Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2017 roku.

Sąd Rejonowy Gdańsk- Południe w Gdańsku VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący : SSR Paula Markiewicz

Protokolant : starszy sekretarz sądowy Mirosława Marszałek

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2017 roku w Gdańsku

sprawy z powództwa B. W.

przeciwko (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W.

o wynagrodzenie za pracę

I. zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki B. W. kwotę 8.280,11 złotych (osiem tysięcy dwieście osiemdziesiąt złotych i 11/100) brutto tytułem wynagrodzenia za pracę za miesiąc kwiecień 2015 roku wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 maja 2015 roku do dnia zapłaty,

II. zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki B. W. kwotę 8.333,33 złotych (osiem tysięcy trzysta trzydzieści trzy złote i 33/100) brutto tytułem wynagrodzenia za pracę za miesiąc czerwiec 2015 roku wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 lipca 2015 roku do dnia zapłaty,

III. zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki B. W. kwotę 2.880,53 złotych (dwa tysiące osiemset osiemdziesiąt złotych i 53/100) tytułem skapitalizowanych odsetek za nieterminową wypłatę wynagrodzenia należnego za okres od sierpnia 2012 roku do lipca 2015 roku wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 października 2015 roku do dnia zapłaty,

IV. zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki B. W. kwotę 1.800 złotych (tysiąc osiemset złotych i 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

V. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 8.509 złotych (osiem tysięcy pięćset dziewięć złotych i 00/100) brutto,

VI. nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa- Kasy Sądu Rejonowego (...) w G.kwotę 975 złotych (dziewięćset siedemdziesiąt pięć złotych i 00/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych w sprawie

Sygn. akt VI P 532/16

UZASADNIENIE

Powódka B. W. pozwem skierowanym przeciwko (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie na jej rzecz następujących kwot:

- 8.280,11 złotych brutto tytułem wynagrodzenia za pracę za miesiąc kwiecień 2015 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 maja 2015 roku od dnia zapłaty,

- 8.333,33 złotych brutto tytułem wynagrodzenia za pracę za miesiąc czerwiec 2015 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 lipca 2015 roku od dnia zapłaty,

- 2.880,53 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za nieterminową wypłatę wynagrodzeń w okresie od sierpnia 2012 roku do lipca 2015 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty, jak również zasądzenie na jej rzecz od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, iż była zatrudniona u pozwanego na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony tj. na okres od dnia 5 listopada 2013 roku do dnia 4 listopada 2017 roku, na stanowisku głównego księgowego, za wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie 8.509 złotych brutto, płatnym do 10-ego kolejnego miesiąca. Pozwany w okresie zatrudnienia notorycznie opóźniał się w wypłacie wynagrodzenia. W okresie od sierpnia 2012 roku do lipca 2015 roku, w związku z nieterminową zapłatą wynagrodzeń, odsetki wynoszą należność w wysokości 2.880,53 złotych, których wyliczenie określa załączone do pozwu zestawienie. Nadto pozwany do chwili obecnej nie uiścił w pełnej wysokości należnego na rzecz powódki wynagrodzenia za pracę tj. za miesiąc kwiecień 2015 roku w wysokości 8.280,11 złotych brutto oraz za miesiąc czerwiec 2015 roku w kwocie 8.333,33 złotych brutto. ( k. 2-5)

Postanowieniem z dnia 20 października 2015 roku postępowanie w sprawie, z uwagi na brak podmiotów uprawnionych do reprezentacji pozwanego, zostało zawieszone na podstawie art. 174 §1 pkt 1 kpc (k. 45)

Postanowieniem z dnia 15 lipca 2016 roku postępowanie w sprawie zostało podjęte . (k. 118)

W dniu 15 lipca 2016 roku Sąd wydał nakaz zapłaty dotyczący roszczeń pozwu, jak również orzekł o kosztach procesu, w tym kosztach zastępstwa procesowego . (k. 120-121)

W dniu 5 sierpnia 2016 roku pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty . W treści powyższego wniósł on o oddalenie powództwa w całości, jak również o zasądzenie na jego rzecz od powódki kosztów zastępstwa procesowego, zgodnie z obowiązującymi normami.

W uzasadnieniu złożonego sprzeciwu pozwany podał, iż żądania powódki są bezpodstawne, albowiem pracodawca wypłacał na rzecz powódki wynagrodzenie w terminie. Nadto powódka nie świadczyła w okresie spornym pracy, zaś przedłożona przez nią umowa ma jedynie pozorny charakter w zakresie wynagrodzenia - kwota wynagrodzenia nie jest adekwatna do świadczonej przez powódkę pracy. ( k. 138-145)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka B. W. oraz pozwany (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. (uprzednio w G.) w dniu 5 listopada 2012 roku zawarli umowę o pracę na czas określony tj. do dnia 4 listopada 2013 roku. W oparciu o powyższą powódka została zatrudniona na stanowisku Głównej Księgowej, w wymiarze pełnego etatu, za wynagrodzeniem 7.792 złotych brutto miesięcznie.

