Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Gąsior

Protokolant Małgorzata Nakielska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2017 r. w Warszawie

sprawy V. S. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W.

z udziałem z Biblioteki (...) w W.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania V. S. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 3 marca 2017 r., nr (...)

1. zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. z dnia 8 lipca 2016 r., nr (...), w ten sposób, że stwierdza, że odwołująca V. S. (1) jako pracownik u płatnika składek Biblioteka (...) w W. podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 1 listopada 2016 r. do 24 listopada 2016 r.,

2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. na rzecz odwołującej V. S. (1) kwotę 180,00 zł (sto osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2017 r. V. S. (1) , działając
za pośrednictwem swojego pełnomocnika, wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddziału w W. z dnia 3 marca 2017 r. nr (...), wnosząc o jej uchylenie w całości u uznanie okresu ubezpieczenia. W uzasadnieniu odwołania pełnomocnik odwołującej wskazał, że nawiązanie stosunku pracy powstaje poprzez podpisanie umowy,
w której będą zobowiązania stron do wykonywania pracy i zatrudnienia,
a nie poprzez faktyczne wykonywanie pracy, które na skutek niezdolności
do pracy spowodowanej chorobą może nie mieć miejsca. W przypadku odwołującej taka umowa została zawarta i nie anuluje jej okoliczność, jaką jest niezdolność pracownika do pracy spowodowana chorobą. Pełnomocnik odwołującej zakwestionował również stanowisko organu rentowego, zgodnie
z którym odwołująca nie podjęła zatrudnienia, gdyż w jego ocenie zostało ono podjęte z chwilą zawarcia umowy o pracę (odwołanie k. 2-3 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 2 maja 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania V. S. (1), wskazując, że skarżona decyzja jest faktycznie
i prawnie uzasadniona. Uzasadniając stanowisko organu rentowego w sprawie występujący w jego imieniu pełnomocnik wskazał, iż w ocenie organu przedstawione przez odwołującą zarzuty są niezasadne i pozostają bez wpływu dla prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia. Powołując się na poglądy orzecznictwa pełnomocnik ZUS wskazał, że stosunek ubezpieczenia społecznego nie jest stosunkiem prawnym ukształtowanym w drodze umownej, tym samym nie jest uzależniony od woli ubezpieczonego lub organu rentowego. Z kolei przesłanką nawiązania stosunku ubezpieczenia i wynikające z tego stosunku prawo do świadczeń nie jest samo zawarcie umowy lecz zatrudnienie, czyli wykonywanie pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz świadczenie wynagrodzenia przez pracodawcę (odpowiedź na odwołanie k. 6-7 a.s.).

W dniu 12 lipca 2017 r. z interwencją uboczną po stronie organu rentowego wystąpiła Biblioteka (...) , wnosząc o oddalenie odwołania V. S. (1). Reprezentująca zainteresowaną dyrektor A. S. wyjaśniła, że płatnik składek podpisał umowę o pracę z dniem 1 listopada 2016 r., zaś faktyczne rozpoczęcie pracy miało miejsca w dniu 2 listopada 2016 r. Przed podpisaniem umowy z odwołującą przeprowadzono rozmowę na temat warunków zatrudnienia i daty rozpoczęcia pracy, zaś po jej podpisaniu odwołująca stawiła się w siedzibie Biblioteki i odbyła szkolenie wstępne w zakresie BHP, powierzonego jej stanowiska, zakresu funkcjonowania systemu bibliotecznego oraz została zapoznana z kartą ryzyka zawodowego. Dyrektor zainteresowanej wskazała również, że na podstawie przedstawionych przez odwołującą zwolnień lekarskich za okres od 1 do 4 listopada 2016 r. oraz od 7 do 24 listopada 2016 r. zostało jej wypłacone wynagrodzenie chorobowe (interwencja uboczna k. 22-23 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołująca V. S. (1) posiada wykształcenie wyższe magisterskie w zakresie bibliotekarstwa i informacji naukowej.
Na przełomie lat 1997-2004 odwołująca pracowała na stanowisku nauczyciela-bibliotekarza w kilku szkołach podstawowych w W., a także jako kierownik biblioteki w Instytucie (...). W późniejszym czasie odwołująca pełniła również funkcję dyrektora Biblioteki (...) (dyplomy ukończenia szkoły wyższej k. 11-13 a.r., świadectwa pracy k. 3-5 a.r., opinie k. 4 i 6 a.r., zeznania A. S. k. 49-51 a.s.).

