Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 11-04-2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia w. Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Martyna Daniłowicz

Protokolant: Paulina Machowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4-04-2013 r. w. W.

sprawy z powództwa J. A.

przeciwko Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w. W.

o sprostowanie świadectwa pracy

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda na rzeczce strony pozwanej kwotę 60 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powód J. A.pozwem wniesionym do Sądu w dniu 24.01.2013 r. /stempel pocztowy k.8a/, skierowanym przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w. W., domagał się sprostowania wystawionemu mu przez stronę pozwaną świadectwa pracy, poprzez uzupełnienie świadectwa o drugi podpis członka zarządu pozwanej spółdzielni.

W uzasadnieniu wskazał, iż pracował u strony pozwanej na podstawie umowy o prace w pełnym wymiarze czasu pracy do dnia 31.12.2012 r. W dniu 10.10.2012 r. otrzymał od pozwanego pracodawcy świadectwo pracy, które w jego ocenie zawiera uchybienia formalno-prawne.

W dniu 16.01.2013 r. powód otrzymał od strony pozwanej pismo z informację, że zdaniem pozwanego pracodawcy wystawione powodowi świadectwo pracy nie zawiera uchybień.

Powód w piśmie z ni 22.01.2013 r. ponownie wskazał pozwanemu pracodawcy rzekome uchybienia.

Strona pozwana – Spółdzielnia Mieszkaniowa (...)z siedzibą w. W.w odpowiedzi na pozew /k.11/ wniosła o oddalenie powództwa, a także o zasądzenie na jej rzecz od powoda kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, iż wystawione powodowi świadectwo pracy zostało podpisane przez prezesa zarządu – dyrektora pozwanej spółdzielni. W jej ocenie tak podpisane świadectwo jest w pełni zgodne z prawem.

Zarzuciła, iż z jej praktyki wynika, że wszyscy dotychczasowi prezesi, w tym powód, w sprawach pracowniczych podpisywali dokumenty jednoosobowo. Powód nigdy nie kwestionował żadnego z wcześniej jednoosobowo podpisanych świadectw pracy, włącznie z tym, które sam podpisał poprzedniemu prezesowi.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 01.09.2006 r. strona pozwana zawarła z powodem umowę o pracę na okres próbny do dnia 30.11.2006 r., zaś w dniu 23.11.2006 r. na czas nieokreślony od dnia 01.12.2006 r., w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku prezesa zarządu – dyrektora spółdzielni, z miejscem wykonywania pracy w. W..

Dowód: - umowa o pracę z dnia 01.09.2006 r. /akta osobowe powoda/;

- umowa o pracę z dnia 23.11.2006 r. wraz z aneksami /akta osobowe powoda/.

W dniu 25.09.2012 r. rada nadzorcza pozwanej spółdzielni uchwałą nr (...) odwołała powoda ze składu zarządu i funkcji prezesa zarządu spółdzielni.

Uchwałą nr (...) rady nadzorczej pozwanej spółdzielni z tego samego dnia 25.09.2012 r. strona pozwana rozwiązała z powodem umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31.12.2012 r.

Dowód: - uchwała nr (...) z dnia 25.09.2012 r. rady nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w. W./akta osobowe powoda/;

- uchwała nr (...) z dnia 25.09.2012 r. rady nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w. W./akta osobowe powoda/.

Zgodnie z § (...) statutu pozwanej spółdzielni zarząd spółdzielni po uzyskaniu zgody rady nadzorczej, może powołać na stanowisko kierownika (jego zastępcy) bieżącej działalności gospodarczej jednego z członków zarządu lub inną osobę. Osoba kierująca bieżącą działalnością gospodarczą spółdzielni jest kierownikiem spółdzielni jako zakładu w rozumieniu Kodeksu pracy.

Dowód: - statut Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w. W./k.24-52/.

Uchwałą nr (...) rady nadzorczej pozwanej spółdzielni z dnia 20.11.2012 r. strona pozwana powołała na stanowisko prezesa pozwanej spółdzielni i zatrudniła jako dyrektora spółdzielni od dnia 21.11.2012 r. na czas nieokreślony J. Ł..

Dowód: - uchwała nr (...) z dnia 20.11.2012 r. rady nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w. W./k.22/.

W okresie pomiędzy 31.12.2012 r. a 03.01.2013 r. powód otrzymał od strony pozwanej świadectwo pracy podpisane przez prezesa zarządu – dyrektora spółdzielni J. Ł..

Doręczone powodowi świadectwo pracy zawierało pouczenie, iż może on w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić do pozwanego pracodawcy z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy. W razie nieuwzględnienia wniosku, powodowi przysługuje, w ciągu 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem sprostowania świadectwa pracy do tut. Sądu.

Dowód: - świadectwo pracy z dnia 31.12.2012 r. /akta osobowe powoda/.

