Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 209/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 listopada 2015 roku - nr (...) - Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił R. B. umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od sierpnia 2008 roku do lutego 2009 roku w łącznej kwocie 5.076,86 zł w tym z tytułu: składek - 3.330,26 zł, odsetek - 1.685,00 zł oraz kosztów upomnienia - 61,60 zł oraz na Fundusz Pracy za okres od sierpnia 2008 roku do lutego 2009 roku w łącznej kwocie 531,15 zł w tym z tytułu: składek - 311,55 zł, odsetek - 158,00 zł oraz kosztów upomnienia - 61,60 zł. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że w dniu 14 października 2015 roku upłynął 12 - miesięczny termin na uregulowanie należności niepodlegających umorzeniu liczony od dnia uprawomocnienia się decyzji określającej warunki umorzenia należności z tytułu składek. W dniu 3 września 2014 roku organ rentowy wydał bowiem decyzję nr (...), w której określił należności podlegające umorzeniu i wskazał, że warunkiem ich umorzenia jest spłata należności niepodlegających umorzeniu wskazanych w tabelarycznym załączniku do decyzji. Decyzja ta jest prawomocna od dnia 14 października 2014 roku. Z dokumentów rozliczeniowych i płatniczych zewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS wynika, że na dzień wydania decyzji na koncie rozliczeniowym R. B. figurują należności niepodlegające umorzeniu, określone w art. 1 ust. 10 ustawy z dnia 9 listopada 2012 roku o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność.

/decyzja - k. 107 - 109 akt ZUS/

Odwołanie od ww. decyzji w dniu 5 stycznia 2016 roku złożył R. B. wnosząc o jej zmianę poprzez umorzenie należności z tytułu nieopłaconych składek na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych. W uzasadnieniu wnioskodawca podnosił, że spełnił wszystkie warunki wymagane do umorzenia należności.

/odwołanie - k. 2 – 3, koperta – k.4/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 29 stycznia 2016 roku, organ rentowy wniósł o jego oddalenie i podtrzymał zasadność wydanej decyzji, wskazując, że należności wymagalne i niepodlegające umorzeniu należało uregulować lub ubiegać się o ich ratalną spłatę w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji z dnia 3 września 2014 roku - znak (...), określającej kwoty podlegające umorzeniu oraz warunki, jakie trzeba spełnić, aby należności mogły zostać umorzone.

/odpowiedź na odwołanie - k. 5 - 5 verte/

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie. Wnioskodawca poparł odwołanie i oświadczył, że zapłacił należności niepodlegające umorzeniu. Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

/stanowiska stron - e-protokół z dnia 19 lipca 2017 roku - 00:00:53 - 00:12:47 - płyta
- k. 116/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

R. B. od dnia 1 listopada 2001 roku prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...).

/okoliczność bezsporna, a nadto: wniosek - k. 1 akt ZUS; wydruk z (...) k. 12/

W dniu 8 lutego 2013 roku R. B. wniósł o umorzenie należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia: emerytalne, rentowe
i wypadkowe, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy, za okres od grudnia 2007 roku do grudnia 2009 roku, do których opłacania był zobowiązany z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności.

/okoliczność bezsporna, a nadto: wniosek - k. 1 akt ZUS/

Postanowieniem z dnia 20 lutego 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. zawiesił postępowanie w przedmiocie wniosku R. B. z dnia
8 lutego 2013 roku do czasu wydania przez Komisję Europejską decyzji stwierdzającej, czy umorzenie należności z tytułu składek na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2012 roku
o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność w stosunku do osób, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 tej ustawy stanowi pomoc publiczną zgodną z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

/okoliczność bezsporna, a nadto: postanowienie - k. 22 - 23 akt ZUS/

Decyzją z dnia 20 lutego 2013 roku organ rentowy umorzył postępowanie w zakresie umorzenia należności z tytułu składek za okres od marca do grudnia 2009 roku, wskazując, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy abolicyjnej umorzeniu podlegają jedynie należności za okres od 1 stycznia 1999 roku do 28 lutego 2009 roku.

/okoliczność bezsporna, a nadto: decyzja - k. 24 - 25 akt ZUS/

W dniu 14 maja 2013 roku R. B. wniósł o umorzenie nieopłaconych należności na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe - całości zadłużenia za okres objęty ustawą z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności, którą nadal prowadzi.

