Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt III RC 195/17

POSTANOWIENIE

Dnia 08 grudnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Chełmnie w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący SSR- Sławomir Lewandowski

Protokolant st. sekr. sąd. Małgorzata Mazela

po rozpoznaniu w dniu 08 grudnia 2017roku w Chełmnie

na rozprawie sprawy z powództwa małoletniego Ł. N. (1), działającego przez matkę E. B. (1)

przeciwko P. N. (1)

o podwyższenie alimentów

postanawia :

1/umorzyć postępowanie.

2/ pobrać od pozwanego P. N. (1) na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Chełmnie kwotę 75 zł / siedemdziesiąt pięć złotych/ z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych należnych od zawartej ugody.

3/ pozostałymi kosztami sądowymi obciążyć Skarb Państwa.

Uzasadnienie postanowienia z dnia 08 grudnia 2017 r.

W pozwie z dnia 29 sierpnia 2017 r. matka małoletniego powoda Ł. E. B. - wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego P. N. (2) na rzecz małoletniego powoda Ł. N. (2) do wysokości 1000 zł. miesięcznie, płatnych do dnia 05 każdego miesiąca na konto matki małoletniego powoda. W uzasadnieniu swojego żądania podniosła ona, iż prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 26.08.2011 r., sygnatura akt I C 2366/09, Sąd zasądził alimenty na rzecz jej syna Ł. N. (2) w wysokości 250 zł. miesięcznie. Argumentując potrzebę podwyżki tej kwoty matka małoletniego powoda zaznaczyła, iż przez 6 lat godziła się z jej wysokością, jednakże jej sytuacja finansowa w chwili obecnej jest gorsza niż była w roku 2011. Jest ona osobą bezrobotną, utrzymującą się z zasiłku rehabilitacyjnego jej obecnego męża, tzw. 500+ oraz zasiłku rodzinnego na syna Ł., który staje się coraz bardziej wymagający. Obecnie ma on problemy z otyłością i konieczne są wizyty u dietetyka, które nie są darmowe. Wszystkie zabawki potrzebne do rozwoju małoletniego powoda dziecka w trakcie jego dorastania, t. j. rower, hulajnoga, rolki, basen, trampolina i t. p. przez te wszystkie lata zakupiła sama. Podniosła ona ponadto, że z nadchodzącym nowym rokiem szkolnym konieczny był remont pokoju Ł., a także wymiana mebli, łóżka oraz zakup nowego laptopa na potrzeby szkolne. Sama poniosła koszty związane z remontem i zakupem mebli, łóżka i laptopa. Ł. dorasta i staje się nastolatkiem, który ma coraz większe potrzeby: kino, basen, gry na X-B., wyjście z rówieśnikami, fryzjer itp. Stwierdziła ona, że pozwany „skąpi” na syna, chociaż pozwanego stać na wyjazdy z nową rodziną na wycieczki zagraniczne, np. do D.. Nie zabrał tam małoletniego powoda, chociaż on tego bardzo pragnął, a ona zabrała Ł. na 3 dni do M. - pod namiot, ponieważ na nic lepszego nie było jej stać. Podniosła ona również, że jej obecny mąż nie łoży na małoletniego powoda, gdyż nie jest to jego obowiązek, jednakże pomaga jej finansowo w wielu sytuacjach. Zdaniem matki małoletniego powoda, obecna kwota alimentów jest kwotą śmiesznie niską, a przyznane z tego tytułu 250 zł. miesięcznie nie wystarcza na podstawowe potrzeby, nie mówiąc o lekach, obuwiu, odzieży i wydatkach związanych ze szkołą, (k. 2-3).

Pozwany P. N. (2) na rozprawie w dniu 08 grudnia 2017 r. uznał powództwo do kwoty 400 zł. miesięcznie, (k. 33).

