Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Przedsiębiorstwo Budowlano-Usługowe (...) SA w B. (...) wniósł w dniu 27 lutego 2012 r. pozew przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. o zapłatę kwoty 169.416,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w zapłacie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy. Domagał się także zasądzenia na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając powództwo powód wskazał, że strony łączyła umowa Nr (...) z dnia 20 września 2010 r., na podstawie której pozwany zobowiązał się wykonać elewację (...) obłożoną (...) S. w systemie niewidocznym S. (...),(...) na podkładach (...) B. (...), Natura G. N. 201, P. R. (...), P. Y. (...), zgodnie z rysunkiem elewacji (...) na zasadach określonych w tejże umowie.

Pozwany bezspornie nie wykonał zobowiązań wynikających z tej umowy, co zostało już ustalone w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w sprawie o sygn. akt VIII GNc 4198/11. Pozwany spłaca w ratach zasądzone nakazem należności z tytułu zaliczki i kary umownej za odstąpienie od umowy z winy pozwanego.

Pozwany przystąpił do realizacji umowy w sposób niezgodny z jej postanowieniami, a po sprzeciwie ze strony powoda próbował zaoferować różne inne rozwiązania niewidocznego mocowania płyt, niż wynikający z umowy S. (...). Na takie rozwiązania nie wyraził zgody inwestor. Powód ostatecznie pismem z dnia 9 marca 2011 r. na podstawie art. 635 kc w zw. z art. 656 kc odstąpił od umowy.

Powód wskazał, że odszkodowania domaga się stosownie do treści art. 494 kc, zgodnie
z którym strona, która odstępuje od umowy, może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła, lecz również na zasadach ogólnych naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania. Ponadto w (...) strony zawarły postanowienie, że jeżeli kara umowna nie pokrywa poniesionej szkody, zamawiający (Powód) może dochodzić odszkodowania uzupełniającego.

W celu wywiązania się ze zobowiązań wobec inwestora powód zmuszony był zlecić prace innemu wykonawcy, ponosząc tym samym znacznie wyższe koszty, niż gdyby zlecił te same prace innemu podmiotowi spośród tych, które składały oferty równolegle z pozwanym
w przetargu z 2010 r. Otrzymał wówczas pięć ofert, z których kolejną najkorzystniejszą po ofercie pozwanego, była oferta J. O. na kwotę 216.684 zł. Oferty uzyskane
w lutym 2011 r. były znacznie mniej korzystne dla powoda z uwagi na podwyżkę cen usług na rynku w tym okresie. Najkorzystniejszą ofertą była wówczas oferta złożona przez Z. G. na kwotę 386.100 zł netto, który ostatecznie wykonał prawidłowo (...)

Różnica wartości obu wskazanych ofert Pana G. na 386.100 zł i Pana O. na 216.684 zł daje wartość dochodzonego pozwem odszkodowania.

Pozwany pozostawił bez odpowiedzi wezwanie do zapłaty wskazanego odszkodowania.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 5 marca 2012 r., sygn. akt VIII GNc 44/12 Sąd uwzględnił żądanie pozwu.

W sprzeciwie od powyższego nakazu pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Pozwany potwierdził zawarcie umowy z powodem. Wskazywał jednocześnie, że przed datą zawarcia umowy kilkukrotnie wysyłał oferty na jej wykonanie powodowi, posługując się
w ich treści zawsze tym samym systemem ich montażu. W żadnym z pism powoda i pozwanego poprzedzających podpisanie umowy, nie było zastrzeżeń ani uwag dotyczących tego elementu. Podobnie inni podwykonawcy, którzy złożyli powodowi swoje oferty, nie uwzględniali w nich systemu montażu S. (...), gdyż na tym etapie nie było takich oczekiwań ze strony powoda.

Problem dotyczący rodzaju systemu wykorzystanego do instalacji elewacji pojawił się
w trakcie realizacji prac, gdy wykonana już była praktycznie pełna podkonstrukcja. Pozwany podjął szereg działań zmierzających do realizacji umowy zgodnie z żądaniem inwestora, bowiem powód nie podnosił w tym zakresie żadnych zastrzeżeń.

