Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 sierpnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Patrycja Baranowska

Protokolant Monika Ziębakowska

po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2016 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa Syndyka masy upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o wydanie nieruchomości i ruchomości

I.  oddala powództwo,

II.  ustala, że powód jako przegrywający sprawę w całości jest zobowiązany do zwrotu pozwanej kosztów procesu, przy czym szczegółowe wyliczenie tych kosztów pozostawia referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt VIII GC 506/13

UZASADNIENIE

Po ostatecznym sformułowaniu żądania powód syndyk masy upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniósł o nakazanie pozwanej (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. aby wydała w stanie wolnym od osób i rzeczy nieruchomość tj. działkę nr (...) położoną w S. przy ulicy (...), obręb (...) Ś. oraz posadowione na tej nieruchomości budynki objęte księgą wieczystą nr (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy Szczecin- Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie (k.51).

Powód wniósł o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Następnie syndyk rozszerzył powództwo domagając się wydania szeregu ruchomości, w tym dwóch samochodów.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 26 września 2012 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła aportem do spółki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S., noszącą wówczas nazwę (...) prawo użytkowania wieczystego działki nr (...), położonej w S. przy ulicy (...), obręb Ś. oraz własność stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności budynków, objętych księgą wieczystą nr (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy Szczecin- Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie. Jako nowy wspólnik (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością objęła udziały o wartości nominalnej odpowiadającej zadeklarowanej wartości nieruchomości oraz ruchomości, których realna wartość w ocenie syndyka jest wyższa od zadeklarowanej. Zgodnie z umową spółki (...) drugi ze wspólników, który wniósł do spółki wkład gotówkowy dysponuje udziałami uprzywilejowanymi co do głosu (3 głosy na udział), jak również uprzywilejowanymi co do dywidendy.

Powód podał, że spółka (...) zobowiązała się do przejęcia długu (...) sp. z o.o. w S. – zwolnienia (...) sp. z o.o. z wszelkich zobowiązań wynikających z umowy o kredyt inwestycyjny nr (...) z dnia 14 czerwca 2011 roku. Na dzień 1 października 2012 roku była to kwota 2.792.857,15 zł. Powód wskazał, że nieruchomość obciążała i nadal obciąża hipoteka na kwotę 5.100,00 zł. Tym samym zadeklarowana wartość nieruchomości jest w ocenie powoda daleko niższa od realnej, rynkowej wartości.

Powód wskazał, że w dniu 22 maja 2013 roku ogłoszona została upadłość (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zdaniem powoda w sytuacji, w której (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła wkład o realnej wartości ekonomicznej w postaci nieruchomości przynoszącej pożytki, w zamian za udziały nieuprzywilejowane, a nieruchomość została wyceniona przez bank udzielający kredytu na kwotę 5.100.000,00 zł jest wysoce prawdopodobne, że upadły w zamian za aport otrzymał nieekwiwalentne świadczenie, tj. udziały, które uniemożliwiają realny wpływ na sytuację spółki.

Powód powołał się na uregulowanie zawarte w art. 127 ust.1 Prawa upadłościowego i naprawczego i wskazał, że wartość nieruchomości rażąco przewyższała wartość objętych udziałów.

W dalszym piśmie procesowym powód wskazał, że (...) w zamian za świadczenie w postaci nieruchomości nabytej za kwotę przeszło 4.0000,00 zł otrzymała nieuprzywilejowane udziały o wartości nominalnej 1.287.850,00 zł.

Syndyk podnosił, że nieruchomość posiada atrakcyjne położenie, a wartość nieruchomości na wrzesień 2011 roku jest co najmniej równa cenie nabycia z dnia 22 czerwca 2011 roku. Poza tym wskazał, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wnosząc aport w kwocie 1.334.850,00 zł objęła nieadekwatne prawa, gdyż drugi ze wspólników wnosząc wkład gotówkowy w wysokości około 35 % całości udziałów dysponuje udziałami uprzywilejowanymi co do głosu i co do dywidendy.

W ten sposób udziałowiec wnoszący do spółki większość kapitału zakładowego faktycznie pozbawiony został prawa decydowania o wniesionym majątku.

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W ocenie pozwanej brak jest jakichkolwiek przesłanek do uwzględnienia powództwa, gdyż nie zostały spełnione ustawowe przesłanki z art. 127 ust.1 Prawa upadłościowego i naprawczego.

Pozwana zaprzeczyła, aby przeniesienie prawa użytkowania wieczystego działki nr (...), położonej w S. przy ulicy (...) obręb (...) Ś. oraz własności stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności budynków, w zamian za objęcie 24.557 udziałów o łącznej wartości nominalnej 1.227.850,00 zł w podwyższonym kapitale zakładowym nastąpiło nieodpłatnie albo odpłatnie, ale wartość świadczenia upadłego przewyższa w rażącym stopniu wartość świadczenia otrzymanego przez upadłego lub zastrzeżonego dla upadłego.

Pozwana wskazała, że wartość przedmiotowej nieruchomości powinna uwzględniać istniejące w dacie umowy przeniesienia obciążenia. Wartość rynkowa nieruchomości winna zostać obniżona o wysokość długu zabezpieczonego hipoteką, który wynosił na dzień 26 września 2012 roku łącznie 2.792.150,00 zł. Obecnie wierzyciel hipoteczny domaga się zapłaty długu od pozwanej będącej dłużnikiem hipotecznym.

Zdaniem pozwanej wartość świadczeń otrzymanych (zmniejszonych zobowiązań) przez upadłego odpowiada wartości rynkowej nieruchomości, stąd brak jest podstaw do stwierdzenia, że w przedmiotowej sprawie doszło do bezskuteczności czynności prawnej upadłego.

Powołując się na art. 127 §1 prawa upadłościowego i naprawczego pozwana wskazała, że ocena świadczeń stron winna być dokonana według kryteriów obiektywnych, w oparciu o rzeczywistą, rynkową wartość tych świadczeń. Punktem odniesienia dla oceny wartości świadczeń powinny być przeciętne ceny, stawki, czy prowizje stosowane w obrocie podobnymi dobrami.