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

Wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2011 r., wydanym w sprawie o sygnaturze I C 2366/09, Sąd Okręgowy w Toruniu rozwiązał przez rozwód związek małżeński powódki E. N. (noszącej obecnie nazwisko (...)) i pozwanego P. N. (3) - bez orzekania o winie, powierzył powódce E. N. wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi wspólnymi dziećmi stron A. N., ur. (...), i Ł. N. (3), ur. (...), ograniczając pozwanemu tę władzę do współdecydowania o ważnych sprawach dzieci, i m. in. zasądził od pozwanego P. N. (3) na rzecz małoletnich A. N. i Ł. N. (3) tytułem alimentów kwotę po 250 zł. miesięcznie na rzecz każdego z nich, płatną z góry do rąk ustawowego przedstawiciela - matki E. N. - do dnia 15 - tego każdego miesiąca poczynając od uprawomocnienia się orzeczenia. Wyrok ten uprawomocnił się z dniem 17 września 2011 r.

(dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 26 sierpnia 201 1 r., wydany w sprawie o sygnaturze I C 2366/09 - k. 32 akt sprawy I C 2366/09 Sądu Okręgowego w Toruniu)

Małoletni powód Ł. N. (3) jest w wieku 12 lat. Poza alimentami od pozwanego w wysokości 250 zł. miesięcznie, ma on przyznane - na okres od 01 października 2017 r. do 30 września 2018 r. - świadczenie wychowawcze w kwocie 500 zł. miesięcznie. Matka małoletniego powoda E. B. (2) jest zamężna, nie pracuje zarobkowo, utrzymując się z zasiłku rehabilitacyjnego jej obecnego męża, świadczenia wychowawczego małoletniego powoda i zasiłku rodzinnego otrzymywanego na małoletniego powoda. Pozwany P. N. (3) jest żołnierzem zawodowym zatrudnionym na czas nieokreślony i otrzymuje z tego tytułu miesięczne uposażenie w wysokości 5481,40 zł. brutto (4493,07 zł. netto).

(dowód: decyzja Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C.

z dnia 04 października 2017 r., MOPS. (...).827.2017.LD - k. 5 - 6, zaświadczenie z 13 (...) Oddziału (...) w G. - k. 32)

Na rozprawie w dniu 08 grudnia 2017 r. matka małoletniego powoda Ł. E. B. - i pozwany P. N. (3) zawarli ugodę sądową, w której pozwany P. N. (3) zobowiązał się płacić na rzecz małoletniego powoda Ł. N. (3) podwyższone alimenty w kwocie 500 zł. miesięcznie, począwszy od dnia 01 grudnia 2017 r. do dnia 15-go każdego miesiąca z góry, w miejsce dotychczasowych alimentów w kwocie 250 zł. miesięcznie, orzeczonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 26.08.201 lr., wydanym w sprawie I C 2366/09 — do rąk matki małoletniego powoda E. B. (1).

Zgodnie z art. 133 § 1 k. r. i o., rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. W myśl art. 135 § 1 k. r. o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, zaś - stosownie do § 2 tego artykułu - wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Zgodnie zaś art. 138 k. r. o., w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Sąd, oceniając - w myśl art. 223 § 2 k. p. c. w zw. z art. 203 § 4 k. p. c. - zawartą przez strony procesu ugodę sądową - mając na uwadze wiek małoletniego powoda i związany z nim zakres jego usprawiedliwionych potrzeb, sytuację zarobkową matki małoletniego powoda i pozwanego oraz fakt, że od zasądzenia alimentów w dotychczasowej wysokości upłynął okres ponad 6 lat, co wiąże się również ze zwiększeniem się usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda - uznał, że okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, aby zawarcie ugody w niniejszej sprawie i jej treść były sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzały do obejścia prawa i dlatego - zgodnie z art. 355 § 1 k. p. c. - umorzył - w punkcie 1 postanowienia - postępowanie w sprawie.

W punkcie 2 postanowienia Sąd - na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 623 z późn. zm.) w zw. z art. 98 § 1 k. p. c. - nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 75 zł. z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych należnych od zawartej w sprawie ugody sądowej, stanowiącą połowę opłaty sądowej należnej od rocznej wysokości ugodzonego roszczenia.

W punkcie 3 postanowienia Sąd - mając na uwadze wynik sprawy i fakt, że strona powodowa jest z mocy ustawy zwolniona w niniejszej sprawie od kosztów sądowych - kosztami sądowymi, należnymi od kwoty roszczenia nie objętej ugodą sądową, obciążył Skarb Państwa.