Powód, pomimo znacznie korzystniejszej oferty pozwanego polegającej na kontynuowaniu robót przez pozwanego, zdecydował się na odstąpienie od umowy i zawarcie umowy z nowym podwykonawcą w kwocie znacznie przewyższającej wartości wskazane przez pozwanego.

Pozwany wskazał też, że z dokumentu sporządzonego przez M. G.
z 11 sierpnia 2010 r., w treści którego (...) (powód) sam wskazuje wartość kosztorysową przedmiotu umowy na kwotę około 187.000 zł wynika jednoznacznie, że strony w swych ustaleniach i korespondencji nie uwzględniały montażu elewacji w systemie S. (...), lecz w systemie (...)gdyż w tej cenie nie byłoby to możliwe w systemie S. (...).

W odpowiedzi na sprzeciw powód potrzymał żądanie pozwu co do zasady i co do wysokości, a także wniósł o oddalenie wniosków dowodowych pozwanego.

Pozwany także podtrzymywał swoje twierdzenia. Jego zdaniem zapis wynikający z(...) był niezgodny ze złożoną przez niego ofertą i z prowadzonymi przez strony rozmowami, które wskazywały na wykonanie prac w systemie klejonym. Twierdził, że strona powodowa próbuje uzyskać podwójne zaspokojenie kosztem strony pozwanej – po raz pierwszy
z zasądzonej i zapłaconej kary umownej, a po drugi w przedmiotowym procesie odszkodowawczym. Podnosił, że powód chce zaspokoić jego kosztem swoją szkodę związaną
z niedoszacowaniem inwestycji. Ponadto wskazywał, że wybór firmy (...) powodował zwiększenie szkody powoda o 96.000 zł w stosunku do propozycji pozwanego wykonania prac za dodatkowe 130.000 zł.

Sąd ustalił, co następuje.

Sąd Rejonowy w (...) postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2013 r. ogłosił (...) z możliwością zawarcia układu (postanowienie XV GU 9/13 na k. 206). Następnie postanowieniem z dnia 6 maja 2014 r. Sąd zmienił sposób prowadzenia postępowania upadłościowego na postępowanie obejmujące likwidację majątku dłużnika (postanowienie sygn. akt XV GUp 5/13 na k. 361 akt).

Bezspornym było, że strony zawarły dnia 20 września 2010 r. umowę nr (...).

W § 1 pkt 1 umowy określono przedmiot umowy, który wykonawca przyjął do wykonania, jako: elewację systemową wentylowaną, ocieploną wełną mineralną gr. 15 cm i 12 cm, obłożoną (...) S. w systemie niewidocznym S. (...),(...) B. (...), Natura G. N. 201, P. R. P 314, P. Y. (...) zgodnie z rysunkami (...)stanowiącymi załącznik (...) umowy oraz(...)na zasadach określonych w tejże umowie.

dowód: umowa nr (...) – k. 10 akt.

Dokumentacja dotycząca budowy, dostarczona powodowi przez inwestora, została przesłana oferentom w formie mailowej. Dokumentacja była też dostępna na stronie Inwestora, dostępnej dla oferentów.

dowód: zeznania świadka M. Z. – nagranie z 23 maja 2013, min. 18:35-29,

zeznania J. O. – nagranie z 23 maja 2013, min. 29:45-35,

zeznaniami świadka K. B. - k. 486 verte.

Oferta pozwanego na wykonanie elewacji została wybrana przez powoda, jako najkorzystniejsza spośród pięciu złożonych w przetargu ofert ze względu na najniższą cenę.

dowód: zestawienie ofert – k. 29 akt.

Oferta pozwanego zakładała wykonanie elewacji metodą niewidoczną klejoną.

dowód: załącznik cenowy do oferty – k. 88 akt,

załącznik do umowy – k. 90 akt,

zeznania reprezentanta powoda D. N. – nagranie z 24 września

2013 r.- min.8:13.

Wykonanie elewacji wentylowanej w postaci płyt S. montowanych w systemie S. (...) byłoby znacznie droższe niż montowanych na klej. Niemożliwym byłoby tym samym wykonanie tej elewacji w systemie S. (...) za cenę podaną w umowie stron.

dowód: opinia biegłego sądowego J. G. – k. 268-286 akt.

Bezsporne było, że pozwany przystąpił do realizacji umowy, ale nie według systemu S. (...), a inną metodą – (...)

