Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 kwietnia 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił M. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 30 marca 2016 r ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy. Wobec czego brak jest podstaw do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy. W 10 – leciu liczonym wstecz od daty zgłoszenia wniosku tj., w okresie od 07 października 2005 r do 06 października 2015 r udowodnił wymagany pięcioletni okres ubezpieczenia

(decyzja – k. 26 akt ZUS)

Od decyzji ZUS odwołanie w dniu 12 maja 2016 r. złożył wnioskodawca reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego Ł. D.. Wskazano w uzasadnieniu, że odwołujący się cierpi na rozległą przepuklinę w bliźnie powłok brzusznych co jest skutkiem powikłań po zabiegu operacyjnym jaki przeszedł w 2012 r w związku ze stwierdzoną miażdżycą kończyn dolnych. Stwierdzono u wnioskodawcy również stan po endarktektomii prawej tętnicy udowej i biodrowej zewnętrznej i po embolektomii prawej tętnicy udowej, głębokiej uda. Oprócz tego ma nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, miażdżycę , hipercholestorelnię oraz dnę moczanową od pierwszej połowy 2015 roku

(odwołanie – k. 2 – 4 )

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując argumenty tożsame co w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 21 – 21 odwrót).

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca M. B. urodził się (...). Posiada wykształcenie podstawowe – kierowca

(okoliczności bezsporne)

Posiada wymagane okresy składkowe i nieskładkowe.

(okoliczności bezsporne).

Decyzją z dnia 18 listopada 2013 roku ubezpieczony został uznany za częściowo niezdolnego do pracy do 30 listopada 2014 roku.

Decyzją z dnia 12 stycznia 2015 r Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Nieprawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 13 stycznia 2016 r w sprawie VIII U 499/15 w punkcie 1 zmieniono zaskarżoną decyzję z dnia 12 stycznia 2015 roku i przyznano wnioskodawcy prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 grudnia 2014 r do dnia 31 grudnia 2015 r

( okoliczności bezsporne).

W dniu 7 października 2015 r. ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(wniosek – akta ZUS)

Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 03 marca 2016 r. rozpoznano u ubezpieczonego stan po wszczepieniu protezy aortalno udowej po stronie prawej w 2012 r z powodu miażdżycy bez cech niedokrwienia kończyn, nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie, cukrzycę typu 2, dnę moczanową, (...) bez upośledzenia wentylacji, przepuklinę w bliźnie pooperacyjnej wolną .

Lekarz orzecznik uznał wnioskodawcę za zdolnego do pracy.

(orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS – k. 21 akt ZUS, opinia lekarska k. 5 akt ZUS ).

Ubezpieczony w dniu 11 marca 2016 r. złożył sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

(sprzeciw – k. 9 akt ZUS)

Komisja lekarska rozpoznała u ubezpieczonego miażdżycę tętnic kończyn dolnych bez objawów istotnego niedokrwienia po wszczepieniu prawostronnej protezy aortalno – udowej. Nadciśnienie tętnicze chwiejne, kontrolowane farmakologicznie. Cukrzyca typu 2 leczona środkami doustnymi bez danych na dekompensację. Dna moczanowa. (...) bez upośledzenia wentylacji w badaniu przedmiotowym. Przepuklina brzuszna w bliźnie pooperacyjnej. Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 30 marca 2016 r. wnioskodawca nie został uznany za osobę niezdolną do pracy.

(orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS – k. 24 akt ZUS, opinia lekarska – k. 1- 3 akt ZUS).

W konsekwencji powyższego orzeczenia organ rentowy decyzją z dnia 08 kwietnia 2016 r. odmówił M. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(decyzja – k. 26 akt ZUS)

U M. B. rozpoznano nadciśnienie tętnicze kontrolowane lekami, miażdżycę zarostową rozwidlenia aorty leczona operacyjnie pomostowaniem aortalno – udowym prawostronnym i embolektomią, z dobrym wynikiem odległym. Obecnie bez nasilonych objawów przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych , perforacja wrzodu dwunastnicy w okresie pozabiegowym –leczona operacyjnie, przepuklina w bliźnie pooperacyjnej powłok brzusznych, przewlekła obturacyjna choroba płuc, cukrzyca typu 2 , dna moczanowa. Z punktu widzenia kardiologicznego wnioskodawca jest zdolny do pracy. Ewentualne zaostrzenia chorobowe winny być realizowane w ramach zasiłków chorobowych

(opinia biegłego z zakresu kardiologii Dr n. med. R. G. k.25 – 27 ).

