Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2018 r. w S.

odwołania Z. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 13 marca 2018 r. Nr (...)

w sprawie Z. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do emerytury pomostowej

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala Z. D. prawo do emerytury pomostowej od dnia
06 lutego 2018 roku;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału
w S. na rzecz Z. D. kwotę 180,00 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 304/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 lutego 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 664 ze zm.) oraz ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383 ze zm.), odmówił Z. D. prawa do emerytury pomostowej, ponieważ wymieniony nie udowodnił na dzień 1 stycznia 2009 r. co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Do stażu pracy w warunkach szczególnych nie zaliczono ubezpieczonemu okresu zatrudnienia od 21 października 1985 r. do 14 listopada 1986 r. oraz od 8 stycznia 1987 r. do 5 maja 2004 r., ponieważ pracodawca nie potwierdził, iż ubezpieczony w tych okresach wykonywał pracę wymienioną w załączniku 1 lub 2 do ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony Z. D., wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu wskazał, iż w okresie od 8 stycznia 1987 r. do 31 października 1987 r. wykonywał pracę ładowacza nieczystości stałych, natomiast od 1 listopada 1987 r. do 28 lutego 1989 r. był zatrudniony jako kierowca ciągnika, zaś od 1 marca 1989 r. do 5 maja 2004 r. świadczył pracę kierowcy samochodu ciężarowego. Prace na w/w stanowiskach ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (odwołanie ubezpieczonego k.1-3 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie wskazując, iż ubezpieczony nie spełnił warunków do nabycia prawa do emerytury pomostowej w myśl art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych. Ponadto, odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych uzasadniających zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 5-7 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. D. ur. (...), w dniu 18 stycznia 2018 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o emeryturę pomostową (wniosek, k. 1-4 akt emerytalnych).

Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy przyjął za udowodniony ogólny staż ubezpieczeniowy ubezpieczonego w wymiarze 27 lat, 4 miesięcy i 9 dzień, w tym 27 lat, 2 miesiące i 1 dzień okresów składkowych oraz 2 miesiące i 8 dni okresów nieskładkowych. Ponadto organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 14 lat, 1 miesiąca i 1 dnia przypadający przed 31 grudnia 2008 r. Do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono ubezpieczonemu okresów zatrudnienia od 21 października 1985 r. do 14 listopada 1986 r. oraz od 8 stycznia 1987 r. do 5 maja 2004 r., ponieważ pracodawca nie potwierdził, iż ubezpieczony w tych okresach wykonywał pracę wymienioną w załączniku 1 lub 2 do ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych. Zaskarżoną decyzją z dnia 14 lutego 2018 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury pomostowej, gdyż na dzień 1 stycznia 2009 r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (decyzja z 14.02.2018 r., k.32 akt emerytalnych).

Z. D. w latach 1985-2004 zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Usług (...) w S. z tym, iż w okresie:

-od 21 października 1985 r. do 14 listopada 1986 r. pracował na stanowisku brukarza (kopia świadectwa pracy z 18 listopada 1986 r. akta osobowe);

-od 8 stycznia 1987 r. do 31 października 1987 r. zatrudniony był jako ładowacz nieczystości (umowa o pracę z 8.01.1987 r. k.1akt osobowych);

-od 1 listopada 1987 r. do 28 lutego 1989 r. pracował na stanowisku kierowcy ciągnika (angaż z 30 października 1987 r. k.6 akt osobowych);

-zaś od 1 marca 1989 r. do 5 maja 2004 r. świadczył pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony (angaż z 1 marca 1989 r. k.12 akt osobowych).

Prace na w/w stanowiskach ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu. Innych prac wówczas nie wykonywał.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach organu rentowego, aktach sprawy oraz aktach osobowych ubezpieczonego, a także na podstawie zeznań świadków S. R. (k.21v akt sprawy), T. Ł. (k. 21v akt sprawy) i A. P. (k. 21v-22 akt sprawy) oraz zeznań ubezpieczonego (k.22 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. D. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub pracę w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Do okresu pracy w warunkach szczególnych wlicza się okresy pracy kwalifikowanej osiągnięte zarówno przed dniem 1 stycznia 2009 r., jak i po wejściu w życie ustawy o emeryturach pomostowych, czyli po 1 stycznia 2009 r. Do okresu uprawniającego do emerytury pomostowej osiągniętego przed dniem 1 stycznia 2009 r. wlicza się okresy pracy w szczególnych warunkach oraz w szczególnym charakterze, o których mowa w art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS i w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jak również okresy takiej pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 tej ustawy prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku. Wykaz prac w szczególnych warunkach został określony w załączniku nr 1 do ustawy. Zgodnie z ustawą, czynniki ryzyka, o których była mowa powyżej są związane m.in. z pracami pod ziemią, pracami na wodzie, pracami pod wodą, pracami w powietrzu, pracami w warunkach gorącego czy zimnego mikroklimatu.

