Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Kop 48/12

POSTANOWIENIE

Dnia 27 marca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie, VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Capałowska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Agnieszka Boniecka - Koźluk

przy udziale Prokuratora: Wiesława Siepierskiego

po rozpoznaniu w sprawie F. C.

skazanego wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 6 lipca 2011 roku, sygn. akt VIII K 282/10

wniosku Ministra Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej,

w przedmiocie wydania postanowienia o prawnej dopuszczalności przekazania do wykonania w Rumunii kary 5 lat pozbawienia wolności orzeczonej wobec obywatela rumuńskiego F. C.

na podstawie art. 610 § 2 kpk, art. 611 § 3 kpk, art. 611b § 2 kpk a contrario, art. 3 ust. 1 Konwencji o przekazywaniu osób skazanych z dnia 21 marca 1983 roku (Dz.U. z 1995r. nr 51 poz. 279-280)

postanawia

1.  stwierdzić, że przekazanie do wykonania na terenie Rumunii reszty kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności orzeczonej wobec obywatela rumuńskiego, syna P. i E. urodzonego (...) w C., prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 6 lipca 2011 roku, sygn. akt VIII K 282/10 jest prawnie dopuszczalne;

2.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adwokata dr. hab. R. G. kwotę 600 (sześćset) złotych plus VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu F. C. z urzędu;

3.  koszty postępowania sądowego w sprawie przejąć na rachunek Skarbu Państwa;

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 6 lipca 2011 roku Sąd Okręgowy w Warszawie sygn. akt VIII K 282/10 skazał F. C. za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 310 § 1 kk w zw. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zb. z art. 310 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk. i za to na podstawie ww. przepisów skazał oskarżonego, zaś na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 310 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności. Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł wobec skazanego środek karny w postaci obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody, w części, poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych: (...)SA z siedzibą w W. kwoty 2.000 zł. (dwóch tysięcy złotych), (...)z siedzibą w W. kwoty 16.000 zł. (szesnastu tysięcy złotych). Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 27 marca 2010 r. do dnia 6 lipca 2011 r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równy jest jednemu dniowi kary pozbawienia wolności. Na podstawie art. 627 kpk zasądzono od F. C. na rzecz oskarżyciela posiłkowego – (...)z siedzibą w W. kwotę 1.080 zł. (tysiąc osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu wydatków poniesionych na ustanowienie pełnomocnika.

Wymiar kary, jaka pozostała do odbycia (liczona na dzień 27.03.2012 r.), skazanemu wynosi 2 (dwa) lata pozbawienia wolności. Skazany był obecny na rozprawie, na której został ogłoszony wyrok. Powyższy wyrok uprawomocnił się z dniem 22 listopada 2011 roku. Obecnie F. C. odbywa karę pozbawienia wolności zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. akt VIII K 282/10 z dnia 6 lipca 2011 r. w Zakładzie Karnym w O..

W dniu 8 lutego 2012 roku Minister Sprawiedliwości, na podstawie Konwencji o przekazaniu osób skazanych z dnia 21 marca 1983 r. (Dz. U. z 1995 r. nr 51 poz. 279), zwrócił się do Sądu Okręgowego w Warszawie z wnioskiem o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przekazania do wykonania na terytorium Rumunii kary 5 lat pozbawienia wolności, orzeczonej wobec F. C. wyżej wymienionym wyrokiem.

Zgodnie z art. 611b § 2 kpk, oraz art. 3 Konwencji o przekazywaniu osób skazanych, sporządzonej w Strasburgu z dnia 21 marca 1983 r. (Dz. U. 1995.51.279), Sąd oceniając dopuszczalność przekazania orzeczenia do wykonania za granicą wziął pod uwagę, że F. C. jest obywatelem Rumunii, nie posiada stałego miejsca pobytu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej i nie korzysta z prawa azylu. Skazany nie ma żadnych więzi z Polską. Sąd stwierdza, że już w dniu ogłoszenia przez Sąd Okręgowy w Warszawie F. C. podał, iż chciałby zakończyć odbywanie wyroku w Rumunii. Nie nastąpiło przedawnienie wykonania kary pozbawienia wolności, orzeczenie zapadłe wobec F. C. jest prawomocne, a do odbycia pozostało więcej niż 6 miesięcy kary pozbawienia wolności. Ponadto skazany wyraził zgodę na przekazanie, zaś przestępstwo, za które został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie jest również czynem zabronionym w Rumunii.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie nie występują okoliczności uniemożliwiające przekazanie orzeczenia do wykonania za granicę określone w art. 611b § 2 kpk i wobec powyższego Sąd uznał iż nie zachodzą żadne przeszkody prawne do wykonania w Rumunii reszty kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności orzeczonej wobec obywatela Rumunii F. C. wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 6 lipca 2011 roku, sygn. akt VIII K 282/10.

O kosztach za obronę ściganego wykonywaną z urzędu, która nie została opłacona w całości ani w części, orzeczono na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 z późn. zm.). Podstawą zaś naliczenia wysokości wynagrodzenia były § 2 ust. 3 oraz § 14 ust. 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r. Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe, orzec należało jak w części dyspozytywnej postanowienia.