Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 16/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Alicja Lisiecka

Sędziowie/Ławnicy:

b/ł

Protokolant:

st. sekr. sądowy Małgorzata Stanisz

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2017 r. w Inowrocławiu

sprawy z powództwa K. C. (1)

przeciwko(...) sp. z o.o w G.

o ustalenie wypadku przy pracy

1.  ustala, że zdarzenie z dnia 2 września 2015 r., jakiemu uległa powódka K. C. (1) pracując na rzecz pozwanego (...) Sp. z o.o. w G. na podstawie umowy zlecenie, było wypadkiem przy pracy,

2.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego w I. kwotę 30,00 zł (trzydzieści złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów sądowych, od uiszczenia których z mocy ustawy zwolniona była powódka,

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 240,00 zł (dwieście czterdzieści złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Alicja Lisiecka

Sygn. akt IV P 16/17

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym do Sądu Rejonowego- Sądu Pracy w I. w dniu 3 lutego 2017r. (data stempla Biura Podawczego -k. 2) i skierowanym przeciwko (...) Sp. z o.o. w G., powódka K. C. (1) domagała się ustalenia, że zdarzenie z dnia 2 września 2015r., jakiemu uległa pracując u pozwanego na podstawie umowy zlecenia, było wypadkiem przy pracy. Nadto powódka domagała się zasądzenia na swoją rzecz od strony pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie powódka K. C. (1) wyjaśniła, że w okresie od stycznia 2015r. do dnia 5 sierpnia 2016r. zatrudniona była, na podstawie umowy zlecenia, w pozwanej spółce (...) z G., lecz pracę – na stanowisku pracownika biurowego- wykonywała w placówce pocztowej (...)położnej w I., przy ul. (...). Do obowiązków powódki należało wydawanie przesyłek pocztowych. W dniu 2 września 2015r., między godziną 9.00 a 10.00, nagle odpadły, jak się okazało uszkodzone w zawiasach, szklane drzwi od szafy biurowej znajdującej się w jednym z pomieszczeń. Spadły one na przechodzącą obok tej szafy powódkę, a szkło, z którego były wykonane, rozbijając się- powstałymi w ten sposób odłamkami- raniło prawą nogę K. C. (1). Wezwane na miejsce zdarzenia pogotowie ratunkowe przetransportowało powódkę do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego (...) szpitala, gdzie została ona zaopatrzona. Nie udało się jednak usunąć wszystkich odłamków szkła z nogi powódki. Kawałek szkła, który nadal tkwi w nodze powódki mógłby zostać usunięty w drodze zabiegu chirurgicznego, jednak zabieg ten wiąże się z ryzykiem trwałego uszkodzenia ścięgna strzałkowego i nieodwracalnej niesprawności stopy. W rezultacie powódka, po konsultacji z lekarzem, nie zdecydowała się na powyższą operację, choć cały czas odczuwa ból nogi i jest zmuszona poddawać się zabiegom rehabilitacyjnym. Powódka zaznaczyła, że strona pozwana odmówiła przeprowadzenia postępowania wypadkowego, ona zaś wcześniej nie występowała do Sądu z powództwem o ustalenie istnienia wypadku przy pracy, gdyż obawiała się jej utraty. W sierpniu 2016r., wobec ograniczenia świadczenia usług pocztowych przez (...), doszło u pozwanego do redukcji zatrudnienia, która objęła także powódkę, w związku z tym okoliczność, która stanowiła przeszkodę w dochodzeniu przez K. C. (1) roszczeń związanych ze zdarzeniem z dnia 2 września 2015r. odpadła i stąd też niniejszy proces(k. 2-3).

W odpowiedzi na pozew z dnia 22 marca 2017r., pozwany (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G., wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych(k. 34-36).

W uzasadnieniu strona pozwana przyznała, że powódka K. C. (1) wykonywała na jej rzecz czynności na podstawie umowy zlecenia, podkreślając jednocześnie, iż powódka nigdy nie zgłosiła pozwanej spółce faktu doznania urazu w trakcie wykonywania tych czynności lub w związku z nimi, nie zgłosiła także jakiejkolwiek awarii czy zniszczenia w miejscu wykonywania zlecenia. Pozwana zaprzeczyła, aby odmówiła przeprowadzenia postępowania wypadkowego, pomimo tego, że było oczywiste, iż w przypadku powódki miał miejsce wypadek przy pracy. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. wyraziła zdumienie decyzją powódki dotyczącą wystąpienia z niniejszym powództwem o ustalenie z tak znacznym opóźnieniem i brakiem inicjatywy w tym przedmiocie w okresie wcześniejszym. Na końcu pozwany zarzucił stronie powodowej, że nie wykazała ona istnienia interesu prawnego w żądaniu ustalenia, co -w ocenie strony pozwanej- niezależnie od podniesionych wcześniej okoliczności, prowadzić winno do oddalenia powództwa.

