Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód P. T. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą L. (...) P. W. ( PESEL (...)) wniósł przeciwko pozwanemu E. Ȍ. (NIP (...) PESEL (...)) w dniu 13 listopada 2015r. (data wpływu) pozew o ochronę majątkowych praw autorskich (o nakazanie i zapłatę) wraz z wnioskiem o zabezpieczenie.

Powód wniósł o:

- nakazanie pozwanemu, na podstawie art. 79 ust. 1 pkt. 3 lit. b ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zapłaty na rzecz powoda w terminie 2 tygodni od wyroku kwoty 10.000 zł wraz z odsetkami liczonymi od dnia wymagalności (2 tygodnie od dnia wyroku) w przypadku braku zapłaty w terminie; tytułem dwukrotności wartości stosownego wynagrodzenia, które uzyskałby powód, gdyby udzielił zgody na korzystanie z swoich dzieł (spódnica sznurowana, sukienka sznurowana, body z wiązaniem),

-nakazanie pozwanemu, na podstawie art. 79 ust. 1 pkt. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wydania korzyści uzyskanych z obrotu ubraniami: spódnica sznurowana, sukienka sznurowana, body z wiązaniem (odwzorowanych na dziełach powoda i wytworzonych oraz wprowadzonych do obrotu z naruszeniem autorskich praw majątkowych powoda w wysokości 360 zł wraz z odsetkami od dnia wyroku (sprzedaż pozwanego na rzecz powoda),

- zobowiązanie powoda do udzielenia informacji i udostępnienia kopii wszystkich pozostałych dokumentów (poza dokumentem który stanowi podstawę roszczenia z pkt.2) na podstawie których body z wiązaniem, sukienka sznurowana, spódnica sznurowana (zdjęcia ubrań dołączone jako wnioski dowodowe) zostały wprowadzone do obrotu przez pozwanego. Z dokumentów powyższych winna wynikać ilość poszczególnych ubrań wprowadzanych każdorazowo do obrotu i ich cena tj. faktury Vat, paragony, wz, inne na podstawie, których pozwany dokonywał do dnia otrzymania pisma ze zobowiązaniem sądu, obrotu wskazanymi ubraniami w tym wszystkie przekazania (również bezpłatne), sprzedaż do sklepów i do podmiotów trzecich oraz do każdego innego odbiorcy - roszczenie informacyjne (art. 80 ust. 1 pkt. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

W ramach postępowania dowodowego powód wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu praw autorskich na okoliczność iż wyprodukowane pod marką b. (...)ubrania spódnica sznurowana, sukienka sznurowana, body z wiązaniem, stanowią naśladownictwo ubrań L.. A także na okoliczność, że pozwana wytwarzając wskazane ubrania wzorowała się na odpowiednich ubraniach L., oraz działania pozwanego w tym zakresie stanowią naruszenie autorskich praw majątkowych i osobistych powoda. Powód zobowiązał się dostarczyć biegłemu materiał do dokonania oceny tj. zakupioną u pozwanego spódnicę sznurowaną, sukienkę sznurowaną, body z wiązaniem, których zdjęcia stanowią wnioski dowodowe w niniejszej sprawie. Powód zobowiązał się również dostarczyć biegłemu odwzorowane modele z kolekcji L. (...)podlegające ocenie. Natomiast w przypadku gdy z opinii, o której mowa powyżej będzie wynikał fakt odwzorowań modeli By...vi&vi będących przedmiotem niniejszej sprawy na stylizacjach L. (...) powód wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia wysokości wynagrodzenia, jakie mógłby uzyskać powód gdyby zezwolił pozwanej na korzystanie ze swoich dzieł w zakresie jakim korzystała pozwany (sprzedaż w wszystkich miejscach prowadzenia działalności i przez internet) - spódnica sznurowana, sukienka sznurowana, body z wiązaniem (wynagrodzenie z chwili jego dochodzenia, czyli z uwzględnieniem stanu rzeczy istniejącego w chwili wydawania opinii)- pozew (k. 2-9 akt).

Wyrokiem z zaocznym z dnia 29 lutego 2016r. Sąd uwzględnił w całości powództwo (wyrok zaoczny k. 42-43 akt).

W sprzeciwie od wyroku zaocznego pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania w sprawie, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z naśladownictwem, czy też odwzorowaniem ubrań produkowanych przez firmę powoda. Ubrania wyprodukowane przez firmę pozwanego nie są takie same, jak produkuje firma powoda. Samo zastosowanie wiązania i sznurowania nie może doprowadzać do wniosku, że mamy do czynienia z powieleniem projektu ubrań tworzonych pod marką firmy powoda (sprzeciw od wyroku zaocznego k. 60-61 akt).

W odpowiedzi na sprzeciw od wyroku zaocznego powód podtrzymał żądanie pozwu i twierdzenia zawarte w uzasadnieniu pozwu (pismo procesowe powoda k. 94-95 akt).

Powód wskazał, że dzieła (projekty), do których prawa autorskie należą do powoda mają charakter indywidualny i stanowią wyraźne odesłanie do osoby twórcy, tworząc pomost łączący z określoną osobą w sposób uzasadniający węzeł autorstwa. W wyniku samodzielnego wysiłku twórczego powoda powstały dzieła zawierające cechy oryginalności. To co zostało stworzone przez powoda nie było uprzednio znane w takiej samej postaci (cecha nowości). Cechą nowości jest między innymi wiązanie i sznurowanie charakterystyczne właśnie dla modeli marki L. (zastosowanie sznurka, ilość przeplatań i sposób i miejsce przeplatania wiązania)poza tym modele L. (...) wskazane w pozwie posiadają, również inne indywidualizujące cechy istotne jak:

-spódnica: falista linia podziału ze sznurowaniem na stronie przedniej oraz charakterystyczny akcentowany ścieg przy dolnym obrzeżu i przy obrzeżu górnego otworu.

-sukienka sznurowana: osiowa linia podziału ze sznurowaniem na części tylnej i charakterystyczny akcentowany ścieg przy obrzeżu górnego otworu oraz w części spódnicy - asymetryczną linię podziału ze sznurowaniem na części przedniej i charakterystyczny akcentowany ścieg przy dolnym obrzeżu. Dominującymi wizualnie cechami indywidualizującymi wytwory L. (...) są kroje odzieży i charakterystyczne sznurowanie. W każdym jednak z przedstawionych w niniejszym postępowaniu modelu L. Y. cechy te są odmienne (różny krój i inne umiejscowienie sznurowania).

W zakresie wartości wynagrodzenia autorskiego powód wskazał, że podtrzymuje wniosek o powołanie biegłego, który określi wartość przedmiotowego wynagrodzenia, bezzasadny jest więc zarzut zaniechania dowodzenia wykazania wysokości wynagradzania. Wartość wynagrodzenia wskazaną w pozwie powód określił, biorąc pod uwagę minimalną wysokość jaką chciałby uzyskać tytułem wynagrodzenia za korzystanie z jego modeli przy minimalnym nakładzie i obszarze dystrybucji.

Powód podał, że na bieżąco otrzymuje decyzje Urzędu Patentowego w przedmiocie składanych przez niego wniosków o udzielenie ochrony na konkretny wzór przemysłowy. Decyzja przedmiotowa (biorąc pod uwagę zakres niniejszej sprawy w tym konieczność przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego) będzie wydana najprawdopodobniej przed zakończeniem postępowania w niniejszej sprawie (pismo procesowe powoda k. 94-95 akt).

W kolejnym piśmie procesowym pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu pozwany podkreślił, że ubrania wyprodukowane przez firmę pozwanego nie są takie same, jak te, które produkuje firma powoda. Zdaniem pozwanego, załączone przez powoda projekty ubrań wykonane rzekomo przez pracownika N. L. nie spełniają wymagań, czy to do uznania je za utwór w rozumieniu przepisów ustawy, czy też za wzór przemysłowy w rozumieniu przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej. Pozwany podniósł, że zgodnie z art. 102 ust. 1 PWP oraz art. 1 ustawy wzorem przemysłowym oraz utworem jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, strukturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację. Zdaniem pozwanego, przesłanką uznania danego projektu za utwór, czy też udzielenia na niego prawa z rejestracji jest nowość wzoru, indywidualny charakter jego postaci, która oznacza, że wzór ten nie był wcześniej udostępniony publicznie, w tym także, nie był stosowany w obrocie gospodarczym. Pozwany stwierdził, że zastosowanie systemu wiązań i sznurowań, zwłaszcza w projektowaniu odzieży damskiej posiada swoją długą historię. Podobieństwo obu rodzajów ubrań (powoda i pozwanego) w zakresie ich konstrukcji i formy wynika jedynie z tego, iż wyroby spełniają taką samą funkcję techniczną i samo zastosowanie wiązania i sznurowania nie może bowiem prowadzić do wniosku, że mamy do czynienia z powieleniem projektu ubrań tworzonych pod marką powoda.

