Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 lutego 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. , uwzględniając orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS Nr (...) z dnia 31 stycznia 2014 r., odmówił D. F. prawa do renty socjalnej.

/decyzja k.121 - 122 plik I akt ZUS/

W dniu 19 marca 2014 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie D. F. od ww. decyzji , w którym wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do renty socjalnej na stałe. W treści odwołania skarżący podkreślił ,że nie zgadza się z ustaleniami Komisji Lekarskiej ZUS z 31 stycznia 2014 r. i tym samym nie powinien zostać pozbawiony prawa do renty socjalnej przyznanej mu początkowo do 30 czerwca 2016 r. D. F. zaznaczył ,że z uwagi na występujące u niego schorzenia nie jest on w stanie podjąć pracy poza pracą w warunkach chronionych. Nadto rokowania dotyczące jego stanu zdrowia wskazują ,że nie odzyska on sprawności , która umożliwiałaby mu normalne funkcjonowanie w życiu , czy też podjęcie zatrudnienia.

/odwołanie k.2-4/

W odpowiedzi na odwołanie , która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 14 maja 2014 r. pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

/odpowiedź na odwołanie k.13 – 13 odwrót/

Decyzją z dnia 25 kwietnia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił D. F. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 27 marca 2014 r. orzekł , że D. F. jest częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2015 r. Organ rentowy zaznaczył ,że niezdolność do pracy powstała u D. F. po upływie 18 miesięcy od ostatniego ubezpieczenia , które ustało w dniu 31 grudnia 2008 r. ( niezdolność do pracy powstała w dniu 7 lutego 2014 r.). Na wymagane zaś 5 lat ubezpieczenia w 10 – leciu przypadającym przed dniem zgłoszenia wniosku oraz na dzień powstania niezdolności do pracy tj. od 7 lutego 2004 r. do 6 lutego 2014 r. D. F. udowodnił 10 miesięcy i 16 dni okresów składkowych oraz 4 miesiące i 3 dni okresów nieskładkowych , które zgodnie z art.5 ustawy emerytalnej zostały ograniczone do 1/3 okresów składkowych tj. 3 miesięcy i 16 dni (D. F. udowodnił łącznie 1 rok , 2 miesiące i 2 dni.

/decyzja k.93 - 94 plik II akt ZUS/

W dniu 9 czerwca 2014 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie D. F. od ww. decyzji , w którym wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W treści odwołania skarżący wskazał , że nie może on udowodnić stażu pracy w wymiarze 5 lat , gdyż nie był on w stanie podjąć zatrudnienia , a ponadto od 1998 r. miał przyznane prawo do renty socjalnej w związku z całkowitą niezdolnością do pracy. Nadto wskazał ,że jego niezdolność do pracy powstała po chorobie guza mózgu w 1996 r.

/ odwołanie k.2 - 4 akt VIII U 2357/14/

W odpowiedzi na odwołanie , która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 9 lipca 2014 r. pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego odrzucenie.

/odpowiedź na odwołanie k.6 – 6 odwrót akt VIII U 2357/14/

Decyzją z dnia 13 maja 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wstrzymał z dniem 1 maja 2014 r. , w stosunku do D. F. , wypłatę renty socjalnej. Organ rentowy zaznaczył ,że orzeczeniem z dnia 31 stycznia 2014 r. Komisja Lekarska ZUS orzekła ,że D. F. nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

/decyzja k.133 – 134 plik I akt ZUS/

W dniu 24 czerwca 2014 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie D. F. od ww. decyzji , w którym wskazał ,że nie zgadza się z wstrzymaniem wypłaty renty socjalnej.

/ odwołanie k.2 akt VIII U 2495/14/

W odpowiedzi na odwołanie , która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 23 lipca 2014 r. pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie oraz o łączne rozpoznanie sprawy ze sprawą VIII U 1645/14.

/odpowiedź na odwołanie k.3 – 3 odwrót akt VIII U 2495/14/

Postanowieniem z dnia 31 lipca 2014 r. Sąd połączył sprawę o sygnaturze akt VIII U 2357/14 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 1645/14 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 1645/14.

/postanowienie k.8 akt VIII U 2357/14/

Postanowieniem z dnia 5 września 2014 r. Sąd połączył sprawę o sygnaturze akt VIII U 2495/14 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 1645/14 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 1645/14.