Po odwołaniu jej z funkcji dyrektora biblioteki V. S. (1) zwróciła się w październiku 2016 roku do A. S., dyrektor Biblioteki (...)z prośbą
o przyjęcie jej do pracy na stanowisko bibliotekarza. A. S. wyraziła zgodę na zatrudnienie odwołującej od 1 listopada 2016 r., proponując jej stanowisko starszego kustosza oraz warunki zatrudnienia analogiczne jak
w przypadku innych osób zatrudnionych na tym samym stanowisku (pismo odwołującej z 19.10.2016r. k. 16 a.r., zeznania A. S. k. 49-51 a.s.).

W dniu 2 listopada 2016 r. odwołująca stawiła się w administracji Biblioteki (...) i podpisała umowę o pracę.
Na podstawie umowy odwołująca miała być zatrudniona na stanowisku starszego kustosza, w pełnym wymiarze czasu pracy i za wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 2.900 zł brutto miesięcznie. Jako termin rozpoczęcia pracy wskazano 1 listopada 2016 r. Zgodnie z zakresem czynności pracownika do obowiązków odwołującej należało m. in. obsługa użytkowników biblioteki, realizowanie zadań związanych z opracowaniem, gromadzeniem
i udostępnianiem zbiorów, sporządzanie statystyki i sprawozdawczości bibliotecznej, włączanie książek na półki i utrzymywanie porządku na półkach, udział w automatyzacji procesów bibliotecznych, przyjmowanie opłat z tytułu kar i kaucji oraz dokładne i czytelne wypisywanie druków ścisłego zarachowania, udział w szkoleniach, zebraniach, impreza i w pracy kulturalno-oświatowej, wykonywanie usług reprograficznych oraz wykonywanie innych prac na polecenie przełożonego (umowa o pracę k. 25 a.s., zakres czynności pracownika k. 26 a.s.).

Po podpisaniu umowy o pracę i zapoznaniu się z zakresem obowiązków odwołująca odbyła szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz systemu bibliotecznego (...) funkcjonującego w Bibliotece. Ponadto odwołująca zapoznała się kartą ryzyka zawodowego oraz z obowiązującymi
w Bibliotece regulaminami. Odwołująca przyniosła również orzeczenie lekarskie datowane na 17 października 2016 r. Szkolenia i zapoznanie się
z ww. dokumentami zajęło odwołującej kilka godzin, łącznie przebywała
w pracy od 8:30 do 15:30. Tego samego dnia odwołująca ustaliła z dyrektor Biblioteki, że odbędzie szkolenie w zakresie ochrony danych osobowych następnego dnia, tj. w czwartek 3 listopada 2016 r., gdyż Administrator Bezpieczeństwa Informacji Biblioteki pracuje w poniedziałki i czwartki. Odwołująca miała również odbyć instruktaż stanowiskowy w należącej
do Biblioteki wypożyczalni nr (...), szkolenie miało być przeprowadzone przez kierownika placówki bibliotecznej, jednakże odwołująca się tam nie stawiła (oświadczenie z 13.01.2017 r. i z 16.01.2017 r. k. 27-28 a.s., zeznania M. Z. k. 48 a.s., zeznania A. S. k. 49-51 a.s., orzeczenie lekarskie k. 2 a.r., oświadczenia pracownika k. 1-6 a.r.).

Rankiem dnia 3 listopada 2016 r., około godziny 8:20, V. S. (1) skontaktowała się telefonicznie z A. S. i poinformowała ją, że musi zrezygnować z pracy w Bibliotece z powodów rodzinnych. W odpowiedzi A. S. poprosiła odwołującą, aby ta przyjechała do administracji i rozwiązała umowę o pracę, na co odwołująca się zgodziła. Mimo ustaleń odwołująca nie stawiła się w pracy, nie odbierała również telefonów od Dyrektor Biblioteki (zeznania A. S. k. 49-51 a.s.).

A. S. próbowała skontaktować się z małżonkiem odwołującej, wiedziała, że jest on radcą prawnym i znalazła jego numer telefonu w sieci Internet. Dzwoniła do niego dwukrotnie, w dniach 8 i 9 listopada 2016 r., prosząc o przekazanie odwołującej aby skontaktowała się z Biblioteką.
Dnia 9 listopada 2016 r., około godziny 15:00, w Bibliotece zjawił się listonosz, który doręczył zwolnienie lekarskie odwołującej obejmujące okres od 1 do 4 listopada 2016 r. (zeznania M. Z. k. 48 a.s., zeznania A. S. k. 49-51 a.s., zwolnienia lekarskie – nieoznaczone karty a.r.).

