Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku w X Wydziale Karnym w składzie

Przewodniczący: SSR Dorota Zabłudowska

Protokolant: Marta Filipiak

przy udziale Prokurator Prokuratury Rejonowej w Pruszczu Gdańskim L. M.

po rozpoznaniu w dniach 21.04.2016 r., 17.05.2016 r. sprawy M. P. (1) , s. R. i K. z domu K., urodzonego (...) w G.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 16 marca 2015 r. w Kancelarii Notarialnej K. B. w P. w celu udaremnienia wykonania nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy G.-P. w G. z dnia 29.01.2014 r., sygn.. akt IX Nc 82/14, udaremnił zaspokojenie swojego wierzyciela to jest (...) S.A. z siedzibą we W. przez to, że zbył składniki swojego majątku w postaci udziału ¼ nieruchomości położonej w miejscowości W., działka nr (...), która została zagrożona zajęciem,

tj. o przestępstwo z art. 300§2 k.k.

I.  uniewinnia oskarżonego M. P. (1) od popełnienia zarzucanego mu czynu;

II.  na mocy art. 626 § 1 k.p.k., art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt X K 1201/15

UZASADNIENIE

Sąd w oparciu o zgromadzony w sprawie i ujawniony w toku przewodu sądowego materiał dowodowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 sierpnia 2004 r. M. P. (1) zawarł z Bankiem (...) z siedzibą w K. umowę kredytu nr (...) na zakup samochodu marki R. (...). Pojazd ten został objęty umową przewłaszczenia na zabezpieczenie. Kredyt udzielony został na kwotę 48.762 zł i miał zostać spłacony w sześćdziesięciu miesięcznych ratach. M. P. (1) nie spłacił zaciągniętego zobowiązania.

Dowód: umowa kredytu na zakup pojazdu k. 20-21; umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie k. 22-22v.; kalendarz spłat do umowy kredytu k. 53-54

(...) Finanse Spółka Akcyjna z siedzibą we W. zajmuje się skupowaniem wierzytelności oraz odzyskiwaniem ich na własny rachunek. Na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 12 lipca 2012 r., nabyła od Banku (...) wierzytelność z tytułu niespłaconej pożyczki zaciągniętej przez M. P. (1). W chwili zawarcia przedmiotowej umowy zadłużenie M. P. (1) wynosiło łącznie 68.611,06 zł – 44.102,15 zł zaległego kredytu oraz 24.508, 91 zł tytułem odsetek.

Dowód: zeznania R. M. k. 81v.; umowa sprzedaży wierzytelności k. 24- 32

(...) Finanse Spółka Akcyjna kilkukrotnie wzywała M. P. (1) do spłaty zadłużenia, a także do przekazania pojazdu. Dłużnik nie reagował na wezwania.

Dowód: wezwania do zapłaty k. 8, 10, 11, 15, wezwanie do oddanie pojazdu k. 9, 12

Z uwagi na bezskuteczność kierowanych do M. P. (1) wezwań do zapłaty, (...) Finanse Spółka Akcyjna wystąpiła przeciwko dłużnikowi na drogę postępowania cywilnego, które doprowadziło do wydania przez Sąd Rejonowy Gdańsk- Południe w Gdańsku nakazu zapłaty z dnia 29 stycznia 2014 r., w sprawie o sygnaturze akt IX Nc 82/14 opiewającego na kwotę 68.611,06 zł.

Dowód: nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt IX Nc 82/14 k. 7

Wobec dalszego braku spłaty zadłużenia, (...) Finanse Spółka Akcyjna złożyła wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Gdańsk – Południe w Gdańsku T. K. prowadził postępowanie egzekucyjne przeciwko M. P. (1) na podstawie wskazanego wyżej nakazu zapłaty w sprawie o sygnaturze akt Km 538/14. Postępowanie to nie doprowadziło do wyjawienia majątku dłużnika, wierzyciel również nie wskazał mienia, z którego mogła być prowadzona egzekucja.

Dowód: wniosek o wszczęcie egzekucji k. 226-228; dokumenty zawarte w aktach egzekucyjnych Km 538/14 k. 232-278

Od czerwca 2015 r. przeciwko M. P. (1) z wniosku (...) (Luxembourg) Spółki Akcyjnej z (...) w Luksemburgu toczyło się postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Gdańsk- Południe w Gdańsku H. G. w sprawie Km 1742/15 na podstawie tytułu egzekucyjnego: nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku w dniu 10 grudnia 2007 r. w sprawie o sygnaturze akt IX Nc 1311/07. W toku postępowania nie ustalono, aby M. P. (1) był właścicielem jakiekolwiek nieruchomości.

