Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Człuchowie IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 1 września 2016 r. w Człuchowie

sprawy z powództwa M. G.

przeciwko Nadleśnictwu T.

o odprawę emerytalną

1.  Oddala powództwo

2.  Zasądza od powoda M. G. na rzecz pozwanego Nadleśnictwa T. kwotę 4 800 zł tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt IV P 69/16

UZASADNIENIE

Powód M. G. wniósł przeciwko Lasom Państwowym, Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu, Nadleśnictwu T. o zapłatę kwoty 40.360 zł wraz z odsetkami ustawowymi od 26.02.2016 r., tytułem jednorazowej odprawy pieniężnej, należnej pracownikom służby leśnej w związku z przejściem na emeryturę w wysokości sześciokrotności wynagrodzenia. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż po 21 latach zatrudnienia w charakterze pracownika służby leśnej przeszedł 1.01.2016 r. na emeryturę. Pozwany odmówił wypłaty jednorazowej odprawy emerytalnej wskazując, iż powód w związku z uzyskaną odprawą pieniężną z tytułu pełnienia służby w policji nie posiada prawa do odprawy w myśl przepisu art. 92 § 2 k.p. Strona pozwana nie uwzględniła, iż odprawa z tytułu służby w policji i odprawa emerytalna przewidziana w przepisach ustawy o Lasach Państwowych wynikają z odmiennych tytułów prawnych. Ponadto powód uzyskał odprawę pieniężną z tytułu służby w policji w okresie gdy nie obowiązywał przepis art. 92 § 1 k.p. Przepis art. 92 § 1 k.p. nie ma zastosowania do pracowników, których przesłanki nabycia prawa do odprawy emerytalno-rentowej są odrębnie i wyczerpująco unormowane. Zaś orzecznictwo wskazuje na przypadki wyłączające zasadę jednorazowości odprawy pieniężnej.

Pełnomocnik pozwanego Nadleśnictwa T. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pełnomocnik strony pozwanej podniósł, iż nie można zgodzić się z powodem, iż w przedmiotowej sprawie bezspornie wystąpiły przesłanki przyznania powodowi jednorazowej odprawy pieniężnej w oparciu o art. 46 ust. 1 pkt. 5 ustawy o lasach. Sam fakt przepracowania przez powoda ponad 21 lat w charakterze pracownika służby leśnej wcale o tym nie świadczy. Powód za przepracowane lata służby, w związku z uzyskanym prawem o emerytury otrzymał odprawę zgodnie z ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji w wysokości 540% miesięcznego uposażenia na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Z art. 92 § 2 k.p., wynika, że pracownik, który otrzymał odprawę emerytalną nie może ponownie nabyć do niej prawa. Ustawodawca określił tym samym prawo do odprawy emerytalnej jako uprawnienie jednorazowe. U pozwanego brak jest wewnętrznych regulacji, które dopuszczałyby możliwość wypłaty odprawy emerytalnej po raz wtóry. Wobec faktu, że powodowi została wypłacona, zgodnie z przepisami ustawy o policji, odprawa emerytalna, w wyniku ponownego jego przejścia na emeryturę kolejna odprawa emerytalna zgodnie z art. 921 § 2 k.p. jak również z obowiązującą linią orzecznictwa, przytoczoną w treści sprzeciwu, nie przysługuje.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Powód M. G. był zatrudniony w Nadleśnictwie T. od 1.12.1994 r. do 31.12.2015 r. ostatnio na stanowisku starszego strażnika leśnego.

(dowód: świadectwo pracy powoda k.13).

M. G. 23.12.2015 r. złożył wniosek o rozwiązanie umowy o pracę z dniem 31.12.2015 r. na mocy porozumienia stron w związku z posiadaniem uprawnień do emerytury.

(dowód: k.8).

Pozwany pracodawca 31.12.2015r. wyraził zgodę na rozwiązanie umowy o pracę z 31.12.2015 r. na mocy porozumienia stron w związku z przejściem na emeryturę.

(dowód: k.9).

Powód pismem z 11.01.2016 r. zwrócił się do Nadleśnictwa T. o wypłacenie należności wynikających z przejścia z dniem 1.01.2016 r. na emeryturę.

(dowód: k.10).