Pozwana wskazała, że świadczenia obu stron przewidziane w zakwestionowanej przez powoda umowie były ekwiwalentne i powód nie wykazał, w myśl art. 6 k.c., aby zachodziła między nimi tak bardzo znaczna dysproporcja, niedopuszczalna w obrocie, która pozwoliłaby na zakwalifikowanie świadczenia powoda (upadłego) za przewyższające w rażącym stopniu świadczenie pozwanego.

Odnosząc się do ustalania wartości rynkowej nieruchomości pozwana powołała się na art. 51 ust.1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Poza tym pozwana, ustosunkowując się do twierdzenia powoda, iż na określenie wartości udziałów w spółce objętych w zamian za wniesienie aportu ma wpływ okoliczność uprzywilejowania obejmowanego udziału, wskazała, że uprzywilejowanie udziału wspólnika zostało ustanowione w akcie założycielskim spółki. Powołując się na postanowienia aktu założycielskiego pozwana wskazała, że objęte przez J. J. nowoutworzone udziały przestały być udziałami uprzywilejowanymi co do głosu, będąc takimi samymi udziałami, jak udziały objęte przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Pismem z dnia 23 stycznia 2014 roku powód rozszerzył powództwo domagając się wydania szeregu ruchomości ujętych w spisie stanowiącym załącznik do aktu założycielskiego spółki (...) z dnia 26 września 2012 roku oraz oświadczenia o przystąpieniu do spółki i objęciu udziałów z dnia 26 września 2012 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w dniu 14 czerwca 2011 roku zawarła z Bankiem (...) S.A. we W. umowę kredytu numer (...) na kwotę 3.400.000,00 zł, którego zabezpieczeniem była hipoteka umowna na nieruchomości położonej przy ulicy (...) do kwoty 5.100.000,00 zł. Kredyt został przeznaczony na zakup nieruchomości przy ulicy (...) w S..

Na potrzeby zabezpieczenia wierzytelności banku rzeczoznawca majątkowy M. S. sporządziła operat szacunkowy w którym wartość nieruchomości budynkowej położonej w S. przy ulicy (...) określiła na kwotę 3.483.000,00 zł.

Bezsporne, a nadto operat szacunkowy k. 535-536,

W dniu 22 czerwca 2011 roku (akt notarialny rep. A nr (...)) (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. nabyła od (...) spółki akcyjnej w S. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działki nr (...) położonej w S. przy ulicy (...), obręb (...) Ś. oraz własność stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności położonych na działce budynków. Łączną cenę brutto strony określiły na 4.019.212.72 zł.

Na podstawie aktu notarialnego w księdze wieczystej o numerze (...) wpisano hipotekę obciążającą prawo wieczystego użytkowania gruntu i własności położonych na tym gruncie budynków do kwoty 5.100.000,00 zł na rzecz Banku (...) S.A. we W..

Dowód: umowa sprzedaży i ustanowienia hipoteki z dnia 22 czerwca 2011 roku k. 101-104,

W dniu 27 sierpnia 2012 roku ( Rep. A (...)) założona została spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Założycielem spółki był J. J., który objął 8.000 udziałów po 50,00 zł każdy o łącznej wartości nominalnej 400.000,00 zł, które pokrył gotówką. Wskazano, że udziały założyciela są udziałami uprzywilejowanymi co do prawa głosu na Zgromadzeniu Wspólników, w ten sposób, że na każdy udział założyciela spółki przypadają trzy głosy na Zgromadzeniu Wspólników. Wskazano, że w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego poprzez utworzenie nowych udziałów, nowoutworzone udziały nie będą udziałami uprzywilejowanymi co do prawa głosu, chyba że założyciel, bądź inna osoba trzecia, która nabędzie jego udziały wyrazi na to pisemną zgodę. W takim przypadku na każdy nowoutworzony udział w kapitale zakładowym spółki przypadać będzie jeden głos. Udziały w kapitale zakładowym spółki mogą być pokrywane gotówką lub aportem.

Dowód: akt notarialny- akt założycielski (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Rep. A nr (...) k. 6-10, k. 60-64, protokół sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej Rep. A nr (...) k. 65,

Aktem notarialnym z 26 września 2012 roku Nadzwyczajne Zgromadzenie wspólników spółki (...) podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego i przeznaczyło udziały do objęcia przez dotychczasowego wspólnika oraz spółkę (...).

Uchwałą numer 1 Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podwyższyło kapitał zakładowy spółki z kwoty 400.000,00 zł do kwoty 1.955.550 zł, to jest o kwotę 1.555.550,00 zł poprzez utworzenie nowych 31.111 udziałów o wartości nominalnej po 50,00 zł każdy i przeznaczyło je do objęcia w następujący sposób:

- przez dotychczasowego wspólnika 4.000 udziałów o łącznej wartości nominalnej 200.000,00 zł i pokrycia ich gotówką,

- przez nowego wspólnika (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością 27.111 udziałów o łącznej wartości nominalnej 1.355.550,00 zł i pokrycia ich w całości wkładem niepieniężnym w postaci:

a) prawa użytkowania wieczystego działki nr (...) o obszarze 0,7648 ha, położonej w S. przy ulicy (...), obręb (...) Ś. oraz własności stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności budynków, o łącznej kubaturze 12.394 m ³, objętych księgą wieczystą Kw nr (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy Szczecin- Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie X Wydział Ksiąg Wieczystych – 24.557 udziałów o wartości nominalnej 1.227.850,00 zł,

b) samochodu osobowego marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...), rok produkcji 2009, numer identyfikacyjny pojazdu (...)- 470 udziałów o wartości nominalnej 23.500,00 zł,

c) samochodu osobowego marki o. (...) o numerze rejestracyjnym (...), rok produkcji 2009, numer identyfikacyjny pojazdu (...)- 470 udziałów o wartości nominalnej 23.500,00 zł,

d) rzeczy ruchomych wyszczególnionych w załączniku do aktu – 1.614 udziałów o wartości nominalnej 80.700,00 zł.

W związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników w Uchwale numer 2 dokonało zmiany aktu założycielskiego spółki.

Wymienione w załączniku do aktu ruchomości obejmowały wyposażenie biura w postaci mebli, laptopów, telefonów, urządzeń elektrycznych (wiatraki, grzejniki, lodówka, mikrofalówka, ekspres do kawy, odkurzacz).