Dowód: dokumenty zawarte w aktach egzekucyjnych Km 1742/15 k. 289-326

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Gdańsk- Południe w Gdańsku P. M. w sprawie alimentacyjnej o sygnaturze akt Kmp 211/07 prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko M. P. (1) na rzecz M. P. (2) na podstawie ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Gdańsku z dnia 16 września 2003 r. (sygn. akt VII RC 417/03). W toku postępowania nie ustalono, aby M. P. (1) był właścicielem jakiekolwiek nieruchomości. Na dzień 4 maja 2016 r. zaległości w powyższej sprawie egzekucyjnej wynosiły ponad 44.000 zł. Natomiast na dzień 21 lutego 2013 r. zaległości wynosiły 31.157,50 zł.

Dowód: dokumenty zawarte w aktach egzekucyjnych Kmp 211/07 k. 328-385; informacja o stanie zaległości w sprawie egzekucyjnej Kmp 211/07 k. 483

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Oświęcimiu K. M. prowadził przeciwko M. P. (1) egzekucję na podstawie wniosku M. K. w sprawie Km 52/15 w oparciu o nakaz zapłaty wydany przez Sąd Rejonowy w Oświęcimiu (sygn. akt I Nc 2573/13). W toku postępowania nie ustalono, aby M. P. (1) był właścicielem jakiekolwiek nieruchomości.

Dowód: dokumenty zawarte w aktach egzekucyjnych Km 52/15 k. 403- 426

W dniu 16 marca 2015 r. w Kancelarii Notarialnej K. B., znajdującej się w P. przy al. (...). J. W. 1/1a, M. P. (1) sprzedał A. N. udział w nieruchomości położonej w miejscowości W. za kwotę 28.000 zł. Wartość udziału w nieruchomości przysługująca M. P. (1) wynosiła około 40.000 zł.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. P. (1) k. 203, 479- 480; umowa sprzedaży, akt notarialny Repertorium A nr 1582/2015 k. 4-6

M. P. (1) jest kawalerem, ma syna, wobec którego jest zobowiązany płacić alimenty w kwocie 250 zł miesięcznie. Oskarżony ma wykształcenie zawodowe – jest monterem sprzętu RTV, pracuje jako sprzedawca, będąc zatrudnionym na ¼ etatu z wynagrodzeniem 480 zł miesięcznie, nie posiada majątku. M. P. (1) zadeklarował dobry stan zdrowia, nie był leczony neurologicznie, ani odwykowo. W przeszłości był poddany obserwacji psychiatrycznej w związku ze spowodowaniem kolizji drogowej. Oskarżony był uprzednio karany sądownie za przestępstwa z ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz za przestępstwo z art. 178a §1 k.k.

Dowód: dane o osobopoznawcze k. 478; dane o karalności k. 206-207; wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 20 października 2008 r. sygn.. akt IV K 185/07 k. 440-450v.

M. P. (1) przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Oskarżony wyjaśnił, że faktycznie doszło do sprzedaży udziału w nieruchomości, a pieniądze z dokonanej transakcji przeznaczył na spłatę innych zaległości, między innymi na spłatę długów związanych z prowadzoną do marca 2015 r. działalnością gospodarczą. Oskarżony dodał, że posiada zadłużenie wobec różnych banków, osób prywatnych, a także Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na kwotę około 400.000 zł.

- wyjaśnienia oskarżonego M. P. (1) k. 203

M. P. (1), przesłuchany ponownie w toku postępowania przed Sądem, także nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że według niego czyn, który popełnił nie stanowi przestępstwa, gdyż nawet jeśli nieruchomość zostałaby zajęta w postępowaniu egzekucyjnym, to w pierwszej kolejności zostałaby przeznaczona na zaspokojenie zadłużenia alimentacyjnego, a nie wierzytelności firmy (...).

- wyjaśnienia oskarżonego M. P. (1) k. 479-480

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu analiza zgromadzonego w sprawie i ujawnionego w toku przewodu sądowego materiału dowodowego nie pozwala na przypisanie oskarżonemu M. P. (1) popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia, w związku z czym oskarżonego należało uniewinnić od stawianego mu zarzutu.

