Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Marek Celej

Ławnicy: Małgorzata Poprawa

Irena Karel

Protokolant: Krzysztof Boguszewski, Justyna Czyż, Przemysław Bańkowski, Łukasz Szczepański, Anna Narzymska, Agnieszka Walecka, Renata Niewiadomska, Paulina Łuczyńska, Agnieszka Knyziak, Paulina Łuczyńska, Aleksandra Adamska

w obecności Prokuratora: Katarzyny Szeskiej, Tomasza Jędrycha, Anety Uszyńskiej, Renaty Zielińskiej, Dariusza Romańczuka, Piotra Woźniaka

po rozpoznaniu w dniach: 4 grudnia 2012 r., 29 stycznia 2013 r., 13 marca 2013 r., 4 kwietnia 2013 r., 6 maja 2013 r., 17 czerwca 2013 r., 29 lipca 2013 r., 26 września 2013 r., 22 października 2013 r., 14 stycznia 2014 r., 20 lutego 2014 roku, 28 marca 2014 roku,23 kwietnia 2014 r., 27 maja 2014 roku, 28 lipca 2014 roku, 26 września 2014 roku, 18 listopada 2014 roku, 09 grudnia 2014 roku, 23 stycznia 2015 roku, 15 kwietnia 2015 roku, 28 maja 2015 roku, 29 września 2015 roku, 19 października 2015 roku, 16 listopada 2015 roku, 03 grudnia 2015 roku, 14 stycznia 2016 roku, 2 lutego 2016 roku, 22 marca 2016 roku, 14 kwietnia 2016 roku, 20 kwietnia 2016 roku

sprawy:

1.  Ł. K. (1), syna L. i M. z d. R., urodzonego (...) w C.,

oskarżonego o to, że:

I.  W okresie co najmniej od początku sierpnia 2006 r. do 14 października 2006 r. w C., ok. W. i innych miejscach na terenie całego kraju wspólnie z J. B. (1) i innymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej określanej jako „ (...)” kierowanej przez M. A. ps. (...) zajmującej się produkcją i obrotem znacznymi ilościami środków odurzających, tj. o czyn z art. 258 § 1 kk ,

II.  W okresie co najmniej od 1 listopada 2006 r. do 13 grudnia 2007 r. C., ok. W., O. i innych miejscach na terenie całego kraju wspólnie z J. B. (1) i innymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej określanej jako „ (...)” kierowanej przez D. O. ps. (...) zajmującej się produkcją i obrotem znacznymi ilościami środków odurzających, tj. o czyn z art. 258 § 1 kk,

III.  W okresie od początku sierpnia 2006 r. do 13 grudnia 2007 r. w bliżej nieustalonym miejscu w okolicach W., ok. m. A., C., M., P. działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, wbrew przepisom ustawy i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. B. (1), M. W. (1) ps. (...) i innymi osobami brał udział w procesie wytwarzania znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, w wyniku czego z posiadanych prekursorów i substancji chemicznych metodą L. wytworzył co najmniej 130 kg amfetaminy oraz 138 l płynnej amfetaminy w ten sposób, że:

a) w okresie od początku sierpnia 2006 r. do końca września 2006 r., dat bliżej nieustalonych w ok. miejscowości A. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, brał udział w procesie wytwarzania znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, w wyniku czego z posiadanych prekursorów i substancji chemicznych metodą L. co najmniej 3 krotnie wytworzył łącznie co najmniej 50 kg amfetaminy;

b) w okresie od początku stycznia do początku lutego 2007 r. daty bliżej nieustalonej w nieustalonym miejscu w okolicach W. wspólnie z J. B. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wytworzył metodą L. z posiadanych prekursorów, w tym 40 l (...) i substancji chemicznych za pomocą 2 linii technologicznych znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci płynnej amfetaminy w ilości co najmniej 26 l;

c) w okresie od końca stycznia do marca 2007 r. dat bliżej nieustalonych w nieustalonym miejscu w okolicach W. wspólnie z J. B. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy co najmniej 4 krotnie wytworzył metodą L. z posiadanych prekursorów, w tym każdorazowo 40 l (...) i substancji chemicznych za pomocą 2 linii technologicznych znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci płynnej amfetaminy w ilości co najmniej 20 l jednorazowo;

d) w okresie od kwietnia do lipca 2007 r. daty nieustalonej w m. O. i C. na ul. (...) woj. (...) wspólnie z J. B. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wytworzył metodą L. z posiadanych prekursorów i substancji chemicznych za pomocą 1 linii technologicznej znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości co najmniej 20 kg;

e) w okresie od 28 września 2007 r. do 5 października 2007 r. w m. M. nr 22 w okolicy U., w U., C. wspólnie i w porozumieniu z J. B. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wytworzył metodą L. z posiadanych prekursorów, w tym 50 l (...), substancji chemicznych za pomocą 4 linii technologicznych znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości co najmniej 32 l płynnej i 40 kg stałej;

f) w listopadzie 2007 r. w m. P., C., O. woj. (...) wspólnie z J. B. (1), M. W. (1) ps. (...) i innymi osobami w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wytworzył metodą L. z posiadanych prekursorów i substancji chemicznych znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości co najmniej 11 kg, ktorej objętość zwiększono poprzez dodanie kreatyny do 20 kg; przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu dokonywanie przestępstw tj. o czyn z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 65 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk .

2. M. W. (1), syna J. i B. z d. K., urodzonego (...) w C.

oskarżonego o to, że:

IV.  W okresie co najmniej od listopada 2007 r. do 13 grudnia 2007 r. w C., okolicach W., M., P., ok. W. i innych miejscach na terenie całego kraju wspólnie z J. B. (1) i innymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej określanej jako „ (...)” kierowanej przez D. O. ps. (...) zajmującej się produkcją i obrotem znacznymi ilościami środków odurzających , tj. o czyn z art. 258 § 1 kk ;

V.  W listopadzie 2007 r. w m. P., C., O. woj. (...) wspólnie z J. B. (1), D. G. (1) ps. (...), Ł. K. (1) ps. „(...)” i innymi osobami w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wytworzył metoda L. z posiadanych prekursorów i substancji chemicznych znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości co najmniej 11 kg, której objętość zwiększono poprzez dodanie kreatyny do 20 kg; przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu dokonywanie przestępstw tj. o czyn z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 kk.

- ORZEKA –

I.  oskarżonego Ł. K. (1) uznaje za winnego popełnienia w krótkich odstępach czasu czynów opisanych w pkt I i II aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 kk dwukrotnie i za to na podstawie art. 258 § 1 kk dwukrotnie w zw. z art. 91 § 1 kk skazuje go, a na podstawie art. 258 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego Ł. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt III aktu oskarżenia, przyjmując, że dopuścił się opisanych zachowań w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, tj. przestępstwa z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk i za to na podstawie w/w przepisów skazuje go, a na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 300 (trzystu) stawek dziennych po 50 (pięćdziesiąt) złotych każda;

III.  oskarżonego M. W. (1) uznaje za winnego czynu opisanego w pkt IV aktu oskarżenia i za to na podstawie art. 258 § 1 kk skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  oskarżonego M. W. (1) w ramach czynu opisanego w pkt V aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w listopadzie 2007 r. w miejscowości P., O. woj. (...) wspólnie z J. B. (1), D. G. (1) ps. (...), Ł. K. (1) ps. (...) i innymi osobami wbrew przepisom ustawy wytworzył metodą L. z posiadanych prekursorów i substancji chemicznych znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości co najmniej 11 kg, której objętość zwiększono poprzez dodanie kreatyny do 20 kg, przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu dokonywanie przestępstw, tj. przestępstwa z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 kk i za to skazuje go, a na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 50 (pięćdziesiąt) złotych każda;

V.  oskarżonemu Ł. K. (1) na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 i 2 kk w brzmieniu do 1 lipca 2015 roku wymierza karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności, zaś oskarżonemu M. W. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

VI.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. (2) za obronę z urzędu Ł. K. (1) i adw. P. M. za obronę z urzędu M. W. (1) kwoty po 4200 (cztery tysiące dwieście) złotych plus 23 % VAT;

VII.  zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty od Ł. K. (1) kwotę 3400 (trzy tysiące czterysta) złotych i od M. W. (1) kwotę 1300 (tysiąc trzysta) złotych, w pozostałym zakresie zwalnia oskarżonych od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa.

Małgorzata Poprawa Marek Celej Irena Karel

Sygn. akt XII K 169/12

UZASADNIENIE

W oparciu o zgromadzony na rozprawie materiał dowodowy Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

J. B. (1) po opuszczeniu zakładu karnego w kwietniu 2006 roku nawiązał kontakt z M. A. pseudonim (...), który kierował grupą przestępczą określaną jako „grupa (...)”, mającą na celu wytwarzanie metodą L. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy oraz jej dystrybucję. W skład tej grupy oprócz M. A. i J. B. (1) m. in. wchodzili: D. G. (1), J. S. (1), J. S. (2), M. S. (1), osoby określane jako (...), tj. Ł. K. (1) i C. M. (1), P. P. oraz inne osoby przewożące prekursory, kurierzy, dystrybutorzy narkotyków i ich stali odbiorcy. Grupa ta działała od połowy kwietnia 2006 roku w miejscowościach O., K., C., okolice S., R., K., A. w okolicy M.. Oskarżony Ł. K. (1) pseudonim (...), (...) co najmniej w okresie od sierpnia 2006r. do 14 października 2006r. był członkiem zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez M. A. pseudonim (...) zajmującej się produkcją narkotyków. Oskarżony w ramach grupy brał udział w procesie wytwarzania metodą L., z wykorzystaniem prekursora w postaci płynu (...) (benzylometyloketon), amfetaminy. M. A. został zatrzymany 14 października 2006 roku, a w związku z tym jego grupa uległa rozwiązaniu. M. A. miał w tej grupie największe doświadczenie w produkcji amfetaminy i potrzebne do produkcji i dystrybucji kontakty, a w związku z jego pobytem w Zakładzie Karnym J. B. (1) wraz z D. G. (1) nawiązali kontakt z D. O. ps. (...) i M. K. ps. (...). Podczas spotkania ustalili, iż D. O. i M. K. będą zapewniali prekursory, w tym płyn (...) oraz niezbędne do produkcji amfetaminy urządzenia, zaś J. B. (1) i D. G. (1) udostępnią do produkcji (...) tj. C. M. ps. (...) i Ł. K. (1) ps. (...), (...), (...), którzy już wcześniej wytwarzali amfetaminę dla M. A..

W ten sposób oskarżony Ł. K. (1) co najmniej od 1 listopada 2006r. do 13 grudnia 2007r., był członkiem grupy kierowanej przez D. O. ps. (...). Zasadniczym przedmiotem działalności grupy była również produkcja i dystrybucja środków odurzających w postaci amfetaminy. W skład tej grupy wchodzili oprócz J. B. (1) i Ł. K. (1) m. in. D. G. (1) pseudonim (...), określani jako (...) – wraz z Ł. C. M. pseudonim (...). W okresie od listopada 2007 r. do 13 grudnia 2007 r. członkiem organizowanej grupy przestępczej kierowanej przez D. O. był także M. W. (1) ps. (...) uczestniczący w produkcjach amfetaminy w P. i O..

