Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 248/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2018 roku

Sąd Rejonowy Grajewie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Andrzej Myśliński

Protokolant: Ewelina Kiler

w obecności oskarżyciela A. K. z (...) Skarbowego w B. Delegatury (...) w Ł.

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach: 5 marca 2018 roku, 5 lipca 2018 roku i 20 listopada 2018 roku

sprawy:

1. M. W.

ur. (...) w W.

syna P. i M. z d. K.

oskarżonego o to, że:

I.działając wspólnie i w porozumieniu z T. Ł. w dniu 22 lipca 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w Barze (...) w G. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) F. o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks

II. działając wspólnie i w porozumieniu z T. Ł. w dniu 12 września 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w Barze Gastronomicznym w W. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...) i (...) M. C. o numerze PL (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks

III. działając wspólnie i w porozumieniu z T. Ł. w dniu 17 października 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w lokalu PHU (...) w Ł. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...) M. (...) o numerze H. A. M. F. o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks

IV. działając wspólnie i w porozumieniu z T. Ł. w dniu 25 listopada 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w lokalu w C. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) F. o numerze (...) i A. o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks

V. w dniu 25 listopada 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w lokalu w C. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...) i (...) M. o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks

VI. działając wspólnie i w porozumieniu z T. Ł. w dniu 18 marca 2014 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w Barze Gastronomicznym w W. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks

VII. w dniu 18 marca 2014 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w Barze Gastronomicznym w W. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks

2. T. Ł.

ur. (...) w W.

syna W. i E. z d. J.

oskarżonego o to, że:

VIII.działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. w dniu 22 lipca 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w Barze (...) w G. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) F. o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

IX.działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. w dniu 12 września 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w Barze Gastronomicznym w W. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...) i (...) M. C. o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

X.działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. w dniu 17 października 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w lokalu PHU (...) w Ł. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...) M. (...) o numerze H. A. M. F. o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

XI.działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. w dniu 25 listopada 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w lokalu w C. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) F. o numerze (...) i A. o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

XII.działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. w dniu 18 marca 2014 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w Barze Gastronomicznym w W. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

3. W. K.

ur. (...) w S.

syna W. i R. z d. B.

oskarżonego o to, że:

XIII.działając wspólnie i w porozumieniu z K. T. w dniu 22 lipca 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w Barze (...) w G. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie Z. (...) o numerze OL- (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks

4. K. T.

ur. (...) w S.

syna W. i J. z d. W.

oskarżonego o to, że:

XIV.działając wspólnie i w porozumieniu z W. K. w dniu 22 lipca 2013 roku prowadził i urządzał bez zezwolenia w Barze (...) w G. na ulicy (...) gry na automacie o nazwie Z. (...) o numerze OL- (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks

1. Oskarżonego M. W. uznaje za winnego tego, że:

a) jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. w W. działając wspólnie i w porozumieniu z T. Ł. prowadził i urządzał w dniu 22 lipca 2013 roku w Barze (...) w G. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. (...) F. o numerze (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks,

b) jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. w W. działając wspólnie i w porozumieniu z T. Ł. prowadził i urządzał w dniu 12 września 2013 roku w Barze Gastronomicznym w W. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...) i (...) M. C. o numerze PL (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks,

c) jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. w W. działając wspólnie i w porozumieniu z T. Ł. prowadził i urządzał w dniu 17 października 2013 roku w lokalu PHU (...) w Ł. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry automacie o nazwie A. (...) o numerze (...), (...) M. (...) o numerze (...), A. M. F. o numerze (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks,

d) jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. w W. działając wspólnie i w porozumieniu z T. Ł. prowadził i urządzał w dniu 25 listopada 2013 roku w lokalu w C. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. (...) F. o numerze (...) i A. o numerze (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks,

e) jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. w W. prowadził i urządzał w dniu 25 listopada 2013 roku w lokalu w C. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...) i (...) M. o numerze (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks,

f) jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. w W. działając wspólnie i w porozumieniu z T. S. łazor prowadził i urządzał w dniu 18 marca 2014 roku w Barze Gastronomicznym w W. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks,

g) jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. w W. prowadził i urządzał w dniu 18 marca 2014 roku w Barze Gastronomicznym w W. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks, i za to za wszystkie te czyny na mocy art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks przy zastosowaniu art. 37 § 1 pkt 3 kks, art. 38 § 1 pkt 3 kks wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 600 (sześciuset) stawek dziennych określając wymiar jednej stawki za równoważną kwocie 100,- (stu) złotych.