Przyjmując powyższe stanowisko Sąd oparł się na całokształcie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Szczególnie istotną rolę przy dokonywaniu ustaleń faktycznych Sąd przypisał dowodom w postaci dokumentów. Z punktu widzenia rozstrzygnięcia niniejszej sprawy kluczowe znaczenie miały dokumenty pochodzące z akt komorniczych oraz umowy zaciągnięcia pożyczki oraz przelewu wierzytelności na rzecz (...) S.A. Sąd uznał przedmiotowe dokumenty za pełnowartościowy materiał dowodowy, albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby w stosownej formie, zaś ich autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron i nie budzi również wątpliwości Sądu.

Sąd nie znalazł podstaw, by kwestionować wiarygodność zeznań jedynego przesłuchanego w sprawie świadka R. M.. Świadek jest inspektorem do spraw windykacji w Spółce (...) i zeznawał na okoliczność bezskutecznych prób wyegzekwowania należności od M. P. (1). Informacje przekazane przez świadka znajdują odzwierciedlenie w dokumentach znajdujących się w aktach sprawy.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego M. P. (1), które w znacznej części korespondują z pozostałym materiałem dowodowym. M. P. (1) przyznał, że dokonał sprzedaży nieruchomości, nie negował również zadłużenia wobec Spółki (...). Oskarżony wiedział, że wydany został przeciwko niemu nakaz zapłaty przez Spółkę (...), lecz nie reagował na wezwania do zapłaty. Zgromadzone dowody nie pozwalają na podważenie wiarygodności wyjaśnień oskarżonego w częściach najistotniejszych dla rozstrzygnięcia sprawy i w konsekwencji Sąd uwzględniał je przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

Przechodząc do wskazania, dlaczego Sąd na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego i wynikających z tego materiału ustaleń faktycznych uznał, że brak podstaw do przypisania oskarżonemu popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, należy w pierwszej kolejności rozważyć szczególny charakter występku zarzucanego M. P. (1).

Występku kwalifikowanego z art. 300 § 2 kk dopuszcza się ten, kto, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem, bądź usuwa znaki zajęcia. Do znamion przedmiotowego przestępstwa należy więc po pierwsze działanie w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego, po drugie podejmowanie wymienionych w zacytowanym przepisie czynności sprawczych wobec składników swojego majątku zajętych lub zagrożonych zajęciem (ich usuwanie, ukrywanie, zbywanie, darowanie, niszczenie, rzeczywiste lub pozorne obciążanie albo uszkadzanie), wreszcie po trzecie doprowadzenie takim działaniem do udaremnienia lub uszczuplenia zaspokojenie swojego wierzyciela.

Podkreślić należy, że przedmiotowe przestępstwo ma charakter skutkowy, albowiem do wypełnienia wszystkich jego znamion konieczne jest udaremnienie lub uszczuplenie egzekucji (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt IV KK 42/08, OSNKW 2008/9/76). Przez udaremnienie zaspokojenia wierzyciela należy rozumieć wyłącznie całkowite uniemożliwienie zaspokojenia jego roszczenia, gdy wierzyciel nie znajdzie zaspokojenia nawet w części, natomiast przez uszczuplenie zaspokojenia wierzyciela należy rozumieć zmniejszenie zaspokojenia wierzyciela, a więc uniemożliwienie zaspokojenia jego roszczenia w jakiejkolwiek części (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 03 lipca 2007 r., sygn. akt II KK 336/06, LEX nr 299185). Omawiany występek można popełnić jedynie umyślnie, w formie zamiaru bezpośredniego kierunkowego, sprawca winien bowiem działać, co wynika wprost z treści art. 300 § 2 kk, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia. Występek ten jest przestępstwem indywidualnym właściwym, popełnić je może tylko dłużnik. Przedmiotem czynności wykonawczej są składniki majątku dłużnika (prawa majątkowe lub rzeczy o wartości majątkowej, możliwej do wyrażenia w pieniądzu), przy czym muszą być one zajęte lub zagrożone zajęciem.

Na gruncie niniejszej sprawy przestępstwo z art. 300 § 2 kk, zarzucone oskarżonemu M. P. (1), miało polegać na działaniu w celu udaremnienia wykonania nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Gdańsk- Południe w Gdańsku z dnia 29 stycznia 2014 r. w sprawie o sygnaturze akt IX Nc 82/14, udaremniającym zaspokojenie wierzyciela (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W., polegającym na zbyciu udziału ¼ nieruchomości położonej w miejscowości W., działki nr (...), która była zagrożona zajęciem.

