Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 9 października 2017 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodnicząca: SSO Karolina Siwierska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu Agnieszki Krysmann

po rozpoznaniu w sprawie skazanego R. P.

z urzędu

w przedmiocie umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego

postanawia

1.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie karne w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

2.  na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 14. 08. 2017 r. skazany R. P. złożył w Sądzie Okręgowym w Poznaniu wniosek o wydanie wyroku łącznego.

Sąd Okręgowy ustalił, iż R. P. był karany następującymi prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 21. 03. 2013 r., sygn. akt III 712/12 za:

a)  przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. popełnione w dniu 16. 11. 2006 r. na karę 1 pozbawienia wolności oraz karę grzywny 20 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

b)  przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. popełnione w dniu 25. 02. 2008 r. na karę 1 pozbawienia wolności oraz karę grzywny 20 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

c)  przestępstwo z art. 306 k.k. popełnione w dniu 16. 11. 2016 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

d)  przestępstwo z art. 306 k.k. popełnione w dniu 25. 02. 2008 r. do 27. 02. 2008 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

e)  przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 11. 04. 2008 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny 20 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

f)  ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. popełnionych w dniach 2. 07. 2008 r., 05. 08. 2008 r. do 6. 08. 2008 r., od 25. 09. 2008 r. do 26. 09. 2008 r., 29. 09. 2008 r., 01.10. 2008 r., 07. 11. 2008 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny 50 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

g)  ciąg przestępstw z art. 306 k.k. popełnionych w dniach: od 2. 07. 2008 r. do 4. 07. 2008 r., od 5. 08. 2008 r. do 8. 08. 2008 r., od 25. 09. 2008 r. do 28. 09. 2008 r., od 29. 09. 2008 r. do 01. 10. 2008 r., od 1. 10. 2008 r. do 3. 10. 2008 r., od 7. 11. 2008 r. do 9. 11. 2008 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności,

h)  przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w dniu 14. 12. 2008 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny 20 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

i)  ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. popełnionych w dniach: od 17. 05. 2009 r. do 18. 05. 2009 r., od 16. 06. 2009 r. do 17. 06. 2009 r., 17. 07. 2009 r., od 19. 07. 2009 r. do 20. 07. 2009 r. na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny 50 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

j)  ciąg przestępstw z art. 306 k.k. popełnionych w dniach: od 17. 05. 2009 r. do 20. 05. 2009 r., od 16. 06. 2009 r. do 19. 06. 2009 r., od 17. 07. 2009 r. do 19. 07. 2009 r., od 19. 07. 2009 r. do 22. 07. 2009 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

k)  ciąg 67 przestępstw art. 279 § 1 k.k. popełnionych w okresie od 17/18. 11 2009 r. do 3. 12. 2010 r. na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny 100 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

l)  ciąg 68 przestępstw z art. 306 k.k. popełnionych w okresie od 17. 11. 2009 r. do 5. 12. 2010 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

m)  ciąg przestępstw z art. 270 § 1 k.k. popełnionych od 22. 11. 2009 r. do 16. 12. 2009 r. i 11. 01. 2010 r. do 21. 01. 2010 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

n)  ciąg przestępstw z art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnionych w okresie od 23. 12. 2009 r. do 14. 05. 2010 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny 50 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

o)  przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. popełnione w dniu 17. 02. 2010 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny 20 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

p)  ciąg przestępstw z art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnionych w okresie od 03. 08. 2010 r. do 17. 09. 2010 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny 50 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

q)  przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. popełnionego w dniu 16. 12. 2010 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny 20 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

przy czym powyższe kary jednostkowe pozbawienia wolności i grzywny połączono i wymierzono skazanemu karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 250 stawek dziennych po 10 zł każda stawka,

II.  AG Bad Kissingen w Niemczech z dnia 22. 07. 2014 r., sygn. akt 3 Cs 5 Js 6283/14 za przestępstwo z StGB § 53, § 267 Abs. 1, StVG § 21 Abs. 1 nr. 1 na karę grzywny 70 stawek dziennych po 30 euro każda stawka,

III.  AG Neustadt am Ruben w Niemczech z dnia 15. 12. 2014 r., sygn. akt 64 Ds. 825/14 7382 Js 72897/14 za przestępstwo z art. StGB § 242 i 56 na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat,

