Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2017r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku, III Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Wiesław Żywolewski

Protokolant: Monika Krajewska

przy udziale Prokuratora Wiesławy Sawośko - Grębowskiej

po rozpoznaniu dnia 26.10.2017r. w Białymstoku

w sprawie o wydanie wyroku łącznego wobec:

J. W. s. R. i J. z d. B., ur.
(...) r. w B.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 9 maja 1997 roku w sprawie sygn. akt III K 287/97 za czyny z art. 208 d.k.k. popełnione w dniu 9 listopada 1996 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

2.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 czerwca 2001 roku w sprawie III K 1993/00 za czyn z art. 45 ust. 1 i art. 46 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony o d końca grudnia 1998 r. do kwietnia 1999 r. na karę 1 (jednego) roku i (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem tytułem próby na okres 4 (czterech) lat i oddany w okresie próby pod dozór kuratora; postanowieniem z dnia 1 marca 2006 roku Sąd Rejonowy w Białymstoku zarządził wykonanie warunkowo zawieszonej kary.

3.  Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 2 września 2004 roku w sprawie III K 17/04 za czyn z art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od lipca 2002 roku do 20 września 2002 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata i grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda; na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 27 września 2002 roku do dnia 21 listopada 2002 roku przyjmując dwie stawki dzienne grzywny za równoważne jednemu dniowi rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 13 września 2006 roku zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

4.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 15 kwietnia 2005 roku w sprawie III K 167/05 za czyn z art. 286 § 3 i 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 34 § 1 i 2 k.k., art. 35 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 listopada 2004 roku na karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności, zamienionej postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 20 grudnia 2006 roku na 75 dni zastępczej kary pozbawienia wolności;

5.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 9 lutego 2006 roku w sprawie III K 4652/05 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 10 czerwca 2005 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

6.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 20 kwietnia 2006 roku w sprawie III K 5592/05 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 sierpnia 2005 roku, za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 lipca 2005 roku, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 22 sierpnia 2005 roku, za czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 sierpnia 2005 roku na karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 2 listopada 2005 roku do dnia 2 listopada 2005 roku.

7.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 kwietnia 2006 roku w sprawie III K 337/06 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od 15 do 17 września 2005 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

8.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 28 marca 2006 roku w sprawie III K 3280/05, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2006 roku w sprawie VIII Ka 686/06, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 lutego 2005 roku, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 29 na 30 grudnia 2004 roku, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 29 na 30 grudnia 2004 roku, z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 2 na 3 stycznia 2005 roku, z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony nieustalonego dnia w styczniu 2005 roku, z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 17 stycznia 2005 roku, z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od dnia 20 stycznia do dnia 3 lutego 2005 roku, z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 28 stycznia 2005 r., 16 lutego 2005 r. i 18 lutego 2005 roku na karę łączną
3 (trzech) lat pozbawienia wolności.

9.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 14.11.2008r. w sprawie o sygn. III K 122/08 (zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 10.02.2009r. sygn. II AKa 16/09) zostały orzeczone wobec skazanego dwie kary łączne pozbawienia wolności

- w pkt. I sentencji wyroku łącznego orzeczono karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, którymi połączono kary orzeczone w sprawach:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt III K 3280/05 (karę pozbawienia wolności),

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt III K 167/05 (karę ograniczenia wolności);

- w pkt. II sentencji wyroku łącznego orzeczono karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. którymi połączono kary pozbawienia wolości orzeczone w sprawach:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. III K 4652/05,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. III K 5592/05,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. III K 337/06;

na mocy art.572kpk umorzono postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym skazań z wyroków: Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III K 287/97, Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III K 1993/00 oraz Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 17/04;

Na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu:

- na poczet orzeczonej w pkt. I sentencji wyroku łącznego kary łącznej pozbawienia wolności okres 75 (siedemdziesięciu pięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III K 167/05 odbywanej od dnia 2 września 2008 roku,

- na poczet orzeczonej w pkt. II sentencji wyroku łącznego kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 2 listopada 2005 roku do dnia 2 listopada 2005 roku

oraz okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu.

10.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2016 roku w sprawie VII K 355/16 za czyn z art. 281 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 22 października 2015 roku na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22.10.2015r. do dnia 23.10.2015r.