W związku z nieobecnością odwołującej A. S. zdecydowała się
na rozwiązanie stosunku pracy. W tym celu konsultowała się z radcą prawnym obsługującym Bibliotekę, skontaktowała się również ze Związkiem Zawodowym i uzyskała informację, że odwołująca nie jest reprezentowana przez organizację związkową ani nie jest objęta szczególnie chronionym stosunkiem pracy. Ostatecznie pismem z dnia 22 listopada 2016 r. A. S. rozwiązała z odwołującą umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, jako przyczynę wskazując jej nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy w okresie od dnia 7 listopada 2016 r. ( korespondencja z NSZZ „Solidarność” k. 1-2 a.r., oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia k. 3 a.r., zeznania A. S. k. 49-51 a.s.)

Kolejne zwolnienia lekarskie zostały doręczone pocztą w dniu 12 grudnia 2016 r. i obejmowały okres od 7 do 10 listopada 2016 r. oraz od 10 listopada
do 8 grudnia 2016 r. (zeznania M. Z. k. 48 a.s., zeznania A. S. k. 49-51 a.s., zwolnienia lekarskie – nieoznaczone karty a.r.).

Biblioteka Publiczna wypłaciła odwołującej wynagrodzenie za pracę
w wysokości 247,58 zł za dwa dni, tj. 5 i 6 listopada 2016 r., wynagrodzenie chorobowe za okres od 1 do 24 listopada 2016 r. w wysokości 1.330,37 zł oraz ekwiwalent za 3 dni urlopu wypoczynkowego (zeznania M. Z. k. 48 a.s., zeznania A. S. k. 49-51 a.s., potwierdzenia przelewu – nieoznaczone karty a.r.).

W styczniu 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział
w W. wszczął postępowanie wyjaśniające w zakresie weryfikacji podlegania przez odwołującą obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu, chorobowemu i zdrowotnemu z tytułu zgłoszenia dokonanego przez Bibliotekę (...).
Po przeprowadzeniu postępowania organ rentowy wydał dniu 3 marca 2017 r. decyzję nr (...) na podstawie której stwierdził, że V. S. (1) jako pracownik u płatnika składek Biblioteki (...)nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od 1 do 24 listopada 2016 r. (zawiadomienia o wszczęciu postępowania, skarżona decyzja ZUS z 03.03.2017 r. – nieoznaczone karty a.r.).

Sąd Okręgowy ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o zebrane w toku procesu dowody z dokumentów, w tym akt osobowych odwołującej
i dokumentacji załączonej do akt organu rentowego, a także na podstawie zeznań świadek M. Z. oraz reprezentującej stronę zainteresowaną dyrektor A. S.. Zgromadzony materiał dowodowy,
w zakresie wskazanym powyżej, nie budził zastrzeżeń i nie był kwestionowany przez strony postępowania, toteż Sąd uznał go w całości za wiarygodny.
W szczególności Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych w toku procesu osób, gdyż treść ich zeznań była ze sobą spójna i korespondowała z informacjami wynikającymi dostępnej Sądowi dokumentacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie V. S. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddziału w W. z dnia 3 marca 2017 r.
nr (...) była zasadne i skutkowało jej zmianą.

Spór w niniejszej sprawie koncentrował się wokół ustalenia,
czy odwołująca V. S. (1) nawiązała w sposób skuteczny stosunek pracy z Biblioteką (...)na podstawie umowy o pracę z dnia 31 października 2017 r.,
a tym samym czy spełnia przesłanki do objęcia jej obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. Stąd też rozważania Sądu sprowadzały się
do ustalenia, czy między odwołującą a zainteresowaną został nawiązany stosunek pracy.

Na wstępie należy zaznaczyć, że jednym z przejawów realizowania się stosunku pracy na tle interesu publicznego jest obowiązkowe uczestnictwo pracownika w systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt. 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt. 1 ustawy z dnia 13 października
o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 ze zm.), obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalno-rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu podlegają pracownicy w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania. Za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a (art. 8 ust. 1 u.s.u.s.).

Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się
do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę,
a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem (art. 22 § 1 k.p.). W ujęciu art. 22 § 1 k.p. stosunek pracy to relacja prawna łącząca pracodawcę i pracownika, na której treść składają się wzajemne prawa
i obowiązki. Zgodnie z treścią powołanego przepisu zasadniczym elementem konstrukcyjnym stosunku pracy jest zobowiązanie pracownika do wykonywania pracy pod kierownictwem pracodawcy w czasie i miejscu przez niego wyznaczonym za wynagrodzeniem. Swoistość stosunku pracy wyraża się w jego cechach, które odróżniają go od stosunków cywilnoprawnych, a także zwyczajowej, okazjonalnej pomocy członków najbliższej rodziny świadczonej na rzecz określonego przedsiębiorcy, w ramach których świadczona jest praca. Do tych właściwości stosunku pracy należą: dobrowolność zobowiązania, zarobkowy charakter stosunku pracy, osobisty charakter świadczenia pracy oraz podporządkowanie pracownika co do miejsca, czasu i sposoby wykonywania pracy, wyrażające się również w możliwości wydawania pracownikowi poleceń dotyczących pracy.

W niniejszej sprawie organ rentowy zakwestionował nie tyle co ważność stosunku pracy, lecz w ogóle fakt jego skutecznego nawiązania. Zgodnie
ze stanowiskiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych V. S. (1) nie podjęła zatrudnienia, gdyż w dniu podpisania umowy o pracę, tj. w dniu 2 listopada 2016 r., była u lekarza i otrzymała zwolnienie lekarskie,
w efekcie czego nie mogła podjąć zatrudnienia w dniu następnym. Z kolei
w ocenie pełnomocnika odwołującej zatrudnienie zostało podjęte z chwilą zawarcia przedmiotowej umowy o pracę.

Odnosząc się do powyższego należy zaznaczyć, że moment nawiązania stosunku pracy został określony w Kodeksie pracy. Zgodnie z art. 26 k.p. stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy, a jeżeli terminu tego nie określono - w dniu zawarcia umowy. Powyższy przepis wyraża przyjętą w polskim systemie prawa koncepcję nawiązania stosunku pracy, zwaną teorią umowy, w myśl której zawarcie umowy o pracę jest czynnością prawną wystarczającą do nawiązania stosunku pracy pomiędzy stronami (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
z dnia 7 lutego 2017 r. III AUa 1553/16, wyrok Sądu Apelacyjnego
w Białymstoku z dnia 4 listopada 2015 r., III AUa 423/15). Przepis ten nie uzależnia więc powstania stosunku pracy od jej faktycznego rozpoczęcia przez pracownika. Jeżeli termin rozpoczęcia pracy jest w umowie określony,
to stosunek pracy powstaje w określonej dacie niezależnie od tego, czy pracownik przystąpi do wykonywania pracy, a jeżeli nieprzystąpienie do pracy przez pracownika nastąpiło z przyczyn przez niego zawinionych, to pracodawca może stosować przewidziane prawem sankcje, aż do rozwiązania umowy
o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (zob. wyrok Sądu Najwyższego
z dnia 29 października 2007 r., II PK 56/07). Skoro zatem w myśl art. 8 ust. 1 u.s.u.s. za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, a według art. 13 pkt 1 tejże ustawy pracownicy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia nawiązania stosunku pracy, to obowiązek ubezpieczeń co do zasady następuje w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 4 marca 2016 r. III AUa 1675/15).