Ustalenie, że czyn taki został popełniony wymaga wykazania, ze M. P. (1) swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona tak przedmiotowe, jak i podmiotowe, zawarte w treści normy karnej, której naruszenie zostało oskarżonemu zarzucone. Aby móc przypisać oskarżonemu popełnionego mu czynu należałoby ustalić łącznie wystąpienie takich okoliczności jak:

- zbycie przez M. P. (1) składnika majątku w postaci udziału w nieruchomości

- zagrożenie zajęciem przedmiotowego składnika majątku

- działanie w ten sposób w celu udaremnienia wykonania nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Gdańsk- Południe w Gdańsku z dnia 29 stycznia 2014 r. w sprawie o sygnaturze akt IX Nc 82/14 oraz

- wystąpienie skutku w postaci udaremnienia w ten sposób zaspokojenia wierzyciela (...) Spółki Akcyjnej

Zdaniem Sądu materiał dowodowy nie pozwala na łączne ustalenie wszystkich wymienionych okoliczności.

Pewne kwestie nie budzą w niniejszej sprawie żadnych wątpliwości, wynikają w sposób jednoznaczny ze zgromadzonego materiału dowodowego, nie były kwestionowane przez samego oskarżonego.

W szczególności nie ulega wątpliwości, iż M. P. (1) zaciągnął kredyt na zakup samochodu, którego nie spłacił, a wierzytelność z tego tytułu została sprzedana przez bank na rzecz (...) Spółki Akcyjnej. Przeciwko M. P. (1) zostało wydane orzeczenie sądowe zasądzające od niego na rzecz Spółki (...) kwotę 68.611,06 zł. Kolejną okolicznością, która nie budziła żadnych wątpliwości jest to, że należność zasądzona na rzecz Spółki (...) nie została nigdy zapłacona, zaś prowadzone w tym zakresie przez komornika postępowanie egzekucyjne nie przyniosło rezultatu, nie doprowadziło do ujawnienia żadnego majątku, z którego wierzyciel mógłby oczekiwać zaspokojenia. Nie ulega również wątpliwości, że M. P. (1) był właścicielem udziału w nieruchomości położonej w W. w wysokości ¼. Wobec oskarżonego były prowadzone liczne postępowania egzekucyjne, które nie doprowadziły do ustalenia majątku podlegającego zajęciu, a zatem należało uznać, że wskazany wyżej składnik majątku w dacie 16 marca 2015 r. był zagrożony zajęciem. M. P. (1) był świadomy, że toczą się wobec niego liczne postępowania egzekucyjne. Okolicznością przyznaną przez oskarżonego oraz wynikającą wprost z dokumentów zawartych w aktach sprawy jest zbycie wskazanego wyżej udziału w nieruchomości w drodze umowy sprzedaży w dniu 16 marca 2015r., a zatem zrealizowana została jedna z form sprawczych określonych w art. 300 § 2 k.k.

W ocenie Sądu brak natomiast podstaw do ustalenia ostatniej z wymienionych wyżej okoliczności, która pozwalałaby na przyjęcie, iż M. P. (1) wypełnił swoim zachowaniem wszystkie znamiona zarzucanego mu przestępstwa, a mianowicie skutku w postaci udaremnienia zaspokojenia Spółki (...).

Raz jeszcze należy wskazać, że doprowadzenie do udaremnienia zaspokojenia wierzyciela oznacza sytuację, w której wierzyciel, na skutek czynności sprawczej dłużnika, nie znajdzie zaspokojenia nawet w części. Z materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie wynika, że żadna z prowadzonych przeciwko M. P. (3) egzekucji komorniczych nie doprowadziła do ujawnienia majątku, z którego wierzyciele mogliby się zaspokoić. Oskarżony nie posiada ruchomości, wierzytelności, ani środków na rachunkach bankowych. Jedynym składnikiem majątku, do którego mogłaby zostać skierowana egzekucja, był przedmiotowy udział w nieruchomości. Sąd nie znalazł podstaw, by kwestionować wiarygodność twierdzeń oskarżonego, co do wartości udziału, tym bardziej, że oskarżony podał kwotę, która jest wyższa niż cena, za jaką sprzedał udział, co w istocie mogło stanowić dla niego okoliczność obciążającą. Należało zatem uznać, że udział w nieruchomości, który oskarżony sprzedał był wart około 40.000 zł. Nie można również tracić z pola widzenia, że stan zaległości w sprawie egzekucji alimentów na maj 2016 r. wynosił ponad 44.000 zł, a zatem przekraczał wartość sprzedanego udziału.

