Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Bednarek-Moraś (spr.)

Sędziowie: SO Dorota Gamrat-Kubeczak

SO Zbigniew Ciechanowicz

Protokolant st. sekr. sąd. Dorota Szlachta

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2014 r. w S.

sprawy z wniosku Z. S.

przy udziale J. S. (1)

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim z dnia 21 grudnia 2012 r., sygn. akt I Ns 757/09

1.  oddala apelację;

2.  ustala, że każdy z uczestników ponosi koszty postępowania apelacyjnego związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sygn. Akt II Ca 496/13

UZASADNIENIE

Wnioskiem dnia 17 kwietnia 2009 r., uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2009 r., Z. S. wniosła o ustalenie, że w skład majątku wspólnego jej i jej byłego męża J. S. (1) wchodzą:

1. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej położonej w S. przy ulicy (...) oraz związane z nim prawo własności budynku mieszkalnego, dla których Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim prowadzi księgę wieczystą nr KW (...) o wartości 500.000 zł,

2. prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w S. oznaczonej jako działka o numerze ewidencyjnym (...), dla której Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim prowadzi księgę wieczystą nr KW (...) o wartości 350.000 zł,

3. przedsiębiorstwo pod nazwą Zakład (...) ulica (...) o wartości 100.000 zł,

4. samochód dostawczy N. nr rej. (...) nabyty po zbyciu poprzedniego samochodu dostawczego N. o nr rej. (...) o wartości 100.000 zł,

5. nieruchomość gruntowa położona w S. przy ulicy (...) oznaczona jako działka o numerze ewidencyjnym (...) o powierzchni 1.269 m ², dla której Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim prowadzi księgę wieczystą nr KW (...) przylegająca do nieruchomości opisanej w pkt 2 wniosku o wartości 100.000 zł.

Jednocześnie wniosła ona o dokonanie podziału majątku wspólnego uczestników poprzez przyznanie na jej własność nieruchomości gruntowej określonej w pkt 2 wniosku, a pozostałych składników majątkowych - na wyłączną własność uczestnika z obowiązkiem spłaty udziału wnioskodawczyni w majątku wspólnym poprzez zasądzenie od uczestnika na jej rzecz kwoty 225.000 zł, zaś w przypadku zbycia przez któregokolwiek z uczestników wymienionych składników majątku wspólnego - zasądzenie od zbywającego połowy wartości zbytego przedmiotu majątkowego.

W piśmie z dnia 1 sierpnia 2009 r., J. S. (1) wyjaśnił, że prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej położonej w S. wraz z budynkiem (nr KW (...)) zostało sprzedane za kwotę 280.000 zł, którą należy pomniejszyć o poniesione przez uczestnika wydatki obejmujące następujące kwoty: 8.605 zł na poczet kosztów notarialnych, 11.395 zł - na poczet kosztów za pośrednictwo przy sprzedaży, 1.215,22 zł - na poczet podatku od nieruchomości za okres od 22 lipca 2002 r. tj. od dnia ustania wspólności majątkowej do dnia sprzedaży, 400 zł - na poczet projektu przyłącza wodno- kanalizacyjnego, 3.000 zł - na poczet materiałów i robocizny za wykonanie przyłącza wodnego, 2.275 zł - na poczet materiałów i robocizny za wykonanie przyłącza kanalizacyjnego i 200 zł - na poczet nadzoru.

Odnośnie nieruchomości gruntowej o numerze ewidencyjnym (...) (nr KW (...)) wyjaśnił, że została ona sprzedana w dniu 14 lutego 2005 r. w celu spłaty kredytu w wysokości 50.000 zł. Uczestnik nadmienił, że w momencie sprzedaży nieruchomości na ulicy (...) nie było wody i kanalizacji ani przyłączy i dlatego od kwoty uzyskanej ze sprzedaży należy odjąć koszt przyłącza elektrycznego wykonanego przez niego po zniesieniu małżeńskiej wspólności majątkowej za kwotę 5.299,08 zł.

Odnośnie Zakładu (...) ulica (...) w S. podał, że z powodu bankructwa przedsiębiorstwo zakończyło działalność w dniu 31 października 2006 r., a jego wartość na chwilę udzielania odpowiedzi na wniosek zamyka się kwotą minus 1.279.019,32 zł, posiadając liczne zadłużenia.

W kwestii samochodu marki N. o nr rej. (...) J. S. (1) wyjaśnił, że został on zarejestrowany w dniu 14 października 2003 r., po czym w grudniu 2004 r. sprzedano go za kwotę 48.922 zł stanowiącą przychód zakładu. Uczestnik oświadczył równocześnie, że nie posiadał samochodu marki N. o nr rej. (...), zaś N. o nr rej. (...) sprzedał za kwotę 28.000 zł stanowiącą przychód zakładu.

Uczestnik zaprzeczył, jakoby on lub wnioskodawczyni byli kiedykolwiek właścicielami lub posiadaczami nieruchomości stanowiącej działkę o nr geodezyjnym 264/09 (KW (...)).

J. S. (1) podał, że wszystkie składniki majątku wspólnego albo uległy likwidacji z uwagi na upływ czasu, albo zostały sprzedane, a uzyskane z tego tytułu środki przeznaczono na spłatę kredytu, w tym 550.000 zł i innych zobowiązań, co zapobiegło ewentualnej sprzedaży dokonanej przez bank lub komornika.

Uczestnik zarzucił wnioskodawczyni nieuwzględnienie w składzie majątku wspólnego: samochodu marki P. o nr rej. (...) o wartości 24.000 zł i oszczędności w kwocie 4.403,77 USD, 939,24 USD, 66 1,62 DEM. Ostatecznie uczestnik wyliczył, że w ramach podziału majątku wspólnego na wnioskodawczynię przypada dług w wysokości 769.703 zł.

W piśmie z dnia 18 sierpnia 2009 r. wnioskodawczyni przyznała, że nieruchomość stanowiąca działkę gruntu o nr 264/9 (nr KW (...)), jako zakupiona przez uczestnika dla jego rodziców, nie wchodzi w skład majątku. Nadto zmodyfikowała żądanie wniosku w ten sposób, że zażądała ustalenia, iż w skład majątku wspólnego wchodzi samochód marki N. o nr rej. (...). W dalszym rzędzie podtrzymała dotychczasowe twierdzenia i zaznaczyła, że to uczestnik winien ponieść konsekwencje związane ze zbyciem składników majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej poniżej rzeczywistej wartości. Jej zdaniem straty, jakie zostały odnotowane przez przedsiębiorstwo po ustaniu wspólności majątkowej wywołane są jego działaniem i nie mogą mieć wpływu na ustalenie wartości przedsiębiorstwa na dzień ustania wspólności. Zwróciła uwagę, że w ugodzie z dnia 23 marca 2004 r. uczestnik nie wskazywał na obciążenia przedsiębiorstwa, zaś biegły ocenił jego wartość na 111.035 zł bez obciążeń.

Wnioskodawczyni przyznała, że w 1999 r. na jej rachunkach oszczędnościowych zgromadzone były kwoty wykazane w załączonych do odpowiedzi na wniosek wyciągach, ale zostały wydane przez uczestników w następnych latach ich wspólnego pożycia na pokrycie bieżących kosztów utrzymania rodzinny. Odnosząc się do żądania uczestnika ustalenia, że w skład majątku dorobkowego wchodzi samochód marki P. (...) podała, że jego zakup został sfinansowany ze środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży działki położonej w Ł., którą wnioskodawczyni nabyła w spadku po rodzicach.

W piśmie procesowym z dnia 10 marca 2010 r. wnioskodawczyni zmodyfikowała częściowo swoje żądanie w ten sposób, że wartość przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku wspólnego określiła, zgodnie z opinią biegłego J. L., na kwotę 78.879 zł.

W piśmie procesowym z dnia 7 września 2010 r. Z. S. rozszerzyła żądanie wniosku wnosząc o ustalenie, że w skład majątku wspólnego, poza wcześniej wymienionymi składnikami, wchodzą: wskazane przez nią rzeczy ruchome o łącznej wartości 23.000 zł, kwota 56.683,54 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 marca 2003 r. zasądzona na rzecz J. S. (1) wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 24 czerwca 2005 r. (sygn. akt IC 1193/04). Wnioskodawczyni zażądała dokonania podziału wymienionych składników majątkowych poprzez przyznanie ich na wyłączną własność uczestnika z obowiązkiem spłaty jej udziału kwotą 39.841,77 zł.

W odpowiedzi uczestnik wyjaśnił, że za zgodą uczestników, wskazane wśród przedmiotów ruchomych pianino zostało przekazane lub sprzedane za drobną opłatę w latach 1994-1995. Podniósł, że reszta ruchomości wskazanych przez wnioskodawczynię została wyeksploatowana i nie przedstawia większej wartości lub też uległ zniszczeniu bądź też małżonkowie nigdy nie byli w posiadaniu niektórych z przedmiotów. Ponadto podniósł, że kwota 56.683,54 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 marca 2003 r. zasądzona na jego rzecz wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie (sygn. akt IC 1193/04) dotyczy działalności gospodarczej i została rozliczona w opinii biegłego. Na zakończenie powtórzył swoje wcześniejsze wyjaśnienia, co do tego, że samochód marki N. o nr rej. (...) był kupiony i zarejestrowany 14 października 2003 r., a więc po ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej.

Na rozprawie w dniu 11 października 2010 r. wnioskodawczyni rozszerzyła żądanie domagając się ustalenia, że w skład majątku wspólnego wchodzi kwota 2.316.189,33 zł wypłacona uczestnikowi z tytułu wykonania umowy na rzecz Gminy S..

W piśmie procesowym z dnia 18 stycznia 2012 uczestnik podsumował, że po ustaniu majątkowej wspólności ustawowej spłacił zadłużenia obciążające majątek wspólny na łączną kwotę 788.886,26 zł.

W piśmie procesowym z dnia 9 marca 2012 r. uczestnik, powołując się na ustną uzupełniającą opinię biegłego J. L. argumentował, że aktualnie jedynym wiarygodnym i godnym zaufania dokumentem pozwalającym na ocenę nieistniejącego już od 2006 r. przedsiębiorstwa jest opinia biegłego W. sporządzona dla potrzeb postępowania sygn. akt INs 115/03, albowiem sporządzona została w czasie najbardziej zbliżonym do końca egzystencji przedsiębiorstwa.

W piśmie z dnia 16 kwietnia 2012 r. wnioskodawczyni sprecyzowała, że żąda ustalenia, iż w skład majątku wspólnego uczestników wchodzą: nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym oznaczona jako działka nr (...) położona w S. przy ulicy (...) o wartości 429.000 zł; nieruchomość zabudowana budynkiem warsztatowo- socjalno- biurowym oznaczona jako działka nr (...) położona w S. przy ulicy (...) o wartości 367.000 zł; szereg ruchomości o łącznej wartości 23.000 zł; kwota 56.683,54 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 marca 2003 r. zasądzona na rzecz J. S. (1) wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie (sygn. akt IC 1193/04); kwota 2.316.189,33 zł z tytułu wykonania umowy na rzecz Gminy S., przedsiębiorstwo Zakład (...) o wartości 73.868,78 zł i kwota uzyskana ze sprzedaży samochodu marki N. (...) o nr rej. (...).

