II K 7/17
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:sek.sąd Adriana Jurek
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-03-2017
-
Osoba publikująca:Przemysław Paszkowski
-
Korektor:Przemysław Paszkowski
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II K 29/14 II K 29/14 II K 29/14 II K 29/14 II K 61/13 II K 61/13 II K 61/13 II K 61/13 II K 27/12 II K 95/10
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II K 7/17
POSTANOWIENIE
dnia 20 lutego 2017 roku
Sąd Okręgowy w Koszalinie II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSO Katarzyna Krystowczyk
Protokolant: sek.sąd Adriana Jurek
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Koszalinie Agnieszki Księżopolskiej - Bereś
po rozpoznaniu w sprawie P. Ż.
z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia:
1. na podstawie art. 572 kpk w zw. z art. 17§1 pkt 7 kpk umorzyć postępowanie w sprawie,
2. na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
Skazany P. Ż. w dniu 24.01.2017 roku wystąpił do tutejszego Sądu z pisemnym wnioskiem o wydanie wyroku łącznego obejmującego jednostkowe kary z wyroków Sądu Rejonowego w Wałczu w sprawie II K 95/10 i II K 27/12 oraz Sądu Okręgowego w Koszalinie w sprawie II K 30 /13.
Wniosek skazanego nie może być uwzględniony z uwagi na przeszkodę procesową w postaci powagi rzeczy osądzonej.
Sąd orzekał już merytorycznie w tożsamej pod względem podmiotowym i przedmiotowym sprawie II K 61/13. Postępowanie tamto zostało zakończone prawomocnym postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2013r o umorzeniu postępowania z uwagi na brak podstaw do wydania wyroku łącznego w postaci realnego zbiegu przestępstw. Sąd badał wówczas wszystkie dotychczasowe wyroki skazujące dotyczące P. Ż., w tym objęte jego aktualnym wnioskiem. Także postępowanie w sprawie o sygnaturze akt II K 29/14 z wniosku skazanego z dnia 26.02.2014 rumorzono stwierdzając stan rzeczy osądzonej.
Od czasu wydania tamtych rozstrzygnięć nie pojawiły się żadne nowe orzeczenia skazujące. Tym samym prawomocne rozstrzygnięcie wydane w sprawie II K 61/13 korzysta z powagi rzeczy osądzonej określonej w art. 17§1 pkt 7 kpk. Oznacza ona, iż niedopuszczalne jest prowadzenie ponownego postępowania w tej samej sprawie pod
względem podmiotowym i przedmiotowym, a z chwilą stwierdzenia występowania tej negatywnej przesłanki procesowej Sąd zobligowany jest umorzyć postępowanie.
W konsekwencji niniejsze postępowanie należało umorzyć na podstawie, a kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa stosownie do treści art. 632 pkt 2 k.p.k.
Biorąc pod uwagę powyżej wskazane okoliczności orzeczono jak na wstępie.