Działając w grupie M. A. pseudonim (...) pod jego kierownictwem, oskarżony Ł. K. (1) wspólnie i w porozumieniu z J. B. (1) i innymi osobami w okresie od początku sierpnia 2006 r. do końca września 2006 r. w nieustalonych datach, w okolicy miejscowości A. wytworzył trzykrotnie metodą L. z posiadanych prekursorów i substancji chemicznych, łącznie co najmniej 50 kg amfetaminy. Narkotyki z tej produkcji przechowywał J. B. (1) w swoim domu na ul. (...) w C..

Po aresztowaniu M. A., w październiku 2006r. J. B. (1) i D. G. (1) nawiązali kontakt z tzw. (...): A. (...) , (...), A. M. (1) ps. (...), którzy podzielili się z swoją wiedzą, w jaki sposób dokonać „strącenia”, które było niezbędne do ostatniego etap produkcji amfetaminy. W listopadzie 2006r. J. B. (1) i D. G. (1) zaczęli współpracę z D. O. pseudonim (...) i M. K. pseudonim (...) przy wytwarzaniu narkotyków w postaci amfetaminy.

D. O. i M. K. dostarczali sprzęt, odczynniki oraz miejsce, tzw. „dziuplę” i większość płynu (...), a J. B. (1) i D. G. (1) osoby, które zajęłyby się produkcją. Zorganizowali (...), tj. C. M. (1) i oskarżonego Ł. K. (2). Dalszą produkcję narkotyków oskarżony Ł. K. (1) prowadził zatem w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez D. O.. Do obu grup przyjęto nazwę „grupy (...)”.

W okresie od początku stycznia 2007r. do początku lutego 2007r. w nieustalonych bliżej datach i w nieustalonym konkretnie miejscu w okolicach W., oskarżony Ł. K. (1) wraz z C. M. (1) oraz z J. B. (1) wytworzyli metodą L. za pomocą 2 linii technologicznych z posiadanych substancji i prekursorów w tym 40 1 (...) substancje psychotropowe w postaci płynnej amfetaminy, w ilości co najmniej 26 l, z czego uzyskano co najmniej 6,5 kg czystej amfetaminy. W celu zwiększenia objętości narkotyku do 10 kg, dodali kreatyny. Strącaniem zajął się J. B. (1) wraz z oskarżonym C. M. (1) w kotłowni domu B. przy ul. (...) w C.. Tak wytworzony narkotyk następnie był zbywany przez J. B. (1) innym osobom.

Oskarżony Ł. K. (1) w tym samym składzie w okresie od końca stycznia do marca 2007r. w nieustalonych bliżej datach oraz miejscu w okolicach W., co najmniej 4 krotnie wytworzył metodą L. z posiadanych substancji i prekursorów w tym każdorazowo 40 1 (...) za pomocą 2 linii technologicznych znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci płynnej amfetaminy w ilości co najmniej 20 1 jednorazowo, z czego uzyskano co najmniej 5- 5,5 kg amfetaminy jednorazowo. W celu zwiększenia objętości narkotyku do 10-13 kg, dodawali kreatyny. Produkcje te odbywały się w odstępach co 3-4 tygodnie. Wytworzony narkotyk następnie był zbywany przez J. B. (1) innym osobom.

W okresie od kwietnia do lipca 2007r. w nieustalonych bliżej datach, w okolicy miejscowości O. i C., na ul. (...) oskarżony Ł. K. (1) z J. B. (1) i innymi osobami wytworzyli metodą L. z posiadanych prekursorów i substancji chemicznych za pomocą 1 linii technologicznej, znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości co najmniej 20 kg. Prekursory i substancje psychotropowe dostarczał D. G. (1) i J. B. (1), który także z (...) wytwarzał amfetaminę.

W okresie od 28 września do 5 października 2007 r. w nieustalonych bliżej datach w miejscowości M. nr 22 w okolicy U., w U., C. oskarżony Ł. K. (1) wspólnie z J. B. (1) i innymi osobami wytworzył metodą L. z posiadanych prekursorów, w tym 50 l (...), substancji chemicznych za pomocą 4 linii technologicznych znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości co najmniej 32 l płynnej i 40 kg stałej.

W listopadzie 2007 r. w miejscowościach P., a następnie po przeprowadzce w C. oraz O. woj. (...) wspólnie z J. B. (1), M. W. (1) i innymi osobami wytworzyli metodą L. z posiadanych prekursorów i innych substancji chemicznych znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w ilości co najmniej 11 kg, której objętość zwiększono poprzez dodanie kreatyny do 20 kg.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie złożonych w trakcie rozprawy zeznań świadka koronnego J. B. (1) i J. S. (1) oraz zeznań świadków B. D. (k. 1747 – 1750, 1751 – 1754), J. D. (k. 178 – 185, 191, 2879 - 2882) w części wyjaśnień i zeznań M. B. (1) (k. 2520 - 2521), M. S. (1) (k. 3035 - 3036), R. P. (k. 2278 - 2279), ujawnionych szkiców t. I, k. 196, 210 – 225a, protokołów oględzin, t. II, k. 227 - 408, t. III, k. 409 – 619, t. IV k. 620 – 729, 730 – 732, protokołów przeszukania t. IV, k. 733 – 736, 737 – 740, 741 – 744, 745 – 749, odpis postanowienia t. V, k. 853 – 855, protokołów przeszukania t. V, k. 947 – 948, 949 – 950, 951 – 952, 953 – 955, dokumentacji fotograficznej t. VII, k. 1224 – 1233, opinii z zakresu badań chemicznych t. VII, k. 1239 – 1250, dokumentacji fotograficznej t. V, k. 1314 – 1320, 1328 – 1331, 1336 – 1347, 1352 – 1367, 1372 – 1394, 1401 – 1441, t. VIII, k. 1447 – 1466, 1535 – 1540, tablic poglądowych t. VIII, k. 1470 – 1489, 1490 – 1503, 1504 – 1531, 1544 – 1571, 1572 – 1599, 1605 – 1612, załączników do protokołu przesłuchania t. VIII, k. 1621 – 1637, 1638 – 1640, dokumentacji fotograficznej t. IX, k. 1728 – 1729, protokołu oględzin t. IX, k. 1738 – 1741, protokołu przeszukania t. IX, k. 1743 – 1745, książki zameldowań t. XIV, k. 2610 – 2612, opinii z przeprowadzonych badań chemicznych t. XVII, k. 3274 – 3278, opinii IL-3/2015, t. XVII, k. 3289 – 3293, kopii opinii biegłego W. K. t. XVII, k. 3294 – 3299.

Oskarżony Ł. K. (1) przesłuchany zarówno w toku postępowania przygotowawczego t. V, k. 926 – 927, 931, t. VI, k. 1172 – 1173), jak i sądowego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. (t. XII, k. 2275).

Oskarżony M. W. (1) , przesłuchany zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i sądowego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Na rozprawie oskarżony skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień i udzielał odpowiedzi jedynie na pytania swojego obrońcy (t. XII, k. 2276). W postępowaniu przygotowawczym M. W. (1) wyjaśnił, że nie brał udziału w produkcji narkotyków. M. W. (1) dodał, że zatrzymanie do sprawy prowadzonej w Prokuraturze Okręgowej w Ostrołęce było niefortunnym przypadkiem. Ukrywał się wtedy i pojechał do kolegi – K.. Zaznaczył, że Ł. K. (1) to jego były szwagier, gdyż był w związku z siostrą – J. K. przez okres 6 – 7 lat. Oskarżony wyjaśnił, że nie zna J. B. (1), zaś osobę o pseudonimie (...) zna jedynie z widzenia, gdyż mieszkał niedaleko niego. Nie zna też M. K., ani D. O.. Zaznaczył, że nie zna osoby o ps. (...). Nie zna również R. P.. Zna zaś osobę o ps. (...), który to jest kolegą z podwórka ( tom V k. 921 – 923).

Podczas posiedzenia w przedmiocie tymczasowego aresztowania oskarżony M. W. (1) wyjaśnił, że został skazany za produkcję amfetaminy i dlatego ukrywał się przez półtora roku w miejscu, gdzie była produkowana amfetamina wówczas przedstawiono mu zarzut udziału w produkcji amfetaminy, zatrzymano tam również jego szwagra – Ł. K. (1) oraz jego kolegę H. K. ( tom V z k. 928).

Po zapoznaniu się z zeznaniami J. B. oskarżony M. W. (1) wskazał, że świadkowi coś się pomyliło, raz go wymienia, innym razem myli go z osobą o ps. (...). Oskarżony wyjaśnił, że na podwórku u niego był chłopak o pseudonimie (...) – M.. Oskarżony wyjaśnił, że nie ma z tymi przestępstwami nic wspólnego. Był pod W., ale nie brał udziału w produkcji (tom VI z k. 1167- 1169 ).

Sąd zważył, co następuje.

Zebrany materiał dowodowy wykazał, że oskarżeni Ł. K. (1) i M. W. (1) dopuścili się zarzucanych im czynów. Nie przedstawili oni w procesie sądowym wiarygodnej wersji, która mogłaby być podstawą czynienia przez Sąd zgodnych z prawdą ustaleń faktycznych. Co prawda, nie przyznali się do popełnienia zrzucanych im czynów, jednakże w ocenie Sądu te zaprzeczenia oskarżonych nie wytrzymały jednak konfrontacji zarówno z innymi dowodami, jak też z elementarnymi zasadami logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego.

Wyjaśnienia oskarżonych Sąd Okręgowy ocenił jako sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym i w ocenie Sądu stanowią jedynie ich linię obrony.

Wobec okoliczności, iż oskarżeni nie przyznali się do zarzucanych im czynów i właściwie odmówili złożenia wyjaśnień, Sąd oparł swoje ustalenia stanu faktycznego jak i ocenę dowodów, przede wszystkim na zeznaniach świadka koronnego J. B. (1) złożonych zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i postępowaniu sądowym, a także na dowodach, które wspierały depozycje tegoż świadka, jak i opiniach biegłych.

W postępowaniu przygotowawczym – przed wyłączeniem sprawy oskarżonych Ł. K. (1) i M. W. (1) do odrębnego rozpoznania - status świadka koronnego uzyskał J. B. (1), który złożył obszerne wyjaśnienia, a następnie zeznania, dotyczące swojej działalności przestępczej po wyjściu z Zakładu Karnego w 2006 roku oraz kilkudziesięciu innych osobach biorących udział w przestępstwach. Należy w tym miejscu wskazać, iż wyłączenie do odrębnego postępowania niektórych osób lub o niektóre przestępstwa nie powoduje utraty nadanego statusu świadka koronnego ustanowionego przez Sąd na wniosek prokuratora.