IV.  wyrokiem łącznym AG Neustadt am Ruben w Niemczech z dnia 26. 06. 2015 r., sygn. akt 64 Ds. 825/14 7382 Js 72897/14, którym połączono skazanemu kary wymierzone w sprawach o sygn. akt 3 Cs 5 Js 6283/14 oraz 64 Ds. 825/14 7382 Js 72897/14 i wymierzono skazanemu karę łączną 7 miesięcy i 14 dni pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono do dnia 2. 01. 2018 r.,

V.  Sądu Rejonowego w Halden w Norwegii z dnia 2. 11. 2015 r. w sprawie o sygn. akt 15-127747MED-HALD za przestępstwo z art. 162 ust. 1 i 3 pkt 1 norweskiego kodeksu karnego z 1902 r. popełnione w dniu 26. 02. 2015 r. na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, który to wyrok postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 17. 10. 2016 r., sygn. akt III Kop 10/16 został przekazany do wykonania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i Sąd określił kwalifikację prawną czynu, za który skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego w Halden w ten sposób, że wyczerpuje on według prawa polskiego znamiona przestępstwa z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Pismem z dnia 3. 02. 2017 r. skazany R. P. złożył wniosek o wydanie wyroku łącznego. Postanowieniem z dnia 6. 03. 2017 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu w sprawie III K 29/17 umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego uznając na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 85 § 1 i 2 a contrario k.k. w zw. z art. 85 § 4 k.k. w zw. z art. 114 a k.k. oraz art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015r., poz. 396), że zachodzi brak warunków do wydania wyroku łącznego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniosek R. P. nie może zostać uwzględniony. Jest to bowiem kolejny wniosek skazanego o wydanie wyroku łącznego i obejmuje te same skazania, które były już brane pod uwagę w poprzednim postępowaniu przed Sądem Okręgowym w Poznaniu w sprawie III K 29/17 zakończonym prawomocnym postanowieniem z dnia 6. 03. 2017 r. o umorzeniu. W tym stanie rzeczy w niniejszej sprawie zachodzi przesłanka powagi rzeczy osądzonej - res iudicata określona w art. 17 § 1 pkt. 7 k.p.k. Zgodnie bowiem z treścią wskazanego wyżej przepisu Sąd umarza „postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby, gdy zostało prawomocnie zakończone albo wszczęte wcześniej toczy się”. Sąd podzielił w tym względzie stanowisko Sądu Apelacyjnego w Białymstoku zawarte w postanowieniu z dnia 12. 12. 1997 r. (II AKz 305/97, OSA 1998/10/61), zgodnie z którym „jeżeli weźmie się pod uwagę fakt, że postępowanie w kwestii wyroku łącznego, choć może mieć miejsce tylko i wyłącznie w stosunku do zbiegających się skazań prawomocnych, nie należy do postępowania wykonawczego, a jest ono w gruncie rzeczy dalszym ciągiem i uzupełnieniem postępowania jurysdykcyjnego, to w tej sytuacji, po wpłynięciu wniosku o wydanie wyroku łącznego, sąd powinien zbadać nie tylko kwestię czy zachodzą warunki podstawowe do wydania wyroku łącznego, przewidziane w art. art. 66-72 k.k. i art. 503 k.p.k., ale nadto, czy nie zachodzi oczywista bezpodstawność zgłoszonego w tej kwestii wniosku. A ta może między innymi wynikać z art. 11 pkt. 7 k.p.k. (obecny art. 17 § 1 pkt. 7 k.p.k.) - prawomocność ukończonego w tej kwestii postępowania (powaga rzeczy osądzonej)”.

Biorąc pod uwagę fakt, że taka właśnie sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie, brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku skazanego i wydania wyroku łącznego, wobec czego Sąd umorzył postępowanie.

Na marginesie wskazać należy, że prawomocne orzeczenia sądu kończące postępowanie podlegają wzruszeniu jedynie w drodze kasacji nadzwyczajnej, którą mogą wnieść Minister Sprawiedliwości – Prokurator Generalny i Rzecznik Praw Obywatelskich (art. 521 § 1 k.p.k.).

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w części rozstrzygającej postanowienia.

SSO Karolina Siwierska