Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX Ca 1241/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IX Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Jacek Barczewski (spr.)

Sędziowie:

SO Mirosław Wieczorkiewicz

SO Agnieszka Żegarska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Agnieszka Najdrowska

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2018 r. w Olsztynie na rozprawie

sprawy z odwołania T. J. (1) od uchwał Zarządu (...) Koła (...) w B. i Walnego Zgromadzenia Członków (...) Koła (...) w B.

przy uczestnictwie (...) Koła (...) w B.

I.  uchyla uchwałę Walnego Zgromadzenia Członków (...) Koła (...) w B. nr (...) z dnia 21 października 2017 r. oraz poprzedzającą ją uchwałę Zarządu (...) Koła (...) w B. nr (...) z dnia 7 czerwca 2017 r.,

II.  zasądza od uczestnika na rzecz odwołującego kwotę 200 (dwieście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Mirosław Wieczorkiewicz Jacek Barczewski Agnieszka Żegarska

Sygn. akt IX Ca 1241/17

UZASADNIENIE

Odwołujący się T. J. (1) wniósł o uchylenie uchwały nr (...)Walnego Zgromadzenia Członków (...) Koła (...) w B. z 21 października 2017 r. oraz poprzedzającej jej uchwały Zarządu tego K. nr (...) z 7 czerwca 2017 r. w przedmiocie skreślenia go z listy członków Koła (...).

W uzasadnieniu podał, że pozwany po raz drugi skreślił go z listy członków koła, mimo wydania korzystnego dla odwołującego się wyroku w sprawie IX Ca 916/16. Zauważył, iż niedopuszczalne jest skreślenie członka z powodu nieuiszczenia opłat na realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej.

W odpowiedzi na odwołanie uczestnik (...) Koło (...) w B. wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu podał, że podstawą skreślenia odwołującego z listy członków koła było niewywiązanie się przez niego z zobowiązań finansowych ciążących na każdym jego członku. T. J. nie uiścił bowiem, mimo wezwania, zaległych składek członkowskich za lata gospodarcze 2015/2016 i 2016/2017 oraz opłaty na realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej za lata gospodarcze 2016/2017 i 2017/2018. Przyznał, że wyrokiem wydanym w sprawie IX Ca 916/16 uchylono wcześniejsze uchwały dotyczące skreślenia odwołującego z listy członków Koła, co powoduje, iż nadal był on jego członkiem w latach 2015, 2016 i 2017, co winno skutkować uiszczeniem zaległych składek za ten okres. Zaznaczył, że w jego ocenie organy Koła mają możliwość nakładania na członków innych opłat, niż składki i wpisowe, zaś ich nieuiszczenie przez T. J. stanowiło uzasadnioną podstawę skreślenia z listy członków.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Uchwałą Zarządu (...) Koła (...) w B. nr (...) z dnia 16 lutego 2015 r. T. J. (1) został skreślony z listy członków tego K.. W uzasadnieniu wskazano, że uchwałą Walnego Zgromadzenia Członków Koła z dnia 29 października 2005 r. nr (...) uchwalono regulamin realizacji prac gospodarczych, zgodnie z którym każdy zobowiązany do wykonywania prac gospodarczych ma obowiązek w roku gospodarczym przepracować pięć roboczodniówek (po 8 godzin) w celu wykonania określonych w regulaminie prac. W przypadku nieprzepracowania limitu roboczodniówek przez członka grupy ostatecznie Zarząd Koła ma prawo nałożyć na członka grupy obowiązek uiszczenia rekompensaty za nieprzepracowane dniówki zgodnie ze stawką określoną w regulaminie. T. J. (1) w sezonie 2013/2104 przepracował 18 godzin, a zatem do normy zabrakło 22 godziny. W związku z tym został wezwany do uiszczenia opłaty w wysokości 275 zł. W dniu 22 stycznia 2015r. T. J. (1) został wezwany do uregulowania wskazanej kwoty w terminie do dnia 7 lutego 2015r., czego nie uczynił (k.105 akt IX Ca 916/16).

