Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Pleszewie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Małgorzata Huk – Sobańska

Protokolant: st. sekr. sąd. Elżbieta Glapa

po rozpoznaniu w dniu 04 kwietnia 2017r. w Pleszewie

na rozprawie sprawy

z powództwa R. B.

przeciwko A. B. (1)

o uchylenie alimentów,

z powództwa R. B.

przeciwko małoletnim A. i M. rodz. B. działających przez matkę A. B. (1)

o obniżenie alimentów

1.  oddala powództwo o uchylenie alimentów wobec pozwanej A. B. (1),

2.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie,

3.  kosztami postępowania obciąża powoda,

4.  zasądza od powoda R. B. na rzecz pozwanej A. B. (1) i małoletnich pozwanych A. B. (2) i M. B. kwotę 3.617zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Małgorzata Huk – Sobańska

Sygn. akt. III RC 160/16

UZASADNIENIE

Powód R. B. w pozwie z dnia 02 grudnia 2016r. wniósł o uchylenie od dnia 10 listopada 2016r. obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanej A. B. (1) w kwocie po 500 zł miesięcznie oraz o obniżenie alimentów z kwoty po 700 zł miesięcznie do kwoty po 500 zł miesięcznie w stosunku do pozwanych małoletnich synów stron M. i A. rodz. B..

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 02.10.2014r. orzekającego rozwód stron, powód został zobowiązany do łożenia na rzecz pozwanej A. B. (1) kwoty 500 zł tytułem alimentów oraz do łożenia na rzecz małoletnich synów M. i A. po 700 zł miesięcznie każdy z nich. Powód R. B. z dniem 29 lipca 2016r. zlikwidował działalność gospodarczą, zawiadamiając o tym Naczelnika Urzędu Skarbowego w P.. Nastąpiła istotna zmiana stosunków, powód nie prowadzi działalności gospodarczej i z tego tytułu nie osiąga żadnych dochodów, płaci również alimenty na syna R. w kwocie po 500 zł miesięcznie na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Szamotułach.

W odpowiedzi na pozew z dnia 20 stycznia 2017r., która została złożona na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017r. pozwana A. B. (1) i matka małoletnich pozwanych M. B. i A. B. (2) wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew wskazała, że powód nie łożył dobrowolnie alimentów i w pełnej wysokości na pozwaną i małoletnie dzieci stron. Świadczenia na małoletnie dzieci są wypłacane z Funduszu Alimentacyjnego. Pozwana korzysta ze wsparcia Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. Powód nie interesuje się życiem i edukacją małoletnich dzieci, a wobec pozwanej i pełnoletniej córki przejawia agresywne zachowania. Powód jest osobą zdrową, posiada możliwości zarobkowe i majątkowe, zaprzestanie prowadzenia działalności nie przesądza o zmianie stosunków z art. 138 kro. Pozwana nie jest nigdzie zatrudniona, nie zarobkuje. Powód sprzeciwiał się podjęciu nawet dorywczej pracy przez nią.

W piśmie z dnia 20 stycznia 2017r. które zostało złożone na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017r. powód R. B. cofnął pozew o obniżenie alimentów przeciwko małoletnim M. B. i A. B. (2).

Matka małoletnich pozwanych A. B. (1) na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017r. wyraziła zgodę na cofnięcie pozwu.

Sąd ustalił co następuje :

Wyrokiem z dnia 02 października 2014r. wydanym w sprawie sygn. akt I C 796/14 Sąd Okręgowy w Kaliszu rozwiązał małżeństwo powódki A. B. (1) z pozwanym R. B. zawarte w dniu 20.11.1993r. zapisane w Urzędu Stanu Cywilnego w C. za numerem (...) przez rozwód. Sąd orzekł o władzy rodzicielskiej odnośnie małoletnich dzieci stron M. i A. rodz. B., o kontaktach ojca z synami oraz o alimentach.

Jednocześnie w pkt. 4 wyroku Sąd Okręgowy w Kaliszu zasądził od pozwanego R. B. na rzecz powódki A. B. (1) alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie, płatne z góry do 10-ego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w uchybienia terminu płatności każdej z rat.