W dniu 03.01.2013 r. powód wystąpił z wnioskiem do pozwanego pracodawcy o sprostowanie świadectwa pracy, w którym stwierdził, że doręczone mu świadectwo pracy zawiera uchybienie formalno – prawne oraz wniósł o doręczenie mu świadectwa pracy nie dotkniętego uchybieniem.

Dowód: - pismo powoda z dnia 01.01.2013 r. /k.5/.

Pismem doręczonym powodowi w dniu 16.01.2013 r. strona pozwana poinformowała powoda, iż w wystawionym mu świadectwie pracy nie stwierdziła uchybień. Należy przez to uznać, iż tym samym nie uwzględniła wniosku powoda o sprostowanie świadectwa pracy.

Dowód: - pismo strony pozwanej z dnia 16.01.2013 r. /k.6/.

Pismem z dnia 22.01.2013 r. powód ponownie wezwał stronę pozwaną do usunięcia uchybień w wystawionym mu świadectwie pracy.

Dowód: - pismo powoda z dnia 22.01.2013 r. /k.7/.

Pismem z dnia 05.02.2013 r. strona pozwana podtrzymała swoje stanowisko w sprawie.

Dowód: - pismo strony pozwanej z dnia 05.02.2013 r. /k.23/.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na oddalenie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż ustalając stan faktyczny w sprawie, Sąd oparł się na dowodach z dokumentów, w tym z akt osobowych powoda, albowiem żadna ze stron nie podważyła skutecznie ich prawdziwości i autentyczności.

Działając na podstawie przepisu art. 217 § 3 k.p.c. Sąd oddalił bądź pominął te dowody, które były w sprawie bezprzedmiotowe, zatem nie prowadziły do jej rozstrzygnięcia, przez co przeprowadzenie ich byłoby niecelowe, a także prowadziłoby do niedopuszczalnego przewlekania postępowania.

Kwestię wystawiania i prostowania świadectwa pracy reguluje przepis art. 97 § 1 k.p., który stanowi, iż w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Wydanie świadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą.

§ 2. W świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.

§ 2 ¹. Pracownik może w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa. W razie nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu 7 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy.

W myśl przepisu art. 265 § 1 k.p. jeżeli pracownik nie dokonał - bez swojej winy - w terminie czynności, o których mowa w art. 97 § 2 ¹ , sąd pracy na jego wniosek postanowi przywrócenie uchybionego terminu.

§ 2. Wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu.

Z ustalonych przez Sąd okoliczności wynika, że powód otrzymał świadectwo pracy w okresie pomiędzy 31.12.2012 r. a 03.01.2013 r., zaś wniosek o sprostowanie świadectwa pracy złożył stronie pozwanej w dniu 03.01.2013 r. Z samego pozwu, czego strona pozwana nie kwestionowała, wynika, iż powód otrzymał od pozwanego pracodawcy odmowę sprostowania świadectwa pracy w dniu 16.01.2013 r. /uzasadnienie pozwu k.3/. Strona pozwana wysłała do powoda informację, że nie znajduje uchybień w wystawionym mu świadectwie pracy, a zatem należy uznać, iż w tym dniu odmówiła powodowi sprostowania świadectwa pracy.

Z powyższego należy wnosić, że powód powinien był złożyć do Sądu pozew o sprostowanie świadectwa pracy do dnia 23.01.2013 r., zaś złożył w dniu 24.01.2013 r. /stempel pocztowy k. 8a/. Powód zatem uchybił terminowi na wystąpienie do Sądu z żądaniem sprostowania świadectwa pracy, a nadto nie złożył wniosku o przywrócenie tego terminu i w żaden sposób nie podjął nawet próby uprawdopodobnienia, że nie dochował terminu bez swojej winy. Nie bez znaczenia jest przy tym, że o terminach na złożenie wniosku o sprostowanie, a także na wystąpienie o sprostowanie świadectwa pracy do Sądu, powód został przez stronę pozwaną prawidłowo pouczony w samym świadectwie pracy /akta osobowe powoda oraz złożona przez powoda kopia doręczonego mu świadectwa pracy k.4/. W takiej sytuacji powództwo, z powodu uchybienia przez powoda terminowi, winno zostać oddalone.

Co więcej, nawet jeżeliby termin na wniesienie przez powoda powództwa o sprostowanie świadectwa pracy został przez Sąd przywrócony, to i tak podniesione przez powoda argumenty nie zasługiwały na uwzględnienie.

Należy mieć bowiem na uwadze, iż zgodnie z treścią przepisu art. 3 ¹ § 1 k.p. za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba.

W niniejszej sprawie nie stoi w sprzeczności z powyższym przepisem powołany przez powoda art. 55 § 1 ustawy z dnia 16.09.1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz.U.2003.188.1848 ze zm.), według którego zarząd może udzielić jednemu z członków zarządu lub innej osobie pełnomocnictwa do dokonywania czynności prawnych związanych z kierowaniem bieżącą działalnością gospodarczą spółdzielni lub jej wyodrębnionej organizacyjnie i gospodarczo jednostki, a także pełnomocnictwa do dokonywania czynności określonego rodzaju lub czynności szczególnych.

