Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 4 listopada 2016 roku

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanej C. J. (1) kwoty 507,68 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przypisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego powiększonych o kwotę 17,00 zł z tytułu opłaty od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu powód wskazał, że wnosi o zasądzenie kwot z tytułu niezapłaconych należności za sprzedane i dostarczone pozwanej C. J. (2) pod adresem ul. (...) w W. paliwo gazowe, na podstawie umowy nr (...) z dnia 14 listopada 2012 roku o dostarczanie paliwa gazowego ( pozew – k. 2-5).

Dnia 14 grudnia 2015 roku kurator ustanowiony w sprawie dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości, podniósł zarzut przedawnienia oraz zażądał zasądzenia od powoda na rzecz kuratora zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu wskazał, że powód nie wykazał zasadności i wysokości roszczenia. Kurator zakwestionował przedstawione jako dowody faktury VAT, wskazując, że są jedynie prognozami zużycia paliwa gazowego nieprzedstawiającymi jego rzeczywistego zużycia. Podniósł również, że wskazane faktury zostały przedstawione w formie nieuwierzytelnionej przez profesjonalnego pełnomocnika kserokopii, co świadczy o ich niewiarygodności. Nadto zaznaczył, że wezwanie do zapłaty nie może stanowić dowodu istnienia roszczenia ze względu na to, że zostało wystawione przez powoda. (odpowiedź na pozew k. 53-54).

W toku postępowania strony, w składanych pismach procesowych, podtrzymały dotychczasowe stanowiska ( k. 61-62, 117-118).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 listopada 2012 r. M. B., działając w imieniu pozwanej C. J. (1), na podstawie pełnomocnictwa z dnia 12 listopada 2012 r. (upoważnienie k. 79), zawarła z poprzednikiem prawnym powoda - (...) Spółką Akcyjną umowę nr (...) o dostarczanie paliwa gazowego pod adres ul. (...) w W., na mocy której (...) S.A. zobowiązało się do dostarczania C. J. (1) gazu ziemnego wysokometanowego grupy E przy ciśnieniu nie mniejszym niż 1,6 kPa do instalacji znajdującej się we wskazanym wyżej lokalu, a C. J. (1) – do odbioru dostarczanego paliwa oraz rozliczenia zużycia paliwa zgodnie z § 4 wskazanej umowy ( k. 77). Umowa została zawarta na czas nieoznaczony (§ 2 umowy). M. B. w oświadczeniu dotyczącym tytułu prawnego do korzystania z lokalu przy ul. (...) w W., będącym załącznikiem do umowy nr (...) o dostarczanie paliwa gazowego, w imieniu C. J. (1) oświadczyła, że C. J. (1) jest najemcą lokalu, do którego na podstawie tej umowy miało być dostarczane paliwo gazowe (umowa nr (...) k. 76-79).

(...) Spółka Akcyjna wystawiła następujące faktury rozliczeniowe oraz inne dokumenty na nazwisko C. J. (1) za dostarczanie paliwa gazowego do wskazanego lokalu:

1.  Faktura nr (...) z dnia 15 listopada 2012 r. (prognoza) na kwotę 75,62 zł, z terminem płatności do dnia 16 marca 2013 r. ( k. 75),

2.  Faktura nr (...) z dnia 15 listopada 2012 r. (prognoza) na kwotę 71,02 zł, z terminem płatności do dnia 17 maja 2013 r. ( k. 74, 99),

3.  Faktura nr (...) z dnia 6 czerwca 2013 r. (prognoza) na kwotę 55,71 zł, z terminem płatności do dnia 12 sierpnia 2013 r. ( k. 72, 95),

4.  Faktura nr (...) z dnia 6 czerwca 2013 r. (prognoza) na kwotę 55,71 zł, z terminem płatności do dnia 10 października 2013 r. ( k. 70, 93),

5.  Faktura nr (...) z dnia 6 czerwca 2013 r. (prognoza) na kwotę 55,71 zł, z terminem płatności do dnia 9 grudnia 2013 r. ( k. 68, 91),

6.  Faktura nr (...) z dnia 6 czerwca 2013 r. (prognoza) na kwotę 53,65 zł, z terminem płatności do dnia 7 lutego 2014 r. ( k. 66, 89),

7.  Faktura nr (...) z dnia 6 czerwca 2013 r. (prognoza) na kwotę 53,65 zł, z terminem płatności do dnia 8 kwietnia 2014 r. ( k. 64, 87),