W związku z tym, że najobszerniejsze depozycje złożył w niniejszej sprawie J. B. (1), dowód ten z racji znaczenia w procesie i jego objętości wymagał szczególnie wnikliwej i wszechstronnej oceny. W swoich wyjaśnieniach składanych w charakterze podejrzanego oraz składanych później zeznaniach w charakterze świadka J. B. (1) dokładnie i precyzyjnie wskazał osoby, które należały, do grupy kierowanej najpierw przez M. A. pseudonim (...), a następnie D. O. pseudonim (...). Świadek dokładnie opisał proces produkcji narkotyków, wskazał miejsca, w których odbywała się produkcja, ilości produkowanych narkotyków, okoliczności zbytu amfetaminy i co istotne – osoby biorące udział w produkcji, w poszczególnych miejscowościach.

Depozycje J. B. (3) Sąd ocenił jako spójne, konsekwentne i logiczne. Treść tych zeznań i jego zachowanie podczas ich składania przed Sądem wskazują, że nie ukrywał on rozmiaru ani charakteru prowadzonej działalności przestępczej, w sposób rzetelny przedstawił też okoliczności dla siebie niekorzystne.

Jak wynika z ugruntowanego w doktrynie stanowiska, fakt że zeznania osoby, której nadano status świadka koronnego stanowią praktycznie jedyny dowód obciążający, nie mogą dyskwalifikować jego samego jako źródła dowodowego ani jego zeznań jako środka dowodowego, które to zeznania podlegają ocenie jak każdy dowód (vide: np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 04.04.2013 r., sygn. akt. II KK 67/13).

Możliwość oparcia orzeczenia o winie na zeznaniach świadka koronnego jako jedynym dowodzie, jawi się zatem jako zgodna z regułami procedury karnej. Nie należy zapominać, że świadkowi koronnemu nie tylko przysługują stosowne uprawnienie, ciążą na nim również obowiązki, których niedotrzymanie skutkuje pozbawieniem nadanego statusu i utratą niekaralności, jeśli świadek taki np. zeznał nieprawdę (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25.06.1997r. o świadku koronnym). Zdaniem Sądu nie można założyć, jakoby obietnica bezkarności, jaką uzyskuje świadek koronny, skłaniała go do obciążania oskarżonych za wszelką cenę, nawet przez posługiwanie się kłamstwem, bo taka postawa leży w interesie tego świadka. (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 27.10.2008r. sygn. akt II Aka 102/08 , KZS 2009/1/68). Ponadto świadek koronny nie jest ofiarą przestępstwa, ale sprawcą i ujawnia nie tylko swoje przestępstwa ale też te popełnione przez inne osoby. Z jednej strony dzięki takiemu postępowaniu może zapewnić sobie bezkarność, ale z drugiej strony naraża się na zemstę współsprawców, co przy uwzględnieniu jego konsekwentnych zeznań, którymi obciążał inne osoby - dodatkowo świadczy o jego prawdomówności (vide m.in.: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10.11.2009r., sygn. akt II KK 155/09, OSNwSK 2009/1/2252).

Przedstawiając stanowisko doktryny i przechodząc na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że zeznania świadka koronnego J. B. (1) złożone na etapie postępowania przygotowawczego były spontaniczne, wskazywał on początkowo na wydarzenia i osoby, które miały dopuścić się ciężkich przestępstw, w tym kierowania zorganizowaną grupą przestępczą. Oskarżeni Ł. K. (1) i M. W. (1) w relacjach świadka koronnego pojawiają się ubocznie i jako osoby, które w działaniach grupy przestępczej praktycznie nie miały nic do powiedzenia. Były to osoby niedecyzyjne i nie miały wpływu na strukturę grupy, uczestnicząc w produkcji amfetaminy wykonywały jedynie polecenia swoich „przełożonych”. Jednakże były to osoby niezbędne do produkcji amfetaminy, gdyż posiadały wiedzę o poszczególnych cyklach wytarzania amfetaminy metodą L.. Świadek koronny zeznając, spontanicznie opowiadał o swoich przestępczych procederach popełnionych również w ramach zorganizowanej grupy, z którą się identyfikował i zdaniem Sądu nie chodziło mu o pogrążenie oskarżonych.

Fakt istnienia zorganizowanej grupy przestępczej, o której działalności relacjonował świadek koronny potwierdzają obszerne wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym przez J. S. (1) oraz jego konkubiny J. D.. Aczkolwiek nie wspominają oni o oskarżonych Ł. K. (1) i M. W. (1), to przedstawiają obraz pokrywający się wyjaśnieniami J. B. (1) w zakresie działania grupy przestępczej kierowanej przez M. A. (k. 178 – 185, 191, 2879 – 2882, 76 – 95, 96 – 114, 115 – 131, 132 – 144, 145 – 149, 150 – 157v, 158 – 166, 167 – 177, 197 – 209, 2676 - 2679). W ocenie Sądu Okręgowego właśnie te złożone przez nich wyjaśnienia i zeznania dodatkowo wzmacniają i wskazują na prawdomówność J. B. (1).

Należy zaznaczyć, iż J. B. (1) w postępowaniu przygotowawczym rozpoznał na zdjęciu (...), wskazał, iż nie ma wątpliwości, że na okazanym zdjęciu jest Ł. K. (1). Wówczas podejrzany oświadczył, że to na pewno (...), jego nazwisko znał, ale nie pamiętał (k. 1469). Na rozprawie w dniu 17 czerwca 2013 roku potwierdził, iż na okazanym mu zdjęciu w postępowaniu przygotowawczym rozpoznał (...), czyli Ł. K. (1) (k. 2569).

Świadek koronny rozpoznał również (...) (M. W. (1)), którego określał jako chłopaka, zatrzymanego pod W. na produkcji (k. 1543)

Świadek koronny J. B. (1) złożył także obszerne wyjaśnienia dotyczące zorganizowanej grupy przestępczej określanej jako „ (...)”, kierowanej przez M. A. pseudonim (...), a następnie przez D. O. pseudonim (...) oraz działalności tych grup w zakresie produkcji narkotyków i ich zbywaniu. W swoich zeznaniach J. B. wskazał przestępstwa w jakich zarówno sam uczestniczył, jak również wspólnie i w porozumieniu m.in. z oskarżonymi Ł. K. (1) i M. W. (1).

Analizując obszerne depozycje świadka koronnego Sąd Okręgowy zważył, co następuje: Odnośnie zarzutu I aktu oskarżenia, tj. działania oskarżonego Ł. K. (1) w zorganizowanej grupie przestępczej M. A. pseudonim (...) w okresie od początku sierpnia 2006 roku do 14 października 2006 roku świadek koronny J. B. (1) wyjaśnił, że z Ł. K. (1) poznał się za pośrednictwem D. G. (1) pseudonim (...) w 2006r. Wówczas dowiedział się, że K. produkuje amfetaminę dla (...) w tak zwanej w „drugiej gierkówce”. Oni wtedy produkowali dla (...), dopóki ten nie został aresztowany. A po jego aresztowaniu (...)- G. D. zwerbował K. i (...) tj. C. M. (1) do produkcji amfetaminy dla (...), (...), (...) i świadka” (k. 2393).

J. B. (1) wskazał, że M. A. miał doświadczenie w produkcji amfetaminy i potrzebne do tego kontakty. Miał też grupę ludzi, z którymi współpracował. Był najważniejszy, decydował o wszystkim - terminie, ilości, miejscu, składzie osobowym. To (...) też określał stawki kto i ile dostaje za produkcję. Miał też grupę ludzi, z którymi stale współpracował. Potem pojawiła się M. spod S., S., J. dziewczyna S., potem M. - B. i Majster (k. 1602 - 1603).

Z relacji J. B. (1) wynika, że oskarżony Ł. K. (1) pseudonim (...), (...) działał w zorganizowanej grupie przestępczej. Świadek koronny J. B. (1) wielokrotnie w swoich wyjaśnieniach i zeznaniach wskazuje, że oskarżony produkował dla M. A. narkotyki, który miał grupę swoich ludzi i z którymi współpracował w ramach przestępczej działalności grupy. Wskazał miejsca, w których produkował z K. narkotyki oraz ilości wytworzonej amfetaminy. Tak złożone zeznania i wyjaśnienia J. B. (1) są logiczne i obrazują sposób funkcjonowania tej grupy. Te zeznania mają wsparcie w relacji zwłaszcza J. S. (1) oraz J. D. i częściowo M. A. Z tych powodów Sąd dał wiarę zeznaniom J. B. (1), co do zarzutu stawianego Ł. K. (1), co do działalności w zorganizowanej grupie przestępczej.

Odnośnie zarzutu II aktu oskarżenia, tj. działania oskarżonego Ł. K. (1) w zorganizowanej grupie przestępczej D. O. pseudonim (...) w kresie od 1 listopada 2006 r. do 13 grudnia 2007 r. świadek koronny J. B. (1) wyjaśnił, że (...) wrócił do Zakładu Karnego w P. w październiku 2006r. Potem razem z D. G. (1) w okresie od listopada 2006 r. do wiosny/lata 2007 r. brali towar od N.. Z relacji J. B. (1) wynika, że do D. G. (1) ps. (...) zgłosili się (...) z (...), żeby razem produkować amfetaminę. Ustalenie było takie, że oni tj. ( (...) i (...)) dają płyn, odczynniki i dziuple a J. B. z D. G. (1) osoby (...) do produkcji tj. (...) i (...) oraz sami dokonują „strącenia”. Ta sytuacja trwała do wpadki (...) pod W. – w grudniu 2007r. J. B. (1) wskazał, że w tej ekipie najważniejszy był (...). To z jego inicjatywy wszystko się zaczęło, on miał najwięcej do powiedzenia bo załatwiał płyn, tj. (...), decydował o tym kiedy będzie produkcja, ile z konkretnej produkcji może dostać on sam oraz Beczka. O podziale pieniędzy też decydował (...). J. B. zeznał, że z Beczką załatwiali tematy z Małolatami, opłacali ich, oraz załatwiali odbiorców, w ich części oraz transport. Z relacji wynika, że dla (...) był prawą ręką. W grupie (...) był też A. W. (2), zajmował się transportem jak również jeździł z gotowym towarem do odbiorców. Był też (...), który przewoził odczynniki. J. B. zaznaczył, że w grupie był jeszcze G. - strażnik miejski, który był takim zabezpieczeniem w C., gdyż grupa płaciła mu pensję za przekazywanie informacji, które posiada o grupie policja (k. 1602 - 1603).

Ponadto J. B. (1) zeznał, że od początku 2007 r. (...) zaczęli produkować dla (...) i (...). (...) produkowali na pewno 4 – 5 razy za każdym razem 40 litrów (...). Z tych 10 l mieli zawsze 5,5 – 6 kg amfetaminy czystej poza tym pierwszym razem, gdzie było jej 6,5 kg. Zawsze dodawali do tej czystej amfetaminy kreatyny, żeby zwiększyć ilość amfetaminy, co dawało 10 kg po wymieszaniu (k. 1280).