Dowód: akt notarialny Rep. A nr (...) k. 11-15, k. 66-70,

W tym samym dniu został sporządzony akt notarialny Rep. A nr (...), na mocy którego R. K. w imieniu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oświadczył, że przystępuje do spółki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na warunkach aktu założycielskiego spółki sporządzonego w dniu 27 sierpnia 2012 roku i obejmuje w podwyższonym kapitale zakładowym tej spółki 27.111 udziałów o wartości nominalnej 1.355.550,00 zł i pokrywa je w całości wkładem niepieniężnym w postaci nieruchomości, dwóch samochodów i rzeczami ruchomymi wyszczególnionymi w załączniku do protokołu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników.

Dowód: akt notarialny k. 16-19, 71-74, tekst jednolity umowy spółki k. 80-87,

Również w dniu 26 września 2012 roku R. K. działający w imieniu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. oraz J. J. działający w imieniu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. zawarli w formie aktu notarialnego umowę przeniesienia przez spółkę (...) na spółkę (...) użytkowania wieczystego działki numer (...) o obszarze 0,7648 ha, położonej w S. przy ulicy (...), obręb (...) Ś. wraz z własnością budynków o łącznej kubaturze 12.394 m ^{( 3)}, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy Szczecin- Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...).

Wskazano, że dział III księgi wieczystej nie wykazuje żadnych obciążeń, zaś w dziale IV wpisana jest hipoteka umowna do kwoty 5.100.000,00 zł zabezpieczająca spłatę wierzytelności z tytułu kredytu oraz mieszczące się w sumie hipoteki roszczenia o odsetki oraz o przyznane koszty postępowania, jak również inne roszczenia o świadczenia uboczne, z tytułu umowy nr (...) z dnia 14 czerwca 2011 roku, na rzecz Banku (...) S.A. we W..

R. K. w imieniu spółki (...) oświadczył, że na podstawie powołanej umowy o kredyt inwestycyjny udzielony został spółce kredyt w wysokości 3.400.000,00 zł, z czego na dzień 30 września 2012 roku pozostaje do spłaty kwota 2.792.150,00 zł.

W akcie notarialnym strony podały wartość przedmiotowej nieruchomości na kwotę 4.020.000,00 zł.

J. J. w imieniu (...) zobowiązał się zwolnić (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z wszelkich zobowiązań wynikających z umowy o kredyt inwestycyjny. Strony oświadczyły, że zobowiązanie następuje w trybie i na zasadach określonych w art. 392 k.c..

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązała się współdziałać z (...) w zakresie opisanych zobowiązań kredytowych.

Dowód: akt notarialny Rep. A nr (...) k. 20-22, k. 75-78,

(...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zawarta została umowa przejęcia długu. Strony powołały się na umowę przeniesienia nieruchomości (Rep. A numer (...)). Wskazano, że nieruchomość obciążona jest hipoteką umowną do kwoty 5.100.000,00 zł zabezpieczającą spłatę wierzytelności z tytułu kredytu oraz mieszczące się w sumie hipoteki roszczenie o odsetki oraz przyznane koszty postępowania, jak również inne świadczenia uboczne, z tytułu umowy numer (...) z dnia 14 czerwca 2011 roku na rzecz Banku (...).

Strony wskazały, że na mocy umowy przeniesienia z dnia 26 września 2012 roku (...) zobowiązała się zwolnić (...) z wszelkich zobowiązań wynikających z umowy o kredyt inwestycyjny, z których na dzień 1 października 2012 roku pozostaje do spłaty tytułem należności głównej kwota 2.792.857,15 zł, na co (...) wyraziła zgodę. Strony zgodnie oświadczyły, że (...) jako przejmujący przejmuje dług, a (...) wyraziła na to zgodę. Przejęcie długu wyczerpuje w całości wszelkie roszczenia (...) z tytułu przeniesienia na rzecz (...) nieruchomości.

Strony postanowiły, że umowa przejęcia długu zawarta zostaje pod warunkiem uzyskania przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zgody wierzyciela, tj. Banku (...) S.A. na przejęcie długu w terminie do dnia 31 grudnia 2012 roku, po bezskutecznym upływie powyższego terminu i nie ziszczenia się warunku w postaci zgody banku umowa wygasa.

Dowód: umowa przejęcia długu k.99-100,

W tym samym dniu (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wystawiła obciążającą pozwaną fakturę VAT opiewającą na kwotę 4.020.000,00 zł tytułem sprzedaży nieruchomości przy ulicy (...).

Dowód: faktura VAT nr (...) k. 79, 98,

W dniu 6 listopada 2012 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została wpisana do rejestru przedsiębiorców jako wspólnik (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Dowód: wydruk z (...) k. 172, wniosek o zmianę danych podmiotu w rejestrze przedsiębiorców k. 173-177, postanowienie z dnia 6 listopada 2012 roku k. 178-179, zaświadczenie o dokonaniu wpisu k. 180,

(...) nie przejęła skutecznie długu spółki (...).

Bezsporne, a nadto sprawozdanie finansowe (...) za 2012 rok k. 24, k. 88-94, bilans spółki na dzień 31 grudnia 2012 roku k.95-96, rachunek zysków i strat k. 97,

W dniu 25 stycznia 2013 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wystąpiła do Sądu Rejonowego Szczecin- Centrum w Szczecinie z wnioskiem o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu. Wniosek nie został skutecznie złożony. O powyższym powód został poinformowany przez wierzyciela upadłej Bank (...) S.A.

Dowód: pismo z dnia 30 sierpnia 2013 roku k. 119-120, wniosek k. 121-122,

W dniu 3 kwietnia 2013 roku Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie zabezpieczył majątek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością poprzez ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego.

Dowód: postanowienie z dnia 3 kwietnia 2013 roku k. 5v,

W dniu 4 kwietnia 2013 roku dokonano zmiany nazwy spółki (...) na (...).

Dowód: karta z (...) k. 23, k. 105,

W dniu 22 maja 2013 roku Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie ogłosił upadłość (...) a spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. obejmującą likwidację jej majątku. Ogłoszenie upadłości nastąpiło na podstawie wniosku dłużnika z dnia 27 marca 2013 roku.