Natomiast prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się (art. 3 ust. 3). Wykaz tych prac został określony w załączniku nr 2 do ustawy.

Analizując okoliczności sprawy oraz zgromadzone w sprawie dowody i odnosząc je do powyższego uregulowania Sąd doszedł do przekonania, że ubezpieczony spełnia wszystkie określone w nim warunki nabycia prawa do emerytury pomostowej. Z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych, jak również spójnych i logicznych zeznań świadków S. R. (k.21v akt sprawy), T. Ł. (k. 21v akt sprawy) i A. P. (k. 21v-22 akt sprawy), a także zeznań ubezpieczonego (k.22 akt sprawy), które Sąd obdarzył wiarygodnością wynika, że ubezpieczony od 8 stycznia 1987 r. do 31 października 1987 r. (tj. 9 miesięcy i 24 dni) ubezpieczony pracował na stanowisku ładowacza nieczystości stałych. W okresie od 1 listopada 1987 r. do 28 lutego 1989 r. (tj. 1 rok i 4 miesiące) Z. D. świadczył pracę kierowcy ciągnika. Pracując na tym stanowisku, ubezpieczony zajmował się pracami przy zbieraniu i wywozie nieczystości stałych na wysypisko. Ponadto, ubezpieczony jeździł ciągnikiem ze zamiatarką lub pługiem do odśnieżania. Następnie, w okresie od 1 marca 1989 r. do 5 maja 2004 r. (tj. 15 lat, 2 miesiące i 5 dni), ubezpieczony kontynuował zatrudnienie w w/w Zakładzie na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Pracując na tym stanowisku, ubezpieczony jeździł śmieciarką o ciężarze całkowitym 11 lub 14 ton, z ładownością nieczystości stałych nawet do 30-40 ton (zeznania świadka A. P. k.21v-22 akt sprawy). W marginalnym wymiarze czasu pracy, ubezpieczony wykonywał prace ładowacza nieczystości bądź prace przy wyciąganiu wózków z nieczystościami o masie całkowitej powyżej 1 tony (wyjaśnienia ubezpieczonego k.22 akt sprawy). Prace na powyższych stanowiskach, ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwa wykonywania prac w warunkach szczególnych k.11-13 akt emerytalnych). Dokumenty pracownicze korespondują z zeznaniami ubezpieczonego. Prace przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz prace na wysypiskach i wylewiskach nieczystości związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym wymienione są w załączniku nr 1, poz. 38 do ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1924). Ponadto, prace na tych stanowiskach wymienione są w wykazie A, Dziale VIII, poz. 2 i 3, a także Dziale IX, poz. 3 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. 1983, nr 8, poz. 43), tj. prace wykonywane w warunkach zwiększonego lub zmniejszonego ciśnienia; prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalizowanych, specjalistycznych (specjalnych); prace kierowców ciągników.

W tym miejscu należy zauważyć, że wszelkie prace związane z wywozem nieczystości stałych (w tym i kierowców) zaliczają się do prac wymienionych w załączniku nr. 1 poz. 38 do ustawy o emeryturach pomostowych, jeżeli związane są z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym. W ocenie Sądu Okręgowego wszystkie prace wykonywane przez ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie Usług (...) w S. polegały na wywozie nieczystości stałych i wiązały się z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym.

Ponadto, praca ubezpieczonego w okresie od 21 października 1985 r. do 14 listopada 1986r. (tj. 1 rok i 25 dni) na stanowisku brukarza, również stanowi pracę w warunkach szczególnych. Praca na tym stanowisku wymieniona jest w wykazie A, Dziale IX, poz. 6 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. 1983, nr 8, poz. 43) – prace brukarzy.

Zaliczenie wskazanych okresów zatrudnienia w łącznym wymiarze 18 lat, 4 miesięcy i 19 dni powoduje, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym co najmniej 15-letnim stażem pracy w szczególnych warunkach.

Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł, jak w pkt I wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania Sąd oparł na wynikającej z art.98 § 1 kpc zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu. W konsekwencji, na podstawie art. 98 § 3 w zw. z art. 99 kpc w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015r. poz. 1804) w brzmieniu obowiązującym w dniu wniesienia odwołania.