Kontynuowanie wykonania przedmiotu umowy według tej metody powód poddawał do oceny inwestora. Inwestor tolerował wykonywanie prac przez pozwaną spółkę do czasu stwierdzenia, że roboty były wykonywane w sposób niestaranny. Wówczas dopiero pojawił się problem alternatywnej technologii montażu (...) który inwestor ostatecznie nie zgodził się.

dowód: zeznania inspektora nadzoru ze strony inwestora B. S. – nagranie

z 23 maja 2013, min. 35:48-50,

zeznania świadka D. N. – nagranie z 24 września 2013 r., min.

14:30-22.

Powód odstąpił od umowy pismem z dnia 9 marca 2011 r.

dowód: pisemne oświadczenie powoda o odstąpieniu od umowy z pozwanym – k. 19 akt.

Sąd Rejonowy w (...) w sprawie o sygn. akt VIII GNc 4198/11 nakazał pozwanemu zapłatę należności z tytułu zaliczki i kary umownej za odstąpienie od umowy z winy pozwanego w kwocie 84.643,20 zł z odsetkami i kosztami postępowania. Nakaz uprawomocnił się. Powód przyznał, że kwota została przez pozwanego zapłacona.

dowód: nakaz z 18 sierpnia 2011 r. – k. 21 akt.

W § 10 ust. 2 zawartej umowy strony zawarły postanowienie, że jeżeli kara umowna nie pokrywa poniesionej szkody, zamawiający (Powód) może dochodzić odszkodowania uzupełniającego.

dowód: umowa nr (...) – k. 14 akt.

Powód w lutym 2011 r. dokonał ponownego wyboru ofert wykonawców (...)
w systemie mocowania niewidocznego S. (...) i najkorzystniejszą ofertę złożył tym razem Z. G. w dniu 1.02.2011 r. na kwotę 386.100 zł.

dowód: oferta na k. 28 akt, zestawienie ofert na k. 22 akt.

Firma (...) wykonała elewację w systemie mocowania niewidocznego S. (...), za co powód zapłacił na rzecz wykonawcy na podstawie wystawionych faktur łączną kwotę 451.139 zł.

dowód: - faktury na k. 160, 164 i 166 akt, z dowodami zapłaty na k. 162, 163, 165 i 167 akt oraz na k. 441 do 449 akt,

- zeznania świadka K. B. – k. 487 akt.

Oferta złożona powodowi przez J. O. na kwotę 216.684 zł zakładała wykonanie elewacji w systemie własnym tego wykonawcy – systemie (...) E..

dowód: zeznania świadka O. – nagranie z 23 maja 2013, min. 29:45-35.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o przedłożone przez strony dokumenty, których autentyczność ani wiarygodność nie była przez strony kwestionowana, a także w oparciu o zeznania powołanych wyżej świadków, którym dał wiarę, jako uczciwym i logicznym. Sąd Przyjął także jako rzetelną opinię biegłej dotyczącą kosztów wykonania elewacji w obu omawianych systemach – (...) oraz S. (...).

Należało zwrócić uwagę, że reprezentanci strony powodowej nie mieli wiedzy lub nie pamiętali szczegółów pertraktacji z pozwanym odnośnie dokładnego określenia przedmiotu zamówienia, odsyłając w tym zakresie do treści zawartych w dokumentacji inwestora. Ta dokumentacja znajdująca się zgodnie z twierdzeniem świadka K. B. na stronie internetowej inwestora także nie była decydująca, skoro początkowo powód godził się na system proponowany przez pozwanego. Faktyczną przyczyną odstąpienia, jak zeznał w sposób wiarygodny świadek B. S. było niestaranne wykonywanie przedmiotu umowy przez pozwanego.

Sąd zważył, co następuje.

Stosownie do art. 494 k.c., strona, która odstępuje od umowy wzajemnej, obowiązana jest zwrócić drugiej stronie wszystko, co otrzymała od niej na mocy umowy; może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła, lecz również naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania. Do odpowiedzialności odszkodowawczej z art. 494 k.c. ma zastosowanie
art. 471 k.c. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 maja 2005 r., sygn. akt III CK 586/04). Zgodnie zaś z art. 471 k.c., dłużnik może zwolnić się od odpowiedzialności wykazując, że niewykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które odpowiedzialności nie ponosi.