Od powyższej uchwały odwołał się T. J. (1). W dniu 9 maja 2015 r. Walne Zgromadzenie Członków (...) Koła (...) w B. podjęło uchwałę nr (...)o nieuwzględnieniu odwołania T. J. (1) od uchwały Zarządu Koła w sprawie skreślenia go z listy członków. W uzasadnieniu wskazano, że argumenty przedstawione w zaskarżonej uchwale zarządu i wypowiedzi prezesa oraz w wypowiedzi T. J. (1) w toku postępowania odwoławczego zostały rozstrzygnięte poprzez głosowanie tajne, w wyniku którego na 48 głosujących członków Koła przeciw przyjęciu odwołania było 43 członków, natomiast za przyjęciem odwołania było 5 osób (k. 106 – 107 akt IX Ca 916/16).

Od powyższych uchwał T. J. wniósł w dniu 24 czerwca 2015 r. odwołanie do Sądu Okręgowego w Olsztynie (k. 2 – 7 akt IX Ca 916/16).

W toku postępowania odwołujący dnia 8 marca 2016 r. złożył wniosek o udzielenie zabezpieczenia przez wstrzymanie wykonania zaskarżonych uchwał do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie (k. 55 – 57 akt IX Ca 916/16).

Postanowieniem z 13 lipca 2016 r. Sąd Okręgowy w Olsztynie oddalił wniosek o udzielenie zabezpieczenia. W uzasadnieniu podniósł m.in., że w okresie pozostawania poza kołem powód nie musi świadczyć na jego rzecz ani składek, ani prac osobistych czy ich ekwiwalentu (k. 76 akt IX Ca 916/16).

Prawomocnym wyrokiem z 30 marca 2017 r. Sąd Okręgowy w Olsztynie uchylił uchwały (...) i (...), których przedmiotem było skreślenie powoda z listy członków Koła (k. 154 akt IX Ca 916/16).

Uchwałą Walnego Zgromadzenia Członków Koła (...) w B. nr (...)z 21 maja 2015 r. przyjęto m.in., że opłata roczna na realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej określonych w § 34 pkt Statutu (...) wynosi 1.000 zł za rok gospodarczy (§ 3 pkt 1). Opłatę tę uiszcza się całościowo do 15 kwietnia roku gospodarczego, za który jest wnoszona (§ 3 pkt 2). Zobowiązany członek Koła może powyższą opłatę dobrowolnie odpracować poprzez pracę na rzecz gospodarki łowieckiej w wymiarze 40 godzin w roku gospodarczym, po uprzednim złożeniu stosownej deklaracji (§ 3 pkt 3 i 4). Zasady odpracowania opłaty określa regulamin prac gospodarczych Koła, stanowiący załącznik do uchwały (§ 3 pkt 5). W § 1 uchwały przyjęto, że składka członkowska wynosi 300 zł za rok gospodarczy (od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego). Uiszcza się ją jednorazowo lub w dwóch równych ratach w następujących terminach, pierwsza rata lub całość kwoty do 30 czerwca, druga rata do 30 września (k. 23 – 24).

Pismem z 6 kwietnia 2017 r. uczestnik wezwał T. J. do uiszczenia m.in. składek członkowskich po 300 zł rocznie za lata gospodarcze 2015/2016 i 2016/2017 oraz opłat na realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej po 1.000 zł rocznie za lata gospodarcze 2016/2017 i 2017/2018. W zakreślonym terminie odwołujący wpłacił 300 zł tytułem połowy składki za rok 2016/2017 i 2017/2018. Nie zareagował również na ponowne wezwanie do zapłaty (bezsporne).

Uchwałą Zarządu (...) Koła (...) w B. nr (...) z dnia 7 czerwca 2017 r. skreślono T. J. (1) z listy członków tego K. i cofnięto mu upoważnienie do wykonywania polowanie indywidualnego o numerach (...)oraz (...), a także zażądano ich zwrotu. Jako podstawę skreślenia wskazano nieuiszczenie mimo wezwania zaległych składek członkowskich i opłat na realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej (k. 6).

Od powyższej uchwały odwołał się T. J. (1). W dniu 21 października 2017 r. Walne Zgromadzenie Członków (...) Koła (...) w B. podjęło uchwałę nr (...)o nieuwzględnieniu odwołania wyżej wymienionego od uchwały Zarządu Koła w sprawie skreślenia go z listy członków (k. 7 – 8).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie T. J. (1) okazało się zasadne i prowadziło do uchylenia zaskarżonych uchwał w całości, gdyż zawarte w nich rozstrzygnięcia są ze sobą wzajemnie powiązane w ten sposób, że dyspozycja dotycząca cofnięcia zezwolenia na polowanie indywidualne jest konsekwencją nieprawidłowej decyzji o skreśleniu odwołującego z listy członków Koła.

