Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2018 r. w Piszu na rozprawie

sprawy z wniosku E. D.

z udziałem R. D.

o podział majątku wspólnego

postanawia:

I.  Ustalić, że w skład majątku wspólnego wnioskodawcy i uczestniczki wchodzą:

1.  stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny nr (...) położony w O. w budynku nr (...), przy ul. (...), dla którego Sąd Rejonowy w Piszu prowadzi księgę wieczystą KW (...) - o wartości 132 500 zł;

2.  segment 12-letni - o wartości 300 zł;

3.  narożnik z funkcją spania i podnóżkiem - o wartości 300 zł;

4.  komoda 8-letnia - o wartości 300 zł;

5.  ława - o wartości 50 zł;

6.  żyrandol - o wartości 50 zł;

7.  szafka z łazienki - o wartości 100 zł;

8.  pralka o wartości 200 zł;

9.  komoda z przedpokoju – o wartości 80 zł;

10.  meble kuchenne: segment 7–letni, narożnik, stół i dwa krzesła, dwa taborety i wyposażenie kuchni: lodówka, zmywarka, czajnik, robot kuchenny, naczynia, maszynka do mielenia - o wartości 2000 zł;

11.  żelazko - o wartości 20 zł;

12.  kamera – o wartości 50 zł;

II.  Dokonać podziału majątku wspólnego w ten sposób, iż składniki majątku wspólnego opisane w pkt I podpunkt od 1 do 3 i od 5 do 12 przyznać uczestnikowi R. D., zaś składnik majątku opisany w pkt I podpunkt 4 przyznać wnioskodawczyni E. D..

III.  Zasądzić od uczestnika R. D. na rzecz wnioskodawczyni E. D. kwotę 65 637 zł (sześćdziesiąt pięć tysięcy sześćset trzydzieści siedem złotych)- tytułem dopłaty i rozliczenia spłaconych przez uczestnika wspólnych długów- płatną w siedmiu równych ratach rocznych, to jest po 9376,71 zł, w terminie do 31 grudnia każdego roku, począwszy od roku w którym nastąpi uprawomocnienie się niniejszego orzeczenia, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek w rat.

IV.  Oddala wniosek uczestnika R. D. o zasądzenie kwoty 10099,53 zł tytułem rozliczenia kosztów utrzymania lokalu mieszkalnego opisanego w punkcie I podpunkt 1. w okresie od ustania wspólności ustawowej do października 2017r.

V.  Ustala, iż koszty postępowania ponoszą zainteresowani we własnym zakresie.

Sygn. akt I Ns 175/17

UZASADNIENIE

E. D. wystąpiła z wnioskiem o podział majątku wspólnego byłych małżonków wskazując jako uczestnika postępowania R. D..

We wniosku podała, że od dnia 5 lipca 2013 roku małżonków łączył ustrój rozdzielności majątkowej ustanowiony postanowieniem Sądu Rejonowego w Szczytnie VIII Zamiejscowego Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z siedzibą w Piszu wydanym 24 września 2013 roku w sprawie VIII RC 232/13. Następnie związek małżeński zainteresowanych został rozwiązany przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 stycznia 2015 roku wydanym w sprawie VI RC 1225/13.

Wnioskodawczyni wskazała, że w skład majątku wspólnego zainteresowanych mającego ulec podziałowi wchodzi:

1.  stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny nr (...) położony w budynku nr (...) przy ulicy (...) w O., dla którego Sąd Rejonowy w Piszu prowadzi księgę wieczystą nr (...), wraz ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej – o wartości 164 000 złotych,

oraz następujące ruchomości:

2.  wyposażenie salonu: segment o wartości 400 zł, narożnik z funkcją spania i podnóżkiem o wartości 1 000 zł, komoda o wartości 900 zł, ława o wartości 150 zł, dywan o wartości 80 zł, żyrandol o wartości 50 zł, telewizor o wartości 600 zł,

