Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 lipca 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił Z. K. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że wnioskodawca, na dzień 1 stycznia 1999 r., nie udowodnił, wymaganego 15 letniego, okresu pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Za udowodnione, okresy organ rentowy przyjął staż sumaryczny 25 lat, w tym 4 miesiące i 24 dni okresów nieskładkowych, 19 lat 4 miesiące i 21 dni okresów składkowych oraz 5 lat 6 miesięcy i 28 dni okresów uzupełniających, w tym 12 lat 0 miesięcy i 26 dni stażu pracy w warunkach szczególnych. Zakład nie uwzględnił , do stażu pracy w szczególnych warunkach , okresów: od dnia 15 listopada 1982 r. do dnia 31 sierpnia 1985 r. oraz od dnia 25 października 1979 r. do dnia 23 września 1982 r., jako pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, z powodu braków formalnych: wnioskodawca nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, a w załączonych świadectwach pracy, zakład nie powołał się na odpowiednie zarządzenie resortowe.

(decyzja – k. 21 akt ZUS)

Z. K. uznał w/w decyzję organu rentowego za krzywdzącą i w dniu 3 sierpnia 2017 r. złożył odwołanie, wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie emerytury. W uzasadnieniu wskazano, iż wnioskodawca w okresach od dnia 15 listopada 1982 r. do dnia 31 sierpnia 1985 r. oraz od dnia 25 października 1979 r. do dnia 23 września 1982 r. pracował w warunkach szczególnym stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

(odwołanie - k. 2)

W odpowiedzi na odwołanie, która wpłynęła do Sądu Okręgowego w Łodzi , w dniu 18 sierpnia 2017r., organ rentowy wniósł o jego oddalenie, przytaczając argumentację taką, jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 3)

Na terminie rozprawy w dniu 29 listopada 2017r., poprzedzającej bezpośrednio wydanie wyroku, pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie i wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego, zaś pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

(e-protokół rozprawy z dnia 29.11.2017r. oświadczenia stron 01:08:30 – 01:19:53 – płyta CD k. 62)

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca Z. K. urodził się w dniu (...) Ma wykształcenie zawodowe. Z zawodu jest tapicerem samochodowym i monterem instalacji hydraulicznych.

(okoliczności bezsporne)

Ubezpieczony nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego .

(okoliczności bezsporne; wniosek o emeryturę – k. 1 - 4 akt ZUS)

Ogólny staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy, na dzień 1 stycznia 1999 r., wyniósł, co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych

(okoliczności bezsporne)

W dniu 5 lipca 2017 r. wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę.

(wniosek o emeryturę – k. 1 - 4 akt ZUS)

Organ rentowy, jako okres pracy w warunkach szczególnych, uwzględnił wnioskodawcy okres pracy w wymiarze 12 lat 0 miesięcy i 26 dni.

(okoliczności bezsporne)

Wnioskodawca ukończył w 1976 r. (...) Szkołę Zawodową (...) w Ł. , uzyskując zawód tapicera, posiada także wykształcenie zawodowe w zawodzie monter instalacji hydraulicznych.

(świadectwo ukończenia szkoły - k. 14 akt ZUS; zeznania wnioskodawcy z dnia 29 listopada 2017 r. 00:02:03 – 00:31:34 – płyta CD k. 62)

Z. K. był zatrudniony w Spółdzielni Pracy (...) w okresie od dnia 25 października 1979 r. do dnia 23 września 1982 r., gdzie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę na stanowisku operatora urządzeń powlekających na podstawie umowy o pracę według kodeksu pracy , nie spółdzielczej umowy o pracę . Na tym stanowisku, wykonywał czynności polegające na powlekaniu kolorowych tkanin, obsłudze urządzenia , podającego klej na surową tkaninę, powlekaniu pastą klejową - proces ten nazywał się „podgumowaniem”. Praca odbywała się stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Następnie wykonywał zapudrowanie tkaniny, aby nie była ona sklejona. W powietrzu unosiły się szkodliwe dla zdrowia zanieczyszczenia , m. in - talk . Wnioskodawca pracował w odzieży ochronnej , rękawicach, masce ochronnej.