2. Oskarżonego T. Ł. uznaje za winnego tego, że:

a) jako osoba upoważniona do działania w imieniu firmy (...) Sp. z o.o. w W. przez Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. w W. działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. urządzał w dniu 22 lipca 2013 roku w Barze (...) w G. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. (...) F. o numerze (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks,

b) jako osoba upoważniona do działania w imieniu firmy (...) Sp. z o.o. w W. przez Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. w W. działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. urządzał w dniu 12 września 2013 roku w Barze Gastronomicznym w W. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...) i (...) M. C. o numerze PL (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks,

c) jako osoba upoważniona do działania w imieniu firmy (...) Sp. z o.o. w W. przez Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. w W. działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. prowadził i urządzał w dniu 17 października 2013 roku w lokalu PHU (...) w Ł. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry automacie o nazwie A. (...) o numerze (...), (...) M. (...) o numerze (...), A. M. F. o numerze (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks,

d) jako osoba upoważniona do działania w imieniu firmy (...) Sp. z o.o. w W. przez Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. w W. działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. prowadził i urządzał w dniu 25 listopada 2013 roku w lokalu w C. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. (...) F. o numerze (...) i A. o numerze (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks,

e) jako osoba upoważniona do działania w imieniu firmy (...) Sp. z o.o. w W. przez Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. w W. działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. prowadził i urządzał w dniu 18 marca 2014 roku w Barze Gastronomicznym w W. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie A. (...) o numerze (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks i za to za wszystkie te czyny na mocy art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks przy zastosowaniu art. 37 § 1 pkt 3 kks, art. 38 § 1 pkt 3 kks wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 450 (czterystu pięćdziesięciu) stawek dziennych określając wymiar jednej stawki za równoważną kwocie 100,- (stu) złotych.

3. Oskarżonego W. K. uznaje za winnego tego, iż działając wspólnie i w porozumieniu z K. T. prowadził i urządzał w dniu 22 lipca 2013 roku w Barze (...) w G. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie Z. (...) o numerze OL- (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks i za to na mocy art. 107 § 1 kks skazuje go na karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych określając wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 100,- (stu) złotych.

4. Oskarżonego K. T. uznaje za winnego tego, iż działając wspólnie i w porozumieniu z W. K. prowadził i urządzał w dniu 22 lipca 2013 roku w Barze (...) w G. na ulicy (...) bez wymaganej koncesji lub zezwolenia, bez uprzedniego zarejestrowania gry na automacie o nazwie Z. (...) o numerze OL- (...), niezgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks i za to na mocy art. 107 § 1 kks skazuje go na karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych określając wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 100,- (stu) złotych.

5. Na podstawie art. 20 § 2 kks w zw. z art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonych wobec oskarżonych: M. W. i T. Ł. kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okresy po 2 (dwa) lata próby wobec każdego z nich.

6. Na mocy art. 30 § 5 kks w zw. z art. 29 pkt 1 i 2 kks oraz na podstawie art. 31 § 5 i 7 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządza zniszczenie na koszt oskarżonego M. W. dowodów rzeczowych w postaci:

- automatu do gier o nazwie A. (...) F. o nr (...) 6400 oraz 4 sztuk kluczy do tego automatu przechowywanych w magazynie Urzędu Celnego w Ł. zapisanych pod poz. księgi magazynowej (...) i (...),

- automatu do gier o nazwie A. (...) o nr (...) wraz z 9 sztukami kluczy, przechowywanych w magazynie Urzędu Celnego w Ł. zapisanych pod poz. księgi magazynowej (...),

- automatu do gier o nazwie A. (...) C. o nr (...) wraz z 5 sztukami kluczy przechowywanych w magazynie Urzędu Celnego w Ł. zapisanych pod poz. księgi magazynowej (...),

- automatu do gier o nazwie A. (...) o nr H. (...) wraz z 2 sztukami kluczy, przechowywanych w magazynie Urzędu Celnego w Ł. zapisanych pod poz. księgi magazynowej (...) i (...);,

- automatu do gier o nazwie A. (...) o nr H. (...) wraz z 2 sztukami kluczy przechowywanych w magazynie Urzędu Celnego w Ł. zapisanych pod poz. księgi magazynowej (...) i (...),

- automatu do gier o nazwie A. (...) o nr (...) wraz z 2 sztukami kluczy do automatu przechowywanych w magazynie Urzędu Celnego w Ł. zapisanych pod poz. księgi magazynowej (...) i (...).