Pozwany zakwestionował roszczenia powoda wobec braku przedłożenia dowodów na udowodnienie wysokości dochodzonego od pozwanego roszczenia, albowiem przyjęta w treści pozwu stawka w wysokości 2.000,00 zł wynagrodzenia, które powód mógłby uzyskać w przypadku zawarcia umowy o korzystanie z projektów nie została w żaden sposób chociażby uprawdopodobniona stawkami rynkowymi, a do takich to stawek, zdaniem pozwanego, odwołuje się przepis art. 79 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Pozwany podniósł, że przedmiotem sporu jest między stronami to, czy odzież wprowadzana do obrotu przez pozwanego jest podobna do odzieży produkowanej przez powoda i może to niewątpliwie zostać rozstrzygnięte przez biegłego z zakresu prawa własności przemysłowej, jednakże zasadność powoda winna zostać potwierdzona ostateczną decyzją Urzędu Patentowego o udzielenie prawa ochronnego na wzór przemysłowy, która to decyzja daje uprawnienie do wyłącznego korzystania ze wzoru przemysłowego w sposób zarobkowy lub zawodowy, w czym mieści się również uprawnienie do zakazania naruszeń prawa na skutek niedozwolonego naśladownictwa. Pozwany twierdzi, że zarówno ustawa prawno-autorska, jak i ustawa prawo własności przemysłowej przewidują tożsamość cech uzasadniających przyznanie danemu tworowi ochrony prawno-autorskiej czy też ochrony wzoru przemysłowego i konieczne w obu przypadkach jest dowiedzenie przez twórcę cech nowości i indywidualności utworu/wzoru przemysłowego.

Na rozprawie poprzedzającej wyrokowanie powód rozszerzył żądanie pozwu do kwoty 16.860zł odsetkami liczonymi dla kwoty 10.360 zł od dnia doręczenia pozwu pozwanemu (dwukrotności wartości stosownego wynagrodzenia i zwrot uzyskanych korzyści), od kwoty 6500,00 zł od dnia doręczenia niniejszego pisma pozwanemu, tytułem dwukrotności wartości stosownego wynagrodzenia, które by uzyskał powód, gdyby udzielił zgody na korzystanie z swoich dzieł (spódnica sznurowana, sukienka sznurowana, body z wiązaniem). W pozostałym zakresie pozew został podtrzymany.

Powód podał, że rozszerza powództwa w zakresie wynagrodzenia autorskiego należnego powodowi, gdyby udzielił zgody na korzystanie z swoich dzieł objętych niniejszym postępowaniem w oparciu o wydaną opinię biegłego w tym zakresie, który w przedstawionej opinii wykazał wysokość należnego wynagrodzenia na 8.250,00 zł. Powód dochodzi dwukrotności wynagrodzenia tj. 16. 500zł. Do tej pory powództwo wytoczone było o 10.000,00 zł (podwójne wynagrodzenie autorskie) + 360 zł (zwrot uzyskanej korzyści majątkowej). W pozostałym zakresie pozew bez zmian (w szczególności w zakresie zwrotu uzyskanych korzyści) (pismo procesowe k. 309).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości, odmówił zawarcia ugody na kwotę 10.000zł (stanowisko pozwanego e-protokół z dnia 22 maja 2017r. czas 01:34:10).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód w ramach prowadzonej działalności prowadzi w W. sklep z odzieżą damską L. (...) i sprzedaje odzież własnego projektu i produkcji pod marką L. (...) również przez Internet (portal F. oraz sklep on-line).

Powód zajmuje się produkcją i sprzedażą odzieży damskiej projektowanej przez zatrudnionych u powoda pracowników zajmujących się projektowaniem (wybór wizerunku, kształtu, linii, gamy kolorystycznej, faktury materiału ubrań L. (...)) stylizacji L. (...) m.in. N. L.. N. L. jest zatrudniona przez powoda na umowę o pracę i jest autorem projektów wizerunku, kształtu, linii, gamy kolorystycznej, faktury materiału ubrań LoveYa (zarówno kolekcja aktualna jak i wcześniejsze), w szczególności: spódnicy sznurowanej, sukienki sznurowanej, body z wiązaniem.

N. L. robi szkice ubrań w firmie powoda lub we własnym domu. Ma własne pomysły, czerpie z własnych inspiracji. N. L. zawsze pasjonowała się modą, a projektowanie jest jej hobby. N. L. stworzyła kilkanaście lub kilkadziesiąt projektów odzieży damskiej i projektuje: sukienki, kurtki, bluzy, spódnice i dresy, bluzki, body, koszule, leginsy, różne komplety.

N. L. realizuje od strony technicznej projekty, najpierw zamawia tkaniny na próbę, sprawdza czy są takiej jakości, jak producent wskazuje. Najpierw uszyje coś z tej tkaniny, potem w tym chodzi, pierze, sprawdza, czy się nic nie dzieje.

Powód kupuje tkaniny w Polsce w hurtowniach. Powód wytwarza większość rzeczy w kolorze czerni, bieli, szarości, moro, chociaż zdarzały się inne kolory. Teraz nie jest tak, że kolor identyfikuje markę.

Wytwory opisane w pozwie zostały, jako wykonane w ramach stosunku pracy, przyjęte przez powoda i powód przystąpił do ich rozpowszechniania, a prawa autorskie do powyższych projektów, wizerunków, kształtów, linii, gamy kolorystycznej, faktury materiałów ubrań z kolekcji L. (...), na podstawie art. 12 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, należą do powoda (dowód: zeznania świadka N. L. e-protokół z dnia 29 lutego 2016r. czas 00:09:10-00:32:24, płyta CD z projektami zdjęciami ubrań k. 11 , zeznania świadka A. S. e-protokół z dnia 22 września 2016r. czas 00:14:35-00:59:49, poszczególne modele odzieży w załączniku do akt, pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Projekty, do których prawa autorskie należą do powoda, mają charakter indywidualny i stanowią wyraźne odesłanie do osoby twórcy, tworząc pomost łączący z określoną osobą w sposób uzasadniający węzeł autorstwa. Zawierają cechy oryginalności, a to, co zostało stworzone przez powoda nie było uprzednio znane w takiej samej postaci (cecha nowości). Cechą nowości jest zastosowane wiązanie i sznurowanie charakterystyczne właśnie dla modeli marki L. (zastosowanie sznurka, ilość przeplatań i sposób i miejsce przeplatania wiązania).

Wszystkie utwory działalności twórczej powoda podczas ich upublicznienia były oznaczone nazwiskiem, pseudonimem lub znakiem identyfikacyjnym - nazwą marki i nazwą firmy powoda. Modele odzieży zostały upublicznione w pierwszej kolejności w dniu zlecenia wykonania materialnego nośnika w zakładzie krawieckim (zlecenie uszycia i wszycia oznaczenia - metek) tj. około trzech tygodni przed upublicznieniem modeli na stronie internetowej L. na facebooku, następnie upublicznianie dzieł L. następowało podczas użycia stylizacji w czasie sesji zdjęciowej do sklepu (...) (ok. 1 dzień przed umieszczeniem zdjęć na stronie internetowej L. w portalu FB i sklepie on-line). Kolejne upublicznienia nastąpiły w momencie upubliczniania (z oznaczeniem znakiem identyfikacyjnym i nazwą marki) na stronie internetowej L. (...) na facebooku w dniach odpowiednio: spódnica sznurowana 15 sierpnia 2014 roku, body z wiązaniem 8 listopada 2014 roku, sukienka sznurowana 16 sierpnia 2015 roku.