Podczas czynności wyjaśniających w dniu 1 czerwca 2017r.(k. 42-43) powódka wskazała, że wyrok ustalający, iż zdarzenie z dnia 2 września 2015r. było wypadkiem przy pracy, otworzyłby jej drogę do dochodzenia świadczeń z ustawy wypadkowej.

Mimo deklarowanej przez pozwanego woli ugodowego zakończenia sporu, strony do porozumienia nie doszły.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Powódka K. C. (1) była zatrudniona u pozwanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. na podstawie kilku kolejnych umów zlecenia, w tym na podstawie umowy zlecenie nr (...) łączącej strony od dnia 1 lipca 2015r. do dnia 30 września 2015r.

Zgodnie z w/wym. umową pozwany zlecił, a powódka przyjęła do wykonania , za określonym wynagrodzeniem, świadczenie usług polegających na wykonaniu kolportażu przesyłek na wyznaczanym przez pozwanego rejonie oraz na przygotowaniu szczegółowych raportów z doręczonych przesyłek.

Powódka, jako pracownik biurowy, swoje obowiązki wynikające z zawartej z pozwanym umowy zlecenie, wykonywała w placówce pocztowej (...), położnej w I., przy ul. (...). Wyposażenie składającego się z sześciu pomieszczeń lokalu stanowiło wiele mebli zniszczonych lub uszkodzonych.

(dowód - umowa zlecenie nr (...) z dnia 1.07.2015r.-k. 14, zeznania świadków: Ż. T.-k. 80-81, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min.00:19:22-00:32:35, T. G.-k. 85, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:03:54-00:14:09, A. W.- k. 86, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:14:18-00:21:10, K. C. (2)- k. 86-87, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:21:22-00:29:05)

W dniu 2 września 2015r. w placówce pocztowej(...), położnej w I., przy ul. (...), swoje obowiązki na rzecz pozwanego wykonywała powódka K. C. (1) oraz K. L., Ż. T., K. C. (2), P. F., T. G. i A. W..

(dowód -zeznania świadków: P. F.-k. 79-80, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:05:35-00:19:10, Ż. T.-k. 80-81, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min.00:19:22-00:32:35, K. L. -k. 81-82, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:33:25-00:45:27, T. G.-k. 85, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:03:54-00:14:09, A. W.- k. 86, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:14:18-00:21:10, K. C. (2)- k. 86-87, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:21:22-00:29:05)

Powódka, idąc w kierunku biurka koleżanki Ż. T. w celu sprawdzenia numeru nadawczego przesyłki , przechodziła obok szafy biurowej ze szklanymi drzwiami. Szafa ta miała uszkodzone zawiasy, o czym zarówno wszyscy zatrudnieni, jak i dający zlecenie doskonale zdawali sobie sprawę. Nagle szklane drzwi od wspomnianej szafy samoistnie spadły na prawą nogę powódki, szkło uległo rozbiciu, a jego odłamki zraniły powódkę w okolicy kostki.

(dowód- zeznania świadków: P. F.-k. 79-80, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:05:35-00:19:10, Ż. T.-k. 80-81, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min.00:19:22-00:32:35, K. L. -k. 81-82, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:33:25-00:45:27, T. G.-k. 85, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:03:54-00:14:09, A. W.- k. 86, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:14:18-00:21:10, K. C. (2)- k. 86-87, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:21:22-00:29:05)

Pierwszej pomocy udzieliła powódce K. L., zakładając jej stosowny opatrunek tamujący krwawienie. Współpracownicy wezwali Pogotowie (...), które przetransportowało ranną K. C. (1) do (...) szpitala.