U wnioskodawcy rozpoznano chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa. Szumy uszne naczyniopochodne i początkowe objawy neuropatii cukrzycowej. Z punktu widzenia neurologicznego wnioskodawca jest zdolny do pracy

( opinia biegłego z zakresu neurologii J. B. k. 29 – 31 ).

U wnioskodawcy rozpoznano miażdżycę zarostową rozwidlenia aorty leczony operacyjnie w czerwcu 2012 r pomostowaniem aortalno – udowym prawostronnym i embolektomią, z dobrym wynikiem odległym. Obecnie bez objawów przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych. Perforacja wrzodu dwunastnicy w okresie pozabiegowym – leczony operacyjnie. Przepuklina w bliźnie pooperacyjnej powłok brzusznych. U ubezpieczonego upłynął stosowny okres rekonwalescencji po powikłanym zabiegu operacyjnym. Jednocześnie uzyskano stabilizację ukrwienia kończyn dolnych i utrwalenie dobrego wyniku leczenia operacyjnego. Zmiany chorobowe wywołane miażdżycą pozostają ale ukrwienie kończyn dolnych jest zachowane , wystarczające. U wnioskodawcy utrzymuje się wystarczający dopływ krwi w kończynach dolnych. Krew płynie w rytm serca. Przebyta operacja spowodowała odzyskanie zdolności do pracy po okresie rekonwalescencji. Objawy przewlekłe niedokrwienia to takie, które się stwierdza u pacjenta w czasie badania oraz objawy na które wskazuje pacjent. Podstawowe to odległość jaką pacjent może pokonać. Jeśli pacjent ma krótki dystans to wdraża się diagnostykę. U wnioskodawcy nie występują objawy przewlekłego niedokrwienia. Nie stwierdza się obecnie naruszenia sprawności organizmu z przyczyn chirurgicznych skutkującego niezdolnością do pracy zarobkowej zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji

( opinia pisemna biegłego z zakresu chirurgii ogólnej chirurgii naczyniowej i torakochirurgii Em. prof. nadzw. dr hab. n. med. k. 33 – 33 odwrót, opinia ustna uzupełniająca e – protokół rozprawy z dnia 19 lipca 2017 r 00:02:24 –00:16:36 płyta CD k. 70).

Z punktu widzenia diabetologicznego rozpoznano u wnioskodawcy cukrzycę typu 2, wyrównana, powikłana początkową neuropatią cukrzycową. Miażdżyca zarostowa aorty leczona operacyjnie z dobrym efektem. Perforacja wrzodu dwunastnicy leczona operacyjnie, przepuklina w bliźnie pooperacyjnej. Z punktu widzenia diabetologicznego wnioskodawca jest zdolny do pracy.

/ pisemna opinia biegłego internisty – diabetologa Dr. med. M. P. k. 35 – 36/.

U wnioskodawcy rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowo – krzyżowego z okresowym zespołem bólowym. Zespół cieśni nadgarstka prawego, dnę moczanową. Stwierdzone schorzenia mogą być leczone w ramach zasiłku chorobowego i nie upośledzają czynności ruchu w stopniu dającym podstawę do orzekania o niezdolności wnioskodawcy do pracy. Z punktu widzenia ortopedycznego i rehabilitacyjnego wnioskodawca jest zdolny do pracy

( opinia pisemna biegłego z zakresu (...) n. med. E. B. k. 40 – 42 ).

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinie biegłych kardiologa, diabetologa chirurga naczyniowego, neurologa, ortopedy.

W ocenie Sądu opinie biegłych są w pełni wiarygodne. Zostały bowiem sporządzone przez biegłych o specjalnościach właściwych z punktu widzenia schorzeń wnioskodawcy w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej oraz wyniki przeprowadzonych badań własnych wnioskodawcy.

Biegli uznali, że z powodu naruszenia sprawności organizmu wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy zgodnej z poziomem wykształcenia i kwalifikacji zawodowych.

W toku postępowania, na wniosek pełnomocnika ubezpieczonego Sąd przeprowadził opinię ustną uzupełniającą biegłego chirurga na rozprawie w dniu 19 lipca 2017 roku. Biegły ten uzupełnił ustnie swoją pisemną opinię wyjaśniając w rzetelny sposób podstawy swojej opinii. Wskazał on, że występujące u wnioskodawcy schorzenia powodują obniżenie wydolności fizycznej organizmu jednakże na podstawie przeprowadzonego badania bezpośredniego wnioskodawcy jak i w oparciu o dostępną dokumentację medyczną stan zdrowia wnioskodawcy w zakresie schorzeń chirurgicznych pozwala na stwierdzenie, że nastąpiła stabilizacja ukrwienia kończyn dolnych. Przebyta operacja spowodowała odzyskanie zdolności do pracy po okresie rekonwalescencji co nie oznacza oczywiście, że zmiany chorobowe wywołane miażdżycą nie pozostają. Nie powodują one jednakże braku wystarczającego dopływu krwi do kończyn dolnych.