Między stronami nie było sporne, że pozwany nie wykonał przedmiotu umowy nr (...) z dnia 20 września 2010 r. i, że powód odstąpił od umowy.

Przedmiotem sporu było natomiast to, na co strony umowy faktycznie się umówiły. Czy zakres zobowiązania pozwanego obejmował opisany w § 1 umowy sposób wykonania elewacji, czy też negocjacje poprzedzające sformułowany w tekście ostateczny kształt umowy miały za przedmiot wykonanie elewacji wg oferty pozwanego, tj. w technologii klejonej. W takim bowiem wypadku żądanie zapłaty odszkodowania w związku z odstąpieniem powoda od umowy
z przyczyn określonych w piśmie z dnia 9 marca 2011 r., nie podlegałoby uwzględnieniu. Uzgodnienia innej treści niż sformułowane w tekście umowy świadczyłyby o wykonywaniu robót w sposób zgodny z uzgodnieniami i wyłączałyby jego odpowiedzialność odszkodowawczą z art. 494 k.c.

Dla wykładni spornej treści umowy istotne znaczenie ma art. 65 § 2 k.c., zgodnie z którym w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.

Nawet gdy postanowienia umowy są jasne, a umowa zawarta jest między profesjonalistami, których w myśl art. 355 kc obowiązuje szczególna staranność, o jej treści zgodnie z art. 65 § 2 kc decyduje rzeczywista wola stron, którą trzeba oceniać na podstawie kontekstu sytuacyjnego (wyrok SN z 3 lutego 2006 r., I CK 320/2005, LexisNexis nr (...)). Dla ustalenia rzeczywistej treści umowy, przy uwzględnieniu oświadczeń woli stron składanych przed i w trakcie zawierania umowy, według ich rozumienia przez każdą ze stron, ma także znaczenie zachowanie się stron po zawarciu umowy oraz w trakcie jej wykonywania (wyrok SN z 23 stycznia 2008 r., V CSK 474/2007, OSNC-ZD 2008, nr D, poz. 109; zob. też wyrok SN z 5 lipca 2013 r., IV CSK 1/2013, LexisNexis nr (...)).

Przez „zgodny zamiar stron" należy rozumieć wspólne uzgodnienie istotnych dla danego typu czynności prawnej postanowień bądź w samej umowie, bądź poza nią (np. w rokowaniach). W tym zakresie powód powoływał się na dokumentację techniczną przygotowaną przez inwestora, w której był wyraźny wymóg zastosowania systemu S. (...). Ale jak wynikało z zeznań inspektora nadzoru S., doszło do rozpoczęcia budowy i B. akceptował sposób mocowania proponowany przez powoda, jeśli inwestor nie zgłosi przeszkód. Inspektor nadzoru zeznał, że dopiero gdy okazało się, że wykonanie jest niestaranne, to zaczęło się kontrolowanie metody położenia elewacji. Dodatkowo świadek S. zeznał, że kwestia zastosowanej metody mocowania płyt nie mogła być narzucona ofercie w ramach zamówienia publicznego. Alternatywne rozwiązania mogły być proponowane, o ile były równoważne z systemem wybranym przez inwestora. Z faktu zatem, że z dokumentacji technicznej wysłanej pozwanemu w formie mailowej wynikał mechaniczny system montażu S. (...), nie można było wywodzić wniosku, że powód (główny wykonawca) wymagał tego systemu od podwykonawców w rokowaniach prowadzących do podpisania spornej umowy.

Cel umowy jest to natomiast cel gospodarczy lub inny, który strony chciały osiągnąć przez zawarcie umowy. W rozpatrywanym przypadku celem umowy zawartej przez strony było wykonanie (...)w B.. Zważyć przy tym należało, że powód, który sam niedoszacował tą cześć inwestycji, nie był zainteresowany szczegółowym opisywaniem wymogów zamówienia dla oferentów. Świadczy o tym choćby zestawienie złożonych mu ofert (k. 29), które z wyjątkiem oferty Pana G. zakładały wykonanie montażu w systemie (...). Powód nie zakwestionował twierdzenia powoda w tym zakresie, wobec czego Sąd mając na uwadze wyniki całej rozprawy, uznał je za przyznane na podstawie art. 230 kpc. Twierdzenia te były zgodne z wyliczeniami zawartymi w opinii biegłego sądowego, z której wynikało, że cena wykonania wentylowanej elewacji montowanej w systemie S. (...) była znacznie wyższa od elewacji montowanej na klej (k. 285- 286). Także świadek S. zeznał na rozprawie w dniu 23 maja 2013 r., iż B. nie miał w tym zakresie ceny, na której mógł zarobić. Stąd wniosek, że własne niedoszacowanie próbował zrekompensować wybierając podwykonawcę proponującego zaniżone wynagrodzenie.