8.  Nota odsetkowa nr (...) z dnia 1 czerwca 2014 r. na kwotę 23,87 zł z terminem płatności do dnia 15 czerwca 2014 r. ( k. 63),

9.  Faktura nr (...) z dnia 2 czerwca 2014 r. (prognoza proforma) na kwotę 64,29 zł, z terminem płatności do dnia 13 sierpnia 2014 r. ( k. 85),

10.  Faktura nr (...) z dnia 2 czerwca 2014 r. (prognoza proforma) na kwotę 64,29 zł, z terminem płatności do dnia 13 października 2014 r. ( k. 83),

11.  P. wezwanie do zapłaty z dnia 30 czerwca 2015 r. ( k. 80).

Na podstawie zaświadczenia z systemu PESEL, Sąd ustalił, że C. J. (1) została wymeldowana z wyżej określonego lokalu dnia 26 lutego 2014 roku w trybie administracyjnym ( zaświadczenie – k. 44).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej powołanych dowodów z dokumentów oraz wydruków faktur. Dowody te nie budziły wątpliwości Sądu. Nie zostały też skutecznie zakwestionowane przez strony procesu. Sąd nie uwzględnił zarzutu pozwanego co do braku mocy dowodowej faktur przedstawionych przez powoda. Należy zauważyć, że przedmiotowe faktury stanowią wydruki komputerowe. Nie można zatem uznać, że są kserokopiami dokumentów w rozumieniu art. 245 k.p.c. Strona powołująca się na tego rodzaju dowody nie jest obowiązana poświadczyć ich za zgodność z oryginałem, gdyż oryginał w tym przypadku istnieje jedynie jako zespól danych zapisanych w pamięci komputera. Poświadczenie wydruku z systemu komputerowego „za zgodność” stanowiłoby swojego rodzaju nadużycie, gdyż strona nie ma możliwości weryfikacji stanu pamięci komputera, na którym zainstalowane jest oprogramowanie służące do rozliczeń z klientami, winna polegać w tej mierze na ograniczonym zaufaniu do prawidłowości funkcjonowania posiadanych systemów komputerowych. Dowód tego rodzaju podlega ocenie w świetle przepisów art. 308 i 309 k.p.c. Kurator pozwanej nie przedstawił przekonujących argumentów ani dowodów na ich poparcie na okoliczność nieprawdziwości danych zawartych w przedstawionych fakturach. Odrębną kwestią jest moc dowodowa omawianych faktur, o czym szczegółowo w dalszej części uzasadnienia. Ubocznie należy zauważyć, że pełnomocnik powoda złożył przy piśmie z dnia 17.02.2016 r. wydruki faktur poświadczone za zgodność.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Stosownie zaś do art. 555 k.c. przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii oraz do sprzedaży praw. Przez energię należy rozumieć wszelkie rodzaje lub postacie energii, które mogą być przedmiotem obrotu (por. Z. Banaszczyk [w:] K. Pietrzykowski, Kodeks cywilny. Komentarz do art. 450 – 1088, Warszawa 2005, Tom II, s. 242). Świadczenie usług w zakresie dostarczania paliwa gazowego uregulowane jest w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r., poz. 1059 j.t.)

Zgodnie z art. 554 k.c. roszczenia z tytułu sprzedaży dokonanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedawcy, roszczenia rzemieślników z takiego tytułu oraz roszczenia prowadzących gospodarstwa rolne z tytułu sprzedaży płodów rolnych i leśnych przedawniają się z upływem lat dwóch. Przepis ten, z mocy odesłania z art. 555 k.c., znajduje odpowiednie zastosowanie do sprzedaży energii. Bieg przedawnienia roszczeń powoda przeciwko pozwanej w niniejszej sprawie rozpoczynał się od dni wskazanych jako terminy płatności należności za poszczególne okresy, wskazanych w fakturach, a kończył się po upływie dwóch lat (art. 112 k.c. w zw. z art. 120 § 1 zd. 1 k.c.)

Odsetki za opóźnienie w zapłacie ceny sprzedaży przedawniają się w takim samym dwuletnim terminie jak należność główna. Jeżeli zatem należność główna uległa przedawnieniu, to również w tym samym terminie przedawnieniu uległy odsetki (tak też Sąd Apelacyjny w Katowicach w orz. z dnia 17.02.2003 r., I ACa 846/02).

Sąd uwzględnił zgłoszony przez kuratora zarzut przedawnienia w odniesieniu do roszczeń z faktur wskazanych wyżej w pkt 1-3 oraz naliczonych od nich odsetek wskazanych w nocie odsetkowej.