Świadek koronny wielokrotnie zeznawał, że po propozycji (...) i (...) D. G. (1) zaproponował, żeby im wysłać małolatów od Barona – (...) i (...), którzy już dla (...) coś robili na gierkówce i u babci (...) w O.. Z relacji świadka koronnego „M. poszli do G. i Suchego produkować w okolicy W., gdzie produkowali od początku 2007 roku. Tam produkcja odbywała się średnio raz w miesiącu. J. B. (1) zeznał, że istniała taka umowa, iż on i D. G. (1) dają do produkcji (...), (...) i (...) resztę, tj. płyn (...), sprzęt, a ponadto opłacają (...). Z 40 l (...) (tyle na produkcję brali (...) jednorazowo), 10 l było dla B. i G., a 30 l dla (...) i (...). Potem była korekta tej umowy, że G. z Suchym opłacali Małolatów z tych 30 l a B. z G. z 10 l”. (k. 1276)

J. B. (1) potwierdził, że kiedy (...) został aresztowany to część osób, w tym K. i (...) przeszła do grupy kierowanej przez D. O. pseudonim (...). W tym okresie 3-5 razy wyjeżdżał gdzieś na produkcję K. wraz z (...), zabierając 40l płynu (...), z czego 10l było J. B. (1) i D. G. (1). Oni to przerabiali gdzieś w okolicy W.. Świadek zeznał, że ten produkt z. (...) przewożony był do niego na ul. (...) w C., gdzie dokonywał tzw. „strącania”. Dalej świadek wskazała, że przy tym strąceniu nie był obecny K.. J. B. (1) zeznał ponadto, że pamięta, iż w O. była produkcja amfetaminy, w której uczestniczył K.. W O. było to na posesji „babci” D. G. (1). W tej produkcji brał udział oskarżony Ł. K. (1) z (...). Świadek zaznaczył, że widział ich, ponieważ przynosił im odczynniki, kolby, aczkolwiek bezpośrednio w tej produkcji nie brał udziału. (k. 2394).

W postępowaniu sądowym świadek koronny J. B. (1) potwierdził złożone w postępowaniu przygotowawczym wyjaśnienia i zeznania, zeznał ponadto, w zakresie działalności oskarżonego Ł. K. (1) w obu zorganizowanych grupach przestępczych - zarzut I i II - że: z Ł. K. (1) poznał się, kiedy sam oskarżony mówił mu, że produkuje amfetaminę dla Barona w tak zwanej drugiej gierkówce. Po aresztowaniu Barona, część osób, w tym Ł. K. (1) i Majster przeszła do grupy kierowanej przez D. O. pseudonim (...). W tym czasie K. z Majstrem wyjeżdżali około 3 - 5 razy na produkcję, zabierając 40 l (...) z czego 10 l było J. B. (1) i D. G. (1). Świadek koronny zeznał, że oni to przerabiali gdzieś w okolicach W.. Następnie produkt wytworzony z 10 l (...) był przywożony do J. B. do C. na ul. (...), gdzie świadek strącał Była jedna, może dwie produkcje w O. u babci D. G. (1). Tam produkował właśnie (...) z (...) (k. 2393 - 2394).

Z wypowiedzi J. B. (1) wynika, iż Ł. K. (1) wiedział, że pracuje dla M. A. pseudonim (...) i D. O. pseudonim (...). Świadek wywnioskował tak, między innymi po tym, jak sam Ł. K. (1) mu powiedział, gdy się poznali, że produkuje dla (...), ponadto J. B. (1) dodał, że wie, iż między (...) Ł. K. (1) były jakieś problemy z rozliczeniami. Dodał, że K. wspominał, iż jeśli jemu i Majstrowi (...) nie wypłaci, to on to inaczej załatwi (k. 2394).

Również z tych zeznań świadka koronnego wynika jasno, że oskarżony Ł. K. (1) - pseudonim (...), (...), działał w zorganizowanej grupie przestępczej. Świadek koronny J. B. (1) wielokrotnie w swoich wyjaśnieniach i zeznaniach – szczególnie relacjonując poszczególne produkcje – wskazuje w jakich miejscach oskarżony produkował dla D. O. pseudonim (...) narkotyki. Te zeznania i wyjaśnienia J. B. (1) są spójne, logiczne i obrazują sposób funkcjonowania Ł. K. (1) w obu przestępczych grupach. Z tych względów Sąd Okręgowy dał wiarę zeznaniom J. B. (1) w zakresie zarzutu I i II postawionego oskarżonemu Ł. K. (1).

Z powyższych relacji świadka koronnego wyłania się obraz dwóch zorganizowanych grup przestępczych, w których oskarżony Ł. K. (1) spełniał rolę jednego z (...), a jego zadaniem była produkcja amfetaminy. Tym zeznaniom należało dać wiarę, ponieważ dopełniają wcześniej złożone przez świadka koronnego J. B. (1) wyjaśnienia i zeznania z postępowania przygotowawczego. Ponadto wskazać należy, iż zeznania te zasługują na wiarygodność, między innymi dlatego, że świadek potrafi przyznać się, iż nie wie jaka ilość amfetaminy została wytworzona, w tych produkcjach, w których on nie brał czynnego udziału.

Odnośnie zarzutu III, IV i V aktu oskarżenia , świadek koronny J. B. (4) wyjaśnił, że (...) szukał innego miejsca na produkcję. On znalazł takie miejsce na trasie (...), które nazywali „drugą gierkówką”, poprzez osoby sprzedające przy drodze jakieś owoce. Był to stary budynek, na dole mieścił warsztat, a na górze były inne pomieszczenia. Wpadli na pomysł, że T. M. założy na dole warsztat, np. kowalski a oni będą produkować amfetaminę u góry. J. B. zeznał, że nie był tam, w tym domu gdy produkowano narkotyki. Wskazał, że na produkcji tam był inny skład z (...): S. i M. oraz ps. (...)/”B.” o imieniu Ł., który wpadł na produkcji pod W. (dotyczy to Ł. K. (1)), ps. (...) z bloków z C.. Wytworzono wówczas 50 kg amfetaminy, z czego 40 kg wziął J. B. (k. 1270).

Świadek wyjaśnił, że z tych produkcji (...) w okolicach W., których było 4-5, a on wraz z D. G. (1) odbierali aminę, z której sami strącali. Z zeznań świadka wynika, że z towaru Beczki i jego odbiorcami afetaminy byli D. z G. i (...), który wziął z tych produkcji co najmniej 2 razy po 10 kg, reszta poszła do (...).

W postępowaniu sądowym świadek koronny J. B. (1) potwierdził złożone w postępowaniu przygotowawczym - w omawianym zakresie - wyjaśnienia i zeznania, zaznaczając ponadto, że: nigdy nie był na „drugiej gierkówce”. Wie gdzie to jest, ale nie potrafiłby tam trafić. To od Ł. K. (1) świadek koronny posiada wiedzę, co się działo podczas produkcji na „drugiej gierkówce”w okresie sierpień 2006- październik 2006. Świadek koronny zeznał, że nie wie, jakie ilości były przez nich przerabiane. Dodał, że nie kojarzy miejscowości A., ale wydaje mu się, że to jest ta „druga gierkówka”. Świadek zeznał, że z drugiej „gierkówki” przetrzymywał łącznie 50kg amfetaminy. To była jakaś połowa wakacji 2006r., do momentu aresztowania (...). Narkotyki te przywoził D. G. (1) z S. (k. 2394 - 2395).

J. B. (1) potwierdził, że (...), czyli C. M. (1) ps. (...) i (...) poszli do M. K. ps. (...) i D. O. ps. ”Suchy” produkować na dziuplę w okolicach W., gdzie produkowali od 2007r. Tam produkcja była średnio raz w miesiącu. Z 40 l, 30 było dla (...) i (...), a 10 l było dla niego i dla D. G. (1) ps. (...).

Potwierdził też, że (...) miał załatwiać D. O. ps. (...) z M. K. ps. (...), bo (...) miał największe kontakty. Oni mieli też sprzęt, „dziuple” i odczynniki. J. B. z (...) dawali im (...) do produkcji, (...) i C. M. (1) ps. (...). Do tej produkcji (...) miał załatwić 40 l (...), z czego 10 l otrzymał B. i (...) a 30 l było przeznaczone dla (...) i (...). Z relacji świadka wynika, że (...) na początku mieli opłacać (...) i (...) a potem każdy opłacał ich ze swoich działki.

Świadek wielokrotnie, w trakcie postępowania przygotowawczego potwierdził, że od początku 2007 r. M. produkowali dla (...) i (...), że produkowali na pewno 4 – 5 razy, za każdym razem 40 litrów (...). Z tych 10 l (...) należących do J. B. i D. G. mieli zawsze 5,5 – 6 kg czystej amfetaminy poza tym pierwsza produkcja, gdzie było jej 6,5 kg. J. B. (1) zeznał, że do wytworzonej amfetaminy dodawali kreatyny, żeby wychodziło 10 kg amfetaminy po wymieszaniu (k. 1280).

J. B. (1) zeznał, że kupił 20 l (...). Z tego płynu towar (...) i (...) produkowali u „babci” Beczki. Strącanie zaś było u niego na ul. (...) w C.. Świadek potwierdził, że wyszło z tego już po domieszaniu 20 kg. Z tego wziął 5 kg (...) ze S., 10 kg wziął (...) z ok. M. dla ludzi z K.. Dodał, że 2 kg wziął (...) z P.. Byli jeszcze inni odbiorcy z tej partii tzw. (...) bo byli z L. z ok. T.. Oni wzięli 2 kg. Jeszcze jeden kilogram wziął (...) z C. kolega (...). Świadek zaznaczył, że sprzęt na tę partię a była ona z jednej linii, był kupiony za pieniądze (...), (...), (...) i jego. To było wtedy jak (...) już siedział ( k. 1286).

J. B. (1) potwierdził, iż wiedzę o produkcjach, w których nie brał udziału ma od K. i M. A. ps. (...), natomiast o nieustalonej miejscowości z 2007 roku od M. K. i D. G. (1). Świadek zeznał, że ma wiedze również o innych produkcjach, w których brał udział Ł. K. (1). W okresie od początku 2007 roku do końca 2007 roku Ł. K. (1) produkował kilka razy w O., raz na S. w C., raz w okolicach U. i pod W., gdzie został aresztowany (k. 2416).