Dowód: postanowienie z dnia 22 maja 2013 roku k. 5, k. 59,

Syndyk uczestniczy w Zgromadzeniach Wspólników (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Syndyk głosuje przeciwko podejmowanym na zgromadzeniu uchwałom. Stoi na stanowisku, że został pozbawiony możliwości decydowania o podziale zysku w spółce (...). Ponadto pełnomocnik Syndyka kieruje do pozwanej pisma o udostępnienie dokumentacji spółki. W dniu 23 grudnia 2013 roku powód skierował do Sądu Rejonowego Szczecin- Centrum w Szczecinie wniosek w trybie art. 212 §4 k.s.h. o zobowiązanie zarządu pozwanej spółki do udostępnienia dokumentacji finansowej spółki.

W dniu 3 grudnia 2013 roku syndyk złożył w Sądzie zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia deliktu przez członka zarządu stypizowanego w art. 594 pkt 3 k.s.h..

Powód wystąpił również z powództwem o stwierdzenie nieważności uchwał Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z dnia 21 czerwca 2013 roku dotyczących zatwierdzenia bilansu pozwanej na dzień 31 grudnia 2012 roku, zatwierdzenia rachunku zysków i strat za okres od 14 września do 31 grudnia 2012 roku, zatwierdzenia sprawozdania zarządu za rok 2012, przeznaczenia zysku na kapitał zapasowy i w sprawie niewypłacenia dywidendy za rok 2012.

Strony prowadziły korespondencję dotyczącą kwestii udostępnienia powodowi dokumentacji księgowej pozwanej spółki.

Dowód: protokół Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z dnia 21 czerwca 2013 roku k. 106-112, wniosek z dnia 23 grudnia 2013 roku k. 200- 206, zawiadomienie k. 207, pozew k. 208-212, korespondencja stron k. 213-220, zgłoszenie żądania k. 237,

W piśmie z dnia 24 czerwca 2013 roku Bank (...) wezwał pozwaną do zapłaty całości zadłużenia wynoszącego łącznie 2.831.392,94 zł. W piśmie wskazano, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie realizuje warunków umowy nie reguluje zadłużenia wynikającego z umowy o kredyt inwestycyjny z dnia 14 czerwca 2011 roku, którego zabezpieczeniem jest hipoteka na nieruchomości, której właścicielem jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Dowód: wezwanie do zapłaty k. 156,

Działka ewidencyjna nr (...) położona w S. przy ulicy (...),2 ma powierzchnię 7648 m ². Na działce posadowione są budynki: budynek niemieszkalny biurowy o powierzchni użytkowej 633,40 m ², budynek niemieszkalny warsztatowy o powierzchni użytkowej 870,30 m ², budynek niemieszkalny magazynowy o powierzchni użytkowej 842,80 m ². Łączna powierzchnia użytkowa budynków wynosi 2.146,50 m ². Na działce gruntu posadowione są również inne budynki, w złym stanie technicznym i użytkowym. Budynki wykonane są w technologii tradycyjnej murowanej.

Budynek biurowy ma trzy kondygnacje naziemne, jest niepodpiwniczony. Budynek wyposażony jest w instalację elektryczną, wodno- kanalizacyjną oraz centralnego ogrzewania. Znajduje się w dobrym stanie technicznym, posiada dobry standard wykończenia wnętrza.

Na działce znajdują się place utwardzone, działka jest częściowo ogrodzona.

Na dzień 26 września 2012 roku wartość rynkowa nieruchomości budynkowej wynosi 2.321.000,00 zł (wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu- 828.000,00 zł, wartość części składowych gruntu – 1.493.000,00 zł).

Istnienia obciążeń hipotecznych nie uwzględnia się przy określaniu wartości nieruchomości.

Dowód: opinia biegłego sądowego W. S. k. 275-321, ustne wyjaśnienie przez biegłego opinii na rozprawie k.

Rynkowa wartość dwóch pojazdów marki O. (...) wyprodukowanych w 2009 roku na dzień 26 września 2012 roku, tj. na dzień wniesienia aportu wynosi 49.132,00 zł (wartość jednego pojazdu 24.566,00 zł).

Dowód: opinia biegłego sądowego P. W. k. 347-399,400- 484,

Wartość rynkowa pozostałych ruchomości wchodzących w skład aportu na dzień 26 września 2012 roku wyniosła 79.318,00 zł.

Dowód: opinia biegłego sądowego P. W. k. 347-399, 400-484,

Obciążenia hipoteczne wpływają na wartość zbywczą aportu. Wartość zbywcza aportu winna odzwierciedlać wartość, którą spółka mogłaby uzyskać w razie jego sprzedaży, przy czym wartość tą należy obliczać na dzień wniesienia aportu.

W związku z tym, że wartość rynkowa nieruchomości na dzień 26 września 2012 roku jest niższa od wielkości wierzytelności zabezpieczonej należy przyjąć, że wartość zbywcza aportu w postaci nieruchomości wynosi na ten dzień „0”.

Dowód: opinia biegłego sądowego P. W. k. 347-399, 400-484,

W dniu 6 maja 2015 roku Bank (...) wezwał pozwaną, jako dłużnika hipotecznego do zapłaty w terminie 7 dni całości zadłużenia wynikającego z umowy z dnia 14 czerwca 2011 roku wynoszącego 3.413.849,53 zł.

Dowód: wezwanie do zapłaty k. 591,

W dniu 18 maja 2015 roku Bank (...) skierował do pozwanej pismo „wypowiadające wierzytelność hipoteczną wraz z przedsądowym wezwaniem do zapłaty”.

Dowód: pismo z dnia 18 maja 2015 roku k. 590,

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Okolicznością bezsporną było, że postanowieniem z dnia 23 maja 2013 roku ogłoszona została upadłość (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W przedmiotowym postępowaniu powołując się na art. 134 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze powód domagał się wydania przez pozwaną nieruchomości zabudowanej położonej w S. przy ulicy (...) i ruchomości wniesionych aportem przez obecnie upadłą spółkę (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w S. do spółki (...) na podstawie umowy – zdaniem syndyka – bezskutecznej w stosunku do masy upadłości z powodu spełnienia przesłanek przewidzianych w art. 127 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego.

