Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XIII Ga 614/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 21 marca 2016 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, w sprawie z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W., o zapłatę 1.599,00 zł, oddalił powództwo w całości oraz zasądził od powódki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na rzecz pozwanej (...)Spółki Akcyjnej w W. kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. (wyrok, k. 107)

Powyższe orzeczenie w całości apelacją zaskarżyła strona powodowa, zarzucając rozstrzygnięciu:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego tj.

a)  art. 361 §1 k.c. poprzez uznanie, iż pomoc świadczona przez profesjonalnego pełnomocnika i związane z tym koszty w postępowaniu przedsądowym nie stanowią uzasadnionych i koniecznych wydatków stanowiących szkodę majątkową podlegającą naprawieniu;

b)  art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2003, Nr 124 poz. 1152 z późn. zm.) poprzez błędną wykładnię i uznanie, że obowiązkiem poszkodowanego jest formułowanie roszczeń odszkodowawczych i ich podstaw prawnych;

c)  art. 362 k.c. poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, że udział profesjonalnego pełnomocnika w toku likwidacji szkody nie powoduje jej mitygacji, gdy tymczasem udział takiego pełnomocnika służy szybkiemu i profesjonalnemu sformułowaniu przysługujących poszkodowanemu roszczeń oraz służy także przyśpieszeniu procesu likwidacji poprzez zgromadzenie wszystkich istotnych dokumentów, co leży także, biorąc pod uwagę treść art. 481 k.c., w interesie zakładu ubezpieczeń;

2.  naruszenie przepisów prawa procesowego tj.

a)  art. 231 k.p.c. w zw. a art. 233 § 1 k.p.c. poprzez wybiórczą i niepełną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego skutkującą nierozpoznaniem istoty sprawy oraz bezpodstawnym i nieuprawnionym kwestionowaniem, wbrew treści zgromadzonych w sprawie dokumentów, udziału profesjonalnego pełnomocnika w postępowaniu likwidacji szkody, a także nieuzasadnioną i niczym nie popartą odmową wiarygodności dokumentom księgowym przedstawionym w trakcie procesu;

3.  naruszenie zasad logicznego myślenia i doświadczenia życiowego poprzez uznanie, że nakład pracy profesjonalnego pełnomocnika w toku postępowania likwidacji szkody ogranicza się wyłącznie do sformułowania wezwania do zapłaty w okolicznościach, gdy wezwanie to jest ostatnią, uzewnętrznioną czynnością pracy pełnomocnika;

4.  naruszenie zasad logiki i doświadczenia życiowego poprzez uznanie, że wypłata na rzecz poszkodowanego w postępowaniu likwidacyjnym kwoty 9.000,00 zł z tytułu śmierci syna, w oparciu o przepis art. 448 k.c. w zw. z art. 24 k. c., nie rodziła potrzeby skorzystania z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, podczas gdy sąd okręgowy w Koninie w sprawie o sygn.. akt I C 205/15 zasądził na rzecz ojca kwotę 31.000,00 uznając tę wartość jako odpowiadającą rozmiarowi krzywdy.

W oparciu o powyższe zarzuty, apelująca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie odmiennie co do istoty sprawy poprzez uwzględnienie powództwa w całości; zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego za I i II instancję według norm przepisanych; ewentualnie zaś o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania z pozostawieniem temu sądowi orzeczenia w zakresie kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego za I i II instancję. (apelacja, k. 188-190)

W odpowiedzi na apelację powódki, pozwana wniosła o jej oddalenie w całości oraz zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. (odpowiedź na apelację, k. 214-216)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja strony powodowej podlegała oddaleniu jako niezasadna.

Zarzuty apelacyjne stanowią w istocie powtórzenie stanowiska zaprezentowanego przez apelującą jako powódkę w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, o którym zasadnie orzekł Sąd I instancji. Sąd Okręgowy w całości podziela i przyjmuje za własne poczynione przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne, a w dalszej kolejności uznaje za prawidłową dokonaną przez tenże Sąd oceną prawną roszczenia powódki.

Wbrew stanowisku apelującej Sąd I instancji nie zakwestionował prawa dochodzenia od ubezpieczyciela kosztów związanych z reprezentacją poszkodowanego powstałych na etapie postępowania związanego z likwidacją szkody powołując w tym zakresie odpowiednie poglądy judykatury i orzecznictwo. Sąd I instancji przyjął jedynie, że w sprawie niniejszej koszty reprezentacji i zakres działania pełnomocnika nie stanowią uzasadnionych wydatków.