Pracodawca pismem z 21.01.2016 r. odmówił wypłaty odprawy emerytalnej powodowi z uwagi na otrzymanie przez powoda odprawy w związku z otrzymaniem przez powoda odprawy zgodnie z ustawą z 6 kwietnia 1990 roku o Policji w wysokości 540% miesięcznego uposażenia na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.

(dowód: k. 11).

Pozwane nadleśnictwo 30.09.2008 r. zwróciło się do Komendy Miejskiej Policji w S. o udzielenie informacji czy powód w związku z przejściem na emeryturę otrzymał odprawę emerytalną i w jakiej wysokości.

(dowód: k.36).

Komenda Wojewódzka Policji w (...).11.2008 r. poinformowała Nadleśnictwo T., iż powód za przepracowane lata w policji od 1974 r. do 1991 r. z zgodnie z ustawą o policji otrzymał wypłatę przysługującej odprawy w wysokości 540 % miesięcznego uposażenia na ostatnio zajmowanym stanowisku.

(dowód: k.37).

W trakcie pracy w pozwanym nadleśnictwie powód pobierał emeryturę z policji w pomniejszoną o 25 %

(bezsporne).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie stan faktyczny nie był sporny dla stron postępowania. Istotne było rozstrzygnięcie, w niespornym stanie faktycznym, czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa powód z dniem rozwiązania stosunku pracy 31.12.2015 r. nabył prawo do odprawy emerytalnej zgodnie z przepisami ustawy o lasach państwowych art. 46 ust. 5 .

W orzecznictwie sądów pracy i doktrynie prawa pracy powszechnie przyjmuje się jako zasadę, iż odprawa emerytalna ma charakter jednorazowy.

Sąd zgadza się z stanowiskiem Sądu Najwyższego Izby Pracy, (...) i Spraw Publicznych wyrażonym w uchwale z 18.03.2010 r. (II PZP 1/10), iż otrzymanie przez pracownika odprawy z tytułu przejścia na rentę z powodu niezdolności do pracy wyklucza nabycie przez tego pracownika prawa do kolejnej odprawy z tytułu przejścia na emeryturę lub prawa do odprawy uzupełniającej, stanowiącej różnicę wysokości odprawy emerytalnej i wysokości otrzymanej odprawy rentowej (art. 92 ^l § 2 k.p.).

W rozpoznawanej sprawie bezsporne było, że powód za przepracowane lata w policji od 1974 r. do 1991 r. z zgodnie z ustawą o policji art. 114 ust. 1 pkt 1 i art. 115 otrzymał wypłatę przysługującej odprawy w wysokości 540 % miesięcznego uposażenia na ostatnio zajmowanym stanowisku i w trakcie pracy w pozwanym nadleśnictwie od 1.12.1994 r. do 31.12.2015 r. pobierał emeryturę z policji w pomniejszoną o 25 %.

W orzecznictwie sądów administracyjnych i doktrynie przyjmuje się, iż odprawa przysługująca policjantowi z tytułu zwolnienia ze służby ma charakter jednorazowy (tak: wyrok NSA z 27.01.1999 r. sygn. akt II SA 634/98, wyrok NSA z 1.06.2005 r. sygn. akt OSK 1714/04, W. K. Ustawa o Policji. Komentarz W. 2008).

Również w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego uznaje się, że brak jest odrębnych przepisów, które pozwalałyby aby inaczej niż odprawę emerytalną traktować odprawę przyznawaną funkcjonariuszom zwalnianym ze służby (por. wyrok NSA z 30 kwietnia 2009 r, sygn. akt I OSK 818/08). Przyjęta w orzecznictwie wykładnia ma zapobiec kilkukrotnemu wypłacaniu tego samego świadczenia, co spowodowałoby uprzywilejowanie policjantów w stosunku do innych osób zatrudnionych w oparciu o przepisy Kodeksu pracy i inne przepisy regulujące stosunki służbowe i stanowiłoby naruszenie wyrażonej wart. 32 ust. 1 Konstytucji zasady równości wobec prawa (por.: wyrok WSA w Warszawie z 9.11.2012 r. (...) SA/Wa (...), L.).

Z powyższego powodu nie zasadny jest argument powoda, o odmienności tytułów prawnych odprawy uzyskanej uprzednio przez powoda z tytułu służby w policji oraz odprawy wynikającej z ustawy o lasach.