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować opinię ustną uzupełniającą biegłego, gdyż jest ona rzetelna a wynikające z niej wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinia nie zawiera braków i wyjaśnia wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Na dowód powyższego wskazać należy, że ubezpieczony w toku rozprawy nie zgłaszał żadnych dodatkowych wniosków dowodowych.

W oparciu o tak szczegółową i wszechstronną opinię biegłego chirurga stwierdzić należy, że zgłaszane zastrzeżenia wnioskodawcy wobec pisemnej opinii biegłego chirurga nie są zasadne i stanowią tylko polemikę z wnioskami biegłego, nie zawierają natomiast merytorycznych podstaw do jej zakwestionowania.

Sąd uznał zatem w pełni wartość dowodową wszystkich wydanych w sprawie opinii oraz podzielił jako przekonywujące, wnioski wypływające z ich treści. Opinie są rzetelne, sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2009 r. Nr 153 , poz. 1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl art. 57 ust. 2 warunku, o którym mowa w przepisie ust. 1 pkt 3 art. 57, nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art. 12 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Warunki wskazane w art. 57 w/w ustawy muszą być spełnione łącznie by istniały podstawy do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odniesieniu do odwołującego się nie został spełniony warunek niezdolności do pracy. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności opinii biegłych Sąd ustalił, iż występujące u wnioskodawcy schorzenia powodują, że nie jest on niezdolny do pracy.

Opinie biegłych zostały doręczone zarówno organowi rentowemu jak i pełnomocnikowi wnioskodawcy z zobowiązaniem do ustosunkowania się do nich.

Pełnomocnik ubezpieczonego w toku postępowania zgłaszał uwagi do opinii biegłego chirurga wnosząc o wydanie przez niego ustnej uzupełniającej opinii.

W ocenie Sądu wszystkie wątpliwości co do opinii biegłego chirurga w sposób dostateczny zostały wyjaśnione przez biegłego w opinii uzupełniającej. Wskazano odpierając zarzut pełnomocnika ubezpieczonego odnośnie gorszych wyników badań tętna na aorcie brzusznej i tętnicach kończyn dolnych oraz faktu, że jak wcześniej stwierdził biegły miażdżyca zarostowa występująca u wnioskodawcy jest chorobą ,, przewlekłą, postępującą i nieuleczalną, że pomimo tych wszystkich okoliczności powodujących obniżenie wydolności fizycznej organizmu u wnioskodawcy utrzymuje się wystarczający dopływ krwi w kończynach dolnych. Po przeprowadzeniu przez biegłego badania wnioskodawcy nie stwierdzono występowania u niego objawów przewlekłego niedokrwienia oceniając stan jego zdrowia z punktu widzenia schorzeń naczyniowych jako stabilny.

Reasumując biegli w swoich opiniach wyjaśnili bardzo szczegółowo dlaczego w sposób w taki właśnie sposób ocenili wyniki badań wnioskodawcy. Podali, że schorzenia wnioskodawcy mają taki charakter i występują z takim nasileniem, że nie przekładają się na zdolność świadczenia przez niego pracy. Brak jest przy tym, w ocenie Sądu, podstaw by kwestionować rzetelność i merytoryczną poprawność opinii. Zostały one bowiem sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot. Biegli na podstawie przedstawionej dokumentacji leczenia i badania wnioskodawcy zdiagnozowali schorzenia, ocenili stopień ich zaawansowania, a przede wszystkim jednoznacznie wypowiedzieli się co do sprawności organizmu wnioskodawcy i wpływu dolegliwości na jego zdolność do pracy. Sąd podzielił opinie pisemne jak i opinię uzupełniającą biegłego chirurga uznając, iż są one pełne, jasne i nie prowadzą do sprzecznych wniosków.

Jednocześnie wskazać należy, iż odwołujący się nie zgłosił żadnych dodatkowych wniosków dowodowych na poparcie swojego stanowiska, a tym samym nie uczynił zadość wymogom określonym w art. 6 kc, zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Strona w toku procesu winna bowiem dowodzić swoich racji a nie jedynie przedstawiać poglądy.

W ocenie Sądu wnioskodawca nie wykazał, że stwierdzone u niego schorzenia powodują niezdolności do pracy.

W tym stanie rzeczy odwołanie wnioskodawcy jako niezasadne podlegało oddaleniu, o czym Sąd Okręgowy orzekł na postawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy

D.D- Z