Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie V Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2017r. w Rzeszowie
na rozprawie
sprawy z powództwa (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.
przeciwko B. C.
o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego
od wyroku Sądu Rejonowego w Łańcucie

z dnia 29 grudnia 2016 r., sygn. akt I C 402/16

I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 50.483,51 zł (pięćdziesiąt tysięcy czterysta osiemdziesiąt trzy złote 51/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 29 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty,

2.  zasądzoną w pkt 1 kwotę rozkłada na 104 raty, w tym pierwszą w kwocie 174,37 zł, a kolejne w kwotach po 500 zł, płatne do dnia 15-go każdego miesiąca, poczynając od dnia 30 listopada 2017 r., z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminów płatności poszczególnych rat, z tym zastrzeżeniem, że brak zapłaty którejkolwiek z orzeczonych rat, skutkować będzie wymagalnością całej zasądzonej należności, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności,

II. oddala apelację w pozostałej części,

III. znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania apelacyjnego.

SSO Adam Simoni SSO Wojciech Misiuda SSO Barbara Chłędowska

Sygn.akt VCa 205/17

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2016 r., sygn. akt I C 402/16, Sąd Rejonowy w Łańcucie po rozpoznaniu sprawy z powództwa (...)Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. wytoczonego przeciwko B. C. o zapłatę;

I. zasądził od pozwanego B. C. na rzecz powoda (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. kwotę 50.483,51 zł. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24.08.2016 r. do dnia zapłaty,

II. zasądzoną w pkt. I kwotę rozłożył na 101 rat, pierwsza rata w kwocie 483, 51 zł, następnych 100 rat w kwotach po 500 zł każda - płatnych w terminie do dnia 15-go każdego miesiąca z zastrzeżeniem, iż brak zapłaty którejkolwiek z orzeczonych rat skutkować będzie wymagalnością całej zasądzonej należności,

III. zasądził od pozwanego B. C. na rzecz powoda (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. kwotę 9 742 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły ustalenia faktyczne i zważania prawne zawarte w uzasadnieniu wyroku / k. 55-56/, z których wynika, że strona powodowa roszczenie wywodzi z tytułu niespłaconego zobowiązania wynikającego umowy bankowej o numerze (...), zawartej przez pozwanego z Bankiem (...).S.A na podstawie której strona pozwana otrzymała określoną w umowie kwotę pieniężną, jednocześnie zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w tej umowie.

Wobec niedotrzymania przez stronę pozwaną warunków określonych w umowie, wierzyciel pierwotny (...) S.A. wezwał stronę pozwaną do zapłaty kwoty pieniężnej w wysokości 50.194,52 zł do dnia 30.06.2016 r. lub podpisanie porozumienia ratalnego, jednocześnie informując ją, że w przypadku niewypełnienia obowiązków określonych w treści wezwania wierzytelność zostanie przelana na rzecz powoda.

Strona pozwana mimo upływu wyznaczonego terminu nie dokonała zapłaty, wobec czego w dniu 16.12.2015 r pierwotny wierzyciel umową przelewu wierzytelności scedował na rzecz powoda całość praw i obowiązków wynikających z przedmiotowej umowy .Łączna wysokość zadłużenia pozwanego na dzień wniesienia pozwu wyniosła 50 483,51 zł.

Pozwany B. C. potwierdził fakt zawarcia umowy kredytowej z pierwotnym wierzycielem oraz , że zalega ze spłatą kredytu w kwocie objętej żądaniem pozwu, wnosząc w sprzeciwie o rozłożenie kwoty objętej na raty. Stanowisko pozwanego poparł w piśmie procesowym złożonym przed rozprawą pełnomocnik powoda , zatem Sąd nie analizował, czy zachodzą przesłanki do rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty zgodnie z art. 320 kpc, lecz uwzględnił stanowisko obu stron przyjmując je za zgodne co do zasady i wysokości. W konsekwencji w świetle przedstawionego przez stronę powodową materiału dowodowego w niniejszej sprawie roszczenie powoda Sąd uwzględnił w całości i orzekł jak w sentencji wyroku.O kosztach Sąd Rejonowy orzekł zgodnie z wynikiem postępowania na podstawie art. 98§1 i 3 kpc. zaś koszty zastępstwa Sąd ustalił na podstawie §6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( D.U. z dnia 5 listopada 2015 r).