( akta osobowe , zawierające świadectwo pracy z dnia 24.09.1982r. k. 36, zeznania świadków: A. C. (1) , J. K. , wnioskodawcy e-protokół rozprawy z dnia 29 listopada 2017 r. 00:02:03 – 00:31:34 – płyta CD k. 62)

Ten okres pracy jest okresem pracy w szczególnych warunkach , wymienionym w wykazie A , Dziale VII poz. 7 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 z późn. zm) oraz Dziale VII poz. 7 pkt 2 wykazu A, stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

W Spółdzielni Pracy (...) wnioskodawca pracował także w okresie od dnia 15 listopada 1982 r. do dnia 31 sierpnia 1985 r. . W dniu 12.11.1982r. wnioskodawca złożył do tego zakładu pracy, wniosek [ podanie] o przyjęcie go w poczet pracowników w charakterze operatora komory wulkanizacyjnej . Na tym – podaniu – brak adnotacji o akceptacji wniosku i brak wskazania jakie stanowisko, wnioskodawca zajął, po zawarciu umowy o pracę. Z zeznań świadków: A. C. (1) , J. K. i wnioskodawcy wynika, że pracował na stanowisku wulkanizatora. Zajmował się wówczas wulkanizacją tkanin podgumowanych, utwardzaniem tkaniny. W komorze wulkanizacyjnej temperatura dochodziła do 90 stopni, były też opary benzyny, siarki i gumy. Nosił odzież ochronną, rękawice. Wnioskodawca otrzymywał dodatek do wynagrodzenia za szkodliwe warunki, mleko, masło.

W dniu 1 stycznia 1985r. wnioskodawca zawarł umowę na czas nieokreślony na stanowisku robotnika magazynowego . W , załączonym do akt ZUS , świadectwie pracy z dnia 2.09.1985r. Spółdzielnia Pracy (...), zawarła informację, ze w okresie od 15.11.1982r. do 31.08.1985r. wnioskodawca pracował jak robotnik magazynowy.

(zeznania wnioskodawcy z dnia 29 listopada 2017 r. 00:02:03 – 00:31:34 – płyta CD k. 62; zeznania świadka A. C. (2) z dnia 29 listopada 2017 r. 00:33:14 – 00:47:44 – płyta CD k. 62; zeznania świadka J. K. z dnia 29 listopada 2017 r. 00:47:44 – 00:54:48 – płyta CD k. 62; akta osobowe, zawierające świadectwo pracy z dnia 2.09.1985r. – k. 36 )

Wnioskodawca w okresie od dnia 4.09.1985r. do 30.09.1998r. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) S.A. na stanowisku monter aparatów i układów hydraulicznych. W punkcie 8 świadectwa pracy z dnia 30.09.1998r. , złożonym do akt ZUS – zakład pracy zawarł informację, że w tym okresie wnioskodawca wykonywali prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – w wyszczególnionych, w świadectwie pracy , okresach. W aktach osobowych [kserokopii] załączonej do akt sprawy [ k. 40- 53 znajduje się świadectwo pracy z dnia 30.09.1998r. potwierdzające prace w szczególnych warunkach. na stanowisku monter aparatów i układów hydraulicznych, wymienionym w wykazie A dziale XIV poz. 25 pkt 1 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

( kserokopia świadectwa pracy z dnia 30.09.1998r. k. 19 akt ZUS, także kserokopia akt osobowych (...) S.A k. 40-53, w tym świadectwo pracy w szczególnych warunkach k. 44)

Wnioskodawca w dniu 30.10.1998r. zawarł umowę o prace z (...) S.A na czas określony od dnia 2 listopada 1988 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. na stanowisku monter aparatów i układów hydraulicznych, w pełnym wymiarze czasu pracy . Wnioskodawca , w tym okresie, wykonywał, w zakładzie (...) S.A. - na tkalni i przędzalni, czynności, polegające na bieżącej konserwacji agregatów, , aparatów, układów hydraulicznych i ich naprawami, na oddziałach, będących w ruchu [ tkalnia, przędzalnia] , w których , jako podstawowe , wykonywane były prace wymieniowe w wykazie czyli prace - przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych – tkalnia - prace tkaczy, i przy obróbce surowców włókienniczych i ich przędzeniu - - na przędzalni – prace przędzarzy. W pomieszczeniach, w których wykonywał czynności było bardzo dużo kurzu, panowało zapylenie i wysoka temperatura, albowiem firma ta, produkowała tkaniny na tkalniach, przędzalniach. Praca, którą wykonywał wnioskodawca wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracownicy , w tym wnioskodawca, wykonywali czynności w odzieży ochronnej, ochronnych butach.

