Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Chełmnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2016 r. w Chełmnie

sprawy z powództwa Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W.

przeciwko R. U.

o zapłatę

1.  Oddala powództwo.

2.  Zasądza od powoda Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W.

na rzecz pozwanego R. U. kwotę 4. 829 ,60 zł ( cztery

tysiące osiemset dwadzieścia dziewięć złotych sześćdziesiąt groszy ) z tytułu

zwrotu kosztów procesu.

I C 692/16 Uzasadnienie

Pełnomocnik powoda Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. w pozwie z dnia 11 sierpnia 2016 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego R. U. kwoty 33875,36 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i o zasądzenie kosztów procesu, w tym: kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, 17 zł. opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i 1694 zł. opłaty od pozwu w postępowaniu upominawczym. W uzasadnieniu swojego żądania podniósł on, że strona pozwana R. U. oraz (...) Bank S. A. zawarli w dniu 16 kwietnia 2009 r. umowę bankową o numerze (...), na podstawie której strona pozwana otrzymała określoną w umowie kwotę pieniężną, jednocześnie zobowiązała się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w tejże umowie. Strona pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania, wobec czego niespłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. W następstwie powyższego, wobec niedotrzymania przez stronę pozwaną warunków określonych w umowie, wierzyciel pierwotny wezwał stronę pozwaną do zapłaty kwoty pieniężnej. Jednocześnie w treści wezwania wierzyciel pierwotny poinformował stronę pozwaną, że w przypadku niewypełnienia obowiązków określonych w treści wezwania wierzytelność zostanie przelana na rzecz Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty. Strona pozwana, pomimo upływu wyznaczonego terminu, nie dokonała zapłaty, wobec czego w dniu 04 lutego 2016 r. (...) Bank S. A. zawarła z Prokura Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym. Jednocześnie strona powodowa wskazuje, że dookreślona wyżej umowa przelewu (cesji) wierzytelności została ograniczona o postanowienia stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16.04.1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.). Potwierdzeniem, iż wierzytelność dochodzona niniejszym pozwem, była przedmiotem wyżej przedstawionej umowy przelewu (cesji) wierzytelności, jest wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji. Elektroniczny załącznik do umowy cesji wierzytelności jest równoważny z załącznikiem w wersji papierowej. Wskazany wyciąg, zawiera dane niezbędne do zidentyfikowania zarówno stron jak i samego stosunku zobowiązaniowego łączącego stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym. Dane te również zostały wymienione w papierowym załączniku do umowy przelewu wierzytelności. Wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji zawiera wyciąg niezbędnych danych, jedynie objętej pozwem sprawy, ze zbioru danych, dołączonego w formie elektronicznej do umowy cesji. Wyciąg ten jest generowany automatycznie. Identyfikator Klienta wskazany w treści wyciągu z elektronicznego załącznika do umowy cesji jest numerem Identyfikującym Klienta według Wierzyciela Pierwotnego. Ze względu na fakt, iż papierowy załącznik do umowy przelewu wierzytelności zawiera dane objęte tajemnicą bankową w rozumieniu art. 105 Ustawy z dnia 29.08.1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 128) oraz ochroną danych osobowych na mocy ustawy z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych(t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2135), które to dane dotyczą większej liczby wierzytelności i podmiotów, cały obszerny załącznik do umowy cesji nie może zostać przedłożony. (k. 1 i 19).

Sąd Rejonowy w Chełmnie nakazem zapłaty z dnia 07 września 2016 r. wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie (...), nakazał pozwanemu R. U., aby zapłacił powodowi w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu kwotę 33875,36 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu lub wniósł w tym okresie sprzeciw. (k. 23).