U podstaw zaskarżonych uchwał legły dwie przyczyny. Pierwsza z nich dotyczy nieuiszczenia przez odwołującego składek członkowskich za po 300 zł rocznie za lata gospodarcze 2015/2016 i 2016/2017. Druga, odnosi się do odmowy zapłaty opłat na realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej po 1.000 zł rocznie za lata gospodarcze 2016/2017 i 2017/2018.

Godzi się przypomnieć, że zgodnie z art. 32 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie, Polski Związek Łowiecki oraz koła łowieckie działają na podstawie ustawy oraz statutu uchwalonego przez Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego. Statut Związku określa w szczególności sposób nabywania i utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim oraz kole łowieckim, zasady przynależności do kół łowieckich, przyczyny utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków (art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy), organy Polskiego Związku Łowieckiego oraz koła łowieckiego, ich kompetencje, tryb dokonywania ich wyboru, zmiany bądź uzupełnienia składu (art. 32 ust. 4 pkt 3 ustawy), warunki ważności podejmowanych przez organy Polskiego Związku Łowieckiego bądź koła łowieckiego uchwał (art. 32 ust. 4 pkt 6 ustawy), sankcje porządkowe za naruszenie obowiązków członkowskich (por. art. 32 ust. 4 pkt 11 ustawy).

Jak wynika z § 53 pkt 8 statutu (...), do wyłącznej kompetencji walnego zgromadzenia należy m.in. uchwalanie wysokości wpisowego, składek członkowskich i innych opłat wnoszonych przez członków na rzecz koła, a także sposobu i terminu ich uiszczania.

Z kolei członek jest obowiązany do m.in. terminowo uiszczać składki członkowskie i inne opłaty uchwalone przez walne zgromadzenie (§ 41 pkt 5 statutu).

Członek traci członkostwo w kole na skutek skreślenia z listy członków lub wykluczenia z koła (§ 42 statutu).

Stosownie do § 43 ust. 2 statutu (...), zarząd koła może skreślić członka z listy członków, jeżeli zalega on z zapłatą składek członkowskich lub innych opłat uchwalonych przez walne zgromadzenie. Skreślenie może nastąpić po uprzednim wezwaniu zainteresowanego do wpłacenia zaległych składek członkowskich bądź opłat w określonym terminie.

Wykluczenie członka z koła może natomiast nastąpić m.in. w przypadku nieprzestrzegania prawa łowieckiego, statutu bądź uporczywego uchylania się od wykonywania obowiązków nałożonych przez uprawnione organy koła. Wykluczenia dokonuje walne zgromadzenie (§ 44 ust. 1 pkt 1 i § 44 ust. 2 statutu).

Jak stanowi § 51 statutu, organami koła są m.in. walne zgromadzenie – jako najwyższa władza koła i zarząd koła jako jego organ zarządzający.

Jeśli chodzi o walne zgromadzenie, to tworzą je członkowie koła (§ 51 ust. 1), zaś do jego wyłącznej kompetencji należy m.in. wykluczanie członków koła (§ 53 pkt 5).

Zarząd koła składa się z od 4 do 7 członków wybieranych spośród członków koła. W jego skład wchodzą prezes, łowczy, sekretarz i skarbnik (§ 62 ust. 1 i 2). Do kompetencji zarządu należą wszystkie sprawy koła, z wyjątkiem zastrzeżonych do wyłącznej kompetencji walnego zgromadzenia (§ 64 statutu).

Zgodnie z § 168 ust. 1 statutu, jeżeli akt ten nie stanowi inaczej, organy zrzeszenia i koła podejmują swe uchwały zwykłą większością głosów, przy obecności co najmniej połowy liczby członków danego organu.

Od uchwał zarządu koła przysługuje odwołanie do walnego zgromadzenia, zaś od uchwał walnego zgromadzenia do zarządu okręgowego (§ 171 ust. 2).