J. B. (1) ustosunkował się i złożył depozycje dotyczące wytworzenia w okresie od 28 września 2007 roku do 5 października 2007 roku w miejscowości M. nr 22 w okolicy U., w U. oraz C. co najmniej 32 l płynnej i 40 kg stałej amfetaminy. J. B. (1) wyjaśnił, iż jego znajomy K. K. (2) skontaktował się z A. C. (1), aby ten znalazł miejsce, w którym mogliby produkować amfetaminę. W związku z powyższym A. C. (1) wynajął w miejscowości M. garaż, zaś właścicielowi posesji powiedział, że będą robić coś ze spirytusem. Umówili się, że właścicielowi posesji zapłacą 1500 zł za tydzień. Rozłożyli sprzęt w stodole, ale produkowali w garażu. Świadek J. B. (1) zeznał, że tam został, bo miał robić jedynki na 4 liniach, a potem miał przyjechać właśnie (...) i robić kwasy i sodę, w ramach procesu metodą L.. Z wypowiedzi świadka koronnego wynika, iż na strącanie nie było tam miejsca i zostało tam przywiezione 100 l (...), z czego 20 l było świadka i (...) a 80 l (...) i (...). W ciągu 2/3 dni świadek J. B. (1) zrobił jedynki, a następnie (...) przywiózł (...). Świadek J. B. (1) zeznał, że (...) produkował na dwie nitki a on z kolegą A. pomagali rozlewać kwasy i sody ( k. 1281). J. B. (1) dodał, że w pewnym momencie został na miejscu produkcji sam z (...), ale regularnie przyjeżdżał do nich (...). J. B. (1) wskazał, że tam w M. z pewnością przerobili 50 l (...) ( k. 1282). Z obawy przed policją zabrali z (...) zabrali czystą aminę i odjechali z K. K. (2), pozostawili resztę sprzętu, bo nie mieli kontaktu ani z (...) ani z (...) (k. 1282). Z relacji świadka koronnego wynika, że K. K. (2) zawiózł ich do mieszkania znajomego rybaka w U. i tam zostali. Ten rybak był wówczas na morzu. J. B. (1) zeznał, że w tym mieszkaniu strącił ok. 5 kg amfetaminy i dał z tego 1 kg K., za to, że z C. znaleźli im szybko dziuplę. Pozostałe 4 kg wziął od niego Długi z M. (…) Zapłacili od razu po 5,5 tysiąca (k. 1282).

Na rozprawie świadek potwierdził, iż Ł. K. (1) pseudonim (...) produkował tam na 4 liniach (k. 2411).

Świadek wskazał, że do produkcji amfetaminy w okolicach S. było przeznaczone 100 l BM. Z uwagi na niebezpieczeństwo wpadki zużyto tylko połowę (...) a pozostałe 50 l tego płynu przewieziono pod W., gdzie zostali zatrzymani M. W. (1) i Ł. K. (1). Z tych 50 l - 10 l było jego i (...), reszta (...) i (...). Szukali, dziupli żeby ten towar przerobić. Wtedy udali się do (...) z P., który pokazał im swoją posesję i powiedział, że można robić u niego nas strychu (…). Zawieźli tam sprzęt na tzw. jedynki na dwie linie. Z relacji J. B. (1) wynika, że pojechał tam (...) z (...) (M. W. (1)). Oni robili tam jedynki ale niewiele zrobili bo okazało się ze są tam 3 gniazda os i trzeba się stamtąd ewakuować. Świadek zeznał, że z tej posesji (...) wszystko zabrali do babci (...) z J. G. (1) jego busem. (...) zaoferował się, że znajdzie jakaś inną dziuplę. Wynajął na swoje dane dziuplę pod W.. Sprzęt zawiózł G.. J. B. (1) wskazał, że był tam, ale jeszcze przed produkcją. Tam miała być produkcja w pomieszczeniach gospodarczych czy stajniach po lewej stronie posesji. Tam produkował (...), (...), H. i Z. z N. czy P.. (...) z (...) dokończyli produkcję do czystej aminy. Z relacji świadka koronnego wynika, że strącał amfetaminę u siebie na P. i wyszło z tego ponad 20 kg ( k. 1283, 1709).

Świadek zeznał, iż u babci (...), to nie była jednorazowa produkcja. Było tam przerabiane ok. 20 l (...) za każdym razem. Uzyskiwali za a każdym razem co najmniej 20 kg amfetaminy (k. 2397)

J. B. (1) w postępowaniu przygotowawczym rozpoznał na zdjęciu mężczyznę, u którego była produkcja pod S., potwierdził to również na rozprawie. Wskazał co prawda, iż mówił o nim wcześniej J., ale nie potrafił powiedzieć na pewno, czy tak ma na imię. Po odczytaniu danych rozpoznanego na zdjęciu mężczyzny (B. D.), świadek wskazał, że jest to ten z dziupli pod S., którego kojarzył z imieniem J. i że jest to na pewno ten człowiek (k. 1543).

J. B. (1) podsumowując wytwarzanie przez oskarżonych amfetaminy wskazał, że z tego co pamięta zużyto to do produkcji amfetaminy przy K. ponad 200l (...), a (...) – M. W. (1) brał udział przy 50-60 l (...) (k. 2394).

J. B. (1) w składanych depozycjach wskazał odnośnie M. W. (1), iż brał on udział jedynie w produkcji w P. i pod W., gdzie został zatrzymany. Świadek zeznał, iż oskarżony M. W. (1) mógł w P. wyprodukować 20 – 30 kg amfetaminy, zaś w przypadku Ł. K. (1) była to dużo większa ilości, ze względu na to, że uczestniczył przy 4 – 5 produkcjach pod W., w S., w O., ale nie jest w stanie tego określić, co do ilości, mogło to być wyprodukowane ponad 100 kg. Świadek zeznał, że podaje minimalną liczbę miejsc i ilości produkowanej amfetaminy przez obu oskarżonych (k. 2570 – 2571).

J. B. (1) zeznał, że w P. widział M. osobiście, kiedy przywozili sprzęt do produkcji. Świadek zeznał, że widział go osobiście co najmniej raz, kiedy był w pomieszczeniu na samej górze, tam gdzie było gniazdo os (k. 2574).

J. B. (1) wskazał, iż z 40 l (...) można wyprodukować co najmniej 24 kg czystej aminy, ale dodał, że nigdy się nie opłacało sprzedawać czystej aminy, dlatego stosowali wypełniacze (kreatynę), aby zwiększyć ilość amfetaminy.

Świadek dodał, a zarazem ponownie potwierdził, że na posesji babci D. G. (1) (...) to nie była jednorazowa produkcja. Było tam przerabiane ok. 20 l (...) za każdym razem, w wyniku czego uzyskiwali co najmniej 20 kg amfetaminy.

Oceniając tak obszerne depozycje J. B. (1) Sąd Okręgowy uznał je za wiarygodne, również w zakresie podawanych przez niego w poszczególnych produkcjach, ilości wytwarzanych narkotyków, kwot za które kupowali niezbędne odczynniki i za które zbywano narkotyki oraz osób, które brały udział w ich produkcji, zbywaniu i nabywaniu. Nie ulega wątpliwości, że z uwagi na obszerność złożonych wyjaśnień i zeznań przez J. B. (1) ilości wyprodukowanych i zbytych narkotyków, wielość zdarzeń przestępczych jakie opisał oraz ilość osób, które w tym uczestniczyły, może z upływem lat spowodować luki w pamięci. Jednakże wymowne są same fakty, co do osób biorących udział w produkcji, miejsc, w których wytwarzano (...). Świadek wyraźnie zaznaczył, że podaje minimalne ilości produkowanej amfetaminy jak i ilości produkcji w poszczególnych miejscach.

Należy zwrócić uwagę, iż gdyby oskarżony wyuczył się składanych przez niego zeznań, to niewątpliwie byłyby one w szczegółach identyczne. Tymczasem – jego relacje głównie koncentrowały się na własnej osobie oraz na osobach wyżej stojących w grupie przestępczej. Mimo niewielkich, nieistotnych rozbieżności świadek ten zeznawał konsekwentnie i pomimo upływu czasu od przedstawianych wydarzeń, opisał działania zorganizowanej grupy przestępczej oraz roli jaką odegrali w niej oskarżeni. Z tych też względów jego zeznania, zdaniem Sądu, są wiarygodne i zasługują na danie im wiary nie tylko dlatego, że je złożył, ale gdyż znajdują potwierdzenie również w zeznaniach innych świadków. Świadek B. D. zeznał, że nie zna oskarżonych, natomiast zna A. C. (2). B. D. zeznał, że wynajął mu garaż. A. C. (2) powiedział świadkowi, że chce u niego rozlać spirytus. Przelewanie trwało 5 – 6 dni, zapłacili mu za udostępnienie garażu 1500 zł (k. 2338). Świadek sprecyzował, że w 2007 roku przyjechał do niego A. C. (2) z jakimś mężczyzną i chciał wynająć pomieszczenie gospodarcze do rozlania spirytusu. Gdy świadek się zgodził, wieczorem tego dnia przyjechało 3 mężczyzn V. (...) koloru zielonego. Jeden z nich nazywał się J.. Przywieźli ze sobą w kartonach puste butelki, dwa zielone plastikowe pojemniki po ok. 200 l puste, nakrętki w kartonie, rurki szklane. Mieli tez ze sobą substancję zieloną podobną do smaru. Świadek zeznał, że mieli również ze sobą sodę kaustyczną. Udostępnił im dostęp do wody i prądu. Świadek zeznał, że do tych pomieszczeń wszedł, dopiero gdy po 5 dniach mężczyźni opuścili garaż. Świadek zeznał, że gdy wszedł tam po ich wyjeździe, to strasznie śmierdziało. Po dwóch, trzech dniach od opuszczeniu garażu zorientował się, że w pomieszczeniu nie był rozlewany spirytus. Bratanek powiedział mu, że to była produkcja amfetaminy (k. 1747 – 1750).

Ponadto na okazanych zdjęciach B. D. rozpoznał A. C. (2) oraz K. K. (2) - nie znał jego danych, ale rozpoznał go jako tego, który przyjeżdżał do niego na działkę, gdy pozostali mężczyźni byli w garażu (k. 1753). Zeznania świadka B. D. Sąd uznał za wiarygodne, gdyż są spójne i logiczne i co najważniejsze współintegrują z zeznaniami J. B. (1), co do okoliczności produkcji amfetaminy w M., gdzie pomieszczenia wynajął właśnie A. C. (2).

Potwierdzenie depozycji J. B. (1) stanowią również zeznania i wyjaśnienia J. S. (1) , który zeznał, iż zajmował się produkcja narkotyków w postaci amfetaminy od 1999 roku do 2006 roku, z tymże z uwagi na pobyt w Zakładzie Karnym od 8 maja 2002 roku do 27 lipca 2005 roku miał przerwę w produkcji narkotyków. Ponownie podjął się produkcji narkotyków w okresie październik – listopad 2005 roku, kiedy to z zakładu karnego wyszedł M. A. ps. (...). J. S. (1) wyjaśnił, iż produkował narkotyk do około czerwca 2006 roku, do czasu, kiedy zaprzestał działalności przestępczej (k. 78 - 79). Świadek zeznawał o działalności grupy kierowanej przez M. A., o produkcji amfetaminy przez osoby wchodzące w skład tej grupy. J. S. (1) zeznał, iż osobę o pseudonimie (...) kojarzy z młodym chłopakiem mieszkającym nieopodal (...), ten chłopak spotykał się z O. – córką (...). Świadek pamięta, że gdy już nie pracował dla (...), to spotkał się z J. B. (1) i D. G. (1), którzy mówiąc o (...) stwierdzili, że to „dobry chłopak w kontekście planowanej przez nich produkcji amfetaminy, ale czy oni mu coś zaproponowali i czy z nimi coś robił to tego nie wiem” (k. 203).