Pełnomocnik pozwanego R. U. wniósł w przepisanym terminie sprzeciw od w/w nakazu zapłaty, w którym zaskarżył w/w nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty podniósł zarzut niewykazania przejścia wierzytelności dochodzonej pozwem na stronę powodową i w konsekwencji brak legitymacji czynnej strony powodowej. Podniósł on również zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia i wniósł o obciążenie strony powodowej kosztami procesu według norm przepisanych, w tym kosztem wysłania sprzeciwu listem poleconym za cenę 4,20 zł. W uzasadnieniu swojego stanowiska pełnomocnik pozwanego podniósł, że strona powodowa nie udowodniła zasadności zgłoszonych pretensji i nie wykazała, że nabyła roszczenie przeciwko stronie pozwanej. Z fragmentów umowy cesji złożonych do akt nie wynika bowiem, że jej przedmiotem była wierzytelność przeciwko stronie pozwanej. Jakakolwiek weryfikacja roszczenia, zarówno co do zasady, jak i wysokości jest – zdaniem pełnomocnika pozwanego - niemożliwa. Należy nadmienić jeszcze, że zgodnie z obecnie obowiązującym przepisem art. 207 § 4 k. p. c., strona powodowa winna już w pozwie wskazać wszystkie wnioski dowodowe, twierdzenia, zarzuty pod rygorem ich utraty na późniejszym etapie postępowanie. Wyciąg z ksiąg rachunkowych powodowego funduszu nie stanowi dowodu na istnienie dochodzonej wierzytelności, na jej przysługiwanie stronie powodowej. Tym samym sąd meriti w oparciu o wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu niniejszej sprawy nie jest władny rozstrzygnąć dochodowego roszczenia. Nie stanowi on bowiem dowodu. Strona powodowa nie złożyła nawet umowy pierwotnej świadczącej o źródle zobowiązania. Przede wszystkim jednak – według pełnomocnika pozwanego - uzasadniony jest podniesiony zarzut przedawnienia. Przedmiotowa umowa została zawarta w 2009 r. i strona powodowa nie złożyła żadnego dokumentu świadczącego o tym, że doszło do przerwania biegu przedawnienia roszczenia. Co więcej, z dokumentów załączonych do pozwu nie wynika jak została wyliczona kwota roszczenia głównego oraz kwota odsetek (od jakich kwot i za jaki okres były naliczane odsetki i według jakiej stopy procentowej). W myśl art. 6 k. c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten statuuje ogólną regułę dowodową, która spełnia dwie zasadnicze funkcje: przede wszystkim dynamizuje postępowanie dowodowe w obowiązującym systemie kontradyktoryjności, a także określa merytoryczny wynik sporu w sytuacji, gdy strona nie udowodni faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Jednocześnie wskazać należy, że przedłożona przez powoda umowa cesji została zawarta pod warunkiem zawieszającym - zapłaty ceny. Powód nie przedłożył jednak dowodu na zapłatę przedmiotowej ceny, w związku z czym należy przyjąć, że nie doszło do skutecznego nabycia wierzytelności przez powoda, nie ma on tym samym legitymacji czynnej do występowania w niniejszym procesie. Ponadto powód na przedłożonej sądowi kopii umowy zamazał wartości wierzytelności i ceny sprzedaży. Tym samym powód nawet przedkładając dokument nie przedłożył go w całości. Powoduje to, że przedłożony dokument nie stanowi wystarczającego dowodu nabycia wierzytelności (tak za: wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 13 czerwca 2013 r., sygn. akt (...)). Strona powodowa jest przedsiębiorcą, zgodnie z ugruntowanym w tym zakresie orzecznictwem termin przedawnienia roszczenia w takim przypadku określa art. 118 k. c. (k. 30 – 31).

Pełnomocnik powoda w piśmie z dnia 26 października 2016 r., zatytułowanym odpowiedź na sprzeciw od nakazu zapłaty, podtrzymał powództwo w całości i wniósł o :

1) zasądzenie od pozwanego na rzecz strony powodowej kwoty 33875,36 zł. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz

2) kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z żądaniem pozwu wraz z poniesioną opłatą skarbową w wysokości 17 zł. od pełnomocnictwa.