( dowód : wyrok Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 23.10.2014r. w sprawie sygn. akt I C 796/14)

Z małżeństwa strony mają troje dzieci: pełnoletnią córkę S. B. lat 23, małoletnich synów M. B., lat 16 i A. B. (2), lat 8. Powód jest zobowiązany na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 02 października 2014r. wydanym w sprawie sygn. akt I C 796/14 do łożenia alimentów na synów po 700 zł miesięcznie każdy z nich. Ponadto powód ma na utrzymaniu syna pozamałżeńskiego R. B., na którego łoży alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie.

Strony mieszkają w jednym budynku, powód zajmuje piętro wraz z żoną J. B., a pozwana z dziećmi S. , M. i A. parter.

( niesporne)

Sąd Rejonowy w Pleszewie wyrokiem z dnia 25 listopada 2015r. wydanym w sprawie sygn. akt III RC 74/15 oddalił powództwo R. B. przeciwko pozwanej A. B. (1) o uchylenie alimentów.

W czasie trwania małżeństwa strony ustaliły, że A. B. (1) nie będzie pracowała, będzie zajmować się domem i dziećmi.

( dowód: zeznania powoda R. B. k.134, 00:37:35-01:22:41, zeznania pozwanej A. B. (1) 01:10:24-01:22:41, k.134v-135 w aktach Sądu Rejonowego w Pleszewie III RC 74/15 , wyrok Sądu Rejonowego w Pleszewie z dnia 25.11.2015r. wydany w sprawie III RC 74/15)

W czasie sprawy o rozwód pozwana A. B. (1) nie pracowała, zajmowała się domem i dziećmi, utrzymywała się z alimentów i pożyczała pieniądze od rodziny.

(dowód: zeznania powódki A. B. (1) 00:19:51-00:22:32, k.58, zaświadczenie PUP k.18 w aktach Sądu Okręgowego w Kaliszu I C 796/14)

Powód R. B. prowadził działalność gospodarczą. Powód w toku sprawy o rozwód wyraził zgodę na łożenie alimentów na dzieci i żonę w łącznej kwocie 1900 zł. Płacił także alimenty na syna R. B. w kwocie po 500 zł miesięcznie oraz dodatkowo opłacał dla niego przedszkole po 400 zł miesięcznie i kupował opał dla matki syna.

(dowód: zeznania pozwanego R. B. 00:22:32-00:25:21, k.58, w aktach Sądu Okręgowego w Kaliszu I C 796/14, zeznania powoda R. B. k.134, 00:37:35-01:22:41 w aktach Sądu Rejonowego w Pleszewie III RC 74/15)

W rodzinie była prowadzona procedura Niebieskiej Karty z powodu stosowania przemocy psychicznej i fizycznej w stosunku do A. B. (1) i S. B. przez R. B. w okresie od 28.01.2015r. do 14.04.2016r..

R. B. został skazany za znęcanie nad żoną A. B. (1) i córką S. B. wyrokiem Sądu Rejonowego w Pleszewie z dnia 17 grudnia 2015r. w sprawie II K 323/15.

(dowód: zaświadczenie GOPS k.34, wyrok Sądu Rejonowego w Pleszewie z dnia 17 grudnia 2015r. w sprawie II K 323/15 k.32-33 )

Powód R. B. nie prowadzi już działalności gospodarczej z dniem 29 lipca 2016r. Powód zlikwidował firmę z powodu jej zadłużenia, prowadzonych postępowań egzekucyjnych i sprzedał koparkę. Następnie podejmował prace dorywcze. Od 15 marca 2017r. powód R. B. pracuje na pół etatu jako kierowca z wynagrodzeniem 1000 zł brutto i pracuje dorywczo. W dniu 03 czerwca 2015r. powód zawarł drugi związek małżeński z J. B.. Żona powoda nie pracuje, zajmuje się domem, gdyż tak postanowili.

Powód opłaca energię w kwocie 300 zł co 2 miesiące, 200 zł za wodę co 2 miesiące, koszty ogrzewania 3500 zł rocznie, podatek 150 zł rocznie, Internet i telefon 100 zł, TV 73 zł. W 2016r. powód w całości opłacił koszty ogrzewania w kwocie 7000 zł i naprawę pieca w kwocie 1500 zł. Dodatkowo w 2016r. wykonał drogę dojazdową do domu za kwotę około 8.000-10.000 zł . Powód ponosi wydatki miesięczne ponad opłaty związane z domem w kwocie 2920 zł i spłaca zaległości alimentacyjne po 2000-3000 zł miesięcznie.