Jak stanowi § 172 ust. 8 statutu, uchwały podjęte w trybie odwoławczym są prawomocne.

Stosownie do art. 33 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1295), w sprawach utraty członkostwa w kole łowieckim, nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim po wyczerpaniu postępowania wewnątrz- organizacyjnego albo od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie dyscyplinarne stronom postępowania przysługuje, w terminie 14 dni od otrzymania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie, odwołanie do sądu okręgowego, z zastrzeżeniem art. 42da ust. 3. Od orzeczenia sądu okręgowego kasacja nie przysługuje.

Jak wynika z uchwał Sądu Najwyższego z 28 września 2016 r. (III CZP 45/16 i III CZP 46/16), odwołanie w sprawie utraty członkostwa w kole łowieckim oraz nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim sąd okręgowy rozpoznaje jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o apelacji.

Mając na uwadze rozbieżność w orzecznictwie sądów powszechnych, Sąd Okręgowy w Olsztynie postanowieniem z 9 października 2017 r. zwrócił się do Sądu Najwyższego w sprawie IX Ca 673/17 z zagadnieniem prawnym następującej treści: „czy nieuiszczenie przez członka koła łowieckiego opłaty na realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej, nałożonej na członków koła uchwałą walnego zgromadzenia, skutkować może skreśleniem z listy członków koła przez zarząd (§ 43 ust. 2 w zw. z § 64 pkt 7 Statutu Polskiego Związku Łowieckiego), czy też konieczne jest podjęcie stosownej uchwały przez walne zgromadzenie członków koła w przedmiocie wykluczenia członka (§ 44 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 44 ust. 2 i § 53 pkt 5 Statutu Polskiego Związku Łowieckiego)?”.

Orzeczeniem z 23 lutego 2018 r. (sygn. akt III CZP 97/17) Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały podnosząc m.in., że zagadnienie prawne dotyczyło wykładni konkretnych postanowień statutu (...) i koncentrowało się na rozstrzygnięciu zachodzącego między nimi problemu kolizyjnego, dotycząc tym samym objaśnienia treści łączącej strony umowy cywilnoprawnej. Wskazał, że każda umowa będąca zarzewiem sporu stron, a więc także statut stanowiący źródło stosunku prawnego członkostwa, podlega postępowaniu dowodowemu, a w jego ramach staje się przedmiotem ustaleń opartych na ocenie przeprowadzonych dowodów, dokonanej na podstawie ich swobodnej oceny oraz z uwzględnieniem reguł przewidzianych w art. 65 k.c. Uznał przede wszystkim, że w sytuacji uznania przez Sąd Okręgowy, że kolizja wskazanych postanowień statutu jest rzeczywista, w związku z czym w sytuacji, w której znalazł się zainteresowany, pozwala na alternatywne zastosowanie dwu różnych regulacji statutowych, to należy zastosować tę, która daje mu większe gwarancje ochrony jego praw ( scil. praw korporacyjnych).

Podzielając powyższe zapatrywania stwierdzić trzeba, że statut (...) nie ma mocy powszechnie obowiązującej, jaka cechuje przepisy prawne zawarte w aktach normatywnych, a jego wiążąca moc opiera się w istocie na woli zainteresowanych zawierających umowę, której formę stanowi.

Dokonując jej analizy oczywistym jest, że zarząd koła posiada uprawnienia do skreślenia członka z powodu zalegania z zapłatą składek członkowskich (§ 41 pkt 5, § 43 ust. 2, § 64).