Orzeka:

I. Na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 i 4 k.k. łączy skazanemu J. W.:

- karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną w pkt. I sentencji wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt III K 122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku wymiarze 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

- karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie o sygn. akt VII K 355/16 Sądu Rejonowego w Białymstoku w wymiarze 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności i orzeka wobec skazanego karę łączną w wymiarze 4 (czterech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

II. Na mocy art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie orzeczenia kary łącznej w zakresie kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III K 287/97,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III K 1993/00

- Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 17/04;

- w zakresie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt. II sentencji wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt III K 122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku;

III. Na mocy art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie I kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu.

IV. W pozostałym zakresie wyroki jednostkowe w sprawach podlegających łączeniu pozostawia do odrębnego wykonania.

V. Na mocy art. 63 § 1 k.k. zalicza skazanemu na poczet orzeczonej w pkt. I kary łącznej pozbawienia wolności:

- okres 75 (siedemdziesięciu pięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie sygn. III K 167/05 odbywanej od dnia 2 września 2008 roku do 16 listopada 2008r., okres od 29 stycznia 2013r. do dnia 2 maja 2013r., od dnia 09 października 2014r. do dnia 6 maja 2015 roku,

- okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22.10.2015r. godz. 22:10 do dnia 23.10.2015r. (po godz. 14:30 - brak dokładnej godziny zwolnienia) w sprawie o sygn. VII K 355/16 Sądu Rejonowego w Białymstoku

VI. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. T. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych 40/100) tytułem kosztów obrony z urzędu, w tym uwzględniono kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych 40/100) tytułem 23 % podatku VAT.

VII. Zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych i obciąża nimi Skarb Państwa.

SSO Wiesław Żywolewski

Sygn. akt III K 122/17

UZASADNIENIE

Na skutek inicjatywy dyrekcji Zakładu Karnego w B. doszło do wszczęcia postępowania o wydanie wyroku łącznego odnośnie skazanego J. W..

J. W. został skazany prawomocnymi wyrokami:

11.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 9 maja 1997 roku w sprawie sygn. akt III K 287/97 za czyny z art. 208 d.k.k. popełnione w dniu 9 listopada 1996 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

12.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 czerwca 2001 roku w sprawie III K 1993/00 za czyn z art. 45 ust. 1 i art. 46 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony o d końca grudnia 1998 r. do kwietnia 1999 r. na karę 1 (jednego) roku i (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem tytułem próby na okres 4 (czterech) lat i oddany w okresie próby pod dozór kuratora; postanowieniem z dnia 1 marca 2006 roku Sąd Rejonowy w Białymstoku zarządził wykonanie warunkowo zawieszonej kary.

13.  Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 2 września 2004 roku w sprawie III K 17/04 za czyn z art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od lipca 2002 roku do 20 września 2002 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata i grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda; na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 27 września 2002 roku do dnia 21 listopada 2002 roku przyjmując dwie stawki dzienne grzywny za równoważne jednemu dniowi rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 13 września 2006 roku zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

14.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 15 kwietnia 2005 roku w sprawie III K 167/05 za czyn z art. 286 § 3 i 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 34 § 1 i 2 k.k., art. 35 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 listopada 2004 roku na karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności, zamienionej postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 20 grudnia 2006 roku na 75 dni zastępczej kary pozbawienia wolności;

15.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 9 lutego 2006 roku w sprawie III K 4652/05 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 10 czerwca 2005 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

16.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 20 kwietnia 2006 roku w sprawie III K 5592/05 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 sierpnia 2005 roku, za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 lipca 2005 roku, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 22 sierpnia 2005 roku, za czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 sierpnia 2005 roku na karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 2 listopada 2005 roku do dnia 2 listopada 2005 roku.

17.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 kwietnia 2006 roku w sprawie III K 337/06 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od 15 do 17 września 2005 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

18.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 28 marca 2006 roku w sprawie III K 3280/05, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2006 roku w sprawie VIII Ka 686/06, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 lutego 2005 roku, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 29 na 30 grudnia 2004 roku, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 29 na 30 grudnia 2004 roku, z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 2 na 3 stycznia 2005 roku, z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony nieustalonego dnia w styczniu 2005 roku, z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 17 stycznia 2005 roku, z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od dnia 20 stycznia do dnia 3 lutego 2005 roku, z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 28 stycznia 2005 r., 16 lutego 2005 r. i 18 lutego 2005 roku na karę łączną
3 (trzech) lat pozbawienia wolności.