7. Na mocy art. 30 § 5 kks w zw. z art. 29 pkt 1 i 2 kks oraz na podstawie art. 31 § 5 i 7 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządza zniszczenie na koszt oskarżonego K. T. dowodu rzeczowego w postaci:

- automatu do gier o nazwie Z. (...) o nr OL- (...), przechowywanego w magazynie Urzędu Celnego w Ł. pod poz. ks. magazynowej (...).

8. Na mocy art. 30 § 5 kks orzeka przepadek środków pieniężnych w postaci:

- 3 sztuk banknotów o nominale 20 zł, 151 sztuk monet o nominale 5 zł, czyli łącznie kwoty 815 zł, przechowywanych w depozycie właściwym Izby Celnej w B. w NBP O/O B. pod pozycją księgi (...),

- 2 sztuk banknotów o nominale po 20 zł, przechowywanych w depozycie właściwym Izbie Celnej w B. w NBP O/O B. pod poz. księgi (...),

- 2 sztuk banknotów o nominale po 100 zł, 2 sztuk banknotów o nominale 20 zł, 145 monet o nominale 5 zł, przechowywanych w depozycie właściwym Izby Celnej w B. w NBP O/O B. pod poz. księgi (...), (...), (...),

- 1 sztuki banknotu o nominale 100 zł, 1 sztuki banknotu o nominale 50 zł, 2 sztuk banknotów o nominale 20 zł, 13 sztuk monet o nominale 5 zł, czyli łącznie kwoty 255 zł, przechowywanych w depozycie właściwym Izby Celnej w B. w NBP O/O B. pod pozycją księgi (...),

- 2 sztuk banknotów o nominale 100 zł, 1 sztuki banknotu o nominale 50 zł, 4 sztuk banknotów o nominale 20 zł, 5 sztuk monet po 5 zł, czyli łącznie kwoty 355 zł, przechowywanych w depozycie właściwym Izby Celnej w B. w NBP O/O B. pod pozycją księgi (...),

- 1 sztuki banknotu o nominale 20 zł, 46 sztuk monet o nominale 5 zł, czyli łącznie kwoty 250 zł, przechowywanych w depozycie właściwym Izby Celnej w B. w NBP O/O B. pod pozycją księgi (...).

9. Na podstawie art. 32 § 1, 2 i 3 kks orzeka wobec oskarżonego M. W. i T. Ł. środek karny w postaci solidarnego ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów automatu do gier hazardowych A. H. M. F. o numerze (...) o wartości 10.000,- (dziesięciu tysięcy) złotych oraz pieniędzy w łącznej kwocie 1.580,- (jednego tysiąca pięciuset osiemdziesięciu) złotych, czyli kwoty 11.580,- (jedenastu tysięcy pięciuset osiemdziesięciu) złotych.

10. Na podstawie art. 32 § 1, 2 i 3 kks orzeka wobec oskarżonego M. W. i T. Ł. środek karny w postaci solidarnego ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów automatu do gier hazardowych A. o numerze (...) o wartości 10.000,- (dziesięciu tysięcy) złotych oraz pieniędzy w łącznej kwocie 3.970,- (trzech tysięcy dziewięciuset siedemdziesięciu) złotych, czyli kwoty 13.970,- (trzynastu tysięcy dziewięciuset siedemdziesięciu) złotych.

11. Na podstawie art. 32 § 1, 2 i 3 kks orzeka wobec oskarżonego M. W. środek karny w postaci ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów w postaci automatu do gier hazardowych (...) M. o numerze (...) o wartości 10.000,- (dziesięciu tysięcy) złotych oraz pieniędzy w łącznej kwocie 1.185,- (jednego tysiąca stu osiemdziesięciu pięciu) złotych, czyli kwoty 11.185,- (jedenastu tysięcy stu osiemdziesięciu pięciu) złotych.

12. Na podstawie art. 32 § 1, 2 i 3 kks orzeka wobec oskarżonego M. W. środek karny w postaci ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów w postaci automatu do gier hazardowych (...) M. o numerze (...) o wartości 10.000,- (dziesięciu tysięcy) złotych oraz pieniędzy w łącznej kwocie 2.345,- (dwóch tysięcy trzystu czterdziestu pięciu) złotych, czyli kwoty 12.345,- (dwunastu tysięcy trzystu czterdziestu pięciu) złotych.

13. Na podstawie art. 32 § 1, 2 i 3 kks orzeka wobec oskarżonego M. W. i T. Ł. środek karny w postaci solidarnego ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów automatu do gier hazardowych (...) M. (...) o numerze (...) o wartości 8000,- (ośmiu tysięcy) tysięcy złotych oraz pieniędzy w łącznej kwocie 270,- (dwustu siedemdziesięciu) złotych, czyli kwoty 8270,- (ośmiu tysięcy dwustu siedemdziesięciu) złotych.

