżony W. W. (2) jest osobą zwerbowaną przez A. J. (1) do dokonania rejestracji jednego z l.. Mężczyźni poznali się w Zakładzie Karnym. Podczas składanych w postępowaniu przygotowawczym wyjaśnień oskarżony ten przyznał się do popełnienia czynu, który ostatecznie został mu aktem oskarżenia postawiony. Wskazał na okoliczności dotyczące współpracy z oskarżonymi K. i J., swoją rolę w zaistniałym procederze. Przed Sądem podtrzymał te wyjaśnienia chociaż złożył oświadczenie, że do czynu się nie przyznaje. W kolejnych wyjaśnieniach oskarżony ten wskazał, że nie wiedział, ze auto, które rejestrował pochodzi z kradzieży. Przed Sądem przyznał natomiast, że przy rejestracji nabrał podejrzeń, że samochód może pochodzić z kradzieży. Na podstawie wyjaśnień oskarżonego W., który próbował co prawda się trochę wybielić i usprawiedliwiać, ale także przede wszystkim wyjaśnień oskarżonego A. J. (1), uzupełniająco zeznań świadków T. S. i P. Sąd ustalił winę tego oskarżonego. Do tych ustaleń Sąd wykorzystał także dokumenty dotyczące tego pojazdu a także sporządzone opinie i ekspertyzy.

Oskarżony M. R. (1) złożył w przedmiotowym postępowaniu wyjaśnienia, które legły u podstaw ustaleń faktycznych co do wielu okoliczności i osób związanych z przestępczym procederem. Ponieważ w wyjaśnieniach tych wskazał na wiele istotnych okoliczności nieznanych organom ścigania które uległy pozytywnej weryfikacji jego odpowiedzialność karna została ukształtowana na podstawie art. 60 kk. Podczas pierwszych wyjaśnień , składanych zaraz po zatrzymaniu oskarżony ten przyznając się do popełnienia zarzucanych mu wówczas czynów wskazał na okoliczności współpracy z oskarżonymi J. i K., rozpoznał ich na okazanych mu tablicach poglądowych, wskazał także na zakres swojego udziału w przestępczym procederze. Nadto M. R. wskazał także na okoliczność przechowania pojazdów w garażu u znajomego z ul. (...) ( oskarżony J. W.), gdzie były przebijane numery. Wyjaśnił, że nie mówił mu dokładnie o co chodzi, mówił, że „ktoś potrzebuje coś zrobić w samochodzie”, wstępnie uzgodnił z oskarżonym W. cenę , „ ale chyba dogadał się z nim później T.” ( oskarżony K.). Odnosząc się do tych wyjaśnień przed Sądem oskarżony ten wskazał, że nie potrafi powiedzieć czy oskarżony W. wiedział o tym co robione było w jego garażu, ale chyba mu o tym mówił, że korzystał z jego pomocy raz lub dwa, ale mogło być tak, „że oni później jeździli bezpośrednio do tego J., bez kontaktu ze mną” . Wyjaśniając po raz kolejny oskarżony ten wskazał na nowe , istotne okoliczności współpracy z K. i J. nadto wyjaśnił, odnośnie oskarżonego J. W. (2), że „J. – właściciel posesji w czasie przerabiania numerów przez „kowala” zamknął bramę i pilnował, żeby nikt nie przeszkadzał”, wskazał także numer telefonu do oskarżonego W.. W kolejnych wyjaśnieniach, składanych w dniu 16.08.2011r. oskarżony R. na okazanych mu tablicach poglądowych rozpoznał m. in. oskarżonego J. W. (1), który „trzykrotnie przyprowadzał samochody m-ki l. w okresie od sierpnia do września 2010r.”

Podczas przesłuchania w Prokuraturze Apelacyjnej w S. oskarżony ten przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów , kwestionując to by działał w zorganizowanej grupie przestępczej, podtrzymał także uprzednio złożone wyjaśnienia. Oskarżony ten po raz kolejny wskazał na okoliczności współpracy z oskarżonym K. i J., na przerabianie pojazdów garażu przy ul. (...) ( należącym do oskarżonego W.), na swój udział w przestępczych zachowaniach. W toku kolejnych przesłuchań wyjaśniał zaistniałe wątpliwości i niejasności. Analizując wyjaśnienia tego oskarżonego Sąd doszedł do przekonania, że są one szczere i logiczne. Oskarżony ten nie posiadał bardzo szerokiej wiedzy w zakresie przestępczego procederu, wszak był „jedynie” „żołnierzem” w zorganizowanej grupie ale te informacje które przekazał organom ścigania pozwoliły na dokonanie szeregu ustaleń. Wyjaśnienia oskarżonego R. są konsekwentne, korespondują z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, który Sąd przyjął do ustaleń faktycznych, zwłaszcza z wyjaśnieniami oskarżonego K. i J.. Znajdują także potwierdzenie w zgromadzonych w sprawie dokumentach oraz przeprowadzonych opiniach i ekspertyzach. Sąd w całości przyjął wyjaśnienia tego oskarżonego do ustaleń faktycznych.

W przedmiotowej sprawie przesłuchanych było szereg świadków – w tym głównie pokrzywdzonych przestępczym działaniem oskarżonych. Sąd przyjął zeznania osób pokrzywdzonych do ustaleń faktycznych uznając, że w sposób rzetelny opisują przebieg wydarzeń. Przechodząc do szczegółowej analizy zeznań świadków Sąd zwraca uwagę na fakt, że w zakresie złożonych zapowiedzi apelacji nie wszystkie dowody z zeznań świadków legły u podstaw wyżej poczynionych ustaleń faktycznych . Uzupełniająco do ustaleń faktycznych w zakresie winy w/w oskarżonych Sąd wykorzystał wyjaśnienia oskarżonych S. S. (1), A. S., S. i J. N. (1) a także zeznania świadków : E. K., K. M., D. L., M. P., E. Z. i A. M. . Dowody te obok wyjaśnień wyżej opisanych oskarżonych i dowodów z dokumentów pozwoliły Sądowi poczynić szczegółowe i spójne ustalenia w sprawie co do poszczególnych zdarzeń. Świadek T. B. – pokrzywdzony wskazał na okoliczności zakupu pojazdu T. (...) od oskarżonych, na uiszczoną cenę, poniesione koszty. Jego zeznania Sąd przyjął do ustaleń faktycznych w całości uznając je za logiczne, spójne i konsekwentne. Podobnie Sąd ocenił zeznania świadka – pokrzywdzonego J. P.. Świadkowie Z. P. i T. S. (1) złożyli zeznania na okoliczność sprzedaży przez komis, który prowadzą w G. kradzionego pojazdu marki L., który został kupiony przez A. D.. Mężczyzna ten, na drodze procesu cywilnego wyegzekwował od pokrzywdzonych S. i P. zwrot kwoty którą uiścił za przedmiotowe auto. Zdaniem Sąd zeznania świadków Z. P. i T. S. (1) korespondują ze sobą, znajdują potwierdzenie także w wyjaśnianiach oskarżonego K. , w zeznaniach świadków A. D. i Z. S. (3) a także w dołączonych do akt dokumentach. Sąd przyjął zeznania tych świadków do ustaleń faktycznych uznając je ze logiczne i wiarygodne. Także świadkowie G. K. (3), T. A., M. P. (1), L. Ż., M. K. (2) ( C.), M. K. (1), B. W., S. L., A. K. (5) i A. K. (1) zeznawali w sprawie logicznie i konsekwentnie. Na podstawie zeznań tych świadków Sąd poczynił ustalenia dotyczące ich kontaktów z oskarżonymi przy zakupie pojazdów pochodzących z czynów zabronionych, cen jakie uiścili na poczet tych pojazdów, kosztów i strat jakie ponieśli. Świadkowie ci w swoich relacjach , mimo oczywistych emocji są spójni, logiczni, konsekwentni a przez to wiarygodni. Sąd w całości przyjął zeznania tych świadków do ustaleń faktycznych. Co do zeznań świadka A. K. (5) to zważyć należy, że Sąd na podstawie zeznań jej ojca – świadka A. K. (1) ustalił, że to on jest pokrzywdzonym w sprawie i na podstawie jego zeznań Sąd ustalił wysokość poniesionej przez niego szkody. Oceniając zeznania świadka A. F. (1) – żony oskarżonego J. F. (1) Sąd doszedł do przekonania , że świadek ten miał swoimi zeznaniami wesprzeć oskarżonego F., potwierdzić jego wersję zdarzeń. Sąd ustalił, że oskarżony F. nie wyjaśniał prawdziwie w zakresie faktycznie uiszczonej ceny za samochód, udziału S. F. w transakcji oraz co do swojej świadomości pochodzenia auta zatem świadek A. F. (1) albo nie miała pełnej wiedzy w zakresie zakupu przedmiotowego pojazdu albo zeznawała w w/w zakresie nieprawdziwie. Jak wskazano wyżej w postępowaniu przygotowawczym J. F. (1) wyjaśnił, że płatność w ratach za przedmiotowy pojazd spowodowana była tym, że nie chciał on tracić odsetek i zrywać przedwcześnie lokaty. Wyjaśniając w postępowaniu sądowym wskazał już , że podczas podpisywania z K. umowy był już przygotowany z pełną kwotą i w tym celu zerwał lokatę ( przedstawił też na tę okoliczność dokument). Świadek A. F. (1) zeznała także , że za przedmiotowy samochód zapłacili z mężem kwotę 90.000 zł i „te pieniądze był cały czas przygotowane” mimo, że płatność nastąpiła w dwóch ratach : 40.000 i 50.000 zł, a spowodowane to było potrzebą sprawdzenia samochodu. Zeznania A. F. w zakresie dotyczącym przebiegu spotkania z oskarżonymi K. i J. nie korespondują z ich wyjaśnieniami. Wskazywali oni na udział w spotkaniu S. F. , nie wspominali natomiast o rozmowach z A. F. (1) na temat legalności pochodzenia pojazdu. Sąd nie przyjął zeznań świadka A. F. (1) w tym zakresie do ustaleń faktycznych uznając, że zmierzają one do uchronienia oskarżonego J. F. (1) od odpowiedzialności karnej za popełniony czyn zabroniony. Świadek K. D. (1) – dyrektor stacji „(...)” wskazał w swoich zeznaniach na okoliczność znajomości z oskarżonym F.. Zeznał, że oskarżony ten interesował się l., miał zamiar kupić samochód takiej marki, interesowały go pojazdy używane, rozmawiał o tym ze świadkiem, radził się. K. D. nie mógł sobie przypomnieć spotkania z oskarżonym podczas jego wizyty w serwisie z przedmiotowym l., wskazał także , że w tamtym czasie nie zajmował się serwisem ale wie, że stacja „(...)” nie posiadała w swojej ofercie „sprawdzenia tzw. legalności samochodów w kontekście numerów VIN”. Sąd wykorzystał zeznania tego świadka pomocniczo, uzupełniająco na okoliczność istniejących w salonie i serwisie procedur oraz na okoliczność tego, że w krytycznym okresie oskarżony J. F. czynił działania zmierzające do kupna samochodu marki l. , (...).