19.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 14.11.2008r. w sprawie o sygn. III K 122/08 (zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 10.02.2009r. sygn. II AKa 16/09) zostały orzeczone wobec skazanego dwie kary łączne pozbawienia wolności

- w pkt. I sentencji wyroku łącznego orzeczono karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, którymi połączono kary orzeczone w sprawach:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt III K 3280/05 (karę pozbawienia wolności),

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt III K 167/05 (karę ograniczenia wolności);

- w pkt. II sentencji wyroku łącznego orzeczono karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. którymi połączono kary pozbawienia wolości orzeczone w sprawach:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. III K 4652/05,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. III K 5592/05,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. III K 337/06;

na mocy art.572kpk umorzono postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym skazań z wyroków: Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III K 287/97, Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III K 1993/00 oraz Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 17/04;

Na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu:

- na poczet orzeczonej w pkt. I sentencji wyroku łącznego kary łącznej pozbawienia wolności okres 75 (siedemdziesięciu pięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III K 167/05 odbywanej od dnia 2 września 2008 roku,

- na poczet orzeczonej w pkt. II sentencji wyroku łącznego kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 2 listopada 2005 roku do dnia 2 listopada 2005 roku

oraz okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu.

20.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2016 roku w sprawie VII K 355/16 za czyn z art. 281 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 22 października 2015 roku na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22.10.2015r. do dnia 23.10.2015r.

Aktualnie wobec J. W. podlegają kary orzeczone z dwóch powyższych wyroków, tj.:

- kara łączna pozbawienia wolności orzeczona w pkt. I sentencji wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt III K 122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku wymiarze 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

- kara pozbawienia wolności orzeczona w sprawie o sygn. akt VII K 355/16 Sądu Rejonowego w Białymstoku w wymiarze 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności (k. 22, informacja z opinii o skazanym).

W niniejszym postępowaniu o wydanie wyroku łącznego objęte zostały wszystkie wyroki dotyczące skazanego J. W. ujęte w jego karcie karnej (k. 8-10). Zatem Sąd rozpoznając sprawę skazanego o wydanie wyroku łącznego analizował wszystkie orzeczenia wyżej wskazane w sprawach, w których doszło do skazania J. W., w tym także uprzednio wydany wyrok łączny wobec tego skazanego w sprawie III K 122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku.

W pierwszej kolejności należało rozważyć zastosowanie właściwej ustawy materialnej – kodeksu karnego, według której należy orzekać w sprawie. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) - która weszła w życie 1 lipca 2015 r. - przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu nadanym tą ustawą nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie ustawy, chyba, że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie ustawy.

Sąd podziela przy tym pogląd przedstawiony przez prof. dr hab. Jarosława Majewskiego w publikacji pt. "Kodeks karny. Komentarz do zmian 2015" (opublikowany: LEX, 2015), w którym autor wskazuje, iż w myśl art. 19 ust. 1 in fine noweli z dnia 20 lutego 2015 r. przepisy rozdziału IX w nowym brzmieniu mogą znaleźć zastosowanie do kar prawomocnie orzeczonych przed 1 lipca 2015 r. tylko wtedy, gdy „zachodzi potrzeba" orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po tym dniu. Oceny, czy zachodzi potrzeba, o której mowa, należy naturalnie dokonywać według przepisów rozdziału IX w nowym brzmieniu.

J. W. został skazany wskazanymi powyżej wyrokami w tym wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2016 roku w sprawie VII K 355/16 (wyrok ten uprawomocnił się 07.03.2017r.) Została więc spełniona przesłanka pozytywna pozwalająca na stosowanie nowych, aktualnie obowiązujących przepisów.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, iż należy w niniejszej sprawie zastosować aktualnie obowiązujące przepisy dotyczące kary łącznej. Zgodnie z treścią art. 85 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, należy orzec karę łączną. Zgodnie z § 2 jej podstawę stanowić mogą tylko kary wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Przy stosowaniu obecnie obowiązującego uregulowania art. 85 k.k. Sąd badał dwa wyroki (dwie kary), których orzeczone kary mogły podlegać połączeniu, tj. kary pozbawienia wolności, które aktualnie podlegają bowiem wykonaniu wobec skazanego i wyżej wymienione. W ocenie Sądu nie było natomiast możliwości ingerowania w treść wyroku łącznego wydanego w sprawie o sygn. III K 122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku, gdyż w tym zakresie istnieje powaga rzeczy osądzonej i brak jest możliwości orzeczenia nowego wyroku łącznego na zasadach uprzednio obowiązujących w zakresie wyroku łącznego (przed omawianą nowelizacją).