Zażądała zniesienia współwłasności opisanych składników majątkowych poprzez przyznanie ich na wyłączną własność uczestnika z obowiązkiem spłaty jej udziału kwotą 1.632.870,83 zł w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia powiększoną o połowę kwoty stanowiącej odsetki od kwoty uzyskanej przez uczestnika od J. i A. K. i o połowę kwoty uzyskanej przez uczestnika ze sprzedaży samochodu N. (...) po uzyskaniu od uczestnika oświadczenia w zakresie w/w wysokości kwot. Jednocześnie zgłosiła alternatywną propozycję podziału majątku wspólnego, aby na wypadek nieuwzględnienia przez Sąd, iż w skład majątku wspólnego wchodzą nieruchomości opisane na wstępie pisma, które zostały sprzedane przez uczestnika po zawarciu ugody sądowej, której nieważność stwierdzono, zasądzić na jej rzecz od uczestnika połowę wartości tych nieruchomości wskazanych przez biegłego Z. W..

Na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2012 r. wnioskodawczyni cofnęła wniosek w części dotyczącej ustalenia, że w skład majątku wspólnego wchodzą ruchomości opisane w jej piśmie z dnia 16 kwietnia 2012 r..

Na rozprawie w dniu 10 grudnia 2012 r. wnioskodawczyni sprecyzowała żądanie zawarte w piśmie z dnia 16 kwietnia 2012 r. w części dotyczącej kwoty uzyskanej przez uczestnika ze sprzedaży samochodu N. o nr rej. (...) wnosząc o ustalenie, że w skład majątku wspólnego wchodzi również kwota 28.000 zł uzyskana przez J. S. (1) ze sprzedaży pojazdu marki N. o nr rej. (...).

W odpowiedzi na powyższe żądanie uczestnik oświadczył, że kwota 28.000 zł uzyskana ze sprzedaży pojazdu marki N. o nr rej. (...) stanowiła dochód przedsiębiorstwa.

Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2012 r. Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim (w sprawie INs 757/09): oddalił wniosek (pkt I); ustalił, iż każdy z uczestników postępowania ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie (pkt II).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 sierpnia 1980 r. J. S. (1) i Z. S. zawarli związek małżeński przed Kierownikiem USC w S.. Przed zawarciem małżeństwa, ani w jego trakcie uczestnicy nie zawierali małżeńskich umów majątkowych.

W dniu 25 listopada 1998 r. zmarł ojciec Z. J. J., po którym spadek na podstawie ustawy nabyła w udziale 1/4 części. W tym samym udziale nabyła gospodarstwo rolne wchodzące w skład spadku. Masa spadkowa posiadała wartość 442.644 zł, zaś podatek od spadków i darowizn obciążający wnioskodawczynię z tytułu dziedziczenia udziału (110.661 zł) ustalono na 6.532,70 zł i został on w całości opłacony.

W dniu 1 lutego 2000 r. zmarła matka wnioskodawczyni S. J., po której spadek na podstawie ustawy nabyła ona w udziale 1/3 części. W takim samym udziale nabyła gospodarstwo rolne wchodzące w skład spadku. Masa spadkowa posiadała wartość 553.305 zł, zaś podatek od spadków i darowizn obciążający wnioskodawczynię z tytułu dziedziczenia udziału (184.435 zł) ustalono na 11.696,60 zł i został on w całości opłacony.

Na podstawie umowy z dnia 29 stycznia 2001 r. nr (...)-I-1/10/2001 o udzielenie kredytu obrotowego w formie linii kredytowej (...) Bank (...) S.A. w W. udzielił J. S. (1) kredytu obrotowego na sfinansowanie bieżącej działalności na okres od dnia 29.01.2001 r. do 28.01.2002 r. w kwocie 400.000 zł w formie kredytowej Unii odnawialnej na rachunku kredytowym nr (...)- (...)-1922-111- (...) oprocentowanego zmiennie w wysokości na dzień podpisania umowy 23 % w skali roku i za prowizją w wysokości 1,5% od kwoty udzielonego kredytu. Zabezpieczenie kredytu stanowił weksel własny in blanco wystawiony przez kredytobiorcę i poręczony przez współmałżonkę jako zabezpieczenie przejściowe do czasu uprawomocnienia się hipoteki, a po uprawomocnieniu się hipoteki jako zabezpieczenie dodatkowe. Docelowe zabezpieczenie kredytu stanowiła hipoteka kaucyjna do kwoty 150.000 zł na nieruchomości położonej w S. przy ulicy (...) (KW (...)) wraz z cesją praw z tytułu polisy ubezpieczeniowej i hipoteka kaucyjna do kwoty 250.000 zł na nieruchomości położonej w S. przy ulicy (...) (KW (...)) wraz z cesją praw z tytułu polisy ubezpieczeniowej.

Aktem notarialnym z dnia 31 stycznia 2001 r. J. S. (2) i Z. S. ustanowili na prawie użytkowania wieczystego działki nr (...) i prawie własności budynku objętych księgą wieczystą KW (...) hipotekę kaucyjną do kwoty 250.000 zł, zaś na prawie własności nieruchomości stanowiącej działkę numer (...) objętą księgą wieczystą KW (...)- hipotekę kaucyjną do kwoty 150.000 zł; obie z oprocentowaniem według stałej lub zmiennej stopy procentowej w wysokości stopy WIBOR dla terminów jednomiesięcznych przyjętej przez (...) S.A. w W. dla danego miesiąca jako podstawa oprocentowania i marży banku w wysokości 3,5% w stosunku rocznym na rzecz (...) S.A. w W. Oddział w S. w celu zabezpieczenia kredytu obrotowego w formie linii kredytowej nr (...)/1/10/2001 do kwoty 400.000 zł.

W dniu 22 czerwca 2001 r. wnioskodawczyni za kwotę 38.300 zł brutto kupiła samochód marki P. (...) presence, który tego samego dnia został zgłoszony do ewidencji w Starostwie Powiatowym o w S..

Na podstawie umowy z dnia 6 lipca 2001 r. Z. S., K. F. i T. J. sprzedali A. R. i B. R. swoje udziały spadkowe wynoszące po 1/3 w prawie współwłasności w zabudowanej działce nr (...) położonej w Ł. objętej księgą wieczystą nr KW (...) za kwotę 60.000 zł.

W dniu 10 października 2001 r. J. S. (1) prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Zakład (...) w S. zawarł z Gminą S. umowę nr (...) na realizację zadania pod nazwą ,,Budowa hali sportowej przy Gimnazjum w S.” za wynagrodzeniem ryczałtowym brutto w wysokości 2.066.531,06 zł.

Aneksem nr (...) z dnia 5 czerwca 2003 r. do umowy nr (...) w związku z brakiem po stronie Gminy S. środków na realizację inwestycji przerwano roboty budowlane, a termin zakończenia przedmiotu umowy zawieszono do chwili uzyskania przez inwestora środków finansowych. Jednocześnie Gmina S. uznała, że na dzień sporządzania aneksu miała dług wobec wykonawcy na kwotę 170.374,76 zł.

Aneksem nr (...) do umowy nr (...) strony ustaliły, że w terminie do 31 grudnia 2003 r. wykonawca wykona zadaszenie hali oraz wstawienie okien do kwoty 300.000 zł, a wartość robót zostanie zwiększona o kwotę inflacji ogłaszaną przez GUS.

Aneksem nr (...) z dnia 17 stycznia 2005 r. do umowy nr (...) zwiększono zakres robót o roboty wymienione w protokołach konieczności nr 1,2,3,4,5,6,7, i zwiększając wynagrodzenie wykonawcy do kwoty 2.091.069,15 zł netto.

W związku z realizacją w/w zadania inwestycyjnego J. S. (1) otrzymał następujące kwoty: w 2002 r. - 697.128,18 zł brutto; w 2003 r. - 648.625,39 zł brutto; w 2004 r. - 757.580,23 zł brutto; w 2005 r. - 57.000 zł brutto; 30 września 2007 r.- 13.385,37 zł brutto i 3.403,18 zł tytułem odsetek za nieterminową płatność faktury; 12 grudnia 2008 r.- na podstawie wyroku sygn. akt XIII GC 208/08 - 74.283,42 zł brutto, odsetki 29.642,14 zł i koszty procesu 3.714 zł; w dniu 30 lipca 2009 r. na podstawie wyroku sygn. akt VIII Ca 121/09 - 20.665,31 zł tytułem kary umownej za odstąpienie od umowy, 9.729,11 zł tytułem odsetek i 1.033 zł tytułem kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 25 października 2002 r. (sygn. akt IIIRC 868/02) Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim zniósł z dniem 22 lipca 2002 r. ustawową wspólność majątkową małżeńską między J. S. (1) a Z. S. wynikającą ze związku małżeńskiego zawartego w dniu 30 sierpnia 1980 r. w USC w S..

W dniu 12 listopada 2002 r. dla obiektu działki nr (...) położonej w S. przy ulicy (...) ustalono warunki przyłączenia do sieci energetycznej nr (...), a następnie pomiędzy J. S. (1) (podmiot przyłączany) a (...) S.A. w S. (przedsiębiorstwo sieciowe) zawarto umowę przyłączeniową nr (...), której przedmiotem było przyłączenie urządzeń i instalacji elektrycznej pobudowanej przez podmiot przyłączany w postaci linii kablowej (...) 4x50 mm - 60 mb i złącza kablowego ZK-3B, które podlegały odkupieniu przez przedsiębiorstwo sieciowe.

Pismem z dnia 20 stycznia 2003 r. Bank (...) S.A. w W. - następca prawny (...) S.A. w W., w związku z wnioskiem J. S. (1) o odnowienie kredytu obrotowego odnawialnego, zwrócił się do Z. S. o udzielenie w terminie 7 dni od otrzymania pisma jednoznacznej odpowiedzi w przedmiocie wyrażenia przez nią zgody na utrzymanie dotychczasowego zabezpieczenia kredytu odnawialnego w postaci hipoteki kaucyjnej na nieruchomości KW (...) zastrzegając, że brak zgody i nieuregulowanie istniejącego zadłużenia skutkować będzie skierowaniem sprawy na drogę postępowania windykacyjnego.

Na podstawie porozumienia z dnia 3 kwietnia 2003 r. w sprawie restrukturyzacji zadłużenia zawartego pomiędzy (...) S.A. w W. Oddział w S. a J. S. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą Zakład (...) zawarta została ugoda w sprawie restrukturyzacji zadłużenia, w ramach której J. S. (1) uznał w całości roszczenie banku wynikające z umowy o kredyt obrotowy z dnia 29 stycznia 2001 r. nr (...)-I/1/10/2001 wraz z aneksem z dnia 28 stycznia 2002 r., które na dzień podpisania porozumienia wynosiło 412.986,44 zł, w tym kapitał w wysokości 396.410,49 zł, odsetki bieżące w wysokości 3.328,33 zł, odsetki od zadłużenia przeterminowanego na dzień zawarcia porozumienia w wysokości 13.274,62 zł, które dłużnik zobowiązał się spłacić w 45 miesięcznych ratach w kwotach i terminach szczegółowo wskazanych w porozumieniu poczynając od kwietnia 2003 r. Nadto uczestnik zobowiązał się do uiszczenia prowizji z tytułu zawarcia porozumienia w kwocie 1.500 zł. Strony zastrzegły dla banku prawo do rozwiązania ugody bez wypowiedzenia w przypadku nie wywiązywania się przez dłużnika z postanowień porozumienia.