Przesłuchany na rozprawie J. S. (1) wskazał, iż nie zna oskarżonych, nie kojarzył również ich nazwisk. Ponadto wskazał, że nie zna również D. O., B. D., A. C. (1), M. B. (1), R. P.. Świadek zeznał, że zna zaś D. G. (1) pseudonim (...) i M. A. ps. (...), z którymi produkował amfetaminę (k 2676). Świadek zeznał, iż nie słyszał, aby J. B. (1) miał podciąć komuś gardło. J. S. (1) zeznał, że B. ma na tyle chłodną osobowość, że nie mógłby tego zrobić, poza tym wie, co za to grozi. Zdaniem świadka B. rozwiązywał konflikty w inny sposób (k. 2678).

W ocenie Sądu również i te zeznania potwierdzają działalność grupy przestępczej kierowanej przez M. A. i funkcjonowanie w jej strukturach J. B. (1), jak i Ł. K. (1), o którym tylko słyszał, tym nie mnie w żaden sposób nie dezawuują zeznań J. B. (1), lecz również je wzmacniają.

J. D. zeznała, że nie zna oskarżonych, nazwiska K. i W. nic jej nie mówią. Została skazana za udział w produkcji amfetaminy i wskazała, że jej sprawa dotyczyła wydarzeń w A. w okresie 2006 roku. Świadek wskazała, iż A. są położne na trasie z W. do K., 50 – 70 km od W.. J. D. zeznała, że była tam podczas produkcji. Na miejscu byli J. S. (1), M. A. ps. (...), J. B. (1) i M. S. (2) zwana Kraśką. (...) przywiózł płyn na miejsce. Świadek zeznała, że całą produkcją zarządzał (...). J. B. (1) i M. S. (2) uczyli się, wykonywali polecenia Barona (k. 2879 - 2880). W postępowaniu przygotowawczym J. D. złożyła obszerne zeznania dotyczące okoliczności poznania M. A. ps. (...), współpracy J. S. (1) z M. A. (k. 178 - 185). Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne, gdyż są spójne, logiczne i znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale w szczególności w depozycjach J. B. (1) i J. S. (1).

Kolejny świadek C. M. (1) , w postępowaniu przygotowawczym wskazał, że zna dwie osoby, które występują w przedstawionych mu zarzutach, tj. Ł. K. (1) ps. (...) i M. A. ps. (...). Dalej wyjaśnił, że Ł. K. (1) to jego brat cioteczny, wie, że został on zatrzymany za produkcję amfetminy, ale nie zna szczegółów, ponieważ przebywał wtedy w areszcie. Z zatrzymanych wtedy osób zna H. S. (1) i M. W. (1) ps. (...). Zna także M. A., który przychodził często do jego ojca. D. G. (1) ps. (...) zna z widzenia, zaś pozostałych osób nie zna. Zaprzeczył, ażeby miał pseudonim i dodał, że nie wołają na niego Majster (t. VI, k. 1046). W ocenie Sądu zeznania tego świadka nie zasługują na walor wiarygodności, gdyż są sprzeczne z ustaleniami dokonanymi w postępowaniu przygotowawczym i sądowym na podstawie zeznań J. B. (1), który wyraźnie opisywał rolę C. M. (1) w wytwarzaniu amfetaminy, zwłaszcza u boku Ł. K. (1). To o nich mówiło się (...). Nadto trzeba zauważyć, iż jest osobą bliską oskarżonemu K., co powoduje, iż stara się jego nie obciążać.

R. P. zeznał, że oskarżonych zna z imion. Świadek wskazał, że ma firmę transportową. Zgłosił się do niego B. i przewoził dla niego pojemniki z cieczą i różne worki. Świadek zeznał, że został wtedy zatrzymany. Przewoził je z domu B. w C., następnie B. nawigował go i wskazał jaką drogą ma jechać. Świadek zeznał, że nie zna oskarżonych K. i W.. Ponadto R. P. dodał, że nie wie nic na temat popełniania przestępstw przez B.. Jednocześnie wskazał, iż sam B. pochwalił mu się raz, że produkuje amfetaminę.

Świadek wskazał, iż w zarzucie ma, iż udostępnił B. strych domu przy ul. (...) w P. – świadek zeznał, że w tym domu nie było bieżącej wody, była woda czerpana ze studni, tam nie było warunków, było ciężko wejść na górę (k. 2278 - 2279).

Także zeznania R. P. w jakimś sensie potwierdzają depozycje świadka koronnego albowiem to właśnie u niego w P. była dokonywana produkcja amfetaminy, która została przerwana z uwagi na gniazdo os. (...) świadek R. P. przewoził dla J. B. (1) odczynniki do produkcji amfetaminy. Tak więc jest to zgodne z depozycją świadka koronnego, co czyni jego zeznania za wiarygodne w zakresie nie tylko miejsca do produkcji amfetaminy w P., ale i też osób biorących udział (aczkolwiek świadek R. P. zaprzecza, aby znał oskarżonych, ale tym twierdzeniom tego świadka Sąd nie dał wiary).

M. A. ps. (...) w postępowaniu sądowym zeznał, że kojarzy z widzenia oskarżonych, bo są to osoby w wieku jego dzieci. Nie chciał odpowiedzieć na pytanie czy miał własną grupę przestępczą. Dodał, że znał D. G. (3), bo ten spotykał się z jego córką. Zaprzeczył, ażeby produkował z nim amfetaminę. Odnośnie osoby J. S. (1) wskazał, że był współoskarżonym w procesie produkcji amfetaminy w Ł.. Odnośnie zaś osoby o pseudonimie (...) zeznał, że zna jego ojca, a jego samego tj. (...) zna tylko z widzenia. Świadek zeznał, że nie wie nic na temat produkcji amfetaminy w U..

Świadek zeznał, że nie produkował amfetaminy w O., chociaż ma zarzut sprawstwa kierowniczego w postępowaniu prowadzonym w XVIII Wydziale Karnym. Dodał, że nic mu nie mówią miejscowości P., M., czy okolice W.. Nie był w miejscowości A. koło M.. W S. był ponieważ mieszkają tam jego znajomi. Nie zna ich nazwiska. Zna nazwisko kolegi – W. W. (1). M. S. (2) to jest konkubina W.. Zeznał, że produkcji amfetaminy nauczył tylko J. S. (1) (k. 2467 - 2469).

W ocenie Sądu zeznania M. A. nie mogą być uznane za wiarygodne, gdyż świadek ma przedstawione zarzuty w postępowaniu karnym prowadzonym w XVIII Wydziale Karnym Sądu Okręgowego, co powoduje, iż jego wypowiedzi mają na celu ochronę jego interesów procesowych. Znamienne jest to, że miał wiele do czynienia z produkcją amfetaminy, której nauczył m. in. J. S. (1), a ten przecież wyraźnie zeznał o przywódczej roli M. A. do października 2006 roku, do czasu jego osadzenia w Zakładzie Karnym.

P. P. zeznał, iż nie zna oskarżonych, widzi ich pierwszy raz, nie kojarzy nazwisk. Dodał, że określenie (...) (mieli zajmować się produkcją) występuje w jego procesie. Świadek zaprzeczał, aby przywoził przyrządy, naczynia, prekursory służące do nielegalnego wytwarzania amfetaminy. Wobec świadka toczy się postępowanie dotyczące obrotu środkami odurzającymi , udział w zorganizowanej grupie i pomocnictwa do produkcji narkotyków (k. 2719 - 2720). Podobnie jak w przypadku M. A., Sąd uznał zeznania P. P. za niewiarygodne, gdyż z uwagi na przedstawione zarzuty, świadek zaprzeczając zeznaniom J. B. (1) chroni swoje interesy procesowe.

D. G. (1) ps. (...) , zeznał, że także ma przedstawione zarzuty dotyczące produkcji i sprzedaży amfetaminy, sprawy toczą się w V Wydziale Sądzie Okręgowym Warszawa Praga i XVIII Wydziale Karnym Sądzie Okręgowym w Warszawie. D. G. (1) zeznał, że zna oskarżonych, gdyż mieszkali na jednym osiedlu. Jeden z nich Ł. K. (1) jest jego sąsiadem, drugi M. spotykał się z siostrą Ł. K. (1). Świadek zeznał, że rozpoczął działalność w produkcji narkotyków od w 2005/2006 r. Według niego nie istniała grupa (...). Wymyślił ją B., aby wybielić swoje czyny. Świadek był bliskim współpracownikiem B. (k. 2333 – 2336). W ocenie Sądu zeznania tego świadka częściowo zasługują na wiarygodność, gdyż stanowią potwierdzenie depozycji składanych przez J. B. (1), zwłaszcza w odniesieniu do udziału D. G. (1) w produkcji narkotyków. Sąd uznał te zeznania za niewiarygodne w części, w której świadek wskazuje, iż nie istniała grupa (...).

M. B. (1) zeznał, że nie kojarzy oskarżonych. Zna J. B. (1) i mężczyznę o pseudonimie (...). Produkował z nimi narkotyki i handlował z nimi. M. B. (1) zeznał, że głównie zajmował się produkcją, produkował w S., u M., pod B., P., nad morzem u jakiegoś leśnika. Według zeznań świadka w województwie (...) produkcją amfetaminy zajmował się (...) tj. D. G. (1) u jakiejś babci, ale świadek tam nie był. Świadek zeznał, że oskarżonych może kojarzyć z osobą Beczki, ale ich nie przypomina sobie. Pseudonimy (...) i (...) nic mu nie mówią. M. B. (1) zeznał, że z (...) współpracował około roku od 2005 roku. Dodał, że na początku (...) sam wybierał osoby do produkcji, m. in. na koniec przydzielono mu A. K. (2), żeby ten się przy nim nauczył. Zeznał też, że dla Barona produkcją zajmował się J. S. (3), który miał dwóch (...) z C.. Mówił na nich gruby i chudy. Świadek zeznał, ze raz widział tych małolatów na trasie do P., ale nie przyglądał im się. M. B. (1) zeznał, że współpracował z J. B. (1), wtedy kiedy (...) poszedł odbywać karę. Wtedy nawiązał współpracę z (...) i B. (k. 2520 - 2521).

W ocenie Sądu także i te zeznania potwierdzają depozycje J. B. (1) i J. S. (1). Co istotne, w jego relacjach przewijają się pseudonimy (...), pod którymi kryją się nazwiska Ł. K. i C. M.. Także i ten świadek mówi o grupie (...), a po jego zatrzymaniu o swojej współpracy z J. B. (1) i D. G. (1).

M. S. (1) potwierdziła, iż w miejscu jej zamieszkania w S., (...) znajdowały się sprzęty potrzebne do produkcji narkotyków. Świadek zeznała, iż nie zna oskarżonych, nie słyszała określenia (...), ani pseudonimów (...) i (...) (k. 3035 - 3036).

Zeznania M. S. (1) Sąd uznał za wiarygodne, gdyż są spójne i logiczne z relacją J. B. (1) i J. S. (1). To, że świadek nie zna oskarżonych, oznacza, że jej wypowiedzi są logiczne, bo w tym okresie rzeczywiście nie mogą ich znać, ani o nich słyszeć.