Do sytuacji będącej przedmiotem postępowania nie odnosi się, w ocenie Sądu, przesłanka negatywna, wyartykułowana w art. 85 § 3 k.k., choć problematyka z tym związana nie jest jednoznaczna i podlega skrajnie różnym interpretacjom w orzecznictwie sądów.

Sąd przyjmuje przy tym interpretację treści art. 85 § 3 kk wyrażoną w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 14 września 2017 r. (sygn. I KZP 6/17, LEX nr 2361670). W orzeczeniu tym Sąd Najwyższy stwierdził, że jeśli sprawca popełni nowe przestępstwo w okresie próby związanym z warunkowym przedterminowym zwolnieniem, to przepis art. 85 § 3 k.k. nie znajdzie zastosowania, niezależnie od faktu, czy później warunkowe przedterminowe zwolnienie zostało prawomocnie odwołane, ponieważ w takim przypadku nowe przestępstwo nie zostało popełnione w trakcie odbywania kary. Natomiast w przypadku popełnienia przestępstwa po uprawomocnieniu się postanowienia o odwołaniu warunkowego przedterminowego zwolnienia i osadzeniu skazanego w zakładzie karnym, przeszkoda z art. 85 § 3 k.k. ponownie zacznie funkcjonować, skoro kara pozbawienia wolności, z której odbycia skazany został uprzednio warunkowo zwolniony, ponownie podlega wykonaniu, a przestępstwo zostaje popełnione w czasie jej odbywania.

Tego typu sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie. Skazany odbywał kary łączne orzeczone w sprawie o sygn. III K 122/08. Postanowieniem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 6 maja 2015r. został on warunkowo zwolniony z okresem próby do 6 maja 2017r. natomiast czyn, za który doszło do skazania wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2016 roku w sprawie VII K 355/16 został popełniony przez niego popełniony w dniu 22 października 2015 roku. Postanowieniem z dnia 24.01.2017r. Sądu Okręgowego w Zielonej Górze w sprawie III Kow 2448/16 doszło do odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia J. W. (akta sprawy III K 122/08 SO w Białymstoku).

Z treści art. 85 § 3 kk wynika brak możliwości połączenia kary orzeczonej z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu, jeżeli doszło do popełnienia przestępstwa przed zakończeniem wykonywania kary. W ocenie Sądu kara pozbawienia wolności objęta warunkowym przedterminowym zwolnieniem nie podlega wykonaniu dopóki nie zostanie ono prawomocnie odwołane. Zatem w tym okresie nie jest ona również odbywana, ponieważ wówczas nie stosuje się do skazanego rygorów związanych z jego faktycznym pobytem w zakładzie karnym. Wskazuje na to również art. 77 § 1 k.k. określający podstawy stosowania warunkowego przedterminowego zwolnienia. Z treści tego przepisu wynika, że warunkowe przedterminowe zwolnienia polega na zwolnieniu skazanego z odbycia reszty kary pozbawienia wolności, gdy wskazane w tym przepisie okoliczności uzasadniają przekonanie, że skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. Także w wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 30 marca 2016 r. (sygn. akt II AKa 69/16, LEX nr 2039680) oraz podzielając pogląd wyrażony przez J. Majewskiego (Kodeks karny. Komentarz do zmian 2015, Lex 2015, teza 10 do art. 85 k.k.), uprawnione jest stwierdzenie, że nie jest "karą podlegającą wykonaniu" w rozumieniu art. 85 § 2 k.k. kara, której skazany wprawdzie w całości faktycznie nie odcierpiał, ale określony przepis wprowadza fikcję prawną, nakazującą przyjmować, że kara ta została wykonana (kara, którą w świetle przepisów należy uważać za wykonaną w całości - art. 82 § 1 k.k., art. 202b § 3 k.k.w.). W orzeczeniu tym wskazano, że nie jest "karą podlegającą wykonaniu we wskazanym wyżej ujęciu, kara pozbawienia wolności, z odbycia reszty której skazany został warunkowo zwolniony (art. 77 § 1 k.k., art. 155 § 1 k.k.w., art. 202a § 2 k.k.w. zd. drugie), chyba że warunkowe zwolnienie następnie odwołano. Zdaniem Sądu, w takim ujęciu kara objęta warunkowym przedterminowym zwolnieniem nie jest karą podlegającą wykonaniu w rozumieniu art. 85 § 2 k.k. Trzeba również zauważyć, że ustawodawca nie wprowadził wyjątku, na podstawie którego, mimo braku cechy "wykonalności", możliwe byłoby łączenie kary pozbawienia wolności, z odbywania której skazany został warunkowo przedterminowo zwolniony, tak jak to uczynił w przypadku kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Zatem zgodzić się należy z rozważaniami wyrażonymi także w wyżej wskazanym postanowieniu Sądu Najwyższego (sygn. I KZP 6/17, LEX nr 2361670), iż jeśli sprawca popełni nowe przestępstwo w okresie próby związanym z warunkowym przedterminowym zwolnieniem, to przepis art. 85 § 3 k.k. nie znajdzie zastosowania, niezależnie od faktu, czy później warunkowe przedterminowe zwolnienie zostało prawomocnie odwołane, ponieważ w takim przypadku nowe przestępstwo nie zostało popełnione w trakcie odbywania kary. Dopiero w przypadku popełnienia przestępstwa po uprawomocnieniu się postanowienia o odwołaniu warunkowego przedterminowego zwolnienia i osadzeniu skazanego w zakładzie karnym, przeszkoda z art. 85 § 3 k.k. ponownie zacznie funkcjonować, skoro kara pozbawienia wolności, z której odbycia skazany został uprzednio warunkowo zwolniony, ponownie podlega wykonaniu, a przestępstwo zostaje popełnione w czasie jej odbywania.