/postanowienie k.6 akt VIII U 2495/14/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca D. F. urodził się (...) , legitymuje się wykształceniem wyższym ( ukończył studia magisterskie na wydziale stosunków międzynarodowych). W swojej karierze zawodowej wykonywał pracę biurową.

/okoliczność bezsporna/

D. F. legitymuje się umiarkowanym stopniem niepełnosprawności wydanym na stałe.

/orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 28 listopada 2003 r. k.8/

Do 30 czerwca 2013 r. D. F. posiadał prawo do renty socjalnej.

/okoliczność bezsporna/

W dniu 20 maja 2013 r. D. F. złożył wniosek o ustalenie prawa do renty socjalnej na dalszy okres.

/wniosek k.95 - 96 plik I akt ZUS/

Lekarz orzecznik ZUS , po rozpatrzeniu powyższego wniosku , orzeczeniem z dnia 7 czerwca 2013 r. uznał wnioskodawcę za osobę całkowicie niezdolną do pracy do 30 czerwca 2016 r.

/orzeczenie k.97 – 98 plik I akt ZUS/

Powyższe orzeczenie legło u podstaw wydania decyzji z dnia 3 lipca 2013 r., mocą której Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał wnioskodawcy prawo do renty socjalnej od 1 lipca 2013 r. do 30 czerwca 2016 r.

/decyzja k.99 – 100 plik I akt ZUS/

W związku z kontrolą orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS , w trybie zwierzchniego nadzoru , sprawa wnioskodawcy została skierowana do Komisji Lekarskiej ZUS.

/wniosek k.103 – 104 plik I akt ZUS/

Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 31 stycznia 2014 r. nie uznała wnioskodawcy za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

/orzeczenie k.109 – 110 plik I akt ZUS/

Powyższe orzeczenie komisji lekarskiej legło u podstaw wydania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaskarżonych decyzji z dnia 28 lutego 2014 r. oraz 13 maja 2014 r.

/decyzja k.121 - 122 plik I akt ZUS , decyzja k.133 – 134 plik I akt ZUS/

W dniu 7 lutego 2014 r. D. F. złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek k. 1 – 8 plik II akt ZUS/

Lekarz Orzecznik ZUS po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej rozpoznał u wnioskodawcy : stan po operacji guza szyszynki i założenia zastawki komorowo – otrzewnowej w 1996 r. , stan po operacji oponiaka prawej okolicy ciemieniowej w 2007 r. , stan po reinplantacjach zastawki komorowo – otrzewnowej w 2013 r. , śladowy niedowład połowiczy lewostronny z cechami obniżenia sprawności intelektualnej , zez rozbieżny oka prawego z zaburzeniami akomodacji i korwengencji oraz zespół suchego oka. Orzeczeniem z dnia 27 marca 2014 r. Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2015 r. ( przy czym nie da się ustalić daty powstania częściowej niezdolności do pracy)

/opinia lekarska z dnia 27 marca 2014 r. k. 104 - 104 w dokumentacji orzeczniczo- medycznej wnioskodawcy, orzeczenie k.79 - 80 plik II akt ZUS/

Od powyższego orzeczenia wnioskodawca nie złożył sprzeciwu.

/dokumentacja – plik II akt ZUS/

Powyższe orzeczenie legło u podstaw wydania zaskarżonej decyzji z dnia 25 kwietnia 2014 r.

/decyzja k.93 - 94 plik II akt ZUS/

U wnioskodawcy rozpoznano: praktyczną jednooczność , zez rozbieżny naprzemienny z przewagą OP , stan po operacji zeza w dzieciństwie , nadwzroczność małego stopnia z astygmatyzmem obu oczu , astenopię , bóle gałek ocznych ( w wywiadzie) oraz zespół suchego oka. Z przyczyn okulistycznych wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy , a udokumentowana częściowa niezdolność ( praktycznie jednooczność) istnieje najwcześniej od 27 lutego 2003 r. i nadal , na stałe , z powodu braku zgody na leczenie operacyjne zeza.