M. B. (2) – żona J. B. (1) zeznała, że nie zna oskarżonych. Świadek zeznała, że nie wiedziała, czym zajmował się jej mąż. M. B. (2) zeznała, że nie pamięta zdarzeń z udziałem J. B. (1) z użyciem broni, czy nadmiernej agresji wobec niej ze strony męża. Świadek wskazała dalej, że były pomiędzy nim awantury. Wiedziała, że mąż ma broń, ale zeznała, że twierdził, iż jest t straszak jakaś gazówka. M. B. (2) zeznała, że nie widziała aby J. B. (1) zazywał narkotyki, nie używał podcza awantur noży. Nie przypomina sobie, aby miał problemy z pamięcią. Ponadto świadek zeznała, że nie przypomina sobie zdarzenia, aby mąż użył broni w domu (k. 3307 - 3308).

W toku postepowania przesłuchano również biegłych: A. O. i W. K..

Biegła A. O. wykonywała opinie: 54/08 HE4 671/08 i HE 522/10. Jednak z opinii dotyczyła posesji w B., a druga przedmiotów, które zostały wykopane. Po zbadaniu tych przedmiotów stwierdziła obecność safloru, fenyloetntynal, amfetaminy, kwas siarkowy. Biegła wskazała, że ślady zabezpieczone w postaci ekstraktów i wymazów narażone są na czynniki zewnętrzne np. wilgotność, temperatura, deszcz. Dalej A. O. podkreśliła, iż czas od momentu kontaktu substancją do momentu oględzin jest to czas wietrzenia tych śladów, czyli minimalizowania obecności tych substancji. Dalej biegła wskazała, iż nie da się w konkretny sposób określić czasu utrzymywania się tych substancji. Doprecyzowała jedyni, iż jeżeli kontakt z substancjami jest długotrwały, to ślady utrzymują się dłużej. A. O. dodała, że wykonywali badania na podstawie pobieranych wymazów ze wskazanych miejsc i opinie były pozytywne. Jednakże biegła podniosła również, iż bywały również opinie, gdzie do badań dostawali próbki w wytypowanych miejsc, jednakże z uwagi na upływ kilku lat, opinie nie potwierdzały obecności śladów , aczkolwiek w ocenie biegłej nie wskazuje to, iż w tym miejscu nie było produkcji. Biegła wskazała również, iż nie przeprowadzano badań jak długo te ślady mogłyby się utrzymywać, nie widziała również żadnych publikacji na ten temat. Ponadto biegła wskazała, że z 1 litra (...) można wyprodukować od 6 – 8 kg amfetaminy. (k. 2516 – 2519). Z opinii nr (...) wynika, iż na przedmiotach zabezpieczonych podczas przeprowadzania oględzin pomieszczenia gospodarczego w O. w dniu 25 czerwca2010 r. nie stwierdzono obecności środków odurzających ani substancji psychotropowych kontrolowanych ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii. Należy mieć w tym miejscu na uwadze fakt, że 2007 roku, kiedy znajdowała się w tym miejscu produkcja amfetaminy do chwili zabezpieczenie przedmiotów z tego miejsca tj. dnia 25 czerwca 2010 roku minęły 3 lata.

Biegły W. K. podał, iż jest zajmuje się badaniami dotyczącymi narkotyków i przestępczości narkotykowej od 1992 roku. Biegły wskazał, że dobrym wskaźnikiem, czy w danym miejscu była produkowana amfetamina jest analiza wymazów pobrana z wentylacji również okien i z miejsc gdzie są przepływy powietrza. Biegły wskazał, że w takich miejscach zostają zazwyczaj śladowe ilości tych substancji, one nie są wyczuwalne, natomiast bardzo często możliwa jest identyfikacja metodami instrumentalnymi . W. K. wskazał, iż najdłuższy okres w jakim wykrył pochodne narkotyków w pomieszczeniu wynosi dwa lata. Ponadto biegły dodał, iż w przypadku odnowienia pomieszczenia, w którym produkowano amfetaminę, praktycznie uniemożliwiona jest identyfikacja produkcji (k. 2828 - 2829).

W ocenie Sądu opinie biegłych są kompletne i w sposób wyczerpujący odnoszą się do kwestii związanych z produkcją amfetaminy. Biegli opiniując opierali się na posiadanej wiedzy specjalistycznej i doświadczeniu. Opinie te nie wymagały uzupełnienia.

Wśród przesłuchanych w sprawie świadków znajdują się osoby, wobec których toczą się lub toczyły się postępowania karne w trakcie ich przesłuchiwania przed Sądem w związku z działalnością w grupie przestępczej i produkcją amfetaminy. Świadkowie ci pouczeni godnie z art. 182 § 3 kpk odmawiali odpowiedzi na pytania. W grupie tej znaleźli się: A. C. (1) (k. 2339), J. G. (2) (k. 2719), M. K. (k. 3153), D. O. (k. 2277 - 2278), A. W. (2) (k. 3357) i K. K. (2) (k. 3358).

Kolejna grupa świadków tj. D. K., K. W., B. B. (6) i R. K. (1), została przesłuchana po uwzględnieniu przez Sąd wniosku oskarżonego M. W. (1).

D. K. zeznał, iż nie zna oskarżonych. Ponadto zeznawał o konflikcie, który występował pomiędzy nim a J. B. (1). Świadek wskazał, iż w 1995 roku J. B. (1) jadąc samochodem z H. S. (2) zaczął strzelać do niego. Świadek zaznaczył, że na skutek tego zdarzenia został postrzelony jego szwagier B. B. (7). Świadek zeznał, że słyszał od D. G. (1), że J. B. (1) poderżnął gardło K. W. (k. 2615 - 2616). Zeznania te potwierdził B. B. (8) z rozbieżnością co do daty zdarzenia, gdyż świadek wskazał, iż to postrzelenie miało miejsce na przełomie 1998/1999. B. B. (8) zeznał, że widział w samochodzie, z którego oddano strzały kierowcę tj. S. i obok niego J. B. (1). – osobę która strzelała. Świadek wtedy został postrzelony (k. 2954).

K. W. zeznał, iż zna Ł. K. (1) z widzenia, nie wie, czym się zajmował. Ponadto wskazał, że zna J. B. (1), kiedyś byli kolegami, ale J. B. poderżnął mu gardło. Świadek zeznał, iż miało to miejsce w mieszkaniu J. B. (1), gdy udał się tam wraz z kolegą R. K. (2). Na miejscu spożywali alkohol do godzin porannych. Rano J. B. (1) nie mógł znaleźć pieniędzy i posądził o kradzież R. K. (2). Z relacji świadka wynika, iż J. B. (1) zaczął strzelać do R. K. z wiatrówki. Następnie przyjechał D. G. (1). Świadek zeznał, iż wtedy został posądzony o zabranie pieniędzy. K. W. zeznał, iż wtedy powiedział, że „daje swoje gardło, że nie wziął tych pieniędzy”. Z relacji świadka wynika, iż tych słowach J. B. (1) wziął nóż i poderżnął mu gardło. Świadek następnie był w szpitalu, gdzie odwiedził go J. B. (1), sugerując mu, aby nie mówił nic na temat tego zdarzenia. Dlatego też świadek początkowo składając zeznania nie wskazywał osoby, która dokonała tego uszkodzenia. (k. 2617 -2618).

R. K. (1) zeznał, że twarze oskarżonych są mu znajome, ale osób tych nie kojarzy. Zna J. B. (1). Dalej R. K. (1) zeznał, że był świadkiem zdarzenia, kiedy J. B. (1) poderżnął gardło K. W.. Świadek zeznał, że nie słyszał, aby J. B. (1) straszył W., iż ma nikomu nie opowiadać o tym zdarzeniu (k. 2876 - 2878).

W ocenie Sądu zeznania tych świadków miały ukazać negatywną stronę J. B. (1). Sąd nie neguje istnienia przedstawionych przez w/w świadków zdarzeń, jednakże zdaniem Sądu nie wpływają one na opisane przez J. B. (1) kwestie dotyczące działalności grup zorganizowanych kierowanych przez M. A. i D. O., jak również wytwarzania amfetaminy.

Do sprawy nic nie wniosły zeznania: S. L., P. Z., J. G. (3) i A. M. (2).

W toku postępowania przesłuchano jeszcze S. L. , który zeznał, że zna oskarżonych, ponieważ mieszkają na jednym osiedlu w C., ale nie wiedział, że produkowali amfetaminę. Ponadto z relacji świadka wynika, iż został on pomówiony przez J. B. (1) o nabycie 2 kg amfetaminy. Ponadto dodał, że J. B. (1) nadużywa narkotyków i alkoholu (k. 2680 - 2681).

P. Z. zeznał, że zna oskarżonych z widzenia, ale nie interesował się czym się zajmowali oskarżeni. Dodał, że ma zarzut wprowadzenia do obrotu 8 kg amfetaminy Świadek zeznał, że kupował od J. B. (1) narkotyki, ale nie wiedział, że produkuje n amfetaminę (k. 2830).

J. G. (3) zeznał, że zna oskarżonych w widzenia, gdyż mieszkali w jednej dzielnicy C.. Dodał, że nie wiedział co robią i czym się zajmują, nie słyszał określenia (...). Świadek zeznał, że zna J. B. (1) i D. G. (1), ale nie wiedział, czym się zajmowali (k. 2832).

A. M. (2) zeznał, że nie zna oskarżonych, nie zna nikogo o pseudonimie (...), określenia (...) także nie słyszał. Dodał, że toczy się wobec niego postępowanie dotyczące handlu narkotykami (k. 3036).

Podsumowując, Sąd dał wiarę zeznaniom świadka koronnego J. B. (1). Jego obszerne relacje ukazują głownie rolę jaką sam odegrał w grupach przestępczych. Opisał on nie tylko swój udział, ale także udział szefów oraz równych mu w grupie członków. O oskarżonych wspominał niejako przy okazji. Oskarżeni w jego relacjach zajmowali podrzędną rolę i wymieniani byli, gdy należało wskazać ich rolę w grupie. Oskarżeni w relacjach J. B. (1) znajdują się jako dopełnienie do działalności grupy przestępczej i mają podrzędną rolę w działaniu tej grupy. Brali udział w procesie wytwarzania amfetaminy metodą L. i to tylko w określonych cyklach, o których relacjonował J. B. (1).

Wobec zgromadzonego materiału dowodowego, wina oskarżonych zarzucanych im czynów nie budzi wątpliwości. Oskarżeni w przedmiotowej sprawie pełnili role podrzędne związane z cyklami produkcyjnymi amfetaminy. Oskarżeni Ł. K. (1) i M. W. (1), co prawda produkowali amfetaminę, jednakże wykonywali tylko polecenia głównie J. B. (1), który był pośrednikiem między oskarżonymi, a dostawcami i odbiorcami narkotyków. Nie byli organizatorami dostaw sprzętu i płynu (...) ani tez dystrybucji.

