Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR Magdalena Szymańska

Ławnicy: E. B.

C. S.

Protokolant: Małgorzata Wadoń

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. C.

przeciwko Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. w W.

o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie za okres pozostawania bez pracy

orzeka:

1.  powództwo oddala,

2.  zasądza od powódki J. C. na rzecz pozwanej Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. w W. kwotę 77 złotych (siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

VII P 664/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 kwietnia 2015 roku powódka J. C., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniosła pozew przeciwko Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. z siedzibą w W. o - w przypadku, gdy upłynie okres wypowiedzenia - przywrócenie powódki do pracy na poprzednich warunkach i zasądzenie wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy lub odszkodowanie w wysokości 8.947,44 zł za naruszenie przepisów o wypowiadaniu umów o pracę wskazując, że przyczyna rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem nie jest prawdziwa ( pozew k. 2-4).

W odpowiedzi na pozew pozwana spółka, reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania argumentując, że przyczyna rozwiązania z powódką umowy o pracę z powodu likwidacji stanowiska pracy jest zasadna i prawdziwa (odpowiedź na pozew k. 23-33).

Na rozprawie w dniach 21 grudnia 2015 roku i 23 maja 2016 roku Przewodnicząca bezskutecznie zapytywała o możliwość ugodowego zakończenia sporu ( protokoły rozprawy k. 126, 148)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódkę i pozwaną spółkę łączył stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia 11 września 1995 roku na stanowisku starszego referenta w pełnym wymiarze czasu pracy, od dnia 1 stycznia 2013 roku na stanowisku głównego specjalisty w Biurze (...) (umowa o pracę w a/o, porozumienie stron k. 22 cz. B a/o).

Przed wypowiedzeniem powódka pracowała w Biurze (...) ( bezsporne). Przełożoną powódki była J. D. (1) – dyrektor Biura (...) ( bezsporne). Powódka pracując w tym biurze zajmowała się profesjonalnym zarządcą nieruchomości w K., zadanie powódki polegało na monitorowaniu sposobu przeprowadzania przez niego działań i zarządzania nieruchomościami oraz szczątkowo zarządzaniem nieruchomości w P. – pomocniczo, bo głównie zajmował się tym K. M.. Powódka miała problem z wykonywaniem zadań, często korzystała z porad zewnętrznej kancelarii, co wiązało się z dodatkowymi opłatami. Powódka nie porządkowała dokumentów. Przełożona nie powierzała powódce trudnych zadań, powódka bała się szerszego zakresu obowiązków. Licencjonowany zarządca nieruchomości z K. miał w portfelu wiele nieruchomości, nie przykładał się do pracy, rolą powódki było poprawienie tej sytuacji poprzez monitorowanie jego pracy. Powódka dostawała mniejsze premie w porównaniu z innymi pracownikami biura, przełożona mówiła jej, że nie jest to premia za dokonania powódki tylko motywacyjna

W listopadzie 2014 roku pozwana przyjęła (...) S.A. w perspektywie do 2020 roku”, do wdrożenia której konieczne było dokonanie zmian w strukturze organizacyjnej oraz dostosowanie kompetencji pracowniczych do zadań, które są realizowane. Zarząd przygotował Program Dobrowolnych Odejść ( (...)). Do Programu można się było zgłosić w okresie od 22 grudnia 2014 roku do 31 stycznia 2015 roku, a rozwiązanie umów następowało nie później niż 28 lutego 2015 roku. W związku z realizacją nowej strategii podjęto decyzję o przekazaniu z dniem 1 stycznia 2015 roku zarządzania nieruchomościami do spółki (...) Sp. z o.o. (...) nieruchomościami stanowiło główne zadania Biura (...), w którym pracowała powódka, likwidacja Biura stała się konieczna. W dniu 31 grudnia 2014 roku w Biurze zatrudnionych było 10 osób łącznie z dyrektorem w tym jedna z miejscem świadczenia pracy we W..