Reprezentant pozwanego – prezes M. N., która, jak zeznała (k. 488) sprawdzała umowę przed jej podpisaniem, przeoczyła badanie metody kładzenia elewacji. Jak sama stwierdziła, nie skupiała się na przedmiocie i zakresie umowy, wynikało to z treści złożonej i wybranej przez powoda oferty. Było dla niej jasne, że ustalone w trybie ofertowym warunki zostały przeniesione także do tekstu umowy. Sposób montażu elewacji – klejony i odpowiadająca mu cena ofertowa były oczywiste dla stron przed podpisaniem dokumentu umowy. Przyznała, że o tym, iż system S. (...) jest innym systemem niż system klejony, dowiedzieli się, gdy wykonywali już elewację i prace zakwestionował inwestor. Świadek zeznawała również, że w trakcie rozmów z powodem poprzedzających zawarcie umowy, w formie maili i telefoniczne nie były poruszane kwestie techniczne, a w szczególności nie mówiło się o konkretnym systemie.

Zestawienie ofert złożonych powodowi wskazywało, że pozostali oferenci w podobny sposób jak powódka rozumieli zakres planowanego zobowiązania i również składali oferty na montaż w systemie klejonym. Zaproponowanie klejonego systemu montażu potwierdził świadek O.. Okoliczności związane z wymaganiami inwestora nie były w trakcie negocjacji istotne. Pozwany nie przedstawił oferentom wymagań dotyczących zastosowania droższego systemu S. (...). Odsyłał w tym zakresie do zamówienia inwestora określonego w dokumentacji dostępnej na stronie (...) z którą zgodnie z zeznaniami świadka K. B. (reprezentanta powoda) mógł się zapoznać każdy z oferentów (k. 486 verte). Powód także po złożeniu ofert nie zweryfikował ich, wiedząc, że nie dotyczyły one wymogu wykonania elewacji w specjalnej technice, nie przeprowadził drugiego postępowania dla wyłonienia oferty spełniającej warunki inwestora.

Nawet już w trakcie budowy powód zwlekał z odstąpieniem od budowy, licząc na zaakceptowanie wykonanych już prac przez inwestora, do czego jednak nie doszło.

Wszystkie wskazane okoliczności świadczyły w ocenie Sądu o tym, że powód zdawał sobie doskonale sprawę z tego, że wykonanie przedmiotu umowy za wynegocjowaną cenę było nierealne z ekonomicznego punktu widzenia. Sam jednak również złożył inwestorowi ofertę zawierającą zaniżoną cenę tych prac i w efekcie próbował szukać źródeł rekompensaty grożącej mu straty kosztem podwykonawcy. Wprawdzie świadek B. (k. 487 akt) zeznał, że oferta złożona przez powoda inwestorowi na kwotę 187 tys. zł musiała zakładać wykonanie elewacji w systemie S. (...), jednak nie było to wiarygodne w kontekście ustalonych przez biegłą cen wykonania przedmiotu umowy tą metodą.

Nawet gdyby przyjąć, że do odstąpienia od umowy doszło z winy pozwanego, odszkodowanie powodowi nie należałoby się z uwagi na wadliwe ustalenie wysokości roszczenia.

W pierwszej kolejności zważyć należy, że powód, na którym ciążył obowiązek udowodnienia roszczenia nie tylko co do zasady, ale i co do wysokości w ocenie Sądu w ogóle nie wykazał w sposób prawidłowy wysokości żądanego odszkodowania.