W dniu 11 sierpnia 2015 roku spódnica sznurowana i sukienka sznurowana były przedmiotem wniosku do Urzędu Patentowego RP o udzielenie prawa z rejestracji dla wzoru przemysłowego Wp. (...). Powód na sukienkę uzyskał świadectwo rejestracji (dowód: świadectwo rejestracji k. 279-280 akt, zeznania świadka N. L. e-protokół z dnia 29 lutego 2016r. czas 00:09:10-00:32:24, płyta CD z projektami zdjęciami ubrań k. 11 , zeznania świadka A. S. e-protokół z dnia 22 września 2016r. czas 00:14:35-00:59:49, poszczególne modele odzieży w załączniku do akt, pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Na podstawie projektów powoda zostały uszyte modele L. (...) (m.in. spódnica sznurowana, sukienka sznurowana, body z wiązaniem), a wszystkie wskazane stylizacje zostały upublicznione przez firmę (...) jeszcze zanim pozwany wprowadził ich odpowiedniki do swojej oferty (co dla sukienki i spódniczki nastąpiło dopiero jesienią 2015 roku - na początku września 2015 roku, co wynikało w informacji uzyskanych przez powoda od stałych klientem robiących zakupy u pozwanego) (dowód: zeznania świadka N. L. e-protokół z dnia 29 lutego 2016r. czas 00:09:10-00:32:24, płyta CD z projektami zdjęciami ubrań k. 11 , zeznania świadka A. S. e-protokół z dnia 22 września 2016r. czas 00:14:35-00:59:49, poszczególne modele odzieży w załączniku do akt, pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Pozwany prowadzi przedsiębiorstwo pod firmą (...) E. Ó. w tej samej branży i posiada sklepy (...) (...), a produkowane przez siebie produkty oznacza marką B. (...)i pod taką marką wprowadza je do obrotu w sklepach stacjonarnych oraz przez Internet (...)).

Pozwany E. O. prowadzi firmę zajmującą się hurtowym handlem odzieżą w centrum P. w R.. W związku ze swoją działalnością prowadzi księgę przychodów i rozchodów, w której są odnotowywane zarówno przychody, sprzedaż a także ponoszone koszty działalności. Nie jest prowadzona dokumentacja magazynowa z tym tylko, że na koniec każdego roku jest prowadzona inwentaryzacja. Firma kupuje odzież przede wszystkim od firm z rejonu W. następnie sprzedaje ją nabywcom, którzy przyjeżdżają do centrum handlowego (...) z całej Polski. Nabywając towar firma pozwanego obciążona jest fakturami, a sprzedając towary sama wystawia faktury sprzedaży. Za rok 2015 firma pozwanego uzyskała łączne przychody w kwocie 674.172,85 zł. Koszty uzyskania przychodów wyniosły 13.475,22 zł a zatem dochód wyniósł 60.647,64 zł. Koszty pozwanego związane z prowadzeniem działalności gospodarczej wynoszą prawie 30.000 zł miesięcznie (dowód: faktury k. PIT 36 k. 136-140, faktury142-159 akt, zeznania pozwanego e-prtokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:50:39-01:09:07).

Pozwany powielił, w znaczącym zakresie, w projektach ubrań wytworzonych pod marką własna (B. (...)) rozwiązania i elementy przyjęte w projektach powoda. Projekty ubrań (wizerunek, kształt, linia, gama kolorystyczna, faktura materiału), w szczególności spódnica sznurowana, sukienka sznurowana, body z wiązaniem, zostały wykorzystane, bez zgody i wiedzy powoda, do wytworzenia ubrań stanowiących następnie towar handlowy w działalności pozwanego. Wyprodukowane pod marką B. (...) ubrania, stanowią naśladownictwo (są łudząco podobne) ubrań L. (...). Ubrania wprowadzone do obrotu pod marką B. (...)jako odwzorowania ubrań L. zostały wprowadzone do obrotu odpowiednio: spódnica sznurowana i suknia sznurowana najwcześniej we wrześniu 2015 roku, body z wiązaniem najwcześniej w lipcu 2015 roku.

Pozwany sprzedawał, również ubrania wzorowane na L. (...) do innych podmiotów trzecich - „sklepów bezfirmowych" i internetowych oraz w swoich punktach prowadzenia działalności gospodarczej.

Nie było na rynku podobnych sukienek do tego, co zaprojektowała N. L., a jedynie podróbki tych sukienek (ubrań) pojawiły się u pozwanego. Klientki powoda skarżyły się, że u powoda jest bluzka po 149 zł, natomiast na stoisku w P. taka sama bluzka jest za 59 zł. Okazało się, że bluzka była tańsza, ale jednak gorszej jakości. Pozwany miał takie same kolory podrabianych sukienek, jak u powoda, a także i inne.

Klientom powoda chodzi o to, by mieć coś oryginalnego, by nie kupić w innych sklepach, coś, co nie jest łatwo dostępne dla każdego. Pozwany oferował podrobione ubrania w niskiej jakości i sygnował metką B. (...) .

Te modele, które pozwany podrobił, przestały się sprzedawać, powód tych modeli sprzedał mniej, na pewno spadła sprzedaż tych ubrań podrabianych o 50%. (dowód: (dowód: zeznania świadka N. L. e-protokół z dnia 29 lutego 2016r. czas 00:09:10-00:32:24, płyta CD z projektami zdjęciami ubrań k. 11 , zeznania świadka A. S. e-protokół z dnia 22 września 2016r. czas 00:14:35-00:59:49, poszczególne modele odzieży w załączniku do akt, pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33, maile od klientów z informacją o sprzedawaniu przez pozwanego kopii odzieży powoda k. 12-16 akt).

Powód w lipcu 2015 roku wezwał pozwanego do zaprzestania naruszeń tj. powstrzymania się od wykonywania jakichkolwiek czynności wkraczających w jego autorskie prawa majątkowe oraz usunięcia skutków naruszenia w szczególności wycofania ze sprzedaży i zniszczenia wszystkich ubrań wytworzonych w oparciu o projekty L. (...), zaprzestania dalszego używania projektów L. (...) przy tworzeniu własnej kolekcji ubrań przeznaczonych do obrotu handlowego, a także innego niedozwolonego wykorzystania, usunięcia zdjęć ubrań wzorowanych na projektach LoveYa z materiałów reklamowych, dokumentów handlowych, strony www oraz kont i stron na portalach społecznościowych (w tym F.), a także usunięcia ubrań oraz zdjęć ubrań z każdego innego miejsca wiadomego pozwanego, w którym się znajdują.

Pozwany mimo wezwania powoda do zaprzestania naruszeń w dalszym ciągu oferował do sprzedaży i sprzedawał swoje towary m.in. w sklepie stacjonarnym C.H. P., a w ofercie pozwanego poza body z wiązaniem pojawiły się kolejne modele stanowiące odwzorowanie modeli L. (...) m.in. spódnica sznurowana, sukienka sznurowana.

Powód ponowił wezwanie do zaprzestania naruszeń, jednak oba wezwania pozostały bezskuteczne (dowód: pisma powoda k. 17- 22 akt).

Analiza projektów ubrań powoda i ubrań sprzedawanych przez pozwanego wskazuje, że:

Spódnica L. (...). Długość spódnicy ok. 99 cm. Spódnica wykonana z szarej tkaniny przypominającej wyglądem bawełnianą surówkę (skład tkaniny na etykiecie: 63% wiskoza, 29% poliester, 8% elastan), o niskiej gramaturze i przeciętnej gęstości. Materiał nieprzeźroczysty, splot jednorodny, gładki. Kolorystyka materiału nierównomierna, punktowo od białego przez odcienie szarości do czarnego. Spódnica skrojona z sześciu pasów materiału o kształcie zbliżonym do prostokątów (z przyczyn konstrukcyjnych związanych z dopasowaniem do kształtu ciała kobiety niektóre pasy zwężają się na końcach), różnej szerokości (cztery pasy węższe podobnej szerokości - ok. 1/4 szerokości spódnicy i dwa pasy około ½ szerokości spódnicy) i identycznej długości, zszytych gęstymi szwami wewnętrznymi, obrobionymi, niewidocznymi od zewnątrz, za wyjątkiem przedniej części centralnej. Charakterystycznym jest, że przednia część spódnicy składa się wizualnie z trzech pionowych pasów, w tym dwóch podobnej szerokości po prawej stronie (w perspektywie obserwatora) i jednego o szerokości tych dwóch - po lewej stronie. Tył spódnicy wykazuje identyczną prawidłowość.

W dolnej części spódnicy zakładka pozioma przeszyta podwójnym szwem, obrobionym od wewnątrz, do skraju szwów pasów stykających się centralnie. W górnej części spódnicy poziomy szeroki (ok. 4 cm) pas gumowy wszyty w konstrukcję zakładki.

