Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Sylwia J. Łuczak

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2015 roku w Warszawie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. K.

przeciwko (...) Bank Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o ustalenie - w przedmiocie wniosku powoda o zabezpieczenie

postanowił: oddalić wniosek o zabezpieczenie.

UZASADNIENIE

Pozwem z 04 lutego 2015 r. powód B. K. wystąpił przeciwko (...) Bank S.A. z siedzibą w W. żądając:

- stwierdzenia, że doszło do skutecznego uchylenia się na zasadach określonych w art. 86 k.c. oraz art. 88 § l k.c. skutków prawnych umowy pożyczki hipotecznej zawartej pomiędzy stronami poprzez wysłanie do pozwanego oświadczenia powoda z 14 lutego 2014 r.,

- stwierdzenia, że doszło do nieskutecznego wypowiedzenia umowy pożyczki hipotecznej przez pozwanego - tj. że oświadczenie złożone przez Bank w dniu 04 marca 2014 r. było nieskuteczne wobec uprzedniego oświadczenia powoda,

- ustalenia, że powód jest zobowiązany do zapłaty na rzecz Banku kwoty z dnia zawarcia umowy pomiędzy powodem a pozwanym, tj. z dnia 23 lipca 2008 r. w wysokości 2 019 000 zł,

- lub stwierdzenia - na zasadach określonych w art. 5 k.c. oraz 58 k.c. nieważności umowy z powodu naruszenia zasad współżycia społecznego i w konsekwencji określenie wartości pożyczki z chwili jej uzyskania i ustalenia, że powód zobowiązany jest do zwrotu pożyczki w wysokości odpowiadającej wartości pożyczki w dacie jej uzyskania, tj. w kwocie 2 019 000 zł oraz zaliczenie dokonywanych przez powoda wpłat na poczet kredytu.

Jednocześnie w pozwie zawarł wniosek o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie egzekucji do czasu zakończenia niniejszego postepowania.

W uzasadnieniu powództwa wskazał na wprowadzenie powoda w błąd przez pozwaną Spółkę i podstępem doprowadzenie do podjęcia przez powoda niekorzystnych dla niego decyzji. Wskazał na niekorzystne warunki umowy pożyczki, tj.

- zaoferowanie pożyczki osobie, która w chwili uzyskania kredytu skończyła 58 lat, a w chwili rzekomej spłaty miała mieć 98 lat,

- pożyczka miała być udzielona na spłatę poprzednio udzielonych kredytów, przy czym kredyt został udzielony nie tylko na spłatę kredytów, ale powód również dodatkowo otrzymał środki w wysokości 528 950 zł na dowolny cel, a tak w praktyce na spłatę pożyczki,

- powód uzyskał rok karencji na spłatę pożyczki i kwotę kapitału miał spłacać dopiero po roku ze środków uzyskanych z pożyczki. Tak więc powód spłacał pożyczkę ze środków uzyskanych z tej pożyczki. Karencja spowodowała dodatkowe koszty po stronie powoda i znacznie podwyższyła wartość pożyczki i wartość raty pożyczki,

- przez cały czas spłaty pożyczki według harmonogramu powód miał dokonywać spłaty w złotówkach w przeliczeniu na określoną ilość CHF (franków szwajcarskich),

- wszelkie koszty prowizji uzyskiwanej przez Bank były zawyżone - łącznie z tym, że powód miał dokonywać płatności za KRS Banku, co jest małym kosztem, ponieważ wynosi jedynie 30 zł, natomiast świadczy o wyjątkowo agresywnej postawie pozwanej i przerzuceniu na powoda wszelkich możliwych kosztów związanych z obsługą pożyczki,

- ubezpieczenie pożyczki miało być dokonane w firmie będącej spółką pozwanej,

- w razie niedokonania ubezpieczenia nieruchomości przez powoda, ubezpieczenie mogła zrealizować pozwana na koszt powoda.

Sąd ustalił i zważył co następuje.

Powód w dniu 31 lipca 2008 r. zawarł z pozwaną umowę pożyczki hipotecznej na kwotę 2 019 000 zł indeksowanej kursem CHF z przeznaczeniem na cel konsolidacyjny, (1 271 050 zł) dowolny (528 950 zł) i ubezpieczanie od wzrostu stopy procentowej w wysokości 19 000 zł. Okres pożyczki ustalono na 360 miesięcy w tym okres karencji w spłacie kapitału do dnia wypłaty ostatniej transzy pożyczki przedłużony o 12 miesięcy dodatkowej karencji. W okresie karencji pożyczkobiorca zobowiązany został do comiesięcznej spłaty odsetek (kopia umowy - k. 17-24)

Powód podpisał oświadczenie o ryzyku walutowym i ryzyku stopy procentowej, gdzie przedstawiono mu modelowe symulacje wariantów spłat pożyczki dla różnych poziomów kursów walut z założeniami: pożyczka w kwocie 200 000 zł (kopia oświadczenia k. 25-27).

Powód przedłożył także kopie decyzji o przydzieleniu kredytu w kwocie 2 019 000 zł ze wskazaniem, że całkowity koszt kredytu wyniesie 5 602 351,47 zł (kopia decyzji - k. 28-30).

W dniu 17 lutego 2014 r. powód wystosował do pozwanej pismo z oświadczeniem, iż na podstawie art. 88 § 1 k.c. uchyla się od oświadczenia woli o zawarciu przedmiotowej umowy pożyczki, bowiem zadłużenie jedynie wzrasta pomimo spłat. W szczególności jest to spowodowane wzrostem kursu CHF, tymczasem w chwili zawierania umowy przedstawiona przez pozwaną tabela obrazowała wyłącznie spadek zadłużenia (kopia pisma powoda - k. 14-15)

Pismem z 04 marca 2014 r. pozwana wskazała, iż w związku z zaległością w spłacie pożyczki wypowiada umowę (kopia pisma - k. 16).