Zgodnie z art. 127 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego bezskuteczne w stosunku do masy upadłości są czynności prawne dokonane przez upadłego w ciągu roku przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, którymi rozporządził on swoim majątkiem, jeżeli dokonane zostały nieodpłatnie albo odpłatnie, ale wartość świadczenia upadłego przewyższa w rażącym stopniu wartość świadczenia otrzymanego przez upadłego lub zastrzeżonego dla upadłego lub dla osoby trzeciej. Natomiast w myśl art. 134 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego, jeżeli czynność upadłego jest bezskuteczna z mocy prawa lub została uznana za bezskuteczną, to co wskutek tej czynności ubyło z majątku upadłego lub do niego nie weszło, podlega przekazaniu do masy upadłości, a gdy przekazanie w naturze jest niemożliwe, do masy upadłości powinna być wpłacona równowartość w pieniądzach. Tak więc warunkiem domagania się wydania wskazanej w pozwie nieruchomości oraz wymienionych w piśmie rozszerzającym powództwo ruchomości w oparciu o przepis art. 134 ust.1 prawa upadłościowego i naprawczego jest wcześniejsze uznanie czynności prawnej za bezskuteczną (o ile czynność upadłego nie jest bezskuteczna z mocy samego prawa to wówczas w toku procesu o wydanie, jako przesłanka rozstrzygnięcia jest badana kwestia bezskuteczności czynności upadłego).

Syndyk na podstawie art. 134 mógł wystąpić z powództwem o wydanie zarówno nieruchomości jak i ruchomości. Sąd Najwyższy (wyr. SN z 6.9.2013 r., V CSK 454/12, L.), oceniając charakter roszczenia z art. 134 PrUp, wskazał: "Brak upadku skutku rzeczowego między stronami umowy uznanej za bezskuteczną powoduje, że przewidziany w art. 134 PrUp powrót do masy upadłości nie oznacza i oznaczać nie może powstania po stronie syndyka roszczenia o zobowiązanie nabywcy do złożenia oświadczenia woli o zwrotnym przeniesieniu własności. Przekazanie do masy upadłości oznacza tu więc powinność nabywcy zwrotu w naturze, a w razie sporu, powstanie po stronie syndyka roszczenia procesowego o wydanie tych rzeczy i praw, które z masy ubyły – celem umożliwienia zaspokojenia z tak powiększonej masy upadłości wszystkich wierzycieli. Wyrok zatem, który nakazuje pozwanemu wydanie syndykowi, do masy upadłości, przedmiotu umowy, która jest bezskuteczna z mocy prawa, pozwoli syndykowi, prowadzącemu tę generalną egzekucję (przez likwidację masy upadłości) na sprzedaż tych rzeczy i praw, tak jakby stanowiły one nadal własność upadłego".

Na wstępie zauważyć należy, że stan faktyczny w zakresie tego, że doszło do transakcji wniesienia aportem do nowopowstałej spółki nieruchomości oraz ruchomości nie był między stronami sporny. Na gruncie niniejszej sprawy spór sprowadzał się do tego - w kontekście przesłanek bezskuteczności z art. 127 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego- czy wartość świadczenia upadłego przewyższa w rażącym stopniu wartość świadczenia otrzymanego.

Zdaniem Sądu zaoferowany w toku procesu materiał dowodowy nie pozwala na rozstrzygnięcie w kierunku postulowanym przez powoda.

Aby czynność prawna została uznana za bezskuteczną muszą zostać spełnione takie warunki jak: dokonanie nieodpłatnej czynności prawnej w ciągu roku przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, w następstwie tej czynności musi dojść do rozporządzenia majątkiem upadłego, natomiast w przypadku czynności odpłatnej wartość świadczenia upadłego musi przewyższać w rażącym stopniu wartość świadczenia otrzymanego przez upadłego lub zastrzeżonego dla upadłego lub dla osoby trzeciej. Przepis art. 127 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego reguluje czynności prawne o charakterze rozporządzającym. Przez pojęcie to należy rozumieć czynności polegające na przeniesieniu, obciążeniu, ograniczeniu lub zniesieniu prawa podmiotowego. Jest to zatem dokonywana przez dłużnika czynność, wskutek której majątek jego uległ zmniejszeniu (z majątku dłużnika coś ubyło), albo wskutek której majątek ten został obciążony. Skutek rozporządzający czynności wywołuje bezpośrednio zmiany w kręgu majątkowych praw tego, kto rozporządzenia dokonuje (Z. Radwański (w:) Z. Radwański, System..., s. 183). Czynnością rozporządzającą jest więc zarówno zbycie rzeczy, jak i obciążenie rzeczy ograniczonym prawem rzeczowym, zrzeczenie się ograniczonego prawa rzeczowego, zwolnienie z długu itp. Jak wskazał w wyroku z dnia 29 listopada 2012 r. Sąd Najwyższy (V CSK 6/12, LEX nr 1289055) cechą wyróżniającą takie czynności jest ich skutek, polegający na wywołaniu bezpośrednich i zarazem negatywnych zmian w majątkowych prawach podmiotowych podmiotu dokonującego rozporządzenia. Bezskuteczne jednakże są tylko dwa rodzaje czynności rozporządzających, tj. nieodpłatne i odpłatne, w których wartość świadczenia upadłego przewyższa w rażącym stopniu wartość świadczenia otrzymanego przez upadłego lub zastrzeżonego dla upadłego lub dla osoby trzeciej. W obu przypadkach chodzi o czynności dokonane w ciągu roku przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Czynność prawna ma charakter odpłatny, jeżeli dokonujące jej strony otrzymują lub mają otrzymać w zamian korzyść majątkową.