Mniej wyraźna regulacja dotyczy sytuacji, w której członek koła nie wywiązuje się z obowiązku uiszczenia innej opłaty nałożonej uchwałą walnego zgromadzenia, takiej jak opłata na realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej (§ 44 ust. 1 i 2, § 53 pkt 8). Choć formalnie najwyższa władza koła ma możliwość uchwalenia takiej opłaty, to nie jest ona immanentnie związana z członkostwem, jak składka. Nadto nie może ujść z pola widzenia okoliczność, iż rzeczona opłata związana jest ściśle z wykonywaniem prac gospodarczych przez członków koła, przy czym nie ma znaczenia, który obowiązek traktowany jest jako podstawowy, a który stanowi ekwiwalent (por. uzasadnienie wyroku SA w Gdańsku z 15.03.2016 r., I ACa 766/15). Co za tym idzie, sporna opłata nie stanowi li tylko daniny nakładanej arbitralnie przez walne zgromadzenie, lecz oddziaływa na sposób funkcjonowania członka w kole. Wszak nie musi on jej uiszczać, lecz złożyć deklarację odpracowania opłaty (por. § 3 uchwały nr 2/05/16 z k. 23 – 24). Gdy członek czynności takiej nie zrealizuje, zarząd koła nie może skreślić go z członkostwa, gdyż stosownie do § 43 ust. 2 statutu, jedynie zaleganie z zapłatą składek lub innych opłat uchwalonych przez walne zgromadzenie, może prowadzić do takiego rezultatu.

W tej sytuacji osoby, które nie złożyły deklaracji odpracowania opłaty mogłyby zostać skreślone z listy członków przez zarząd, zaś składający takie oświadczenie, jedynie wykluczone przez walne zgromadzenie. Doszłoby zatem do nierównego traktowania członków dobrowolnego zrzeszenia, co naruszałoby dyspozycję § 8 ust. 1 statutu Polskiego Związku Łowieckiego.

Reasumując, „inne opłaty uchwalone przez walne zgromadzenie” o jakich mowa w statucie są to opłaty ściśle związane z samym stosunkiem członkostwa w kole łowieckim. „Inną opłatą” w rozumieniu § 43 ust. 2 Statutu Polskiego Związku Łowieckiego jest opłata, którą członek koła łowieckiego będzie zobowiązany uiścić z racji samej przynależności do koła łowieckiego, niezależnie od innych okoliczności. Do tych opłat nie można zaliczyć zatem daniny równoważonej przez pracę wykonaną na rzecz koła łowieckiego.

Zdaniem Sądu Okręgowego zasada równości praw i obowiązków członków (...) wymaga, by każdy przypadek niewywiązania się z konieczności wykonania prac gospodarczych na rzecz koła, której możliwości nałożenia nie sposób racjonalnie podważać, traktowany był jako podstawa wykluczenia z koła, przewidziana w § 44 ust. 1 i 2 statutu.

Stosownie do § 44 ust. 2 Statutu Polskiego Związku Łowieckiego wykluczenia członka z Koła dokonuje walne zgromadzenie. Z § 44 ust. 3 Statutu Polskiego Związku Łowieckiego wynika zaś, że o umieszczeniu w porządku obrad sprawy dotyczącej wykluczenia członka z koła oraz jej uzasadnieniu zainteresowany oraz pozostali członkowie koła powinni być powiadomieni na piśmie, co najmniej na 14 dni przed terminem walnego zgromadzenia, przy czym zainteresowanego powiadamia się za potwierdzeniem odbioru. Tryb postępowania przewidziany dla wykluczenia członka z Koła (...) nie został w niniejszej sprawie zachowany.

Gdyby nawet przyjąć, że nieuiszczenie takiej opłaty może stanowić podstawę skreślenia odwołującego z listy członków koła, to jednocześnie jest ono uprawnioną przyczyną wykluczenia z członkostwa. Jak wynika z przytoczonych wcześniej regulacji statutowych, skreślenie członka jest domeną zarządu liczącego od 4 do 7 osób, zaś wykluczenie uprawnieniem walnego zgromadzenia, tworzonego przez wszystkich członków koła. Mając na uwadze regułę podejmowania uchwał zwykłą większością głosów oczywistym jest, że prawa korporacyjne są w większym stopniu chronione przez poddanie losu członka koła walnemu zgromadzeniu niż zarządu. Nadto odwołanie od wspomnianych organów koła przysługuje do różnych jednostek nadrzędnych, co także ma wpływ na sytuację prawną członka.

Innymi słowy, większą gwarancję ochrony praw odwołującego stanowi podjęcie uchwały o wykluczeniu go z członkostwa w kole łowieckim przez walne zgromadzenie, niźli skreślenie przez zarząd.

Jednakże w niniejszej sprawie kwestią dodatkowo wymagającą wyjaśnienia było ustalenie, czy kolejna podstawa wskazana w zaskarżonych uchwałach o skreśleniu odwołującego się z listy członków, tj. nieuiszczenie składek członkowskich za czas poprzedniego skreślenia, stanowiła uzasadnioną przyczynę ich powzięcia.