Świadek M. G. (2) przesłuchany przed Sądem wskazał na okoliczności zakupu pojazdu l. od oskarżonego A. B. (1), zeznał na okoliczność kwoty zakupu i faktu zwrotu przedmiotowych pieniędzy przez oskarżonego B.. Po odczytaniu mu zeznań z postępowania przygotowawczego doprecyzował swoje twierdzenia wskazując, że A. B. (1) gdy zwracał mu pieniądze wskazał , że nie wiedział na temat samochodów, które sprzedawał. Zeznania tego świadka Sąd wykorzystał do ustaleń faktycznych w zakresie dotyczącym okoliczności sprzedaży przedmiotowego pojazdu, jego ceny. Zeznania te korespondują z wyjaśnieniami oskarżonych K., J., B. i G.. Kwestia wiedzy oskarżonego B. co do pochodzenia pojazdów które kupował od K. i J. została przez Sąd opisana wyżej a relacja oskarżonego B. przekazana świadkowi w tym zakresie jest nieprawdziwa. Podobnie jak relacja tego oskarżonego przekazana jego ojcu – A. B. (2), który był przekonany przed Sądem o niewinności swojego syna. Zeznania świadka A. B. (2) pozwoliły Sądowi ustalić okoliczności nabycia na jego rzecz pojazdu marki l.. Świadek ten nie miał natomiast rzetelnej i prawdziwej wiedzy na temat tego z jakiego źródła, w jakich okolicznościach i za jakie kwoty jego syn – A. B. (1) i M. G. (1) kupowali w tamtym czasie pojazdy. Postawa i relacja tego świadka wskazuje na to, że świadek ten jako osoba najbliższa dla oskarżonego A. B. (1) i jemu życzliwa zmierza do uchronienia go od odpowiedzialności karnej za popełniony czyn. Zeznań pozostałych świadków przesłuchanych w sprawie Sąd nie wykorzystał do ustaleń faktycznych czynionych na potrzeby złożonych w przedmiotowej sprawie wniosków o uzasadnienie orzeczenia .

Dokumenty zgromadzone w sprawie Sąd uznał również za w pełni wiarygodne. Wartość dowodową dokumentów podnosi również fakt, iż zostały one sporządzone przez kompetentne organy, w ramach przyznanych im ustawowo uprawnień i w formie przewidzianej przez prawo. Ich autentyczność i prawdziwość treści w nich zawartych nie były kwestionowane przez żadną ze stron, a i Sąd nie znalazł podstaw do tego, aby to czynić z urzędu. Mając na uwadze powyższe, Sąd ustalił przebieg zdarzenia oraz istotne okoliczności sprawy również w oparciu o te dokumenty. Do ustaleń faktycznych Sąd wykorzystał nadto sporządzone w sprawie ekspertyzy i opinie, które są spójne i rzetelne, nie były też kwestionowane przez żadną ze stron.

Poza tym, ze względu na czas popełnienia czynów zabronionych przez oskarżonych oraz zachodzące na przestrzeni tego czasu do chwili wyrokowania zmiany stanu prawnego szerokie zastosowanie znalazł art. 4§1 kk. Zgodnie z tym przepisem jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Określenie „ustawa względniejsza dla sprawcy” odnosi się do każdej ustawy obowiązującej w czasie od popełnienia przypisanego czynu do chwili wyrokowania, a ściślej do obowiązującego w tym okresie stanu prawnego, nie chodzi bowiem o jedną ustawę, a o stan prawny obowiązujący w określonym czasie, może przy tym wchodzić w grę zarówno stan prawny obowiązujący w czasie popełnienia czynu, jak i stan prawny obowiązujący w okresie pomiędzy popełnieniem czynu a wyrokowaniem, który w czasie wyrokowania już nie obowiązuje, ale jest względniejszy dla sprawcy. Początkową datą graniczną, od której należy ustalać obowiązujący stan prawny, jest dokonanie czynu (w przypadku przestępstwa popełnionego czynem ciągłym data ostatniego zachowania składającego się na ten czyn), a datą końcową jest dzień wyrokowania.

Swoim zachowaniem opisanym w pkt I części wstępnej wyroku oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1) wyczerpali znamiona czynu z art. 258 par. 3 kk albowiem założyli a następnie kierowali zorganizowaną grupą przestępczą w której skład wchodzili m. in oskarżeni J. W. (1), J. K., M. R. (1), J. W. (2), M. G. (1) i A. B. (1). Zgodnie z przyjętym i utrwalonym stanowiskiem w tym zakresie ( vide wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 30 lipca 2015r. , II Aka 168/15) zorganizowaną grupę przestępczą tworzą co najmniej trzy osoby, których celem jest popełnianie określonych przestępstw lub też generalnie popełnianie przestępstw o luźnym związku, między innymi bez stałych ról, w każdym razie o większym określeniu ról niż przy współsprawstwie. Sąd ustalił, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, że oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1) założyli zorganizowaną grupę przestępczą mającą na celu popełnianie przestępstw związanych dokonywaniem kradzieży samochodów osobowych, przerabianiem numerów VIN, podrabianiem dokumentów i ich rejestrowaniem na terenie Polski oraz sprzedażą przy użyciu podrobionych dokumentów a następnie w okresie od czerwca 2010r. do 19 lipca 2011r. taką grupą kierowali. Oskarżony A. J. (1) zajmował się w grupie przede wszystkim werbowaniem członków grupy – takich jak np. M. R. (1) czy J. W. (2), którzy wykonywali określone działania w grupie – udostępnienie miejsca do przebijania numerów VIN, przechowania kradzionych pojazdów, przerabiania numerów VIN, ich rejestrowania i sprzedaży a oskarżony T. K. (1) współpracą z osobami dokonującymi kradzieży ( W. i K.), pośrednikami w zbyciu kradzionych pojazdów ( B. i G.) a przede wszystkim sporządzaniem, przygotowywaniem i uzyskiwaniem podrobionych dokumentów niezbędnych do sprzedaży aut. Obaj oskarżeni zajmowali się nawiązywaniem kontaktów z dostawcami i odbiorcami aut, nadto nadzorowali wykonywanie ściśle określonych zadań przez członków grupy. W przedmiotowej grupie role poszczególnych jej członków były jasno określone, ustalony i znany dla członków grupy był także jej cel- popełnianie przestępstw związanych dokonywaniem kradzieży samochodów osobowych, przerabianiem numerów VIN, podrabianiem dokumentów i ich rejestrowaniem na terenie Polski oraz sprzedażą przy użyciu podrobionych dokumentów. Za wykonaną pracę poszczególni członkowie grupy otrzymywali wynagrodzenie. Oskarżeni J. W. (1), J. K., M. R. (1), J. W. (2), M. G. (1) i A. B. (1) brali udział w działaniach zorganizowanej grupy przestępczej, wykonywali wyżej opisane funkcje , akceptowali zasady działania grupy i reguły narzucone przez oskarżonych K. i J.. Każdy z oskarżonych miał świadomość, że działalność grupy ma charakter zorganizowany , nie są to pojedyncze i jednostkowe zachowania nie powiązane z zachowaniami innych członków grupy. W ocenie Sądu wszyscy członkowie mieli świadomość działania w grupie , strukturze przestępczej. Nie była konieczna wiedza poszczególnych oskarżonych o szczegółach działalności grupy, znajomość wszystkich jej członków, dostawców i odbiorców aut. Strona podmiotowa tego przestępstwa o charakterze formalnym obejmuje dwie odmiany umyślności , zatem wystarczające jest, że sprawca ma świadomość istnienia grupy , akceptuje jej przestępcze cele i godzi się by je realizowano. Wystarczające jest nadto, że sprawca przystępuje do grupy nie będąc pewny jej przestępnego działania godząc się jednak z możliwością posiadania przez nią takich cech ( vide wyrok SA w Krakowie, II AKa 119/04). W ocenie Sądu zarówno J. W. (1) i J. K. ( pełniący rolę osób dokonujących kradzieży pojazdów) , J. W. (2) ( przechowujący kradzione pojazdy ), M. R. (1) ( przechowujący kradzione pojazdy, przebijający numery VIN, uczestniczący w ich rejestracji i sprzedaży) i M. G. (1) i A. B. (1) (zbywający pojazdy pochodzące z czynu zabronionego) swoim zachowaniem wyczerpali znamiona czynu zabronionego z art. 258 par. 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r.

Oskarżeni J. K. i J. W. (1) swoimi działaniami opisanymi w pkt III części wstępnej wyroku wypełnili znamiona przepisów art. 279 par. 1 kk, 275 par. 1 kk, 276 kk, 278 par. 5 kk oraz art. 18 par. 3 kk w zw. z art. 306 kk albowiem po uprzednim usunięciu przeszkody dokonali kradzieży pojazdu mechanicznego i rzeczy się w nim znajdujących , w tym dokumentów stwierdzających tożsamości innych osób oraz kart bankomatowych ,ukrywając je, usuwając, nie mając praw nimi rozporządzać a następnie przekazując ten pojazd oskarżonemu T. K. wraz z blaszkami i wklejkami pomogli mu w zmianie numeru identyfikacyjnego pojazdu.