W dniu 28 października 2013 roku strony zawarły kolejną umowę o pracę na czas określony tj. od dnia 5 listopada 2013 roku do dnia 4 listopada 2017 roku. Również w oparciu o powyższą powódka została zatrudniona na stanowisku Głównej Księgowej, w wymiarze pełnego etatu, za wynagrodzeniem 8.509 złotych brutto miesięcznie.

Pozwany nie uregulował w pełnej wysokości na rzecz powódki wynagrodzenia za pracę za miesiąc kwiecień 2015 roku tj. w kwocie 8.280,11 złotych brutto oraz miesiąc czerwiec 2015 roku w kwocie 8.333,33 złotych brutto.

Powódka w okresie objętym sporem świadczyła pracę na rzecz pozwanej spółki. Obowiązki pracownicze wykonywała w ówczesnej siedzibie pozwanego - w G. przy ul. (...).

W okresie od sierpnia 2012 roku do lipca 2015 roku pozwany wypłacał na rzecz powódki wynagrodzenie z opóźnieniem.

Wielkość skapitalizowanych odsetek z powyższego tytułu wynosi kwotę 2.880,53 złotych.

W okresie od dnia 17 sierpnia 2015 roku powódka przebywała na zasiłku chorobowym, a następnie świadczeniu rehabilitacyjnym.

(Dowód : umowa o pracę z dnia 28 października 2013 roku- k. 7-8, wezwanie do zapłaty- k. 9, zestawienie dot. odsetek od nieterminowej wypłaty wynagrodzenia – k. 9v, lisy płac- 11-12, e- maile- k.13-15, potwierdzenia przelewów- k. 166-176, decyzja ZUS- k. 177-177v, zeznania świadka B. B. k. 240 (nagranie 00:06:22- 00:14:11), zeznania świadka M. R.- k. 240-241 (nagranie 00:14:18-00:21:42), zeznania powódki B. W. - k. 241-242 (nagranie 00:23:14-00:29:45), akta osobowe pracownika)

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, jak również przedłożonych przez strony do akt niniejszej sprawy.

Dowody z dokumentów, w zakresie w jakim posłużyły do ustalenia stanu faktycznego, Sąd uznał za wiarygodne, gdyż nie budziły one wątpliwości, wzajemnie się uzupełniały i potwierdzały, tworząc spójną i logiczną całość.

Ponadto w swych ustaleniach Sąd oparł się na zeznaniach świadków M. R. (uprzednio S.), jak również B. B. oraz powódki B. W..

Sąd uznał powyższe zeznania za wiarygodne, albowiem niniejsze wzajemnie ze sobą korespondowały, tworząc ze sobą spójną i logiczną całość. Niniejsze znajdowały również oparcie w dowodach z dokumentów złożonych do akt sprawy.

Z zeznań powołanych wyżej osób zgodnie wynika, iż pozwany nie regulował terminowo należności z tytułu wynagrodzenia za pracę na rzecz pracowników, w tym powódki. Poza tym pracodawca nie wypłacił na rzecz powódki wszystkich należności z tytułu wynagrodzenia za pracę. Z zeznań świadków oraz powódki wynika również zbieżnie, iż w okresie objętym sporem powódka świadczyła pracę na rzecz pozwanego, na zajmowanym przez nią stanowisku, w ówczesnej siedzibie pozwanego w G..

Mając powyższe na uwadze materiał dowodowy sprawy nie potwierdził zarzutów strony pozwanej odnośnie pozornego charakteru zawartej przez strony umowy o pracę, jak również warunków nią objętych.

Podkreślić należy, iż zgodnie z treścią art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Podnieść należy, iż brak wykazania powyższych okoliczności obciążać musi zawsze podmiot, na którym spoczywa ciężar tego dowodu, Sąd nie ma bowiem ani obowiązku, ani też możliwości wyręczania stron w wyjaśnianiu treści łączących strony stosunków, w sytuacji gdy pozostają one w tym zakresie bierne. Zgodnie z podstawową w procesie cywilnym zasadą kontradyktoryjności to strony są zobowiązane do wskazywania dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne stając się dysponentem postępowania dowodowego, zaś Sąd jest zwolniony od odpowiedzialności za jego wynik. (orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 7 marca 1997 roku, II CKN 70/96, OSNC 1997, Nr 8, poz. 113, z dnia 16 grudnia 1997 roku, II UKN 244/98, OSNAPiUS 1999, Nr 20, poz.662).

