Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2016r. w Rybniku

sprawy z odwołania M. J. (1) (J.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania M. J. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 5 maja 2015r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do

emerytury z rekompensatą począwszy od 05 lutego 2015r.,

2.  zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 60,00 zł ( sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 572/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 05.05.2015r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. przyznał ubezpieczonemu M. J. (1) (J.) prawo do emerytury na podstawie art.24 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie w decyzji tej Oddział ZUS odmówił ubezpieczonemu prawa do rekompensaty przysługującej na podstawie art.21 ustawy z dnia 09.12.2008r. o emeryturach pomostowych, ponieważ w jego ocenie ubezpieczony nie udowodnił na dzień 01.01.2009r. co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów art.32 ustawy emerytalnej.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji i wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do wnioskowanej rekompensaty po uprzednim zaliczeniu do stażu pracy w szczególnych warunkach niezaliczonych przez organ rentowy okresów pracy w Wojewódzkim Szpitalu (...) w J. oraz w Klinice (...) Sp. z o.o. w Ż. w charakterze lekarza operującego w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 09.02.2015r. złożył wniosek o przyznanie uprawnień do emerytury z rekompensatą o jakiej mowa w art.21 ustawy o emeryturach pomostowych, w związku z wykonywaniem pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art.32ustawy emerytalnej.

Rozpoznając powyższy wniosek organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Oddział ZUS nie uwzględnił ubezpieczonemu do okresów pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach lub szczególnych charakterze przed dniem 01.01.2009r. okresów zatrudnienia od 14.11.1983r. do 16.08.1989r. oraz od 09.09.1989r. do 30.11.2001r. w Wojewódzkim Szpitalu (...) nr.2 w J., ponieważ w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawionym w dniu 19.11.2014r. podano, że ubezpieczony zatrudniony był na stanowisku lekarza operującego, wymienionym w Wykazie A dziale XII poz. 2a wykazu stanowiącego załącznik do zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12.07.1983r. i tym samym wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych. Tymczasem ze świadectwa pracy wystawionego w dniu 30.11.2001r. wynika, że ubezpieczony w tym okresie pracował na stanowisku ordynatora, zatem miał szereg obowiązków administracyjnych.

Organ rentowy nie zaliczył również do okresów takiej pracy okresu zatrudnienia ubezpieczonego od 06.03.2002r. do 31.12.2008r. w Klinice (...) w Ż. na stanowisku lekarza operującego w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych, gdyż ubezpieczony w tym okresie pełnił również funkcję prezesa zarządu – lekarza naczelnego, v-ce prezesa zarządu – lekarza naczelnego oraz z-cy dyrektora – lekarza naczelnego. Ponadto w okresach od 01.05.2002r. do 31.12.2002r. oraz od 01.09.2003r. do 31.12.2004r. ubezpieczony nie pracował w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ubezpieczony nie zgodził się z decyzją domagając się uwzględnienia powyższych okresów jako okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art.32 ustawy emerytalnej.

W spornych okresach wskazanych powyżej, ubezpieczony był zatrudniony w Wojewódzkim Szpitalu (...) w J. na Oddziale (...) Urazowo – Ortopedycznej. W szpitalu tym funkcjonowały dwa takie Oddziały, które miały do dyspozycji dwie wspólne sale operacyjne. Na pierwszej sali tzw. septycznej znajdowały się dwa łóżka operacyjne, druga sala tzw. „ brudna”, dysponowała jednym łóżkiem i była wykorzystywana do operowania pacjentów z zagrożeniem bakteryjnym. Na każdym z tych oddziałów było zatrudnionych około siedmiu chirurgów ortopedów oraz dodatkowo kilku stażystów. Oddziały na zmianę korzystały z sal operacyjnych i tak jeden oddział operował w poniedziałek, środę i piątek, a drugi we wtorek i czwartek. W kolejnym tygodniu następowała zmiana. W czasie kiedy oddział nie operował, pełnił ostry dyżur. W ramach tego dyżuru niejednokrotnie wykonywano nagłe zabiegi operacyjne, które wyprzedzały operacje planowe. W skład zespołów operacyjnych wchodziło 2-3 chirurgów oraz lekarze stażyści. Codziennie wykonywano nawet do 5 zabiegów. Rocznie każdy odział przeprowadzał około 700-900 operacji. W całym okresie pełnienia funkcji ordynatora ubezpieczony przeprowadzał zabiegi operacyjne, wykonując je osobiście lub asystując przy nich szkolił podległych mu lekarzy. W szczególności do jego obowiązków należało przeprowadzanie najtrudniejszy, najbardziej skomplikowanych zabiegów operacyjnych. Ubezpieczony w dniach operacyjnych codziennie był obecny na sali operacyjnej. Jako ordynator wykonywał więcej zabiegów operacyjnych niż pozostali lekarze ortopedzi, zatrudnieni na tym oddziale. Pomimo, że miał ustalony 8-godzinny dzień pracy, faktycznie pracował tak długo jak była potrzeba. Czasami operacje trwał wiele godzin. Ponadto ubezpieczony w czasie wolnym od pracy musiał pozostawać do dyspozycji i w razie nagłego ciężkiego przypadku udać się do szpitala w celu przeprowadzenia operacji. Po skończonym zabiegu operacyjnym każdy z chirurgów prowadzących zabieg musiał opisać jego przebieg w książkach zabiegowych. Ubezpieczony nie miał typowych obowiązków administracyjnych, administrował jedynie pracą Oddziału, prowadził szkolenia podległych mu pracowników oraz zgłaszał zapotrzebowania do oddziałów administracyjnych szpitala lub do dyrekcji. Raz w tygodniu, w dniu nieoperacyjnym, przez dwie godziny przyjmował pacjentów oraz rodziny pacjentów. W ciężkich przypadkach udzielał informacji o stanie pacjentów w każdym czasie kiedy był dostępny na oddziale.