3.  wyposażenie pokoju dziecięcego chłopców: dwie szafki wiszące, dwie szafki pojedyncze, biurko, komoda duża, komoda mała o łącznej wartości 1 800 zł, łóżko piętrowe o wartości 700 zł, półka nad biurkiem, fotel do biurka, dywan, żyrandol i drukarka o łącznej wartości 310 zł,

4.  wyposażenie pokoju dziecięcego dziewczynek: segment o wartości 400 zł, dwa tapczany o łącznej wartości 300 zł, biurko o wartości 70 zł, stolik pod TV o wartości 70 zł, telewizor o wartości 150 zł, cztery półki o łącznej wartości 80 zł, dywan o wartości 50 zł, żyrandol o wartości 30 zł, komputer stacjonarny o wartości 500 zł,

5.  wyposażenie łazienki i WC: szafa pojedyncza o wartości 100 zł, pralka o wartości 500 zł,

6.  wyposażenie przedpokoju: komoda o wartości 80 zł,

7.  wyposażenie kuchni: segment kuchenny o wartości 1200 zł, narożnik, stół i dwa krzesła o łącznej wartości 250 zł, dwa taborety o łącznej wartości 60 zł, lodówka o wartości 700 zł, zmywarka o wartości 1000 zł, czajnik elektryczny o wartości 40 zł, robot kuchenny o wartości 100 zł, dwa zestawy obiadowe dla sześciu osób, waza do zupy, dwa zestawy szklanek dla osiemnastu osób o łącznej wartości 130 zł, maszynka do mielenia o wartości 70 zł,

8.  wiertarka o wartości 400 zł, wkrętarka o wartości 300 zł, żelazko o wartości 50 zł, kamera o wartości 300 zł.

Wnioskodawczyni wniosła o dokonanie podziału wskazanego wyżej majątku wspólnego zainteresowanych poprzez przyznanie go uczestnikowi postępowania z obowiązkiem stosownej spłaty na rzecz wnioskodawczyni płatnej w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia. Wskazała, że nieruchomość, jak i wszelkie ruchomości od kilku lat pozostają w wyłącznym władaniu uczestnika.

Uczestnik postępowania R. D. co do zasady przychylił się do wniosku o podział majątku wspólnego. Wniósł o ustalenie, że w skład majątku wspólnego zainteresowanych mającego ulec podziałowi wchodzi:

1.  opisany wyżej lokal mieszkalny o wartości 97 500 zł,

oraz następujące ruchomości:

2.  wyposażenie salonu: segment o wartości 200 zł, narożnik z funkcją spania i podnóżkiem o wartości 200 zł, komoda o wartości 300 zł, ława o wartości 50 zł, żyrandol o wartości 25 zł,

3.  wyposażenie łazienki i WC: szafa o wartości 50 zł, pralka o wartości 200 zł,

4.  wyposażenie przedpokoju: komoda o wartości 80 zł,

5.  wyposażenie kuchni: segment kuchenny o wartości 800 zł, narożnik, stół i dwa krzesła o łącznej wartości 200 zł, dwa taborety bez wartości, lodówka o wartości 200 zł, zmywarka o wartości 300 zł, robot kuchenny o wartości 50 zł, jeden zestaw obiadowy dla sześciu osób i jeden zestaw szklanek o łącznej wartości 70 zł, maszynka do mielenia o wartości 70 zł, żelazko o wartości 20 zł i kamera o wartości 50 zł.

Uczestnik wniósł o dokonanie podziału wskazanego wyżej majątku wspólnego zainteresowanych poprzez przyznanie go uczestnikowi z obowiązkiem spłaty na rzecz wnioskodawczyni płatnej w 10-ciu równych ratach rocznych.

Nadto uczestnik wniósł o rozliczenie spłaconego przez niego z własnych środków po ustaniu wspólności majątkowej długu wspólnego zainteresowanych w kwocie 4 076 złotych z tytułu pożyczki zaciągniętej w (...)- (...) Banku (...) w P..