/okoliczność bezsporna, a nadto: wniosek - k. 64 akt ZUS/

Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2013 roku organ rentowy podjął zawieszone postępowanie w sprawie z wniosku z dnia 17 stycznia 2013 roku (wpływ - 8 lutego 2013 roku). W uzasadnieniu wskazał, że ustała przyczyna zawieszenia, ponieważ decyzją Komisji Europejskiej przekazaną w dniu 21 listopada 2013 r. Państwu Polskiemu, umorzenie należność, z tytułu składek na podstawie przepisów ustawy abolicyjnej z dnia 9 listopada 2012 r. osobom, które w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 28 lutego 2009 r. obowiązkowo podlegały ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz prowadziły w/w działalność w dniu 1 września 2012r. nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana Traktatu Dz. Urz. UE C 83 z dnia 30 marca
2010 r.).

/okoliczność bezsporna, a nadto: postanowienie - k. 89 - 90 akt ZUS/

Postanowieniem z dnia 26 lutego 2014 roku organ rentowy zawiesił postępowanie w sprawie z wniosku R. B. z dnia 17 stycznia 2013 roku (wpływ - 8 lutego 2013 roku) do czasu uprawomocnienia się decyzji z dnia 9 maja 2012 roku wyłączającej wnioskodawcę z ubezpieczeń społecznych osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz płatnika (...) S.A., od której wnioskodawca złożył odwołanie.

/okoliczność bezsporna, a nadto: postanowienie - k. 107 - 108 akt ZUS/

Postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2014 roku organ rentowy podjął zawieszone postępowanie wobec wydania przez Sąd Okręgowy w Łodzi w dniu 25 czerwca 2013 roku wyroku oddalającego odwołanie z dnia 9 maja 2012 roku złożone przez R. B..

/okoliczność bezsporna, a nadto: postanowienie - k. 113 - 114 akt ZUS/

Decyzją z dnia 3 września 2014 roku ZUS II Oddział w Ł. określił należności podlegające umorzeniu i wskazał, ze warunkiem ich umorzenia jest spłata należności niepodlegających umorzeniu wymienionych w załączniku do decyzji. Organ Rentowy wskazał, że należności z tytułu składek za okres od 1 stycznia 1999 roku nieobjęte postępowaniem o umorzenie, należy uregulować w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji wraz z odsetkami naliczonymi do dnia wpłaty włącznie lub w terminie wynikającym z zawartej umowy o rozłożenie zadłużenia na raty, o ile taka umowa zostanie zawarta w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji określającej warunki umorzenia. W decyzji zawarte było też pouczenie o prawie, sposobie i terminie wniesienia odwołania.

/okoliczność bezsporna, a nadto: decyzja - k. 120 - 123 akt ZUS/

Decyzja z dnia 3 września 2014 roku została doręczona wnioskodawcy w dniu
12 września 2014 roku.

/okoliczność bezsporna, a nadto: potwierdzenie odbioru - k. 114 - 115 akt ZUS/

Wnioskodawca nie złożył odwołania od ww. decyzji.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 12 listopada 2014 roku wnioskodawca wniósł o rozpatrzenie wniosku o umorzenie należności z tytułu składek z dnia 17 stycznia 2013 roku (wpływ - 8 lutego 2013 roku). W odpowiedzi - pismem z dnia 11 grudnia 2014 roku organ rentowy jeszcze raz poinformował wnioskodawcę o warunkach umorzenia i wskazał, że na dzień sporządzenia pisma na koncie rozliczeniowym R. B. nadal figurują należności niepodlegające umorzeniu. Pismo to zostało doręczone wnioskodawcy w dniu 15 grudnia 2014 roku.

/okoliczności bezsporne, a nadto: pismo - k. 174 akt ZUS; pismo wraz z potwierdzeniem odbioru - k. 177 - 180 akt ZUS/

W dniu 22 grudnia 2014 roku wnioskodawca złożył kolejny wniosek o umorzenie należności z tytułu składek za okres od 1 stycznia 1999 roku do dnia 28 lutego 2009 roku.

/okoliczności bezsporne, wniosek - k. 181 akt ZUS/

Decyzją z dnia 8 stycznia 2015 roku organ rentowy umorzył postępowanie w zakresie umorzenia należności z tytułu składek za okres od 1 stycznia 1999 roku do dnia 28 lutego 2009 roku, wskazując, że decyzja z dnia 3 września 2014 roku jest prawomocna od dnia
14 października 2014 roku, wobec czego ma powagę rzeczy osądzonej w zakresie nią objętym. Decyzja ta została wnioskodawcy doręczona w dniu 16 stycznia 2016 roku.

/okoliczności bezsporne, decyzja wraz z potwierdzeniem odbioru - k. 184 - 186 akt ZUS/

Pismem z dnia 14 stycznia 2015 roku wnioskodawca wniósł o doręczenie decyzji z dnia 3 września 2014 roku, podnosząc że wcześniej jej nie otrzymał.