(dowód- zeznania świadków: P. F.-k. 79-80, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:05:35-00:19:10, Ż. T.-k. 80-81, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min.00:19:22-00:32:35, K. L. -k. 81-82, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:33:25-00:45:27)

W Szpitalnym Oddziale Ratunkowym zdiagnozowano u powódki ranę ciętą o długości 2cm. oraz ból w obrębie prawego podudzia, następnie oczyszczono i wypłukano ranę, po czym zaopatrzono ją szwami i opatrunkiem. Zlecone i wykonane zdjęcie RTG uwidoczniło kawałek szkła w obrębie rany, którego nie dało się usunąć. Powódka otrzymała polecenie zgłoszenia się za 7 dni do przyszpitalnej Poradni (...) Ogólnej w celu kontroli i usunięcia szwów, a w dniu następnym, tj. 3 września 2015r., w tej właśnie Poradni wydano jej zwolnienie lekarskie obejmując okres od dnia 3 września do dnia 18 września 2015r.

(dowód - historia choroby powódki- k. 6, karta informacyjna (...) z dnia 2.09,2015r.-k. 51, dokumentacja medyczna powódki-k.52-55, zeznania świadka P. F.-k. 79-80, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:05:35-00:19:10, przesłuchanie powódki K. C. (1) –k. )

Ze szpitala, w dniu 2 września 2015r., około godz. 12.00-13.00, powódka wróciła do pracy. O zdarzeniu, które miało miejsce tego samego dnia powódka poinformowała swojego przełożonego - zastępcę Kierownika Oddziału P. F., gdyż Kierownik Oddziału E. N. w tym czasie przebywała na urlopie. Następnego dnia powódka przekazała P. F. otrzymane zwolnienie lekarskie, które ten drogą służbową przesłał do siedziby pozwanego w G..

K. C. (1) uznała, że postępując w opisany wyżej sposób, zawiadamia zleceniodawcę o wypadku przy pracy, który miał miejsce w dniu 2 września 2015r.

W kolejnych dniach powódka wykonywała swoje obowiązki na rzecz pozwanego.

(dowód - zeznania świadka: P. F.-k. 79-80, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:05:35-00:19:10)

W dniu wypadku, tj. 2 września 2015r., placówkę przy ul. (...) w I. odwiedziła, odpowiedzialna za nadzór i szkolenie pracowników pozwanego, zatrudniona u pozwanego M. S., matka Prezesa Zarządu pozwanej spółki (...). Została ona poinformowana o zdarzeniu z udziałem powódki, nie wykazała jednak zainteresowania wypadkiem, sama zareagowała odsunięciem się od feralnej szafy.

( dowód- zeznania świadków: P. F.-k. 79-80, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:05:35-00:19:10, Ż. T.-k. 80-81, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min.00:19:22-00:32:35, K. L. -k. 81-82, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:33:25-00:45:27, T. G.-k. 85, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:03:54-00:14:09, A. W.- k. 86, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:14:18-00:21:10, K. C. (2)- k. 86-87, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:21:22-00:29:05, M. S.- k. 87, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min. 00:29:19-00:40:45)

Podczas wizyty kontrolnej w Poradni Chirurgicznej Szpitala (...) w I., lekarz chirurg dokonał usunięcia szwów z nogi powódki i stwierdził, iż tkwiące w ciele powódki ciało obce w postaci odłamka szkła, w przyszłości będzie bardzo trudno usunąć. Zabieg usunięcia przedmiotowego ciała obcego niesie ze sobą ryzyko uszkodzenia nerwów, co w efekcie doprowadzić może do tego, że stan zdrowia powódki po operacji będzie gorszy niż przed zabiegiem, gdyż u K. C. (1) może wystąpić zespół zwisającej stopy.

W rezultacie, aby zadbać o stan uszkodzonej nogi i złagodzić dolegliwości związane z tkwiącym w niej odłamkiem szkła, powódka poddała się jedynie zabiegom rehabilitacyjnym.

(dowód -zeznania świadka A. S.-k. 102, e-protokół z rozprawy z dnia 18.12.2017r.-min.00:01:36-00:07:59, dokumentacja medyczna z leczenia powódki w Poradni Chirurgicznej -k.57-60)

Nie było prowadzone w sprawie zdarzenia z dnia 2 września 2015r. z udziałem powódki żadne formalne postępowanie powypadkowe, nie dokonano oględzin miejsca zdarzenia, nie został sporządzony żaden protokół zawierający ustalenia dotyczące okoliczności i przyczyn w/wym. wypadku.

