Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lutego 2018 r. w Warszawie

sprawy I. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania I. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 28 lutego 2017 r. znak: (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

I. K. w dniu 10 marca 2017 r. wniosła odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji z dnia 28 lutego 2017 r., znak: (...). Odwołująca wniosła o uchylenie lub zmianę zaskarżonej decyzji poprzez uznanie, że jest niezdolna
do pracy. Ubezpieczona wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego
z zakresu neurochirurgii celem ustalenia niezdolności do wykonywania pracy ( k. 2 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi
na odwołanie z dnia 23 marca 2017 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 20 lutego
2017 r. nie stwierdziła u odwołującej niezdolności do pracy. Wobec powyższego Oddział zaskarżoną decyzją z dnia 28 lutego 2017 r. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy ( k. 3 a. s.).

Sąd postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2017 r. dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego neurochirurga celem ustalenia, czy odwołująca jest zdolna czy też całkowicie lub częściowo niezdolna do pracy zarobkowej ze wskazaniem daty powstania tej niezdolności, czy jest to niezdolność trwała czy okresowa, a jeżeli okresowa, to na jaki okres oraz, jeżeli nastąpiła zmiana stanu zdrowia ubezpieczonej, to na czym ona polegała ( k. 6 a. s.).

Odwołująca pismem procesowym z dnia 8 sierpnia 2017 r. wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii oraz o jej wyłączenie i powołanie nowego biegłego sądowego tej specjalności. Ubezpieczona wskazała, że posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności oraz, że porusza się tylko w obecności osoby trzeciej. Odwołująca wskazywała również, że biegły sądowy nie przebadał jej w sposób rzetelny i prawidłowy. W związku z tym Sąd w dniu 9 sierpnia 2017 r. dopuścił dowód z opinii uzupełniającej biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii ( k. 35-36
i 40 a. s.).

Odwołująca pismem procesowym z dnia 27 października 2017 r. ponownie
nie zgodziła się z opinią biegłego sądowego wskazując, że jest ona niewiarygodna, gdyż
w dalszym ciągu jest leczona i posiada umiarkowany stopień niepełnosprawności. Ubezpieczona na potwierdzenie swojego stanowiska dołączyła nową dokumentację medyczną ( k. 55-60 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

I. K. w dniu 9 stycznia 2017 r. złożyła wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności
do pracy ( k. 1 a. r.).

Zgodnie z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 30 stycznia 2017 r., odwołująca została uznana za zdolną do pracy ( k. 47 a. r.).

Na skutek sprzeciwu odwołującej z dnia 8 lutego 2017 r., Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 20 lutego 2017 r. podtrzymała stanowisko wyrażone przez lekarza orzecznika ZUS ( k. 37 dok. lek. i k. 48 a. r.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w oparciu o własne ustalenia wydał zaskarżoną decyzję z dnia 28 lutego 2017 r., znak: (...), zgodnie
z którą odmówił odwołującej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 20 lutego 2017 r. nie stwierdziła
u odwołującej niezdolności do pracy, co było powodem wydania zaskarżonej decyzji
( k. 53 a. r.).

Sąd na podstawie opinii głównej i uzupełniającej biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii ustalił, że u odwołującej rozpoznano chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa
w odcinku lędźwiowo-krzyżowym bez istotnych ubytkowych objawów neurologicznych, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii L5-S1 w listopadzie 2015 r. oraz stan po leczeniu operacyjnym i jodoterapii raka tarczycy. Ze względu na opisany wyżej stan neurologiczny, ubezpieczona nie spełnia kryterium przynajmniej częściowej niezdolności do pracy
z przyczyn neurologicznych i jest zdolna do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami. Przeciwskazana jest jedyna bardzo ciężka praca, której odwołująca nie wykonywała.
Z dokumentacji medycznej nie wynika, żeby po operacji występowały nasilenia dolegliwości wymagające intensywnego leczenia neurologicznego. Istnienie cechy choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa w badaniach neuroobrazowych nie jest równoznaczne
z niezdolnością do pracy. Stan neurologiczny odwołującej jest prawidłowy. W razie nasilenia dolegliwości ubezpieczona może korzystać z czasowych zwolnień lekarskich. Obecnie
nie występuje u odwołującej nasilony zespół korzeniowy z odcinka lędźwiowo-krzyżowego, Badanie neurologiczne zostało przeprowadzone i obejmowało ocenę stanu świadomości, nerwów czaszkowych, ruchomości kręgosłupa, ruchomości kończyn, odruchów
w kończynach górnych i dolnych, napięcia mięśni przykręgosłupowych i kończyn, obecności objawów korzeniowych oraz objawów patologicznych oraz objawów wskazujących
na zaburzenia krążenia w zakresie układu kręgowo-podstawnego ( k. 24-25 i 46 a. s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumentację medyczną zawartą
w aktach sądowych, aktach rentowych ubezpieczonej, a także na podstawie przeprowadzonego dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii. Autentyczność zgromadzonych dokumentów i ich zgodność z rzeczywistym stanem rzeczy nie budziła zastrzeżeń, w związku z tym Sąd uznał dokumenty za pełnowartościowy materiał dowodowy. Sąd jako materiał kluczowy dla rozstrzygnięcia sprawy uznał jednak opinie powołanego biegłego sądowego, albowiem dowód ten pozwolił na dokładne określenie zakresu dysfunkcji, jakie występują w stanie zdrowia odwołującej. Z tego też powodu ustalenia poczynione przez biegłego Sąd przyjął za własne, albowiem opinie wydane zostały w oparciu o obiektywne wyniki badań odwołującej. Sąd zwraca uwagę również, że biegły lekarz orzekający w niniejszej sprawie jest specjalistą w swojej dziedzinie i posiada bogatą wiedzę medyczną i wieloletnie doświadczenie zawodowe.