Ponadto wniósł o rozliczenie nakładów poniesionych po ustaniu wspólności majątkowej z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny w kwocie 20 199,06 zł – tytułem poniesionych w okresie od ustania wspólności majątkowej do października 2017 roku opłat za przedmiotowy lokal mieszkalny, tj. opłat za centralne ogrzewanie, zaliczek na fundusz remontowy oraz zaliczek na koszty utrzymania nieruchomości wspólnej,

Wskazał, że Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązując przez rozwód małżeństwo zainteresowanych jednocześnie ustalił miejsce pobytu czworga małoletnich dzieci przy ojcu. Dzieci zainteresowanych mieszkają razem z uczestnikiem w przedmiotowym lokalu mieszkalnym. Uczestniczka po raz kolejny wystąpiła do sądu z wnioskiem o zmianę miejsca pobytu dzieci. Jej poprzedni wniosek nie został uwzględniony wobec braku podstaw. Poza tym wnioskodawczyni na stałe przebywa poza granicami kraju, a uczestnik nie wyrazi zgody na opuszczenie przez dzieci rodzinnego kraju, co wiązałoby się z przerwaniem, a nawet porzuceniem przez starsze dzieci szkoły.

Sąd ustalił, co następuje:

E. D. i R. D. związek małżeński zawarli 28 kwietnia 2000 roku w O.. Ze związku tego posiadają czworo małoletnich dzieci.

Do dnia 4 lipca 2013 roku małżonków łączył system małżeńskiej wspólności ustawowej. Z dniem 5 lipca 2013 roku, na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Szczytnie VIII Zamiejscowego Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z siedzibą w Piszu wydanym 24 września 2013 roku w sprawie VIII RC 232/13, ustanowiona została rozdzielność majątkowa R. D. i E. D..

Małżeństwo R. D. i E. D. zostało rozwiązane przez rozwód prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 stycznia 2015 roku wydanym w sprawie VI RC 1225/13. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi Sąd powierzył ojcu, a matce władzę tą ograniczył do prawa współdecydowania o istotnych sprawach dzieci, w tym o leczeniu i kształceniu. Jednocześnie Sąd zasądził od E. D. na rzecz małoletnich dzieci alimenty w łącznej wysokości 400 złotych miesięcznie, płatne do rąk ojca małoletnich do 10-ego dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

(okoliczności bezsporne, dowód: postanowienie z 24.09.2013r. k. 39 akt VIII RC 232/13 Sądu Rejonowego w Szczytnie VIII Zamiejscowego Wydziału Rodzinnego z/s w Piszu; wyrok rozwodowy k. 9-9v)

W skład majątku wspólnego E. D. i R. D. wchodzą:

13.  stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny nr (...) położony w O. w budynku nr (...), przy ul. (...), dla którego Sąd Rejonowy w Piszu prowadzi księgę wieczystą nr (...) - o wartości 132 500 zł,

14.  segment 12-letni - o wartości 300 zł,

15.  narożnik z funkcją spania i podnóżkiem - o wartości 300 zł,

16.  komoda 8-letnia - o wartości 300 zł,

17.  ława - o wartości 50 zł,

18.  żyrandol - o wartości 50 zł,

19.  szafka z łazienki - o wartości 100 zł,

20.  pralka - o wartości 200 zł,

21.  komoda z przedpokoju - o wartości 80 zł,

22.  meble kuchenne: segment 7-letni, narożnik, stół i dwa krzesła, dwa taborety i wyposażenie kuchni: lodówka, zmywarka, czajnik, robot kuchenny, naczynia, maszynka do mielenia - o wartości 2000 zł,

23.  żelazko - o wartości 20 zł,

24.  kamera - o wartości 50 zł.

(okoliczności bezsporne)

W czasie trwania wspólności majątkowej E. D. i R. D. zaciągnęli pożyczkę w (...)- (...) Banku (...) w P., która w kwocie 4 076 złotych spłacona została po ustaniu wspólności majątkowej przez R. D..