W tej sytuacji, zdaniem Sądu, nie było przeszkód do orzeczenia kary łącznej w niniejszej sprawie, obejmującej kary aktualnie podlegające wykonaniu wobec skazanego.

Zgodnie z brzmieniem aktualnego unormowania - art. 85 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, należy orzec karę łączną. Zgodnie z § 2 jej podstawę stanowić mogą tylko kary wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Przy stosowaniu obecnie obowiązującego uregulowania art. 85 k.k. łączeniu podlegają wszystkie wyżej wskazane wyroki, podlegające wykonaniu.

Wymiar kary pozbawienia wolności, jaka mogła być orzeczona wyrokiem łącznym zakreśla art. 86 k.k. Możliwym zatem było orzeczenie kary łącznej w wymiarze nie niższym niż najsurowsza z orzeczonych kar (granica dolna), ale nie wyższym niż suma kar (granica górna). Ta ostatnia korygowana jest górnymi granicami dla danego rodzaju kary.

Zgodnie z art. 85a k.k. orzekając karę łączną, Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przepis ten określa tzw. ogólne dyrektywy wymiaru kary łącznej, a mianowicie dyrektywy prewencji indywidualnej (szczególnej) oraz dyrektywy prewencji generalnej (ogólnej).

W odniesieniu do skazanego J. W. istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzeczeniem kary łącznej surowszej niż wynikałoby to z dyrektywy absorpcji jest całokształt jego przestępczej działalności. Sąd miał zatem na uwadze odstęp czasowy między przestępstwami, ilość przestępnych zachowań. Kolejne przestępstwa popełnione w dość długim odcinku czasowym świadczy o lekceważeniu orzeczeń sądowych, brak refleksji i demoralizacji skazanego. Przy ustalaniu wysokości kary łącznej znaczenie mają m. in. elementy, składające się na związek przedmiotowy i podmiotowy zbiegających się realnie przestępstw. Im związek ten jest ściślejszy, tym bardziej przeważa absorbowanie poszczególnych kar, im luźniejszy - ich kumulacja, to jest sumowanie. Należy zwrócić uwagę, że związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi przestępstwami oraz na podstawie zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 14 marca 2007 roku o sygn. II AKa 44/07, KZS 2007/4/27).

Przestępstwa, objęte karą łączną zostały popełnione przez skazanego na dużej przestrzeni czasowej (od marca listopada 2004r. do października 2015r). popełnione przez niego przestępstwa godziły głównie w dobra prawne związane z ochroną mienia (podczas oszustwa, kradzieży, kradzieży z włamaniem, kradzieży rozbójniczej), popełniane były w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Powyższe nie może stanowić więc argumentu uzasadniającego stosowanie przy wymierzaniu kary łącznej zasady absorpcji. Zaostrzająco na wymiar kary łącznej wpływa fakt, iż skazany działał w warunkach powrotu do przestępstwa w tym w warunkach recydywy specjalnej z art. 64 § 1 kk i art. 64 § 2 kk.

