Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 maja 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił S. K. prawa do renty socjalnej. W uzasadnieniu decyzji ZUS podał, że przyczyną odmowy przyznania prawa do renty socjalnej, było orzeczenie z dnia 14.04.2015 r. numer (...), mocą którego Komisja Lekarska ZUS orzekła, że wnioskodawczyni nie jest całkowicie niezdolną do pracy.

( decyzja k. 4/5 akt ZUS).

Odwołanie od tej decyzji, w dniu 25 maja 2015 r. , wniosła S. K. wraz ze swoją matką, K. K., ustanowioną następnie pełnomocnikiem , podnosząc, że S. K. od 6 roku życia cierpi na epilepsję i wymaga całodobowej opieki ze względu na częste napady choroby i wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do renty socjalnej . Wnioskowała o dopuszczenie dowodów z załączonych do odwołania dokumentów w postaci dokumentacji medycznej leczenia wnioskodawczyni.

( odwołanie k. 2-21)

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania w odpowiedzi na odwołanie z dnia 11.06.2015 r.

(odpowiedź na odwołanie k. 22).

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

S. K. urodziła się (...) Ukończyła szkołę podstawową, a następnie kontynuowała naukę w zasadniczej szkole zawodowej specjalnej. Posiada zawód wyuczony ogrodnika. Obecnie uczęszcza do zasadniczej szkoły zawodowej specjalnej do klasy o profilu fryzjerskim. Nigdy nie podejmowała zatrudnienia.

( okoliczności bezsporne k. 11-12, 102)

Wnioskodawczyni pobierała rentę socjalną w okresie od 01.02.2013 r., przyznaną decyzją ZUS z dnia 21.02.2013 r., do 28.02.2015 r.

(okoliczności bezsporne , decyzja ZUS z dnia 21.02.2013 r. k. 6-7)

W dniu 20 stycznia 2015 r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o przyznanie dalszego prawa do renty socjalnej. Lekarz Orzecznik ZUS, w orzeczeniu z dnia 16.03.2015 r., nie uznał wnioskodawczyni za osobę całkowicie niezdolną do pracy. Podstawą orzeczenia była padaczka oraz lekkie upośledzenie umysłowe. Orzeczenie zostało poprzedzone opinią specjalistyczną lekarza Konsultanta z zakresu psychologii.

(orzeczenie lekarza orzecznika ZUS k. 19, 22-23 akt ZUS, orzeczenie Lekarza Konsultanta k. 20-21 akt ZUS)

W dniu 24.03.2015 r. wnioskodawczyni złożyła sprzeciw od tego orzeczenia.

( sprzeciw k. 24 akt ZUS)

Komisja Lekarska ZUS, w orzeczeniu z dnia 14.04.2015 r., nie uznała wnioskodawczyni za osobę całkowicie niezdolną do pracy. Podstawą orzeczenia były lekkie upośledzenie umysłowe, padaczka, napady częściowe złożone oraz czynnościowe.

(orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS k. 28-29 akt ZUS,orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS nr (...) k. 5 akt ZUS)

Zaskarżoną decyzją z dnia 5 maja 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił S. K. prawa do renty socjalnej. W uzasadnieniu decyzji ZUS podał, że przyczyną odmowy przyznania prawa do renty socjalnej było orzeczenie z dnia 14.04.2015 r. numer (...), mocą którego Komisja Lekarska ZUS orzekła, że wnioskodawczyni nie jest całkowicie niezdolną do pracy.

( decyzja k. 4 akt ZUS).

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe z opinii biegłych: neurologa, neuropsychologa, psychiatry, powołanych z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawczyni , mając na uwadze dyspozycję art. 278 k.p.c.

Wnioskodawczyni cierpi na padaczkę od 6 roku życia z napadami częściowo złożonymi i napadami rzekomopadaczkowymi; ma napady drgawkowe prawej połowy ciała i napady nieświadomości; napadów dużych nigdy nie było. U wnioskodawczyni nie stwierdzono objawów ogniskowego uszkodzenia układu nerwowego , mogą spowodować istotne ograniczenie sprawności ruchowej w psowaci niedowładów czy porażenia kończyn. Schorzenia te nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy.

( opinia biegłego neurologa k. 31).