W dniu 30 września 2003 r. przedsiębiorstwo sprzedało Usługowemu Zakładowi (...) K. M. jako złom samochód N. (...) o nr rej. (...) (póź. nr rej. (...)) za kwotę 28.000 zł brutto.

W dniu 14 października 2003 r. na J. S. (1) w Starostwie Powiatowym w S. zarejestrowano pojazd marki N. (...) o nr rej. (...).

Na podstawie ugody z dnia 23 marca 2004 r. zawartej przed Sądem Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim pomiędzy J. S. (1) a kuratorem ustanowionym dla Z. S. (sygn. akt INs 115/03) w sprawie o podział majątku wspólnego ustalono, że w skład majątku wspólnego małżonków wchodzą: prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej położonej w S. przy ulicy (...) stanowiącej działkę gruntu nr (...) i związane z nim prawo własności budynku mieszkalnego stanowiącego odrębną od gruntu nieruchomość, dla których Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr KW (...) o wartości 246.710 zł, oraz prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w S. przy ulicy (...) oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (...) z rozpoczętą budową budynku warsztatowego, dla których Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr KW (...) o wartości 118.860 zł, obie obciążone hipoteką kaucyjną na rzecz (...) S.A. z siedzibą w K. do wysokości 400.000 zł z tytułu umowy kredytowej z dnia 29 stycznia 2001 r. nr (...), przedsiębiorstwo pod nazwą Zakład (...) z siedzibą w S. przy ulicy (...) o wartości 79.348 zł i kwota 24.000 zł stanowiąca równowartość samochodu osobowego marki P. (...) o nr rej. (...). Strony ugody ustaliły, że J. S. (1) dokonał nakładów z majątku odrębnego na majątek wspólny w wysokości 80.000 zł. Strony ugody dokonały zniesienia współwłasności oraz podziału majątku wspólnego wyżej opisanego w ten sposób, że na rzecz Z. S. przyznały kwotę 24.000 zł stanowiącą równowartość samochodu osobowego marki P. (...) o nr rej. (...), zaś pozostałe składniki - na własność J. S. (1) bez dopłat z tytułu przysługujących im udziałów w majątku wspólnym. Dodatkowo uczestnik oświadczył, że przejmuje od Z. S. zobowiązanie do spłaty przypadającej na nią części zobowiązań obciążających majątek wspólny wymienionych w ugodzie, a na wypadek, gdyby wierzyciele dochodzili od niej zapłaty w/w długów zobowiązał się do naprawienia wyrządzonej w ten sposób szkody.

Na podstawie umowy z dnia 15 lutego 2005 r. J. S. (1) sprzedał za kwotę 50.000 zł na rzecz (...) sp. z o.o. w S. działkę gruntu nr (...) objętą księgą wieczystą nr (...), w której dziale IV wpisana była hipoteka umowna kaucyjna w wysokości 150.000 zł z oprocentowaniem według stałej lub zmiennej stopy procentowej w - wysokości stopy WIBOR dla terminów jednomiesięcznych, przyjętej przez (...) S.A. w W. dla danego miesiąca jako podstawa oprocentowania i marży banku w wysokości 3,5% w stosunku rocznym na rzecz (...) S.A. w W. Oddział w S.. Kupujący nie przejął od J. S. (1) długu w stosunku (...) S.A. zabezpieczonego hipoteką kaucyjną, który J. S. (1) zobowiązał się spłacać na dotychczasowych zasadach.

W dniu 30 marca 2005 r. pomiędzy Bankiem (...) S.A. w W. Oddział w S. a J. S. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą Zakład (...) zawarta została ugoda w sprawie restrukturyzacji zadłużenia, w ramach której J. S. (1) uznał w całości roszczenie banku wynikające z umowy nr (...) z dnia 7 sierpnia 1996 r. z późń. zm. o prowadzenie rachunków bankowych, które na dzień 30 marca 2005 r. wynosiło 115.775,43 zł, w tym kapitał w wysokości 115.018,38 zł i odsetki 775,05 zł, które to zadłużenie strony uznały za wymagalne i bezsporne i które dłużnik zobowiązał się spłacić w 60 równych miesięcznych ratach po 3.083,47 zł poczynając od czerwca 2005 r. Nadto uczestnik zobowiązał się do uiszczenia opłaty od ugody w kwocie 2.300,37 zł w terminie do 10 kwietnia 2005 r. Strony zastrzegły dla banku prawo do rozwiązania ugody bez wypowiedzenia w przypadku nie wywiązywania się przez dłużnika z postanowień ugody lub powzięcia przez bank informacji o wszczęciu przeciwko niemu innych postępowań egzekucyjnych.

W dniu 6 kwietnia 2005 r. pomiędzy Bankiem (...) S.A. a J. S. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą Zakład (...) zawarta została ugoda w sprawie restrukturyzacji zadłużenia, w ramach której J. S. (1) uznał w całości roszczenie banku wynikające z umowy o otwarcie i prowadzenie rachunku eurokonto (...) nr (...)- (...)- 2700- (...)-001 z dnia 20 maja 1999 r., które na dzień 6 kwietnia 2005 r. wynosiło 16.145,47 zł, w tym kapitał w wysokości 16.093,88 zł, odsetki 34,59 zł i opłaty w wysokości 17 zł, które to zadłużenie strony ugody uznały za wymagalne i bezsporne i które dłużnik zobowiązał się spłacić w 48 równych miesięcznych ratach po 490,26 zł płatnych do 30. dnia każdego miesiąca począwszy od kwietnia 2005 r. Dłużnik zobowiązał się do uiszczenia opłaty od ugody w kwocie 321,88 zł w terminie do 29 kwietnia 2005r. Strony zastrzegły dla banku prawo do rozwiązania ugody bez wypowiedzenia w przypadku niewywiązywania się przez dłużnika z postanowień ugody lub powzięcia przez bank informacji o wszczęciu przeciwko niemu postępowań egzekucyjnych.

Nakazem zapłaty z dnia 21 czerwca 2005 r. (sygn. akt XIII GNc 1270/05) Sąd Rejonowy w Szczecinie - utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 23 lutego 2006 r. (sygn. akt XIII GC 527/05) - nakazano J. S. (1), aby zapłacił na rzecz Przedsiębiorstwa Produkcyjno- Handlowo- Usługowego (...) sp. z o.o. w S. kwotę 80.505 zł z odsetkami od kwot i w terminach szczegółowo wskazanych w nakazie oraz kwotę 4.972,60 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2005 r. (sygn. akt IC 1193/04) z powództwa J. S. (1) przeciwko J. K. i A. K., Sąd Okręgowy w Szczecinie zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz J. S. (1) kwotę 56.683,54 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 12 marca 2003 r. oraz kwotę 3.535,12 zł tytułem zwrotu kosztów procesu oraz nakazał ściągnięcie od powoda na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Szczecinie kwotę 558 zł.

Pismem z dnia 19 lipca 2005 r. Komornik Sądowy zawiadomił J. S. (1) o zajęciu wierzytelności lub prawa na podstawie nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Szczecinie (sygn. akt XIIIGNc 1270/05) celem wyegzekwowania na rzecz wierzyciela należności głównej w wysokości 91.231,94 zł. Sprawę egzekucyjna zarejestrowano pod sygn. akt KM 1651/05. Postanowieniem z dnia 8 czerwca 2006 r. Komornik na wniosek wierzyciela z dnia 10 maja 2006 r. umorzył postępowanie egzekucyjne.

W dniu 21 października 2005 r. J. S. (1) zawarł z Miejskim Przedsiębiorstwem (...) sp. z o.o. w S. umowę o przyłączenie do sieci wodociągowo- kanalizacyjnych nr 102/04, w ramach której odbiorca zobowiązał się do wybudowania z własnych środków przyłącza wodociągowego z rur FE, PN 10, W. o długości 16 m i średnicy 32 mm i przyłącza kanalizacyjnego z rur (...) klasy S o długości 280 m i średnicy 160 mm w terminie od czerwca 2005 r. do lipca 2005 r. przebiegających przez działkę nr (...) przy ulicy (...) w S., które odebrano na podstawie protokołu odbioru nr (...) z dnia 26 października 2005 r., a następnie na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych nr 62 z dnia 26 października 2005 r. przekazano Miejskiemu Przedsiębiorstwu (...).

W dniu 23 marca 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. wystawił przeciwko J. S. (1) tytuł wykonawczy nr (...) z tytułu zaległości w zapłacie podatku od towarów i usług za rok 2006 na kwotę 7.999 zł.

Na podstawie umowy z dnia 7 kwietnia 2006 r. zawartej w formie aktu notarialnego J. S. (1) sprzedał W. K. prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr (...) oraz prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego usytuowanego na tej działce objęte księgą wieczystą nr (...) za cenę 280.000 zł, którą kupujący zobowiązał się uiścić w całości z kredytu bankowego i z ceny tej zobowiązał się uiścić zobowiązania finansowe zbywcy na wskazane przez wierzycieli konta bankowe, tj. na należność zabezpieczoną wpisem hipotecznym na rzecz (...) S.A. w W. Oddziału w S., którego następcą prawnym jest Bank (...) S.A. w K., która to należność na dzień 21 marca 2006 r., zgodnie z przedłożoną przez bank promesą tego banku wynosiła 136.459,67 zł i obejmowała całkowitą spłatę kapitału kredytu, spłatę 100% odsetek umownych i spłatę 40% odsetek naliczanych od zadłużenia przeterminowanego, przy czym powyższe zobowiązanie podlegało codziennemu zwiększeniu o kwotę odsetek naliczanych od kredytu wymagalnego i niewymagalnego- na rachunek Banku (...) S.A. w K. nr (...) i na należność zabezpieczoną wpisem hipotecznym na rzecz Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowo-Handlowego (...) sp. z o.o. w S. w kwocie 80.000 zł na rachunek spółki w (...) Bank (...) S.A. Oddział w S., a pozostałą część ceny stanowiącą różnicę między kwotą 280.000 zł a sumą w/w zobowiązań sprzedającego kupujący zobowiązał się zapłacić sprzedającemu przelewem na jego konto w (...) Banku S.A. Filia nr 2 w S. nr (...) nie później niż do 21 kwietnia 2006 r.

W dniu 12 kwietnia 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. wystawili przeciwko J. S. (1) tytuł wykonawczy nr SM (...) na kwotę 100 zł tytułem nieuiszczonej grzywny nałożonej na podstawie orzeczenia z dnia 4 kwietnia 2006 r. nr (...).

Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2006 r. (sygn. akt VIII GC 349/05) Sąd Okręgowy w Szczecinie zasądził od J. S. (1) na rzecz W. O. kwotę 119.855,30 zł z odsetkami ustawowymi od kwot i terminów wskazanych w wyroku oraz kwotę 11.278,60 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Zakład (...) posiadał w banku (...) S.A. (będącym następcą prawnym (...) S.A.) kredyt obrotowy nr (...)/1/10/2001 od dnia 20 stycznia 2001 r. do 21 kwietnia 2006 r. i w okresie kredytowania spłacił odsetki umowne w wysokości 149.981 zł oraz karne w wysokości 2.299,97 zł i prowizję w wysokości 6.000 zł.

W dniu 26 kwietnia 2006 r. J. S. (1) dokonał wpłaty na rzecz (...) s.c. A. A. J. A. kwoty 5.000 zł za pośrednictwo przy sprzedaży nieruchomości w S. przy ulicy (...) i 6.395 zł za pośrednictwo przy sprzedaży na poczet faktury VAT (...).

Na podstawie ugody sądowej z dnia 10 maja 2006 r. zawartej przed Sądem Okręgowym w Szczecinie w sprawie z powództwa Hurtowni (...) sp. z o.o. w S. przeciwko J. S. (1) o zapłatę kwoty 79.721,52 zł (sygn. akt VIII GC 257/03) dla wyczerpania wszelkich roszczeń objętych pozwem z dnia 9 kwietnia 2003 r. J. S. (1) zobowiązał się uiścić na rzecz powoda kwotę 40.000 zł w terminie 21 dni od podpisania ugody. Postanowieniem z dnia 10 maja 2006 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie umorzył postępowanie w sprawie.

Pismem z dnia 16 maja 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. zawiadomił J. S. (1) o zajęciu prawa majątkowego z rachunku bankowego celem wyegzekwowania należności wynikających z tytułu wykonawczego nr SM (...) i (...)SM/ (...) na łączną kwotę 8.793,54 zł.

Nakazem zapłaty z dnia 3 października 2006 r. wydanym w sprawie o sygn. akt V GNc 3184/06 Sąd Rejonowy w Toruniu nakazał J. S. (1), aby zapłacił na rzecz Zakładu (...) sp. z o.o. w T. kwotę 10.300,43 zł z odsetkami w wysokości ustawowej od kwot i w terminach szczegółowo wskazanych w nakazie zapłaty oraz kwotę 2.544 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Decyzją z dnia 2 listopada 2006 r. Prezydent Miasta S. wykreślił z ewidencji działalności gospodarczej z dniem 31 października 2006 r. wpis dokonany w dniu 11 stycznia 1995 r. dotyczący działalności rozpoczętej w dniu 18 stycznia 1995 r. i zgłoszonej w dniu 9 stycznia 1995 r. przez J. S. (1) pod nazwą Zakład (...) z siedzibą w S. przy ulicy (...).

Pismem z dnia 11 stycznia 2007 r. Komornik Sądowy zawiadomił J. S. (1) o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego Banku (...) S.A. w W. II Oddział w S. z dnia 7 listopada 2006 r. celem wyegzekwowania na rzecz Banku należności głównej z odsetkami na dzień 31 stycznia 2007 r. w łącznej wysokości 14.977,54 zł oraz dalszych odsetek ustawowych. Sprawę zarejestrowano pod sygn. akt KM 38/07.

Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2008 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim J. O. (1) umorzył postępowanie na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. Sprawę po umorzeniu ponownie zarejestrowano pod sygn. akt KM 2/11 i na dzień 3 stycznia 2011 r. wierzyciel nie został w jakikolwiek sposób zaspokojony.

Nakazem zapłaty z dnia 20 lutego 2007 r. (sygn. akt I Nc 26/07), nakazano pozwanemu J. S. (1), aby zapłacił Przedsiębiorstwu Usługowo- Handlowemu (...) S.A.R.B. L. sp.j. w S. kwotę 96.596,97 zł z odsetkami ustawowymi od kwot i w terminach szczegółowo wskazanych w nakazie zapłaty oraz kwotę 4.825 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Nakazem zapłaty z dnia 22 lutego 2007 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie (sygn. akt VIII Nc 5/07) nakazał J. S. (1), aby zapłacił (...) S.A. w W. kwotę 121.094 zł z odsetkami umownymi w wysokości 17,25 % w skali roku od dnia 12 stycznia 2007 r. oraz kwotę 9.655 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2007 r. (sygn. akt IV P 4/07) Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim zasądził od J. S. (1) na rzecz J. B. kwotę 3.137,42 zł z odsetkami od dnia 15 kwietnia 2005 r.

Pismem z dnia 5 czerwca 2007 r. Komornik Sądowy zawiadomił J. S. (1) o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji na podstawie nakazu zapłaty Sądu Okręgowego w Szczecinie (sygn. akt VIII Nc 5/07) celem wyegzekwowania na rzecz wierzyciela należności głównej z odsetkami umownymi w wysokości 17,25 % w skali roku wyliczonymi na dzień 30 czerwca 2007 r. w łącznej wysokości 140.478,47 zł i dalszych odsetek umownych w wysokości 17,25% w skali roku. Sprawę zarejestrowano pod sygn. akt KM 1049/07.

Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2008 r. Komornik Sądowy J. O. (1) umorzył postępowanie na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. Sprawę ponownie zarejestrowano pod sygn. akt KM 1401/10 i na dzień 3 grudnia 2010 r. egzekwowana należność opiewała na 202.084,48 zł, w tym odsetki w kwocie 81.380,44 zł plus dalsze odsetki w wysokości 53,23 zł dziennie, a wierzyciel nie został zaspokojony.

Nakazem zapłaty z dnia 25 lipca 2007 r. (sygn. akt V GNc 1084/07) Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim nakazał J. S. (1) prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą Zakład (...), aby zapłacił Z. (...) S.A. kwotę 10.928,27 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 10 stycznia 2005 r. oraz kwotę 2.533 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pismem z dnia 7 sierpnia 2007 r. Komornik Sądowy zawiadomił J. S. (1) o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim (sygn. akt IVP 4/07) celem wyegzekwowania na rzecz wierzyciela należności głównej w wysokości 4.027,89 zł. Sprawę zarejestrowano pod sygn. akt KM 1358/07. Na dzień 3 sierpnia 2009 r. roszczenie wierzyciela było zaspokojone w całości.

Wyrokiem z dnia 24 sierpnia 2007 r. (sygn. akt 590/06) Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim zasądził od J. S. (1) na rzecz M. G. kwotę 1007,77 zł z odsetkami od kwot i w terminach szczegółowo wskazanych w wyroku i kwotę 178,95 zł z odsetkami od dnia 11 kwietnia 2005 r.

Pismem z dnia 19 września 2007 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Sulęcinie M. M. zawiadomił J. S. (1) o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji na podstawie nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim (sygn. akt VIII GNc 1084/07) celem wyegzekwowania na rzecz wierzyciela należności głównej - 10.968,27 zł, odsetek - 3.543,35 zł, dalszych odsetek - 3,98 zł dziennie, kosztów procesu - 138 zł, kosztów adwokackich - 2.415 zł, kosztów zastępstwa w postępowaniu egzekucyjnym - 1.200 zł, opłaty egzekucyjnej - 2.599,69 zł i wydatków gotówkowych w wysokości 314,98 zł. Sprawę egzekucyjną zarejestrowano pod sygn. akt KM 927/07.

Nakazem zapłaty z dnia 30 października 2007 r., (sygn. akt I Nc 420/07) Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim orzekł, że uczestnik w ciągu 2 tygodni od doręczenia nakazu winien zapłacić Urzędowi Dozoru Technicznego w W. kwotę 816,11 zł z odsetkami od kwot i w terminach wskazanych w nakazie oraz 227 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pismem z dnia 6 lutego 2008 r. Komornik Sądowy J. O. (1) zawiadomił J. S. (1) o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim (sygn. akt IV P 590/06) celem wyegzekwowania na rzecz wierzyciela należności głównej - 1.186,72 zł, odsetek ustawowych - 416,51 zł i opłaty egzekucyjnej - 240 zł. Sprawę zarejestrowano pod sygn. akt KM 75/08. Na dzień 3 sierpnia 2009 r. roszczenie wierzyciela zostało zaspokojone.

Pismem z dnia 21 lutego 2008 r. Komornik Sądowy J. O. (1) zawiadomił J. S. (1) o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie (sygn. akt VIII 349/05) celem wyegzekwowania na rzecz wierzyciela należności głównej - 119.855,30 zł, odsetek ustawowych -47.641,84 zł, kosztów procesu - 13.978,60 zł, kosztów zastępstwa - 3.600 zł i opłaty egzekucyjnej - 27.230 zł. Sprawę zarejestrowano pod sygn. akt KM 188/08. Wyegzekwowano: 107.639,56 zł w dniu 12.12.2008 r. i 31.427,42 zł w dniu 30.07.2009 r.

W dniu 14 marca 2008 r. Sąd Rejonowy w Szczecinie XVII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego dokonał wpisu J. S. (1) do rejestru dłużników niewypłacalnych pod pozycją 0000217048.

Wyrokiem z dnia 5 czerwca 2008 r. (sygn. akt I Ca 131/08) po rozpoznaniu apelacji Z. S. od wyroku SO w Szczecinie z dnia 8 marca 2006 r. (sygn. akt IC 904/05) Sąd Apelacyjny w Szczecinie zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że ustalił, że ugoda sądowa zawarta w dniu 23 marca 2004 r. w przedmiocie podziału majątku dorobkowego pomiędzy J. S. (1) a kuratorem procesowym A. B. działającym w imieniu i na rzecz Z. S., jest nieważna.

Pismem z dnia 18 czerwca 2008 r. Komornik Sądowy J. O. (1) zawiadomił uczestnika o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji na podstawie nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim (sygn. akt INc 420/07) celem wyegzekwowania na rzecz wierzyciela należności głównej - 816,11 zł, odsetek ustawowych - 201,01 zł, kosztów procesu – 227 zł, kosztów zastępstwa prawnego - 45 zł i opłaty egzekucyjnej - 227,54 złotych. Sprawę zarejestrowano pod sygn. akt KM 843/07.

Wyrokiem z dnia 13 października 2008 r. (sygn. akt VGC 1347/07/s) Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie zasądził od J. S. (1) na rzecz (...) sp. z o.o. w K. kwotę 6.314,86 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 17 października 2007 r. i kwotę 1.450 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Postanowieniem z dnia 10 listopada 2008 r. (sygn. akt I Co 313/08), Sąd Okręgowy w Szczecinie stwierdził, że wyrok zaoczny Sądu Pracy w W. w Republice Federalnej Niemiec z dnia 30 lipca 2004 r. sygn. akt 6 Ca 3224/03 stwierdzający, że pozwany J. S. (1) zobowiązany jest zapłacić powodowi U. und L. der B. z siedzibą w W. w RFN kwotę 6.086,66 euro jest wykonalny na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, a nadto zasądził od J. S. (1) na rzecz wnioskodawcy kwotę 1.010,50 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W dniu 12 grudnia 2008 r. Gmina S. przekazała na rachunek bankowy Komornika Sądowego J. O. (2) kwotę 107.639,56 zł z tytułu potrąceń w sprawach o sygn. akt: KM 1453/08, KM 188/08, KM 75/08, KM 843/08, KM 1358/07 i KM 1783/08. Następnie Gmina przekazała na rachunek bankowy Komornika Sądowego kwotę 31.427,42 zł przypadającą J. S. (1) od Gminy na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 26 czerwca 2009 r. sygn. akt VIII Ca 121/09.