/opinia biegłego sądowego okulisty R. M. k.51 – 52/

Zastosowana technika psychoorganiczna L. B. wskazuje na występowanie zaburzeń w zakresie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych na podłożu zmian organicznych w centralnym układzie nerwowym. Zastosowana technika psychoorganiczna A. B. wskazuje na występowanie zaburzeń w zakresie pamięci bezpośredniej wzrokowej na podłożu uszkodzenia centralnego układu nerwowego. Test kreślenia drogi wskazuje na występowanie zaburzeń w zakresie koncentracji , podzielności i przerzutności uwagi na podłożu uszkodzenia centralnego układu nerwowego. Próba powtarzania cyfr i 10 słów wskazuje na obniżenie funkcjonowania pamięci bezpośredniej słuchowej i uczenia się werbalnego na podłożu zmian organicznych w centralnym układzie nerwowym. Badania wskazuje na obniżenie funkcjonowania pamięci trwałej. Nie stwierdzono występowania zaburzeń w zakresie fluencji słownej. U D. F. stwierdzono występowanie zaburzeń w zakresie procesów poznawczych na podłożu zmian organicznych w centralnym układzie nerwowym. U wnioskodawcy pogłębia się proces psychoorganiczny w stosunku do wyników z 2013 r. W 2015 r. u wnioskodawcy występowały zmiany organiczne adekwatne do lekkiego upośledzenia umysłowego. Skala wykonawcza wskazuje na zmiany organiczne. Badanie z 2014 r. wskazuje na postępujący proces uszkodzenia układu środkowego nerwowego, gdyż powoduje to obniżenie całkowitej sprawności intelektualnej do poziomu lekkiego upośledzenia.

/opinia k.51-54 ,ustna opinia uzupełniająca min.00:08:57 – 00:20:54 rozprawy z dnia 28 kwietnia 2018 r. , płyta CD k.195 biegłego sądowego psychologa G. J. /

U wnioskodawcy rozpoznano: zespół psychoorganiczny ze znacznymi zaburzeniami codziennego funkcjonowania , stan po operacji guza szyszynki i założenia zastawki komorowo – otrzewnowej w 1996 r. , stan po operacji oponiaka prawej okolicy ciemieniowej w 2007 r. , stan po reinplantacjach zastawki komorowo – otrzewnowej w 2013 r. U wnioskodawcy występuje encefalopatia , której jednym z elementów jest poziom inteligencji wnioskodawcy na poziomie obniżenie sprawności intelektualnej do poziomu upośledzenia umysłowego lekkiego. U wnioskodawcy bardzo istotne jest funkcjonowanie m.in. występowanie drażliwości, zaburzenia nastroju, znaczne zaburzenia woli i trudności w podejmowaniu decyzji. Wnioskodawca jest trwale , całkowicie niezdolny do pracy zarobkowej z powodu utraty zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

/opinia k.55 - 57 , ustna opinia uzupełniająca min.00:20:54 – 00:29:13 rozprawy z dnia 28 kwietnia 2018 r. , płyta CD k.195, opinia uzupełniająca k.322, opinia uzupełniająca k.355, opinia uzupełniająca k.416 - 418 biegłego sądowego psychiatry G. P./

U wnioskodawcy rozpoznano: stan po operacyjnym usunięciu guza okolicy szyszynki o charakterze G. z następową radioterapią w 1996 r. , stan po operacyjnym usunięciu guza mózgu prawej okolicy ciemieniowej o charakterze M. w 2007 r. , trudności z utrzymaniem moczu (w wywiadzie), bez cech upośledzenia funkcji wydalniczej nerek i bez cech infekcji w zakresie układu moczowego , stan po implantacji zastawki korowo – otrzewnowej z powodu wodogłowia , praktycznie jednooczność, zez naprzemienny z przewagą oka prawego, stan po operacji zeza, nadwzroczność z astygmatyzmem obu oczu, astenopię, zespół suchego oka, zaburzenie procesów poznawczych na podłożu zmian organicznych w Centralnym Układzie Nerwowym, trudności z utrzymaniem stolca (w wywiadzie). Z przyczyn urologicznych brak jest podstaw do uznania wnioskodawcy za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

/opinia k.106 – 107 , opinia uzupełniająca k.179 biegłego sądowego urologa Z. J. k.106 – 107/

