Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – st.sekr.sąd. Aneta Dybikowska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.- Urszuli Bolik

po rozpoznaniu w dniu 03 października 2018 roku sprawy

K. J. s. P. i W. z d. L., ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 13 października 2017 r. pod adresem w G. ul. (...) wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał znaczną ilość środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste ujętych w wykazie środków odurzających z grupy I-N i IV-N o wadze 622,467 grama netto

tj. o czyn z art. z art. 62 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r. ( Dz.U. 2005. Nr 179, poz.1485, z późn. zm).

1.  Oskarżonego K. J. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( DZU z 2018 r., poz. 1030) skazuje go na karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art.63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od 13.10.2017 roku do 14.10.2017 roku.

3.  Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii ( DZU z 2018 r., poz. 1030) orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci suszu roślinnego koloru zielonego oraz 6 zawiniątek foliowych z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego tj. dowodów rzeczowych szczegółowo opisanych na k. 25 akt sprawy, a zarejestrowanych pod numerem 21/18 księgi depozytów tut. Sądu.

4.  Na podstawie art. 230§2 kpk nakazuje zwrócić oskarżonemu elektroniczną wagę koloru szarego z zamknięciem wykonanym z przezroczystego tworzywa sztucznego z widocznym uszkodzeniem tj. dowód rzeczowy zapisany w księdze depozytów tut. Sądu pod numerem 21/18.

5.  Zwalnia oskarżonego od ponoszenia opłaty i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 281/18

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 13 października 2017 r. w miejscu zamieszkania pod adresem ul. (...), G., K. J. wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał znaczną ilość środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste ujętych w wykazie środków odurzających z grupy I-N i IV-N o wadze 622,467 grama netto.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień K. J. (k. 78v, 43-45), a nadto w oparciu o takie dowody jak: protokół przeszukania k. 2-4, 5-6, protokół użycia testera k. 7, protokół oględzin k. 18-20, materiał poglądowy k. 21-23, opinia k. 29-32.

K. J. przyznał się do winy, potwierdził, że znalezione przez Policję w jego miejscu zamieszkaniu narkotyki- stanowił jego własność. Wyjaśnił, iż miał świadomość, że jest to marihuana. Podał, iż reklamówkę z suszem znalazł w lesie, że narkotyki zamierzał wykorzystać na własny użytek. Przyznał, iż wiedział, że posiadanie takiej substancji jest zabronione. Dodał, że raz w życiu zażył marihuanę, obecnie już nie zażywa narkotyków.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego uznając, w świetle pozostałych zebranych dowodów, że nie ma podstaw, by podważać ich wiarygodność. Mając przy tym na uwadze dowody tj. protokół przeszukania k. 2-4, 5-6, protokół użycia testera k. 7, protokół oględzin k. 18-20, materiał poglądowy k. 21-23, opinia k. 29-32 - bez wątpliwości przyjąć należało, że znaleziona w dniu 13 października 2017 r. w miejscu zamieszkania K. J. pod adresem ul. (...), G., znaczna ilość środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste ujętych w wykazie środków odurzających z grupy I-N i IV-N o wadze 622,467 grama netto, należała do oskarżonego, a K. J. posiadał powyższe środki wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

W tych okolicznościach bez wątpliwości należało ustalić, że oskarżony dopuścił się czynu z art. 62 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005 r. (Dz. U. 2018, poz. 1030)

W świetle zebranych dowodów wina K. J. i jego sprawstwo w zakresie popełnienia zarzuconego mu czynu – nie budzą żadnych wątpliwości.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się ogólnymi jej dyrektywami zawartymi w art. 53§ 1 i 2 kk.