W tym piśmie procesowym pełnomocnik powoda podniósł, że strona pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania, wobec czego niespłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. W następstwie powyższego, wobec niedotrzymania przez stronę pozwaną warunków określonych w umowie, wierzyciel pierwotny wezwał stronę pozwaną do zapłaty kwoty pieniężnej. Następnie, wobec braku spłaty zadłużenia, wierzyciel pierwotny wystawił w dniu 28 września 2010 r. bankowy tytuł egzekucyjny, któremu Sąd Rejonowy w Chełmie Wydział I Cywilny nadał w dniu 17 listopada 2010 r. klauzulę wykonalności sygn. akt (...). W bankowym tytule egzekucyjnym wierzyciel pierwotny wskazał pozwanemu wysokość dochodzonej należności głównej oraz kwoty naliczone z tytułu odsetek. Następnie skierowano sprawę na drogę egzekucji komorniczej do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chełmnie M. G. - sygn. akt (...). Postanowieniem z dnia 19.07.2014 r. postępowanie egzekucyjne (...) zostało umorzone. Następnie wierzyciel pierwotny zawarł w dniu 02.04.2014 r. z Prokura (...) z siedzibą we W. umowę przelewu wierzytelności, cedując na rzecz funduszu całość wierzytelności wynikającej z umowy o kredyt gotówkowy numer (...) z dnia 18.04.2007 r. Umowa przelewu wierzytelności nastąpiła na mocy art. 509 § 1 k. c., który przyznaje wierzycielowi prawo przeniesienia wierzytelności na osobę trzecią bez zgody dłużnika. Przepisy prawa oraz umowa, nie wymagają dla skuteczności umowy cesji, wezwania dłużnika do spełnienia świadczenia ani zawiadomienia dłużnika o przejściu praw z umowy podstawowej. Po nabyciu wierzytelności strona powodowa oraz wierzyciel pierwotny poinformowali pozwanego o dokonanej cesji wierzytelności wynikającej z umowy o kredyt gotówkowy nr (...). Ustosunkowując się do podniesionych przez stronę pozwaną zarzutów powód wskazał, że wraz z niniejszym pismem powód przedkłada do akt sprawy umowę zawartą przez pozwanego z wierzycielem pierwotnym, tym samym wykazując istnienie roszczenia oraz treść stosunku prawnego łączącego stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym. Z uwagi na podniesione zarzuty, w których pozwany zakwestionował legitymację czynną powoda strona powodowa przedłożyła poświadczony za zgodność z oryginałem, nieograniczony o informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa, odpis umowy przelewu wierzytelności z dnia 04.02.2016 r. wraz z potwierdzeniem opłaty ceny oraz załącznik nr 1A do umowy - wykaz wierzytelności. Z uwagi na jego obszerność oraz konieczność ochrony danych osobowych pozostałych dłużników, został przedłożony w formie wyciągu składającego się z pierwszej strony oraz strony zawierającej dane wierzytelności wynikającej z umowy o kredyt gotówkowy. Wraz z niniejszym pismem przedłożona zostaje również kopia zawiadomienia dłużnika o przelewie wierzytelności, jakie zostało wystosowane przez wierzyciela pierwotnego do strony pozwanej. Mając na uwadze opisane okoliczności, nie może być wątpliwości, iż strona powodowa skutecznie nabyła zindywidualizowaną, przysługująca względem strony pozwanej, wierzytelność pieniężną wynikającą z umowy o kredyt gotówkowy nr (...). Ponadto strona pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia. Powód wskazał powyżej okoliczności, które doprowadziły do skutecznego przerwania terminu przedawnienia roszczenia. Roszczenie dochodzone pozwem stało się wymagalne z dniem 19 kwietnia 2010 r. Wierzyciel pierwotny uzyskał w dniu 17.11.2010 r. tytuł wykonawczy i tym samym bieg terminu przedawnienia został przerwany, następnie skierowanie sprawy na drogę egzekucji komorniczej również przerwało termin przedawnienia roszczenia. W dniu 19.07.2014 r. egzekucja komornicza została umorzona, wobec czego w chwili wytoczenia przedmiotowego powództwa (tj. 17.08.2016 r.) 3-letni termin przedawnienia roszczenia nie upłynął. Wobec powyższego, twierdzenia strony pozwanej uznać należy za bezzasadne w niniejszym stanie sprawy. Pełnomocnik powoda podniósł, że na zadłużenie strony pozwanej, stanowiące wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie w kwocie 33875,36 zł, składa się:

