Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

K., dnia 13 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Jacek Chmura

Sędziowie: SSO Janusz Roszewki

SSO Barbara Mokras

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2017 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa małoletnich F. i A. rodz. J., działających przez matkę B. Ś.

przeciwko R. J.

o alimenty

w przedmiocie zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Pleszewie

z dnia 28 kwietnia 2017 r., sygn. akt III RC 30/17

p o s t a n a w i a :

1.  zmienić pkt 1. zaskarżonego postanowienia w ten tylko sposób,
że zobowiązać pozwanego R. J. do łożenia na rzecz małoletnich powodów F. J. i A. J. kwoty po 400,00 zł (czterysta złotych) miesięcznie na rzecz każdego z nich, tj. łącznie kwoty po 800,00 zł (osiemset złotych);

2.  oddalić zażalenie w pozostałym zakresie;

3.  rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego pozostawić Sądowi I instancji w orzeczeniu kończącym sprawę.

SSO Janusz Roszewski SSO Jacek Chmura SSO Barbara Mokras

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2017 r. Sąd Rejonowy w Pleszewie zabezpieczył roszczenie o alimenty poprzez zobowiązanie pozwanego R. J. do łożenia na rzecz małoletnich powodów F. J. i A. J. kwoty po 500 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich, tj. łącznie po 1.000 zł miesięcznie na czas trwania postępowania, poczynając od dnia od dnia 25 kwietnia 2017 r. do 10 – ego dnia każdego miesiąca,
z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,
do rąk matki małoletnich powodów B. Ś. (pkt 1) oraz oddalił wniosek
o udzielenie zabezpieczenia w pozostałym zakresie (pkt 2).

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że kwota udzielonego zabezpieczenia jest adekwatna do zarobkowych i majątkowych możliwości pozwanego oraz uzasadnionych potrzeb powodów, które w ten sposób zostaną zabezpieczone.

Od powyższego postanowienia pozwany wniósł zażalenie, zaskarżając je w części,
w jakiej pozwany R. J. został zobowiązany do łożenia na rzecz małoletnich powodów kwoty przekraczającej po 300 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich, tj. łączną kwotę 600 zł miesięcznie.

Skarżący zarzucił zaskarżonemu postanowieniu:

- naruszenia prawa materialnego, a mianowicie art. 135 § l k.r.o. poprzez ustalenie, że zobowiązanie pozwanego do tymczasowego łożenia na rzecz małoletnich braci F.
i A. rodzeństwa J. alimentów w łącznej kwocie 1.000 zł miesięcznie (po 500 złotych miesięcznie na każdego z małoletnich powodów) odpowiada usprawiedliwionym potrzebom małoletnich oraz zarobkowym i majątkowym możliwościom pozwanego,

- naruszenia prawa procesowego, a mianowicie art. 730 ¹ l k.p.c. i 753 § l k.p.c. przez przyjęcie, że zostały uprawdopodobnione usprawiedliwione potrzeby małoletnich oraz że zostały uprawdopodobnione zarobkowe i majątkowe możliwości pozwanego, w tym że pozwany dysponuje możliwościami zarobkowymi uzasadniającymi łożenie przez niego tymczasowo na rzecz małoletnich F. i A. braci J. alimentów w łącznej kwocie 1.000 zł miesięcznie (po 500 złotych na rzecz każdego z małoletnich powodów).

Mając na uwadze powyższe zarzuty, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zobowiązanie pozwanego do tymczasowego łożenia na rzecz małoletnich powodów F. i A. rodz. J. alimentów w kwocie po 300 zł miesięcznie na każdego z nich, tj. w łącznej kwocie po 600 złotych miesięcznie
i oddalenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia w pozostałym zakresie, jak również
o zasądzenie od małoletnich powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego
w postępowaniu zażaleniowym według norm przepisanych; ewentualnie – o uchylenie postanowienia w zaskarżonej części i w tym zakresie przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Pleszewie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego.

W odpowiedzi na zażalenie strona powodowa wniosła o jego oddalenie oraz
o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Jak zasadnie wskazał Sąd Rejonowy, z dyspozycji art. 135 § 1 i § 2 k.r.o. wynika, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, przy czym wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać w całości lub części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Trafny jest zarzut, że nie zostały w dostateczny sposób uprawdopodobnione zarobkowe i majątkowe możliwości pozwanego, co umożliwiałoby przyjęcie, że pozwany dysponuje możliwościami zarobkowymi uzasadniającymi łożenie przez niego tymczasowo na rzecz małoletnich F. i A. rodz. J. alimentów w łącznej kwocie 1.000 zł miesięcznie (po 500 złotych na rzecz każdego z małoletnich powodów). W treści pozwu strona powodowa twierdziła, że pozwany osiąga dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę
w wysokości 3.000 zł netto miesięcznie. Tymczasem w treści zażalenia pozwany twierdzi,
że przedmiotowy dochód wynosi 2.600 zł netto miesięcznie. W tym stanie rzeczy, do czasu ustalenia dochodu faktycznie osiąganego przez pozwanego, zasadne jest obniżenie wymiaru obowiązku alimentacyjnego pozwanego wobec małoletnich powodów do kwoty 400 zł miesięcznie.

Jednocześnie nie zasługują na uwzględnienie zarzuty pozwanego w zakresie,
w którym kwestionuje uprawdopodobnione przez stronę powodową usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów, w zakresie ustalonym w pisemnych motywach zaskarżonego postanowienia. Przedmiotowe kwoty zostały ustalone na poziomie adekwatnym do normalnych kosztów utrzymania dzieci w wieku małoletnich powodów, a przy tym pozostają w odpowiedniej proporcji do wskazanych przez pozwanego kosztów jego własnego utrzymania, skoro np. na zakup środków czystości oraz leków i witamin pozwany przeznacza miesięcznie łączną kwotę 250 zł, a adekwatne wydatki ponoszone na rzecz małoletnich powodów zostały ustalone w kwocie po 100 zł na rzecz każdego z nich.

Dlatego, na podstawie przepisu art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. – orzeczono, jak w punkcie 1. sentencji.

W pozostałym zakresie zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.
w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie przepisu art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 zd. 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSO Janusz Roszewski SSO Jacek Chmura SSO Barbara Mokras