Posiłkując się wyrokiem SN z dnia 01.03.2006 roku (II KK 47/05,OSNKW 2006/6/57), stwierdzić należy, iż miarą "znaczności" w rozumieniu art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997 r. Nr 75, poz. 468 ze zm.), jak i art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1484) może być także stosunek ilości określonych środków do potrzeb jednego człowieka uzależnionego od tych środków. Jeżeli zatem przedmiotem czynu jest taka ilość tych środków, która mogłaby zaspokoić tego rodzaju potrzeby co najmniej kilkudziesięciu uzależnionych, to należy przyjąć, że jest tych środków znaczna ilość.

Zważywszy, że sprawy, których przedmiotem jest nielegalny obrót środkami psychotropowymi i odurzającymi, bądź też ich posiadanie, nie należą do rzadkości, w oparciu o posiadaną stąd wiedzę, także opartą na danych literaturowych, na temat ilości tych środków potrzebnych do przygotowania jednej „porcji”, „działki”, dla zaspokojenia potrzeb osoby uzależnionej, przyjmuje się, że jedną porcję marihuany otrzymuje się z 0,3g. bądź z 1 g. tej substancji. W świetle powyższego, nie budzi wątpliwości, że ze znalezionej u oskarżonego ilości zakwestionowanej substancji można przygotować od 490 do 1634 „porcji”. W ocenie Sądu, przestępstwo popełnione przez oskarżonego charakteryzuje się wysokim stopniem społecznej szkodliwości. Powszechnie wiadomym jest, jakie skutki wiążą się z zażywaniem narkotyków, jak wielkie spustoszenie czynią one w organizmie. Pomimo szeregu akcji przeprowadzanych celem uświadomienia o szkodliwości działania narkotyków – ilość osób zażywających narkotyki i uzależnionych od nich wciąż jest pokaźna. To z kolei jest niejako motorem napędowym dla osób handlujących narkotykami, które niejednokrotnie z tej działalności czynią sobie źródło dochodu. Z tych też względów, w ocenie Sądu, jedynie zdecydowana polityka karania daje gwarancję skutecznego przeciwdziałania popełnieniu przestępstw „związanych” z narkotykami.

Nie bez znaczenia w niniejszej sprawie jest fakt, iż oskarżony z pełną świadomością dopuścił się zarzuconego mu przestępstwa albowiem, jak sam przyznał, wiedział, że posiadanie takiego suszu jest zabronione. Mając na uwadze powyższe, przy uwzględnieniu uprzedniej karalności oskarżonego ( karta karna k. 52-53), z której wynika, że K. J. wcześniej dopuścił się także przestępstw umyślnych - stwierdzić należy, że oskarżony nie jest sprawcą „przypadkowym”, który nieświadomie wkroczył na drogę przestępstwa. To również rzutuje na ocenę postawy oskarżonego i sposobu jego życia.

Jako okoliczności łagodzące przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze przyznanie się K. J. do winy.

W świetle przytoczonych wyżej okoliczności, Sąd uznał oskarżonego K. J. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( DZU z 2018 r., poz. 1030) skazał go na karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art.63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od 13.10.2017 roku do 14.10.2017 roku. Zdaniem Sądu orzeczona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, spełni cele w zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnej.

Działając na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii ( DZU z 2018 r., poz. 1030) orzeczono przepadek dowodów rzeczowych w postaci suszu roślinnego koloru zielonego oraz 6 zawiniątek foliowych z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego tj. dowodów rzeczowych szczegółowo opisanych na k. 25 akt sprawy, a zarejestrowanych pod numerem 21/18 księgi depozytów tut. Sądu.

W sprawie, jako dowód rzeczowy, zabezpieczono należącą do oskarżonego także wagę elektroniczną koloru szarego z zamknięciem wykonanym z przezroczystego tworzywa sztucznego z widocznym uszkodzeniem ( dowód rzeczowy zapisany w księdze depozytów tut. Sądu pod numerem 21/18). Mając na uwadze treść zarzutu postawionego oskarżonemu –Sąd na podstawie art. 230§2 kpk nakazał ją zwrócić oskarżonemu.

Zwalniając oskarżonego od ponoszenia opłaty i pozostałych kosztów sądowych – Sąd kierował się treścią art. 624§1 kpk.