Centralnie na froncie spódnicy zaprojektowano symetryczne pionowe przeszycie sąsiadujących ze sobą pasów materiału, obrębionych wewnętrznie po obu stronach, których szwy tworzą równej szerokości (ok. 2,5 cm) paski pionowe połączone w górnej części szwem wewnętrznym, a w środkowej i dolnej rozdzielne. W każdym z pasków zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 22 pary metalowych - w kolorze złotym, okrągłych wszywek z okrągłym otworem (średnica zewnętrzna wszywki ok. 1,4 cm, średnica otworu ok. 0,9 cm), przy czym 5 par wszywek (od góry) zamontowano na paskach na ich zszytej wysokości, a pozostałe 17 par na wysokości, na której paski rozchodzą się (są rozdzielne). Przez otwory od wewnętrznej strony spódnicy od góry przepleciono linkę bawełnianą białą typu żeglarskiego o średnicy ok. 0,8 cm w taki sposób, że zewnętrznie pomiędzy kolejnymi parami otworów linka przeplata się w kształt litery (...), im niżej tym luźniej, zapewniając możliwość rozchodzenia się materiału ku dołowi, przy czym ostatniego przeplotu dokonano na szóstej parze otworów od dołu (pięciu dolnych par otworów nie wykorzystano, linka obustronnie zwisa zewnętrznie, służąc do zawiązania). Linkę dołem zakończono supłami zwykłymi, nie obrobionymi. Tyłem spódnica szyta od góry do dołu.

Sukienka L. (...) (oznaczenie na metce (...) ze znakiem graficznym). Długość sukienki ok. 100 cm. Sukienka wykonana z szarej tkaniny przypominającej wyglądem bawełnianą surówkę (skład tkaniny na etykiecie: 95% wiskoza, 5% elastan), o niskiej gramaturze i przeciętnej gęstości. Materiał nieprzeźroczysty, splot jednorodny, gładki. Kolorystyka materiału nierównomierna, punktowo od białego przez odcienie szarości do czarnego. W tylnej części sukienka skrojona z dwóch pasów materiału, symetrycznych względem pionowego szwu, z zaszewkami podkreślającymi talię. Długie rękawy zwężające się ku dołowi wykonane z jednego kawałka materiału, przeszytego, z zakładkami na końcach, przeszytych podwójnym szwem. Do lewego rękawa na wysokości nadgarstka przyszyto metalowy sygnet marki L. (...). Przednia część sukienki konstrukcyjnie zbudowana z czterech kawałków materiału w układzie pionowym, o kształcie falistym, przy czym kawałki zewnętrzne mają charakter symetryczny (względem osi pionowej), a kawałki wewnętrzne w górnej części wykazują symetrię (z rozcięciem w części centralnej), aby falowo przekształcić się ku dołowi w jeden kawałek z rozcięciem sukienki po prawej stronie (w perspektywie obserwatora). W dolnej części sukienki zakładka pozioma przeszyta podwójnym szwem, obrobionym od wewnątrz, do skraju szwów pasów stykających się centralnie. Na froncie sukienki zaprojektowano falowe rozcięcie idące od centralnego punktu u góry sukienki w dół, w ok. 1/4 długości sukienki falowo przesunięte do prawego boku sukienki (perspektywa obserwatora) i przez dolną połowę długości sukienki umieszczone w odległości ok. ¼ szerokości od jej prawego skraju, idące pionowo w dół. Równolegle do rozcięcia zaprojektowano przeszycie sąsiadujących ze sobą pasów materiału, obrębionych wewnętrznie po obu stronach, których szwy tworzą równej szerokości (ok. 4,5 cm) paski materiału (zaszewki). W każdym z pasków zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 23 pary metalowych - w kolorze złotym, okrągłych wszywek z okrągłym otworem (średnica zewnętrzna wszywki ok. 1,4 cm, średnica otworu ok. 0,9 cm). Przez otwory od wewnętrznej strony spódnicy od dołu ku górze przepleciono linkę bawełnianą białą typu żeglarskiego o średnicy ok. 0,8 cm w taki sposób, że zewnętrznie pomiędzy kolejnymi parami otworów linka przeplata się w kształt litery (...). Górą po wypuszczeniu na zewnątrz sukienki przez ostatnią parę otworów linka obustronnie zwisa zewnętrznie, służąc do zawiązania). Linkę zakończono supłami zwykłymi, nie obrobionymi.

Body L. (...) (oznaczenie na metce (...) ze znakiem graficznym). Długość body ok. 67 cm. Body wykonane z jednorodnej tkaniny w kolorze cielistym (skład tkaniny na etykiecie: 63% wiskoza, 29% poliester, 8% elastan), o średniej gramaturze i przeciętnej gęstości. Materiał nieprzeźroczysty, splot jednorodny, gładki. Kolorystyka materiału równomierna. W tylnej części body skrojone z jednego kawałka materiału, symetrycznego względem osi pionowej. Długie rękawy równej szerokości wykonane z jednego kawałka materiału, przeszytego, z zakładkami na końcach, przeszytych podwójnym szwem. Przednia część body wykrojona z jednego kawałka materiału, symetrycznego względem osi pionowej, z rozcięciem pod szyją w kształcie litery (...), z obustronną symetryczną zakładką i pojedynczym przeszyciem. W dolnej części body zakładka przeszyta podwójnym szwem, obrobionym od wewnątrz, szwy stykają się na zapięciu wykończonym zapinkami bieliźniarskimi. Na rozcięciu pod szyją na froncie body na paskach materiału wyznaczonych przeszyciami o szerokości ok. 3 cm zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 4 pary metalowych - w kolorze złotym, okrągłych wszywek z okrągłym otworem (średnica zewnętrzna wszywki ok. 1,4 cm, średnica otworu ok. 1 cm). Przez otwory od wewnętrznej strony body od dołu ku górze przepleciono taśmę wykonano z przeszycia paska materiału (z którego wykonano body) o szerokości ok. 0,9 cm w taki sposób, że zewnętrznie pomiędzy kolejnymi parami otworów taśma przeplata się w kształt litery (...). Górą po wypuszczeniu na zewnątrz body przez ostatnią parę otworów taśma obustronnie zwisa zewnętrznie, służąc do zawiązania). Taśmę zakończono supłami zwykłymi, nie obrobionymi.

Spódnica B. (...)collection (oznaczenie na metce „B. (...)collection ® collection”m ), brak wskazania rozmiaru. Długość spódnicy ok. 97 cm. Spódnica wykonana z tkaniny o jednolitej gładkiej faktorze w jednolitym zielonkawym kolorze (typu (...)) (skład tkaniny na etykiecie: 90% wiskoza, 10% elastyn, na etykiecie towar opisany jako: „bluzka”), o wysokiej gramaturze i przeciętnej gęstości. Materiał nieprzeźroczysty, splot jednorodny, gładki. Kolorystyka materiału zewnętrznie równomierna. Spódnica skrojona z trzech pasów materiału o kształcie zbliżonym do prostokątów (z przyczyn konstrukcyjnych związanych z dopasowaniem do kształtu ciała kobiety niektóre pasy zwężają się ku górze), różnej szerokości (pas tylny na całą szerokość spódnicy, pasy przednie o proporcji 1:2 na szerokość spódnicy) i identycznej długości, zszytych gęstymi szwami wewnętrznymi, obrobionymi, niewidocznymi od zewnątrz, za wyjątkiem łączenia pasów przednich. W dolnej części spódnicy zakładka pozioma przeszyta podwójnym szwem, obrobionym od wewnątrz, na całej szerokości spódnicy. W górnej części spódnicy poziomy szeroki (ok. 5 cm) pas gumowy wszyty w konstrukcję zakładki. Na froncie spódnicy w 1/3 jej szerokości (od lewej strony - z perspektywy obserwatora) zaprojektowano symetryczne pionowe przeszycie sąsiadujących ze sobą pasów materiału, obrębionych wewnętrznie po obu stronach, których szwy tworzą paski pionowe (lewy szerokości ok. 2,5 cm, prawy szerokości ok. 3 cm) połączone w górnej części szwem wewnętrznym, a w środkowej i dolnej rozdzielne. W każdym z pasków zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 22 pary metalowych - w kolorze złotym (z plastikową częścią wewnętrzną), okrągłych wszywek, z okrągłym otworem (średnica zewnętrzna wszywki ok. 1,5 cm, średnica otworu ok. 0,9 cm), przy czym 5 par wszywek (od góry) zamontowano na paskach na ich zszytej wysokości, a pozostałe 17 par na wysokości, na której paski rozchodzą się (są rozdzielne). Przez otwory od wewnętrznej strony spódnicy od góry przepleciono linkę bawełnianą białą typu żeglarskiego o średnicy ok. 0,8 cm w taki sposób, że zewnętrznie pomiędzy kolejnymi parami otworów linka przeplata się w kształt litery (...), im niżej tym luźniej, zapewniając możliwość rozchodzenia się materiału ku dołowi, przy czym ostatniego przeplotu dokonano na jedenastej parze otworów od dołu (dziesięciu dolnych par otworów nie wykorzystano, linka obustronnie zwisa zewnętrznie, służąc do zawiązania, jednak może zostać przepleciona przez kolejne pary otworów). Linkę dołem zakończono plastikowymi zgrzewami ułatwiającymi przeplatanie linki. Tyłem pasy spódnicy przeszyte od góry do dołu.