Przypomnieć wypada, że skreślenie z listy członków koła łowieckiego jest pozbawieniem członkostwa w oparciu o kryteria formalne, jakim jest na przykład nieuiszczanie składek członkowskich. Stan faktyczny sprawy jest jednak o tyle nietypowy, że uczestnik domagał się od odwołującego zapłaty składek za okres, który w dużej mierze obejmował czas po wydaniu przez walne zgromadzenie uchwały o nieuwzględnieniu odwołania T. J. od uchwały z 16 lutego 2015 r. Jest to o tyle istotne, że uchwała walnego zgromadzenia z 9 maja 2015 r. stała się prawomocna z chwilą jej podjęcia na mocy § 172 ust. 8 statutu.

W tej sytuacji w okresie od 9 maja 2015 r. do 30 marca 2017 r. (tj. wydania przez Sąd Okręgowy w Olsztynie wyroku w sprawie IX Ca 916/16), skarżący nie mógł korzystać z praw i wykonywać obowiązków członka koła, co potwierdza poniekąd wypowiedź łowczego złożona na rozprawie apelacyjnej. Powód mógł być przy tym subiektywnie przekonany o braku obowiązku opłacania składki, skoro w uzasadnieniu postanowienia oddalającego wniosek o udzielenie zabezpieczenia z 13 lipca 2016 r. (k. 76 akt IX Ca 916/16) wskazano, iż w okresie pozostawania poza kołem nie musi on uiszczać na rzecz koła m.in. składek członkowskich.

Warto przypomnieć, że uczestnik nie domaga się od odwołującego składki za rok gospodarczy trwający od 1 kwietnia 2014 r. do 31 marca 2015 r. Z kolei za rok gospodarczy liczony od 1 kwietnia 2016 r. do 31 marca 2017 r., T. J. do zapłaty składki zobowiązany (poza jednym dniem) nie był, gdyż nie mógł w kole podejmować działań związanych z członkostwem. W okresie od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2016 r. odwołujący mógł efektywnie korzystać z uprawnień członkowskich przez 38 dni, tj. do podjęcia uchwały walnego zgromadzenia dnia 9 maja 2015 r. W tych warunkach wpłata przez powoda kwoty 150 zł za rok 2016/2017 z nawiązką pokrywa okres członkostwa obejmujący 31 marca 2017 r. i czas między 1 kwietnia a 8 maja 2015 r.

Dodatkowo jak wskazuje się w orzecznictwie, sąd rozpoznając roszczenie wykluczonego członka koła łowieckiego uprawniony jest do zbadania zarówno, czy postawione członkowi zarzuty stanowią statutową podstawę wykluczenia, jak i do zbadania dolegliwości wymierzonego środka dyscyplinarnego i jego adekwatności w zaistniałej sytuacji, słusznie wywodząc, że możliwość wykluczenia członka ze zrzeszenia musi być traktowana restrykcyjnie i jako środek o charakterze zupełnie wyjątkowym (por. wyrok SA w Białymstoku z 18.12.2014 r., I ACa 513/14).

Przenosząc cytowany pogląd na grunt rozpoznawanej sprawy, zasada w nim wskazana może być z powodzeniem odniesiona do uchwały o skreśleniu członka koła łowieckiego za nieuiszczenie składek członkowskich w okresie, w którym w przeważającej mierze pozbawiony był możliwości aktywnego działania w kole z uwagi na fakt wydania prawomocnej uchwały walnego zgromadzenia. Skreślenie powoda z listy członków byłoby bowiem sankcją nieadekwatną do stopnia jego przewinienia, gdyż nieuiszczenie składki w okresie skreślenia było usprawiedliwione.

Tym samym odwołujący się T. J. (1) nie został skutecznie skreślony z listy członków (...) Koła (...) w B.. Z powyższych względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 33 ust. 6 ustawy prawo łowieckie uchylił zaskarżone uchwały.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zasądzając od strony przegrywającej poniesione przez odwołującego się koszty procesu w postaci opłaty od odwołania w wysokości 200 zł.

Mirosław Wieczorkiewicz Jacek Barczewski Agnieszka Żegarska