W świetle powyższego to na stronie pozwanej w niniejszym postępowaniu spoczywał ciężar wykazania, iż wypłaciła ona na rzecz powódki należne jej świadczenia pieniężne za okres sporny.

W tym zakresie winna była ona zatem przedłożyć Sądowi wiarygodną dokumentację powyższe potwierdzającą.

W ocenie Sądu pozwany powyższemu obowiązkowi nie zadośćuczynił.

Zdaniem Sądu strona pozwana nie przedstawiła żadnych dowodów podważających twierdzenia powódki odnośnie braku wypłaty na jej rzecz wynagrodzenia za miesiące kwiecień oraz czerwiec 2015 roku, jak również dotyczące nieterminowej wypłaty wynagrodzenia za okres od sierpnia 2012 roku do lipca 2015 roku, zgodnie z przedłożonym w tym zakresie szczegółowym zestawieniem wypłat powyższego. (k. 9v)

Podkreślić należy, ż zgodnie z treścią § 8 ust. 1 -2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 maja 1996 roku w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (Dz. U. z 1996r., Nr 62, poz. 286 ze zm.) pracodawca zakłada i prowadzi odrębnie dla każdego pracownika kartę ewidencji czasu pracy w zakresie obejmującym: pracę w poszczególnych dobach, w tym pracę w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz w dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a także dyżury, urlopy, zwolnienia od pracy oraz inne usprawiedliwione i nieusprawiedliwione nieobecności w pracy. Nadto pracodawca jest zobowiązany do prowadzenia imiennej karty (listy) wypłacanego na rzecz pracownika wynagrodzenia za pracę oraz innych świadczeń związanych z pracą.

Powyższy obowiązek statuuje również art. 94 pkt 9a kp. Nakłada on bowiem na pracodawcę obowiązek prowadzenia dokumentacji dotyczącej stosunku pracy.

Wskazać należy, iż jest to podstawowy obowiązek pracodawcy.

Z żadnego dowodu zgromadzonego w sprawie nie wynika, iż pracodawca uregulował na rzecz powódki należności objęte sporem.

Pozwany nie podważył również zestawienia złożonego przez powódkę dotyczącego skapitalizowanych odsetek dochodzonych pozwem. ( k.9v)

Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy art. 80 kp oraz 471 kc zasądził na rzecz powódki B. W. wynagrodzenie oraz skapitalizowane odsetki od nieterminowej wypłaty wynagrodzeń w żądanej przez nią wysokości za okresy wyszczególnione w punktach I- III wyroku.

O odsetkach od kwot zasądzonych w punkach I- III wyroku orzeczono na podstawie art. 481 § 1 kc.

O rygorze natychmiastowej wykonalności – w punkcie V orzeczono na podstawie art. 477 ² § 1 kpc.

Odnośnie kosztów procesu:

Zgodnie z treścią art. 13 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U Nr 167, poz. 1398 z zm.) opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5 % wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 złotych i nie więcej niż 100.000 złotych.

Natomiast zgodnie z art. 35 ust 1 zdanie drugie cytowanej ustawy w sprawach z zakresu prawa pracy w których wartość przedmiotu sporu przewyższa kwotę 50.000 złotych pobiera się od wszystkich podlegających opłacie pism procesowych opłatę stosunkową.

W myśl art. 113 ust. 1 kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator lub prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją ku temu podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

W zakresie określenia wpisu sądowego w sprawie Sąd miał na uwadze, iż zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2007 roku Sąd w orzeczeniu kończącym sprawę z zakresu prawa pracy, w której wartość przedmiotu sporu nie przewyższa 50.000 złotych obciąży pozwanego pracodawcę na zasadach określonych w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U Nr 167, poz. 1398 ze zmianami) kosztami sądowymi, których nie miał obowiązku uiścić pracownik wnoszący powództwo lub odwołanie do sądu, w wyłączeniem opłat od pism wymienionych w art. 35 ust.1 zd.1 powołanej ustawy.

A zatem mając powyższe na uwadze pozwanego obciąża obowiązek uregulowania należności tytułem wpisu sądowego w zakresie uwzględnionego przez Sąd powództwa.

Mając na uwadze, fakt iż strona pozwana przegrała proces w zakresie roszczeń objętych punktem I-III wyroku , Sąd na mocy art. 98 kpc w zw. z art. 108 § 1 kpc oraz art. 35 ust. 1 zdanie 2 w zw. z art. 113 ust. 1 cyt. ustawy nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Kasy Sądu Rejonowego (...) w G. kwotę 975 złotych (5% z kwoty 19.493,97 złotych- po zaokrągleniu 975 złotych)

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 kpc i art. 108 kpc oraz §11 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 490).

W tym zakresie Sąd miał na uwadze, iż zgodnie z treścią § 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. 2015 poz. 1804 ze zm.) do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do zakończenia postępowania w danej instancji.