Instytucja bezskuteczności z mocy prawa czynności upadłego podyktowana jest względami ochrony wierzycieli upadłościowych. Bezskuteczność w stosunku do masy upadłości oznacza bezskuteczność w stosunku do wszystkich wierzycieli upadłościowych. Bezskuteczność czynności upadłego określonych w art. 127 istnieją z mocy samego prawa, jako skutek ogłoszenia upadłości dłużnika. Ewentualny wyrok sądu stwierdzający bezskuteczność ma charakter deklaratywny. Przepisy o bezskuteczności czynności upadłego są regulacją szczególną w stosunku do przepisów o skardze paulińskiej. Nie chodzi tu jednak o relację lex specialis – lex generalis, lecz o komplementarność unormowań. Różnica pomiędzy regulacjami zawartymi w prawie upadłościowym i naprawczym oraz kodeksie cywilnym polega na tym, iż: przepisy prawa upadłościowego i naprawczego określają sytuacje, w razie zaistnienia których czynności prawne są bezskuteczne z mocy samego prawa, zaś kodeks cywilny nie przewiduje takowej bezskuteczności i zgodnie z art. 531 par. 1 kc czynności te wierzyciel może zaskarżyć w drodze skargi paulińskiej, a wyrok wydany w tym przedmiocie ma charakter konstytutywny; w przypadku prawa upadłościowego z roszczeniem może wystąpić tylko syndyk lub zarządca, ponieważ w tego typu sprawach wyłączona jest legitymacja poszczególnych wierzycieli; ochrona masy upadłości przed czynnościami dłużnika, w przeciwieństwie do regulacji kodeksu cywilnego, nie jest zależna od działania dłużnika w celu pokrzywdzenia wierzycieli.

Analizowany stan faktyczny prowadzi do wniosku, że kwestionowana przez syndyka czynność prawna wniesienia aportem nieruchomości i ruchomości należących do spółki (...) do spółki (...) miała miejsce w ciągu roku przed ogłoszeniem upadłości. Za bezsporne uznać bowiem należy, że do czynności rozporządzającej majątkiem upadłego doszło na skutek zawarcia w dniu 26 września 2012 roku umowy, a zatem czynność prawna, na podstawie której nastąpiło rozporządzenie majątkiem nastąpiła wcześniej aniżeli rok przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości, co miało miejsce w maju 2013 roku.

Powyższe ustalenie czyni uzasadnionym przejście do rozpoznania kolejnego i głównego aspektu spornego w tej sprawie, a mianowicie zarzutu nieekwiwalentności świadczeń. Zdaniem powoda oczywistym bowiem było, że wartość świadczenia upadłego przewyższała w rażącym stopniu wartość świadczenia otrzymanego.

Powód stał na stanowisku, że w zamian na nieruchomość położoną w bardzo atrakcyjnym punkcie S., nieruchomość przynoszącą stały dochód z uwagi na możliwość wynajmu pomieszczeń znajdujących się w budynku biurowym, syndyk otrzymał nieuprzywilejowane, „bezwartościowe” udziały uniemożliwiające wpływ na sytuację majątkową spółki. Syndyk zwracał uwagę, że nieruchomość została wyceniona przez bank udzielający kredytu na 5.100,00 zł, kupiona została za 4.019.212,72 zł. Strony spornej transakcji również wyceniły nieruchomość na 4.020.000,00 zł.

W literaturze utrwalony jest pogląd, że pojęcie rażącej nieekwiwalentności świadczeń jest nieostre i może budzić wątpliwości, tak że kwalifikacja czynności prawnej do tej kategorii powinna być dokonana w konkretnych okolicznościach danej sprawy, przy zastosowaniu obiektywnych mierników rynkowych świadczeń objętych umową. Punktem wyjścia dla oceny, czy mamy do czynienia z rażącą dysproporcją świadczeń powinny być przeciętne ceny, stawki i prowizje, stosowane w podobnych przypadkach w obrocie gospodarczym (np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 27 października 2004 r., I ACa 530/04, Lex nr 143483). Nie ma też przeszkód do wykorzystania mierników przyjmowanych dla wyznaczenia dysproporcji objętej art. 388 k.c. (m.in. A. Jakubecki (w:) Prawo upadłościowe i naprawcze, komentarz do art. 127, t. 8; wyrok Sądu Najwyższego z 9 września 2010 r., I CSK 69/2010, Lex nr 661496). Tym samym uznać należy, że rażąca dysproporcja świadczeń musi istnieć w chwili zawarcia umowy. Nadto nieekwiwalentność obu świadczeń musi być na tyle istotna, znacząca, poważna, że jej ocena w świetle reguł słuszności kontraktowej pozwala uznać, że wartości te różnią się „w rażącym stopniu" (tak Adam Olejniczak (w:), Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania - część ogólna, komentarz do art. 388, Lex 2014). Jak wskazała A. G. (Komentarz do art. 388 k.c., LEX/el., 2011) W piśmiennictwie proponuje się przyjąć, że rażąca dysproporcja będzie występowała przy świadczeniach o wartości mniejszej co najmniej o połowę od świadczenia wzajemnego – określa się to pojęciem „pokrzywdzenia o ponad połowę wartości" – laesio enormis. Niemniej jednak określenie „rażący" powinno dopuszczać wykładnię bardziej elastyczną, nie abstrahującą także od innych elementów sytuacji objętej rozstrzyganiem. (A. Rembieliński (w:) Kodeks..., s. 335; C. Żuławska (w:) Komentarz..., s. 152; F. Błahuta (w:) Kodeks..., s. 926). Ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na syndyku (zarządcy), który - dochodząc przeciwko osobie trzeciej roszczeń, o których mowa w art. 134 - powinien wykazać bezskuteczność czynności prawnej (podobnie Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z 22 lutego 1995 r., I ACr 675/94, OSA 1995, nr 4, poz. 17, s. 43, L. (...) (...); zob. także wyrok Sądu Najwyższego z 9 września 2010 r., I CSK 69/2010, Lex nr 661496).

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w powyższym zakresie Sąd doszedł do przekonania, że brak jest podstaw do przyjęcia, iż w niniejszej sprawie mamy do czynienia z rażącą dysproporcją pomiędzy wartością nieruchomości, dwóch samochodów i ruchomości wniesionych do spółki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością a wartością otrzymanych w zamian za wniesiony aport udziałów w wymienionej spółce. W celu ustalenia rynkowej wartości nieruchomości został powołany dowód z opinii biegłego sądowego W. S..