Oskarżony Ł. K. (1) - biorąc udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez M. A., a następnie w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez D. O., zajmujących się produkcją i obrotem znacznych ilości środków odurzających, przy czym obu przestępstw dopuszczając się w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu - wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. dwukrotnie w zw. z art. 91 § 1 k.k. /zarzut I i II/

Oskarżony Ł. K. (1) - biorąc udział, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w procesie wytwarzania znacznych ilości substancji psychotropowej w ten sposób, że z posiadanych prekursorów i substancji chemicznych wytworzył co najmniej 130 kg amfetaminy i 138 l płynnej amfetaminy, przy czym zachowań tych dopuścił się w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w zorganizowanych grupach przestępczych oraz w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne podobne przestępstwo - wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 53 ust. 2 w zw. z art. 61 ustawy z dnia 29.07.205r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. /zarzut III/

Oskarżony M. W. (1) - biorąc udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez D. O., zajmującej się produkcją i obrotem znacznych ilości środków odurzających – wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. /zarzut IV/

Oskarżony M. W. (1) - biorąc udział, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w procesie wytwarzania znacznych ilości substancji psychotropowej w ten sposób, że z posiadanych prekursorów i substancji chemicznych wytworzył co najmniej 11 kg substancji psychotropowych w postaci amfetaminy, której objętość zwiększono do 20 kg, przy czym zachowań tych dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej - wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 53 ust. 2 w zw. z art. 65 § 1 k.k. /zarzut V/

Odnosząc się do art. 258 § 1 k.k. zgodnie z poglądem orzecznictwa zorganizowana grupa przestępcza to coś więcej niż współsprawstwo czy luźna grupa zamierzająca popełnić przestępstwo. Brak kierownictwa grupy czy też brak mechanizmów wymuszających posłuszeństwo jej członków nie wyklucza możliwości uznania grupy za zorganizowaną, bowiem zorganizowanie, to nie tylko struktura "pionowa" z przywódcą kierującym działaniem ale też "pozioma" ze stałym z reguły gronem uczestników koordynujących działania grupy według ustalonych reguł. Istotne jest, że grupa nie nawiązuje kontaktów dla dokonania pojedynczych przestępstw, lecz z góry zakłada systematyczne ich popełnianie (vide : Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 7 marca 2013 r., syn akt II AKa 25/12, KZS 2013/7-8/71).

Fakt braku stałego lub bezpośredniego kontaktu oskarżonych z osobami na „kierowniczych” stanowiskach zorganizowanej grupy przestępczej w jakiej działali nie może wykluczyć, że do niej nie należeli. Dla bytu przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. nie jest konieczna wiedza sprawcy o szczegółach organizacji grupy, znajomość wszystkich osób ją tworzących, mechanizmu jej funkcjonowania (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 marca 2013 r., sygn. akt II AKa 568/12). Nie jest wymagana jakaś specjalna wewnętrzna struktura organizacyjna grupy przestępczej, jak również nie jest wymagany jej niezmienny skład. Członkowie grupy mogą popełniać przestępstwa w różnych układach personalnych. Niemniej jednak musi je łączyć wspólna chęć popełniania przestępstw, jak i gotowość do takich działań na rzecz grupy, które mogą ułatwić popełnianie przestępstw. Należy w tym miejscu wskazać również, że działanie w zorganizowanej grupie nie wymaga, aby w każdym przypadku przestępstwa, jakiego członkowie tejże grupy się dopuszczają, zaangażowany był jej przywódca. Nie jest też konieczne, aby to on decydował o wszystkich istotnych elementach tych zdarzeń. Ważne jest natomiast to, aby dane przestępstwo zostało popełnione właśnie, dlatego, że określone osoby działały razem w ramach pewnej struktury, znały swoje możliwości, wiedziały o zakresie i kierunku działania grupy, akceptowały jej cele i postanowiły nawet doraźne przestępstwo popełnić wykorzystując tę strukturę (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 25 kwietnia 2007 r., sygn. akt II AKa 431/06, opubl. Prok.i Pr.-wkł. 2008/2/23, KZS 2007/7-8/97). Zatem, fakt że któryś z oskarżonych nie miał bezpośredniego kontaktu z D. O. nie wyklucza ich przynależności do grupy przestępczej przez niego zarządzającej.

Odnosząc się do ilości wyprodukowanych przez oskarżonych narkotyków oraz obrotu nimi, nie ulega wątpliwości stwierdzenie o ich znacznej ilości. Sąd podziela pogląd Sądu Apelacyjnego, który stwierdził, że „znaczną ilością narkotyku jest nie mniej jak 2 kg substancji aktywnej, bo z tej masy można wykonać co najmniej kilkadziesiąt (20) tysięcy porcji” (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 8 lipca 2009 r., sygn. akt II AKa 132/00, KZS 2009/9/58). Należy w tym miejscu wskazać, że według ugruntowanego orzecznictwa znaczna ilość narkotyku to ilość, która wystarcza do jednorazowego odurzenia kilku tysięcy osób (vide, m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w K. dnia 26 czerwca 2012 r., sygn. akt II AKa 92/12 KZS 2012/7-8/68). Reasumując - mając na uwadze powyższe stanowisko - jeżeli oskarżeni brali udział, bezpośrednio przy produkcji narkotyków w różnych ilościach ale zawsze przekraczających 5,5 kg (jeszcze przed wymieszaniem z kreatyną) należy uznać, że była to znaczna ilość narkotyków, o której mowa w przepisach ustawy narkotykowej.

W związku z tym, iż oskarżony Ł. K. (1) popełnił przestępstwa opisane w pkt I sentencji wyroku, przestępstwa w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, na podstawie przepisów, których znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, Sąd został zobligowany na podstawie art. 91 § 1 k.k. do orzeczenia jednej kary za te czyny.

Sąd wymierzył oskarżonemu Ł. K. (1) za czyn I i II karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyn III 4 lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 300 stawek w kwocie po 50 złotych, zaś M. W. (1) za czyn IV karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn V karę 1 roku i 6 miesięcy pobawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 100 stawek w kwocie po 50 złotych.

W tym miejscu zauważyć należy, iż Sąd wymierzając M. W. (1) karę 1 roku i 6 miesięcy za czyn z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 kk orzekł karę niższą od ustawowego zagrożenia. Stało się tak, gdyż Sąd podczas narady mając na uwadze podrzędną rolę M. W. (1) w całym procederze rozważał zastosowanie wobec tego oskarżonego nadzwyczajnego złagodzenia kary, jednakże zostało to pominięte w sentencji wyroku oraz w ustnym uzasadnieniu rozstrzygnięcia.

Przy wymiarze kary jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił działanie oskarżonych wspólnie i w porozumieniu.

Z wywiadu środowiskowego kuratora sądowego wynika, iż Ł. K. (1) wychowywał się w rodzinie patologicznej, z problemami alkoholowymi ojca. Ł. K. (1) nawiązał kontakt ze środowiskiem patologicznym i pozostawał pod jego wpływem. Ł. K. (1) w miejscu zamieszkania miał zła opinię głównie za sprawą nadużywani alkoholu i nagannych zachowań pod jego wpływem. Wszelkie oddziaływania wychowawczo – resocjalizacyjne w warunkach wolnościowych nie przyniosły spodziewanych rezultatów, oskarżony nie chciał podjąć współpracy z kuratorem. Rodzina utrzymuje z nim stały kontakt. Oskarżony był wielokrotnie karany (wywiad środowiskowy k. 1185 - 1188 informacja o osobie z K.).

Z wywiadu środowiskowego kuratora sądowego wynika, iż postępowanie M. W. (1) w domu było dość dobre, chętnie pomagał matce w pracach domowych. M. W. (2) była zatrudniany dorywczo do prac ogólnobudowlanych. Zasadniczo jednak pozostawał na utrzymaniu matki. Oskarżony nie nadużywał alkoholu. Matka oskarżonego nie miała większych zastrzeżeń do postawy i zachowania swojego syna. M. W. (1) był wcześniej karany (przestępstwa przeciwko mieniu oraz zdrowiu i życiu) - wywiad środowiskowy k. 1161 - 1162, informacja o osobie z K..

Należy mieć na uwadze, iż oskarżony Ł. K. (1) i M. W. (1) zostali skazani wyrokiem Sądu Okręgowego w Ostrołęce z dnia 13 stycznia 2009 roku, sygn. II K 62/08 za wytwarzanie w m. B. amfetaminy i posiadanie prekursora w postaci płynu (...) na karę łączną 5 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 100 stawek dziennych w kwocie o 50 zł.

Jako okoliczności łagodzące zwłaszcza wobec M. W. (1) Sąd wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony działając w grupie przestępczej, przy produkcji narkotyków, pełnił podrzędną rolę, wykonując polecenia innych w tym świadka koronnego J. B. (1).

Sąd uznał, że wymierzenie kary pozbawienia wolności oskarżonym w maksymalnej jej zakresie albo zbliżonym do górnej granicy zagrożenia, nie byłoby adekwatne do ich roli w przestępczym procederze. Kara taka byłaby niewspółmierna, mając na uwadze orzeczenie jej w tym samym wymiarze w stosunku do osób funkcyjnych, organizujących produkcje narkotyków, jej zbyt oraz decydujących o popełnianiu innych przestępstw w ramach zorganizowanej grupy.

Działalność w tym zakresie zakończyła się dlatego, że zostali zatrzymani przez policję, a nie własnego przekonania. Z tych względów Sąd uznał ich zachowanie za działanie z niskich pobudek, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Biorąc pod uwagę stopień winy oraz stopień społecznej szkodliwości czynów, jakich dopuścili się oskarżeni, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw, właściwości i warunki osobiste sprawców, dotychczasowy tryb ich życia, motywację i sposób zachowania się oskarżonych po popełnieniu przestępstwa, Sąd doszedł do przekonania, że karą współmierną i adekwatną do popełnionych przestępstw będzie orzeczona kara pozbawienia wolności oraz kary grzywny. Zdaniem Sądu, kara izolacyjna oraz kara grzywny wymierzona każdemu z oskarżonych jest adekwatna do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu, zważywszy na podane wyżej okoliczności obciążające i łagodzące. Takie zasady wymiaru kary z art. 53 kk Sąd zastosował wobec Ł. K. (1) i M. W. (1).

Zgodnie z regulacją art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonych kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierzył kary łączne w wymiarze odpowiednio Ł. K. (1) – 4 lat pozbawienia wolności, M. W. (1) – 2 lat pozbawienia wolności, uznając iż są to kary przede wszystkim sprawiedliwe, która uwzględniają nie tylko cele prewencji szczególnej ale również ogólnej.

Sąd uznał, iż oskarżeni są wstanie uiścić opłaty sądowe, jednakże z uwagi na długi okres przebywania w areszcie Sąd zwolnił ich z obowiązku poniesienia pozostałych kosztów postepowania, obciążając nimi w całości Skarb Państwa.

Ponieważ obrońcy oskarżonych oświadczyli, iż nie otrzymali zwrotu kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na ich rzecz stosowną kwotę za udział w kolejnych terminach rozprawy.