(umowa o pracę – k. 45, zeznania wnioskodawcy z dnia 29 listopada 2017 r. 00:02:03 – 00:31:34 – płyta CD k. 62; zeznania świadka C. P. , zeznania wnioskodawcy e-protokół rozprawy z dnia 29 listopada 2017 r. 00:54:48 – 01:04:07 – płyta CD k. 62)

Ten okres pracy , jest pracą w szczególnych warunkach, wymienionym w wykazie A , Dziale XIV poz. 25 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 z późn. zm) oraz , w zarządzeniu resortowym w wykazie A dziale XIV poz. 25 pkt 1 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów, zawartych w aktach organu rentowego i załączonych do akt sprawy, których wiarygodność nie była przez strony kwestionowana, oraz zeznań odwołującego się i zgłoszonych przez niego świadków A. C. (2) i J. K., w zakresie pracy w Spółdzielni Pracy (...). Gumowych i Powlekania Tkanin GUMA oraz C. P., w zakresie pracy w (...) S.A. Sąd uznał, ze w okresie 25.10.1979r. – 23.09.1982r. wnioskodawca pracował na podstawie umowy o pracę według kodeksu pracy , nie spółdzielczej umowy o pracę, albowiem , w załączonych do akt sprawy – aktach osobowych [ k. 36] , brak, jakichkolwiek dokumentów , które implikowałyby odmienną tezę np. nie ma informacji o wkładzie spółdzielczym , o – ewentualnych udziałach w Zgromadzeniach członków spółdzielń itp. Zatem – uprawnioną jest konkluzja , ze charakter zatrudnienia wnioskodawcy, w tym okresie, w tym zakładzie pracy – opierał się na podstawie umowy o pracę według kodeksu pracy , nie spółdzielczej umowy o pracę. Nadto - w tym aktach osobowych znajduje się umowa o pracę [ nie spółdzielcza] z dnia 1.10 1985r., mocą której wnioskodawca został zatrudnionym na czas nieokreślony na stanowisku robotnika magazynowego . I jest to umowa o pracę według kodeksu pracy , nie spółdzielcza umowa o pracę. [ akta osobowe k. 36]

Zeznania świadków Sąd ocenił, jako wiarygodne, gdyż są spójne, konsekwentne, i znajdują powtórzenie, zarówno w materiale dokumentalnym [ w postaci akt osobowych] , jak i zeznaniach wnioskodawcy. Nadto świadkowie ci, w spornym okresie, byli zatrudnieni w tych samych zakładach pracy , w których był zatrudniony wnioskodawca , m.in. na równoległych stanowiskach. Odnośnie do faktu pracy wnioskodawcy w spornych okresach, zeznania powyższych świadków są bezsporne, i są potwierdzone świadectwem pracy wnioskodawcy w spornych okresach w warunkach szczególnym lub w szczególny charakterze, które w pełni pokrywają się ze zgromadzonymi w sprawie dokumentami, uzupełniając je o szczegóły, które stanowiły element sporny w przyznaniu , Z. K., prawa do emerytury. Zeznania świadków – osób niezainteresowanych rozstrzygnięciem sprawy na korzyść którejkolwiek ze stron, a jednocześnie pracowników tego samego zakładu w tym samym czasie, co wnioskodawca, nie budzą wątpliwości przy ocenie ich wiarygodności, nie są wzajemnie ze sobą ani z treścią załączonych do akt sprawy dokumentów sprzeczne, wzajemnie ze sobą korespondują. W ocenie Sądu, zeznania świadków oraz zebrane dokumenty ubezpieczonego, potwierdzają jednoznacznie, że ubezpieczony pracował, jako monter aparatów hydraulicznych oraz operator urządzeń powlekających w szczególnych warunkach w powyższych zakładach w spornych okresie.

