Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 maja 2017 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 maja 2017 roku w S.

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W., A. K. (1) i P. K.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez powoda od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 19 września 2016 roku, sygn. akt II C 843/15

postanawia:

uchylić zaskarżony wyrok, znieść postępowanie przed Sądem Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie w całości i przekazać sprawę Sądowi Okręgowemu w Szczecinie Wydział I Cywilny do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.

SSO Dorota Gamrat – Kubeczak SSO Sławomir Krajewski SSO Tomasz Szaj

(...)

W dniu 5 lutego 2015 roku M. K. wniósł pozew przeciwko A. K. (2), P. S. — (...) S.A. z siedzibą w W. o zasądzenie od pozwanych solidarnie na rzecz Fundacji (...) kwoty 10.000 zł.

W uzasadnieniu wskazał, iż w dniach 20 i 21 stycznia 2015 roku w Gazecie (...) ukazały się artykuły, umożliwiające identyfikację powoda, a zatem naruszające jego dobra osobiste.

Zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 2 lutego 2016 roku ww. pozew został zwrócony w części, tj. wobec pozwanych A. K. (2) i P. S. — K..

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) S.A. w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanych zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu zaprzeczyła wszystkim wyraźnie nieprzyznanym twierdzeniom powoda. Podniosła, iż powód nie wykazał, aby w ogóle doszło do jakiegokolwiek naruszenia jego dobra osobistego, a nawet nie sprecyzował na czym jego zdaniem naruszenie miałoby polegać. Strona pozwana zaprzeczyła, aby w treści ww. artykułów naruszyła dobre imię, prywatność, godność, wizerunek lub inne dobra osobiste pozwanego. Dodatkowo wskazała, iż kwota zadośćuczynienia 10.000 złotych jest wygórowana i nie została wykazana.

Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2016 roku — w trybie art. 194 § 3 k.p.c. — wezwano do udziału w sprawie w charakterze pozwanych A. K. (2) i P. S. — K..

W odpowiedzi na pozew ww. pozwani podtrzymali stanowisko wyrażone w odpowiedzi na pozew, wywiedzionej przez (...) S.A.

Wyrokiem z dnia 19 września 2016 roku Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie oddalił powództwo oraz zasądził od powoda na rzecz pozwanych - solidarnie — kwotę 1251 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód i zaskarżając wyrok w całości, wniósł o unieważnienie postępowania przed Sądem Rejonowym Szczecin - Centrum i skierowanie sprawy do właściwego sądu okręgowego, ewentualnie wniósł o uznanie argumentacji zawartej w pkt. 2 a. 1 do 10 i zasądzenie od pozwanych jak w pozwie.

Skarżący zarzucił Sądowi pierwszej instancji:

1. brak właściwości do orzekania w przedmiotowej sprawie;

2. obrazę przepisów postępowania mogącą mieć wpływ na treść orzeczenia:

а) polegającą na dokonaniu błędnej, dowolnej a nie swobodnej oceny przeprowadzonych dowodów:

1) błędne zastosowanie dowodu w postaci wydruku ze strony internetowej: stareczarnowo.org z dnia 6 września 2011 roku, oraz wydruku jw. z dnia 14 września 2011 roku,

2) błędne zinterpretowanie tej części artykułu Gazety (...) z dnia 20 stycznia 2015 roku, w której jest mowa o zamieszczaniu na portalu internetowym stareczarnowo.org, apeli nazywających M. G. „najlepszym kandydatem na wójta gm. S.”,

3) niewłaściwe przywołanie poglądów w orzecznictwie Sądu Najwyższego z dnia 7 lipca 2005 roku, 8 sierpnia 2007 roku oraz z dnia 15 marca 2012 roku, dla uzasadnienia treści przedmiotowego wyroku.