W ocenie Sądu zgromadzony materiał dowodowy był wystarczający do wydania orzeczenia.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie I. K. jest niezasadne i podlega oddaleniu.

W myśl art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2016 r., poz. 887 z późn. zm.) zwanej dalej ,,ustawą’’, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w okresach składkowych wymienionych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Prawo do świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy przysługuje zatem
w wypadku wypełnienia wszystkich przesłanek z art. 57 ust. 1 ustawy. Sąd zważył,
że w niniejszej sprawie poza sporem pozostawało, że odwołująca spełniła przesłanki wynikające z punktu 2 i 3 przepisu 57. Jedyną kwestią pozostającą do ustalenia było rozważenie, czy ubezpieczona jest niezdolna do pracy.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, iż odwołująca cierpi na wiele chorób, które zostały zdiagnozowane przez biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii
w sporządzonych opiniach sądowo-lekarskich. Sąd na potrzeby niniejszej sprawy dokonał rozważań dotyczących tychże opinii. Sąd doszedł do przekonania, że opinie sporządzone przez biegłego odnoszą się w sposób wszechstronny do stanu zdrowia ubezpieczonej, oceniając szeroko skutki jej schorzeń w kontekście możliwości podjęcia pracy. Ustalenia zawarte w uzyskanych opiniach, poczynione zostały w oparciu o wyniki badań specjalistycznych oraz bezpośrednie badanie odwołującej, stanowiące w ocenie Sądu rzetelną i rzeczową analizę stanu jej zdrowia. Sąd przyjął, iż treść sporządzonych opinii stanowi
w pełni wiarygodny i rzetelny materiał dowody, pochodzący od biegłego, który jest specjalistą w swojej dziedzinie i posiada wieloletnie doświadczenie w opiniowaniu podobnych spraw. Biegły sądowy jasno w sposób wyczerpujący uzasadnił, że z dokumentacji medycznej nie wynika, żeby po operacji występowały nasilenia dolegliwości wymagające intensywnego leczenia neurologicznego. Istnienie cechy choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa w badaniach neuroobrazowych nie jest równoznaczne z niezdolnością do pracy,
a ewentualne dolegliwości można leczyć w ramach czasowej niezdolności do pracy.

Sąd zważył, że argumentacja użyta przez odwołująca nie uprawdopodobniła,
iż możliwa była inna ocena jej stanu zdrowia, aniżeli wynikająca z opinii powołanych
w sprawie biegłych sądowych. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Apelacyjny,
,,sąd nie jest obowiązany dopuścić dowód z kolejnych biegłych, czy też opinii instytutu
w każdym wypadku, gdy złożona opinia jest niekorzystna dla strony. Sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z dalszej opinii, gdy zachodzi taka potrzeba, a więc wtedy, gdy opinia, którą dysponuje zawiera istotne luki, bo nie odpowiada na postawione tezy dowodowe, jest niejasna, czyli nienależycie uzasadniona lub nieweryfikowalna, tj. gdy przedstawiona przez eksperta analiza nie pozwala organowi orzekającemu skontrolować jego rozumowania
co do trafności jego wniosków końcowych ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia
27 czerwca 2013 r., sygn. akt III AUa 131/13). ,,Oceny zdolności do pracy, oznaczającej potencjalną możliwość wykonywania zatrudnienia, dokonuje się przy uwzględnieniu stopnia naruszenia sprawności organizmu, możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz celowości przekwalifikowania zawodowego z uwagi na rodzaj
i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Niezdolność do wykonywania pracy dotychczasowej jest warunkiem koniecznym ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ale nie jest warunkiem wystarczającym, jeżeli wiek, poziom wykształcenia i predyspozycje psychofizyczne usprawiedliwiają rokowanie, że mimo upośledzenia organizmu możliwe jest podjęcie innej pracy w tym samym zawodzie albo po przekwalifikowaniu zawodowym’’ ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. akt III AUa 464/15).

Odnosząc się bezpośrednio do zarzutów użytych w pismach procesowych przez odwołującą, Sąd doszedł do przekonania, że były one nieuzasadnione. Subiektywna negatywna ocena dotycząca sporządzonych przez biegłych opinii, nie może być podstawą
do zmiany zaskarżonej decyzji. Zasadą w postępowaniach w sprawie przyznania renty
z tytułu niezdolności do pracy przy wyrokowaniu jest opieranie się na opiniach niezależnych biegłych sądowych. Sąd mając wątpliwości co do wiarygodności przedstawionych wniosków w opinii, jest władny dopuścić dowód z opinii innego biegłego tej samej lub innej specjalności. Jednakże zdaniem Sądu taka decyzja służyłaby jedynie nieuzasadnionemu przedłużenia postępowania. Należy również wskazać, że odwołująca przedstawiła nową dokumentację medyczną podkreślając przy tym, iż obecny stan jej zdrowia pogorszył się, czego nie uwzględnił w opinii biegły sądowy. Sąd zważył, że w niniejszej sprawie rolą biegłego należało sporządzenie opinii celem ustalenia, czy ubezpieczona była niezdolna
do pracy na dzień wydania zaskarżonej decyzji, a więc w dniu 28 lutego 2017 r. Przedmiotem postępowania nie było bowiem rozważenie stanu zdrowia odwołującej w dacie opiniowania przez biegłego. Aktualne schorzenia występujące u odwołującej mogą być rozpoznawane podczas kolejnego wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Natomiast legitymowanie się przez ubezpieczoną orzeczeniem dotyczącym umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie jest tożsame z ustaleniem niezdolności do pracy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł, jak
w sentencji wyroku.

Zarządzenie: (...)

(...)