Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2013r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Beata Chojnacka Kucharska

Protokolant Grzegorz Kosowski

po rozpoznaniu w dniu 19.11.2013r.

s p r a w y P. R.

syna J. i M. zd. P.

urodzonego dnia (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 25 marca 2013 roku w K. woj. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 0,35 grama, przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 18 czerwca 2008 roku sygn II K 200/08 za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył od 05 maja 2009 roku do dnia 24 listopada 2009 roku

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk

I.  oskarżonego P. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 62 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk i za to, na mocy art. 62 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie wobec oskarżonego P. R. kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata;

III.  na mocy art. 70 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego opisanego szczegółowo w wykazie Drz I/140/13 i zarządza zniszczenie;

IV.  na mocy art. 63 § 1 kk zalicza ma poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania oskarżonego P. R. od dnia 25.03.2013r. do dnia 26.03.2013r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

V.  na mocy art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego P. R. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 60 zł. opłaty.

Sygn. akt. II K 1408/13

UZASADNIENIE

W oparciu o całokształt materiału dowodowego zebrany w aktach sprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony P. R. w dniu 25 marca 2013 r. w K. został poddany kontroli przez funkcjonariuszy Policji. W wyniku kontroli ujawniono, że oskarżony posiadał przy sobie środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste o wadze 0,35g. Oskarżony posiadał ziele konopi innych niż włókniste wbrew postanowieniom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii..

Dowód : - wyjaśnienia oskarżonego P. R. k. 30, k. 90-91,

- protokół zatrzymania rzeczy k. 2-4,

-

protokół użycia wagi k. 13-14,

-

protokół użycia testera narkotykowego k. 15-16,

-

notatka urzędowa k. 1.

Oskarżony P. R. był uprzednio dwukrotnie karany. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 18 czerwca 2008r. w sprawie o sygn. akt II K 200/08 oskarżonemu wymierzono karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Oskarżony odbył karę pozbawienia wolności w okresie od 05 maja 2009r. do dnia 24 listopada 2009r.

Dowód: - odpis wyroku k. 70-70v.,

-

dane o karalności k. 83.

Oskarżony P. R. ma 29 lat, ma na utrzymaniu jedno dziecko, pracuje za granicą uzyskując dochody na poziomie około 8 000 zł. miesięcznie.

Dowód : - dane osobowo – poznawcze oskarżonego k. 89,

- dane o karalności oskarżonego k. 30.

Oskarżony P. R. przesłuchiwany dwukrotnie w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

W toku postępowania przygotowawczego Prokurator uzgodnił z oskarżonym karę za zarzucany mu czyn - 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 4 lata oraz uzgodnił z oskarżonym orzeczenie przepadku dowodu rzeczowego zabezpieczonego w toku postępowania przygotowawczego i obciążenie oskarżonego kosztami sądowymi. Wniosek takiej treści został skierowany do Sądu wraz z aktem oskarżenia. Wniosek Prokuratora został zaaprobowany w całości przez Sąd.

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia oskarżonego P. R. zasługują na danie im wiary. O posiadaniu przez oskarżonego środka odurzającego świadczą dowody w postaci protokołu użycia wagi i protokołu użycia testera narkotykowego oraz notatki urzędowej, z których wynika, iż zatrzymana przy oskarżonym substancja jest środkiem odurzającym. Tym samym, powyższe dowody należało uznać za wiarygodne.

W ocenie Sądu nie ma żadnej wątpliwości, że oskarżony P. R. w dniu 25 marca 2013r. poprzez posiadanie środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste o wadze 0,35 g swoim zachowaniem wypełnił znamiona występku z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Był on bowiem w pełni świadomy tego, iż substancja, w której był w posiadaniu, jest to ziele konopi innych niż włókniste.

Społeczna szkodliwość zachowania oskarżonego, zdaniem Sądu, nie była znaczna. Oskarżony posiadał taką ilość środka odurzającego, która odpowiadała 3 porcjom tego narkotyku. Nadto substancja ta jest jednym z łagodniej działających narkotyków, którego użycie wprawdzie jest szkodliwe dla zdrowia, jednak spośród substancji, których posiadanie według ustawy o przeciwdziałaniu narkotyków jest zakazane, niesie za sobą najmniej dotkliwe skutki dla zdrowia. Wina umyślna oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony miał świadomość posiadania środka odurzającego, wiedział, że jest to zabronione. Stopień winy oskarżonego, w okolicznościach tej sprawy, należy ocenić jako umiarkowany.

Przy wymiarze oskarżonemu kary, dokonując oceny zaproponowanej przez Prokuratora kary pozbawienia wolności, Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk. Orzekając wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy, Sąd miał na uwadze stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, stopień winy oraz rodzaj naruszonego przez oskarżonego dobra prawnego.