W dniu 16 grudnia 2008 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. dokonał zajęcia wierzytelności przysługującej uczestnikowi wobec Gminy S..

Pismem z dnia 19 grudnia 2008 r. Komornik Sądowy J. O. (1) zawiadomił uczestnika o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji na podstawie nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim (sygn. akt VIII OC 257/03) celem wyegzekwowania na rzecz wierzyciela należności głównej - 40.000 zł; kosztów: zastępstwa - 1.200 zł, poprzedniej egzekucji - 149,23 zł, klauzuli - 12 zł; opłaty egzekucyjnej- 7.062,27 zł i wydatków gotówkowych- 5,55 zł. Sprawę zarejestrowano pod sygn. akt KM 1181/06 (póź. KM 1783/08). Wierzyciel nie został zaspokojony.

Postanowieniem z dnia 13 lutego 2009 r. (sygn. akt I Co 105/09) Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim wyznaczył Komornika Sądowego J. O. (1) do dalszego łącznego prowadzenia przeciwko uczestnikowi egzekucji sądowej w sprawach o sygn. akt KM 1880/08, KM 843/08, KM 1453/08, KM 1358/07 i KM 1783/08 oraz egzekucji administracyjnej prowadzonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. na podstawie tytułu wykonawczego (...). Na dzień 3 sierpnia 2009 r. wierzyciel z tytułu wykonawczego (...) został w całości zaspokojony.

Pismem z dnia 21 kwietnia 2009 r. Komornik Sądowy M. O. zawiadomił J. S. (1) o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji na podstawie wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie (sygn. akt VOC 1347/07/s) celem wyegzekwowania na rzecz (...) sp. z o.o. w K. należności głównej - 6.314,86 zł, odsetek ustawowych - 1.133,47 zł, kosztów procesu - 1.4672 zł, kosztów zastępstwa - 300 zł i opłaty egzekucyjnej w wysokości 66 zł. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt KM 2300/09. Wierzyciel nie został zaspokojony.

W dniu 26 maja 2009 r. Dyrektor Oddziału ZUS w S. wystawił przeciwko uczestnikowi tytuły wykonawcze obejmujące zaległe składki na ubezpieczenie zdrowotne:

⚫

Wp- (...) za wrzesień 2005 r. na należność główną - 1.000,10 zł i odsetki- 444 zł;

⚫

Wp- (...) za październik 2005 r. na należność główną - 926,50 zł i odsetki- 402 zł;

⚫

Wp- (...) za listopad 2005 r. na należność główną - 909,70 zł i odsetki - 386 zł;

⚫

Wp- (...) za grudzień 2005 r. na należność główną - 1.096,20 zł i odsetki- 545 zł;

⚫

Wp- (...) za styczeń 2006 r. na należność główną - 443,80 zł i odsetki - 179 zł;

⚫

Wp- (...) za luty 2006 r. na należność główną - 523,70 zł i odsetki - 207 zł;

⚫

Wp- (...) za marzec 2006 r. na należność główną - 656,30 zł i odsetki - 253 zł;

⚫

Wp- (...) za kwiecień 2006 r. na należność główną - 526,90 zł i odsetki- 199 zł;

⚫

Wp- (...) za maj 2006 r. na należność główną - 446,60 zł i odsetki - 164 zł;

⚫

Wp- (...) za czerwiec 2006 r. na należność główną - 166,70 zł i odsetki - 60 zł;

⚫

Wp- (...) za lipiec 2006 r. na należność główną - 166,70 zł i odsetki 8 zł;

⚫

Wp- (...) za sierpień 2006 r. na należność główną - 166,70 zł i odsetki - 57 zł;

- zawiadamiając o zajęciu prawa majątkowego na podstawie w/w tytułów wykonawczych.

W dniu 26 maja 2009 r. Dyrektor Oddziału ZUS w S. wystawił przeciwko J. S. (1) tytuły wykonawcze obejmujące zaległe składki na FP i FGŚP:

⚫

Wp- (...) za wrzesień 2005 r. na należność główną - 296,90 zł i odsetki- 132 zł;

⚫

Wp- (...) za października 2005 r. na należność główną - 264,30 zł i odsetki- 115zł;

⚫

Wp- (...) za listopad 2005 r. na należność główną - 281, 90 zł i odsetki- 120 zł;

⚫

Wp- (...) za grudzień 2005 r. na kwotę należności głównej - 352,60 zł i odsetki- 146 zł;

⚫

Wp- (...) za styczeń 2006 r. na kwotę należności głównej - 100, 40 zł i odsetki - 41 zł;

⚫

Wp- (...) za luty 2006 r. na kwotę należności głównej - 129 zł i odsetki - 51 zł;

⚫

Wp- (...) za marzec 2006 r. na kwotę należności głównej - 157,80 zł i odsetki – 61 zł;

⚫

Wp- (...) za kwiecień 2006 r. na kwotę należności głównej -126,10 zł i odsetki - 48 zł;

⚫

Wp- (...) za maj 2006 r. na kwotę należności głównej - 97,30 zł i odsetki - 36 zł;

- zawiadamiając o zajęciu prawa majątkowego na podstawie w/w tytułów wykonawczych.

W dniu 26 maja 2009 r. Dyrektor Oddziału ZUS w S. wystawił przeciwko uczestnikowi tytuły wykonawcze obejmujące zaległe składki na ubezpieczenie społeczne:

⚫

Wp- (...) za grudzień 2004 r. na należność główną- 4.035,60 zł i odsetki- 214 zł;

⚫

Wp- (...) za wrzesień 2005 r. na należność główną - 2.181,90 zł i odsetki- 968 zł;

⚫

Wp- (...) za październik 2005 r. na należność główną - 1.800,30 zł i odsetki- 782 zł;

⚫

Wp- (...) za listopad 2005 r. na należność główną - 2.879,30 zł i odsetki- 1.222 zł;

⚫

Wp- (...) za grudzień 2005 r. na należność główną - 5.049 zł i odsetki 2.090 zł;

⚫

Wp- (...) za styczeń 2006 r. na należność główną - 1.465,60 zł i odsetki 593 zł;

⚫

Wp- (...) za luty 2006 r. na należność główną - 1.883,90 zł i odsetki - 745 zł;

⚫

Wp- (...) za marzec 2006 r. na należność główną - 2.303,50zł i odsetki - 888 zł;

⚫

Wp- (...) za kwiecień 2006 r. na należność główną - 1.840, 50 zł i odsetki - 694 zł;

⚫

Wp- (...) za maj 2006 r. na należność główną - 1.420,30 zł i odsetki - 522 zł;

- zawiadamiając o zajęciu prawa majątkowego na podstawie w/w tytułów wykonawczych.

Pismem z dnia 2 lipca 2009 r. Komornik Sądowy J. O. (1) zawiadomił J. S. (1) o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji na podstawie nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Toruniu (sygn. akt GNc 3184/06) celem wyegzekwowania na rzecz wierzyciela należności głównej - 10.300,43 zł, odsetek ustawowych - 5.460,46 zł, kosztów procesu - 2.544 zł, w tym kosztów zastępstwa - 600 zł i opłaty egzekucyjnej - 3.231,62 zł. Sprawa egzekucyjna została zarejestrowana pod sygn. akt KM 1264/09.

Postanowieniem z dnia 28 lipca 2009 r. (sygn. akt I Co 2627/09) Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim wyznaczył Komornika Sądowego J. O. (1) do dalszego łącznego prowadzenia przeciwko J. S. (1) egzekucji sądowej w sprawach o sygn. akt 188/08, 75/08, 843/08, 1453/08, 1358/07 i 1783/08 oraz egzekucji administracyjnej prowadzonej przez Dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na podstawie tytułów wykonawczych Wp- (...) do Wp- (...).

W sprawie egzekucyjnej KM 1540/09 prowadzonej na podstawie tytułów wykonawczych Dyrektora (...) Oddział w S. Wp- (...) do Wp- (...) wierzycielowi ZUS Inspektorat w S. przekazano 26.645,46 zł i 476,52 zł, zaś na poczet opłat egzekucyjnych pobrano 4.714,42 zł i 71,78 zł. Na dzień 3 sierpnia 2009 r. wierzyciel został w całości zaspokojony.

Wartość rynkowa nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej w S. przy ulicy (...) (działka nr (...), obrębu 13) według stanu i cen z 14 maja 2010 r. wynosi 515.000 zł, w tym wartość rynkowa gruntu 96.000 zł.

Wartość rynkowa w/w nieruchomości przy ul. (...), według stanu z 22 lipca 2002 r. cen z 14 maja 2010 r. wynosi 429.000 zł, w tym wartość rynkowa gruntu 78.000 zł.

Wartość rynkowa w/w nieruchomości przy ul. (...), według stanu i cen z dnia 7 kwietnia 2006 r. wynosi 407.000 zł, w tym wartość rynkowa gruntu 45.000 zł.

Wartość rynkowa nieruchomości zabudowanej budynkiem warsztatowo-socjalno- biurowym położonej w S. przy ulicy (...), oznaczonej jako działka nr (...), obrębu 13 według stanu i cen z dnia 14 maja 2010 r. wynosi 477.000 zł, w tym wartość rynkowa gruntu 208.000 zł.

Wartość rynkowa w/w nieruchomości przy ul. (...), według stanu z 22 lipca 2002 r. i cen z 14 maja 2010 r. wynosi 367.000 zł, w tym wartość rynkowa gruntu 170.000 zł.

Wartość rynkowa w/w nieruchomości przy ul. (...), według stanu i cen z dnia 14 lutego 2005 r. wynosi 299.000 zł, w tym wartość rynkowa gruntu 95.000 zł.

Na dzień 22 lipca 2002 r. Zakład (...) posiadał zobowiązania krótkoterminowe w kwocie 748.507 zł, w tym: 427.600 zł z tytułu kredytu obrotowego, 89.708 zł z tytułu dostaw i usług, 65.600 zł z tytułu zobowiązań publicznoprawnych, 26.900 zł z tytułu wynagrodzeń i 138.699 zł z tytułu innych zobowiązań.

Na dzień 22 lipca 2002 r. wartość kapitału własnego przedsiębiorstwa wynosiła minus 418.531,59 zł.

Wedle stanu z dnia 22 lipca 2002 r. i cen z dnia 31 października 2006 r. wartość przedsiębiorstwa wynosiła minus 141.645 zł.

Wartość Zakład (...) wedle stanu z dnia 22 lipca 2002 r. i cen z okresu listopad 2009 - luty 2010 wynosiła 73.869 zł.