Kierując się powyższym Sąd w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uznał, wbrew twierdzeniom organu rentowego, że odwołująca i zainteresowana nawiązały stosunek pracy w sposób skuteczny. Z ustalonych przez Sąd okoliczności faktycznych wynika, że V. S. (1) podpisała przedmiotową umowę o pracę podczas pierwszej wizyty w pracy, tj. w dniu 2 listopada 2016 r. Co prawda w treści umowy wskazano datę sporządzenia tej umowy na dzień 31 października 2016r., a także ustalono dzień podjęcia pracy na 1 listopada 2016r., niemniej jednak w ocenie Sądu należało w tym kontekście ustalenia, jakie odwołująca poczyniła z dyrektor Biblioteki A. S.. Wynika z nich, że odwołująca miała stawić się w pracy właśnie w dniu 2 listopada 2016r. Sąd miał również na względzie fakt, że odwołująca w dniu podpisania umowy o pracę brała udział w szkoleniach, zapoznała się z obowiązującymi w Bibliotece regulaminami pracy oraz dokumentacją pracowniczą, w tym z zakresem obowiązków czy kartą ryzyka, co pozwala stwierdzić, że odwołująca przystąpiła do pracy. Nie ma bowiem wątpliwości, że na pracodawcy ciąży obowiązek wstępnego przygotowania pracownika do pracy poprzez przedstawienie mu warunków pracy, zasad panujących w zakładzie pracy, zakresu obowiązków oraz innych okoliczności przewidzianych przez przepisy Kodeksu pracy i przepisy pokrewne. Czynności te winny towarzyszyć każdej sytuacji, w której pracodawca zatrudnia nowego pracownika. Choć nie mają one stricte charakteru świadczenia pracy,
gdyż pracownik bezpośrednio nie wykonuje powierzonych mu obowiązków,
to jednak czynności te zmierzają do tego, że pracownik będzie pracę świadczył. Samo zaś podjęcie pracy, a więc zawarcie stosunku pracy, jak wskazano wyżej, nie jest uzależnione od faktycznego wykonywania obowiązków wskazanych
w umowie, gdyż art. 22 § 1 k.p. takiego warunku nie stawia. Skoro więc odwołująca wzięła udział w szkoleniach i zapoznała się z obowiązującymi
u pracodawcy regulaminami, a ponadto została skierowana na dalsze szkolenia w dniu następnym, to należało stwierdzić, że czynności odwołującej zmierzały do wykonywania pracy. Stąd też zdaniem Sądu nie sposób mówić o tym,
że praca nie została przez nią podjęta.

Skuteczności zawarcia stosunku pracy między stronami umowy o pracę nie neguje fakt rezygnacji odwołującej z pracy ani też powstanie po jej stronie niezdolności do pracy. Z ustalonego przez Sąd stanu faktycznego wynika bowiem, że między stronami istniała wola zawarcia umowy o pracę. Odwołująca chciała podjąć pracę w Bibliotece (...), zaś dyrektor Biblioteki była zainteresowana zatrudnieniem doświadczonego pracownika,
o czym świadczą zarówno załączone do akt sprawy pisemne podanie o przyjęcie do pracy, jak i zeznania A. S.. To, że niezdolność do pracy nastąpiła
w następnym dniu po nawiązaniu stosunku pracy nie zmienia faktu,
że po stronie odwołującej istniała chęć oraz gotowość do świadczenia pracy,
co wyraża się w tym, że podpisała umowę o pracę, przedłożyła orzeczenie lekarskie dopuszczające ją do pracy, odbyła szkolenie BHP i zapoznała się
ze stosownymi dokumentami. Z kolei zaistniała w przypadku odwołującej przeszkoda w zatrudnieniu miała charakter obiektywny. Z kolei absencja odwołującej, w zakresie, w jakim nie była spowodowana niezdolnością
do pracy, czy też niemożność nawiązania z odwołującą kontaktu, zgodnie cytowanymi wyżej poglądami orzecznictwa, to kwestie, który mogłyby być rozpatrywane w kontekście naruszenia obowiązków pracowniczych, co zresztą w przypadku odwołującej miało miejsce, gdyż sporny stosunek pracy uległ rozwiązaniu na podstawie art. 52 § 1 k.p. zgodnie z oświadczeniem pracodawcy. Nie oznacza to jednak, że umowa o pracę nie została między stronami zawarta, lecz to, że odwołująca, mimo podjęcia pracy, ostatecznie nie wywiązała się
z powierzonych jej obowiązków.

W tych okolicznościach Sąd uznał, że między stronami powstał ważny stosunek pracy. Choć ostatecznie nie był on realizowany w sposób, w jaki strony umówiły się na podstawie umowy o pracę z dnia 31 października 2016 r.,
to nastąpiło to z przyczyn obiektywnych. W konsekwencji powyższego należało stwierdzić, że V. S. (1) podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt. 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt. 1 u.s.u.s. w okresie od 1 do 24 listopada 2016 r. Stąd też Sąd uwzględnił odwołanie V. S. (1) i w efekcie zmienił skarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, orzekając co do istoty sprawy jak
w punkcie 1 sentencji wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.

Biorąc po uwagę zasadę odpowiedzialności za wynik procesu Sąd
na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującego zwrot kosztów zastępstwa procesowego, w wysokości ustalonej na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych
(Dz. U. z 2015r. poz. 1804).

SSO Renata Gąsior

ZARZĄDZENIE

(...)

- (...)

- (...)

(...)