4) błędne uznanie treści artykułów jako zgodnych z prawdą, a co za tym idzie niegodzących w dobra osobiste powoda,

5) niewłaściwe przywołanie orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 14 czerwca 2012 roku, sygn. akt 506/11 - dla uzasadnienia treści przedmiotowego wyroku,

б) sprzeczność w twierdzeniu Sądu Rejonowego co do rozważań, czy powód zarzucał pozwanym podanie nieprawdziwych informacji,

7) nieprawidłowe uznanie, że przedmiotowe art. prasowe, były podyktowane ważnymi względami społecznymi na poziomie funkcjonowania regionu,

8) błędną ocenę sądu, że powód nie wykazał niewłaściwej anonimizacji danych osobowych powoda,

9) nieuwzględnienie przez sąd faktu, że mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z cyklem 2 artykułów nawiązujących do swoich treści z dnia na dzień i nie powinny być traktowane jako 2 niezależne od siebie,

10) fałszywą tezę sądu, że opisana sprawa została przekazana gronu odbiorców w sposób rzetelny oraz że powód potwierdził wszystkie okoliczności przedstawione w artykule z dnia 20 stycznia 2015 roku.

W odpowiedzi na apelację pozwani wnieśli o jej oddalenie oraz o zasądzenie od powoda na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja okazała się zasadna w tym zakresie, że uzasadniała wydanie orzeczenia o charakterze kasatoryjnym, wobec stwierdzenia zaistnienia w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji nieważności postępowania.

Zgodnie z art. 386 § 2 k.p.c. w razie stwierdzenia nieważności postępowania sąd drugiej instancji uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie w zakresie dotkniętym nieważnością i przekazuje sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

W uchwale z dnia 10 maja 2015 roku, II CZP 36/15, Sąd Najwyższy w sposób niebudzący żadnych wątpliwości stwierdził, że sprawy, jak będąca przedmiotem osądu w niniejszym postępowaniu, o zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną naruszeniem dóbr osobistych przez opublikowanie materiału prasowego należą do właściwości sądu okręgowego (art. 17 pkt 3 k.p.c.). Zbędnym jest powielanie przekonywających wywodów zawartych w uzasadnieniu ww. uchwały.

Podkreślenia wymaga, że przedmiotowy pogląd został zaakceptowany w doktrynie prawa (vide: Misztal-Konecka J., glosa do uchwały SN z dnia 10 lipca 2015 r., III CZP 36/15 oraz Jacek Gudowski Komentarz do art.17 Kodeksu postępowania cywilnego, Lex, stan prawny 2016.08.01).

Rozpoznanie przedmiotowej sprawy przez sąd rejonowy - zamiast przez sąd okręgowy – skutkowało nieważnością postępowania przed sądem pierwszej instancji (art. 379 pkt 6 k.p.c.).

Co ważne nieważność postępowania zachodzi także w sytuacji gdy sprawa, w której sąd rejonowy orzekł mimo właściwości sądu okręgowego bez względu na wartość przedmiotu sporu, została mu przekazana przez sąd okręgowy, jako sąd wyższego rzędu, na podstawie art. 200 k.p.c., jak to miało miejsce w rozpoznawanej sprawie. W tym przedmiocie Sąd Okręgowy w pełni aprobuje ugruntowany już w orzecznictwie pogląd (por: wyrok SN z dnia 23 czerwca 2016 r., V CSK 587/15 oraz uchwała SN z dnia 26 stycznia 2012 r., III CZP 86/11).

W związku z powyższym zbędnym jest odnoszenie się do pozostałych zarzutów apelacji, których zasadność nie ma obecnie wpływu na rozstrzygnięcie sprawy, na skutek apelacji powoda wywiedzionej od zaskarżonego wyroku.

Mając na uwadze wszystko powyższe, na podstawie art. 386 § 2 k.p.c. i art. 374 k.p.c., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego zapadło na podstawie art. 108 § 2 k.p.c.

SSO Dorota Gamrat – Kubeczak SSO Sławomir Krajewski SSO Tomasz Szaj

Zarządzenia:

- odnotować, zakreślić,

- odpis postanowienia doręczyć powodowi i pełnomocnikowi pozwanych,

- przekazać akta Sądowi Okręgowemu w Szczecinie I Widział Cywilny.