Apelację od powyższego wyroku złożył pozwany / k. 61-64/ zarzucając;

- naruszenie art. 482§1 kc poprzez przyjęcie, że odsetki od zasądzonej w pkcie I wyroku kwoty biegną od dnia 24 sierpnia 2016r, tymczasem powództwo zostało wniesione w dniu 29 sierpnia 2016r., i od tego terminu powinny być naliczane odsetki za opóźnienie,

- naruszenie art. 320 kpc przez przyjęcie, że termin naliczania odsetek od należności głównej upływa dopiero w dniu zapłaty, a nie już w dniu wydania wyroku, a w konsekwencji nie uwzględnienie obowiązku zapłaty odsetek liczonych od dnia wymagalności roszczenia do dnia wydania wyroku przy rozłożeniu świadczenia na raty,

- naruszenie art. 98 § 1 i 3 kpc poprzez orzeczenie o kosztach postępowania w oparciu o nieistniejący przepis tj. § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r., w sprawie opłat za czynności radców prawnych /Dz.U. z dnia 5 listopada 2015r./

Sąd Okręgowy rozważył ,co następuje:

Apelacja pozwanego jest częściowo uzasadniona.

Sąd Rejonowy błędnie przyjął, że termin naliczania odsetek za opóźnienie od zasądzonej należności w kwocie 50.483,51 zł, rozpoczął swój bieg od dnia 24 sierpnia 2016 r., w sytuacji, gdy powództwo, zostało wytoczone w dniu 29 sierpnia 2016 r., a zatem dopiero od tej daty pozwany pozostaje w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia i od tego momentu naliczane są odsetki za opóźnienie. Podniesiony w apelacji zarzut naruszenia art. 482§1 kc okazał się zatem uzasadniony.

Uzasadniony także okazał się zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 320 kpc.

Rozkładając zasądzone od pozwanego na rzecz powoda świadczenie na raty w pkcie II zaskarżonego wyroku, Sąd Rejonowy przeoczył ,że w takim wypadku powodowi należą się odsetki tylko w przypadku zwłoki w płatności poszczególnych rat, nie przysługują mu natomiast odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat, a nie jak to zawarto w zaskarżonym wyroku pozwany zobowiązany został do uiszczenia odsetek od całej sumy świadczenia pomniejszanej każdorazowo o przypadającą ratę. W tym przedmiocie apelujący słusznie odnosi się do stanowiska zawartego w uchwale Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego – Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych- zasady prawnej z dnia 22 września 1970 r., sygn. akt III PZP 11/70 w myśl której rozkładając z mocy art. 320 KPC zasądzone świadczenia pieniężne na raty, sąd nie może − na podstawie tego przepisu − odmówić przyznania wierzycielowi żądanych odsetek za okres do dnia wydania wyroku zasądzającego świadczenie; rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat.

Również w uchwale Sądu Najwyższego z 15.12.2006 r., III CZP 126/06- Sąd Najwyższy potwierdził, że w aktualnie obowiązującym stanie prawnym brak jest podstaw do przyznania wierzycielowi odsetek od ratalnych świadczeń. Wydany na podstawie art. 320 k.p.c. wyrok rozkładający na raty świadczenie należne wierzycielowi modyfikuje treść łączącego strony stosunku cywilnoprawnego. W wyniku tego wyroku zmienia się sposób i termin spełnienia świadczenia; obowiązek jednorazowego uiszczenia całego świadczenia zostaje zastąpiony obowiązkiem zapłaty poszczególnych rat w kolejno przypadających terminach. Wyrok sądu w części orzekającej o rozłożeniu zasądzonego świadczenia na raty ma więc charakter konstytutywny. Taki wyrok przesuwając termin spełnienia świadczenia przez zastąpienie terminu dotychczasowego terminami zapłaty poszczególnych rat - jednocześnie uchyla stan opóźnienia dłużnika, który rozpoczął się w związku z niespełnieniem świadczenia w pierwotnym terminie. Innymi słowy, uchylenie - co najmniej od dnia wydania omawianego wyroku - stanu opóźnienia, który rozpoczął się w związku z niespełnieniem przez dłużnika świadczenia w pierwotnym terminie, jest konsekwencją przedstawionego wyżej charakteru tego wyroku w świetle art. 320 k.p.c.

Z tych motywów zaskarżony wyrok podlegał zmianie w trybie art. 386§1 kpc zgodnie z postulatem zawartym w apelacji.

Natomiast nie jest zasadny zarzut apelującego w przedmiocie wadliwego rozstrzygnięcia o kosztach procesu – pkt III zaskarżonego wyroku.

Wbrew twierdzeniom apelującego , pomimo oczywistej omyłki redakcyjnej ze strony Sądu Rejonowego, stawka minimalna pełnomocnika będącego radcą prawnym zgodnie z § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r., w sprawie opłat za czynności radców prawnych /Dz.U. poz. 1804/ przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 50.000 zł wynosi 7.200 zł. Sposobu rozliczenia kosztów procesu, apelujący zresztą nie kwestionuje, a jedynie eksponuje zastosowanie przez Sąd I instancji nieistniejącego przepisu.

Z tych przyczyn apelacja w tym zakresie nie mogła odnieść skutku i podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc.

Rozstrzygnięcie o kosztach postepowania apelacyjnego mając na uwadze jedynie częściowe uwzględnienie apelacji uzasadnia treść art. 100 kpc

SSO Adam Simoni SSO Wojciech Misiuda SSO Barbara Chłędowska