Na dzień 22 lipca 2002 r. przedsiębiorstwo posiadało przeterminowane należności handlowe na łączną kwotę 503.239,13 zł.

Wobec tak ustalonego stanu faktycznego Sąd I instancji uznał, że wniosek, co do zasady zasługiwał na uwzględnienie. Wskazał, że podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowią przepisy art. 210 k.c. w zw. z art. 1035 k.c. w zw. art. 46 k.r.io. W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest, iż między uczestnikami w wyniku zawarcia małżeństwa w dniu 30 sierpnia 1980 r. powstał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, która ustała z dniem 22 lipca 2002 r. Poza sporem pozostaje fakt, iż uczestnicy nie zawierali umowy wyłączającej zniesienie współwłasności, a po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej - nie zawarli umowy o podział majątku wspólnego. W tym stanie rzeczy Sąd stwierdził, iż Z. S. była legitymowana do wystąpienia z wnioskiem o podział majątku wspólnego.

Przystępując do właściwych rozważań Sąd Rejonowy przywołał treść przepisu art. 31 § 1 i 2 k.r.io., oraz art. 33 pkt 2 k.r.io. Z których wynika, że przedmiot majątkowy nabyty w czasie trwania wspólności ustawowej wchodzi w skład majątku wspólnego małżonków niezależnie od tego, czy stroną czynności prawnej, której skutkiem jest nabycie przedmiotu majątkowego są oboje małżonkowie, czy jedno z nich. Sąd I instancji wywodził, że zgodnie z powszechnie przyjętym poglądem podział majątku wspólnego obejmuje zasadniczo te przedmioty majątkowe, które były składnikami majątku wspólnego w chwili ustania wspólności ustawowej i które istnieją w chwili dokonywania podziału. Wskazał też, że nie uwzględnia się tych przedmiotów, które były objęte wspólnością i zostały, w czasie trwania wspólności lub po jej ustaniu, zużyte w wyniku ich używania lub zbyte zgodnie z przepisami o zarządzie majątkiem wspólnym lub przepisami o współwłasności w częściach majątkowych. Bierze się pod uwagę przedmioty, które bezprawnie zbył, zniszczył, zużył lub roztrwonił jeden z małżonków.

Wobec powyższego Sąd meriti jako bezsporne ocenił, iż w chwili orzekania nie istnieją składniki majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową Z. S. i J. S. (1), które objęte są żądaniem dokonania podziału. Bowiem prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu nr (...) (KW nr (...)) zostało sprzedane w dniu 7 kwietnia 2006 r. przez J. S. (1) na rzecz W. K. za kwotę 280.000 zł, prawo własności nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu nr (...)/ położonej w S. przy ulicy (...), (KW nr (...)) zostało sprzedane przez J. S. (1) na rzecz (...) sp. z o.o. w S. za kwotę 50.000 zł, zaś Zakład (...) - zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej najpóźniej z dniem 31 października 2006 r., tj. dzień wykreślenia podmiotu z ewidencji działalności gospodarczej. Sąd podkreślił, że zbywając dwa z pierwszych w/w składników majątkowych uczestnik nie działał bezprawnie, bowiem na podstawie ugody sądowej z dnia 23 marca 2004 r. stał się właścicielem tych składników majątkowych, zatem był legitymowanym do rozporządzania nimi. Nie zgodził się z wnioskodawczynią, że kwota, za którą sprzedano w/w składniki została zaniżona. Sąd zauważył, że cena uzyskana z ich sprzedaży jest niższa niż ich wartość rynkowa, to jednak podzielił argumentację uczestnika, iż sprzedaży dokonywał w sytuacji przymusowej związanej z licznymi postępowaniami egzekucyjnymi, które czyniły realnym skierowanie egzekucji także do nieruchomości uczestnika jako dłużnika. To z kolei wiązało się z ryzykiem sprzedaży egzekucyjnej po cenach jeszcze niższych, a równocześnie wygenerowałoby koszty postępowania egzekucyjnego. Jest to tym bardziej przekonywające, gdy uwzględni się, że kwoty uzyskane ze sprzedaży nieruchomości uczestnik przeznaczył na zaspokojenie obciążających oboje małżonków zobowiązań, czemu wnioskodawczyni nie zaprzeczyła.

W tej sytuacji, zdaniem Sadu Rejonowego, nie sposób przyjąć, że w skład majątku wspólnego wchodzą opisane wyżej nieruchomości lub kwoty, które hipotetycznie uczestnik mógł osiągnąć z ich sprzedaży, ani też kwoty, które faktycznie uzyskał, bowiem na dzień orzekania ani owe składniki, ani kwoty uzyskane z ich sprzedaży nie istnieją, gdyż pokryły zobowiązania małżonków.

Podobnie Sąd ocenił kwestię Zakładu (...). Sąd zważył, że zakończenie działalności przedsiębiorstwa spowodowane było złą kondycją finansową przedsiębiorstwa, lecz nie spowodowaną niewłaściwym zarządem sprawowanym przez uczestnika. Sąd powołał się na opinię biegłego J. L., z której biegły stwierdził, że dane wskazują, że wpływ na pogorszenie sytuacji przedsiębiorstwa miała upadłość i niewypłacalność niemieckiego kontrahenta. Kapitał przedsiębiorstwa w ponad 50% pochodził z kapitału obcego, w tym z kredytu obrotowego w kwocie 400.000 zł, który w 2003 r. postawiony został w stan wymagalności. Nadto zakończenie kredytowania przedsiębiorstwa wynikało z braku zgody wnioskodawczyni na podpisanie aneksu do umowy i utrzymanie zabezpieczenia spłaty kredytu, którą to okoliczność ona zupełnie pomija. Bierna postawa wnioskodawczyni odnośnie zgody na utrzymanie zabezpieczenia kredytu sprawiła, że przedsiębiorstwo stało się dłużnikiem banku na kwotę 400.000 zł z odsetkami umownymi i karnymi, oraz pozbawione zostało podstawowego źródła finansowania bieżącej działalności. Powyższe implikuje wniosek, że choć wnioskodawczyni nie była bezpośrednio zaangażowana w działalność przedsiębiorstwa, to swoim zaniechaniem przyczyniła się do pogorszenia jego sytuacji finansowej, która w ostateczności doprowadziła do zakończenia jego działalności.

Sąd dostrzegł, że z opinii biegłego J. L. wynika, że wedle stanu na dzień 22 lipca 2002 r. i cen z dnia sporządzania opinii tj. listopad 2009- luty 2010, wartość rynkowa przedsiębiorstwa opiewa na 73.869 zł. Nie zmienia to jednak faktu, że na dzień orzekania ten składnik majątku wspólnego uczestników nie istnieje, pozostały po nim nieuregulowane zobowiązania finansowe na kwotę ponad 2.000.000 zł i ich wysokość z każdym dniem wzrasta. W ocenie Sądu Rejonowego odpowiedzialność uczestnika za ten stan rzeczy nie wykracza poza zwykłe ryzyko związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, podczas gdy egzekucja zmierzająca do zaspokojenia wspólnych wierzycieli małżonków S. prowadzona jest tylko przeciwko J. S. (1). Zdaniem Sądu nie znajduje oparcia w faktach żądanie wnioskodawczyni ustalenia, że w skład majątku wspólnego uczestników wchodzi Zakład (...) o wartości 73.869 zł.

Do identycznego wniosku Sąd doszedł analizując żądanie ustalenia, że w skład majątku wspólnego wnioskodawczyni i uczestnika weszła kwota 56.683,54 zł uzyskana na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 24 czerwca 2005 r. zasądzona na rzecz J. S. (1), kwota 2.316.189,33 zł wypłacona przez Gminę S. oraz kwota 28.000 zł pochodząca ze sprzedaży pojazdu marki N. (...) o nr rej. (...) (wcześniej (...)). Sąd wskazał, że należności te uzyskane zostały w związku z prowadzoną przez uczestnika działalnością gospodarczą, weszły do aktywów przedsiębiorstwa lub przeznaczone zostały na sfinansowanie jego zobowiązań. Sąd wskazywał również, że wnioskodawczyni nie zanegowała, tego, że środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży składników majątku wspólnego, przeznaczone zostały na spłatę wspólnych zobowiązań byłych małżonków. W żaden sposób nie odniosła się ona do pisma uczestnika z dnia 18 stycznia 2012 r., w którym przedstawił on wyliczenie, z którego wynika, że po ustaniu wspólności majątkowej uregulował wspólne zobowiązania finansowe, wygenerowane przez przedsiębiorstwo, na łączną kwotę 788.886,26 zł. Milczenie wnioskodawczyni w tym zakresie Sąd potraktował jako przyznanie tej okoliczności ze wszystkimi tego konsekwencjami. Z tym zastrzeżeniem, że uczestnik nie wykazał, jakoby spłaty dokonał z majątku osobistego, co nie pozwalało uznać tych wpłat za nakłady z majątku odrębnego na majątek wspólny.

Nie przekonały Sądu argumenty wnioskodawczyni, że nie powinny jej obciążać konsekwencje działalności przedsiębiorstwa, skoro nie miała wpływu na jego działalność. Ocenie Sądu nie uszedł fakt, że opuszczając Polskę w 2002 r. sama pozbawiła się ona możliwości oddziaływania na prowadzenie przedsiębiorstwa. Prezentowany przez nią tok rozumowania jest wzajemnie sprzeczny, jako że domaga się ustalenia, iż w skład majątku dorobkowego uczestników wchodzi wskazane przedsiębiorstwo, a równolegle oczekuje zwolnienia jej z ryzyka i odpowiedzialności związanej z jego prowadzeniem.

W ocenie Sądu I instancji zgromadzony materiał dowodowy nie dostarczył przesłanek do stwierdzenia, że w skład majątku wspólnego wszedł samochód marki P. (...) zakupiony w dniu 22 czerwca 2001 r. za kwotę 38.300 zł. Uczestnik nie zdołał obalić, znajdujących potwierdzenie materiale dowodowym twierdzeń wnioskodawczyni, że samochód ów został nabyty z pieniędzy pochodzących ze spadku po rodzicach wnioskodawczyni i jako taki stanowił jej majątek odrębny. Samochód został zakupiony w dniu 22 czerwca 2001 r. już po zakończeniu postępowania spadkowego, a udział spadkowy wnioskodawczyni po obojgu rodzicach opiewał łącznie na 295.096 zł, podczas gdy samochód został nabyty za kwotę 38.300 zł. Sąd uznał, że pojazd marki P. (...) stanowił jej majątek odrębny.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono kierując się art. 520 § 1 k.p.c. O nieuiszczonych kosztach sądowych Sąd postanowił orzec w oddzielnym postanowieniu.

