Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2017 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Teteruk

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2017 r. w Legnicy

sprawy z wniosku B. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania B. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 10 maja 2017 r.

znak (...)

oddala odwołanie

SSO Krzysztof Główczyński

Sygn. akt VU 557/17

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 10 maja 2017r. odmówił B. G. prawa do emerytury pomostowej ponieważ na dzień 01 stycznia 2009 r. nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, wynoszącego co najmniej 15 lat, oraz nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

W odwołaniu od powyższej decyzji B. G. wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie mu emerytury pomostowej. W uzasadnieniu wskazał, że organ rentowy wziął pod uwagę jedynie świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze z dnia 06 lutego 2017 r. a powinien wziąć pod uwagę także inne okresy pracy wyczerpujące znamiona prac, o których mowa w poz. 1 załącznika nr 1 ustawy o emeryturach pomostowych, jako pracy w szczególnych warunkach. Kierując się wykazem A, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. (Dz. U. Nr 8, poz. 43) wnioskodawca wyraził przekonanie, że jako okresy jego pracy w szczególnych warunkach, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i ust. 3 ustawy o emeryturach pomostowych powinny być uwzględnione okresy:

- od 01 stycznia 1985 r. do 28 lutego 1985 r. i od 01 kwietnia 1985 r. do 30 listopada 1985 r. - maszynista urządzeń za i wyładowczych,

- od 01 października 1990 r. do 01 stycznia 1991 r. - operator zespołu maszyn i urządzeń przeróbczych plus sztygar zmianowy,

- 01 lutego 1991 r. do 31 stycznia 1992 r. - operator zespołu maszyn i urządzeń przeróbczych plus dozorca

wymienione w stanowiącym załącznik nr 1 wykazie A, dział III poz. 51,

- 01 lutego 1992 r. do 31 grudnia 2008 r. - sztygar zmianowy

wymienione w stanowiącym załącznik nr 1 wykazie A dział XIV poz. 24.

Wnioskodawca podał, że praca na stanowisku sztygara zmianowego związana jest z organizowaniem i kierowaniem pracą oddziału oraz kontrolowaniem stanowisk pracy, nadzorem nad wykonywanymi robotami i procesami technologicznymi w dziale przeróbki i wzbogacania rud. Prace dozoru i nadzoru są wykonywane bezpośrednio przy przeróbce i wzbogacaniu rud, gdyż są związane ze stałą kontrolą i zapewnieniem ciągłości procesu technologicznego. Prace te wymagają bardzo dużego wysiłku fizycznego, którego miernikiem jest wielkość efektywnego wydatku energetycznego na zmianie roboczej. Praca dozoru związana jest ze stałą kontrolą i nadzorem, która wymaga częstego chodzenia po poziomach i pomiędzy nimi, w tym schodach oraz podestach. Stąd wniosek, że jest ona pracą fizyczną w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych. Praca dozoru i nadzoru przeróbki mechanicznej rud metali i ich wzbogacania była uznawana za wykonywaną bezpośrednio przy przeróbce węgla już w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołania, wskazując w uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie.

Sąd ustalił, co następuje:

Wnioskodawca B. G., ur. (...), z dniem (...) ukończył 60 lat i nadal pozostaje w stosunku pracy, którego nie rozwiązał. Rozpatrzywszy jego wniosek z dnia 04 kwietnia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 10 maja 2017r. odmówił B. G. prawa do emerytury pomostowej ponieważ na dzień 01 stycznia 2009 r. nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, wynoszącego co najmniej 15 lat, oraz nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą. Organ rentowy podał, iż do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach w myśl art. 49 ustawy pomostowej zostały zaliczone okresy zatrudnienia od 07 września 1976 r. do 24 października 1976 r., od 17 listopada 1978 r. do 31 grudnia 1984 r., od 01 marca 1985 r. do 31 stycznia 1985 r., od 01 grudnia 1985 r. do 30 września 1990 r., łącznie 11 lat 2 miesiące i 2 dni.

(o k o l i c z n o ś c i n i e s p o r n e)

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 4 w związku z art. 49 ustawy z dnia ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U.2015.965 ze zm.), emerytura pomostowa przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki: urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.; ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat; osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn; ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn; przed dniem 01 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS; po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3; nastąpiło rozwiązanie z nim stosunku pracy. Wszystkie określone przepisem art. 4 warunki muszą być spełnione łącznie, a tymczasem – jak wynika z uzasadnienia decyzji odmownej – ubezpieczony nie spełnia warunków określonych w pkt 5 i 6.

W odwołaniu wnioskodawca kwestionuje ustalenie zaskarżonej decyzji jedynie w części wskazującej na niespełnienie warunku wymaganego na dzień 01 stycznia 2009 r, wynoszącego co najmniej 15 lat, okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, wskazując na fakt wykonywania takiej pracy także w innych jeszcze, pominiętych przez organ rentowy okresach. Tymczasem podstawę odmowy przyznania prawa do emerytury pomostowej stanowiło także ustalenie, iż B. G. nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

W tym kontekście należy wskazać, że przepis art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych bardzo wyraźnie stanowi, iż jednym z nieodzownych warunków przyznania prawa do emerytury pomostowej jest wymóg rozwiązania z ubezpieczonym stosunku pracy. Na konieczność rozwiązania stosunku pracy, jako nieodzowną przesłankę przyznania prawa do emerytury pomostowej wskazuje się także w orzecznictwie. W tym zakresie Sąd Apelacyjny w Katowicach – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w wyroku z dnia 09 sierpnia 2016 r., sygn. akt III AUa 1083/16 ( Legalis numer 1509029) stwierdził, iż nawet gdyby ubezpieczona osiągnęła 15 lat pracy w szczególnych warunkach, to i tak nie nabyłaby prawa do emerytury pomostowej. Wbrew wymogom wynikającym z art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 965), nie rozwiązała bowiem stosunku pracy. Sąd w pełni podziela także pogląd wyrażony w wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 27 maja 2015 r., sygn. akt III AUa 623/15 Legalis numer 1315373), iż zgodnie z art. 100 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, w przypadku emerytur pomostowych – dodatkowo po rozwiązaniu stosunku pracy. Ubezpieczony może spełnić warunki do przyznania emerytury pomostowej w dacie późniejszej niż złożenie wniosku, a przed wydaniem decyzji przez organ rentowy.

Skoro zatem B. G. nadal pozostaje w stosunku pracy, który nie został z nim rozwiązany, bezprzedmiotowe są rozważania w przedmiocie charakteru jego pracy wykonywanej po dniu 31 grudnia 2008 r. Niezależnie bowiem od dokonanej w tym zakresie oceny, oparta na niespornym ustaleniu wskazującym na nierozwiązanie stosunku pracy - jako nieodzownej przesłance warunkującej przyznanie prawa do emerytury pomostowej - zaskarżona decyzja jest uzasadniona. W uzupełnieniu należy wskazać, że postępowanie w sprawach z zakresu ubezpieczeń ma charakter rozpoznawczy i kontrolny. Pierwsza właściwość skupia uwagę na samodzielnej ocenie przesłanek warunkujących prawo do świadczenia, druga ogniskuje się na ocenie zasadności rozstrzygnięcia dokonanego przez organ rentowy. Założenie przez sąd, że ubezpieczony nie spełnia jednego z kumulatywnych warunków uzasadniających przyznanie emerytury, zwalnia go od badania pozostałych. W tym wypadku funkcja kontrolna postępowania ma charakter dominujący, co oznacza, że sąd nie ma obowiązku realizować powinności rozpoznawczych, gdyż te w ostatecznym rozrachunku nie doprowadzą i tak do przyznania ubezpieczonemu świadczenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 04 września 2014 r., I UK 7/14; LEX nr 1511381).

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.