W swojej opinii pisemnej, uzupełnionej ustnymi wyjaśnieniami na rozprawie, biegły ustalił wartość spornej nieruchomości (na dzień 26 września 2012 roku) na kwotę 2.321. Sporządzona opinia charakteryzuje się wysokim poziomem merytorycznym, jest spójna zarówno pod względem samego wyboru metodologii wyceny przez biegłego, jak i przeprowadzenia samej wyceny. W celu ustalenia wartości nieruchomości biegły posłużył się podejściem porównawczym, metodą porównywania parami. Wprawdzie powód zakwestionował przyjętą przez biegłego wartość, jednak w ocenie Sądu przedstawione zastrzeżenia nie podważyły ani samej metodologii zastosowanej przez biegłego, ani przedstawionych przez niego wyliczeń. W szczególności na rozprawie podczas ustnego wyjaśnienia opinii biegły W. S. szczegółowo i przekonująco odniósł się do pytań zadawanych przez powoda.

Reasumując, Sąd nie znalazł uzasadnionych podstaw aby podważyć wiarygodność i rzetelność sporządzonej przez biegłego opinii. Wniosków zawartych w opinii W. S. nie podważa w ocenie Sądu okoliczność, że cena, za którą kupiła (...) spółka (...) przewyższała wartość rynkową nieruchomości ustaloną przez biegłego w opinii.

Zauważyć należy, że opinia biegłego W. S. sposób jasny i logiczny opisuje przyjętą metodę wyceny, wskazując wszystkie parametry, którymi rzeczoznawca kierował się przy jej sporządzaniu.

Poza tym fakt, iż w okresie późniejszym cena nieruchomości kształtuje się na poziomie znacznie niższym zazwyczaj wiąże się ze specyfiką rynku nieruchomości, na którym zmiana cen może być gwałtowna, nadto uwarunkowana aktualną tendencją na rynku oraz sytuacją ekonomiczną gospodarki.

Przydatna do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy była również opinia biegłego P. W. pochodząca ze stycznia 2015 roku, chociaż nie wszystkie aspekty poruszane przez biegłego były przydatne do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Biegły P. W. dokonał wyceny składników majątkowych w postaci ruchomości oraz dwóch samochodów. Wskazać należy, że żadna ze stron nie złożyła zarzutów do opinii w tym zakresie.

Podkreślić należy, że wartość aportu w postaci dwóch samochodów wynikająca z aktu notarialnego wynosiła 47.000,00 zł (23.500,00 zł każdy), zaś biegły dokonał oszacowania wartości rynkowej pojazdów na łączną kwotę 49.132,00 zł. Tak więc w przypadku pojazdów nie doszło do zawyżenia wartości aportu. Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku ruchomości, gdyż wartość wniesionego aportu w postaci ruchomości wynosiła 80.700,00 zł, zaś biegły wycenił wartość rynkową ruchomości na 79.318,00 zł.

Poza tym biegły odniósł się do jednej z najistotniejszych kwestii w sprawie, a mianowicie ustaleniem wartości rynkowej (zbywczej) nieruchomości dla celów aportu.

Biegły podkreślił, że obciążenia hipoteczne wpływają zasadniczo na wartość zbawczą aportu. W jego ocenie wartość zbywcza aportu winna odzwierciedlać wartość, którą spółka mogłaby uzyskać w razie jego sprzedaży, przy czym wartość tą należy obliczać na dzień objęcia aportu.

Pomimo krytyki ze strony powoda, że biegły wyszedł poza zakres zlecenia dokonując oceny wartości nieruchomości przy uwzględnieniu obciążeń hipotecznych, Sąd uznał wywody biegłego za trafne. Biorąc pod uwagę zakres zlecenia nie można uznać, że biegły w sposób nieuprawniony zakwestionował opinię biegłego W. S. dokonując korekty przyjętej wartości nieruchomości o wysokość istniejącego na dzień 26 września 2012 roku obciążenia hipotecznego. Z ustnego wyjaśnienia opinii dokonanego przez biegłego W. S. wynika, że przy sporządzaniu operatu szacunkowego wycena wartości rynkowej nieruchomości nie uwzględnia obciążeń hipotecznych.

W świetle powyższego za trafne uznać należało spostrzeżenie biegłego P. W. i dalsze jego wywody w tym zakresie dotyczące wpływu obciążeń hipotecznych na wartość zbywczą aportu. Oczywistym jest bowiem, że obciążenia hipoteczne wpływają a wartość zbywczą aportu, gdyż spółka, na skutek zawartej umowy stała się dłużnikiem rzeczowym wierzyciela zabezpieczonego (banku) i ciąży na niej solidarny obowiązek spłaty wierzytelności zabezpieczonej na nieruchomości wniesionej aportem do spółki.

W ocenie Sądu oczywistym jest, że obciążenie hipoteczne nieruchomości wniesionej aportem do spółki (...) miało istotny wpływ na wartość zbywczą nieruchomości rozumianej jako aport. Powtarzając stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w wyroku z dnia 21 marca 2013 roku (II CSK 414/12), cytowane również w omawianej opinii, że obciążenie hipoteczne jest czynnikiem wpływającym zasadniczo na wartość nieruchomości w obrocie, zwłaszcza gdy obciążenie to jest znaczne, a także kierując się zasadami logiki i doświadczenia życiowego oraz mając na względzie, że obciążenia hipoteczne znaczenie przekraczają wartość nieruchomości ustaloną w opinii biegłego W. S. brak było podstaw do uznania, że nieekwiwalentność świadczeń została w niniejszym procesie wykazana. Przy założeniu, że nie doszło do skutecznego przejęcia długu (...) wobec Banku (...) przez spółkę (...) z uwzględnieniem jednak prawdopodobieństwa konieczności uregulowania w przyszłości zobowiązań wobec wierzyciela zabezpieczonego na nieruchomości biegły przyjął wartość aportu w postaci nieruchomości jako równą „0”.