Zgodnie z art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Powód w celu udowodnienia swojego roszczenia przedstawił faktury będące prognozą, noty odsetkowe od tych faktur, umowę sprzedaży energii oraz wezwanie do zapłaty. Zgodnie z § 4 umowy zawartej pomiędzy stronami ustalenie wysokości wynagrodzenia należnego sprzedawcy z tytułu dostarczania paliwa gazowego dokonane będzie odpowiednio według cen i stawek opłat oraz zasad rozliczeń określonych szczegółowo w taryfie i w zawartej umowie. Zgodnie z pkt. 4.2. taryfy nr (...) sprzedawca dokonuje rozliczeń za dostarczanie paliwa gazowego na podstawie iloczynu wielkości zużycia paliwa gazowego ustalonego w metrach sześciennych na podstawie wskazań układu pomiarowego oraz współczynnika konwersji, w okresach rozliczeniowych ustalonych w taryfie lub umowie. Powyższe postanowienie taryfy stanowi źródło obowiązku powoda wykazania ilości rzeczywiście dostarczonego do lokalu pozwanej paliwa gazowego. Przedstawione przez powoda faktury prognozowe nie zawierają informacji o ilości dostarczonego pozwanej paliwa gazowego. Z tego względu na powodzie spoczywał obowiązek wykazania tej ilości innymi środkami dowodowymi, z których wynikałaby ilość dostarczonego pozwanej paliwa gazowego w okresie objętym żądaniem pozwu. Takich dowodów powód nie przedstawił, wobec czego Sąd uznał, że powód nie sprostał swoim obowiązkom dowodowym. skutkowało to uznaniem powództwa za niezasadne w części, w jakiej roszczenia powoda nie uległy przedawnieniu.

Z zaświadczenia z systemu PESEL wynika że pozwana została wymeldowana z lokalu w trybie administracyjnym ( zaświadczenie – k. 44). Okoliczność ta nie ma istotnego znaczenia dla oceny zasadności powództwa. Wprawdzie zasadnie podnosił kurator pozwanej, że wymeldowanie pozwanej mocą decyzji administracyjnej daje podstawy do uznania, że pozwana nie mieszkała pod adresem wskazanym w umowie co najmniej przez czas trwania postępowania administracyjnego w przedmiocie wymeldowania pozwanej. Niemniej jednak kurator nie zaoferował dowodów na okoliczności ustalenia rzeczywistej długości tego okresu. Po wtóre, choćby Sąd dysponował takimi dowodami, niezamieszkiwanie pozwanej w lokalu, do którego powód obowiązany był dostarczać paliwo gazowe, nie stanowiłoby samodzielnej podstawy oddalenia powództwa. W aktach sprawy brak dowodów na okoliczność ustania umowy o dostarczanie paliwa gazowego, w szczególności na skutek wypowiedzenia przez pozwaną. Wobec tego należy uznawać, że strony pozostają związane umową, a zatem ich zobowiązania wynikające z treści umowy nadal istnieją. Jedynie niewykazanie ilości dostarczonego paliwa gazowego skutkuje uznaniem powództwa za niezasadne.

Powyższej oceny nie zmienia wystawienie przez powoda wezwania do zapłaty. Nie stanowi ono dowodu istnienia roszczenia, gdyż o jego treści decyduje wyłącznie osoba wystawiająca wezwanie. Jest zatem dokumentem prywatnym z art. 245 k.p.c. i stanowi dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w pkt I sentencji.

W punkcie II wyroku Sąd przyznał kuratorowi reprezentującemu w niniejszym postępowaniu pozwanego należne mu wynagrodzenie. Zgodnie z § 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z 2013 r., poz.1476) wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, zwanego dalej "kuratorem", nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie, a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny, przepisami określającymi opłaty za czynności radców prawnych. Stosownie do § 6 pkt 2 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 roku Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461, t.j.) w zw. z § 21 Rozporządzenia z dnia 22 października 2015 roku Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokacje (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800), stawki minimalne w sprawach wynoszą przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 500 zł do 1,500 zł - 180 zł.. W ocenie Sądu zarówno rodzaj sprawy, jak również stopień jej zawiłości oraz nakład pracy kuratora uzasadniają przyznanie mu wynagrodzenia w wysokości 90,00 zł. Koszty wynagrodzenia kuratora Sąd przyznał z zaliczki wpłaconej przez powoda, zaksięgowanej pod pozycją (...)/0070.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji.

SSR Paweł Szymański

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.