Sąd, mając na uwadze brak – wiarygodnego potwierdzenia , w postaci materiału dokumentalnego, okresów – pracy wnioskodawcy, na stanowisku - wulkanizatora w Spółdzielni Pracy (...), gdyż – brak oznaczenia tego stanowiska w świadectwie pracy ,a nadto brak umowy o parce na tym stanowisku , a nawet - na podaniu o przyjęcie do pracy na takim stanowisku , brak akceptacji – oferty wnioskodawcy. , Sąd nie uwzględnił tego okresu pracy [15.11.1982 --31.08.1985] , jako wykonywanej w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U z 2017 r. poz. 1383 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl ust. 2 art. 184 emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Z przepisu art. 32 cyt. Ustawy, wynika, że możliwe jest wcześniejsze przejście na emeryturę przez pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zasady przechodzenia na wcześniejsze emerytury oraz wykazy stanowisk do tego uprawniających określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 z późn. zm).

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Wspomniane wyżej dowody w sposób jednoznaczny wskazują,
że podczas zatrudnienia we wskazanych zakładach ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pracę określoną w wykazie A dziale VII pod pozycją 7 pkt 18 ( pracując jako operator urządzeń powlekających ), pkt 5 wulkanizator, oraz w Dziale IV poz. 40 pkt 18 – robotnik magazynowy, a następnie na stanowisku monter aparatów i układów hydraulicznych wymienionym w wykazie A dziale XIV poz. 25 pkt 1, Zarządzenia nr 7 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z 1 lipca 1987 r. w sprawie pracy wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególny charakterze, w zakładach pracy resortu chemicznego i lekkiego, zgodnego z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.
w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze .

Stosownie zaś do treści § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach w nim określonych są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest - w myśl § 2 ust. 2 - świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawione według określonego wzoru lub świadectwo pracy, w którym zakład pracy stwierdza charakter i stanowisko pracy w poszczególnych okresach oraz inne okoliczności, od których jest uzależnione przyznanie emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca spełnił warunki do uzyskania emerytury w zakresie wymaganego wieku (ukończone 60 lat) i ogólnego stażu pracy (co najmniej 25 lat). Na dzień wydania skarżonej decyzji spełniał także przesłankę nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego. Jako okres pracy w warunkach szczególnych organ rentowy uznał wnioskodawcy okres pracy w łącznym wymiarze 12 lat 0 miesięcy i 26 dni.

Spór dotyczył okresów zatrudnienia wnioskodawcy w Spółdzielni Pracy (...). Gumowych i Powlekania Tkanin GUMA oraz w (...) S.A., których to okresów pracy wymienionych wyżej , organ rentowy nie uznał za pracę w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, z uwagi na błędy, nie wynikające z winy wnioskodawcy,.

Odnosząc się do powyższej spornej kwestii należy zwrócić uwagę na ugruntowane w judykaturze stanowisko, że regulacja § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. statuująca ograniczenia dowodowe nie ma zastosowania w postępowaniu odwoławczym przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. W konsekwencji okoliczność i okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach sąd uprawniony jest ustalać także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy, w tym nawet zeznaniami świadków /por. uchwała Sądu Najwyższego z 27 maja 1985 r. III UZP 5/85; uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984 r. III UZP 6/84; wyrok Sądu Najwyższego z 30 marca 2000 r. II UKN 446/99, opubl. OSNAPiUS 2001, nr 18, poz. 562/.

Podkreślenia w niniejszej sprawie wymaga także, fakt, że dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy. Praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale (codziennie) i w pełnym wymiarze czasu pracy (przez 8 godzin dziennie, jeżeli pracownika obowiązuje taki wymiar czasu pracy) w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 czerwca 2011 r. I UK 393/10).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na okoliczność rodzaju i charakteru wykonywanych przez wnioskodawcę czynności przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę złożonej do akt sprawy dokumentacji pracowniczej oraz zeznania zgłoszonych świadków, a także zeznania samego wnioskodawcy.