§ 2. Statut spółdzielni może uzależnić udzielenie pełnomocnictwa przez zarząd od uprzedniej zgody rady.

W pozwanej spółdzielni prezes zarządu jest przez radę nadzorczą powoływany także na stanowisko dyrektora spółdzielni. Zgodnie z § (...) statutu pozwanej spółdzielni zarząd spółdzielni po uzyskaniu zgody rady nadzorczej, może powołać na stanowisko kierownika (jego zastępcy) bieżącej działalności gospodarczej jednego z członków zarządu lub inną osobę. Osoba kierująca bieżącą działalnością gospodarczą spółdzielni jest kierownikiem spółdzielni jako zakładu w rozumieniu Kodeksu pracy /k.49/. Wynika z tego, że skoro zarząd spółdzielni może powołać taką osobę za zgodą rady nadzorczej, to tym bardziej, w myśl przyjętej w pozwanej spółdzielni praktyki, rada nadzorcza może samodzielnie powołać taką osobę kierującą bieżącą działalnością gospodarczą spółdzielni (dyrektora spółdzielni) spośród członków zarządu. Taką osobą – dyrektorem pozwanej spółdzielni – jest podpisany pod wystawionym powodowi świadectwem pracy J. Ł./k.4/.

Nawet jeżeliby należało rozstrzygnąć, wobec teoretycznie możliwej sprzeczności pomiędzy powołanym przepisem art. 55 Prawa spółdzielczego, a art. 3 ¹ § 1 k.p., który z tych przepisów miałby w niniejszej sprawie pierwszeństwo, to nie ulega wątpliwości, że prymat przepisów K. pracy byłby bezsprzeczny. Jak bowiem stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 02.02.2001 r. (I PKN 226/00, opubl. OSNP 2002/20/488) „dokonywanie czynności z zakresu prawa pracy za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną przez osobę lub organ zarządzający tą jednostką albo inną wyznaczoną do tego osobę (art. 3 ¹ § 1 k.p.) nie jest uzależnione od udzielenia jej pełnomocnictwa, o którym mowa w art. 55 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (jednolity tekst: Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.).” Powyższy pogląd znalazł potwierdzenie i w późniejszym orzeczeniu Sąd Najwyższego, w którym stwierdzono, że „w stosunkach pracy w zakresie zasad reprezentacji pracodawcy pierwszeństwo mają regulacje prawa pracy (art. 3 ¹ k.p.), a wyznaczenie osoby do dokonywania za pracodawcę czynności prawnych z zakresu prawa pracy może nastąpić w każdy sposób dostatecznie ujawniający taką wolę reprezentowanego. Biorąc to pod uwagę, należy uznać, że uchwała zarządu spółdzielni (jeśli takowa zapadła), upoważniająca członka rady nadzorczej do rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę, podjęta na wspólnym posiedzeniu zarządu i rady nadzorczej, stanowi umocowanie (wyznaczenie) tej osoby do dokonania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 3 ¹ § 1 k.p.” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 07.12.2012 r., II PK 121/12, opubl. LEX nr 1284747). Powyższe poglądy, jako w pełni aktualne, Sąd w całości podziela, co znajduje wyraz w treści zapadłego w niniejszej sprawie orzeczenia.

Warto w tym miejscu przytoczyć tezę wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16.10.2007 r. (I PK 111/07, opubl. LEX nr 375665), w której Sąd Najwyższy wprost stwierdził, iż „prezes spółdzielni, który ma statutowe kompetencje do kierowania bieżącą działalnością spółdzielni i jest <<kierownikiem Spółdzielni jako zakładu pracy w rozumieniu Kodeksu pracy>>, jest podmiotem uprawnionym do dokonywania czynności w zakresie prawa pracy za tego pracodawcę (art. 3 ¹ k.p.)”. W świetle orzecznictwa nie może być zatem wątpliwości, iż w wystawione powodowi przez stronę pozwaną świadectwo pracy, w zakresie przez niego skarżonym, zostało wystawione prawidłowo, a zatem nie może zostać przez Sąd sprostowane.

W konsekwencji powyższych rozważań, na podstawie powołanych przepisów, Sąd w pkt. I. wyroku oddalił powództwo.

W pkt. II. wyroku Sąd orzekł o kosztach procesu na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c., wyrażającym zasadę odpowiedzialności za koszty strony przegrywającej proces, w zw. z § 11 ust. 1 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w spawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2002.163.1349 ze zm.).

Zważywszy na powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Zarządzenie:

1.  Odnotować w repertorium;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć powodowi z pouczeniem o apelacji oraz pełnomocnikowi strony pozwanej;

3.  Kalendarz 14 dni.