Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2014 roku

Sąd Okręgowy – V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2014 roku w Legnicy

sprawy z wniosku Z. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania Z. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 17 czerwca 2013 roku

znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 1054/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 17 czerwca 2016 r. na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227 ze zm.) przyznał Z. M. prawo do emerytury od 01 czerwca 2013 r., od osiągnięcia wieku 60 lat. Wysokość tego świadczenia ustalił zgodnie z art. 26 wymienionej ustawy i stwierdziwszy, że jest ono mniej korzystne od wypłacanej dotychczas emerytury, na podstawie art. 95 ust. 1 ustawy, nadal wypłacał poprzednio przyznaną emeryturę.

W odwołaniu od powyższej decyzji, zaskarżonej w części dotyczącej obliczenia pkt II emerytury, Z. M. zarzuciła naruszenie par. 33 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe oraz art. 107 k.p.a., poprzez niewskazanie sposobu obliczenia podstawy wymiaru świadczenia, wysokości wskaźnika podstawy wymiaru, zastosowanej do obliczenia emerytury kwoty bazowej, liczby lat składkowych i nieskładkowych, jakie zostały uwzględnione przy ustalaniu wysokości tego świadczenia.

Wskazując na powyższe zarzuty, wnioskodawczyni wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez wskazanie wymienionych w zarzutach składników będących podstawą ustalenia wymiaru emerytury.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wskazał, że Z. M. jest uprawniona od 16 sierpnia 2008 r. do emerytury, przyznanej decyzją z dnia 24 września 2009 r. na podstawie art. 46 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i jest wypłacana od 01 września 2008 r. Rozpatrując wniosek z dnia 15 maja 2013 r., zaskarżoną decyzją na podstawie art. 24 wymienionej ustawy przyznał wnioskodawczyni od 01 czerwca 2013 r. prawo do emerytury. Podstawę obliczenia tego świadczenia ustalił na podstawie art. 25 ust. 1 i 1b, a jego wysokość ustalił na podstawie art. 26.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Decyzją z dnia 24 września 2008 r. organ rentowy przyznał na podstawie art. 46 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ur. (...) Z. M. prawo do emerytury. Świadczenie to ubezpieczona pobierał od 01 września 2008 r. Jak wynika z ustaleń tej decyzji, do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto:

- przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia,

- wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 59,51 %,

- kwotę bazową 2.275,37 zł,

- 31 lat i 5 miesięcy (377 miesięcy) okresów składkowych,

- 5 lat i 8 miesięcy (68 miesięcy) okresów nieskładkowych.

dowód: decyzja z dnia 24 września 2008 r., k. 53 w tomie II akt rentowych.

W związku z osiągnięciem wieku emerytalnego 60 lat, w dniu 15 maja 2013 r. Z. M. złożyła wniosek o przyznanie emerytury. Do wniosku dołączyła jedynie oświadczenie o okresie przebywania na urlopie bezpłatnym przysługującym matkom pracującym, opiekującym się małoletnimi dziećmi oraz o okresach sprawowania opieki nad dziećmi.

dowód: wniosek, k. 1 tomu III akt rentowych,

oświadczenie, k. 5 tomu III akt rentowych.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 17 czerwca 2016 r. na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227 ze zm.) przyznał Z. M. prawo do emerytury od (...)r., od osiągnięcia wieku 60 lat. W. tego świadczenia ustalił zgodnie z art. 26 wymienionej ustawy i stwierdziwszy, że jest ono mniej korzystne od wypłacanej dotychczas emerytury, na podstawie art. 95 ust. 1 ustawy, nadal wypłacał poprzednio przyznaną emeryturę.

dowód: decyzja z dnia 17 czerwca 2013 r., k. 19 tomu III akt rentowych.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W związku z osiągnięciem wieku 55 lat życia oraz posiadaniem wymaganego 30-letniego okresu składkowego i nieskładkowego, na podstawie art. 46 w związku z art. 29 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu ubezpieczeń społecznych, decyzją z dnia 24 września 2008 r. organ rentowy przyznał Z. M. prawo do emerytury i świadczenie to od 01 września 2008 r. jej wypłaca. Wysokośc tej emerytury organ rentowy ustalił zgodnie z zamieszczonym w Dziale II. Emerytury, Rozdział 4. Ustalanie wysokości emerytur, o których mowa w art. 27-50e wymienionej ustawy art. 53. Przepis ten stanowi, iż emerytura wynosi:

1)  24 % kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2)  po 1.3 % podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3)  po 0,7 % podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

- z uwzględnieniem art. 55.

W trakcie pobierania przyznanej w 2008 r. emerytury, wobec osiągnięcia wieku emerytalnego 60 lat i 2 miesięcy wnioskodawczyni wniosła o przyznanie emerytury. Z. M. urodziła się po dniu 31 grudnia 1948 r.(...)i z tego względu ma do niej zastosowanie zamieszczony w Dziale II. Emerytury, Rozdział I. Emerytura dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r. przepis art. 24. Przepis ten stanowi, iż ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184 (ust. 1). Wiek emerytalny dla kobiet urodzonych w okresie od 01 kwietnia 1953 r. do 30 czerwca 1953 r. wynosi co najmniej 60 lat i 2 miesiące (ust. 1a pkt 3). Uwzględniając złożony wniosek, zaskarżoną decyzją organ rentowy przyznał ubezpieczonej na podstawie art. 24 ust. 1 i 1a pkt 3 omawianej ustawy prawo do emerytury. Zasady ustalania przyznanej na podstawie tych przepisów emerytury określono w przepisach art. 25 ust. 1 i 1b oraz art. 26 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 25 ust. 1 podstawę obliczenia emerytury o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185. Jeżeli ubezpieczony pobrał emeryturę na podstawie przepisów art. 26b, 46, 50, 50a, 50e, 184 lub 88 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.), podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, ustalona zgodnie z ust. 1, pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne. Na zasadzie zaś art. 26 ust. 1 emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183. Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach (ust. 2). Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach (ust. 3). Zgodnie zaś z wydanym na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy emerytalnej Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 26 marca 2013 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn (M.P. z 2003 r., poz. 193), średnie dalsze trwanie życia dla kobiet i mężczyzn w wieku 60 lat i 2 miesięcy wynosi 253,7 miesięcy.

Treść zaskarżonej decyzji wskazuje na to, że ustalona w niej wysokość przyznanej emerytury ustalona została zgodnie ze wskazanymi wyżej zasadami.

Odnosząc się do argumentów odwołania należy wskazać, że wymienione przez ubezpieczoną takie wartości jak wysokość wskaźnika podstawy wymiaru, zastosowana do obliczenia emerytury kwota bazowa, liczba lat składkowych i nieskładkowych, istotne dla ustalenia w trybie art. 53 wysokości przyznanej na podstawie art. 46 emerytury, nie mają wpływu na wysokość przyznanej na podstawie art. 24 ustawy emerytalnej, emerytury. Poza tym wszystkie te wartości określone zostały w decyzji z dnia 24 września 2008 r. i stąd są ubezpieczonej doskonale znane. Wbrew argumentom odwołania zaskarżona decyzja określa sposób obliczenia wysokości przyznanej emerytury.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.