Z dokonanych ustaleń wynika, że Z. K. był zatrudniony w Spółdzielni Pracy (...) w okresie od dnia 25 października 1979 r. do dnia 23 września 1982 r., gdzie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę na stanowisku operatora urządzeń powlekających na podstawie umowy o pracę według kodeksu pracy , nie spółdzielczej umowy o pracę . Na tym stanowisku, wykonywał czynności polegające na powlekaniu kolorowych tkanin, obsłudze urządzenia , podającego klej na surową tkaninę, powlekaniu pastą klejową - proces ten nazywał się „podgumowaniem”. Praca odbywała się stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Następnie wykonywał zapudrowanie tkaniny, aby nie była ona sklejona. W powietrzu unosiły się szkodliwe dla zdrowia zanieczyszczenia , m. in - talk . Wnioskodawca pracował w odzieży ochronnej , rękawicach, masce ochronnej.

Ten okres pracy jest okresem pracy w szczególnych warunkach , wymienionym w wykazie A , Dziale VII poz. 7 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 z późn. zm) oraz , w zarządzeniu resortowym, - Dziale VII poz. 7 pkt 2 wykazu A, stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

Z dokonanych ustala wynika, że w Spółdzielni Pracy (...) wnioskodawca pracował także w okresie od dnia 15 listopada 1982 r. do dnia 31 sierpnia 1985 r. . W dniu 12.11.1982r. wnioskodawca złożył do tego zakładu pracy, wniosek [ podanie] o przyjęcie go w poczet pracowników w charakterze operatora komory wulkanizacyjnej . Na tym – podaniu – brak adnotacji o akceptacji wniosku i brak wskazania jakie stanowisko, wnioskodawca zajął, po zawarciu umowy o pracę. Z zeznań świadków: A. C. (1) , J. K. i wnioskodawcy wynika, że pracował na stanowisku wulkanizatora. Zajmował się wówczas wulkanizacją tkanin podgumowanych, utwardzaniem tkaniny. W komorze wulkanizacyjnej temperatura dochodziła do 90 stopni, były też opary benzyny, siarki i gumy. Nosił odzież ochronną, rękawice. Wnioskodawca otrzymywał dodatek do wynagrodzenia za szkodliwe warunki, mleko, masło.

W dniu 1 stycznia 1985r. wnioskodawca zawarł umowę na czas nieokreślony na stanowisku robotnika magazynowego . W , załączonym do akt ZUS , świadectwie pracy z dnia 2.09.1985r. Spółdzielnia Pracy (...), zawarła informację, ze w okresie od 15.11.1982r. do 31.08.1985r. wnioskodawca pracował jak robotnik magazynowy.

Sąd, mając na uwadze brak – wiarygodnego potwierdzenia , w postaci materiału dokumentalnego, okresów – pracy wnioskodawcy, na stanowisku - wulkanizatora w Spółdzielni Pracy (...), gdyż – brak oznaczenia tego stanowiska w świadectwie pracy ,a nadto brak umowy o parce na tym stanowisku , a nawet - na podaniu o przyjęcie do pracy na takim stanowisku , brak akceptacji – oferty wnioskodawcy. , Sąd nie uwzględnił tego okresu pracy [15.11.1982 --31.08.1985] , jako wykonywanej w szczególnych warunkach. Natomiast stanowisko – robotnika magazynowego - , nie jest wymienione w Dziale VII poz. 7 wykazu A, stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego. Dlatego i tego okresu [ od 1.01.1985 do 31.08.1985r.] Sąd nie uwzględnił jako pracy w szczególnych warunkach.