Sukienka B. (...)cołlection. (oznaczenie na metce „B. (...)cołlection ® cołlection”), brak wskazania rozmiaru. Długość sukienki ok. 93 cm. Sukienka wykonana z szarej tkaniny przypominającej wyglądem bawełnianą surówkę (skład tkaniny na etykiecie: 90% wiskoza, 10% elastan, na etykiecie towar opisany jako: „bluzka”), o wysokiej gramaturze i przeciętnej gęstości. Materiał nieprzeźroczysty, splot jednorodny, gładki. Kolorystyka materiału nierównomierna, punktowo od białego do ciemnoszarego. W tylnej części sukienka skrojona z jednego kawałka materiału, symetrycznego względem osi pionowej sukienki. Długie rękawy zwężające się ku dołowi wykonane z jednego kawałka materiału, przeszytego, z zakładkami na końcach, przeszytych podwójnym szwem. Przednia część sukienki konstrukcyjnie zbudowana z czterech kawałków materiału w układzie pionowym, o kształcie falistym, przy czym kawałki zewnętrzne mają charakter symetryczny (względem osi pionowej), a kawałki wewnętrzne w górnej części wykazują symetrię (z rozcięciem w części centralnej), aby liniowo przekształcić się ku dołowi w układ niesymetryczny z około dwukrotnie większą szerokością lewej części (w perspektywie obserwatora). W dolnej części sukienki zakładka pozioma przeszyta podwójnym szwem, obrobionym od wewnątrz, do skraju do skraju. Na froncie sukienki zaprojektowano falowe rozcięcie idące od centralnego punktu u góry sukienki w dół, w ok. % długości sukienki falowo przesunięte do prawego boku sukienki (perspektywa obserwatora) i przez dolną połowę długości sukienki umieszczone w odległości ok. 1/3 szerokości od jej prawego skraju, idące pionowo w dół. Równolegle do rozcięcia zaprojektowano przeszycie sąsiadujących ze sobą pasów materiału, obrębionych wewnętrznie po obu stronach, których szwy tworzą równej szerokości (ok. 2,5 cm) paski materiału (zaszewki). W każdym z pasków zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 23 pary metalowych - w kolorze złotym (z plastikową częścią wewnętrzną), okrągłych wszywek z okrągłym otworem (średnica zewnętrzna wszywki ok. 1,5 cm, średnica otworu ok. 0,9 cm). Przez otwory od wewnętrznej strony spódnicy od dołu ku górze przepleciono linkę bawełnianą białą typu żeglarskiego o średnicy ok. 0,8 cm w taki sposób, że zewnętrznie pomiędzy kolejnymi parami otworów linka przeplata się w kształt litery (...). Górą po wypuszczeniu na zewnątrz sukienki przez ostatnią parę otworów linka obustronnie zwisa zewnętrznie, służąc do zawiązania). Linkę zakończono plastikowymi zgrzewami ułatwiającymi przeplatanie linki.

Body B. (...)(oznaczenie na metce „B. (...)collection ® collection”), brak wskazania rozmiaru. Długość body ok. 65 cm. Body wykonane z tkaniny przypominającej wyglądem bawełnianą surówkę w kolorze cielistym (skład tkaniny na etykiecie: 90% wiskoza, 10% elastan, na etykiecie towar opisany jako: „bluzka”), o średniej gramaturze i przeciętnej gęstości. Materiał nieprzeźroczysty, splot jednorodny, gładki. Kolorystyka materiału nierównomierna, punktowo od białego do beżowego.W tylnej części body skrojone z jednego kawałka materiału, symetrycznego względem osi pionowej. Długie rękawy równej szerokości wykonane z jednego kawałka materiału, przeszytego, z zakładkami na końcach, przeszytych podwójnym szwem. Przednia część body wykrojona z jednego kawałka materiału, symetrycznego względem osi pionowej, z rozcięciem pod szyją w kształcie litery (...), z obustronną symetryczną zakładką i pojedynczym przeszyciem. W dolnej części body zakładka przeszyta podwójnym szwem, obrobionym od wewnątrz, szwy stykają się na zapięciu wykończonym zapinkami bieliźniarskimi. Na rozcięciu pod szyją na froncie body na paskach materiału wyznaczonych przeszyciami o szerokości ok. 4 cm (prawy - z perspektywy obserwatora) i ok. 3,5 cm (lewy) zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 4 pary metalowych - w kolorze złotym, okrągłych wszywek z okrągłym otworem (średnica zewnętrzna wszywki ok. 1,4 cm, średnica otworu ok. 0,8 cm). Przez otwory od wewnętrznej strony body od góry ku dołowi przepleciono łańcuszek aluminiowy w kolorze złotym o szerokości ok. 0,5 cm w taki sposób, że zewnętrznie pomiędzy kolejnymi parami otworów łańcuszek przeplata się w kształt litery (...). Dołem po wypuszczeniu na zewnątrz body przez ostatnią parę otworów łańcuszek obustronnie zwisa zewnętrznie, służąc do zawiązania). Łańcuszek zakończono metalowymi serduszkami w kolorze złotym z napisem „B. (...)” (dowód: pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Pomiędzy wskazanymi przez powoda parami wyrobów powoda i pozwanego zachodzą odpowiednio istotne podobieństwa (dowód: pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Wszystkie sporne w niniejszym postępowaniu wytwory powoda wykazują cechy twórczości, a w szczególności emanacją subiektywnej nowości procesu twórczego autorki w przypadku:

•

spódnicy powoda są krój złożonego z sześciu pasów materiału o kształcie zbliżonym do prostokątów o odpowiedniej szerokości, dolna zakładka pozioma przeszyta podwójnym szwem ograniczonym do powierzchni materiału do skraju zewnętrznych szwów pasów stykających się centralnie, zaprojektowane na froncie spódnicy dwa przeszyte paski materiału, w których zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 22 pary metalowych wszywek, przeplecionych od góry ku dołowi linką żeglarską tworzącą na przecięciach kształt litery (...), przy jednoczesnym połączeniu szwem górnej części dwóch pasków materiału na długości pięciu par wszywek i pozostawieniu pozostałej części długości pasków luzem, do złączenia jedynie splotem linki;

•

sukienki powoda są metalowy sygnet marki powoda przytwierdzony do rękawa sukienki, dolna zakładka pozioma przeszyta podwójnym szwem ograniczonym do powierzchni materiału do skraju zewnętrznych szwów pasów stykających się centralnie, falowe rozcięcie frontu sukienki, obrobione w postać dwóch pasków materiału, w których zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 23 pary metalowych wszywek, przeplecionych od dołu ku górze linką żeglarską tworzącą na przecięciach kształt litery (...);

body powoda są rozcięcie z przodu pod szyją obrobione w postać dwóch schodzących się w kształt litery (...) pasków materiału w których zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 4 pary metalowych wszywek, przeplecionych od dołu ku górze taśmą materiału tworzącą na przecięciach kształt litery (...) (dowód: pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Dystynktywne cechy twórcze spornych wzorów powoda, a w szczególności:

•

dla spódnicy powoda krój złożonego z sześciu pasów materiału o kształcie zbliżonym do prostokątów o odpowiedniej szerokości, dolna zakładka pozioma przeszyta podwójnym szwem ograniczonym do powierzchni materiału do skraju zewnętrznych szwów pasów stykających się centralnie, zaprojektowane na froncie spódnicy dwa przeszyte paski materiału, w których zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 22 pary metalowych wszywek, przeplecionych od góry ku dołowi linką żeglarską tworzącą na przecięciach kształt litery (...), przy jednoczesnym połączeniu szwem górnej części dwóch pasków materiału na długości pięciu par wszywek i pozostawieniu pozostałej części długości pasków luzem, do złączenia jedynie splotem linki;

•

dla sukienki powoda metalowy sygnet marki powoda przytwierdzony do rękawa sukienki, dolna zakładka pozioma przeszyta podwójnym szwem ograniczonym do powierzchni materiału do skraju zewnętrznych szwów pasów stykających się centralnie, falowe rozcięcie frontu sukienki, obrobione w postać dwóch pasków materiału, w których zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 23 pary metalowych wszywek, przeplecionych od dołu ku górze linką żeglarską tworzącą na przecięciach kształt litery (...);

•

dla body powoda rozcięcie z przodu pod szyją obrobione w postać dwóch schodzących się w kształt litery (...) pasków materiału w których zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 4 pary metalowych wszywek, przeplecionych od dołu ku górze taśmą materiału tworzącą na przecięciach kształt litery (...). mają charakter statystycznie niepowtarzalny, co nakazuje uznać, iż stanowią cechy o charakterze indywidualnym.