Podstawą rozstrzygnięcia Sądu I instancji było nieudowodnienie przez stronę powodową wysokości należności z opisanego wyżej tytułu pozostających w związku przyczynowo – skutkowym z wystąpieniem określonej szkody na osobie. W szczególności wskazać należy i w tej części podzielić zapatrywanie Sądu I instancji, że powódka nie wykazała, aby skorzystanie przez poszkodowanego z pomocy fachowego pełnomocnika pozostawało w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem. Przede wszystkim powódka nie wykazała żadnymi dowodami, aby takiej pomocy w przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego poszkodowany potrzebował z uwagi na swój stan zdrowia, czy sytuację życiową. Nadto, w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym brak jest jakiegokolwiek dokumentu, z którego wynika, że w postępowaniu likwidacyjnym poszkodowany był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, a nie przez (...). Powódka nie udowodniła, aby poszkodowany udzielił radcy prawnemu K. J. pełnomocnictwa do czynności postępowania likwidacyjnego, w aktach sprawy brak również umowy w tym zakresie między poszkodowanym a (...), czy radcą prawnym K. J.. Wprawdzie powódka przedłożyła podpisane przez poszkodowanego pełnomocnictwo dla radcy prawnego K. J. z dnia 8 listopada 2014 r., jednakże nie zostało ono złożone w toku postępowania likwidacyjnego do akt tegoż postępowania. Natomiast przedłożone przez powódkę pismo skierowane do Ubezpieczyciela podpisane jedynie przez pracowników (...), i jedynie parafowane przez radcę prawnego K. J., wobec kwestionowania przez pozwaną okoliczności udzielenia takiego pełnomocnictwa przez poszkodowanego, nie może stanowić żadnego dowodu chociażby pośredniego, że poszkodowany w ogóle umocował fachowego pełnomocnika do prowadzenia postępowania likwidacyjnego na tamtym etapie. Ponadto zauważyć należy, że również z umowy łączącej poszkodowanego z (...), nie wynika konieczność czy okoliczność uczestniczenia chociażby pomocniczo w likwidacji szkody fachowego pełnomocnika oraz sposób wyliczenia należnego mu wynagrodzenia, czy okoliczność w jaki sposób należność ta i kiedy będzie ustalana.

Skoro tak, to trzeba stwierdzić, iż powódka będąca podmiotem profesjonalnym nie udowodniła, że poszkodowany zawarł jakąkolwiek umowę, w związku z którą poniósłby koszty, wydatki, które potem przelał na rzecz powódki. Powoływane przez apelującą w apelacji czynności podejmowane przez pełnomocnika w postępowaniu likwidacyjnym jak i przesłanki wskazujące na konieczność jego ustanowienia na tym etapie postępowania należało uznać wyłącznie za twierdzenia strony powodowej, które przy zaprzeczeniu im przez pozwaną nie mogły stanowić o ich walorze dowodowym dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Nie znalazły przy tym zrozumienia Sądu Okręgowego twierdzenia apelującej mające świadczyć o potrzebie ustanowienia takiego pełnomocnika ze względu na profesjonalizm w jego działaniu, mający prowadzić do przyspieszenia postępowania, skoro na skutek zgłoszenia przez powódkę roszczenia do ubezpieczyciela, potrzeba było jeszcze uzupełnienia danych od poszkodowanych. Nie może wreszcie przesądzać o potrzebie udziału w postępowaniu likwidacyjnym profesjonalnego pełnomocnika wynik postępowania sądowego w sprawie o należności, których dochodził poszkodowany gdyż koszty tamtego postępowania z całą pewnością były przedmiotem orzekania przez sąd rozpoznający tamtą sprawę.

Mając na uwadze wszystko powyższe i nie znajdują w sprawie naruszenia przepisów, które należałoby wziąć pod uwagę z urzędu, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c., oddalił apelację strony powodowej jako bezzasadną.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono w punkcie 2. wyroku na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty poniesione przez pozwanego w tym postępowaniu złożyło się jedynie wynagrodzenie jego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, w wysokości 600 zł ustalonej zgodnie z § 2 pkt. 3 w związku z § 10 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804).

SSO Krzysztof Wójcik SSO Mariola Szczepańska SSO Bartosz Kaźmierak