Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 570/16

POSTANOWIENIE

K., dnia 29 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt

Sędziowie: S.S.O. Marian Raszewski – spr.

S.S.O. Henryk Haak

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K.

przeciwko M. T.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia pozwanego

na zarządzenie Sądu Rejonowego w Krotoszynie

z dnia 1 kwietnia 2016 r., sygn. akt I Nc 120/16

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

S.S.O. Marian Raszewski S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Henryk Haak

Dnia 29 sierpnia 2016 roku

Sygn. akt II Cz 570/16

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 22 lutego 2016 r. referendarz sądowy zwrócił pozew wniesiony przez (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty
z siedzibą w K. z uwagi na uiszczenie przez profesjonalnego pełnomocnika opłaty
od pozwu w nieprawidłowej wysokości.

Rozpoznając skargę na orzeczenie referendarza, zarządzeniem z dnia 1 kwietnia
2016 r. Sąd Rejonowy w Krotoszynie na podstawie art. 398 22 § 1 i § 2 k.p.c. oraz art. 130 2 § 1 k.p.c. zwrócił pozew.

W uzasadnieniu wskazano, że art. 13 ust. 1a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych przewiduje opłatę sądową, której maksymalną wysokość określono na kwotę 1.000 zł jednak jedynie w sprawach o roszczenia wynikające z czynności bankowych. W ocenie Sądu Rejonowego roszczenie powoda nie wywodzi się z czynności bankowej tylko z umowy cesji wierzytelności.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył powód zaskarżając je w całości
i domagając się jego uchylenia i przyznania kosztów postępowania zażaleniowego. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie art. 13 ust. 1a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez jego niezastosowanie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Analizując zarzuty wobec zaskarżonego postanowienia słuszność należy przyznać skarżącemu, że art. 13 ust. 1a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1025 ze zm.), w brzmieniu nadanym mu z dniem
27 listopada 2015 r., wprowadza jedynie kryterium przedmiotowe stosowania tej regulacji.

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że źródłem zobowiązania pozwanego M. T. jest umowa konsolidacyjnego kredytu konsumenckiego
nr (...), stanowiąca czynność bankową w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, która to przesłanka przesądza o zastosowaniu przy wymiarze opłaty w niniejszej sprawie art. 13 ust. 1a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w brzmieniu nadanym mu z dniem 27 listopada 2015 r.

Podkreślenia wymaga, że już z brzmienia art. 509 § 1 k.c. wynika jednoznacznie
i jasno, że zamierzonym skutkiem zawarcia umowy cesji jest utrata wierzytelności przez cedenta i uzyskanie jej przez cesjonariusza. Zasadniczo cesja nie wpływa jednak na kształt
i zakres zobowiązania, zmienia się jedynie uprawniony do żądania świadczenia. Oczywistą konsekwencją zawarcia umowy cesji jest wstąpienie cesjonariusza w miejsce, tj. również
w pozycję prawną cedenta. Przelew powoduje bowiem nie tylko sukcesję samej wierzytelności, ale również obejmuje inne elementy składające się na sytuację wierzyciela (zob. E. Łętowska, w: System Prawa Cywilnego, t. 3, cz. 1, s. 898).

Ubocznie nadmienić również trzeba, iż w niniejszej sprawie nie ma zastosowania aktualnie obowiązujący art. 13 ust. 1 a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych, w brzmieniu nadanym wspomnianą ustawą nowelizującą z dnia 18 marca 2016 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 421). W art. 2 wspomnianej ustawy nowelizującej zawarto bowiem jednoznaczną i nie pozostawiającą wątpliwości interpretacyjnych regulację intertemporalną, zgodnie z którą nowe brzmienie przepisu ma zastosowanie jedynie do spraw wszczętych po dniu wejścia
w życie tej ustawy, a zatem po dniu 15 kwietnia 2016 r. Skoro w niniejszej sprawie pozew wpłynął do Sądu w dniu 12 lutego 2016 r. to nie ma żadnych podstaw aby do ustalenia opłaty od pozwu stosować nowe brzmienie wspomnianego przepisu.

W konsekwencji wbrew stanowisku Sądu Rejonowego pozew w niniejszej sprawie został opłacony właściwie i nie było żadnych podstaw do jego zwrotu.

W zakresie wniosku o przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego wskazać należy, że na obecnym etapie postępowania rozstrzygnięcie to jest przedwczesne, ze względu na nie spełnienie przesłanki zakończenia sprawy w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.).

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz uwzględniając fakt utraty mocy zarządzenia referendarza sądowego na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

S.S.O. Marian Raszewski S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Henryk Haak

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13