/okoliczności bezsporne, pismo - k. 187 akt ZUS/

Pismem z dnia 12 listopada 2015 roku organ rentowy zawiadomił wnioskodawcę o tym, że z dniem 14 października 2015 roku upłynął 12 - miesięczny termin na uregulowanie należności niepodlegających umorzeniu, liczony od dnia uprawomocnienia się decyzji określającej warunki umorzenia składek z dnia 3 września 2014 roku. ZUS wyznaczył wnioskodawcy 7 - dniowy termin liczony od dnia doręczenia zawiadomienia do wypowiedzenia się w zakresie zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Zawiadomienie zostało wnioskodawcy doręczone w dniu 16 listopada 2015 roku.

/okoliczności bezsporne, zawiadomienie wraz z potwierdzeniem odbioru - k. 193 - 195/

Wysokość zadłużenia wnioskodawcy z tytułu wszystkich składek na dzień
14 października 2015 roku wynosi 4 460,15 zł. Zadłużenie wnioskodawcy wobec ZUS w rozbiciu na poszczególne rodzaje składek przedstawia się następująco:

- składki na ubezpieczenie społeczne: łącznie 3 627,47 zł, z tego należność główna podlegająca umorzeniu wynosi 3 330,26 zł, a należność główna niepodlegająca umorzeniu - 297,21 zł;

- składki na Fundusz Pracy: łącznie 832,68 zł, z tego należność główna podlegająca umorzeniu wynosi 311,55 zł., a należność główna niepodlegająca umorzeniu - 521,13 zł. (334,70 zł.+ 186,43 zł.).

Łącznie należności wnioskodawcy wobec ZUS podlegające umorzeniu - tj. należność główna, odsetki, koszty egzekucji, koszty upomnienia wynoszą - 5 916,81 zł, z czego na ubezpieczenie społeczne - 5 346 46 zł, a na Fundusz Pracy - 570,35 zł. Wszystkie należności ZUS niepodlegające umorzeniu tj. należność główna, odsetki, koszty egzekucji wynoszą łącznie - 1.762,23 zł - z czego na ubezpieczenie społeczne - 625,10 zł, na ubezpieczenie zdrowotne - 142,20 zł, a na Fundusz Pracy - 994 93 zł. (648,90 zł. + 346,03zł.).

/pisemna opinia biegłej z zakresu rachunkowości - k. 75 - 80 i 99/

Wnioskodawca otrzymał zaświadczenia o niezaleganiu w opłacaniu składek na dzień 28 marca 2008 roku, 17 marca 2009 roku, 13 kwietnia 2010 roku.

/okoliczności bezsporne, zaświadczenia - k. 111 - 113/

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy, w tym w aktach ZUS. Tak ustalony stan faktyczny uznać należy w większości za bezsporny. Wnioskodawca nie kwestionował opinii biegłej z zakresu rachunkowości, z której jednoznacznie wynika, jaka jest wysokość należności podlegających i niepodlegających umorzeniu na dzień 14 października 2015 roku. Dla rozstrzygnięcia sprawy istotnym było bowiem, jaka jest wysokość zadłużenia na dzień, w którym upłynął 12 – miesięczny termin na uregulowanie należności niepodlegających umorzeniu liczony od dnia uprawomocnienia się decyzji z dnia 3 września 2014 roku – określającej warunki umorzenia. Z tych względów Sąd nie uwzględnił wniosku skarżącego o wyliczenie wysokości zadłużenia na grudzień 2015 roku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie i jako takie podlega oddaleniu.

W dniu 15 stycznia 2013 roku weszła w życie ustawa z dnia 9 listopada 2012 roku
o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność ( Dz. U. z 2012 roku, poz. 1551).

Ustawa ta – zwana też ustawą abolicyjną - przewiduje możliwość umorzenia składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne i na Fundusz Pracy oraz odsetek za zwłokę i pozostałych powstałych kosztów (w tym kosztów egzekucyjnych), dla wszystkich osób prowadzących pozarolniczą działalność, które w okresie od dnia 1 stycznia 1999 roku do dnia 28 lutego 2009 roku podlegały obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu
i rentowemu oraz wypadkowemu, z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności i nie opłaciły należnych z tego tytułu składek.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy abolicyjnej, na wniosek osoby podlegającej
w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 roku obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.):

1) która przed dniem 1 września 2012 r. zakończyła prowadzenie pozarolniczej działalności
i nie prowadzi jej w dniu wydania decyzji, o której mowa w ust. 8,

2) innej niż wymieniona w pkt 1

- umarza się nieopłacone składki na te ubezpieczenia za okres od dnia 1 stycznia 1999 roku do dnia 28 lutego 2009 roku oraz należne od nich odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, koszty upomnienia, opłaty dodatkowe, a także koszty egzekucyjne naliczone przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego.

W ustępie 2 art. 1 ustawy abolicyjnej przewidziano, że w przypadku osób prowadzących pozarolniczą działalność, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy wymienionej w ust. 1, wniosek o umorzenie składa płatnik składek. Natomiast w ustępie
3 art. 1 ustawy abolicyjnej postanowiono, że w przypadku, gdy płatnik, o którym mowa
w ust. 2, zakończył prowadzenie pozarolniczej działalności, wniosek o umorzenie składa osoba, o której mowa w ust. 1.

Stosownie zaś do dyspozycji ust. 6 art. 1 ustawy abolicyjnej umorzenie należności,
o których mowa w ust. 1, skutkuje umorzeniem nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne i na Fundusz Pracy za ten sam okres oraz należnych od nich, za ten sam okres, odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat dodatkowych, a także kosztów egzekucyjnych naliczonych przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego.

Zgodnie z uregulowaniem art. 1 ust. 8 powołanej ustawy Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję określającą warunki umorzenia, w której ustala także kwoty należności, o których mowa w ust. 1 i 6, z wyłączeniem kosztów egzekucyjnych.

Warunkiem umorzenia należności, o których mowa w ust. 1 i 6, jest nieposiadanie na dzień wydania decyzji, o której mowa w ust. 13 pkt 1, niepodlegających umorzeniu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz na Fundusz Emerytur Pomostowych, za okres od dnia 1 stycznia 1999 r., do opłacenia których zobowiązana jest osoba prowadząca pozarolniczą działalność lub płatnik składek, o którym mowa w ust. 2, oraz należnych od tych składek odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat dodatkowych, a także kosztów egzekucyjnych naliczonych przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego (ust. 10 art. 1 ustawy abolicyjnej).

Zgodnie zaś z treścią ust. 11 przywołanej ustawy niepodlegające umorzeniu należności, o których mowa w ust. 10, podlegają spłacie w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji, o której mowa w ust. 8.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję o odmowie umorzenia należności,
o których mowa w ust. 1 i 6 - w przypadku niespełnienia warunku, o którym mowa w ust. 10,
z uwzględnieniem ust. 7, 11 i 12 (ust. 13 ustawy abolicyjnej).

Powołana ustawa w art. 1 ust. 12 ustawy abolicyjnej stanowi, że w przypadku, gdy
w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji, o której mowa w ust. 8, niepodlegające umorzeniu należności, z wyłączeniem składek finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, zostaną rozłożone na raty albo zostanie odroczony termin ich płatności, warunek, o którym mowa w ust. 10, uważa się za spełniony po ich opłaceniu.

Wskazać jednak w tym miejscu należy, że cytowana ustawa z dnia 9 listopada 2012 roku wyraźnie przewiduje dwa postępowania prowadzone przez ZUS, które kończą się wydaniem merytorycznej decyzji, a mianowicie postępowanie w sprawie określenia warunków umorzenia należności (jedna decyzja) oraz postępowanie w sprawie umorzenia należności (druga decyzja). Konieczność wydania przez ZUS w toku postępowania abolicyjnego dwóch merytorycznych decyzji wynika nie tylko z ich jednoznacznego wymienienia w omawianej ustawie - w art. 1 ust.8 i art.1 ust.13, ale również z przepisu art. 1 ust.16, zgodnie z którym od decyzji, o których mowa w ust.8 i 13, przysługuje odwołanie.

Ponieważ wnioskodawca nie zaskarżył decyzji z dnia 3 września 2014 roku w sprawie określenia warunków umorzenia należności, stała się ona prawomocna , a zatem w dalszym toku postępowania badaniu podlegała jedynie okoliczność uregulowania przez wnioskodawcę należności niepodlegających umorzeniu.

R. B. osobiście odebrał decyzję z dnia 3 września 2014 roku w dniu 12 września 2014 roku. Z jej treści mógł się dowiedzieć, że obowiązuje go 12 - miesięczny termin na spłacenie należności niepodlegających umorzeniu oraz że jest to warunkiem umorzenia tych należności z tytułu składek, które umorzeniu podlegają. Decyzja była jasno sformułowana, zawierała wszelkie niezbędne informacje oraz pouczenie o prawie, sposobie
i terminie jej zaskarżenia. Uprawomocnienie się decyzji o umorzeniu nastąpiło w dniu
14 października 2014 roku, zgodnie z art. 477 9 § 1 k.p.c., a zatem z dniem 14 października 2015 roku upłynął 12 - miesięczny termin na uregulowanie należności niepodlegających umorzeniu.