U wnioskodawcy rozpoznano : stan po operacji mózgu – guza okolicy szyszynki ( germinoma – nowotwór zarodkowy) w 1996 r. , stan po operacji wodogłowia wewnętrznego – założeniu zastawki komorowo – otrzewnowej w 1996 r. , stan po 3 – krotnej reoperacji z powodu dysfunkcji układu zastawkowego w 2013 r. , stan po operacji guza mózgu prawej okolicy ciemieniowej ( meningioma – oponiak) w 2007 r. , stan po radio – i chemioterapii , spowolnienie psychoruchowe. Kontakt z wnioskodawcą jest utrudniony , a nadto jest spowolniały psycho – ruchowo. U wnioskodawcy występują zaburzenia koncentracji i pamięci oraz zaburzenia widzenia. Istotnym także utrudnieniem w codziennym funkcjonowaniu są , występujące u wnioskodawcy , zaburzenia w oddawaniu moczu i stolca. Z tego powodu wnioskodawca chodzi w pampersie lub nosi wkładki. Z punktu widzenia neurochirurga wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy zarobkowej w myśl ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Wnioskodawca utracił zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu , które powstało w okresie przed ukończeniem 18 roku życia. Całkowita niezdolność wnioskodawcy do pracy ma charakter trwały , gdyż nie istnieją rokowania co do odzyskania zdolności do pracy. Zaburzenia sfery intelektualnej i stanu psychicznego są efektem leczenia operacyjnego neurochirurgicznego i muszą być brane pod uwagę jako następstwa leczenia operacyjnego przy wydawaniu opinii przez biegłego neurochirurga. Wnioskodawca od 1998 r. do 30.06.2013 r. był na rencie socjalnej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W dniu 07.06.2013 r. Lekarz Orzecznik ZUS uznał, że wnioskodawca jest nadal całkowicie niezdolny do pracy czasowo na okres 3 lat do 30.06.2016 r. Tym samym zaświadczenie lekarza neurochirurga z dnia 27.02.2012 r. nie może stanowić argumentu przeciwko uznaniu wnioskodawcy za całkowicie niezdolnego do pracy.

/opinia k.116 – 118 , opinia uzupełniająca k.208 – 209 , opinia uzupełniająca k.366 – 367 biegłego sądowego neurochirurga J. C. k.116 – 118/

Badaniem neurologicznym u wnioskodawcy rozpoznano: niewielkiego stopnia niedowład lewych kończyn oraz zaburzenia psychoorganiczne po przebytym usunięciu guza przysadki i oponiaka mózgu. U wnioskodawcy występują dyskretne objawy uszkodzenia móżdżku.Badany przebył zabiegi usunięcia guza szyszynki oraz oponiaka mózgu.Po zabiegach utrzymują się objawy zespołu psychoorganicznego . W badaniu neuro­logicznym stwierdzono u badanego miernie wyrażone objawy lewostronnego niedo­władu lewych kończyn w próbie B. oraz drżenie prawej ręki (prawdopodobnie czy­nnościowe). Z punktu widzenia neurologa objawy o takim charakterze (przy ocenie jedynie sprawności ruchowej wnioskodawcy) nie powodują całkowitej niezdolności do pracy zawodowej. Mogą powodować jedynie częściową niezdolność do pracy w związku z ograniczeniem zdolności do pracy fizycznej. Wnioskodawca nie musi wykonywać bardzo precyzyjnych czynności. Przy tej sprawności ruchowej wnioskodawca może wykonywać pracę zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami. Wnioskodawca może posługiwać się klawiaturą , a także może dojść samodzielnie do pracy. Wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

/opinia k.236 – 237, ustna opinia uzupełniająca min.00:05:16 – 00:24:06 rozprawy z dnia 22 listopada 2016 r., płyta CD k.254biegłego sądowego neurologa J. Z./

Na podstawie analizy akt sprawy, wyników badania psychologicznego oraz obserwacji zachowania stwierdza się u badanego:

1.Zaburzenia sprawności procesów poznawczych i czynności wykonawczych na skutek zmian organicznych w o.u.n. (proces rozrostowy i liczne interwencje neurochirurgiczne) znacznie utrudniające codzienne funkcjonowanie.

2.Cechy wzmożonej labilności emocjonalnej z tendencjami do reakcji neurotycznych na skutek powyższych zmian i trudnej sytuacji życiowej.

3.Poza postępującymi zmianami organicznymi w mózgu, w życiu osobistym powoda zaszły niekorzystne zmiany po rozwodzie. Bardzo ograniczone kontakty z córką i poczucie samotności nasilają objawy psychopatologiczne , także niekorzystnie wpływają na funkcjonowanie poznawcze.