(okoliczności bezsporne)

R. D. jest emerytem. Z tytułu emerytury osiąga dochód w wysokości 3 070 złotych miesięcznie. Spłaca kredyt w kwocie po 607 złotych miesięcznie oraz kredyt odnawialny w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym. Ponosi koszty utrzymania mieszkania. Nie posiada żadnych oszczędności. Poza składnikami majątku wspólnego nie posiada żadnego innego majątku. Na utrzymaniu ma czworo małoletnich dzieci. Z tego tytułu pobiera świadczenie rodzinne w wysokości 160 złotych miesięcznie i świadczenie 500+ w łącznej wysokości 1 500 złotych miesięcznie. Matka małoletnich od czterech miesięcy nie płaci zasądzonych na rzecz małoletnich alimentów.

(okoliczności bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 31 § 1 k.r.o. majątkiem wspólnym małżonków są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Przepis art. 43 § 1 k.r.o. zawiera domniemanie, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z art. 46 k.r.o. od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku w sprawach nie unormowanych w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i dziale spadku. Podobne odesłanie w kwestiach proceduralnych do przepisów o dziale spadku zawiera przepis art. 567 § 3 k.p.c.

Skład i wartość majątku ulegającego podziałowi ustala Sąd (art. 567 § 3 k.p.c. w zw. z art. 684 k.p.c.). Zasadą jest, iż podział majątku wspólnego obejmuje składniki należące do danego majątku w dacie ustania wspólności oraz istniejące w chwili dokonywania podziału.

Przepisy regulujące postępowanie o dział spadku (art. 680-689 k.p.c.), jak i przepisy normujące podział majątku wspólnego (art. 566-567 k.p.c.), nie określają wprost sposobów podziału majątku. Odsyłają do uregulowań dotyczących zniesienia współwłasności (art. 688 k.p.c.).

W myśl art. 622 § 2 k.p.c. w zw. z art. 688 k.p.c., gdy wszyscy współwłaściciele złożą zgodny wniosek co do sposobu zniesienia współwłasności, sąd wydaje postanowienie odpowiadające treści wniosku, jeżeli projekt podziału nie sprzeciwia się prawu ani zasadom współżycia społecznego, ani też nie narusza w sposób rażący interesu osób uprawnionych.

W toku postępowania zainteresowani zgodnie wnieśli o ustalenie, że w skład ich majątku wspólnego wchodzą:

1.  stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny nr (...) położony w O. w budynku nr (...), przy ul. (...), dla którego Sąd Rejonowy w Piszu prowadzi księgę wieczystą nr (...) - o wartości 132 500 zł,

2.  segment 12-letni - o wartości 300 zł,

3.  narożnik z funkcją spania i podnóżkiem - o wartości 300 zł,

4.  komoda 8-letnia - o wartości 300 zł,

5.  ława - o wartości 50 zł,

6.  żyrandol - o wartości 50 zł,

7.  szafka z łazienki - o wartości 100 zł,

8.  pralka - o wartości 200 zł,

9.  komoda z przedpokoju - o wartości 80 zł,

10.  meble kuchenne: segment 7-letni, narożnik, stół i dwa krzesła, dwa taborety i wyposażenie kuchni: lodówka, zmywarka, czajnik, robot kuchenny, naczynia, maszynka do mielenia - o wartości 2000 zł,

11.  żelazko - o wartości 20 zł,

12.  kamera - o wartości 50 zł.

Zainteresowani zgodnie wnieśli o dokonanie podziału wskazanego wyżej majątku wspólnego w ten sposób, że składniki opisane w pkt od 1 do 3 i od 5 do 12 przyznać uczestnikowi, zaś składnik opisany w pkt 4 przyznać wnioskodawczyni i zasądzić od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni stosowną dopłatę.

Powyższy projekt podziału nie sprzeciwia się prawu ani zasadom współżycia społecznego, ani też nie narusza w sposób rażący interesu osób uprawnionych, stąd też Sąd dokonał podziału majątku wspólnego zgodnie z treścią wniosku zainteresowanych.