Zatem odprawę wypłaconą powodowi w związku ze zwolnieniem ze służby w policji należy traktować na równi z wypłatą odprawy emerytalnej, tym bardziej, iż powód przeszedł na emeryturę policyjną i pobierał ją w trakcie zatrudnienia w pozwanym nadleśnictwie.

Stosownie do treści przepisu art. 5 k.p. w takim zakresie, w jakim szczególne przepisy prawa pracy nie regulują treści stosunku pracy, zastosowanie mają przepisy Kodeksu pracy, jeżeli stosunki pracy są nieuregulowane przepisami szczególnymi. Kodeks pracy nie ma zastosowania do tych przypadków regulowanych odrębnymi przepisami prawa pracy, które wyczerpująco regulują treść stosunku pracy (wyr. NSA z 19.4.1984 r., II SA 451/84, OSPiKA 1985, Nr 2, poz. 27).

Stan częściowego uregulowania określonej kwestii w pragmatyce zawodowej nie stanowi przeszkody do stosowania przepisów kodeksu pracy, w kwestiach nieuregulowanych w przepisach szczególnych.

Ustawa o lasach w art. 46 przewiduje wypłatę odprawy emerytalnej pracownikom służby leśnej i określa jej wysokość. Jednak powyższa ustawa nie reguluje kwestii możliwość wypłaty odprawy emerytalnej, w sytuacji gdy pracownik, otrzymał już wcześniej odprawę rentową czy też emerytalną, więc jest regulacją częściową.

Zdaniem sądu w powyższym zakresie z mocy przepisu art. 5 k.p. ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie art. 92 ^l § 2 k.p. i zasada jednorazowości wypłaty odprawy emerytalnej.

Zauważyć należy że odprawa rentowo-emerytalna ma charakter świadczenia socjalnego związanego z przejściem pracownika na rentę lub emeryturę i ma na celu ułatwienie przystosowania się do nowych warunków materialnych związanych z utratą prawa do wynagrodzenia w dotychczasowej wysokości.

Skoro odprawę wypłaconą powodowi z tytułu zwolnienia ze służby w policji należy traktować jak odprawę emerytalną a powód w takcie pracy u pozwanego pobierał częściową emeryturę policyjną, to z mocy art. 92 ^l § 2 k.p. w zw. z art. 5 k.p. nie przysługuję mu kolejna odprawa emerytalna z tytułu rozwiązania z nadleśnictwem stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę.

Prawo do odprawy uzyskuje pracownik z dniem przejścia na rentę lub emeryturę. Więc sąd bierze pod uwagę stan faktyczny i przepisy obowiązujące w dniu nabycia ewentualnego prawa do odprawy przez powoda tj. w dniu rozwiązania stosunku pracy. Podstawą wydania wyroku może być jedynie stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Sąd orzeka według stanu prawnego z chwili wyrokowania (art. 316 k.p.c.).

Więc w ocenie sądu nie zasługuje na uwzględnienie argument powoda, iż w momencie gdy uzyskał odprawę w policji nie obowiązywał jeszcze przepis art. 92 ^l § 2 k.p.

W postępowaniu przed okręgowym sądem pracy i ubezpieczeń społecznych w sprawach o roszczenia pracowników ze stosunku pracy stroną procesową nie jest Skarb Państwa, lecz państwowa jednostka organizacyjna, będąca zakładem pracy w rozumieniu art. 3 k.p., reprezentowana przez jej kierownika lub innego pracownika upoważnionego do działania w określonym zakresie w imieniu zakładu pracy. Państwowa jednostka organizacyjna która jest pracodawcą (art. 3 k.p., a nie Skarb Państwa), podejmuje czynności procesowe na podstawie art. 67 § 1 k.p.c., a nie na podstawie art. 67 § 2 k.p.c. (vide: II PZ 23/09, postanow. SN 2009-12-15 LEX nr 577835).

Zatem jako pozwanego pracodawcę powoda należało określić Nadleśnictwo T. jako państwowa jednostka organizacyjna a nie Skarb Państwa i właściwa stationes fisci (art. 3 k.p.).

Mając na uwadze powyższe sąd na podstawie art. 92 ^l § 2 k.p. oddalił powództwo o odprawę.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800).