Kolejność należności, które podlegają zaspokojeniu z kwoty uzyskanej z egzekucji ze względu na przysługujące im pierwszeństwo wynikające z rodzaju egzekwowanej należności określa art. 1025 k.p.c. Co istotne, organ sporządzający plan podziału nie może zmienić pierwszeństwa poszczególnych kategorii wynikającego z tego przepisu. W pierwszej kolejności, są to koszty egzekucyjne, następnie należności alimentacyjne, a dalej należności za pracę za okres 3 miesięcy do wysokości najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach oraz renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci i koszty zwykłego pogrzebu dłużnika, należności zabezpieczone hipoteką morską lub przywilejem na statku morskim, należności zabezpieczone hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym i zastawem skarbowym albo korzystające z ustawowego pierwszeństwa oraz prawa, które ciążyły na nieruchomości przed dokonaniem w księdze wieczystej wpisu o wszczęciu egzekucji lub przed złożeniem do zbioru dokumentów wniosku o dokonanie takiego wpisu, należności za pracę niezaspokojone w kolejności trzeciej, należności, do których stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), o ile nie zostały zaspokojone w kolejności piątej. Dopiero na dziewiątym miejscu znajdują się należności wierzycieli, którzy prowadzili egzekucję. Należy przy tym zaznaczyć, że Spółka (...) nie jest jedynym wierzycielem oskarżonego, który podlega zaspokojeniu w tej samej kategorii, a zatem w świetle zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego, w sytuacji, gdy suma przypadająca na tą kategorię nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich wierzycieli, będą oni zaspokajani proporcjonalnie, w zależności od wysokości ich należności, jakie podlegają zaspokojeniu w tej kategorii (art. 1026 k.p.c.)

Z powyższego wynika, że M. P. (1) dokonując zbycia udziału w nieruchomości nie doprowadził do udaremnienia zaspokojenia wierzyciela (...) Spółki Akcyjnej, gdyż na dzień dokonywania czynności było ono już niemożliwe. W sytuacji, gdyby nieruchomość została zajęta w postępowaniu egzekucyjnym, następnie sprzedana, a cena uzyskana z licytacji podzielona pomiędzy wierzycieli, to i tak wierzytelność Spółki nie zostałaby zaspokojona, gdyż w pierwszej kolejności kwota uzyskana z egzekucji zostałaby przeznaczona na koszty egzekucyjne i należności alimentacyjne. Porównując wartość udziału, jaki przysługiwał M. P. (1) w nieruchomości z kwotą zadłużenia alimentacyjnego, które już w 2013 r. wynosiło 31.157,50 zł ( vide k. 338) oraz hipotetycznych kosztów egzekucji należy dojść do przekonania, że sprzedaż udziału nie zmieniła sytuacji wierzyciela, a tym samym nie sposób uznać, że doprowadziła do udaremnienia. Powyższy rachunek prowadzi również do wniosku, że zastosowania nie znalazłaby zasad z art. 1026 k.p.c., gdyż kwota uzyskana z egzekucji nie pozwalałaby na przejście do kategorii dziewiątej, czyli sprzedaż udziału nie doprowadziła również do uszczuplenia zaspokojenia Spółki (...).

Mając powyższe na uwadze Sąd doszedł do przekonania, że czynność rozporządzająca należącym do M. P. (1) udziałem w nieruchomości, która była zagrożona zajęciem nie miała realnego wpływu na zaspokojenie wierzyciela Spółki (...), zatem mimo wypełnienia pozostałych znamion stypizowanego w tym przepisie występku brak znamienia skutku w postaci udaremnienia zaspokojenia wierzyciela spowodował, że nie można uznać, iż doszło do popełnienia przestępstwa określonego w art. 300 § 2 k.k. W takiej sytuacji, wobec zdekompletowania znamion wskazanego przestępstwa, Sąd uniewinnił M. P. (1) od zarzucanego mu czynu.

Wobec uniewinnienia oskarżonego, Sąd na podstawie art. 626 § 1 k.p.k., art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami procesu obciążył Skarb Państwa.

Sygn. akt X K 1201/15

Zarządzenia:

1.  Odnotować w kontrolce uzasadnień.

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć zgodnie z wnioskiem Prokuraturze Rejonowej w Pruszczu Gdańskim

3.  Przedłożyć z wpływem apelacji lub za 21 dni.

G., 22 czerwca 2016 r.