Działaniami opisanymi w pkt VII, XIV, LIV,LXII,LXXI i LXXIV oskarżeni ci wypełnili znamiona przepisów z art. 279 par. 1 kk, 18 par. 3 kk, 306 kk albowiem po pokonaniu przeszkody dokonali kradzieży pojazdów mechanicznych i rzeczy się w nich znajdujących a następnie przekazali je m. in. oskarżonemu K. z blaszkami i wklejkami pomagając tym samym w zmianie numeru VIN a czynów tych dopuścili się w krótkich odstępach czasu, w wykorzystaniu takiej samej sposobności - w warunkach art. 91 par. 1 kk.

Oskarżeni J. K. i J. W. (1) swoimi działaniami opisanymi w pkt XVIII części wstępnej wyroku wypełnili znamiona przepisów art. 279 par. 1 kk, 276 kk, 278 par. 5 kk oraz art. 306 kk albowiem po uprzednim usunięciu przeszkody dokonali kradzieży pojazdu mechanicznego i rzeczy się w nim znajdujących , w tym dokumentów stwierdzających tożsamości innych osób oraz kart bankomatowych ,ukrywając je, usuwając, nie mając praw nimi rozporządzać a następnie przekazali pojazd innej osobie do przerobienia numeru VIN by później przekazać go oskarżonym T. K. i A. J..

Działaniami opisanymi w pkt XXI, XXXVI i LI oskarżeni ci wypełnili znamiona przepisów z art. 279 par. 1 kk albowiem po pokonaniu przeszkody dokonali kradzieży pojazdów mechanicznych i rzeczy się w nich znajdujących a następnie przekazali je m. in. oskarżonemu K. a czynów tych dopuścili się w krótkich odstępach czasu, w wykorzystaniu takiej samej sposobności - w warunkach art. 91 par. 1 kk.

Oskarżeni J. K. i J. W. (1) swoimi działaniami opisanymi w pkt XXXIX części wstępnej wyroku wypełnili znamiona przepisów art. 279 par. 1 kk i art. 276 kk albowiem po uprzednim usunięciu przeszkody dokonali kradzieży pojazdu mechanicznego i rzeczy się w nim znajdujących , w tym dokumentów stwierdzających tożsamości innych osób a następnie przekazali pojazd oskarżonemu T. K. .

Oskarżeni J. K. i J. W. (1) swoimi działaniami opisanymi w pkt LX części wstępnej wyroku wypełnili znamiona przepisów art. 279 par. 1 kk , art. 276 kk, art. 306 kk albowiem po uprzednim usunięciu przeszkody dokonali kradzieży pojazdu mechanicznego i rzeczy się w nim znajdujących , w tym dokumentów stwierdzających tożsamości innych osób a następnie przekazali pojazd innej , ustalonej osobie do przerobienia numeru VIN a następnie sprzedali go oskarżonemu T. K. .

Z popełnianych przestępstw oskarżeni osiągali stałe źródło dochodu i działali w ramach zorganizowanej grupy przestępczej stąd wypełnili znamiona także art. 65 par. 1 kk.

Oskarżeni T. K. (1) i A. J. (1) zachowaniem opisanym w pkt LII części wstępnej wyroku wypełnili znamiona przepisów art. 286 par. 1 kk, 291 par. 1 kk, 306 kk, 270 par. 1 kk, 272 kk, 273 kk albowiem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nabyli pojazd mechaniczny o którym wiedzieli, że pochodzi z czynu zabronionego a następnie zlecili zmianę numeru identyfikacyjnego na numer wtórny utrudniając tym samym jego identyfikację. Nadto samodzielnie oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami wytworzyli podrobione dokumenty po czym po uprzednim wprowadzeniu w błąd Z. P. i T. S. (1) prowadzących autokomis (...) co do pochodzenia pojazdu, posługując się przy tym w/w dokumentami , doprowadzili A. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 104.000 zł w związku z zakupem przez niego z w/w komisu samochodu pochodzącego z kradzieży. Z popełnianych przestępstw oskarżeni osiągali stałe źródło dochodu i działali w ramach zorganizowanej grupy przestępczej stąd wypełnili znamiona także art. 65 par. 1 kk. Nadto oskarżony A. J. (1) dopuścił się zarzucanego mu czynu w warunkach powrotu do przestępstwa albowiem był uprzednio skazany za przestępstwa podobne wyrokiem Sądu Dzielnicy Lenińskiej w Mohylewie na karę 7 lat pozbawienia wolności , który na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku w sprawie IV Ko 19/05 podlegał wykonaniu w rozmiarze 6 lat a karę pozbawienia wolności odbywał w okresach od 01 sierpnia 2003r. do 11 kwietnia 2006r. , od 12 lipca 2006r. do 19 lipca 2006r., od 20 maja 2007r. do 24 maja 2007r. i od 25 października 2007r. do 19 stycznia 2009r.

Oskarżony M. R. (1) swoim działaniem opisanym w pkt V części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przepisów art. 291 par. 1 kk, art. 294 par. 1 kk, art. 306 kk albowiem pomógł w ukryciu pojazdu mechanicznego o znacznej wartości wiedząc, że pochodzi on z czynu zabronionego a także przerabiał w nim numer identyfikacyjny.

Oskarżony M. R. (1) swoimi działaniami opisanymi w pkt IX części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przepisów art. 291 par. 1 kk, art. 306 kk , art. 18 par. 3 kk, art. 272 kk , art. 12 kk albowiem wspólnie z innymi osobami działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej pomógł w ukryciu pojazdu mechanicznego wiedząc, że pochodzi on z czynu zabronionego a także przerabiał w nim numer identyfikacyjny oraz pomógł we wprowadzeniu w błąd pracownika UM w G. co do właściciela pojazdu i numeru VIN wskutek czego wyłudzono poświadczenie nieprawdy.

Działaniem opisanym w pkt XVI części wstępnej wyroku oskarżony ten wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk, art. 294 par. 1 kk, art. 306 kk, art. 270 par. 1 kk, art. 272 kk, art. 12 kk albowiem działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, wspólnie z innymi osobami pomógł w ukryciu pojazdu znacznej wartości pochodzącego z czynu zabronionego, przechowywał go, przerobił w nim numer VIN ( w zakresie naklejek) i umożliwił innej osobie jego przerobienia na nadwoziu oraz wprowadził pracownika UM w błąd co do właściciela pojazdu i numeru VIN czym wyłudził poświadczenie nieprawdy w dokumentach.

Działaniem opisanym w pkt XX części wstępnej wyroku oskarżony M. R. wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk, art. 294 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk, art. 272 kk, art. 273 kk, art. 13 par. 1 kk w zw. z art. 286 par. 1 kk, art. 12 kk albowiem działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, wspólnie z innymi osobami pomógł w ukryciu pojazdu znacznej wartości pochodzącego z czynu zabronionego a następnie wprowadzając nieustalone osoby w błąd co do pochodzenia pojazdu i numeru VIN usiłował doprowadzić je do niekorzystnego rozporządzenia mieniem lecz zamierzonego celu nie osiągnął albowiem potencjalni klienci rozmyślili się , nadto posługując się podrobionymi dokumentami wprowadził pracownika UM w błąd co do właściciela pojazdu i numeru VIN czym wyłudził poświadczenie nieprawdy w dokumentach.

Oskarżony M. R. (1) swoim działaniem opisanym w pkt XXIII części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przepisów art. 291 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk, 13 par. 1 kk w zw. z art. 272 kk albowiem pomógł w ukryciu pojazdu mechanicznego wiedząc, że pochodzi on z czynu zabronionego oraz usiłował złożyć w UM G. wniosek o rejestrację pojazdu wraz z podrobionymi dokumentami i wprowadzić w błąd pracownika urzędu co do właściciela pojazdu i numeru VIN a także wyłudzić poświadczenie nieprawdy lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na błędy w dokumentach.

Oskarżony M. R. (1) swoim działaniem opisanym w pkt XXVI części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przepisów art. 291 par. 1 kk, art. 18 par. 3 kk w zw. z art. 306 kk albowiem pomógł w ukryciu pojazdu mechanicznego wiedząc, że pochodzi on z czynu zabronionego oraz znalazł osobę, która udostępniła swój garaż celem przerobienia numeru VIN.

Działaniem opisanym w pkt XXX i XXXIII części wstępnej wyroku oskarżony M. R. (1) działając w krótkich odstępach czasu, w warunkach z art. 91 par. 1 kk ,wypełnił znamiona przestępstw z art. 291 par. 1 kk albowiem pomógł w ukryciu pojazdów mechanicznych o których wiedział, że pochodzą z czynu zabronionego.

Oskarżony M. R. (1) swoim działaniem opisanym w pkt XLIV części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przepisów art. 291 par. 1 kk, art. 18 par. 3 kk w zw. z art. 306 kk i art. 12 kk albowiem działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętego zamiaru pomógł w ukryciu pojazdu mechanicznego wiedząc, że pochodzi on z czynu zabronionego oraz znalazł osobę, która udostępniła swój garaż celem przerobienia numeru VIN.

Oskarżony M. R. (1) swoim działaniem opisanym w pkt LXVII części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przepisów art. 13 par. 1 kk w zw. z art. 286 par. 1 kk , art. 291 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk i art. 12 kk albowiem działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej pomógł w ukryciu pojazdu mechanicznego wiedząc, że pochodzi on z czynu zabronionego oraz wprowadzając w błąd co do pochodzenia pojazdu usiłował doprowadzić nieustalone osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem ale celu nie osiągnął z uwagi na to, że nie zdecydowali się oni na zakup auta.

Oskarżony M. R. (1) swoim działaniem opisanym w pkt LXXIII części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przepisów art. 13 par. 1 kk w zw. z art. 286 par. 1 kk , art. 291 par. 1 kk i art. 12 kk albowiem działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej pomógł w ukryciu pojazdu mechanicznego wiedząc, że pochodzi on z czynu zabronionego oraz usiłował doprowadzić nieustalone osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem ale celu nie osiągnął z uwagi na to, że nie zdecydowali się oni na zakup auta.

Z popełnianych przestępstw oskarżony osiągnął stałe źródło dochodu i działał w ramach zorganizowanej grupy przestępczej stąd wypełnił znamiona także art. 65 par.1 kk.