Nadto u wnioskodawczyni stwierdza się funkcjonowanie intelektualne w granicach upośledzenia umysłowego w stopniu lekkim oraz cechy niedojrzałości społecznej z zaburzeniami w rozumieniu sytuacji społecznych. Wnioskodawczyni zdolna jest do wykonywania powierzonych jej obowiązków, przy jednoczesnym monitorowaniu i motywowaniu do działania, zaś występujące napady padaczkowe nie mają charakteru stałego. Posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

( opinia biegłego neuropsychologa k. 36, opinia uzupełniająca biegłego neuropsychologa k. 74)

U wnioskodawczyni występują zaburzenia w przybliżeniu adekwatne do poziomu upośledzenia umysłowego w stopniu lekkim w zakresie procesów poznawczych w zakresie spostrzegania i koordynacji wzrokowo-ruchowej, pamięci wzrokowej bezpośredniej oraz zdolności grafomotorycznych na podłożu zmian organicznych w oun. Wnioskodawczyni wykazuje niedojrzałość społeczną z zaburzeniami w rozumieniu sytuacji społecznej. Stwierdza się u wnioskodawczyni także zaburzenia o obrazie nerwicowym o miernym nasileniu objawów. Schorzenia te nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy; naruszają sprawność organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym okresową częściową niezdolność do pracy do 30.07.2017 r. Występujące u niej zaburzenia psychiczne powodują znaczne ograniczenia zdolności do pracy, nie uniemożliwiają jednak jej samodzielnego funkcjonowania społecznego i codziennego.

( opinia biegłego psychiatry k. 38-41, opinia uzupełniająca biegłego psychiatry k. 82-83)

Ustalając stan faktyczny, Sąd oparł się na dokumentach zawartych w aktach sprawy , aktach rentowych oraz na opiniach biegłych sądowych: neurologa, neuropsychologa i psychiatry, powołanych z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawczyni. Sąd uznał wszystkie opinie, oparte na wnikliwej analizie przedstawionej dokumentacji medycznej [także do akt sądowych: dokumentacja medyczna k. 8-21 akt sprawy] dotyczącej stanu zdrowia wnioskodawczyni oraz osobistym zbadaniu wnioskodawczyni – za wiarygodne, wszechstronnie analizujące schorzenia wnioskodawczyni pod kątem – całkowitej [przesłanka ustawowa !!] – zdolności do pracy. Wnioski orzecznicze przedstawione przez biegłych , Sąd podzielił, gdyż są logiczne, rzetelne, wyczerpujące, konsekwentne i znakomicie merytorycznie uzasadnione . W związku ze zgłoszeniem, przez pełnomocnika wnioskodawczyni , wątpliwości i zarzutów , pod adresem opinii biegłych, przedstawionych w piśmie procesowym z dnia 16 czerwca 2016r. [ k. 70-71], Sąd dopuścił dowód z uzupełniających opinii biegłych neuropsychologa i psychiatry, wydających opinie w sprawie. I w ramach uzupełniających opinii pisemnych z dnia 12.07.2016r. [ k. 74] oraz z dnia 16.08.2016 r. [ k. 82-83], w ocenie Sądu – wszystkie wątpliwości zostały rozwiane.

Sąd, mając na uwadze, wyjaśnienie wszystkich – wątpliwości, zgłoszonych przez pełnomocnika wnioskodawczyni w postaci odpowiedzi biegłych na pytania pełnomocnika, w ramach uzupełniających pisemnych opinii biegłych [organ rentowy nie zgłosił uwag do opinii biegłych], wyczerpujące, w ocenie Sądu, uargumentowanie wniosków orzeczniczych w pisemnych opiniach biegłych, Sąd wskazuje, iż zarzuty pełnomocnika wnioskodawczyni mają charakter subiektywnej oceny i stanowią polemikę z wnioskami orzeczniczymi i nie stanowią polemiki merytorycznej. Sąd zwraca uwagę także na fakt, że żaden z biegłych, badających wnioskodawczynię, obserwując i analizując bardzo bogatą dokumentację medyczną i reakcje wnioskodawczyni, nie wskazał, iż wnioskodawczyni jest osobą całkowicie niezdolną do pracy z powodu zdiagnozowanych u niej schorzeń.