Dokonując analizę cech dystynktywnych twórczości N. L. (w zakresie tej twórczości udostępnionej w Internecie oraz w zakresie cech załączonej do materiału dowodowego czarnej bluzki w rozmiarze 38) należy stwierdzić, iż obejmują one formy charakterystycznych wycięć wzorów odzieży służących ekspozycji kobiecego ciała oraz charakterystycznych sznurowań odzieży projektowanych poprzez rozmieszczenie parzystych wszywek w wyodrębnionych szwami paskach materiału i zaplecenie dwóch stron materiału linką przypominającą linki żeglarskie w kształcie litery (...). (dowód: pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Cecha spornych wzorów powoda polegająca na charakterystycznym (opisanym powyżej) sznurowaniu odzieży stanowi osobiste piętno N. L. i świadczy o jej indywidualnym charakterze. Indywidualny charakter dzieła może występować także w przypadku braku możliwości przypisania temu dziełu osobistego piętna jego twórcy (dowód: pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Pomiędzy odzieżą pozwanego i wzorami powoda występują określone różnice, w tym w zakresie cech twórczych o indywidualnym charakterze projektów powoda obejmują:

•

dla spódnicy: odmienną konstrukcję kroju, odmienne przeszycie dolnej zakładki poziomej;

•

dla sukienki: brak metalowego sygnetu marki powoda, odmienne przeszycie dolnej zakładki poziomej;

•

dla body: przeplecenie rozcięcia z przodu pod szyją metalowym łańcuszkiem zamiast taśmą materiału, przeplot u pozwanego od góry ku dołowi w kształcie litery (...) zamiast od dołu ku górze w kształcie litery (...) u powoda.

W przypadku odzieży pozwanego, wykorzystuje ona częściowo cechy twórcze o indywidualnym charakterze wzorów powoda, a w szczególności:

•

dla spódnicy: zaprojektowane na froncie spódnicy dwa przeszyte paski materiału, w których zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 22 pary metalowych wszywek, przeplecionych od góry ku dołowi linką żeglarską tworzącą na przecięciach kształt litery (...), przy jednoczesnym połączeniu szwem górnej części dwóch pasków materiału na długości pięciu par wszywek i pozostawieniu pozostałej części długości pasków luzem, do złączenia jedynie splotem linki;

•

dla sukienki: falowe rozcięcie frontu sukienki, obrobione w postać dwóch pasków materiału, w których zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 23 pary metalowych wszywek, przeplecionych od dołu ku górze linką żeglarską tworzącą na przecięciach kształt litery (...);

•

dla body powoda rozcięcie z przodu pod szyją obrobione w postać dwóch schodzących się w kształt litery (...) pasków materiału w których zamontowano w równych odległościach od siebie (ok. 4 cm) w układzie pionowym 4 pary metalowych wszywek służących do przeplotu.

Przeprowadzona uprzednio analiza statystycznej niepowtarzalności cech wzorów powoda pozwoliła ustalić, iż wskazane powyżej cechy twórcze o indywidualnym charakterze nie mogły pojawić się w odzieży pozwanego przypadkowo (dowód: pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Sporna sukienka pozwanego oraz sporna spódnica pozwanego stanowią bezpośrednie zapożyczenie (naśladownictwo) wzorów powoda, a body pozwanego stanowi opracowanie wzoru body powoda. Pozwany, wytwarzając wskazane ubrania, wzorował się na odpowiednich wzorach powoda. Sporna odzież pozwanego jest oznaczana metkami i etykietami z jego firmą, a body także łańcuszkiem z oznaczeniem firmy pozwanego. Pozwany produkuje lub przynajmniej zleca produkcję spornej odzieży, a następnie wprowadzą ją do obrotu (dowód: pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 5 listopada 2015 roku pozwany nabył od (...) Sp. z o.o. w W. body w liczbie 500 szt. w cenie jednostkowej netto 12,00 zł.

Na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 21 października 2015 roku pozwany nabył od L..pl (...). z o.o. z siedzibą w W. sukienkę w liczbie 300 szt. w cenie jednostkowej netto 16,00 zł.

Na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 6 października 2015 roku pozwany nabył od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. spódnicę w liczbie 200 szt. w cenie jednostkowej netto 15,00 zł.

Na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 18 września 2015 roku pozwany nabył od L..pl (...). z o.o. z siedzibą w W. sukienkę w liczbie 320 szt. w cenie jednostkowej netto 12,00 zł.

Łączna wartość zakupu pozwanego wynikająca z przedstawionych przez pozwanego faktur wynosi 154.520 zł.

Pozwany rocznie ponosi koszty w kwocie około 356.136 zł. Łączne koszty prowadzenia działalności gospodarczej poniesione przez pozwanego w 2015 roku winny wynosić około 510.565 zł, podczas gdy z zeznania PIT-36 pozwanego za rok 2015 wynika, iż poniósł on koszty uzyskania przychodów w łącznej kwocie 613.892,40 zł (dowód: pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Fakturą VAT nr (...) z dnia 21 października 2015 roku pozwany sprzedał 10 szt. sukienki w cenie jednostkowej netto 40,00 zł.

Fakturą nr (...) z dnia 28 października 2015 roku pozwany sprzedał 20 szt. sukienki w cenie jednostkowej netto 40,00 zł.

Fakturą nr (...) z dnia 28 października 2015 roku pozwany sprzedał 35 szt. body w cenie jednostkowej netto 12,00 zł oraz 23 szt. spódnicy w cenie jednostkowej netto 15,00 zł.

Fakturą nr (...) z dnia 16 grudnia 2015 roku pozwany sprzedał 10 szt. sukienki w cenie jednostkowej netto 35,00 zł oraz 10 szt. sukienki w cenie jednostkowej netto 40,00 zł.

Fakturą nr (...) z dnia 16 grudnia 2015 roku pozwany sprzedał 5 szt. sukienki w cenie jednostkowej netto 45,00 zł oraz 15 szt. sukienki w cenie jednostkowej netto 38,00 zł.

Fakturą nr (...) z dnia 16 grudnia 2015 roku pozwany sprzedał 30 szt. sukienki w cenie jednostkowej netto 12,00 zł.

Treść przedstawionych przez pozwanego dokumentów musiałaby świadczyć, iż poszczególne realizowane przez pozwanego transakcje są oczywiście nieopłacalne, albowiem dokonuje on sprzedaży towarów w cenach identycznych z tymi, za jakie je zakupił.

Pozwany sprzedawał towary stanowiące naśladownictwo wzorów powoda w cenach nie niższych niż 30,00 zł. Pozwany zwielokrotnił nie mniej, niż 300 szt. sukienek stanowiących naśladownictwo wzoru powoda, nie mniej, niż 200 szt. spódnic stanowiących naśladownictwo wzoru powoda oraz nie mniej niż 500 szt. body stanowiących opracowanie wzoru powoda.

Pozwany sprzedawał sukienki stanowiące naśladownictwo wzoru powoda w cenie jednostkowej 40,00 zł (mediana z faktur pozwanego) oraz, że pozwany sprzedawał spódnice stanowiące naśladownictwo wzoru powoda oraz body stanowiące opracowanie wzoru powoda w cenie 30,00 zł (najniższa cena na wydruku na k. 12).

Przychody pozwanego z tytułu sprzedaży sukienki, spódnicy i body wykorzystujących wzory powoda wyniosły łącznie 33.000,00 zł.