Apelację od powyższego postanowienia wywiodła wnioskodawczyni, wnosząc o jego zmianę i ustalenie, że w skład majątku wspólnego uczestników postępowania wchodzą:

1. nieruchomości wskazane w opinii biegłego Z. W. z dnia 14 maja 2010 r. o wartościach wskazanych na stronie 46 i 47 powołanej opinii w szczególności:

a. nieruchomość zabudowania budynkiem mieszkalnym, oznaczona numerem działki (...) obrębu Ne 13, położona w S. przy ulicy (...), wg stanu z dnia 22 lipca 2002 r. i cen rynkowych z dnia sporządzenia opinii o wartości 429.000 zł;

b. nieruchomość zabudowana budynkiem warsztatowo-socjalno-biurowym, oznaczona nr działki (...) obrębu nr 13, położona w S. przy ulicy (...), według stanu z dnia 22 lipca 2002 r. i cen rynkowych z dnia sporządzenia opinii o wartości 367.000 zł;

2. kwota 56.683,54 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 marca 2003 r. zasądzona na rzecz uczestnika wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie w sprawie IC 1193/04;

3. kwota 2.316.189,33 zł uzyskana przez uczestnika postępowania z tytułu wykonywania umów na rzecz gminy S.;

4. przedsiębiorstwo Zakład (...) o wartości wskazanej przez biegłego J. L. w kwocie 73.868,78 zł (strona 18 i 19 opinii);

5. Kwota 28.000,00 zł uzyskana przez uczestnika postępowania ze sprzedaży samochodu osobowego marki N. (...) nr rejestracyjny (...);

Wniosła o zniesienie współwłasności w/w składników poprzez przyznanie ich na własność uczestnika i zasądzenie od niego na rzecz wnioskodawczyni kwoty 1.632. 870,83 zł, płatnej w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia. Ewentualnie - w przypadku uznania przez Sąd, iż do wspólnego majątku uczestników nie wchodzą nieruchomości opisane w pkt 1 a i b, wniosła o zasądzenie od uczestnika na jej rzecz połowy kwoty stanowiącej wartość tych nieruchomości, przyjętą przez biegłego Z. W., tj. kwoty 496.000,00 zł.

Ewentualnie wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Nadto zasądzenia od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kosztów postępowania odwoławczego.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła:

1. nierozpoznanie istoty sprawy poprzez oddalenie wniosku o podział majątku;

2. naruszenie art. 415 k.c. poprzez jego niezastosowanie mimo istnienia ku temu przesłanek i uznanie, iż dokonując zbycia składników wspólnego majątku na podstawie nieważnej ugody, uczestnik postępowania nie działał bezprawnie;

3. naruszenie art. 684 k.p.c. w zw. z art. 618 k.p.c. w zw. z art. 1035 k.c. z zw. z art. 46 k.r.io. poprzez zaniechanie ustalenia składu i wartości wspólnego majątku byłych małżonków S. wg stanu na dzień 21 listopada 2002 r., tj. dzień ustania wspólności majątkowej małżeńskiej, a przyjęcie za podstawę orzeczenia stanu tego majątku na chwilę obecną;

4. naruszenie art. 230 k.p.c. poprzez jego niezasadne zastosowanie i uznanie, iż milczenie wnioskodawczyni w zakresie twierdzeń uczestnika o rzekomym przeznaczeniu środków pochodzących ze sprzedaży składników wspólnego majątku na spłatę zobowiązań wynikających z działalności przedsiębiorstwa, jest równoznaczne z przyznaniem przez nią tej okoliczności, podczas gdy wyniki całej rozprawy w żadnym zakresie nie uprawniały do uznania przedmiotowych faktów za przyznane, jako że apelująca konsekwentnie twierdziła, iż działania jej byłego męża miały na celu jedynie wyzbycie się składników wspólnego majątku;

5. naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i zastąpienie jej oceną dowolną i uznanie za wiarygodne zeznania uczestnika postępowania w zakresie, w jakim dotyczyły one przyczyn i okoliczności zbycia składników wspólnego majątku za kwoty nie odpowiadające rzeczywistej wartości tych składników, przy jednoczesnym zaniechaniu dokonania oceny dowodów z zeznań wnioskodawczyni oraz dowodu z opinii biegłego sądowego Z. W.,

6. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że:

- nie istnieją jakiekolwiek składniki majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową uczestników postępowania, a które są objęte żądaniem dokonania podziału,

- środki pieniężne uzyskane przez uczestnika ze sprzedaży składników majątku wspólnego, przeznaczone zostały na spłatę wspólnych zobowiązań byłych małżonków,

- sprzedaży nieruchomości uczestnik dokonywał w sytuacji przymusowej, a skierowanie egzekucji do tych nieruchomości wiązało się z ryzykiem sprzedaży egzekucyjnej po cenach niższych od uzyskanych przez uczestnika, podczas gdy w rzeczywistości uczestnik dokonywał zbycia nieruchomości za kwoty kilkakrotnie niższe od ich rynkowej wartości, co wynika wprost z opinii biegłego sądowego Z. W., zaś sprzedaż w toku egzekucji z nieruchomości w każdym przypadku poprzedzona jest dokonanie wyceny jej wartości przez uprawnionego rzeczoznawcę, aby wartość uzyskana w toku licytacji nie odbiegała znacząco od rzeczywistej wartości nieruchomości.

Apelująca wskazała, że roszczenia przez nią podnoszone są możliwe do dochodzenia w niniejszym postępowaniu. Znajdują one podstawę prawną w art. 415 k.c., którego Sąd Rejonowy niezasadnie nie zastosował. Bowiem w sprawach o podział majątku sąd bierze pod uwagę stan tego majątku nie na chwilę zamknięcia rozprawy, a na chwilę ustania wspólności majątkowej małżeńskiej. Zaś w niniejszym postępowaniu pomiędzy tymi dwiema datami występuje znacząca odległość czasowa. Dodatkowo miały miejsce specyficzne okoliczności w postaci zawarcia ugody sądowej o podział majątku, która następnie uznana została za nieważną. Okoliczności tych Sąd I instancji nie uwzględnił, a nawet rzetelnie nie rozważył, stąd zarzut nierozpoznania istoty sprawy oraz naruszenia w/w przepisów jest uzasadniony.

Apelująca podniosła, że Sąd Rejonowy całkowicie zbagatelizował kwestie związane z rażącym zaniżeniem cen sprzedaży, jak również związanych z nabywcami przedmiotowych nieruchomości (w szczególności Spółka (...) związana osobowo z uczestnikiem). Powyższe uchybienia w toku procedowania wywarły niewątpliwy wpływ na wynik sprawy, albowiem doprowadziły do dokonania wadliwych ustaleń faktycznych.

Wobec powyższego wnioskodawczyni uznała wywiedzioną apelację za uzasadnioną i wniosła jak na wstępie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja wnioskodawczyni okazała się niezasadna.

Zdaniem Sądu Odwoławczego, Sąd I instancji przeprowadził postępowanie dowodowe w zakresie wystarczającym dla poczynienia ustaleń faktycznych mających wpływ na zastosowanie przepisów prawa materialnego. Zgromadzone w sprawie dowody poddał wszechstronnej, wnikliwej ocenie ustalając prawidłowo stan faktyczny sprawy. Ocena dowodów przeprowadzona przez Sąd Rejonowy, zdaniem Sądu Okręgowego, odpowiada wymogom stawianym przez przepis art. 233 § 1 k.p.c., uwzględnia cały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy i tym samym pozostaje pod ochroną wynikającą z powołanego przepisu. Nie nosi ona cech dowolności, szczegółowo odnosi się przeprowadzonych w sprawie dowodów. W tym stanie rzeczy zarzuty wnioskodawczyni dotyczące naruszenia przepisu art. 233 § 1 k.p.c. nie zasługiwały w tym zakresie na uwzględnienie.

Podkreślić przy tym należy, że skuteczne postawienie zarzutu naruszenia przez sąd przepisu art. 233 § 1 k.p.c. wymaga wykazania, że sąd uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego, to bowiem może być jedynie przeciwstawione uprawnieniu sądu do dokonywania swobodnej oceny dowodów. Nie jest natomiast wystarczające przekonanie o innej niż przyjął sąd wadze (doniosłości) poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena sądu. W niniejszej sprawie wnioskodawczyni nie wykazała, by Sąd Rejonowy naruszył powołane zasadom logiki lub doświadczenia życiowego. Nadto podnieść należy, iż Sąd I instancji w sposób wystarczający i przekonujący uzasadnił, dlaczego przyznał walor wiarygodności wskazanym przez siebie dowodom. Nie sposób dostrzec w treści uzasadnienia argumentów nielogicznych, sprzecznych z zasadami doświadczenia życiowego, czy będących przejawem niekonsekwencji Sądu. Odnosząc się do zarzutów apelującej wskazać należy, iż zeznania uczestnika znajdowały swoje potwierdzenie i uzupełnienie w dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których wiarygodności strona przeciwna nie kwestionowała. Nie jest też prawdą, iż Sąd zaniechał oceny dowodu z zeznań wnioskodawczyni i opinii biegłego Z. W.. Dowody te częściowo dotyczyły okoliczności niespornych, częściowo zaś stanowiły podstawę dokonanych przez Sad ustaleń faktycznych i przywołane zostały w części dotyczącej ustaleń faktycznych, co świadczy o tym, że Sąd I instancji przyznał im w tym zakresie walor wiarygodności. Opinia biegłego nie była przez Sąd meriti w żadnym zakresie kwestionowana, natomiast z uwagi na szczególne okoliczności niniejszej sprawy nie doprowadziła ona do wydania wnioskowanego przez skarżącą rozstrzygnięcia.

Odnośnie zarzutu naruszenia przez Sąd I instancji art. 230 k.p.c. wskazać też należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy Sąd I instancji miał podstawy do przyjęcia, iż środki ze sprzedaży składników majątkowych przeznaczone zostały na spłatę wspólnych zadłużeń, albowiem wnioskodawczyni nie zakwestionowała tego faktu, nie przedstawiła żadnych dowodów przeciwnych, a uczestnik zaoferował dowody w postaci dokumentów, które potwierdziły jego twierdzenia.

Sąd Odwoławczy podziela przeprowadzoną przez Sąd I instancji ocenę zgromadzonych w sprawie dowodów, tym samym akceptuje poczynione w oparciu o te ocenę ustalenia faktyczne, uznając je za własne, bez ich ponownego przytaczania.

Sąd Okręgowy podziela również przeprowadzone przez Sąd I instancji rozważania prawne. Nie zachodzi przeto konieczność i potrzeba powielania tychże wywodów.

Odnosząc się do zarzutów apelacji wskazać należy, iż chybiony jest zarzut naruszenia przepisu art. 415 k.c. Strona apelująca nie wykazała w żadnym zakresie na czym miałoby polegać bezprawne działanie uczestnika. Podkreślić należy, iż dokonując sprzedaży nieruchomości uczestnik legitymował się ugodą sądową, która została uznana za nieważną już po sprzedaży nieruchomości. Nie można też pomijać faktu, iż był on w sytuacji przymusowej i środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczył w całości na spłatę zobowiązań wynikłych z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Fakt ten wynika z nie tylko z twierdzeń uczestnika, ale z dowodów z dokumentów m.in. zapisów znajdujących się w akcie notarialnym z dnia 7 kwietnia 2006 r.