Oskarżony C. S. (1) swoim zachowaniem opisanych w pkt VI części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw z art. 291 par. 1 kk, art. 294 par. 1 kk i art. 286 par. 1 kk albowiem wspólnie z innymi osobami wiedząc, że samochód marki l. pochodzi z czynu zabronionego , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pomógł w jego zbyciu wprowadzając w błąd pokrzywdzonego – A. K. (1) co do pochodzenia pojazdu i doprowadzając go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

Oskarżony J. F. (1) swoim działaniem opisanym w pkt XVII części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw z art. 291 par. 1 kk w zw. z art. 294 par. 1 kk albowiem wspólnie z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nabył za kwotę 60.000 zł pojazd mechaniczny marki l. o znacznej wartości wiedząc, że pojazd ten pochodzi z czynu zabronionego.

Oskarżony J. W. (2) swoim działaniem opisanym w pkt XXVII, XXXI, XXXIV, XLV, XLIX, LVIII, LXVIII i LXX wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk , art. 18 par. 3 kk w zw. z art. 306 kk albowiem wspólnie z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej pomógł w przerobieniu numerów nadwozia i ukrycia pojazdów mechanicznych o których wiedział, że pochodzą z czynów zabronionych a czynów tych dopuścił się w krótkich odstępach czasu, w wykorzystaniu takiej samej sposobności - w warunkach art. 91 par. 1 kk.

Oskarżony J. W. (2) swoim zachowaniem opisanym w pkt XLI części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw z art. 291 par. 1 kk, art. 294 par. 1 kk, art. 18 par. 3 kk w zw. z art. 306 kk albowiem wspólnie z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej pomógł w przerobieniu numerów nadwozia i ukrycia pojazdu mechanicznego znacznej wartości o którym wiedział, że pochodzi z czynu zabronionego.

Z popełnianych przestępstw oskarżony osiągnął stałe źródło dochodu i działał w ramach zorganizowanej grupy przestępczej stąd wypełnił znamiona także art. 65 par.1 kk.

Oskarżony M. G. (1) działaniem opisanym w pkt XXXV części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk, art. 270 par. 3 kk albowiem kupując od oskarżonych K. i J. pojazd mechaniczny o którym wiedział, że pochodzi z czynu zabronionego wraz z podrobionymi dokumentami pomógł w jego ukryciu a następnie podrobił dokument – umowę sprzedaży czyniąc przygotowania do posłużenia się m. in. tym dokumentem przy rejestracji pojazdu lub jego sprzedaży.

Oskarżony M. G. (1) działaniem opisanym w pkt XXXVIII części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk, art. 270 par. 3 kk, art. 13 par. 1 kk w zw. z art. 286 par. 1 kk albowiem kupując od oskarżonych K. i J. pojazd mechaniczny o którym wiedział, że pochodzi z czynu zabronionego wraz z podrobionymi dokumentami pomógł w jego ukryciu a następnie czynił przygotowania do posłużenia się tymi dokumentami przy rejestracji pojazdu lub jego sprzedaży oraz po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu usiłował doprowadzić osobę zainteresowaną pojazdem do niekorzystnego rozporządzenia mieniem lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na nieprzystąpienie nabywcy do umowy.

Oskarżony M. G. (1) działaniem opisanym w pkt XLII części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk, art. 294 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk, art. 270 par. 3 kk, art. 286 par. 1 kk i 12 kk albowiem działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej kupując od oskarżonych K. i J. pojazd mechaniczny znacznej wartości o którym wiedział, że pochodzi z czynu zabronionego wraz z podrobionymi dokumentami pomógł w jego ukryciu a następnie podrobił dokumenty by po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu sprzedać go innej osobie doprowadzając ją do niekorzystnego rozporządzenia mieniem .

Oskarżony M. G. (1) działaniem opisanym w pkt XLVII części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk i art. 12 kk albowiem działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej kupując od oskarżonych T. K. (1) i A. J. (1) pojazd mechaniczny o którym wiedział, że pochodzi z czynu zabronionego wraz z podrobionymi dokumentami pomógł w jego ukryciu a następnie podrobił dokumenty by po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu sprzedać go innej osobie doprowadzając ją do niekorzystnego rozporządzenia mieniem , za pomocą oskarżonego A. B. (1).

Z popełnianych przestępstw oskarżony osiągnął stałe źródło dochodu i działał w ramach zorganizowanej grupy przestępczej stąd wypełnił znamiona także art. 65 par.1 kk.

Oskarżony A. B. (1) działaniem opisanym w pkt XXXV części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk, art. 270 par. 3 kk albowiem kupując od oskarżonych K. i J. pojazd mechaniczny o którym wiedział, że pochodzi z czynu zabronionego wraz z podrobionymi dokumentami pomógł w jego ukryciu a następnie podrobił dokument – umowę sprzedaży czyniąc przygotowania do posłużenia się m. in. tym dokumentem przy rejestracji pojazdu lub jego sprzedaży.

Oskarżony A. B. (1) działaniem opisanym w pkt XXXVIII części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk, art. 270 par. 3 kk, art. 13 par. 1 kk w zw. z art. 286 par. 1 kk albowiem kupując od oskarżonych K. i J. pojazd mechaniczny o którym wiedział, że pochodzi z czynu zabronionego wraz z podrobionymi dokumentami pomógł w jego ukryciu a następnie czynił przygotowania do posłużenia się tymi dokumentami przy rejestracji pojazdu lub jego sprzedaży oraz po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu usiłował doprowadzić osobę zainteresowaną pojazdem do niekorzystnego rozporządzenia mieniem lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na nieprzystąpienie nabywcy do umowy.

Oskarżony A. B. (1) działaniem opisanym w pkt XLII części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk, art. 294 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk, art. 270 par. 3 kk, art. 286 par. 1 kk i 12 kk albowiem działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej kupując od oskarżonych K. i J. pojazd mechaniczny znacznej wartości o którym wiedział, że pochodzi z czynu zabronionego wraz z podrobionymi dokumentami pomógł w jego ukryciu a następnie podrobił dokumenty by po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu sprzedać go innej osobie doprowadzając ją do niekorzystnego rozporządzenia mieniem .

Oskarżony A. B. (1) działaniem opisanym w pkt XLVI części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw opisanych w art. 291 par. 1 kk, art. 270 par. 1 kk, art. 286 par. 1 kk, art. 272 kk i art. 12 kk albowiem działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej kupując od oskarżonego M. G. (1) pojazd mechaniczny o którym wiedział, że pochodzi z czynu zabronionego wraz z podrobionymi dokumentami pomógł w jego ukryciu a następnie podrobił dokumenty by po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do pochodzenia pojazdu sprzedać go innej osobie doprowadzając ją do niekorzystnego rozporządzenia mieniem oraz wprowadzając w błąd pracownika urzędu co do właściciela pojazdu i numeru VIN wyłudził poświadczenie nieprawdy w dokumentach.

Z popełnianych przestępstw oskarżony osiągnął stałe źródło dochodu i działał w ramach zorganizowanej grupy przestępczej stąd wypełnił znamiona także art. 65 par.1 kk.

Oskarżony W. W. (2) swoim zachowaniem opisanym w pkt LIII części wstępnej wyroku wypełnił znamiona przestępstw z art. 292 par. 1 kk, art. 272 kk, art. 270 par. 1 kk, art. 12 kk albowiem działając wspólnie z innymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru , w krótkich odstępach czasu , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się podrobionymi dokumentami wprowadził w błąd pracownika urzędu co do właściciela pojazdu, co do którego na podstawie towarzyszących mu okoliczności powinien i mógł przypuszczać, że pochodzi z czynu zabronionego wyłudzając poświadczenie nieprawdy w wydanych dokumentach pomagając w ukryciu tego pojazdu.

Nadto oskarżony ten dopuścił się czynu zabronionego w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 par. 1 kk będąc uprzednio skazanym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Międzyrzeczu z 23 lutego 2010r. sygn. II K 809/09 obejmującego wyroki Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 14 października 2008r. sygn. XI K 2013/07 oraz Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp. z 7 grudnia 2007r. sygn. XI K 1120/07, obejmujące przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i inne, na karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w rozmiarze co najmniej 6 miesięcy oraz będąc uprzednio skazany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Międzyrzeczu z 23 lutego 2010r. sygn. II K 809/09 obejmującego wyroki Sądu Rejonowego w Sulęcinie z 18 marca 2009r. sygn. II K 127/09, Sądu Rejonowego w Trzciance - Sąd Grodzki w Czarnkowie z 26 marca 2009r. sygn. K 19/09, Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp. z 24 kwietnia 2009r. sygn. XI K2413/08 i Sadu Rejonowego w Międzyrzeczu z 2 października 2009r. sygn. II K 608/09, obejmujące przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i inne, na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w rozmiarze co najmniej 6 miesięcy.

Oskarżony R. K. (1) swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstw z art. 292 par. 1 kk, art. 18 par. 2 kk, art. 272 kk, art. 270 par. 1 kk albowiem działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej namówił inną osobę do rejestracji pojazdu co do którego na podstawie towarzyszących okoliczności mógł i powinien przypuszczać, że pochodzi z czynu zabronionego, za pomocą podrobionych dokumentów i doprowadził do tego, że osoba ta wprowadzając w błąd pracownika urzędu wyłudziła poświadczenie nieprawdy w dokumentach.

Nadto oskarżony ten zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 par. 1 kk będąc uprzednio skazanym wyrokiem łącznym sygn. VII K 81/08 Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp., obejmującym wyroki Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp. VII K 19/06, VII K 167/06, VII K 467/06, II K 141/07, VII K 454/07 i II K 99/08 w tym czyny kwalifikowane z art. 286 § 1 k.k., art. 284 § 2 k.k, art. 270 § 1 k.k., art. 272 k.k. i inne na karę 4 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności, która odbywał w okresach od 25 października 2005r. do 11 stycznia 2006r., od 21 lipca 2006r. do 12 czerwca 2007r. i od 13 września 2007r. do 7 kwietnia 2008r.