Na wymiar kary łącznej niewątpliwie wpływ natomiast ma również proces resocjalizacji skazanego, który jak wynika z opinii uzyskanej z Zakładu Karnego we W. (k. 22-23) przebiega w nieprawidłowo. Po początkowym pobycie w Areszcie Śledczym w M. w warunkach zakładu półotwartego został ona skierowany do zakładu karnego zamkniętego i przetransportowany do ZK we W.. W tym zakładzie karnym skazany zachowuje się przeciętnie., obecnie nie sprawia kłopotów natury wychowawczej czy porządkowej. Jest zatrudniony nieodpłatnie w radiowęźle i z nałożonych obowiązków wywiązuje się właściwie. W grupie współosadzonych funkcjonuje prawidłowo. W stosunku do przełożonych przyjmuje regulaminową postawę. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Sąd wziął pod uwagę zatem to, że skazany wykazuje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw. Należy jednak zaznaczyć, że nie mogą być to okoliczności na tyle istotne aby zadecydowały o zastosowania zasady absorpcji.

Przenosząc wszystkie wskazane wyżej kryteria, w tym przede wszystkim wyszczególnione w art. 85 a k.k., odpowiednią i sprawiedliwą jest kara łączna pozbawienia wolności w wymiarze wskazanym w treści wyroku łącznego.

Przy ustalaniu tego wymiaru Sąd zastosował metodę mieszaną – aspiracji, z przewagą w kierunku kumulacji. Metoda ta jest niejako rozwiązaniem pośrednim, łączącym w sobie elementy dwóch innych reguł: absorpcji i kumulacji. Jest to metoda preferowana zarówno na gruncie doktryny, jak też orzecznictwa, zaś pozostałe metody dają się zastosować jedynie w wyjątkowych sytuacjach. Zastosowana reguła wymiaru kary łącznej pozwala uniknąć konsekwencji w postaci kumulacji dolegliwości wynikającej z orzeczonych kar, a tym samym naruszenia zasady racjonalności wymiaru kary i zasady humanitaryzmu stosowania kar i środków karnych, do czego prowadzi oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie kumulacji. Z drugiej strony wybrana przez Sąd metoda pozwala również uniknąć nieuzasadnionego premiowania sprawcy popełniającego wiele przestępstw, do czego prowadzi zasada absorpcji oznaczająca w istocie wymiar kary za jedno z pozostających w zbiegu przestępstw oraz praktyczną bezkarność w zakresie pozostałych. W związku z tym, iż więcej argumentów przemawiało za zastosowaniem zasady kumulacji niż absorpcji, Sąd zadecydował o zbliżeniu wymiaru kary łącznej do sumy kar, tym bardziej, że jedna z kar podlegających łączeniu to kara łączna (jedna z kar łącznych z pkt. I z wyroku o sygn. III K 122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku).

Na mocy art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie I kary łącznej pozbawienia wolności należało zaliczyć skazanemu okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu oraz na zasadzie art. 63 § 1 kk okresy rzeczywistego pozbawienia wolności: - okres 75 (siedemdziesięciu pięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie sygn. III K 167/05 odbywanej od dnia 2 września 2008 roku do 16 listopada 2008r., okres od 29 stycznia 2013r. do dnia 2 maja 2013r., od dnia 09 października 2014r. do dnia 6 maja 2015 roku; - okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22.10.2015r. godz. 22:10 do dnia 23.10.2015r. (po godz. 14:30 - brak dokładnej godziny zwolnienia) w sprawie o sygn. VII K 355/16 Sądu Rejonowego w Białymstoku.

Na podstawie art. 572 k.p.k. należało umarzyć postępowanie w przedmiocie orzeczenia kary łącznej w zakresie kar pozbawienia wolności orzeczonych pozostałymi wyrokami, które aktualnie nie podlegają już wykonaniu, tj. w zakresie:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III K 287/97,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III K 1993/00

- Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 17/04;

- w zakresie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt. II sentencji wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt III K 122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku;

O kosztach obrońcy z urzędu orzeczono na podstawie § 17 ust. 5, § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016 r. poz. 1714), uznając, iż zasądzona kwota jest adekwatna do nakładu pracy obrońcy.

W oparciu o art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego, uznając, iż jego aktualna sytuacja związana z pozbawieniem wolności, sytuacja rodzinna i materialna uniemożliwi mu ich uiszczenie.

SSO Wiesław Żywolewski