Sygn. akt VIII Pz 63/13
Dnia 21 stycznia 2014r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział VIII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie (...) SSO Małgorzata Andrzejewska (ref.)
Sędziowie: SSO Maria Gawlik
SSO Maria Pierzycka - Pająk
po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014r.
na posiedzeniu niejawnym
zażalenia pozwanego na punkt 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 7 października 2013r. w sprawie IV P 387/12
w sprawie z powództwa M. W.
przeciwko W. A. Hungary (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) Oddział w Polsce w P.
o ekwiwalent za urlop wypoczynkowy
postanawia:
oddalić zażalenie.
Sędzia Przewodniczący Sędzia
(-) SSO M. G. (-) SSO M. A.(ref.) (-) SSO M.P.-Pająk
VIII Pz 63/13
Postanowieniem z dnia 7 października 2013r. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach umorzył postępowanie w związku z cofnięciem pozwu wraz ze zrzeczeniem się roszczenia. W punkcie 2 orzeczenia Sąd pierwszej instancji odstąpił od obciążania powoda kosztami postępowania w oparciu o przepis art. 102 k.p.c.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył pozwany zarzucając naruszenie:
- art. 102 k.p.c. poprzez przyjęcie, iż zachodzą szczególnie uzasadnione przesłanki przemawiające za nieobciążaniem przez Sad kosztami postępowania strony powodowej,
- art. 203 § 3 k.p.c. w zw. z art. 233 § 1 k.p.c. poprzez zaniechanie dokonania wszechstronnej oceny przedstawionych przez pozwaną w piśmie z dnia 12 września 2013r. twierdzeń i wniosków, przemawiających za przyznaniem pozwanej od powoda kosztów procesu, w tym zastępstwa procesowego na skutek cofnięcia pozwu.
Stawiając powyższe zarzuty skarżący wniósł o zamianę zaskarżonego orzeczenia i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Zażalenie strony pozwanej nie zasługuje na uwzględnienie.
W wypadku umorzenia postępowania ustalenie strony wygrywającej i przegrywającej uzależnione jest od przyczyny, która spowodowała potrzebę wydania tego rodzaju postanowienia. W sytuacji, gdy do umorzenia postępowania doszło, tak jak w rozpoznawanej sprawie, na skutek cofnięcia pozwu wraz ze zrzeczeniem się roszczenia to stroną przegrywającą spór jest strona powodowa.
Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony. W myśl natomiast § 3 powołanego przepisu w zw. z art. 99 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach.
Stawka minimalna w sprawach ze stosunku pracy przy wartości przedmiotu sporu wynoszącej od 10.000 do 50.000zł wynosi 1.800 zł - § 6 pkt. 5 i § 12 ust. 1 pkt. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.t.j. z 2013r., Nr 461).
Sąd Rejonowy w oparciu o przepis art. 102 k.p.c. odstąpił jednak od obciążania powoda kosztami zastępstwa procesowego na rzecz strony pozwanej.
Przepis ten pozwala w szczególnie uzasadnionych wypadkach na zasądzenie od strony przegrywającej tylko części kosztów lub nieobciążenie jej w ogóle kosztami.
Sposób skorzystania z art. 102 k.p.c. jest suwerennym uprawnieniem sądu orzekającego i od oceny tego sądu zależy przesądzenie, że taki szczególnie uzasadniony wypadek nastąpił w rozpoznawanej sprawie oraz usprawiedliwia odstąpienie od obowiązku ponoszenia kosztów procesu. Zakwalifikowanie przypadku jako "szczególnie uzasadnionego" wymaga rozważenia całokształtu okoliczności faktycznych sprawy. Ingerencja w to uprawnienie, w ramach rozpoznawania środka zaskarżenia od rozstrzygnięcia o kosztach procesu, następuje jedynie w sytuacji stwierdzenia, że dokonana ocena jest dowolna, oczywiście pozbawiona uzasadnionych podstaw – postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2012r., IV CZ 118/11.
Zdaniem Sądu drugiej instancji Sąd Rejonowy trafnie wskazał szczególne okoliczności, które mogą skutkować nieobciążaniem powoda kosztami zastępstwa procesowego na rzecz strony pozwanej w całości. Słusznie tutaj Sąd pierwszej instancji podkreślił przekonanie powoda o zasadności dochodzonego roszczenia i związany z tym problem prawidłowego ustalenia prawa właściwego dla łączącego strony stosunku pracy. W dacie wniesienia pozwu kwestia zastosowania prawa właściwego do stosunków pracy personelu latającego zatrudnionego u strony pozwanej (bądź u jego poprzedników prawnych) nie była ostatecznie rozstrzygnięta w żadnym z postępowań sądowych toczących się z powództwa innych osób, które wcześniej wystąpiły na drogę sądową. Po ustaleniu w innych sprawach, że właściwe do stosunku pracy personelu łatającego będzie jednak prawo węgierskie powód niezwłocznie cofnął pozew w niniejszej sprawie.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 września 2010r., II PZ 24/10 stwierdził, że precedensowy charakter sprawy uzasadnia zastosowanie art. 102 k.p.c. Podobnie w wyroku z dnia 29 listopada 2010r., II PZ 35/10 wskazane zostało, że w sprawach rodzących wątpliwości dotyczące aspektu skomplikowanych regulacji płacowych, istnieje podstawa do stosowania art. 102 k.p.c. W uzasadnieniu natomiast postanowienia z dnia 8 lipca 2011r., IV CZ 23/11 podkreślone zostało przez Sąd Najwyższy, że okolicznością przedmiotową, która przemawia za zastosowaniem art. 102 k.p.c. może być precedensowy charakter sprawy, występujące w niej wątpliwości co do wykładni lub stosowania przepisów, niejednolita praktyka różnych organów i instytucji stosujących prawo.
Sytuacja tak miała właśnie miejsce w rozpoznawanej sprawie.
Mając na względzie powyższe, na mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy oddalił zażalenie wniesione przez stronę pozwaną jako bezzasadne.
Sędzia Przewodniczący Sędzia
(-) SSO M. G. (-) SSO M. A.(ref.) (-) SSO M.P.-Pająk