Z dniem 1 stycznia 2015 roku wprowadzono u pozwanej w życie regulamin organizacyjny przyjęty uchwałą zarządu nr (...) z dnia 10 grudnia 2014 roku zatwierdzony uchwałą Rady Nadzorczej nr (...) z dnia 15 grudnia 2014 roku, w którym nie ma jednostki organizacyjnej, w kompetencjach której leżałoby zarządzanie nieruchomościami. Agencja nie prowadziła od tego momentu tej działalności. Spośród 10 osób zatrudnionych wcześniej w Biurze (...), w którym uprzednio pracowała powódka J. D. (1) prawniczce powierzono organizację (...) Biura (...), do którego dołączono obszar zarządzania ryzykiem. W tym zespole znaleźli się także D. J. i J. D. (2). L. S. i A. Ł. otrzymały propozycję pracy w Departamencie (...) Aktywami, do którego zostały przeniesione zadania dotychczas przez nie realizowane: L. S. zajmowała się prowadzeniem ubezpieczeń majątkowych pozwanej, a A. Ł. nadzorem na umową leasingu finansowego zwrotnego. Stanowiska pracy pozostałych pięciorga pracowników: E. K., K. M., M. R., E. S., W. S. zostały zlikwidowane. Rozwiązali oni umowy za porozumieniem stron, poza M. R. która skorzystała z (...). Spółka (...). o.o. do której zostały przekazane zadania związane z zarządzaniem nieruchomościami zaproponowała pracę E. S., K. M., W. S. i E. K. świadczącej pracę we W.. Spółka ta sama wybierała pracowników kierując się tym, które nieruchomości przejmowała, aby pracownicy, których wybierze posiadali wiedzę o owych nieruchomościach. Nieruchomość w K., którą zajmowała się powódka, jak i w P., którą powódka zajmowała się pomocniczo została sprzedana.

Powódka nie poinformowała zarządu pozwanej, że w trakcie zatrudnienia uzyskała licencję na zarządzania nieruchomościami.

Powódka odwołała się od wcześniejszego wypowiedzenia do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie, VIII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych i wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze VIII P 782/13 oddalono jej powództwo. Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 27 stycznia 2015 roku zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego i przywrócił powódkę do pracy ( sygnatura akt XXI Pa 486/14). Powódka w dniu 30 stycznia 2015 roku pisemnie zgłosiła pozwanej chęć powrotu do pracy informując, że do dnia 17 kwietnia 2015 roku przebywa na świadczeniu rehabilitacyjnym. W dniu 20 kwietnia 2015 roku po powrocie do pracy otrzymała od pracodawcy wypowiedzenie wraz z informacją o odprawie.

W kwietniu 2015 roku prowadzono rekrutację na stanowisko głównego specjalisty w Departamencie (...) Aktywami, poszukiwano osoby z wykształceniem wyższym ekonomicznym, z minimum 3 letnim doświadczeniem w pracy związanej z nadzorem właścicielskim bądź oceną sytuacji ekonomiczno-finansowej spółek, znajomością kodeksu spółek handlowych, znajomością narzędzi do oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej i gospodarczej spółek oraz umiejętnością ich wykorzystania, z rozwiniętymi umiejętnościami analitycznymi (w tym bardzo dobrą umiejętnością interpretowania sprawozdań finansowych) oraz umiejętnością modelowania finansowego. Z akt osobowych powódki wynikało, że powódka nie spełnia kwalifikacji na powyższe stanowisko, nie zgłosiła swojej oferty, nie przystąpiła do testu wiedzy. Zakres zadań na owym stanowisko nie pokrywa się z poprzednim zakresem obowiązków powódki. Do rekrutacji zgłosiło się około 90 kandydatów. Spółka znalazła osobę spełniającą warunki na powyższe stanowisko dopiero latem 2015 roku. Było to spowodowane m.in. trudnością w znalezieniu osoby o odpowiednio wysokich kwalifikacjach, która posiadałaby wiedzę zarówno z wyceny spółek jak i nadzoru właścicielskiego. Kandydaci posiadali wiedzę tylko z jednej z powyższych dziedzin, a ci którzy spełniali kryteria merytoryczne oczekiwali wynagrodzenia za pracę w wysokości wyższej niż wicedyrektor departamentu zarządzania aktywami.

(dowody: zeznania świadków: J. D. (1) k. 127-131, zeznania świadka A. K. k. 131-133, zeznania świadka M. S. k. 147-150, zeznania powódki k. 150-153, regulamin organizacyjny k. 43-102, schemat organizacyjny k. 103, ogłoszenie rekrutacyjne na stanowisko głównego specjalisty ds. nadzoru właścicielskiego wraz z e-mailem i testem wiedzy k. 104-109, stan zatrudnienia k. 109-110, wyrok SO z uzasadnieniem w a/o powódki, pismo powódki z dnia 30.01.15 zgłaszające chęć powrotu do pracy w a/o powódki).