( bezsporne)

Od sierpnia 2016r. powódka nie świadczy już na rzecz pozwanego żadnych usług w ramach umowy zlecenia.

(bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej przywołanych dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, których prawdziwości żadna ze stron postępowania nie kwestionowała.

Dodatkowo Sąd ustalając stan faktyczny analizowanej prawy oparł się na dowodzie z zeznań świadków: P. F.(k. 79-80, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:05:35-00:19:10), Ż. T.(k. 80-81, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min.00:19:22-00:32:35), K. L. (k. 81-82, e-protokół z rozprawy z dnia 26.10.2017r.-min. 00:33:25-00:45:27), T. G. (k. 85, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:03:54-00:14:09), A. W.(k. 86, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:14:18-00:21:10) K. C. (2) (k. 86-87, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min.00:21:22-00:29:05), M. S. (k. 87, e-protokół z rozprawy z dnia 30.10.2017r.-min. 00:29:19-00:40:45)i A. S. (k. 102, e-protokół z rozprawy z dnia 18.12.2017r.-min.00:01:36-00:07:59), a także na dowodzie z przesłuchania stron, z ograniczeniem do przesłuchania powódki K. C. (1) (k. 102, e-protokół z rozprawy z dnia 18.12.2017r.-min.00:09:48-00:15:18).

Sąd dał wiarę zeznaniom wszystkich świadków P. F., Ż. T., K. L. ,T. G. , A. W. i K. C. (2) i A. S., bowiem w kwestiach istotnych dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy były one ze sobą zgodne, logiczne, spójne, uzupełniały się wzajemnie, znajdowały też potwierdzenie w zebranych w sprawie dowodach z dokumentów.

Zupełnie odmiennie na tle zeznań w/wym. świadków prezentowały się zeznania świadka M. S., która zaprzeczyła, aby odwiedziła placówkę w I. w dniu 2 września 2015r. i aby miała jakakolwiek wiedzę o wypadku przy pracy , jakiemu uległa powódka. W świetle zeznań pozostałych świadków, Sąd zeznania świadka M. S. uznał za niewiarygodne.

Co do przesłuchania powódki K. C. (1) -zdaniem Sądu- na uwadze należało mieć okoliczność, iż zeznawała ono w sposób dla siebie korzystny, co jest specyficzne dla dowodu z przesłuchania stron, jednak jej wersję zdarzenia -jako prawdziwą -zgodnie potwierdzili prawie wszyscy świadkowie oraz dowody z dokumentów.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne i jako takie podlegało uwzględnieniu.

K. C. (1) roszczenie swoje wywodziła z art. 189 k.p.c., zgodnie z którym powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

W orzecznictwie wskazano, że pracownikowi, który nie dochodzi roszczeń odszkodowawczych bądź rentowych na podstawie przepisów dotyczących świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, ale ma interes prawny w ustaleniu, że określone zdarzenie zaistniało w okolicznościach nie pozbawiających go roszczeń z tejże ustawy - a ustalenia te decydują o jego prawach i związanych z nimi ewentualnie w przyszłości roszczeniach - przysługuje prawo wystąpienia do Sądu rejonowego - Sądu pracy z powództwem o ustalenie na podstawie art. 189k.p.c. ( vide: Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 11 maja 1994 roku o sygn. II PZP 1/94). Ostatnio zaś Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 maja 2009 r., II PK 282/08, OSNP 2011/1-2/7 zajął stanowisko, iż ustalenie wypadku przy pracy jest prawem pracownika i jednocześnie obowiązkiem pracodawcy, niezależnie od tego, czy pracownik będzie dochodził świadczeń z ustawy wypadkowej, a dodatkowo w uchwale z dnia 29 marca 2006r., II PZP 14/05, wyraźnie i dobitnie stwierdził, że powództwo o ustalenie, że konkretne zdarzenie było wypadkiem przy pracy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych jest dopuszczalnej na podstawie art. 189 k.p.c.

W ocenie Sądu, choć stron nie łączył stosunek pracy, a powódka świadczyła na rzecz pozwanego usługi w ramach cywilnoprawnej umowy zlecenia, to również – w świetle art. 3 ust. 3 pkt 6 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U z 2002r., Nr 199, poz. 1673 z póź.zm. ) - ma interes prawny w żądaniu ustalenia istnienia wypadku przy pracy w trybie art. 189 k.c.