Od 06.03.2002r. był zatrudniony w Klinice (...) w Ż. na podstawie umowy o pracę – w pewnych okresach w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz jednocześnie świadczył tam pracę na podstawie kontraktu zawartego z Kliniką w ramach prowadzonej praktyki lekarskiej. W początkowych latach był jednym z dwóch zatrudnionych tam lekarz, gdyż brak było specjalistów przeszkolonych w zakresie wykonywania zabiegów metodą endoskopową. W tym okresie ubezpieczony pracował po kilkanaście godzin dziennie – często od 7.00 rano do późnych godzin nocnych. W ramach wyznaczonych godzin na podstawie umowy o pracę wykonywał czynności administracyjne związane z pełnionymi funkcjami prezesa zarządu, v-ce prezesa zarządu oraz dyrektora. Natomiast w ramach godzin kontraktowych, których liczba była znacznie wyższa wykonywał pracę lekarza operującego. Z biegiem czasu klinika pozyskała nowych specjalistów i rozbudowano blok operacyjny. Jednakże ubezpieczony w całym spornym okresie w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako lekarz operujący w zespole operacyjnym dyscyplin zabiegowych.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego, akta osobowe ubezpieczonego, dokumentację złożoną przez ubezpieczonego oraz nadesłaną przez pracodawców, zeznania świadka M. J. (2), H. N. i A. R. ( nagranie z rozprawy w dniu 14.03.2016r. minuty od 00:16:02 do 01:06:29).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.21 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U z 2015r. poz. 965) rekompensata przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po 31.12.1948r., jeżeli przed dniem wykonywał przez co najmniej 15 lat prace w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów art.32 i 33 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a nie ma prawa do emerytury określonej:

- w art. 46 w związku z art. 29, 32 i 33 lub art.39, art.50, art.50a lub art.50 e albo art.184 ustawy emerytalnej,

- art. 34 i 48 w związku z art.49 ustawy emerytalnej w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006r. albo:

- art.3 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 27.07.2005r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z DFUS oraz ustawy Karta Nauczyciela,

- art.88 ustawy z dnia 26.01.1982r. Karta Nauczyciela

oraz nie ma prawa do emerytury pomostowej.

Bezspornym w sprawie jest, że ubezpieczony urodził się po dniu 31.12.1948r. i nie posiada prawa do emerytury ustalonej na podstawie powołanych powyżej przepisów.

Spór natomiast sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek dotyczący posiadania na dzień 01.01.2009r. co najmniej 15- letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Zdaniem Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresach od 14.11.1983r. do 16.08.1989r. , od 09.09.1989r. do 30.11.2001r. w Wojewódzkim Szpitalu (...) w J., a także od 06.03.2002r. do 30.04.2002r., od 01.01.2003r. do 31.08.2003r. i od 01.01.2005r. do 31.12.2008r. w Klinice (...) w Ż. wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu prace w szczególnych warunkach, o której mowa w dziale XII poz.2 Wykazu A, stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze tj. pracę lekarza operującego w zespole operacyjnym dyscyplin zabiegowych.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczonego w wymienionych okresach, Sąd oparł się na danych wynikających ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji, znajdującej się w aktach osobowych, złożonej dokumentacji, a także zeznaniach świadka oraz ubezpieczonego.

Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one rzeczowe, logiczne, korespondujące z treścią powołanej w sprawie dokumentacji.

Z dowodów tych jednoznacznie wynika, że ubezpieczonym w okresach j.w. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę chirurga – lekarza operującego w zespole dyscyplin zabiegowych, zaś zajmowane w tym czasie stanowisko ordynatora, prezesa zarządu – lekarza naczelnego, V-ce prezesa zarządu – lekarza naczelnego oraz z-cy dyrektora , nie miało żadnego wpływu na fakt, że ubezpieczony wykonywał pracę lekarza zabiegowego. Co więcej ubezpieczony jako ordynator miał obowiązek wykonywania najcięższych, najbardziej skomplikowanych zabiegów i jak faktycznie wynika z powyższych dowodów wykonał najwięcej operacji z wszystkich pracujących na oddziale chirurgów.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do rekompensaty na podstawie z art. 21ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych.

Wobec powyższego Sąd z mocy art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury z rekompensatą począwszy od 5 lutego 2015r. O kosztach Sąd orzekł po myśli art. 98 kpc.

Sędzia: