Sygn. akt IV Ka 513/17
Dnia 13 września 2017 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Ewa Rusin (spr.) |
Sędziowie: |
SSO Adam Pietrzak SSO Tomasz Wysocki |
Protokolant: |
Magdalena Telesz |
przy udziale Grzegorza Howorskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej,
po rozpoznaniu w dniu 13 września 2017 r.
sprawyS. M.
syna M. i B. z domu O.
urodzonego (...) w N.
o wyrok łączny
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Kłodzku
z dnia 21 czerwca 2017 r. sygnatura akt VI K 181/17
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Sygn. akt IV Ka 513/17
Sąd Rejonowy w Kłodzku w wyroku łącznym z dnia 21 czerwca 2017r. sygn. akt VI K 181 /17 przyjął, że S. M. został skazany prawomocnie wyrokami:
I. Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 25 maja 2016 roku (sygn. akt II K 91/16) za czyn określony art. 178a § 1 kk na karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, a którą to karę ograniczenia wolności postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 08 listopada 2016 roku (sygn. akt II Ko 831/16) zamieniono na zastępczą karę pozbawienia wolności w wymiarze 180 (stu osiemdziesięciu) dni, i którą to zastępczą karę pozbawienia wolności odbywa od dnia 22 marca 2017 roku;
II. Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 08 marca 2017 roku (sygn. akt II K 431/16) za ciąg przestępstw określonych art. 178a§4 lek w zw. z art. 91§1 kk na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;
Po czym :
I. Na podstawie art. 91 § 2 kk i art. 87§1kk połączył orzeczone wobec skazanego S. M. kary ograniczenia wolności i pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi pod pkt I i II części wstępnej wyroku łącznego, po przyjęciu, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności i wymierzył skazanemu S. M. karę łączną 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której to kary łącznej pozbawienia wolności na podstawie art. 577 kpk zaliczył skazanemu okres odbytej już częściowo zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 08 listopada 2016 roku (sygn. akt II Ko 831/16) od dnia 22 marca 2017 roku do dnia 21 czerwca 2017 roku;
II. Odrębnemu wykonaniu pozostawił dalsze rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach opisanych pod pkt I i II części wstępnej wyroku łącznego, a nie będących przedmiotem wyroku łącznego;
III. Zwolnił skazanego w całości od ponoszenia kosztów sądowych związanych z orzeczeniem kary łącznej pozbawienia wolności wyrokiem łącznym zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek Skarbu Państwa.
Z wyrokiem tym w nie pogodził się prokurator.
Apelujący na zasadzie art 425 k.p.k. oraz art. 444 k.p.k, powyższy wyrok zaskarżył w całości - na niekorzyść oskarżonego. Na podstawie art. 438 pkt 1 kpk wyrokowi temu zarzucił obrazę prawa materialnego, tj. art. 90 § 2 kk polegającą na bezpodstawnym pominięciu tego przepisu i w rezultacie niezastosowaniu przepisów dot. kary łącznej do jednorodzajowych środków karnych w postaci zakazu prowadzenia pojazdów orzeczonych wyrokami objętymi wyrokiem łącznym, tj. Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 25 maja 2016 r, (IIK 91/16) na okres 5 lat oraz Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 8 marca 2017 r. (II K 431/16) na okres - dożywotnio, podczas gdy treść wskazanego przepisu obliguje Sąd do odpowiedniego zastosowania w takim przypadku przepisów dot. łączenia kar
Podnosząc powyższy zarzut apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie w II punkcie wyroku łącznego środka karnego dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz korekty numeracji dotychczasowych punktów rozstrzygnięć zaskarżonego wyroku –z II na III i z III na IV.
Sąd Okręgowy zważył co następuje;
Apelacja przyniosła niezamierzony przez apelującego skutek w postaci uchylenia zaskarżonego wyroku i skierowania sprawy do jej ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.
Zaskarżony wyrok jest obarczony błędnymi ustaleniami faktycznymi, mającymi wpływ na treść orzeczenia i skutkującymi rażącą obrazą prawa materialnego art. 85 §1 kk i art. 90 § 2 kk, przez co przewód sądowy musi być przeprowadzony na nowo w całości.
Przedmiotem wyroku łącznego były skazania S. M. tylko dwoma wyrokami Sądu Rejonowego w Kłodzku, zatem zbadanie istnienia warunków dla łączenia kar nie jest skomplikowane. Uszło tu jednak uwadze Sądu Rejonowego, że przedmiotowymi wyrokami jednostkowymi wymierzono skazanemu podlegające łączeniu kary ograniczenia wolności i pozbawienia wolności ale – czego nie ustalił i nie ujął w treści wyroku łącznego - także tożsame rodzajowo środki karne zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, tj. w wyroku pod sygn. akt II K 91/16 w pkt. II dyspozycji zakaz orzeczono na okres próby lat 5-ciu zaś w wyroku pod sygn. akt II K 431/16 w pkt. II dyspozycji zakaz orzeczono dożywotnio.
W myśl art. 85 § 1 kk w razie skazania sprawcy za dwa lub więcej przestępstw i wymierzenia kar tego samego rodzaju albo innych podlegających łączeniu sąd orzeka kare łączną ( podkr. SO). Treść przepisu jasno wskazuje na obligatoryjność łączenia kar, a przepis art. 90 § 2 kk nakazuje odpowiednie stosowanie regulacji o karze łącznej także do m. in. zakazów tego samego rodzaju.
Powinnością Sądu I instancji będzie dokonanie pełnych ustaleń faktycznych a następnie prawidłowe stosowanie przepisów art. 85 kk i art. 90 § 2 kk.
Na marginesie wypada także przypomnieć, że w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego występują jedynie wydatki ponoszone przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postepowania, nie wymierza się natomiast opłaty ( art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych tj. DZ. U. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.), zatem skazanego można zwolnić tylko od obowiązku ponoszenia wydatków, a nie kosztów sądowych w całości, co także błędnie orzekł Sąd Rejonowy.
Z przytoczonych względów orzeczono jak na wstępie.