Zgodnie z przywołanym art. 3 ust. 3 pkt 6 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Okolicznością dla Sądu bezsporną, gdyż w ogóle nie podnoszoną w toku niniejszego postępowania, był fakt podlegania powódki ubezpieczeniu wypadkowemu albowiem zgodnie z art. 6 ust, 1 pkt 4 oraz art. 12 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby pracujące w oparciu o umowę zlecenie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym i ubezpieczeniu wypadkowemu. Powyższe oznacza, iż K. C. (1), która uległa wypadkowi przy pracy przysługuje ten sam pakiet świadczeń socjalnych, co pracownikom zatrudnionym w oparciu o umowę o pracę.

Należało jednak- i było to rolą Sądu w analizowanej sprawie- ustalić, czy zdarzenie z dnia 2 września 2015r. było rzeczywiście wypadkiem przy pracy, tj. czy miało ono charakter nagły, czy zostało spowodowane przyczyną zewnętrzną oraz czy wystąpił związek zdarzenia z pracą świadczoną przez powódkę na podstawie umowy zlecenia. Wystarczające było przy tym ustalenie, że zdarzenie nastąpiło podczas lub w związku z prawidłowym wykonywaniem przez pracownika (zleceniobiorcę) zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, nawet bez potrzeby badania, czy wykonywanie tych czynności było zgodne z interesem pracodawcy.

Jeśli idzie o „nagłość” zdarzenia powodującego wypadek przy pracy, to charakteryzuje się ona zaskoczeniem pracownika, jest czymś nieprzewidywalnym, nieoczekiwanym, raptownym. Należy podkreślić, że omawiana w tym miejscu cecha musi dotyczyć samego zdarzenia, a nie skutku pod postacią urazu lub śmierci. Poprzestając na wykładni językowej, należałoby stwierdzić, iż „nagłość" oznacza jednorazowe, doraźne działanie zjawiska powodującego wypadek.

Odnośnie zaś pojęcia „przyczyna zewnętrzna” , wobec braku jej ustawowej definicji, należało - zdaniem Sądu- oprzeć się na ugruntowanej w tym przedmiocie linii orzecznictwa Sądu Najwyższego, zgodnie, z którą przyczyną sprawczą, zewnętrzną zdarzenia, może być każdy czynnik zewnętrzny, niewynikający z wewnętrznych właściwości człowieka, zdolny wywołać w istniejących warunkach szkodliwe skutki.

Przenosząc powyższe stwierdzenia na grunt analizowanej sprawy- w ocenie Sądu - należało uznać, iż wypadek, jakiemu uległa powódka w dniu 2 września 2015r. był spowodowany przyczyną zewnętrzną. Bezpośrednią przyczyną urazu było samoistne, raptowne urwanie się szklanych drzwi szafy biurowej, które upadając i rozbijając się, odłamkami szkła zraniły powódkę. K. C. (1) w żaden sposób nie przyczyniła się do powstałych obrażeń ciała, gdyż jedynie przechodziła obok feralnej szafy, niewątpliwie więc przyczyna ta miała charakter zewnętrzny i pozostawała w związku z pracą świadczoną przez powódkę na rzecz pozwanego.

Z tych też względów Sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punktach 2-3 wyroku, a to zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 k.p.c.

Pozwany, jako strona przegrywająca proces w całości, jest zobowiązany do zwrotu wygrywającej powódce kwoty 240,00zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, zgodnie §9 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015, poz. 1800), a także do zwrotu Skarbowi Państwa-Sądowi Rejonowemu w I. kosztów sądowych, od uiszczenia których z mocy ustawy zwolniona była powódka, czyli opłaty od pozwu w 30,00zł. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2007r.,I PZP 1/07, OSNP 2007/19-20/269, Sąd w orzeczeniu kończącym w instancji sprawę z zakresu prawa pracy, w której wartość przedmiotu sporu nie przewyższa kwoty 50.000zł., obciąży pozwanego pracodawcę na zasadach określonych w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) kosztami sądowymi, których nie miał obowiązku uiścić pracownik wnoszący powództwo lub odwołanie do sądu (art. 96 ust. 1 pkt 4 tej ustawy), z wyłączeniem opłat od pism wymienionych w art. 35 ust. 1 zdanie pierwsze tej ustawy.

I., dnia 27.02.2018r.

SSR Alicja Lisiecka