WSP 3/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-09-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: WSP 3/15
POSTANOWIENIE
Dnia 17 września 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Bogdan Rychlicki (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marek Pietruszyński
SSN Andrzej Tomczyk
bez udziału stron, w sprawie ze skargi T. G. na przewlekłość postępowania przed
Sądem Najwyższym Izba Karna w sprawie sygn. akt: IV KZ 47/15 po rozpoznaniu w
Izbie Wojskowej na posiedzeniu w dniu 17 września 2015r.
p o s t a n o w i ł
skargę T. G. pozostawić bez rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w II Wydziale Karnym postanowieniem z dnia 3 czerwca
2015 r., na podst. art. 15 § 2 k.k.w. nie uwzględnił wniosku T. G. skazanego z art.
286 § 1 k.k. o zawieszenie postępowania w sprawie rozpoznania zażalenia obrońcy
skazanego na postanowienie z dnia 5 maja 2015 r. o zarządzeniu wykonania kary 2
lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 27
lutego 2012 r.
Zażalenie na to postanowienie złożył skazany i wniósł o zmianę
zaskarżonego postanowienia i zawieszenie postępowania w tej sprawie.
2
Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 30 lipca 2015 r., sygn. akt: IV KZ
47/15, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. W dniu 13 sierpnia 2015 r. T.
G., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na
naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i
postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. 2004, nr 179, poz.
1843 ze zm.), wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Sądem
Najwyższym Izbą Karną w sprawie sygn. akt: IV KZ 47/15 wraz z wnioskiem o
zwolnienie go od uiszczenia stałej opłaty od skargi.
Sąd Najwyższy rozważył.
Skargę T. G. należało pozostawić bez rozpoznania z następujących
powodów. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 cyt. wyżej ustawy skargę o stwierdzenie,
że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania,
wnosi się w toku postępowania w sprawie. Jak podnosi się w orzecznictwie, skarga
ta „jest krajowym środkiem prawnym, pozwalającym na dochodzenie stwierdzenia
przewlekłości postępowania, uzyskania stosownej rekompensaty i ewentualnego
wymuszenia właściwego toku postępowania”. Z kolei tok postępowania jest
oceniany jako termin materialnoprawny o charakterze nieprzywracalnym (por.
szerzej uzasadnienie uchwały składu 7 sędziów z dnia 31 marca 2011 r. WZP 2/10
OSNKW 2011 nr 4, poz. 31 s.30). Natomiast granicę „czasową” do wniesienia
skargi stanowi prawomocne zakończenie sprawy (por. też post. SN z dnia 16 marca
2009 r., III SPP 3/09 OSNP 2010, z. 17-18, poz. 235).
Postępowanie w sprawie, której skarga dotyczy, zakończyło się
prawomocnym postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 30 lipca 2015 r., zaś T.
G. wniósł skargę w dniu 13 sierpnia 2015 r., a więc po upływie terminu do jej
wniesienia. W związku z tym, na podstawie art. 5 ust. 1, art. 8 ust. 2 cyt. wyżej
ustawy w zw. z art. 429 § 1 k.p.k., art. 430 k.p.k., skargę T. G. na przewlekłość
postępowania przed Sądem Najwyższym Izbą Karną w sprawie KZ 47/15 należało
pozostawić bez rozpoznania jako niedopuszczalną z mocy ustawy.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 17 września 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Bogdan Rychlicki (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marek Pietruszyński
SSN Andrzej Tomczyk
bez udziału stron, w sprawie ze skargi T. G. na przewlekłość postępowania przed
Sądem Najwyższym Izba Karna w sprawie sygn. akt: IV KZ 47/15 po rozpoznaniu w
Izbie Wojskowej na posiedzeniu w dniu 17 września 2015r.
p o s t a n o w i ł
skargę T. G. pozostawić bez rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w II Wydziale Karnym postanowieniem z dnia 3 czerwca
2015 r., na podst. art. 15 § 2 k.k.w. nie uwzględnił wniosku T. G. skazanego z art.
286 § 1 k.k. o zawieszenie postępowania w sprawie rozpoznania zażalenia obrońcy
skazanego na postanowienie z dnia 5 maja 2015 r. o zarządzeniu wykonania kary 2
lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 27
lutego 2012 r.
Zażalenie na to postanowienie złożył skazany i wniósł o zmianę
zaskarżonego postanowienia i zawieszenie postępowania w tej sprawie.
2
Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 30 lipca 2015 r., sygn. akt: IV KZ
47/15, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. W dniu 13 sierpnia 2015 r. T.
G., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na
naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i
postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. 2004, nr 179, poz.
1843 ze zm.), wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Sądem
Najwyższym Izbą Karną w sprawie sygn. akt: IV KZ 47/15 wraz z wnioskiem o
zwolnienie go od uiszczenia stałej opłaty od skargi.
Sąd Najwyższy rozważył.
Skargę T. G. należało pozostawić bez rozpoznania z następujących
powodów. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 cyt. wyżej ustawy skargę o stwierdzenie,
że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania,
wnosi się w toku postępowania w sprawie. Jak podnosi się w orzecznictwie, skarga
ta „jest krajowym środkiem prawnym, pozwalającym na dochodzenie stwierdzenia
przewlekłości postępowania, uzyskania stosownej rekompensaty i ewentualnego
wymuszenia właściwego toku postępowania”. Z kolei tok postępowania jest
oceniany jako termin materialnoprawny o charakterze nieprzywracalnym (por.
szerzej uzasadnienie uchwały składu 7 sędziów z dnia 31 marca 2011 r. WZP 2/10
OSNKW 2011 nr 4, poz. 31 s.30). Natomiast granicę „czasową” do wniesienia
skargi stanowi prawomocne zakończenie sprawy (por. też post. SN z dnia 16 marca
2009 r., III SPP 3/09 OSNP 2010, z. 17-18, poz. 235).
Postępowanie w sprawie, której skarga dotyczy, zakończyło się
prawomocnym postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 30 lipca 2015 r., zaś T.
G. wniósł skargę w dniu 13 sierpnia 2015 r., a więc po upływie terminu do jej
wniesienia. W związku z tym, na podstawie art. 5 ust. 1, art. 8 ust. 2 cyt. wyżej
ustawy w zw. z art. 429 § 1 k.p.k., art. 430 k.p.k., skargę T. G. na przewlekłość
postępowania przed Sądem Najwyższym Izbą Karną w sprawie KZ 47/15 należało
pozostawić bez rozpoznania jako niedopuszczalną z mocy ustawy.
3