W zakresie kary Sąd zważył, co następuje:

Wymierzając oskarżonym T. K. (1), A. J. (1), A. B. (1), M. G. (1), J. K., J. W. (1), M. R. (1), J. W. (2), J. F. (1), C. S. (1), W. W. (2) i R. K. (1) kary za popełnione przez nich przestępstwa Sąd wziął pod uwagę dyrektywy określone w art.53 kk i w art. 54 §1 kk . W związku z tym Sąd baczył, by dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy, mającej w wypadku oskarżonych postać umyślną , uwzględnił to, że sprawa niniejsza nie jest dla niektórych oskarżonych ( wskazanych szczegółowo poniżej) pierwszym konfliktem z prawem oraz wziął pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do sprawców, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę, Sąd stosownie do przepisu art. 53 § 2 k.k. zważył na motywację, sposób życia oskarżonych przed popełnieniem przestępstwa i ich zachowanie po popełnieniu czynów zabronionych. Nadto Sąd miał na względzie rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstw, okoliczności ich popełnienia, przyczyny je warunkujące oraz właściwości i warunki osobiste oskarżonych. Stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonych jest znaczny.

Wymierzając kary jednostkowe za poszczególne przestępstwa popełnione przez oskarżonego T. K. (1) Sąd zważył przede wszystkim na to, że na podstawie wyjaśnień właśnie tego oskarżonego zostało ujawnione wiele przestępnych zachowań w przedmiotowej sprawie i wielu oskarżonym zostały postawione zarzuty. Gdyby nie postawa procesowa oskarżonego K. organy ścigania mogłyby nigdy nie wejść w posiadanie informacji które były podstawą ujawnienia poszczególnych czynów zabronionych, osób działających w przestępczych procederze, ich ról, osób pokrzywdzonych oraz stopnia ich pokrzywdzenia. To właśnie dzięki spójnym, logicznym i konsekwentnym wyjaśnieniom tego oskarżonego udało się postawić zarzuty współoskarżonym w sprawie a następnie przed Sądem udowodnić im winę. Wyjaśnienia oskarżonego K. zostały pozytywnie zweryfikowane przez organy ścigania, na podstawie jego relacji prowadzone są postępowania przygotowawcze mające na celu ustalenie innych osób odpowiedzialnych z tytułu popełnienia przestępstw. T. K. (1) w związku z podjętą decyzją o ujawnieniu posiadanych informacji musiał zmienić miejsce zamieszkania ( przebywa poza granicami kraju), wyraża obawy zagrożenia życia i zdrowia jego i jego bliskich. Taka postawa procesowa uzasadnia , w ocenie Sądu , zastosowanie wobec tego oskarżonego, w zakresie wybranych zarzutów, instytucji nadzwyczajnego złagodzenia wymierzonej mu kary . Podstawą nadzwyczajnego złagodzenia kary był art. 60 par. 3 kk zgodnie z którym Sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary a nawet może zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy współdziałającego z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa, jeżeli ujawni on wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia. Z taką sytuacją mamy do czynienia jeżeli chodzi o osobę oskarżonego T. K. (1). Zgodnie z art. 60 par. 6 kk nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju według następujących zasad:

1) jeżeli czyn stanowi zbrodnię zagrożoną co najmniej karą 25 lat pozbawienia wolności, sąd wymierza karę pozbawienia wolności nie niższą od 8 lat,

2) jeżeli czyn stanowi inną zbrodnię, sąd wymierza karę pozbawienia wolności nie niższą od jednej trzeciej dolnej granicy ustawowego zagrożenia,

3) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności nie niższa od roku, sąd wymierza grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności,

4) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności niższa od roku, sąd wymierza grzywnę albo karę ograniczenia wolności.

Zgodnie z art. 60 par. 4 i 5 kk na wniosek prokuratora sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy przestępstwa, który, niezależnie od wyjaśnień złożonych w swojej sprawie, ujawnił przed organem ścigania i przedstawił istotne okoliczności, nieznane dotychczas temu organowi, przestępstwa zagrożonego karą powyżej 5 lat pozbawienia wolności. W wypadkach określonych w § 3 i 4 sąd, wymierzając karę pozbawienia wolności do lat 5, może warunkowo zawiesić jej wykonanie na okres próby wynoszący do 10 lat, jeżeli uzna, że pomimo niewykonania kary sprawca nie popełni ponownie przestępstwa; przepisu art. 69 § 1 nie stosuje się, a przepisy art. 71-76 stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze powyższe Sąd wymierzył oskarżonemu T. K. (1) odpowiednio:

- za czyn opisany w pkt I – karę 11 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w pkt IV - karę 11 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda stawka ( tu nastąpiła oczywista omyłka pisarska, albowiem Sąd ustalił wobec tego oskarżonego wymiar stawki na dziennej na poziomie 40 zł kierując sie kryteriami opisanymi poniżej) ,

- za czyny opisane w pkt VIII, XXV, LII, LVII i LXXII, przy zastosowaniu art. 91 par. 1 kk - karę 400 stawek dziennych po 40 zł każda stawka,

- za czyny opisane w pkt XII, LX, LV, przy zastosowaniu art. 91 par. 1 kk – karę 11 miesięcy pozbawienia wolności i karę 200 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XV - karę 11 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XIX - karę 11 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyny opisane w pkt XXII, LXIII przy zastosowaniu art. 91 par. 1 kk – karę 150 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyny opisane w pkt XXIX, XLVIII, LXI, LXVI, LXIX przy zastosowaniu art. 91 par. 1 kk – karę 350 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyny opisane w pkt XXXII, XXXVII, XLIII, LXXV przy zastosowaniu art. 91 par. 1 kk – karę 250 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt LXXVIII - karę 50 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt LXXIX - karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyny opisane w pkt LXXX, LXXXI, LXXXII przy zastosowaniu art. 91 par. 1 kk – karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyny opisane w pkt LXXXIII i LXXXIV przy zastosowaniu art. 91 par. 1 kk – karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w pkt LXXXV - karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyny opisane w pkt LXXXVI i LXXXIX przy zastosowaniu art. 91 par. 1 kk – karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę 50 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyny opisane w pkt LXXXVII i LXXXVIII przy zastosowaniu art. 91 par. 1 kk – karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w pkt XC - karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w pkt XCI - karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w pkt XCII - karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w pkt XCIII - karę 300 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

Mając na uwadze treść art. 85 kk, art. 85 a kk, art. 86 kk Sąd połączył oskarżonemu T. K. (1) orzeczone kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierzył mu kary łączne: 4 lat pozbawienia wolności i 540 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka.

Na podstawie art. 60 par. 5 kk , art. 69 par. 2 kk, art. 73 par. 1 kk Sąd zawiesił oskarżonemu T. K. (1) wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na maksymalny okres próby 10 lat oddając go w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Korzystając z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary Sąd zważył także na to, że oskarżony K. był na chwilę orzekania tylko raz karany sądownie – wyrokiem z 2012r., zmienił swoje życie i postępowanie, wyraził skruchę z tytułu popełnionych przestępstw, założył ponownie rodzinę, którą utrzymuje, stąd zachodzi podstawa domniemania, że pomimo niewykonania kary nie popełni ponownie przestępstwa. Wymierzając oskarżonemu K. kary grzywny Sąd zważył na to, że popełnionych przestępstw , w większości przypadków, oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stąd kary grzywny zostały wymierzone także na podstawie art. 33 par. 2 kk. Wysokość stawki dziennej grzywny Sąd ustalił mając na uwadze obecny stan majątkowy, rodzinny i zarobkowy oskarżonego K.. Sąd miał na uwadze także to, że oskarżony ten winien skupić teraz swoją uwagę przede wszystkim na naprawieniu szkody osobom pokrzywdzonym przestępstwem oraz na uiszczeniu na rzecz Skarbu Państwa kwoty którą Sąd zasadził z tytułu uzyskanych z popełnionych przestępstw korzyści majątkowych. Na te działania oskarżony K. ma wyznaczony przez Sąd maksymalny czas próby i w tym czasie, pod dozorem kuratora winien te obowiązki systematycznie i rzetelnie spełniać. Wysokość kwoty uzyskanej korzyści majątkowej z popełnianych przestępstw przez oskarżonego T. K. (1) Sąd wyliczył sumując kwoty jakie uzyskał on ze sprzedaży kradzionych pojazdów ( w sytuacji gdy zbywał je z oskarżonym J. Sąd dzielił te kwoty przez dwa). W ten sposób, mając na uwadze wszystkie sprzedane pojazdy i sumy jaki otrzymał oskarżony T. K. od kupujących Sąd wyliczył, że sam oskarżony T. K. (1) zarobił na przestępczym procederze kwotę 407.750,00 zł. Sąd omyłkowo nie odliczył, a winien to zrobić , od „zarobionych” przez T. K. pieniędzy kwoty uiszczone przez niego innym współoskarżonym z tytułu ich „pomocy” w przestępczym procederze. I tak, winno się odliczyć następujące kwoty:

- 3000 zł – uiszczone oskarżonemu M. R. (1),

- 234.000 zł zapłacone oskarżonym J. W. (1) i J. K. ( dzielili się nimi po połowie),

- 3000 zł zapłacone oskarżonemu J. W. (2),

- 1000 zł zapłacone oskarżonemu C. S. (1),

- 1000 zł zapłacone oskarżonemu Z. S. (1),

- 1000 zł zapłacone oskarżonemu P. Ż.,

- 4000 zł zapłacone oskarżonym A. B. (1) i M. G. (1),

- 400 zł zapłacone oskarżonej A. S..

Po odliczeniu tych kwot pozostaje 160.350,00 zł i taką kwotę Sąd winien orzec tytułem przepadku korzyści majątkowej jaką oskarżony T. K. (1) uzyskał z popełnionych przestępstw.

Na poczet orzeczonej wobec tego oskarżonego kary grzywny Sąd zaliczył okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie.

Wymierzając karę oskarżonemu A. J. (1) Sąd również zważył na okoliczność, że oskarżony ten, podobnie jak oskarżony K., ujawnił organom ścigania szereg informacji , które po pozytywnej weryfikacji, legły u podstaw ustaleń faktycznych. Dlatego Sąd, podobnie jak w przypadku oskarżonego K., zdecydował się na to by A. J. (1) odpowiadał w warunkach art. 60 kk i wymierzył mu karę nadzwyczajnie ją łagodząc . Z uwagi na ograniczenie wynikające ze złożonych zapowiedzi apelacji Sąd ograniczy się do oceny kary wymierzonej temu oskarżonemu za popełnienie czynu opisanego w pkt LII części wstępnej wyroku ( gdzie pokrzywdzonymi są panowie P. i S. ) oraz kary łącznej. Mając na względzie w/w dyrektywy wymiaru kary a także treść art. 60 par. 3 kk Sąd wymierzył oskarżonemu A. J. (1) za popełnienie czynów opisanych w pkt VIII, XXV, LII i LXXII po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw karę 350 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka.