W toku postępowania zainteresowani zgodnie wnieśli ponadto o rozliczenie spłaconego przez uczestnika z własnych środków po ustaniu wspólności majątkowej długu wspólnego zainteresowanych w kwocie 4 076 złotych z tytułu pożyczki zaciągniętej w (...)- (...) Banku (...) w P..

W orzecznictwie przyjmuje się, że podział majątku wspólnego obejmuje w zasadzie jedynie aktywa, natomiast pasywa pozostają poza jego zakresem (vide orzeczenie Sądu Najwyższego z 18.08.1959r., I CR 547/58, OSNCK 1959/2/59 oraz postanowienia Sądu Najwyższego: z 09.09.1976r., III CRN 83/76, Lex nr 5036, z 21.01.2010r., I CSK 205/09, Lex nr 560500 i z 15.04.2011r., III CSK 430/10, Lex nr 846560).

Jednakże przepis art. 686 k.p.c., który znajduje zastosowanie również do sprawy o podział majątku wspólnego poprzez odesłanie zawarte w przepisie art. 567 § 3 k.p.c., stanowi, że w postępowaniu działowym sąd rozstrzyga m.in. także o wzajemnych roszczeniach pomiędzy współspadkobiercami z tytułu spłaconych długów spadkowych. Jak to zostało wyjaśnione w powołanym wyżej postanowieniu Sądu Najwyższego z 9 września 1976 roku, w sprawie III CRN 83/76, odpowiednie zastosowanie tego przepisu przewidziane w art. 567 § 3 k.p.c. prowadzi do wniosku, że o długach związanych z majątkiem wspólnym i ciążących w czasie trwania wspólności na obojgu małżonkach, które zostały spłacone przez jednego z małżonków z własnych środków po ustaniu wspólności majątkowej, rozstrzyga sąd w postępowaniu o podział majątku wspólnego, i to ze skutkami wynikającymi z dyspozycji art. 618 § 3 k.p.c. w zw. z art. 688 k.p.c. (vide postanowienie Sądu Najwyższego z 15.04.2011r., II CSK 430/10, Lex nr 846560)

Tożsame stanowisko Sąd Najwyższy prezentował także w postanowieniu z 11 marca 2010 roku w sprawie IV CSK 429/09 (Lex nr 678022), w którym wskazał, że jeżeli uczestnik po ustaniu wspólności majątkowej, a przed podziałem majątku wspólnego, spłacił z własnych środków dług, który powstał w trakcie trwania wspólności ustawowej i był długiem wspólnym małżonków, albo jednego z nich, ale w związku z majątkiem wspólnym, to taki dług, zgodnie z art. 686 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c., powinien zostać rozliczony w ramach podziału majątku wspólnego. Podstawę rozliczenia takiego długu nie stanowi jednak art. 45 § 1 k.r.o., gdyż przepis ten dotyczy jedynie wydatków i nakładów dokonanych z majątku osobistego na majątek wspólny albo odwrotnie w trakcie trwania wspólności ustawowej.

Zgodnie z powyższym, spłacony przez uczestnika z własnych środków dług w kwocie 4 076 złotych, który powstał w trakcie trwania wspólności ustawowej i był długiem wspólnym małżonków, został przez Sąd rozliczony w niniejszym postępowaniu.

Uczestnik postępowania wniósł o rozliczenie poniesionych przez niego w okresie od ustania wspólności majątkowej do października 2017 roku kosztów utrzymania przedmiotowego lokalu mieszkalnego w łącznej kwocie 20 199,06 złotych. Wnioskowi temu oponowała wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 618 § 1 k.p.c., który znajduje zastosowanie w sprawach o podział majątku wspólnego, przy podziale majątku sąd rozstrzyga także wzajemne roszczenia współwłaścicieli z tytułu posiadania rzeczy. Roszczenia o których mowa w tym przepisie, to przede wszystkim roszczenia związane z korzystaniem z rzeczy wspólnej, pobieraniem z niej pożytków i przychodów oraz dokonanych nakładów.