Pamiętać należy, że umorzenie jest instytucją wyjątkową, ponieważ oznacza brak możliwości wyegzekwowania należności z tytuł nieopłaconych składek od podmiotów zobowiązanych do ich uregulowania, podczas gdy terminowe opłacanie należnych składek jest obowiązkiem płatników.

Wnioskodawca jest osoba prowadzącą działalność gospodarczą, od której można wymagać należytej dbałości o swoje interesy oraz zrozumienia przepisów regulujących zainicjowane przez niego postępowanie. R. B. wiedział, że ma zaległości
w opłacaniu składek, dlatego złożył wniosek o ich umorzenie. Wskazać należy, że ostatni taki wniosek złożył jeszcze w dniu 22 grudnia 2014 roku. Wnioskodawca z nieznanych przyczyn nie zastosował się do decyzji z dnia 3 września 2014 roku. Art. 1 ustawy abolicyjnej określa 12 - miesięczny termin na spłatę zadłużenia niepodlegającego umorzeniu, ewentualnie na zawarcie układu ratalnego, który wydłuża okres spłaty w przypadku terminowego uiszczania kolejnych rat. Termin ten jest zatem zawity, a jego niedopełnienie skutkuje odmową umorzenia należności. W konsekwencji postępowania wnioskodawcy musiała zostać wydana decyzja z dnia 30 listopada 2015 roku - nr (...), którą Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił mu umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od sierpnia 2008 roku do lutego 2009 roku.

Nie mają przy tym znaczenia złożone przez wnioskodawcę zaświadczenia
o niezaleganiu w opłacaniu składek. Nawet jeśli organ rentowy wydał wnioskodawcy zaświadczenia o braku zaległości na dzień: 28 marca 2008 roku, 17 marca 2009 roku
i 13 kwietnia 2010 roku, to pozostaje to bez wpływu dla odpowiedzialności wnioskodawcy
w zakresie stwierdzonych później zaległości, których umorzenia sam się domagał w 2013 roku, co jak już wcześniej wskazano oznacza, że wiedział o ich istnieniu. Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma obowiązek gromadzić na kontach rzetelne (czyli wiarygodne, prawdziwe i zweryfikowane) oraz kompletne informacje dotyczące płatników składek. Jednakże nawet naruszenie powyższego obowiązku przez organ rentowy nie sanuje naruszenia obowiązków spoczywających na płatniku składek, na którym spoczywa obowiązek prawidłowego obliczenia należnych składek i następnie terminowego ich opłacenia ( tak też SN w wyroku
z dnia 28 marca 2012 r., sygn. II UK 170/11, publ. LEX nr 1171004
). Należy także zauważyć, że organ rentowy w dniu 9 maja 2012 roku wydał decyzję o wyłączeniu wnioskodawcy z ubezpieczeń społecznych osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz płatnika (...) S.A. w okresie od dnia 12 marca 2008 roku do 28 lutego 2009 roku i od
1 marca 2009 roku do nadal, co niewątpliwie miało wpływ na wysokość zadłużenia wnioskodawcy z tytułu składek. Wydane zatem wcześniej przez organ rentowy zaświadczenia o niezaleganiu w opłacaniu składek pozostają bez wpływu na rozstrzygnięcie sprawy.

Opinia biegłej potwierdziła istnienie na dzień 14 października 2015 roku niepodlegających umorzeniu zaległości składkowych wnioskodawcy na koncie ZUS. Wszystkie należności ZUS niepodlegające umorzeniu tj. należność główna, odsetki, koszty egzekucji wynoszą łącznie - 1.762,23 zł - z czego na ubezpieczenie społeczne - 625,10 zł, na ubezpieczenie zdrowotne - 142,20 zł, a na Fundusz Pracy - 994 93 zł. (648,90 zł. + 346,03zł.). Organ rentowy nie miał zatem podstaw do umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od sierpnia 2008 roku do lutego 2009 roku. Do dnia
14 października 2015 roku wnioskodawca nie uregulował należności niepodlegających umorzeniu, ani nie zawarł umowy o rozłożenie na raty należności niepodlegających umorzeniu.

Decyzja ZUS II Oddziału w Ł. z dnia 30 listopada 2015 roku - nr (...) jest zatem prawidłowa.

Mając powyższe na względzie Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie w niniejszej sprawie jako niezasadne.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy z pouczeniem o prawie, sposobie i terminie wniesienia apelacji.

11 września 2017 roku

M.U.