- 17 233,82 zł. - należność główna, wynikająca z zawartej umowy,

- 144,18 zł. - odsetki naliczone przez wierzyciela pierwotnego od dnia 16.09.2009 r. do dnia

28.09.2010 r. w wysokości określonej w załączonym bte,

- 15 876,00 zł - dalsze należne odsetki naliczone przez wierzyciela pierwotnego od dnia

29.09.2010 r. do dnia 03.02.2016 r. w wysokości określonej w załączonym bte,

- 621,36 zł - odsetki ustawowe naliczone przez stronę powodową od dnia 04.02.2016 r. do dnia 11.08.2016 r. (k. 41 – 45).

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

Pozwany R. U. zawarł w dniu 16 kwietnia 2009 r. z (...) Bank (...) S. A. z siedzibą we W. umowę nr (...) o kredyt gotówkowy, zgodnie z której punktem I.1 (...) Bank (...) S. A. z siedzibą we W. udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 21064 zł., który pozwany zobowiązał się spłacić – stosownie do punktu 9 przedmiotowej umowy - w 48 ratach do dnia 16-go każdego miesiąca począwszy od maja 2009 r. z ostatecznym terminem spłaty kredytu ustalonym na dzień 16 kwietnia 2013 r. Zgodnie z punktem I.10 umowy, niespłacenie raty kredytu w ustalonym terminie powoduje powstanie zadłużenie przeterminowanego, od którego mogą być pobierane odsetki karne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Stosownie do punktu III.5 umowy, niedopełnienie przez kredytobiorcę warunków umowy, a w szczególności nieuregulowanie dwóch pełnych rat umowy o kredyt, uprawnia bank do wypowiedzenia umowy o kredyt w terminie 30 dni i postawienia kredytu w stan natychmiastowej wymagalności, które to wypowiedzenie będzie poprzedzone pisemnym wezwaniem do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni.

(dowód: umowa nr (...) z dnia 16 kwietnia 2009 r. – k. 47 – 49)

W dniu 28 września 2010 r. (...) Bank (...) S. A. z siedzibą we W. wystawił na zadłużenie pozwanego wynikające z w/w umowy bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) (...) i – po nadaniu mu przez Sąd Rejonowy w Chełmnie postanowieniem z dnia 17 lipca 2010 r., wydanym w sprawie o sygnaturze (...), klauzuli wykonalności – wszczął na podstawie tego tytułu wykonawczego postępowanie egzekucyjne, prowadzone przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chełmnie M. G. które zakończyło się wydaniem przez tego Komornika postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec bezskuteczności egzekucji.

(dowód: bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) (...) – k. 50, postanowienie

Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 17 lipca 2010 r., wydane w sprawie

o sygnaturze (...) – k. 53 – 54)

W dniu 04 lutego 2016 r. (...) Bank S. A. z siedzibą we W. zawarła z powodem Prokura Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą we W. umowę sprzedaży wierzytelności do funduszu sekurytyzacyjnego, zgodnie z którą (...) Bank S. A. z siedzibą we W. sprzedaje Prokura Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą we W. wierzytelności ujęte na Liście Wierzytelności w liczbie (...) o łącznej wartości na dzień 02 grudnia 2015 r. 326 958 362,10 zł. i wraz z wierzytelnościami przechodzą na kupującego wszelkie związane z nimi prawa, w tym roszczenia o zaległe odsetki (§ 5 pkt 1 umowy), przy czym – zgodnie z § 5 pkt 2 w/w umowy – przejście wierzytelności na kupującego nastąpi w dniu zawarcia tej umowy, pod warunkiem uiszczenia przez kupującego całości ceny sprzedaży na konto banku, która to cena sprzedaży wierzytelności wynosi 51 900 000 zł. (§ 6 pkt 1 w/w umowy). Cenę nabycia wierzytelności objętych w/w umową powód wpłacił na konto (...) Bank S. A. z siedzibą we W. w dniu16 lutego 2016 r.