300 szt. x 40,00 zł = 12.000,00 zł

200 szt. x 30,00 zł = 6.000,00 zł

500  szt. x 30,00 zł = 15.000,00 zł

12.000zł + 6.000,00 zł + 15.000,00 zł = 33.000,00 zł

Z wykorzystaniem „zasady 25%” jako wskaźnika eksperckiego biegły wyliczył stosowne wynagrodzenie powoda na kwotę 8.250,00 zł, (33.000zł x 25% = 8.250,00 zł) - (dowód: pisemna opinia biegłego k. 167- 222 akt, ustna opinia biegłego e-protokół rozprawy z dnia 22 maja 2017r. czas 00:04:17-00:47:33).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy należy podnieść, że:

Biegły podjął szczegółową analizę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym zapoznał się ze stanowiskami stron w przedmiocie opinii, i przeanalizował treść zeznań świadków (w dostępnym zakresie). Biegły wykonał szczegółową analizę orzecznictwa w przedmiocie opinii. Dokonał oględzin udostępnionej odzieży i wykonał analizę towaroznawczą. Podjął badanie cech twórczych i indywidualnego charakteru spornych wzorów powoda metodami subiektywnej nowości, osobistego piętna autora oraz statystycznej niepowtarzalności i wyodrębnił cechy twórcze o indywidualnym charakterze wzorów powoda. Dokonał porównania cech wytworów pozwanego z cechami twórczymi o indywidualnym charakterze wzorów powoda i stwierdził, że sukienka i spódnica pozwanego stanowią naśladownictwo odpowiednich wzorów powoda, a body pozwanego stanowi opracowanie wzoru powoda.

Biegły stwierdził, że pozwany, wytwarzając wskazane ubrania wzorował się na odpowiednich wzorach powoda. Biegły podjął analizę sposobu i zakresu korzystania przez pozwanego ze wzorów powoda. Dokonał analizy literaturowej w przedmiocie metod wyznaczania wartości majątkowych praw autorskich i wynagrodzenia stosownego. Biegły dokonał wyliczenia stosownego wynagrodzenia powoda na kwotę 8.250,00 zł .

W ocenie Sądu, wnioski z opinii biegłego są logiczne i przekonywujące, a nadto nie zostały podważone skutecznie przez stronę pozwaną. Biegły w formie opinii ustnej odniósł się do zastrzeżeń strony pozwanej, do wszystkich pytań, a pozwany ostatecznie nie wnosił o sporządzenie kolejnej opinii uzupełniającej i nie wnosił o powołanie kolejnego biegłego.

Należy dodatkowo wskazać, że w piśmie procesowym z dnia 25 maja 2016 roku pozwany wniósł o przeprowadzenie przez Sąd dowodu z załączonego do pisma zdjęcia kolekcji autorstwa N. B. V. z roku 2001 roku na okoliczność braku ochrony prawno-autorskiej kolekcji produkowanej przez powoda. Pozwany wskazał, że załączonego zdjęcia jednego z ubrań kolekcji pochodzącej z roku 2001 wynika w sposób niewątpliwy, iż wykorzystany zarówno przez powoda jak i pozwanego motyw szwu na wprowadzanych do obrotu ubraniach nie posiada cech nowości i oryginalności, koniecznych w myśl art. 12 ustawy do przyjęcia, iż powodowi przysługuje prawo autorskie do zaprojektowanych przy jego wykorzystaniu ubrań.

W piśmie z dnia 6 czerwca 2016 roku pozwany wniósł o przeprowadzenie przez Sąd dowodu z załączonej do niniejszego pisma kserokopii obrazu R. O. (1) - wybitnego polskiego grafika i malarza, który w swojej twórczości wykorzystał motyw sznurowania w swoim dziele, którego to nowość i oryginalność zaczerpnął być może od powoda. Pozwany stwierdził, że ponieważ powód na pomysł wykorzystania motywu sznurowania wpadł w roku 2014, to można przypuszczać, że kierował się być może zdjęciem kolekcji autorstwa N. B. V. z 2001 roku i obrazem artysty R. O. (1), które zostały stworzone przed 2014 rokiem.

Biegły podjął analizę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności przedstawionych przez pozwanego wydruków zdjęć na k. 75 i 79 i ustalił, że przedstawiają one sukienki z zaplecionymi na plecach sznureczkami (lub nićmi), w tym na k. 75 w kształcie litery (...) i na k. 79 w kształcie litery (...).

Biegły stwierdził, iż ustalenia w oparciu o materiał dowodowy zaproponowany przez pozwanego są z konieczności ograniczone ze względu na niską jakość reprodukcji zdjęć. Biegły zapoznał się z twórczością N. B. V. i ustalił, iż jest ona autorką utworów fotograficznych m.in. o tematyce deformacji ludzkiego ciała, a przedstawione przez pozwanego utrwalenie na k. 75 nie stanowi wytworu wzornictwa przemysłowego. Biegły stwierdził nadto, że biorąc pod uwagę zakres dostępnej swobody twórczej pomiędzy fotografiami N. B. V. a wzorami powoda zachodzi bardzo odległe podobieństwo, w tym w szczególności, iż prace N. B. V. nie posiadają cech wzorów przemysłowych typowych dla cech wzorów powoda, a jedynym motywem łączącym twórczość N. B. V. i wzory powoda jest motyw sznurowania. Przedstawiona przez pozwanego fotografia odzwierciedla przy tym splot sznurka na plecach, podczas gdy we wszystkich analizowanych wzorach powoda odpowiednie sploty linek występują na froncie ubiorów. Jeśli zatem oceniać obiektywny stan istnienia cech twórczych wzorów powoda w innych utrwaleniach przed powstaniem tych wzorów należy uznać, iż twórczość N. B. V. mogła być zaledwie ideą stanowiącą (ewentualnie) co najwyżej inspirację do powstania projektów powoda. Odmienność cech fotografii N. B. V. oraz odmienność rodzajowa twórczości N. B. V. i powoda nie pozwala uznać, aby cechy twórcze wzorów powoda były obiektywnie obecne przed powstaniem tych wzorów.

Analogiczną ocenę biegły sformułował w stosunku do utrwalenia na k. 79 pracy plastycznej polskiego malarza R. O. (2) pt. „Łatwo dostępna tożsamość” z 2010 roku, która przedstawia postać kobiecą uchwyconą od tyłu, w sukni, której górna część ilustruje dwie zbliżone do siebie twarze zaplecione ze sobą krzyżującymi się na plecach kobiety sznurkami (z 8 parami otworów). Oceniając obiektywny stan istnienia cech twórczych wzorów powoda w innych utrwaleniach przed powstaniem tych wzorów uznał, iż twórczość R. O. (2) mogła być zaledwie ideą stanowiącą (ewentualnie) co najwyżej inspirację do powstania projektów powoda, a odmienność cech pracy plastycznej R. O. (2) oraz odmienność rodzajową twórczości tego twórcy i powoda nie pozwala uznać, aby cechy twórcze wzorów powoda były obiektywnie obecne przed powstaniem tych wzorów.

Biegły stwierdził, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uzupełniony badaniami biegłego nie pozwala także na potwierdzenie, że przed ustaleniem projektów odzieży powoda (sukienki, spódnicy i body) w datach ich ustalenia, cechy twórcze tych projektów były obiektywnie obecne we wcześniejszej twórczości.

Trafnie także powódka podniosła, w ocenie Sądu, odnosząc się do tej inicjatywy dowodowej, że załączane przez pozwanego zdjęcia, także te na ostatniej rozprawie, w nie wnoszą nic do sprawy - na ich podstawie nie można określić bowiem kiedy zostały zrobione, przez kogo, kiedy nastąpiło upublicznienie dzieła, kiedy powstały i na czyją rzecz prawa autorskie. Trudno stwierdzić również czy załączone zdjęcia nie są fotomontażem. Nadto, powódce przysługują prawa autorskie do konkretnego modelu ubrania w którym ubranie zostało zastosowane a nie do samego wiązania.

Należy także wskazać, że w toku postępowania dowodowego, pozwany nie odpowiedział na postanowienie Sądu z dnia 24 listopada 2017r. (k. 24 akt), wydane na podstawie art. 80 ust.1 pkt 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dopiero na żądanie biegłego, pełnomocnik powoda przedstawił 9 faktur związanych z nabyciem odzieży oraz 9 faktur związanych ze sprzedażą. Wyjaśnił, że z żadnych dokumentów prowadzonych przez firmę nie wynika, aby dzież (bluzki, dresy, tuniki, spodnie, koszule, kurtki, body, kombinezony) były oznaczane co do modelu, koloru, rozmiarów, fasonu czy też innych cech umożliwiających identyfikacje poszczególnych rodzajów odzieży. W związku z powyższym, nie jest możliwe przekazanie biegłemu zestawień sprzedaży odzieży objętej sporem z podziałem na poszczególne pozycje asortymentowe. Taka dokumentacja po prostu nie jest prowadzona. Nie ma żadnych możliwości, aby na podstawie dokumentów określić ile spornego towaru było zakupionego przez firmę pozwanego i ile zostało sprzedane w 2015 r. W dokumentach podatkowych tj. deklaracji PIT nie są podawane dane dotyczące sprzedaży konkretnych towarów w tym przypadku spornych bluzek, body czy tez sukienek. Pozwany załączył PIT 36 za rok 2015, z którego wynika że jego firma w 2015 r. uzyskała łączne przychody w kwocie 674 172,85 zł. Koszty uzyskania przychodów wyniosły 13 475,22 zł, a zatem dochód wyniósł 60 647,64 zł. Pozwany nie zaprzeczył, że sporna odzież była przedmiotem obrotu w jego hurtowni, natomiast nie można na podstawie dokumentów z przyczyny wyżej podanej określić, ile tej odzieży zostało nabyte i następnie sprzedane.