Mając na uwadze treść art. 85 kk, art. 85 a kk, art. 86 kk Sąd połączył oskarżonemu A. J. (1) orzeczone kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierzył mu kary łączne: 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności i 540 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka.

Na podstawie art. 60 par. 5 kk , art. 69 par. 2 kk, art. 73 par. 1 kk Sąd zawiesił oskarżonemu A. J. (1) wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na maksymalny okres próby 10 lat oddając go w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Korzystając z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary Sąd zważył także na to, że oskarżony J. był na chwilę orzekania kilka razy karany sądownie, także za przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej ale zmienił swoje życie i postępowanie, wyraził skruchę z tytułu popełnionych przestępstw, pracuje zarobkowo jako kierowca, łoży na utrzymanie rodziny, stąd zachodzi podstawa domniemania, że pomimo niewykonania kary nie popełni ponownie przestępstwa. Wymierzając oskarżonemu J. kary grzywny Sąd zważył na to, że popełnionych przestępstw , w większości przypadków oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stąd kary grzywny zostały wymierzone także na podstawie art. 33 par. 2 kk. Wysokość stawki dziennej grzywny Sąd ustalił mając na uwadze obecny stan majątkowy, rodzinny i zarobkowy oskarżonego J.. Sąd miał na uwadze także to, że oskarżony ten winien skupić teraz swoją uwagę przede wszystkim na naprawieniu szkody osobom pokrzywdzonym przestępstwem oraz na uiszczeniu na rzecz Skarbu Państwa kwoty którą Sąd zasadził z tytułu uzyskanych z popełnionych przestępstw korzyści majątkowych. Na te działania oskarżony J. ma wyznaczony przez Sąd maksymalny czas próby i w tym czasie, pod dozorem kuratora winien te obowiązki systematycznie i rzetelnie spełniać. Wysokość kwoty uzyskanej korzyści majątkowej z popełnianych przestępstw przez oskarżonego A. J. (1) Sąd wyliczył sumując kwoty jakie uzyskał on ze sprzedaży kradzionych pojazdów ( w sytuacji gdy zbywał je z oskarżonym K. Sąd dzielił te kwoty przez dwa). W ten sposób, mając na uwadze wszystkie sprzedane pojazdy i sumy jaki otrzymał oskarżony A. J. od kupujących Sąd wyliczył, że oskarżony A. J. (1) zarobił na przestępczym procederze kwotę 124.750,oo zł.

Na poczet orzeczonej wobec tego oskarżonego kary grzywny Sąd zaliczył okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie.

Co do oskarżonych J. W. (1) i J. K. Sąd wymierzając im kary zważył na dyrektywy wymiaru kary a zwłaszcza na to, że obaj oskarżeni w chwili popełnienia czynów zabronionych nie byli karani sądownie. W kartach karnych widnieje informacja co do skazania obu oskarżonych wyrokiem Sądu Niemieckiego z 2014r. za przestępstwo kradzieży. Obaj oskarżeni przyznali się do części z zarzucanych im czynów i złożyli wyjaśnienia będące podstawą ustaleń faktycznych wskazując na fakty i okoliczność nie znane wcześniej organom ścigania. Stąd w zakresie niektórych czynów Sąd zdecydował się na zastosowanie instytucji nadzwyczajnego złagodzenia orzeczonej kary i tak:

- za czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku Sąd wymierzył im kary po 10 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w pkt III części wstępnej wyroku Sąd wymierzył im kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności i po 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 zł,

- za czyny opisane w pkt VII, XIV, LIV, LXII, LXXI i LXXIV części wstępnej wyroku, po ustaleniu, że czynów tych dopuścili się w warunkach ciągu przestępstw, Sąd wymierzył im kary po 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i po 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 zł,

- za czyn opisany w pkt XVIII części wstępnej wyroku Sąd wymierzył im kary po 1 roku pozbawienia wolności i po 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 zł,

- za czyny opisane w pkt XXI, XXXVI, LI części wstępnej wyroku, po ustaleniu, że czynów tych dopuścili się w warunkach ciągu przestępstw, Sąd wymierzył im kary po 1 roku i 2 miesiącach pozbawienia wolności i po 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 zł,

- za czyn opisany w pkt XXXIX części wstępnej wyroku Sąd wymierzył im kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności i po 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 zł,

- za czyn opisany w pkt LX części wstępnej wyroku Sąd wymierzył im kary po 1 roku pozbawienia wolności i po 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 30 zł.

Zdaniem Sądu w/w kary spełnią cele kary w zakresie prewencji szczególnej co do obu oskarżonych a także w zakresie prewencji generalnej.

Mając na uwadze treść art. 85 kk, art. 85 a kk, art. 86 kk Sąd połączył oskarżonym W. i K. orzeczone kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierzył im kary łączne: po 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 300 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka. Ustalając wymiar kar łącznych Sąd zważył na czas popełnienia poszczególnych czynów zabronionych , na to, że wszystkie popełnione przez tych oskarżonych przestępstwa były skierowane przeciwko mieniu, popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Wymierzając oskarżonym W. i K. kary grzywny Sąd zważył na to, że popełnionych przestępstw oskarżeni dopuścili się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stąd kary grzywny zostały wymierzone także na podstawie art. 33 par. 2 kk. Wysokość stawki dziennej grzywny Sąd ustalił mając na uwadze obecny stan majątkowy, rodzinny i zarobkowy oskarżonych . Sąd miał na uwadze także to, że oskarżeni ten winien skupić teraz swoją uwagę przede wszystkim na naprawieniu szkody osobom pokrzywdzonym przestępstwem oraz na uiszczeniu na rzecz Skarbu Państwa kwot które Sąd zasadził z tytułu uzyskanych z popełnionych przestępstw korzyści majątkowych. Wysokość kwoty uzyskanej korzyści majątkowej z popełnianych przestępstw przez oskarżonych J. W. (1) i J. K. Sąd wyliczył sumując kwoty jakie uzyskali oni ze sprzedaży kradzionych pojazdów .W ten sposób, mając na uwadze wszystkie sprzedane pojazdy i sumy jakie otrzymali oskarżeni W. i K. od kupujących Sąd wyliczył, że oskarżeni ci zarobili na przestępczym procederze po 117.000 zł.

W postępowaniu przygotowawczym obaj oskarżeni wyrazili żal i skruchę z tytułu popełnionych przestępstw zapewniając , że nie popełnią ponownie czynów zabronionych. Przed Sądem natomiast obaj wskazali, że w Prokuraturze Rejonowej w Ś. jest prowadzone przeciwko nim postępowanie karne dotyczące kradzieży pojazdów, które miały mieć miejsce w czerwcu 2015r., wyjaśnili także, że przyznali się do popełnienia tych czynów. Nadto oskarżeni nie potrafili się odnieść do swoich zapewnień o tym, że nie popełnią ponownie przestępstw. Te okoliczności nie pozwoliły Sądowi na to by zastosować wobec tych oskarżonych instytucję warunkowego zawieszenia kary. Sąd nie ma bowiem żadnej pewności, że oskarżeni zaprzestaną przestępczej działalności w sytuacji niewykonania kary pozbawienia wolności. Sąd ustalił wymiar orzeczonej kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary a przede wszystkim niekaralność oskarżonych w chwili popełnienia czynów, częściowo ich postawę procesową ale postanowił o bezwzględnym charakterze orzeczonej kary uznając, że tylko taka kara spełni cele kary o charakterze indywidualnym i generalnym i zapobiegnie powrotowi oskarżonych do przestępstwa.

Na poczet orzeczonych wobec tych oskarżonych kar pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie.

Wymierzając karę oskarżonemu M. R. (1) Sąd bacząc na w/w dyrektywy wymiaru kary, zwłaszcza na uprzednią karalność oskarżonego, jego postawę po popełnieniu czynów zabronionych a przede wszystkim na to , że swoimi wyjaśnieniami dostarczył organom ścigania informacji , które legły u podstaw wielu ustaleń faktycznych, wymierzył mu kary jednostkowe w wielu przypadkach nadzwyczajnie je łagodząc. Sąd wziął pod uwagę przesłanki z art. 60 kk, zważył na to, że oskarżony ten wskazał na mniej informacji i szczegółów w zakresie ustalonych przestępstw, jednakże wynika to z mniejszej wiedzy tego oskarżonego co do zakresu przestępczej działalności i ról wszystkich współoskarżonych. I tak:

- za czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 80 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt V części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 11 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt IX części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 100 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XVI części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 11 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XX części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 11 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XXIII części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 100 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XXVI części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 150 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XLVI części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 100 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka,

- za czyny opisane w pkt XXX i XXXIII części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 120 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka, ustalając, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw,

- za czyn opisany w pkt LXVII części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 150 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt LXXIII części wstępnej wyroku Sąd wymierzył temu oskarżonemu karę 150 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka

Mając na uwadze treść art. 85 kk, art. 85 a kk, art. 86 kk Sąd połączył oskarżonemu M. R. (1) orzeczone kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierzył mu kary łączne: 2 lat pozbawienia wolności i 300 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda stawka.