Z dokonanych ustaleń wynika, ze wnioskodawca w okresie od dnia 4.09.1985r. do 30.09.1998r. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) S.A. na stanowisku monter aparatów i układów hydraulicznych. W punkcie 8 świadectwa pracy z dnia 30.09.1998r. , złożonym do akt ZUS – zakład pracy zawarł informację, że w tym okresie wnioskodawca wykonywali prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – w wyszczególnionych, w świadectwie pracy , okresach. W aktach osobowych [kserokopii] załączonej do akt sprawy [ k. 40- 53 znajduje się świadectwo pracy z dnia 30.09.1998r. potwierdzające prace w szczególnych warunkach. na stanowisku monter aparatów i układów hydraulicznych, wymienionym w wykazie A dziale XIV poz. 25 pkt 1 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca w dniu 30.10.1998r. zawarł umowę o prace z (...) S.A na czas określony od dnia 2 listopada 1988 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. na stanowisku monter aparatów i układów hydraulicznych, w pełnym wymiarze czasu pracy . Wnioskodawca , w tym okresie, wykonywał, w zakładzie (...) S.A. - na tkalni i przędzalni, czynności, polegające na bieżącej konserwacji agregatów, , aparatów, układów hydraulicznych i ich naprawami, na oddziałach, będących w ruchu [ tkalnia, przędzalnia] , w których , jako podstawowe , wykonywane były prace wymieniowe w wykazie czyli prace - przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych – tkalnia - prace tkaczy, i przy obróbce surowców włókienniczych i ich przędzeniu - - na przędzalni – prace przędzarzy. W pomieszczeniach, w których wykonywał czynności było bardzo dużo kurzu, panowało zapylenie i wysoka temperatura, albowiem firma ta, produkowała tkaniny na tkalniach, przędzalniach. Praca, którą wykonywał wnioskodawca wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracownicy , w tym wnioskodawca, wykonywali czynności w odzieży ochronnej, ochronnych butach.

Ten okres pracy , jest pracą w szczególnych warunkach, wymienionym w wykazie A , Dziale XIV poz. 25 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 z późn. zm) oraz , w zarządzeniu resortowym w wykazie A dziale XIV poz. 25 pkt 1 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego. Czyli prac przy bieżącej konserwacji agregatów, , aparatów, układów hydraulicznych i ich naprawami, na oddziałach, będących w ruchu [ tkalnia, przędzalnia] , w których , jako podstawowe , wykonywane były prace wymieniowe w wykazie czyli prace - przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych – tkalnia - prace tkaczy, [ wykaz A Dział VII poz. 4 pkt pkt 7 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego. i przy obróbce surowców włókienniczych i ich przędzeniu - - na przędzalni – prace przędzarzy czyli Dział VII poz. 1 pkt 9 cyt. Zarządzenia.

Bezspornie, za uznaniem tych okresów pracy , jako wykonywanej w szczególnych warunkach,, przemawiają dokumenty oraz , potwierdzające je ,zeznania świadków, Co istotne, wszyscy świadkowie, zgodnie zeznawali o bardzo uciążliwych i trudnych warunkach pracy w obu spornych zakładach pracy wnioskodawcy, gdzie panowały opary, kurz, zapylenie oraz wysokie temperatury, wynikające ze specyfiki zakładów oraz prac jakie były tam wykonywane.

W świetle tak poczynionych ustaleń, w ocenie Sądu Okręgowego, spełnione zostały przesłanki do tego aby do okresów okresy pracy wykonywanej w warunkach szczególnych zaliczyć wnioskodawcy sporne okresy, gdyż wykonywana przez wnioskodawcę praca na przedstawionych powyżej stanowiskach wypełnia przesłanki uznania jej za pracę w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, a zatem jej wykonywanie uprawnia do nabycia uprawnień emerytalnych w niższym wieku emerytalnym.

Reasumując, z zebranego materiału dowodowego wynika, iż wnioskodawca legitymuje się ponad 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych [uznane przez ZUS : 12 lat 26 dni plus okresy: 25.10.1979r.-23.09.1982r. plus 2.11.1998r-31.12.1998r.] uprawniającym do wcześniejszej, ze względu na wiek, emerytury, a także spełnia wszystkie pozostałe warunki, które nie były przedmiotem sporu , w niniejszy postępowaniu.

Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych świadczenia emerytalno – rentowe wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, w punkcie 1 zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 11 lipca 2017 roku, to jest od daty nabycia uprawnień do emerytury (daty ukończenia wieku emerytalnego).

W punkcie 2 Sąd na podstawie art. 98 k.p.c zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na rzecz Z. K. kwotę 180 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego , na podstawie & 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz. U poz. 1800 z pózn, zm) –[ odwołanie wniesione: 3.08.2017r ] .

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego, wyrażając zgodę na wypożyczenie akt ZUS

12.12.2017 r.