Odnosząc się do powyższego, biegłego uznał, że materiał zgromadzony w sprawie i uzupełniony w wyniku działań biegłego pozwala w oparciu o wiadomości specjalne przyjąć określoną metodologię szacunku utraconych dochodów przez powoda, co wiąże się z obliczeniem dla niego stosownego wynagrodzenia. Biegły wyjaśnił, iż brak oznaczeń asortymentowych na przedstawionych przez pozwanego dokumentach księgowych nie pozwala potwierdzić, czy poszczególne przypadki zakupu sukienek dotyczą tego samego, czy różnych wzorów, dlatego biegły przyjął liczbę mniejszą z występujących w zakresie tego asortymentu na fakturach.

Przyjęta przez biegłego metoda wyliczeń i przyjęte założenia, jak i uzyskany wynik nie budzą wątpliwości Sądu co do wiarygodności i poprawności rezultatu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w całości zasadne.

Roszczenia powoda w niniejszej sprawie wynikają z zasad ochrony prawnoautorskiej określonych w ustawie.

Powód w niniejszym postępowaniu nie dochodzi roszczenia z tytułu naruszenia prawa własności przemysłowej. Sporne wytwory powoda nie są przedmiotem ochrony na gruncie ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 1410), albowiem powód nie dysponuje odpowiednimi prawami ochronnymi w tym zakresie. Okoliczność ta jest niezależna od roszczenia prawnoautorskiej ochrony wytworów powoda.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy: „Przedmiotem, prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).Cechy utworu w rozumieniu ustawy obejmują okoliczności:

-ustalenia utworu;

-działalności twórczej twórcy utworu;

-indywidualnego charakteru utworu. Przepis ten wskazuje, iż ochrona prawnoautorska przysługuje wytworom działalności twórczej (zgodnie z orzecznictwem zastrzeżonej dla człowieka), które mają charakter indywidualny oraz które zostały ustalone. Przedstawione prze powoda modele odzieży-projekty mają indywidulany charakter.

Ochrona prawnoautorska przysługuje twórcy, bezwarunkowo (a zatem także bez konieczności dopełnienia jakichkolwiek formalności prawno-administracyjnych) od momentu ustalenia utworu, więc także moment ustalenia dzieła jest kluczowy dla oceny, czy określony wytwór wypełnia pozostałe warunki niezbędne do uznania go za utwór (cechy twórczości i indywidualności).

W niniejszej sprawie powód wskazał daty, w których sporne wytwory niewątpliwie zostały ustalone, a w szczególności projekt spódnicy sznurowanej został ustalony nie później niż dnia 15 sierpnia 2014 roku (data publikacji na facebooku), projekt body z wiązaniem został ustalony nie później niż dnia 8 listopada 2014 roku (data publikacji na facebooku), projekt sukienki sznurowanej został ustalony nie później niż dnia 11 sierpnia 2015 roku (data zgłoszenia do Urzędu Patentowego RP) i daty te nie są kwestionowane przez pozwanego. Zatem ustalenia w zakresie cech wytworów powoda winny zostać poczynione według stanu na te właśnie daty. Cecha działalności twórczej ma charakter procesowy i odnosi się do subiektywnej, podmiotowej nowości procesu twórczego w wykonaniu danego twórcy. Cecha indywidualnego charakteru utworu odnosi się do rezultatu procesu twórczego i świadczy o obiektywnej nowości (oryginalności) cech dzieła. Indywidualnym charakterze utworu może świadczyć osobiste piętno autora zauważalne w elementach dzieła. O indywidualnym charakterze utworu może świadczyć statystyczna niepowtarzalność cech dzieła. Cechy utworu posiada dzieło wykazujące indywidualny charakter choćby w minimalnym stopniu.

Wszystkie sporne w niniejszym postępowaniu wytwory powoda wykazują cechy twórczości, a w szczególności emanacją subiektywnej nowości procesu twórczego autorki.

Zatem zasadnie- przy bezprawnym działaniu pozwanego, kopiowaniu wzorów odzieży powoda, co do których wzorów pozwanemu żadne prawo nie przysługuje, przy rozpowszechnianiu- sprzedawaniu ubrań opartych na wzorach–projektach powoda- powód dochodzi odszkodowania.

Powód dochodzi odszkodowania z tytułu naruszenia przysługujących mu majątkowych praw autorskich na zasadach, o których mowa w art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy i który stanowi: „uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby, która naruszyła te prawa naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatą sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione - trzykrotności stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu. Dla ustalenia wysokości tego wynagrodzenia w istotnym zakresie zastosowanie będą miały zasady wynikające z orzecznictwa dla „stosownego wynagrodzenia”, o którym mowa w art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy. Będzie to zatem wynagrodzenie hipotetyczne, jakie powód by otrzymał, gdyby zawarł z korzystającym umowę na odpowiednie korzystanie ze swoich utworów.

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 23 czerwca 2015 roku (sygn. akt SK 32/14), uznał przepis art. 79 ust. 1 pkt. 3 lit. b ustawy za niezgodny z Konstytucją RP w zakresie, w jakim uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby, która naruszyła te prawa, naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej - w przypadku gdy naruszenie jest zawinione - trzykrotności stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawionego zgody na korzystanie z utworu.

W wyroku z dnia 25 marca 2004 roku w sprawie o sygn. akt II CK 90/03 SN orzekł, iż: „ Wynagrodzenie stosowne w rozumieniu art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (jedn. tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 ze zm.), to takie wynagrodzenie, jakie otrzymałby autor (autor opracowania zależnego), gdyby osoba, która naruszyła jego prawa majątkowe, zawarła z nim umową o korzystanie z utworu w zakresie dokonanego naruszenia ”.

Stosowne wynagrodzenie winno zostać ustalone dla specyficznego sposobu korzystania z utworu przez naruszającego. Podstawowym dla ustalenia wysokości stosownego wynagrodzenia powoda jest zatem określenie sposobu i zakresu dokonanego przez pozwanych naruszenia, a zatem ustalenia sposobów bezprawnego korzystania przez pozwanych ze spornego utworu, czyli tzw. pól eksploatacji.

Mając na uwadze bezprawność działań pozwanego, uporczywość tego zachowania, mimo wezwania powoda do zaniechania naruszeń jego praw autorskich, skalę naruszenia, Sąd zasądził kwotę 16.860zł odsetkami liczonymi dla kwoty 10.360,00 zł od dnia doręczenia pozwu pozwanemu (dwukrotności wartości stosownego wynagrodzenia i zwrot uzyskanych korzyści), od kwoty 6500,00 zł od dnia doręczenia niniejszego pisma pozwanemu, tytułem dwukrotności wartości stosownego wynagrodzenia, które by uzyskał powód, gdyby udzielił zgody na korzystanie z swoich dzieł (spódnica sznurowana, sukienka sznurowana, body z wiązaniem).

Twierdzenia pozwanego o braku twórczego charakteru projektów ubrań powoda, są jedynie subiektywną oceną nie popartą wiedzą specjalistyczną. Pozwany sam przyznał, że kupuje odzież hurtowo, nie wie kto jest projektantem, komu przysługują prawa autorskie do projektów odzieży, a jego działania sprowadzają się do oznaczenia nabytych ubrań metką jego firmy. Zachowanie pozwanego nie zasługuję na aprobatę, czy też na ochronę prawną .

Mając na uwadze powyższe, Sąd uchylił wyrok zaoczny i ponownie orzekł o żądaniu pozwu, uznając niestawiennictwo pozwanego na pierwszej rozprawie za usprawiedliwione.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c, pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu po prawomocnym zakończeniu sprawy. Pozwany jako przegrywający spór w całości poniesie koszty procesu należne stronie powodowej i Skarbowi Państwa.

ZARZĄDZENIE

1.  uzasadnienie sporządzone przez sędziego,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego,

3.  proszę o wykonanie zaległych zarządzeń oraz dodatkowo o skierowanie protokołów rozpraw do transkrypcji w całości (dwie pierwsze rozprawy, sprawdzenie załączenia płyt CD).