Na podstawie art. 60 par. 5 kk , art. 69 par. 2 kk, art. 73 par. 1 kk Sąd zawiesił oskarżonemu M. R. (1) wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 6 lat oddając go w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Korzystając z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary Sąd zważył także na to, że oskarżony R. był na chwilę orzekania dwa razy karany sądownie, zmienił swoje życie i postępowanie, wyraził skruchę z tytułu popełnionych przestępstw, pracuje zarobkowo, stąd zachodzi podstawa domniemania, że pomimo niewykonania kary nie popełni ponownie przestępstwa. Wymierzając oskarżonemu R. karę grzywny Sąd zważył na to, że popełnionych przestępstw , w większości przypadków oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stąd kary grzywny zostały wymierzone także na podstawie art. 33 par. 2 kk. Wysokość stawki dziennej grzywny Sąd ustalił mając na uwadze obecny stan majątkowy, rodzinny i zarobkowy oskarżonego R.. Sąd miał na uwadze także to, że oskarżony ten winien skupić teraz swoją uwagę przede wszystkim na naprawieniu szkody osobom pokrzywdzonym przestępstwem oraz na uiszczeniu na rzecz Skarbu Państwa kwoty którą Sąd zasadził z tytułu uzyskanych z popełnionych przestępstw korzyści majątkowych. Na te działania oskarżony R. ma wyznaczony przez Sąd maksymalny czas próby i w tym czasie, pod dozorem kuratora winien te obowiązki systematycznie i rzetelnie spełniać. Wysokość kwoty uzyskanej korzyści majątkowej z popełnianych przestępstw przez oskarżonego M. R. (1) Sąd wyliczył sumując kwoty jakie uzyskał on za swój udział w popełnianiu przestępstw ( 3x 1000 zł). W ten sposób Sąd wyliczył, że oskarżony M. R. (1) zarobił na przestępczym procederze kwotę 3000,oo zł.

Na poczet orzeczonej wobec tego oskarżonego kary grzywny Sąd zaliczył okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie.

Przy wymiarze kary oskarżonemu J. W. (2) Sąd wziął pod uwagę okoliczność, że jest to osoba uprzednio niekarana. Sąd zważył by kary orzeczone wobec tego oskarżonego spełniły cele kary w ramach prewencji szczególnej ale także generalnej odstraszając innych potencjalnych sprawców tego typu przestępstw. Mając na uwadze w/w dyrektywy wymiaru kary Sąd wymierzył temu oskarżonemu:

- za czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyny opisane w pkt XXVII, XXXI, XXXIV, XLV, XLIX, LVIII, LXVIII, LXX części wstępnej wyroku , po ustaleniu, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw, karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XLI części wstępnej wyroku karę 1 roku pozbawienia wolności i karę 120 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda stawka.

Mając na uwadze treść art. 85 kk, art. 86 kk w brzmieniu ustawy do dnia 30 czerwca 2015r. Sąd połączył oskarżonemu J. W. (2) orzeczone kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierzył mu kary łączne: 2 lat pozbawienia wolności i 120 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda stawka.

Na podstawie art. 69 par. 1 i 2 kk , art. 70 par. 1 pkt 1 kk, art. 73 par. 1 kk Sąd zawiesił oskarżonemu J. W. (2) wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 5 lat oddając go w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Sąd zważył na postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste , dotychczasowy sposób życia i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. W ocenie Sądu orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Korzystając z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary Sąd zważył także na to, że oskarżony W. był na chwilę orzekania niekarany sądownie. Wymierzając oskarżonemu W. karę grzywny Sąd zważył na to, że popełnionych przestępstw oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stąd kary grzywny zostały wymierzone także na podstawie art. 33 par. 2 kk. Wysokość stawki dziennej grzywny Sąd ustalił mając na uwadze obecny stan majątkowy, rodzinny i zarobkowy oskarżonego W.. Sąd miał na uwadze także to, że oskarżony ten winien skupić teraz swoją uwagę przede wszystkim na naprawieniu szkody osobom pokrzywdzonym przestępstwem oraz na uiszczeniu na rzecz Skarbu Państwa kwoty którą Sąd zasadził z tytułu uzyskanych z popełnionych przestępstw korzyści majątkowych. Na te działania oskarżony W. ma wyznaczony przez Sąd maksymalny czas próby i w tym czasie, pod dozorem kuratora winien te obowiązki systematycznie i rzetelnie spełniać. Wysokość kwoty uzyskanej korzyści majątkowej z popełnianych przestępstw przez oskarżonego J. w.Sąd wyliczył sumując kwoty jakie uzyskał on za swój udział w popełnianiu przestępstw ( 6 x 500 zł). W ten sposób Sąd wyliczył, że oskarżony J. W. (2) zarobił na przestępczym procederze kwotę 3000,oo zł.

Na poczet orzeczonej wobec tego oskarżonego kary grzywny Sąd zaliczył okres zatrzymania w sprawie.

Wymierzając karę oskarżonemu M. G. (1) Sąd wziął pod uwagę okoliczność, że jest to osoba uprzednio niekarana, prowadząca stabilny , rodzinny tryb życia, aktywna zawodowo . Sąd zważył by kary orzeczone wobec tego oskarżonego spełniły cele kary w ramach prewencji szczególnej ale także generalnej odstraszając innych potencjalnych sprawców tego typu przestępstw. Mając na uwadze w/w dyrektywy wymiaru kary Sąd wymierzył temu oskarżonemu:

- za czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w pkt XXXV części wstępnej wyroku karę 1 roku pozbawienia wolności i karę 50 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XXXVIII części wstępnej wyroku karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XLII części wstępnej wyroku karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XLVII części wstępnej wyroku karę 1 roku pozbawienia wolności i karę 50 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

Mając na uwadze treść art. 85 kk, art. 86 kk w brzmieniu ustawy do dnia 30 czerwca 2015r. Sąd połączył oskarżonemu M. G. (1) orzeczone kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierzył mu kary łączne: 2 lat pozbawienia wolności i 150 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka.

Na podstawie art. 69 par. 1 , 2, 3 kk , art. 70 par. 1 pkt 1 kk, art. 73 par. 1 kk Sąd zawiesił oskarżonemu M. G. (1) wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby 5 lat oddając go w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Sąd zważył na postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste , dotychczasowy sposób życia i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. W ocenie Sądu orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Korzystając z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary Sąd zważył także na to, że oskarżony G. był na chwilę orzekania niekarany sądownie. Wymierzając oskarżonemu G. karę grzywny Sąd zważył na to, że popełnionych przestępstw oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stąd kary grzywny zostały wymierzone także na podstawie art. 33 par. 2 kk. Wysokość stawki dziennej grzywny Sąd ustalił mając na uwadze obecny stan majątkowy, rodzinny i zarobkowy oskarżonego G.. Sąd miał na uwadze także to, że oskarżony ten winien skupić teraz swoją uwagę przede na uiszczeniu na rzecz Skarbu Państwa kwoty którą Sąd zasadził z tytułu uzyskanych z popełnionych przestępstw korzyści majątkowych i orzeczonej kary grzywny . Na te działania oskarżony G. ma wyznaczony przez Sąd maksymalny czas próby i w tym czasie, pod dozorem kuratora winien te obowiązki systematycznie i rzetelnie spełniać. Na poczet orzeczonej wobec tego oskarżonego kary grzywny Sąd zaliczył okres zatrzymania w sprawie.

Wymierzając karę oskarżonemu A. B. (1) Sąd wziął pod uwagę okoliczność, że jest to osoba uprzednio niekarana, prowadząca stabilny , rodzinny tryb życia, aktywna zawodowo . Sąd zważył by kary orzeczone wobec tego oskarżonego spełniły cele kary w ramach prewencji szczególnej ale także generalnej odstraszając innych potencjalnych sprawców tego typu przestępstw. Mając na uwadze w/w dyrektywy wymiaru kary Sąd wymierzył temu oskarżonemu:

- za czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w pkt XXXV części wstępnej wyroku karę 1 roku pozbawienia wolności i karę 50 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XXXVIII części wstępnej wyroku karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XLII części wstępnej wyroku karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

- za czyn opisany w pkt XLVII części wstępnej wyroku karę 1 roku pozbawienia wolności i karę 50 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka,

Mając na uwadze treść art. 85 kk, art. 86 kk w brzmieniu ustawy do dnia 30 czerwca 2015r. Sąd połączył oskarżonemu A. B. (1) orzeczone kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierzył mu kary łączne: 2 lat pozbawienia wolności i 150 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka.

Na podstawie art. 69 par. 1 , 2, 3 kk , art. 70 par. 1 pkt 1 kk, art. 73 par. 1 kk Sąd zawiesił oskarżonemu A. B. (1) wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby 5 lat oddając go w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Sąd zważył na postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste , dotychczasowy sposób życia i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. W ocenie Sądu orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Korzystając z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary Sąd zważył także na to, że oskarżony B. był na chwilę orzekania niekarany sądownie. Wymierzając oskarżonemu B. karę grzywny Sąd zważył na to, że popełnionych przestępstw oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stąd kary grzywny zostały wymierzone także na podstawie art. 33 par. 2 kk. Wysokość stawki dziennej grzywny Sąd ustalił mając na uwadze obecny stan majątkowy, rodzinny i zarobkowy oskarżonego B.. Sąd miał na uwadze także to, że oskarżony ten winien skupić teraz swoją uwagę przede wszystkim na uiszczeniu na rzecz Skarbu Państwa kwoty którą Sąd zasadził z tytułu uzyskanych z popełnionych przestępstw korzyści majątkowych i kary grzywny. Na te działania oskarżony B. ma wyznaczony przez Sąd maksymalny czas próby i w tym czasie, pod dozorem kuratora winien te obowiązki systematycznie i rzetelnie spełniać. Na poczet orzeczonej wobec tego oskarżonego kary grzywny Sąd zaliczył okres zatrzymania w sprawie.

Wymierzając karę oskarżonemu C. S. (1) Sąd wziął pod uwagę okoliczność, że jest to osoba uprzednio niekarana. Sąd zważył by kary orzeczone wobec tego oskarżonego spełniły cele kary w ramach prewencji szczególnej ale także generalnej odstraszając innych potencjalnych sprawców tego typu przestępstw. Mając na uwadze w/w dyrektywy wymiaru kary Sąd wymierzył temu oskarżonemu:

- za czyn opisany w pkt VI części wstępnej wyroku karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda stawka.