Aktualnie działalność gospodarczą – firmę (...) oficjalnie prowadzi A. N.- córka żony powoda. Firma zatrudnia byłych pracowników powoda.

Powód nadal faktycznie prowadzi firmę (...) i osiąga dochody z tej działalności.

(dowód: zeznania powoda R. B. k.83-83v, 00:35:36-01:06:11, zeznania pozwanej A. B. (1) k.83v-84, 01:06:11-01:25:32, zeznania świadka E. K. k.73v, 00:08:44-00:16:14, informacja Naczelnika Urzędu Skarbowego k.5,potwierdzenie k.6-7,umowa o pracę k.81 )

Aktualnie sytuacja pozwanej A. B. (1) pogorszyła się. Wzrosły jej koszty utrzymania oraz koszty utrzymania małoletnich synów oraz pogorszył się stan zdrowia. A. B. (1) nie może wykonywać ciężkiej pracy, nie może dźwigać, ma stwierdzoną dyskopatię, podejrzenie przepukliny. Pozwana nadal nie ma stałej pracy. Otrzymuje świadczenia z opieki społecznej w postaci świadczenia wychowawczego 1000 zł na małoletnich synów, 881 zł z tytułu zasiłków rodzinnych i specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu opieki nad niepełnosprawnym bratem. Pozwana w czasie, gdy nie otrzymywała alimentów, pracowała dorywczo w sklepie spożywczym u A. W.. Za swoją pracę w sklepie otrzymywała żywność. Pozwana także pracowała dorywczo w weekendy w hotelu (...). Powód nie chciał, aby pozwana pracowała, wypominał jej to, chciał aby zajmowała się dziećmi, utrudniał jej pracę. A. B. (1) pozostaje nadal w niedostatku, korzysta z pomocy finansowej rodziny, regularnie pożycza pieniądze, jest zadłużona. U kuzynki E. K. ma aktualnie dług w kwocie 1200 zł.

Pozwana ponosi koszty utrzymania domu, opłaca energię 300 zł co 2 miesiące, opał 300 zł, gaz i woda 120 zł, śmieci 24 zł.

Pieczę nad dziećmi sprawuje pozwana.

(dowód: zeznania pozwanej A. B. (1) k.83v-84, 01:06:11-01:25:32, zeznania świadka A. S. k.82v, 00:06:32-00:18:07, zeznania świadka S. B. k. 82v-83, 00:22:12-00:30:34, zeznania świadka E. K. k.73v, 00:08:44-00:16:14, zaświadczenie GOPS k.35,36,37, zaświadczenie o stanie zdrowia k.38,40,42,43, wynik badania k.39,40,41)

Powiatowe Urzędy Pracy dysponowały ofertami pracy dla osób w zawodzie ogrodnik, sprzedawca, kelner, bez kwalifikacji. W ofertach w proponowano wynagrodzenie w kwocie od 1000 zł brutto do 3.500 zł brutto .

(dowód : informacje Powiatowych Urzędów Pracy k.58-68)

Sąd dokonał powyższych ustaleń w oparciu o zeznania stron, zeznania świadków A. S. ,S. B. i E. K. oraz zebrane dokumenty .

Dokumenty zebrane w sprawie nie budziły wątpliwości i nie były kwestionowane przez strony.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków A. S., S. B. i E. K. oraz pozwanej A. B. (1) w zakresie ustalonego stanu faktycznego.

Sąd dał wiarę zeznaniom powoda R. B. odnośnie jego kosztów utrzymania, wydatków i sytuacji rodzinnej. Natomiast zeznania powoda odnośnie jego dochodów z wykonywanej pracy nie zasługują na wiarę. Powód wydaje wielokrotnie więcej niż wskazuje że zarabia. R. B. nadal prowadzi firmę (...) i osiąga z niej wysokie dochody.

Sąd zważył co następuje :

Obowiązek świadczeń alimentacyjnych między małżonkami po rozwodzie stanowi kontynuacje obowiązku wzajemnej pomocy powstałego przez zawarcie związku małżeńskiego.