Należy zważyć, że oferta J. O. na kwotę 216.684 zł, której wartość powód odnosił do oferty wykonawcy zastępczego G., w ogóle nie była miarodajna do określenia wysokości poniesionej ewentualnie szkody. Oferta ta dotyczyła bowiem wykonania elewacji w tym samym systemie klejonym, co oferta powoda. Twierdzenie powoda w tym zakresie potwierdziły zeznania świadka O., który wprost wskazał, że w swojej ofercie dla B. zaproponował własny system, który był systemem klejonym. Było to zgodne także z opinią biegłego, który określił wartość robót z użyciem systemu S. (...). Kwota z oferty J. O. nie stanowiła sumy, za którą możliwe byłoby wykonanie elewacji zgodnie z wymogami stawianymi przez inwestora. Tym samym przyjęcie zupełnie dowolnego w tej sytuacji parametru dla określenia kwoty odszkodowania, nie mogło stanowić podstawy do wyliczenia odszkodowania.

Prawdopodobnie jedyną ofertą ze złożonych pierwotnie powodowi, przewidującą wykonanie elewacji we właściwym systemie, była oferta G.,. W ocenie Sądu zatem jedynie tam określoną kwotę (305.100 zł) można było przyjąć ewentualnie do wyliczenia odszkodowania (jako różnicy cen tamtej oferty, a oferty tego samego wykonawcy złożonej po raz drugi w miesiącu lutym 2011 r. (386.100 zł netto). Ta różnica – 81.100 zł mogłaby stanowić o wysokości ewentualnej szkody powoda.

Wskazać w tym miejscu należało, że strony w § 10 ust. 2 umowy przewidziały, co podnosił powód w pozwie, że odszkodowanie miało przenosić wysokość kary umownej. W § 10 ust. 2 zawartej umowy zawarto postanowienie, że jeżeli kara umowna nie pokrywa poniesionej szkody, zamawiający może dochodzić odszkodowania uzupełniającego. Tym samym powód od kwoty żądanego odszkodowania powinien odjąć kwotę otrzymaną tytułem kary umownej, którą bezspornie pozwany mu zapłacił na mocy prawomocnego nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Bydgoszczy o sygn. akt VIII GNc 4198/11 wraz z zaliczą w łącznej kwocie 84.643,20 zł (k. 21 akt).

Ponadto od odszkodowania dochodzonego na podstawie art. 494 kc trzeba odliczyć wartość tego, co strona powodowa uzyskała wskutek wykonania części robót, które nie zostały zdemontowane. Według pozwanego w momencie odstąpienia od umowy wykonana już była praktycznie pełna podkonstrukcja. Powód nie wskazał, jaka część z robót wykonanych już przed odstąpieniem od umowy przez pozwanego została zachowana.

Także górna granica kwoty 386.100 zł netto z oferty G. nie mogła w ocenie Sądu stanowić wskaźnika do wyliczenia odszkodowania. Poszkodowany ma obowiązek minimalizacji szkody. Tymczasem, jak wskazał pozwany, był on gotów dokończyć budowę za dopłatą dodatkowych 130.000 zł, na co pozwany się nie zgodził z niewiadomych powodów. Reprezentant powoda nie miał na ten temat wiedzy.

Ostatecznie należało podzielić stanowisko pozwanego, który zarzucał powodowi, że chce on zaspokoić jego kosztem swoją szkodę związaną z niedoszacowaniem inwestycji. Skoro sam powód w zakresie wykonania przedmiotowej elewacji złożył inwestorowi ofertę na kwotę niższą niż było to możliwe w tym okresie, to nie mógł oczekiwać, że jakikolwiek wykonawca, prawidłowo poinformowany o wymogach dotyczących wykonania elewacji w systemie montażu płyt S. (...), taką ofertę mu złoży.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił powództwo w oparciu o przepis art. 494 k.c.
a contrario.

O kosztach procesu Sąd orzekł mając na uwadze zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania wyrażoną w art. 98 § 1 kpc. Na należne pozwanemu koszty celowej obrony złożyły się poniesione przez niego koszty zastępstwa procesowego w wysokości określonej w § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz 461 ze zm.), opłatę skarbową od pełnomocnictwa, a także zaliczkę na koszty biegłego.

Brakującą kwotę na koszty opinii biegłej, z wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa środków, należało pobrać od powoda na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1025 ze zm.).