Mając na uwadze zarówno ilość, jak i jakość środka odurzającego posiadanego przez oskarżonego Sąd uznał, iż wobec oskarżonego istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna. Stąd też Sąd uwzględnił wniosek Prokuratora i warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 4 lata w oparciu o treść art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk uznając, że cele kary zostaną zrealizowane mimo orzeczenia kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Długi okres próby zakreślony wyrokiem jest w pełni uzasadniony tym, że oskarżony był już wcześniej karany i odpowiada w warunkach powrotu do przestępstwa.

Jednocześnie z uwagi na to, że uznano za dowód rzeczowy środek odurzający stanowiący własność oskarżonego opisany szczegółowo w wykazie dowodów rzeczowych nr I/140/13 (k. 66) i dowód ten przekazano do dyspozycji Sądu, Sąd – zgodnie z wnioskiem Prokuratora – orzekł przepadek dowodu rzeczowego na rzecz Skarbu Państwa w oparciu o treść art. 70 ust. 2 Ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Wprawdzie Prokurator we wniosku załączonym do aktu oskarżenia błędnie wskazał podstawę prawną rozstrzygnięcia o dowodzie rzeczowym, jednakże nie stało to na przeszkodzie uwzględnienia wniosku, bowiem dla Sądu nie jest wiążąca podstawa prawna rozstrzygnięcia wskazana przez Prokuratora. Jednocześnie wskazać należy, że powołany przepis pozwala na orzeczenie przepadku środka odurzającego lub substancji psychotropowej w razie skazania za przestępstwo z art. 62 w/w ustawy, tym samym zaistniały podstawy do orzeczenia przepadku dowodu rzeczowego. W części dyspozytywnej orzeczenia o przepadku przedmiotów co do zasady nie należy wskazywać sposobu jego wykonania, gdyż jest to antycypacja postępowania wykonawczego w fazie jurysdykcyjnej (vide: wyrok SA w Lublinie z dnia 10 lipca 2001 r., II AKa 130/01, OSA 2001, z. 12, poz. 86, wyrok SA w Katowicach z dnia 19 grudnia 2002 r., II AKa 446/02, Prok. i Pr. 2003, nr 10, poz. 8). Stosuje się tu bowiem przepisy Kodeksu karnego wykonawczego, który reguluje sposób postępowania z dowodem rzeczowym, co do którego orzeczono przepadek. Inaczej natomiast rzecz się ma w sytuacji orzekania o dowodzie rzeczowym na podstawie Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Ar. 70 ust. 2 niniejszej ustawy reguluje te kwestie w sposób jednoznaczny pozwalając Sądowi przy orzeczeniu przepadku środka odurzającego, substancji psychotropowej orzec jednoczenie ich zniszczenie. Jest to przepis szczególny w stosunku do przepisów Kodeksu karnego wykonawczego, a tym samym orzeczenie zniszczenia środka odurzającego w wyroku jest dopuszczalne i w pełni uprawnione. Podobne stanowisko zostało wyrażone w Komentarzu do art. 70 Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii autorstwa K. Ł.i A. M..

Sąd w wyroku zawarł postanowienie o zaliczeniu okresu rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego w sprawie od dnia 25 marca 2013 r. do dnia 26 marca 2013 r. (protokół zatrzymania k. 5) na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, zgodnie z art. 63 § 1 kk.

Sąd orzekając na posiedzeniu w trybie art. 343 § 1-6 k.p.k. jest związany treścią uzgodnień pomiędzy oskarżonym i Prokuratorem, poczynionych na podstawie art. 335 § 1 k.p.k. i nie może wydać innego wyroku niż skazujący i orzec innej kary lub środka karnego od uzgodnionych przez strony. Tylko w tym zakresie, a więc co do kary i środków karnych, obecnie także wobec zmiany treści przepisów także co do rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, gdy takie ustalenia poczyniono, Sąd jest związany treścią wniosku, gdy go uwzględnia. Potrzeba dokonania zmiany w jego treści wymaga dokonania modyfikacji wniosku z udziałem stron bądź skierowania sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych. Uzgodnieniami tymi nie muszą zatem być objęte rozstrzygnięcia co do zaliczenia na poczet kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności i decyzja o sposobie postąpienia z dowodem rzeczowym po orzeczeniu przepadku. Tym samym Sąd jest uprawniony uwzględniając wniosek Prokuratora w zakresie kary, środków karnych, kosztów postępowania, orzec o zaliczeniu okresu rzeczywistego pozbawienia wolności i o zniszczeniu dowodu rzeczowego. Nie może być to bowiem traktowane jako zmiana treści wniosku złożonego przez Prokuratora na podstawie art. 335 § 1 k.p.k., gdyż tego rodzaju uzgodnienia, nawet jeśli byłyby czynione, nie są dla Sądu uwzględniającego wniosek wiążące.

Z uwagi na wysokość uzyskiwanych przez oskarżonego P. R. miesięcznych dochodów na poziomie ok. 8 000 zł., uwzględniając to, że ma na utrzymaniu jedno dziecko, Sąd także w zakresie obciążenia oskarżonego kosztami sądowymi uwzględnił wniosek Prokuratora, obciążając oskarżonego w całości kosztami sądowymi w oparciu o art. 627 kpk i wymierzając opłatę na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych w wysokości 60 zł.