Stosownie do treści art.60 § 1 kro małżonek rozwiedziony , który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

Alimentów może żądać małżonek, który nie ponosi winy rozkładu pożycia bądź którykolwiek z rozwiedzionych małżonków, jeżeli wyrok rozwodowy zapadł bez orzekania o winie względnie którykolwiek z małżonków, jeżeli sąd orzekł rozwód z winy obojga rozwiedzionych małżonków.

§ 3 art. 60 kro stanowi, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.

Art. 61 kro stanowi , iż do obowiązku dostarczania środków utrzymania przez jednego z małżonków rozwiedzionych drugiemu stosuje się odpowiednio przepisy o obowiązku alimentacyjnym między krewnymi.

W myśl art. 138 kro zmiana obowiązku alimentacyjnego jest możliwa w sytuacji, kiedy zmieniły się stosunki będące podstawą określenia wysokości alimentów .

Przez zmianę stosunków rozumie się istotną zmianę (zwiększenia lub zmniejszenia ) możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentów albo istotne zwiększenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego wskutek czego zakres świadczenia alimentacyjnego wymaga korekty.

Nie każda zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego uzasadnia zastosowanie art. 138 . Zastosowanie tego przepisu uzasadnia jedynie taka zmiana, która jest istotna. To czy określona zmiana jest istotna, może zależeć m.in. od tego kiedy po raz ostatni nastąpiła konkretyzacja autorytatywna danego stosunku alimentacyjnego, jakie okoliczności faktyczne powodują zmianę w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego czy możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, jaki był dotychczas skonkretyzowany autorytatywnie zakres świadczeń alimentacyjnych oraz jaka była i jest obecnie sytuacja zarobkowa i majątkowa zobowiązanego ( oczywiście, przy uwzględnieniu jego możliwości w tym zakresie ). ( por. H. Haak„ Obowiązek alimentacyjny”, Toruń 1995 , str. 139-140 ust.3 ).

Powód wskazał, iż zakończył prowadzenie działalności gospodarczej, w wyniku czego zmieniła się jego sytuacja, nie osiąga już dochodów z działalności.

Pozwana wskazała, że jej sytuacja od ostatniej sprawy o alimenty- sprawy rozwodowej zmieniła się- pogorszył się jej stan zdrowia, zwiększyły się jej usprawiedliwione potrzeby oraz potrzeby małoletnich synów. Ponadto pozwana nadal nie ma stałej pracy, pozostaje w niedostatku.

Z ustaleń dokonanych przez Sąd, wynika że sytuacja majątkowa i zarobkowa powoda od ostatniej sprawy o alimenty nie zmieniła się w sposób istotny. Powód nadal faktycznie prowadzi firmę (...) i osiąga z tego tytułu dochody.

Sytuacja pozwanej pogorszyła się, wzrosły jej koszty utrzymania, pogorszył się stan zdrowia. Pozwana nadal nie ma stałej pracy, sprawuje pieczę nad dziećmi. Powód utrudniał pozwanej podjęcie dorywczej pracy. Ponadto w czasie trwania małżeństwa strony ustaliły, że pozwana nie będzie pracować, będzie zajmować się domem i małoletnimi dziećmi. Pozwana także nie zawarła nowego związku małżeńskiego, nie upłynął 5- letni okres od orzeczenia rozwodu.

Mając na uwadze powyższe i powołane przepisy sąd powództwo oddalił, uznając je za nieuzasadnione. ( pkt. 1 wyroku)

Powód R. B. cofnął pozew o obniżenie alimentów przeciwko małoletnim pozwanym M. B. i A. B. (2) działających przez matkę A. B. (1).

Matka małoletnich pozwanych A. B. (1) wyraziła zgodę na cofnięcie pozwu.

Stosownie do treści art. 203 § 1 kpc pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia -aż do wydania wyroku .

Zgodnie z art. 355 § 1 kpc sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

Mając na uwadze powyższe i powołane przepisy sąd postępowanie umorzył odnośnie powództwa o obniżenie alimentów. ( pkt. 2 wyroku)

Sąd obciążył powoda kosztami postępowania, w tym kosztami opłaty sądowej i

kosztami zastępstwa procesowego pozwanej małoletnich pozwanych na podstawie art. 98 kpc i § 2 pkt. 5 w zw. z § 4 ust. 1 pkt.9 i ust. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. z 2015r. ,poz. 1804 z zm.) .

.

SSR Małgorzata Huk-Sobańska