Pozwana wystawiła bankowy tytuł egzekucyjny, który postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z 14 października 2014 r. sygn. akt I Co 2607/14 opatrzony został klauzulą wykonalności (kopia postanowienia - k. 31-32).

Komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie M. O. prowadzi na podstawie powyższego tytułu wykonawczego egzekucję pod sygn. (...). Należność główna określona jest na kwotę 5 096 583,34 zł (kopia zawiadomienia o wszczęciu egzekucji - k. 11).

Sąd zważył, co następuje.

W ocenie Sądu, wniosek o zabezpieczenie roszczenia nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 730 k.p.c. w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia. Sąd może udzielić zabezpieczenia przed wszczęciem postępowania. Udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia.

Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie (art. 730 ¹ k.p.c.).

W myśl art. 189 k.p.c. powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

Interes prawny, o którym mowa w art. 189 k.p.c., istnieje wówczas, gdy zachodzi stan niepewności co do istnienia stosunku prawnego lub prawa, a wynik postępowania doprowadzi do usunięcia niejasności i wątpliwości w tym zakresie i zapewni powodowi ochronę jego prawnie chronionych interesów, czyli definitywnie zakończy spór istniejący lub prewencyjnie zapobiegnie powstaniu takiego sporu w przyszłości (wyrok SN z 07 kwietnia 2010 r. II PK 342/09 - LEX nr 585783).

Wskazanie i wykazanie okoliczności, przemawiających za istnieniem interesu prawnego w rozumieniu art. 189 k.p.c., obciążało powoda (art. 6 k.c., art. 232 zd. 1 k.p.c.), który jednakże temu nie sprostał.

Brak jest zatem interesu prawnego w wytoczeniu powództwa, o którym mowa w art. 189 k.p.c., jeśli w świetle przytaczanych przez powoda okoliczności faktycznych – powód może, dla ochrony wskazywanych przez siebie roszczeń – wytoczyć powództwo dalej idące (por. wyrok SA w Poznaniu z 05 września 1995 r. I ACr 159/95 - LEX nr 23763), to jest takie, w którego przypadku ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa będzie przesłanką wydania orzeczenia, prowadzącego do usunięcia niejasności i wątpliwości w zakresie sfery wzajemnych praw i obowiązków powoda i pozwanej.

Interes prawny nie zachodzi z reguły, gdy zainteresowany może na innej drodze osiągnąć w pełni ochronę swoich praw (wyrok SN z 22 listopada 2002 r. IV CKN 1519/00).

Interes prawny w uzyskaniu orzeczenia ustalającego prawo lub stosunek prawny nie istnieje wtedy, gdy te okoliczności faktyczne, na tle których powód występuje z żądaniem, uzasadniają wystąpienie z żądaniem zmierzającym do zaspokojenia roszczenia, o którym powód twierdzi, że mu przysługuje (wyrok SN z 04 marca 2011 r. I CSK 351/10 - LEX nr 785272).

Powód, w ocenie Sądu, na obecnym etapie postępowania, nie uprawdopodobnił roszczenia wobec nie uprawdopodobnienia interesu prawnego z art. 189 k.p.c., lecz de facto zmierza do obalenia tytułu wykonawczego na podstawie którego prowadzona jest egzekucja. Zatem środkiem właściwym dla tej sytuacji jest powództwo przeciwgzekucyjne z art. 840 k.p.c. Powództwo o ustalenie z art. 189 k.p.c., że objęte tytułem wykonawczym świadczenie nie istnieje we wskazanej wysokości jest środkiem właściwym, lecz przed nadaniem klauzuli wykonalności.

W ocenie Sądu, powód nie uprawdopodobnił także, że został podstępem wprowadzony w błąd do zawarcia umowy pożyczki. Złożone przez niego kopie dokumentów, jak oświadczenie o ryzyku walutowym i ryzyku stopy procentowej wskazują, iż został poinformowany o powyższym ryzyku, zaś sam fakt przedstawienia możliwości kształtowania się rat spłaty pożyczki na przykładzie pożyczki 10-krotnie niższej, nie może stanowić o podstępnym wprowadzeniu w błąd. Powód nie wskazuje, że nie miał świadomości w jakiej wysokości brał pożyczkę, mianowicie w kwocie ponad 2 000 000 zł. Sam powód przedłożył również decyzję o przyznanym kredycie, a zatem był w jej posiadaniu (k. 28). Z dokumentu tego wynika, iż wskazana była kwota kredytu, jak i całkowity koszt kredytu.

Ponadto powód nie uprawdopodobnił interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Ogólnikowe stwierdzenia powoda na temat niepowetowanej straty, utraty majątku rodzinnego poprzez sprzedaż na licytacji nieruchomości powoda, nie zostały w żaden sposób uprawdopodobnione. Powód przedłożył jedynie kopie zawiadomienia o wszczęciu egzekucji. Brak jest zatem jakichkolwiek informacji na chwilę obecną o przewidywanej licytacji. Tym samym Sąd uznał, iż brak zabezpieczenia na obecnym etapie nie utrudni osiągnięcia celu niniejszego postępowania.

Wobec powyższego i na mocy art. 730 kpc a contrario Sąd postanowił jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

(...)

24.09.2015 r.