(dowód: umowa sprzedaży wierzytelności do funduszu sekurytyzacyjnego z dnia 04 lutego

2016 r. – k. 55 – 62, potwierdzenie wykonanej operacji w systemie bankowości

internetowej – k. 63)

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony i nadesłanych do Sądu dokumentów takich jak: umowa nr (...) z dnia 16 kwietnia 2009 r. (k. 47 – 49), bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) (...) (k. 50), postanowienie Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 17 lipca 2010 r., wydane w sprawie o sygnaturze (...) (k. 53 – 54), umowa sprzedaży wierzytelności do funduszu sekurytyzacyjnego z dnia 04 lutego 2016 r. (k. 55 – 62) i potwierdzenie wykonanej operacji w systemie bankowości internetowej (k. 63), które uznał za wiarygodne, albowiem autentyczność tych dokumentów nie była przez strony kwestionowana.

Sąd pominął – na podstawie art. 302 § 1 k. p. c. – dowód z przesłuchania stron, który to wniosek dowodowy został złożony (z ograniczeniem tego dowodu do przesłuchania pozwanego) przez pełnomocnika pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty, ponieważ – mimo prawidłowego wezwania do osobistego stawiennictwa – pozwany nie stawił się na termin rozprawy oraz oddalił wniosek pełnomocnika powoda o przeprowadzenie dowodu dokumentów w postaci wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego i postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego znajdujących się w aktach komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chełmnie M. G. o sygnaturze (...), ponieważ uznał, iż okoliczności które maja te dowody wykazać są nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy z przyczyn podanych poniżej. (k. 72)

Zgodnie z art. 6 k. c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Mając na uwadze wynikającą z w/w przepisu zasadę rozkładu ciężaru dowodu należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie na stronie powodowej spoczywał obowiązek udowodnienia zarówno istnienia wierzytelności po stronie (...) Bank (...) S. A. z siedzibą we W. wobec pozwanego R. U., jak i późniejsze przejście tej wierzytelności na (...) Bank S. A. z siedzibą we W., a następnie na powoda.

W ocenie Sądu zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy pozwala na stwierdzenie, że został udowodniony w niej fakt istnienia zobowiązania pozwanego wobec (...) Bank (...) S. A. z siedzibą we W., w ocenie Sądu strona powodowa nie wykazała natomiast faktu przejścia w/w wierzytelności z w/w Banku na rzecz (...) Bank S. A. z siedzibą we W., ponieważ to ewentualne przejście wierzytelności nie zostało wykazane żadnym dowodem, jak również strona powodowa pominęła ten fakt całkowicie w treści składanych przez nią w niniejszej sprawie pism procesowych. Co prawda – zdaniem Sądu – zostało wykazane nabycie przez powodowy Fundusz od (...) Bank S. A. z siedzibą we W. umową z dnia 04 lutego 2016 r. pakietu wierzytelności, jednakże z treści dołączonej do pozwu przez stronę powodową w/w umowy sprzedaży wierzytelności do funduszu sekurytyzacyjnego nie wynika, czy w skład pakietu wierzytelności będącego przedmiotem sprzedaży na podstawie tej umowy wchodzi również wierzytelność (...) Bank (...) S. A. z siedzibą we W. wobec pozwanego R. U. wynikająca z zawartej przez nich umowy z dnia 16 kwietnia 2009 r. nr (...) o kredyt gotówkowy. Za taki dowód nie może zostać uznany przedstawiony przez stronę powodową dokument zatytułowany „Wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji” (k. 10), ponieważ nie jest on poświadczony przez strony w/w umowy sprzedaży wierzytelności, za jedynie przez pełnomocnika procesowego strony powodowej, co nie może zostać uznane za wystarczające do przyjęcia, że wyciąg ten udowadnia fakt sprzedaży w/w wierzytelności na rzecz powodowego Funduszu. Podobnie za taki dowód nie może zostać uznany dołączony do pozwu wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej nr (...) z dnia 11.08.2016 r. (k. 4), ponieważ nie ma on w niniejszym postępowaniu mocy dokumentu urzędowego, a jest jedynie dokumentem prywatnym, albowiem – zgodnie z art. 194 ust. 2 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1896) moc prawna dokumentów urzędowych, o której mowa w ust. 1 tego artykułu - a więc: ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, wyciągów z tych ksiąg podpisanych przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych funduszu i opatrzonych pieczęcią towarzystwa zarządzającego funduszem sekurytyzacyjnym oraz wszelkich wystawionych w ten sposób oświadczeń, zawierających zobowiązania, zwolnienie z zobowiązań, zrzeczenie się praw lub pokwitowanie odbioru należności - nie obowiązuje w odniesieniu do dokumentów wymienionych w tym przepisie w postępowaniu cywilnym. Zgodnie zaś z art. 245 k. p. c., dokument prywatny stanowi jedynie dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

