Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 2032/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Anna Lasko

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2017 r. w Kamiennej Górze

na rozprawie sprawy z powództwa Prokuratora Rejonowego w Kamiennej Górze działającego w imieniu R. A. (1) oraz na rzecz Fundacji Pomocy (...) po Poległych Policjantach w W.

przeciwko T. P.

o zapłatę

I.  uchyla wyrok zaoczny z 08.09.2016r. i powództwo oddala,

II.  nieuiszczone koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt I C 2032/15

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Kamiennej Górze działający w imieniu R. A. (1) wniósł o zasądzenie od pozwanego T. P. na rzecz Fundacji Pomocy (...) po Poległych Policjantach w W. kwoty 500,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wyroku, a także o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu. W uzasadnieniu twierdził, że pozwany T. P. został uznany winnym popełnienia czynu z art. 226§1 kk i art. 224§2 kk w zw. z art. 11§2 w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64§1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 5 maja 2015 r. w sprawie II K 140/15. Powód dalej podniósł, że poszkodowany R. A. (1) w pisemnym oświadczeniu wniósł, aby pozwany uiścił kwotę 500 zł na cel społeczny tj. na rzecz Fundacji Pomocy (...) po Poległych Policjantach w W..

Pozwany T. P. wniósł o oddalenie powództwa uzasadniając to faktem zapłacenia kwoty 300 zł na rzecz pokrzywdzonego po wydaniu karnego wyroku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. P. w dniu 21 lipca 2014 r. w P., a także w radiowozie w czasie transportu do KP w B., działając czynem ciągłym używając słów wulgarnych i powszechnie uznanych za obelżywe wielokrotnie znieważał funkcjonariuszy Policji R. A. (1) i K. Ł. w związku i podczas pełnienia przez nich czynności służbowych, a także groził im przy tym uszkodzeniem ciała i pozbawieniem życia, wyrwał się z ich uchwytów w celu zmuszenia do zaniechania prawnej czynności służbowej w postaci interwencji.

/dowód: wyrok SR Kamienna Góra z 5.05.2015 r. k. 101 akt II K 140/15/

W postępowaniu karnym R. A. (1) wniósł o zasądzenie od T. P. na jego rzecz kwoty 1 000 zł tytułem nawiązki.

/dowód: wniosek R. A. k. 72 akt II K 140/15/

Za opisany wcześniej czyn T. P. został skarany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 5 maja 2015 r., sygn. akt IIK 140/15. Orzeczono wobec T. P. na podstawie art. 46 § 1 kk obowiązek zadośćuczynienia za doznane krzywdy na rzecz R. A. (1) kwotę 300 zł.

/dowód: wyrok SR Kamienna Góra z 5.05.2015 r. k. 101 akt II K 140/15/

Pozwany przekazał na rzecz R. A. (1) w dniu 4.03.2016 r. kwotę 300 zł.

/dowód: dowód wpłaty z 4.03.2015 r. k. 26/.

R. A. (1) w dniu 15.12.2015 r. złożył oświadczenie, w którym domagał się wystąpienia przez prokuratora do sądu z pozwem na zasadzie art. 448 kc celem zasądzenia kwoty 500 zł na cel społeczny tj. na rzecz Fundacji Pomocy (...) po Poległych Policjantach w W. w związku z naruszeniem dobra osobistego przez T. P..

/dowód: oświadczenie z 15.12.2015 r. k. 3/

Pozwany jest osobą bezrobotną, mieszka z mamą. Ma wykształcenie podstawowe. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Nie ma dochodów.

/dowód: zeznania pozwanego na rozprawie w dniu 29.11.2017 r. e-protokół od 00:04:49 do 00:09:03/

Sąd zważył co następuje:

Ustaleń stanu faktycznego dokonano w oparciu o treść wyroku karnego, treść oświadczenia z 15.12.2015 r., treść wniosku pokrzywdzonego, dowód wpłaty kwoty 300 zł oraz zeznania pozwanego.

Roszczenia majątkowe wynikające z przestępstwa mogą być dochodzone w postępowaniu cywilnym albo w wypadkach w ustawie przewidzianych w postępowaniu karnym (art. 12 k.p.c.). W wyroku karnym zostało zasądzone od T. P. na rzecz R. A. (1) zadośćuczynienie w kwocie 300 zł. Przepis art. 46 § 1 kk stanowi, że w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Orzeczenie zadośćuczynienia na podstawie § 1 nie stoi na przeszkodzie dochodzeniu niezaspokojonej części roszczenia w drodze postępowania cywilnego (§3 cyt. artykułu).

Trzeba zauważyć, że w wyroku karnym została zasądzona kwota zadośćuczynienia. Pokrzywdzony R. A. (1) w postępowaniu karnym żądał zadośćuczynienia na swoją rzecz w kwocie 1 000 zł. Podkreślenia wymaga, że zadośćuczynienie ma charakter świadczenia jednorazowego. Takie stanowisko jest ugruntowane w orzecznictwie i doktrynie. Przywołać można choćby wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 3.6.2015 r. (zob. wyrok SA w Białymstoku z 3.6.2015 r., sygn. I ACa 150/15, L.), gdzie podkreślano, iż zadośćuczynienie za doznaną krzywdę ma charakter jednorazowy i stanowi rekompensatę za wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne pokrzywdzonego, zarówno te, których już doznał, jak i te, które zapewne w związku z doznanym uszkodzeniem ciała wystąpią u niego w przyszłości.

Zatem w sytuacji zgłoszenia roszczenia w postępowaniu karnym o zapłatę 1000 zł i ewentualnego dochodzenia na podstawie art. 46 § 1 i 3 kk i art. 448 k.c. dalszego świadczenia przez pokrzywdzonego, kolejne obciążenie zapłatą pozwanego - w tym wypadku na cel społeczny - kłóci się z zasadą jednorazowości świadczenia. Otwarta była droga dla pokrzywdzonego dochodzenia dla siebie świadczenia, dlatego kolejne żądanie zadośćuczynienia – w tym wypadku na cel społeczny, nie mogło zasługiwać na aprobatę.

Należy ponadto wskazać na trudną sytuację materialną pozwanego, który jest osoba bezrobotną, nie ma dochodów, ma wykształcenie podstawowe i mieszka z matką. Spłata sumy zadośćuczynienia orzeczona wyrokiem karnym była istotnym wydatkiem dla pozwanego, co dodatkowo przemawiało za nie obciążaniem go dalszą kwotą odszkodowania.

W takiej sytuacji Sąd uznał za zasadne oddalenie powództwa. Skoro wcześniej został wydany wyrok zaoczny, to na podstawie przepisu art. 347 k.p.c., po ponownym rozpoznaniu sprawy należało wyrok zaoczny uchylić.

Prokurator nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, dlatego stosownie do przepisu art. 113 cyt. ustawy zaliczono je na rachunek Skarbu Państwa.