W opinii uzupełniającej z dnia 7 lipca 2016 roku biegły przedstawił kilka wariantów określenia wartości zbywczej aportu wniesionego w dniu 26 września 2012 roku przez spółkę (...) do spółki (...). Biorąc pod uwagę z miarodajną dla oceny wartości rynkowej nieruchomości opinię biegłego W. S. oraz przyjmując za prawidłową wycenę ruchomości dokonaną w opinii P. W. Sąd przyjął, że łączna wartość składników majątkowych wniesionych w ramach aportu wyniosła 2.449.450,00 zł (wersja „a”). Poza tym należało uznać, że kapitał zakładowy został wpłacony i nie doszło do skutecznego przeniesienia zobowiązania (wariant II k. 9 opinii- k. 1250 akt). Biegły wyliczył wartość pakietu 27.111 udziałów (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na dzień 26 września 2012 roku z uwzględnieniem korekty z tytułu braku uprzywilejowania na kwotę 1.548.069,17 zł.

W przyjętym przez Sąd wariancie procentowa wartość pakietu 27.111 udziałów (...) w relacji do wartości aportu wynosi 63,20 %.

Dokonując jednak oceny, czy w zamian za aport w postaci nieruchomości i ruchomości spółka (...) otrzymała świadczenie ekwiwalentne należało uwzględnić wysokie prawdopodobieństwo, a wręcz pewność, że Bank (...) skieruje egzekucję w stosunku do pozwanej jako wierzyciela hipotecznego.

W związku z tym zarzut podniesiony przez powoda, jakoby pozwana doprowadziła do transakcji, której konsekwencją było niekorzystne rozporządzenie mieniem później upadłej spółki, polegające na rażącej nieadekwatności świadczeń nie został wbrew ciążącemu na powodzie obowiązkowi wykazany. Transakcja z dnia 26 września 2012 roku nie może być oceniona jako czynność bezskuteczna w stosunku do masy upadłości.

Zaznaczyć ponadto należy, że opinia biegłego P. W. sporządzona w maju 2015 roku, ustosunkowująca się do zarzutów powoda zawartych w piśmie z dnia 9 kwietnia 2015 roku oraz udzielająca odpowiedzi na pytania powoda nie była przydatna dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Otóż powód chciał wykazać, że Spółka (...) wniosła aportem do spółki oprócz wartości materialnych również wartości niematerialne i prawne. W związku z tym biegły w jednym z wariantów zaprezentowanych w opinii z dnia 7 lipca 2016 roku powiększył wartość składników majątkowych o 38,25 % uznając, że w wyniku transakcji z dnia 26 września 2012 roku przekazano spółce (...) również wartości niematerialne.

Zdaniem Sądu przedmiotem badania w świetle przesłanek z art. 127 ust.1 prawa upadłościowego i naprawczego jest konkretna czynności prawa. Z treści czynności nie wynika, że jej przedmiotem były również wartości niematerialne należące do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Transakcja z dnia 26 września 2012 roku nie obejmowała również sprzedaży przedsiębiorstwa jako całości.

Stąd uznać należało, że badanie w kierunku postulowanym przez powoda wykraczało poza ramy postępowania o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną w stosunku do masy upadłości.

Na zakończenie wskazać należy, że stanowisko powoda, iż podmioty uczestniczące w transakcji były podmiotowymi powiązanymi nie znalazło uznania Sądu. Syndyk powoływał się na art. 128 ust.2 prawa upadłościowego i naprawczego.

Z okoliczności sprawy nie wynika, że upadła oraz pozwana w dacie dokonywania spornej czynności, tj. w dniu 26 września 2012 roku były podmiotowymi powiązanymi. Wpis do Krajowego Rejestru Sądowego o podwyższeniu kapitału zakładowego dokonany został w dniu 6 listopada 2012 roku. Zwrócić należy uwagę, że wpis ten ma charakter konstytutywny i w związku z tym dopiero od momentu wpisu można uznać, że spółki uczestniczące w transakcji stały się podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów kodeksu spółek handlowych. W związku z tym nie wchodziło w przedmiotowej sprawie w grę zastosowanie art. 128 ust.2 prawa upadłościowego i naprawczego.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił w oparciu o zgromadzone w toku postępowania dowody z dokumentów, wiarygodnie przedstawiające okoliczności sprawy. Należy zwrócić uwagę na fakt, że strony nie kwestionowały żadnego z tych dowodów pod względem ich prawdziwości. W tej sytuacji również Sąd uznał, że dowody z dokumentów stanowią podstawę do czynienia w oparciu o nie ustaleń faktycznych w istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy kwestiach. Dowody ze źródeł osobowych miały jedynie charakter uzupełniający w stosunku do dowodów z dokumentów.

Sąd w pełni podzielił ustalenia i wnioski zawarte w opinii biegłego W. S. jako fachowe i należycie uzasadnione. W ocenie Sądu opinia biegłego podlega, jak inne dowody, ocenie według art. 233 § 1 k.p.c. lecz, co odróżnia ją pod tym względem, to szczególne dla tego dowodu kryteria oceny, które stanowią: poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania sformułowanego w niej stanowiska oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej ocen, a także zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej. W przedmiotowej sprawie opinia biegłego sądowego zawiera wiarygodne stwierdzenia co do wyceny nieruchomości. Opinia ta sporządzona została przy wykorzystaniu wiadomości specjalnych, jakie posiada biegły.

Jak już wskazano Sąd oparł się również na opinii biegłego sądowego P. W. i uznał ją za przydatną w zakresie wyceny ruchomości, a także w zakresie wyceny udziałów z uwzględnieniem braku ich uprzywilejowania. Istotne były również spostrzeżenia biegłego dotyczące wpływu obciążeń hipotecznych na wartość zbywczą nieruchomości.

Sąd pominął wnioski dowodowe powoda zgłoszone na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016 roku jako spóźnione w rozumieniu art. 207 § 6 k.p.c. Uznał bowiem, że nie uprawdopodobniono niemożliwości powołania ich na wcześniejszym etapie postępowania.

Poza tym z uwagi na nieprzydatność opinii P. W. w zakresie wyceny składników niematerialnych przedsiębiorstwa, nie miała również znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy dokumentacja złożona przez pozwaną służąca temu celowi

O kosztach orzeczono na podstawie art. 108 §1 k.p.c., zgodnie z którym Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Sąd może jednak rozstrzygnąć jedynie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu; w tej sytuacji, po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, referendarz sądowy w sądzie pierwszej instancji wydaje postanowienie, w którym dokonuje szczegółowego wyliczenia kosztów, obciążających strony.

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w sentencji.

Sygn. akt VIII GC 506/13

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)