Rzeczywiście porównanie wartości nieruchomości sprzedanych przez uczestnika z ich wartością podaną przez biegłego na datę dokonania tych czynności prawnych wskazuje na to, iż cena odbiegała od kwot wskazanych przez biegłego. Nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym, działka nr (...) obrębu Ne 13, położona w S. przy ul. (...) sprzedana została 7 kwietnia 2006 r. za kwotę 280.000, podczas gdy jej wartość określona została na 407.000zł. Natomiast nieruchomość zabudowana budynkiem warsztatowo- socjalno-biurowym oznaczona jako działka (...) obrębu 13, położona w S. przy ul. (...) za kwotę 50.000 zł podczas, gdy biegły wycenił jej wartość na datę dokonywania transakcji na 299.000zł. Wskazać jednak należy, iż nieruchomości te w dacie sprzedaży obciążone były hipotekami w kwotach 250.000zł i 150.000zł, co niewątpliwie miało wpływ na ich wartość. Oznacza to, że nieruchomości nie zostały sprzedane po cenach wielokrotnie niższych od rynkowych. Nadto uczestnik poniósł koszty notarialne, pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, a wcześniej dokonania podłączeń mediów, w których winna partycypować również wnioskodawczyni. Niezależnie jednak od tego wskazać należy, iż zadłużenie przedsiębiorstwa prowadzonego przez uczestnika wielokrotnie przewyższało kwoty, jakie ewentualnie uczestnik mógł uzyskać ze sprzedaży nieruchomości nawet po cenach rynkowych, zatem ewentualne dodatkowe kwoty nie pozostałyby w majątku uczestnika, ale zostałyby pochłonięte przez innych wierzycieli, którzy nie zostali jeszcze zaspokojeni. Zatem czynności te należałoby ewentualnie uznać za dokonane z pokrzywdzeniem wierzycieli, a nie wnioskodawczyni, wobec której nie toczy się żadne postępowanie egzekucyjne i wobec której nie został wydany żaden tytuł wykonawczy, mimo że jak twierdzi w niniejszym postępowaniu i co nie jest sporne przedsiębiorstwo stanowiło składnik majątku wspólnego stron. Również powiązanie osobowe spółki (...) z uczestnikiem nie zostało poparte żadnymi dowodami.

Sąd Okręgowy uznał również za chybiony zarzut niewyjaśnienia przez Sąd Rejonowy istoty sprawy oraz naruszenia przepisów art. 684k.p.c. w związku z art. 618 k.p.c. oraz 1035 k.c. i 46 k.r.io., co zdaniem strony apelującej znalazło wyraz w oddaleniu wniosku o podział majątku wobec ustalenia, że aktualnie nie istnieją żadne składniki majątkowe.

Poza sporem w niniejszej sprawie jest fakt, iż aktualnie żaden ze składników wymienionych we wniosku nie jest współwłasnością stron z uwagi na to, że nieruchomości należące wcześniej do stron zostały zbyte, od 2006 r. nie istnieje też przedsiębiorstwo, zatem podziałowi podlegać mogła by jedynie równowartość tych praw.

Dalsze rozważania poprzedzić trzeba ogólnymi rozważaniami. Stosownie do dyspozycji art. 31 § 1 k.r.io. „Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków”. Niewątpliwie na gruncie powyższego przepisu w wyniku zawarcia między J. S. (1) i Z. S. powstała wspólność ustawowa małżeńska w wyniku zawarcia prze nich w dniu 30 sierpnia 1980 r. związku małżeńskiego. Co istotne na gruncie rozpoznawanej sprawy, wspólność ta została zniesiona począwszy od dnia 22 lipca 2002 r. orzeczeniem Sądu Rejonowego z dnia 25 października 2002 r. W wyniku zniesienia istniejącej między stronami wspólności majątkowej małżeńskiej, wspólność ta mająca dotychczas charakter wspólności łącznej, przekształciła się we współwłasność w częściach ułamkowych.

Zważyć też należy, iż stosownie do dyspozycji art. 46 k.r.io., „W sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających, od chwil ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku”. Zatem do sytuacji małżonków po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego z uwzględnieniem treści art. 42–46 k.r.io. przewidujących następujące odrębne cechy tej wspólności, a mianowicie możliwość sądowego ustalenia nierównych udziałów (art. 43 § 2 i 3 k.r.io.), roszczenie o zwrot nakładów i wydatków (w zakresie ograniczonym w art. 45 § 1 zd.1 i 3 k.r.o.) oraz o podział majątku wspólnego.

Naczelną zasadą w przypadku dokonywania podziału majątku byłych małżonków przez sąd jest to, iż Sąd orzekający z urzędu ustala co wchodzi w skład majątku objętego uprzednio wspólnością ustawową małżeńską mając na względzie stan majątku z chwili ustania tej wspólności a według cen z chwili orzekania.

W przedmiotowej sprawie, z uwagi na szczególnego rodzaju składnik majątku wspólnego, jakim jest przedsiębiorstwo, nie można jednak zasady tej zastosować. Przedsiębiorstwo nie posiada bowiem wartości stałej i ze względu na uczestniczenie w obrocie gospodarczym jego wartość podlega zmianom. Podnieść przy tym należy, że zmiany tylko częściowo zależne są od umiejętności, dbałości i zaangażowania prowadzącego przedsiębiorstwo, albowiem jest wiele czynników występujących na rynku takich jak na przykład: popyt, konkurencja, powiązania gospodarcze, które mają istotny wpływ na ostateczny wynik gospodarczy. Odstąpienie od ogólnej zasady dopuścił również Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie II CSK 349/12 wskazując, że „w przypadku gdy obu małżonkom przysługuje udział w spółce jego wartość określona powinna być według stanu rzeczywistego z dnia dokonywania podziału. Z punktu widzenia prawa rodzinnego prawa obojga uczestników do tego składnika są jednakowe”.

Jak już wcześniej wspomniano na skutek ustania wspólności majątkowej małżeńskiej wnioskodawczyni i uczestnik stali się współwłaścicielami przedsiębiorstwa w częściach ułamkowych po ½. Oznacza to, że w takich udziałach winni oni korzystać z zysków przedsiębiorstwa, jak i ponosić straty.

Stanowisko wnioskodawczyni w tym zakresie jest wewnętrznie sprzeczne. Domaga się ona bowiem przyjęcia wartości przedsiębiorstwa według stanu na dzień rozwiązania wspólności majątkowej małżeńskiej 22 lipca 2002 r. i cen z okresu listopad 2009 r. – luty 2010 r., dodatkowo dochodzi jednak związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem kwot uzyskanych w okresie późniejszym tj. 56.683,54zł wraz z odsetkami do dnia 12 marca 2003r. zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 24 czerwca 2005 r. w sprawie IC 1193/04, kwoty 28.000zł uzyskanej ze sprzedaży samochodu n. (...) 30 września 2003 r. oraz kwoty 2.316.189,33zł uzyskanej przez uczestnika z tytułu wynagrodzenia wynikającego z umowy z Gminą S., z którego tylko 697.128,18 zł wypłaconych było w roku 2002r. Przy tym nie bez znaczenia jest, iż wynagrodzenie wynikające z umowy na realizację zadania „Budowa hali sportowej przy Gimnazjum w S.” nie stanowiło czystego zysku przysługującego współwłaścicielom, ale przychód, który pokryć miał wszystkie koszty związane z realizacją budowy np. zakup materiałów (roboty wg. umowy miały być wykonane z materiałów wykonawcy), opłacenie pracowników, podatki, składki ZUS, itp. Nadto część przysługującego wynagrodzenia na skutek zajęcia komorniczego przekazana została bezpośrednio komornikowi sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim w dniu 12.12 2008 r. 107.639,56zł(pismo Gminy stara D. k. 570), oraz 31.427,42zł (pismo k. 572).

Odnosząc się do powyższych żądań wskazać należy, iż brak podstaw do odrębnego rozliczania przychodów i składników majątkowych przedsiębiorstwa, zatem mogą być one uwzględniane tylko i wyłącznie w ramach majątku przedsiębiorstwa jako całości.

Jednocześnie podnieść należy, że nie można przystać na żądania wnioskodawczyni, która zgłaszając takie roszczenia, nie poczuwa się do odpowiedzialności za wynik gospodarczy przedsiębiorstwa i powstałe w wyniku jego działalności zadłużenie, mimo, że poprzez swoje zaniechanie, brak zgody na przedłużenie zabezpieczenia kredytu, przyczyniła się do pogorszenia sytuacji przedsiębiorstwa. Jak wynika bowiem z opinii biegłego J. Ł. główną przyczyną upadku przedsiębiorstwa była utrata finansowania przez banki. Przedsiębiorstwo stron bowiem jeszcze przed ustaniem wspólności majątkowej małżeńskiej posiadało nieściągalne przeterminowane należności handlowe z lat 1998-2000 wobec niewypłacalnego kontrahenta niemieckiego w kwocie 503.239,13zł. Wobec takiego zablokowania kapitału działalność prowadzona była z kredytów bankowych i ich postawienie w stan natychmiastowej wykonalności nie mogło nie wpłynąć na kondycję przedsiębiorstwa. W aktach sprawy brak dowodów na to, by uczestnik prowadził działalność gospodarczą nieudolnie lub w zawiniony sposób doprowadził do niewypłacalności firmy. Nie sposób zatem obciążać go całą odpowiedzialnością za powstałe zadłużenia. Nie znajduje też uzasadnienia uznanie, że skoro wnioskodawczyni w żaden sposób nie uczestniczyła w kierowaniu przedsiębiorstwem nie musi ponosić odpowiedzialności za długi, tym bardziej, że okoliczność ta wynikała z jej decyzji o wyjeździe z kraju i nie wykazano by wnioskodawczyni uniemożliwiono kierowanie firmą.

W tych okolicznościach Sąd Okręgowy rozpoznając przedmiotową sprawę doszedł do przekonania, że obecnie rzeczywiście nie ma składników majątkowych, które mogłyby podlegać podziałowi. Nie ma też podstaw by dzielić równowartość zbytych składników, skoro środki uzyskane z ich zbycia przeznaczone zostały na pokrycie wspólnych zobowiązań stron, a zadłużenie wynikające ze wspólnej działalności gospodarczej stron, mimo spłat dokonanych przez uczestnika w kwocie 788.886,26 zł, wynosi obecnie ok. 2.000.000zł.

Wobec przyjęcia takich założeń Sąd Okręgowy nie dokonywał aktualizacji opinii biegłych celem uzyskania aktualnych wartości składników, które wcześniej wchodziły w skład majątku stron, albowiem dowody takie nie mogły doprowadzić do zmiany orzeczenia Sądu I instancji.

Mając na względzie powyższe okoliczność apelacja jako bezzasadna w oparciu o przepis art. 385 k.p.c. podlegała oddaleniu.

O kosztach orzeczono zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w przepisie art. 520 § 1 k.p.c., z której wynika, iż każdy uczestnik ponosi koszty związane z własnym udziałem w sprawie, w przedmiotowej sprawie nie zachodzą bowiem okoliczności które uzasadniałyby odstąpienie od tej reguły.