Na podstawie art. 69 par. 1 i 2 kk , art. 70 par. 1 pkt 1 kk, art. 73 par. 1 kk w brzmieniu ustawy do dnia 30 czerwca 2015r. Sąd zawiesił oskarżonemu C. S. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat oddając go w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Sąd zważył na postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste , dotychczasowy sposób życia i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. W ocenie Sądu orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Korzystając z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary Sąd zważył także na to, że oskarżony S. był na chwilę orzekania niekarany sądownie. Wymierzając oskarżonemu S. karę grzywny Sąd zważył na to, że popełnionego przestępstwa oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stąd kara grzywny zostały wymierzone także na podstawie art. 33 par. 2 kk. Wysokość stawki dziennej grzywny Sąd ustalił mając na uwadze obecny stan majątkowy, rodzinny i zarobkowy oskarżonego S.. Sąd miał na uwadze także to, że oskarżony ten winien skupić teraz swoją uwagę przede wszystkim na naprawieniu szkody osobom pokrzywdzonym przestępstwem oraz na uiszczeniu na rzecz Skarbu Państwa kwoty którą Sąd zasadził z tytułu uzyskanych z popełnionych przestępstw korzyści majątkowych. Na te działania oskarżony S. ma wyznaczony przez Sąd trzyletni czas próby i w tym czasie, pod dozorem kuratora winien te obowiązki systematycznie i rzetelnie spełniać. Wysokość kwoty uzyskanej korzyści majątkowej z popełnianych przestępstw przez oskarżonego C. S. (1) Sąd ustalił na kwotę 1000,oo zł.

Wymierzając karę oskarżonemu J. F. (1) Sąd wziął pod uwagę okoliczność, że jest to osoba uprzednio niekarana. Sąd zważył by kara orzeczona wobec tego oskarżonego spełniła cele kary w ramach prewencji szczególnej ale także generalnej odstraszając innych potencjalnych sprawców tego typu przestępstw. Mając na uwadze w/w dyrektywy wymiaru kary Sąd wymierzył temu oskarżonemu:

- za czyn opisany w pkt XVII części wstępnej wyroku karę 1 roku pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda stawka.

Na podstawie art. 69 par. 1 i 2 kk , art. 70 par. 1 pkt 1 kk, Sąd zawiesił oskarżonemu J. F. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 2 lat . Sąd zważył na postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste , dotychczasowy sposób życia i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. W ocenie Sądu orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Korzystając z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary Sąd zważył także na to, że oskarżony F. był na chwilę orzekania niekarany sądownie. Wymierzając oskarżonemu F. karę grzywny Sąd zważył na to, że popełnionego przestępstwa oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stąd kara grzywny została wymierzona także na podstawie art. 33 par. 2 kk. Wysokość stawki dziennej grzywny Sąd ustalił mając na uwadze obecny stan majątkowy, rodzinny i zarobkowy oskarżonego F..

Wymierzając karę oskarżonemu W. W. (2) Sąd zważył na uprzednią, wielokrotną karalność tego oskarżonego, na to, że zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa . Sąd zważył by kara orzeczona wobec tego oskarżonego spełniła cele kary w ramach prewencji szczególnej ale także generalnej odstraszając innych potencjalnych sprawców tego typu przestępstw. Mając na uwadze w/w dyrektywy wymiaru kary Sąd wymierzył temu oskarżonemu:

- za czyn opisany w pkt LIII części wstępnej wyroku karę 1 roku pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69 par. 1 i 2 kk , art. 70 par. kk, art. 73 par. 1 kk Sąd zawiesił oskarżonemu W. W. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat oddając go w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Sąd zważył na postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste , dotychczasowy sposób życia i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. W ocenie Sądu orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest wystarczające dla osiągnięcia wobec tego sprawcy celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Sąd miał na uwadze także to, że oskarżony ten winien skupić teraz swoją uwagę przede wszystkim na naprawieniu szkody osobom pokrzywdzonym przestępstwem . Na te działania oskarżony W. ma wyznaczony przez Sąd trzyletni czas próby i w tym czasie, pod dozorem kuratora winien te obowiązki systematycznie i rzetelnie spełniać.

Sąd omyłkowo zaliczył oskarżonemu W. W. okres zatrzymania w dniu 21 lipca 2011r. na poczet orzeczonej kary grzywny podczas gdy kara grzywny nie została wobec tego oskarżonego orzeczona. Okres rzeczywistego pozbawienia wolności powinien być temu oskarżonemu zaliczony na poczet kary pozbawienia wolności, w razie jej zarządzenia do wykonania.

Wymierzając karę oskarżonemu R. K. (1) Sąd wziął pod uwagę okoliczność, że jest to osoba uprzednio karana sądownie. Sąd zważył by kara orzeczona wobec tego oskarżonego spełniła cele kary w ramach prewencji szczególnej ale także generalnej odstraszając innych potencjalnych sprawców tego typu przestępstw. Mając na uwadze w/w dyrektywy wymiaru kary Sąd wymierzył temu oskarżonemu:

- za czyn opisany w pkt LXV części wstępnej wyroku karę 1 roku pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda stawka.

Na podstawie art. 69 par. 1 i 2 kk , art. 70 par. 1 kk, art. 73 par. 1 kk Sąd zawiesił oskarżonemu R. K. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat oddając go w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Sąd zważył na postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste , dotychczasowy sposób życia i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. W ocenie Sądu orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Wymierzając oskarżonemu K. karę grzywny Sąd zważył na to, że popełnionego przestępstwa oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stąd kara grzywny zostały wymierzone także na podstawie art. 33 par. 2 kk. Wysokość stawki dziennej grzywny Sąd ustalił mając na uwadze obecny stan majątkowy, rodzinny i zarobkowy oskarżonego K.. Sąd miał na uwadze także to, że oskarżony ten winien skupić teraz swoją uwagę przede wszystkim na uiszczeniu orzeczonej kary grzywny. Na te działania oskarżony K. ma wyznaczony przez Sąd trzyletni czas próby i w tym czasie, pod dozorem kuratora winien te obowiązki systematycznie i rzetelnie spełniać.

Przechodząc do kwestii obowiązku naprawienia szkody Sąd stanął na stanowisku , że środek ten pełni, obok represyjnej, także funkcję kompensacyjną. Jego zadaniem jest zatem chronienie interesów pokrzywdzonych, poprzez ułatwienie im dochodzenia restytucji uszczerbku doznanego w wyniku przestępstwa. Nie ma zatem wątpliwości, zdaniem Sądu, że interes pokrzywdzonych jest najlepiej chroniony w przypadku orzeczenia środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody w formie solidarnego zobowiązania współsprawców do naprawienia wyrządzonych przez nich szkody ( vide wyrok SA we Wrocławiu z dnia 1 marca 2013r. , II Aka 37/13). Taka sama zasada dotyczy paserów albowiem przy orzekaniu środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody na podstawie art. 46 par. 1 kk wobec sprawcy przestępstwa paserstwa z art. 291 par. 1 kk ma zastosowanie art. 422 kc. Przepis ten stanowi , że za szkodę odpowiedzialny jest nie tylko ten, kto ją bezpośrednio wyrządził, lecz także ten kto inną osobę do wyrządzenia szkody nakłonił, albo był jej pomocny, jak również ten , kto skorzystał z wyrządzonej drugiemu szkody ( vide wyrok SA we Wrocławiu z dnia 16 października 2013r., II Aka 312/13). Dlatego w ocenie Sądu rozpoznającego przedmiotową sprawę w celu ochrony interesów pokrzywdzonych, co winno być rzeczą nadrzędną po uprawomocnieniu się orzeczenia , obowiązek naprawienia wyrządzonych szkód został zasądzony solidarnie od wszystkich osób uczestniczących w konkretnym zdarzeniu które swoim działaniem doprowadziły do powstania u pokrzywdzonych konkretnych szkód. Wszyscy zobowiązani solidarnie winni dążyć do rychłego naprawienia szkody pokrzywdzonym mając na uwadze okresy próby związane z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia wykonania kary. Sąd, w postępowaniu wykonawczym , będzie baczył i kontrolował czy oskarżeni w sposób rzetelny i systematyczny się z tego obowiązku wywiązują. W pkt od 128 do 136 części dyspozytywnej wyroku Sąd wskazał poszczególnych oskarżonych, biorących udział w konkretnych zdarzeniach powodujących szkodę określonym pokrzywdzonym, którzy zostali zobowiązani do jej solidarnego naprawienia niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia.

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. Sąd zwrócił osobie uprawnionej – pokrzywdzonemu S. L. dowody rzeczowe opisane w rejestrze dowodów rzeczowych na k. 15.186 akt pod poz. 122,123 i 124 w postaci samochodu osobowego marki M. (...) o nr (...) i nr rej. (...) wraz z orginałem dowodu rejestracyjnego serii (...)i dwoma kompletami kluczyków z logo (...) z imobilajzerem przechowywanym za zobowiązaniem u E. K. (1).

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. (2) i adw. A. Ł. kwoty po 6.927,20 zł ( w tym 1297,20 zł podatku Vat) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu A. J. (1) i T. K. (1) z urzędu,

Na podstawie art. 624 § 1 kpk, mając na uwadze sytuacje rodzinną, majątkową i zarobkową Sąd zwolnił oskarżonych T. K. (1), A. J. (1), M. R. (1) , W. W. (2), w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w postaci wydatków poniesionych przez Skarb Państwa wymierzając im opłaty:

- T. K. (1)- 4720zł

- A. J. (1)- 4720 zł,

-M. R.- 2100 zł,

-W. W. (2) – 180 zł,

Na podstawie art. 627 kpk i art. 633 kpk Sąd zasadził od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i wymierza im opłaty:

- J. K. – koszty sądowe w 15,05 % części i opłatę w kwocie 2200 zł,

- J. W. (1) – koszty sądowe w 15,05% części i opłatę w kwocie 2200 zł,

- J. W. (2) - koszty sądowe w 10,75% części i opłatę w kwocie 540 zł,

- M. G. (1) - koszty sądowe w 5,4% części i opłatę w kwocie 1800 zł,

- A. B. (1) - koszty sądowe w 5,4 % części i opłatę w kwocie 1800 zł,

- C. S. (1) - koszty sądowe w 1,07% części i opłatę w kwocie 900 zł,

- J. F. (1) – koszty sądowe w 1,07% części i opłatę w kwocie 980 zł,

- R. K. (1) - koszty sądowe w 1,07 % części i opłatę w kwocie 380 zł.

Ustalając wymiar procentowy kosztów sądowych Sąd zważył na rzeczywisty udział poszczególnych oskarżonych w przestępczym procederze i przyczynienie się swoim działaniem do powstania określonej wysokości wydatków.

SSR del. do SO Aneta Jarmołowicz