Sąd zwrócił uwagę także na to, że schorzenia, dolegliwości wnioskodawczyni, zostały szczegółowo przeanalizowane w ramach orzekania przez organ rentowy – w ramach konsultacji: zarówno przez Lekarza Orzecznika, Lekarza Konsultanta z zakresu psychologii i Komisję Lekarską. I żaden z biegłych, badających wnioskodawczynię, obserwując i analizując jej reakcje, co Sąd powtarza, jednakże właśnie percepcja lekarzy ma podstawowe znaczenie dla oceny uwag przedstawionych przez pełnomocnika wnioskodawczyni, nie wskazał, by zaburzenia, występujące u wnioskodawczyni, brane pod uwagę zarówno razem, jak i osobno, czyniły S. K. całkowicie niezdolną do pracy – na dzień wydania zaskarżonej decyzji, gdyż tylko ten okres był [ i może być] przedmiotem analizy Sądu.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (t. j. Dz.U. z 2003 r., Nr 135, poz. 1268 z późn. zm.) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1)przed ukończeniem 18 roku życia;

2)w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25. roku życia;

3)w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej,

przy czym osobie, która spełnia powyższe warunki przysługuje renta socjalna stała - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała albo renta socjalna okresowa - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa, która przysługuje przez okres wskazany w decyzji jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Z kolei w myśl art. 5 cyt. ustawy ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje lekarz orzecznik Zakładu, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 z późn. zm. ).

Natomiast w myśl art. 15 tej ustawy w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio: art. 12-14, 61, 88-94, 98, 100 ust. 1 i 2, art. 101, 102 ust. 1, art. 104 ust. 4, art. 107, 114, 116 ust. 1b i 2, art. 118 ust. 1-5, art. 119 ust. 1, art. 121, 122 ust. 1, art. 126, 128, 129 ust. 1, art. 130 ust. 1, 2 i 3 pkt 1, art. 133-135 oraz 137-144 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. Z 2013r. poz. 1440 z późn. zm) niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Z dokonanych ustaleń wynika, że schorzenia, na które cierpi wnioskodawczyni, naruszają sprawność jej organizmu , ale nie w stopniu powodującym - całkowitą niezdolność do pracy.

Wnioskodawczyni nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy [na dzień wydania zaskarżonej decyzji] .

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawczyni ma ukończone 21 lat, ukończyła szkołę podstawową, a następnie kontynuowała naukę w zasadniczej szkole zawodowej specjalnej. Posiada zawód wyuczony ogrodnika. Obecnie uczęszcza do zasadniczej szkoły zawodowej specjalnej do klasy o profilu fryzjerskim. Nigdy nie podejmowała zatrudnienia. Posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawczyni jest osobą aktywną – uczęszcza do zasadniczej szkoły zawodowej specjalnej do klasy o profilu fryzjerskim.

Wnioskodawczyni pobierała rentę socjalną w okresie od 01.02.2013 r., przyznaną decyzją ZUS z dnia 21.02.2013 r. do 28.02.2015 r.

Sąd przeanalizował okoliczności przedmiotowo-podmiotowe w trybie art. 13 ust. 1 i 2 Ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227 z późn. zm).

Wnioskodawczyni jest osobą bardzo młodą, posiadającą przygotowanie zawodowe w zawodzie ogrodnika i dodatkowo szkolącą się na fryzjerkę; ma możliwości podjęcia i wykonywania pracy, z ograniczeniami wynikającymi z - ograniczenia zdolności do pracy , ale nie utraciła całkowicie zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Praca – zawodowa, zarobkowa jest formą terapii i formą rehabilitacji. I wnioskodawczyni, pracując – w pełni może realizować tę ideę.

Wobec braku spełnienia przesłanki cyt. artykułu Sąd, uznając, że decyzja ZUS jest prawidłowa, oddalił odwołanie na podstawie art. 477 ze zn. 14 § 1 kodeksu postępowania cywilnego.

W zakresie kosztów postępowania, Sąd na podstawie § 12 ust. 2 w związku z § 19 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu – tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 461) [ odwołanie zostało wniesienie w dniu 25.05.2015r.] przyznał adwokat A. B. kwotę 73 (siedemdziesiąt trzy) złote 80 (osiemdziesiąt) groszy brutto tytułem nieopłaconej, w całości ani w części, pomocy prawnej udzielonej z urzędu z funduszu Skarbu Państwa kasy Sądu Okręgowego w Łodzi.