4.Psycholog konsultant ZUS wykorzystał w badaniu jedynie Krótką Skalę S. P., która jest metodą przesiewową do badania procesów otępiennych, głównie u osób starszych. Nie można więc uznać, że było to badanie neuropsychologiczne. Oczywistym jest, że w tej skali uzyskał wynik nieznacznie poniżej wartości maksymalnej, czyli 28 punktów na 30 możliwych. Badany nie ma bowiem procesu otępiennego na podłożu zmian zwyrodnieniowych czy naczyniowych, typowych dla procesów otępiennych w wieku senioralnym.

5.Badany wymaga wsparcia i okresowej pomocy ze strony innych osób.

/opinia biegłego sądowego neuropsychologa L. S. k.387 – 388/

Występujące u wnioskodawcy schorzenia neurologiczne – neurochirurgiczne i stan mentalny – stan psychiczny ,będące konsekwencją guzów mózgu i ich leczenia operacyjnego, są decydujące dla oceny zdolności wnioskodawcy do pracy. S. zdrowia wnioskodawcy ulega systematycznemu pogorszeniu na przestrzeni lat. Wnioskodawca był w dacie wydania spornej decyzji ZUS i nadal jest całkowicie , trwale niezdolny do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu. Orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z 7 czerwca 2013 r. jest prawidłowe , z tym tylko zastrzeżeniem ,że całkowita niezdolność wnioskodawcy do pracy jest trwała. Wnioskodawca w obecnym stanie klinicznym nie jest zdolny do prowadzenia pojazdów mechanicznych.

/opinia k.429 – 434 odwrót , opinia uzupełniająca k.443 – 443 odwrót , opinia uzupełniająca k.502 - 503 biegłego sądowego z dziedziny medycyny pracy P. R. k.429 – 434 odwrót/

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z ww. dokumentów w postaci orzeczenia lekarza orzecznika i komisji lekarskiej ZUS, wniosku o przyznanie renty socjalnej oraz opinii lekarskich.

Wnioskodawca zakwestionował ustalenia komisji lekarskiej ZUS, że nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

Celem weryfikacji stanowiska ubezpieczonego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych: okulisty , psychologa , psychiatry ,urologa , neurochirurga , neurologa , neuropsychologa, oraz medycyny pracy.

Złożone w sprawie opinie są jasne, zostały sporządzone przez biegłych o specjalnościach właściwych z punktu widzenia schorzeń, na jakie cierpi wnioskodawca, w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej i jego bezpośrednie badanie. Sąd oceniając zgromadzony materiał dowodowy, w pełni uznał wartość dowodową opinii powołanych w sprawie biegłych. W ocenie Sądu złożone do sprawy opinie oraz opinie uzupełniające nie zawierają żadnych braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Opinie biegłych są rzetelne, zostały sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot, a wynikające z nich wnioski są logiczne i prawidłowo uzasadnione.

Wskazać należy, że o ile ze złożonych przez specjalistów w dziedzinie okulistyki oraz neurologii opinii wynikało, że schorzenia występujące u wnioskodawcy nie powodują stwierdzenia istnienia u niego stanu całkowitej niezdolności do pracy, o tyle biegły specjalista neurochirurg , biegły specjalista medycyny pracy oraz psychiatra( po analizie opinii wydanej przez biegłego neuropsychologa), jednoznacznie wskazali, że u wnioskodawcy występuje całkowita niezdolność do pracy o trwałym charakterze. W ocenie Sądu, wziąwszy pod uwagę, że u wnioskodawcy dominują zaburzenia w sferze neurologicznej – neurochirurgicznej i stanie psychicznym ,będącymi następstwem guzów mózgu i ich leczenia operacyjnego, opinie biegłego sądowego neurochirurga , specjalisty medycyny pracy , a także biegłego sądowego psychiatry , dają pełny obraz zdrowia D. F..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania od decyzji z dnia 28 lutego 2014 r. i 13 maja 2014 r. są zasadne i skutkują ich zmianą.

Zgodnie z treścią art.4 ust.1 i 2 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 982 z późn. zm.) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1)przed ukończeniem 18 roku życia;

2)w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25 roku życia;

3)w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej,

przy czym osobie, która spełnia powyższe warunki przysługuje renta socjalna stała - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała albo renta socjalna okresowa - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa.