W dniu 20 kwietnia 2015 roku powódce wręczono oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem wskazując jako przyczynę likwidację jednostki organizacyjnej – Biura (...) w której powódka była zatrudniona przed przywróceniem jej do pracy wyrokiem Sądu Okręgowego XXI Wydziału Pracy z dnia 27 stycznia 2015 roku. Z dniem 1 stycznia 2015 roku wprowadzono w życie regulamin organizacyjny przyjęty uchwałą zarządu nr (...) z dnia 10 grudnia 2014 roku zatwierdzony uchwałą Rady Nadzorczej nr (...) z dnia 15 grudnia 2014 roku, w którym nie ma jednostki organizacyjnej w kompetencjach której leżałoby zarządzanie nieruchomościami. Agencja nie prowadzi tej działalności. Po przeanalizowaniu obecnej struktury organizacyjnej oraz etatyzacji nie ma możliwości powierzenia powódce zadań w innej jednostce organizacyjnej. Dlatego też wypowiadam Pani umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia ( wypowiedzenie k. 7-8).

Zgodnie z zaświadczeniem o zarobkach, miesięczne wynagrodzenie brutto powódki obliczone wg zasad jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosiło 3.980,08 zł (k. 34) nie było kwestionowane przez pełnomocnika powódki (pismo k. 117-118).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych do akt sprawy, w tym akt osobowych powódki, których prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Sąd nie znalazł z urzędu powodów, które dyskwalifikowałyby je jako materiał dowodowy przydatny dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy stąd w ocenie Sądu stanowią dowód tego, co zostało w nich zawarte.

Ponadto Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o osobowe źródło dowodowe - zeznania świadków: J. D. (1) ( k. 127-131), A. K. ( k. 131-133), M. S. (k . 147-150), którym Sąd dał wiarę w całości, albowiem były spontaniczne logiczne, wzajemnie spójne, zgodne ze zgromadzonymi w sprawie dokumentami.

Sąd dał także wiarę częściowo zeznaniom powódki (k. 150-153), co do faktów: stawienia się do pracy po wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie, ukończenia studiów magisterskich wydziału zarządzania na UW i podyplomowych na kierunku „zarządzanie gospodarką europejską” na (...) oraz tego, że powódka nigdy nie wyceniała spółek kapitałowych. Sąd nie dał wiary stwierdzeniu powódki, że spełniała kryteria zatrudnienia na stanowisko głównego specjalisty ds. nadzoru właścicielskiego wymienione w ogłoszeniu o pracę na podstawie dalszych zeznań samej powódki.

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powódki nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sporna między stronami postępowania była przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie powódce umowy o pracę (niedotycząca pracownika).

Przyczyna wypowiedzenia nie musi zatem charakteryzować się znaczną wagą, nadzwyczajną doniosłością, czy też powodować szkód po stronie pracodawcy. Skuteczność wypowiedzenia zależy bowiem nie tylko od spełnienia formalnego wymagania wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie, lecz również od tego, czy wskazana przez pracodawcę przyczyna jest prawdziwa, rzeczywista i uzasadniona w rozumieniu art. 45§1 kp. Ciężar dowodu w zakresie wykazania okoliczności wskazanych w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę spoczywa na pozwanym pracodawcy (art. 6 kc). Wykazując zasadność wypowiedzenia, pracodawca musi przedstawić dowody potwierdzające prawdziwość i zasadność jego przyczyny.

Odnosząc powyższe rozważania prawne do ustalonego przez Sąd stanu faktycznego, przy jednoczesnej analizie wskazanej przez pracodawcę przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę z powódką należy stwierdzić, że strona pozwana uwodniła zeznaniami świadków i dołączonymi do akt dokumentami, że przyczyna wypowiedzenia była rzeczywista, konkretna i uzasadniała rozwiązanie z powódką umowy o pracę za wypowiedzeniem oraz że w chwili przywrócenie do pracy nie istniało już fizycznie i faktycznie komórka organizacyjna w której pracowała przed przywróceniem do pracy. Rozważano zatrudnienie powódki w innych jednostkach, ale bezskutecznie. Pozwana wykazała także, że na jedyne stanowisko, na które prowadzona była wówczas rekrutacja powódka nie zgłosiła swojej kandydatury i nie przystąpiła do testu wiedzy. Zważyć należy, że powódka została przywrócona na „poprzednie” warunki pracy i płacy, które już nie istniało w chwili, gdy powódka zgłosiła powrót do pracy.

Reasumując, w toku procesu pozwana udowodniła zeznaniami świadków i dowodami z dokumentów, że stanowisko powódki jak i całe biuro nie istniało w kwietniu 2015 roku. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd oddalił powództwo w pkt 1) wyroku.

W myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu wyrażonej w 98§1 kpc. Sąd zasądził na rzecz pozwanej od powoda zwrot kosztów procesu związanych z kosztami procesu w łącznej kwocie 77 zł (180 zł od roszczenia o odszkodowanie za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę stosownie do §11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa uiszczonej na k. 36), o czym orzeczono w pkt 2) wyroku.