Należy w związku z tym uznać, że strona powodowa nie wykazała w niniejszym postępowaniu swojej legitymacji do dochodzenia przedmiotowej wierzytelności od pozwanego co jest samodzielną przesłanką oddalenia powództwa.

Odnosząc się do wniesionego przez pozwanego zarzutu przedawnienia roszczenia – abstrahując od powyższych rozważań dotyczących nieudowodnienia przejścia na powoda wierzytelności wobec pozwanego - należy dodatkowo podnieść, iż w aprobowanej przez sąd rozpoznający niniejszą sprawę uchwale z dnia 29 czerwca 2016 r., wydanej w sprawie III CZP 29/16, Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (art. 123 § 1 pkt 2 k. c.). Mając powyższe stanowisko Sądu Najwyższego na uwadze i je podzielając, należy stwierdzić, że – biorąc pod uwagę datę wystawienia przez (...) Bank (...) S. A. z siedzibą we W. bankowego tytułu egzekucyjnego – roszczenie tego banku wobec pozwanego, wynikające z umowy nr (...) o kredyt gotówkowy, stało się wymagalne co najmniej w dniu 28 września 2010 r., co powoduje, że – stosując przewidziany w art. 118 k. c. - trzyletni termin przedawnienia i mając na uwadze datę wniesienia pozwu w niniejszej sprawie oraz fakt, że powód - czyli ewentualny nabywca przedmiotowej wierzytelności - nie jest bankiem – powoduje, że roszczenie to uległo w całości przedawnieniu.

Mając na uwadze powyższe ustalenia i rozważania Sąd – w punkcie 1 wyroku - powództwo oddalił.

W punkcie 2 wyroku Sąd orzekł mając na uwadze wynik sprawy – zgodnie z art. 98 § 1 i § 3 k. p. c. w zw. z art. 99 k. p. c. – zasądzając od strony powodowej na rzecz pozwanego z tytułu zwrotu kosztów procesu kwotę 4829,60 zł., na którą to kwotę składa się kwota 4800 zł., stanowiąca – zgodnie z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia w niniejszej sprawie pozwu - minimalną stawkę wynagrodzenia pełnomocnika pozwanego będącego radcą prawnym przy wartości przedmiotu sprawy od 10 000 zł. do 50 000 zł., kwota 17 zł. z tytułu zwrotu uiszczonej przez stronę pozwana opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa oraz kwota 12,60 zł. stanowiąca koszt nadania przez pełnomocnika pozwanego trzech przesyłek listowych, zawierających sprzeciw od nakazu zapłaty i dwa egzemplarze pisma procesowego, które to poniesione koszty są uzasadnionymi wydatkami pełnomocnika pozwanego, będącego radcą prawnym, poniesionymi w niniejszej sprawie.