Stosownie do treści art.5 ww. ustawy ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje lekarz orzecznik Zakładu (…), na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2017 roku, poz.1383 z późn. zm.).

W myśl art.12 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1).

Stosownie do art. 14 ust. 1 i 2a ww. ustawy o emeryturach i rentach oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia m. in. daty powstania niezdolności do pracy, trwałości niezdolności do pracy, związku przyczynowego niezdolności do pracy z określonymi okolicznościami dokonuje lekarz orzecznik ZUS, od którego orzeczenia osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia.

W niniejszym postępowaniu istota sporu sprowadziła się do rozstrzygnięcia czy wnioskodawca jest nadal całkowicie niezdolny do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu.

Wskazać należy, iż wnioskodawca posiadał prawo do renty socjalnej od 1998 r. do 30 czerwca 2013 r. ,a w dniu 7 czerwca 2013 r. Lekarz Orzecznik ZUS uznał, że wnioskodawca jest nadal całkowicie niezdolny do pracy czasowo na okres 3 lat do 30 czerwca 2016 r. Niemniej jednak w związku z kontrolą powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS , w trybie zwierzchniego nadzoru , sprawa wnioskodawcy została skierowana do Komisji Lekarskiej ZUS , która mocą orzeczenia z dnia 31 stycznia 2014 r. nie uznała wnioskodawcy za osobę całkowicie niezdolną do pracy. W wyniku powyższego orzeczenia Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 28 lutego 2014 r. odmówił D. F. prawa do renty socjalnej , a decyzją z dnia 13 maja 2014 r. wstrzymał z dniem 1 maja 2014 r. , w stosunku do D. F. , wypłatę renty socjalnej.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika jednak, że dominujące u wnioskodawcy schorzenia w postaci zaburzenia sfery intelektualnej i stanu psychicznego są efektem operacyjnego leczenia występujących u wnioskodawcy guzów mózgu, a co również istotne , stan jego zdrowia ulega systematycznemu pogorszeniu na przestrzeni lat. Ponadto u wnioskodawcy występują zaburzenia koncentracji i pamięci, a także zaburzenia widzenia. Kontakt z wnioskodawcą jest utrudniony, a nadto jest on spowolniały psychoruchowo. Nie sposób zatem uznać, aby stan zdrowia wnioskodawcy uległ poprawie , a tym samym jest on nadal całkowicie niezdolny do pracy , a niezdolność ta ma charakter trwały.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 k.p.c. zmienił zaskarżone decyzje z dnia 28 lutego 2014 r. i 13 maja 2014 r. oraz przyznał D. F. prawo do renty socjalnej od dnia 1 maja 2014 r. ( tj. od dnia wstrzymania wypłaty świadczenia) na stałe, o czym orzekł w punkcie 1 sentencji wyroku.

W punkcie 2 sentencji wyroku Sąd odrzucił odwołanie od decyzji z dnia 25 kwietnia 2014 r. Wskazać należy ,że podstawę wskazanej decyzji stanowiło orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 27 marca 2014 r. , mocą której wskazano , że D. F. jest częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2015 r. Niemniej jednak , wnioskodawca nie złożył w terminie 14 dni, określonym w art. 14 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS do Komisji Lekarskiej ZUS , a zatem nie wyczerpał drogi odwoławczej przewidzianej, cytowaną powyżej, ustawą z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Stosownie zatem do treści art.477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c. Sąd odrzucił odwołanie od decyzji z dnia 25 kwietnia 2014 r. mocą której Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił D. F. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. zasądzając od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. na rzecz D. F. kwotę 360,00 ( trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił stosownie do treści § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 roku, poz.1800) tj. na podstawie rozporządzenia z dnia 28 września 2002 roku Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( t.j. Dz. U. z 2013 r., poz.461) , z uwzględnieniem nakładu pracy pełnomocnika, a także charakteru sprawy i wkładu pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia.

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ZUS.

2.  Wypożyczyć pełnomocnikowi ZUS akta rentowe, zobowiązując do zwrotu w razie złożenia apelacji.

3.  Doręczyć pełnomocnikowi ZUS odpis protokołu rozprawy z 24 maja 2018 r.

S.B.