W myśl art. 207 k.c. pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Pojęcie wydatków użyte w art. 207 k.c. jest w orzecznictwie rozumiane szeroko. Przyjmuje się, że w pojęciu tym mieszczą się także nakłady, nie tylko konieczne, lecz także inwestycyjne, prowadzące do zwiększenia wartości rzeczy wspólnej. Wydatkiem w rozumieniu tego unormowania jest nie tylko wydatek zmierzający do zachowania wspólnego prawa, lecz także wydatek poniesiony na normalną eksploatację rzeczy. Z kolei ciężarami w rozumieniu art. 207 k.c. są m.in. podatki i inne świadczenia o charakterze publicznoprawnym obciążające współwłaścicieli nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności.

Faktem jest, że od daty ustania wspólności majątkowej zainteresowanych, to uczestnik ponosi wszelkie wydatki i ciężary związane z przedmiotowym lokalem mieszkalnym. Nie bez znaczenia pozostaje jednak w fakt, że od dnia ustania wspólności majątkowej przedmiotowy lokal znajduje się w wyłącznym posiadaniu uczestnika, który zamieszkuje w nim wraz z dziećmi zainteresowanych, a tym samym to wyłącznie uczestnik pobiera pożytki z tej rzeczy wspólnej. W konsekwencji, w ocenie Sądu, fakt korzystania przez uczestnika z lokalu wchodzącego w skład majątku wspólnego i pobierania z niego pożytków, z wyłączeniem wnioskodawczyni, uzasadnia oddalenie roszczenia uczestnika o rozliczenie kosztów utrzymania przedmiotowego lokalu. Nie bez znaczenia jest również, że środki zgromadzone dotychczas w ramach funduszu remontowego, pozostawać będą do dyspozycji uczestnika, bowiem jemu przyznany został przedmiotowy lokal.

Reasumując, łączna wartość majątku wspólnego zainteresowanych podlegającego podziałowi wynosi 135 950 złotych. Ponieważ udziały zainteresowanych w majątku wspólnym są równe, udział przypadający wnioskodawczyni i uczestnikowi postępowania wynosi więc 67 975 złotych (135 950 zł : 2).

Na skutek podziału majątku wspólnego wnioskodawczyni otrzymała składnik o wartości 300 złotych, zaś uczestnik postępowania otrzymał składniki o łącznej wartości 135 650 złotych. Przy czym, jak wskazano wyżej, uczestnikowi należna jest ponadto od wnioskodawczyni połowa spłaconej przez niego kwoty z tytułu pożyczki, tj. 2 038 złotych (4 076 zł : 2).

Wobec powyższego zaszła konieczność zasądzenia od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawczyni dopłaty w wysokości 65 637 złotych, która wynika z odjęcia od wartości składników otrzymanych przez uczestnika wartości przypadającego mu udziału w majątku wspólnym oraz wartości połowy spłaconej przez niego pożyczki (135 650 zł - 67 975 zł - 2 038 zł = 65 637 zł).

O dopłacie na rzecz wnioskodawczyni Sąd orzekł zgodnie z art. 212 § 3 k.c. oznaczając termin oraz sposób jej uiszczenia oraz wysokość odsetek należnych w przypadku zwłoki w płatności. W sprawie bezspornie ustalono, że uczestnik postępowania jest emerytem samotnie wychowującym i utrzymującym czworo małoletnich dzieci. Wnioskodawczyni od czterech miesięcy nie partycypuje w kosztach utrzymania małoletnich. Uczestnik nie posiada żadnych oszczędności, ani innego majątku poza przedmiotowymi składnikami majątku wspólnego. Spłaca przy tym zobowiązania finansowe i ponosi koszty utrzymania mieszkania. W ocenie Sądu, zważywszy na powyższą sytuację rodzinną, majątkową i dochodową uczestnika, siedem równych rocznych rat to czas odpowiedni, który pozwoli uczestnikowi na zgromadzenie kwoty zasądzonej na rzecz wnioskodawczyni tytułem dopłaty.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 520 § 1 k.p.c.