14. Na podstawie art. 32 § 1, 2 i 3 kks orzeka wobec oskarżonego M. W. środek karny w postaci ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów w postaci automatu do gier hazardowych (...) M. (...) o numerze (...) o wartości 8.000,- (ośmiu tysięcy) tysięcy złotych oraz pieniędzy w łącznej kwocie 55,- (pięćdziesięciu pięciu) złotych, czyli kwoty 8.055,- (ośmiu tysięcy pięćdziesięciu pięciu) złotych.

15. Na podstawie § 80 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23.12.2015 roku Regulamin urzędowania sądów powszechnych nakazuje dalsze przechowywanie w aktach sprawy kart SD z eksperymentami gry (znajdujących się na k. 19, 23, 158, 714, 1432 akt sprawy).

16. Na podstawie art. 235 kpk w zw. z art. 230 § 2 kpk nakazuje zwrot umów dzierżawy powierzchni po pozostawieniu w to miejsce odpisów:

a) na rzecz E. M. (1) umowy z k. 39-41 akt sprawy,

b) na rzecz D. J. umowy z k. 176, 1449-1452,

c) na rzecz J. W. umowy z k. 380.

17. Zwalnia oskarżonych: M. W., T. Ł., W. K. i K. T. opłat sądowych i pozostałych kosztów sądowych w sprawie, którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 248/17

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na podstawie upoważnienia Naczelnika Urzędu Celnego w Ł. funkcjonariusze celni w dniu 22.07.2013 roku przeprowadzili kontrolę w barze (...) w G. przy ul. (...). W trakcie kontroli ujawnili w barze (...) urządzenia do gry A. H. M. F. o nr (...) 6400 oraz Zręczny M. o nr OL- (...) .

Na miejscu funkcjonariusze celni przeprowadzili eksperymenty odnośnie działania wskazanych urządzeń. W wyniku przeprowadzonych eksperymentów ustalili, że urządzenia A. H. M. F. o nr (...) 6400 i Zręczny M. o nr OL- (...) są urządzeniami elektronicznymi, gra na nich zawiera element losowości. Co do A. H. M. F. o nr (...) 6400 urządzenie realizuje wygrane pieniężne.

Co do automatu Zręczny M. o nr OL- (...) gry na tym urządzeniu organizowane są w celach komercyjnych o czym świadczą:

-akceptor banknotów,

-rozpoczęcie gier może nastąpić po wcześniejszym zakredytowaniu urządzenia punktami kredytowymi uzyskanymi w zamian za środki pieniężne,

-dostęp do lokalu i możliwość udziału w grze ma nieograniczona liczba osób.

Automat A. H. M. F. o nr (...) 6400 został umieszczony w barze (...) na podstawie umowy dzierżawy powierzchni zawartej pomiędzy E. M. (1), właścicielką baru, a spółką (...) sp. z o.o. w W., w której imieniu występował T. Ł.. Automat Zręczny M. został umieszczony w barze (...) na podstawie umowy podnajmu powierzchni lokalu zawartej przez E. M. (1) z W. K., prowadzącym działalność gospodarczą jako PHU (...) ul. (...) E..

W. K. wydzierżawił zaś automat Zręczny M. o nr OL- (...) na podstawie umowy zawartej z K. T..

W trakcie postępowania przygotowawczego zwrócono się o opinię do Laboratorium (...) Izby Celnej w B.. Ustalono, że automat A. H. M. F. o nr (...) 6400 jest urządzeniem elektronicznym, gry udostępnione na automacie mają charakter komercyjny, ponieważ jest on wyposażony w akceptor banknotów i monet służący do wykupienia punktów, za które rozgrywa się gry. Chcąc rozegrać grę niezbędne jest wcześniejsze zakredytowanie. Gry prowadzone na automacie mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Oznacza to, że gry te zawierają się w definicji gier na automatach określonej w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19.11.2009 (...), a możliwość prowadzenia gier za punkty uzyskane w wyniku wygranej zawiera się w definicji wygranej rzeczowej określonej w art. 2 ust. 4 w/w ustawy.

W wyniku badania ustalono także, że automat Zręczny M. o nr OL- (...) jest urządzeniem elektronicznym, gry udostępnione na automacie mają charakter komercyjny, ponieważ jest on wyposażony w akceptor banknotów służący do wykupienia czasu dostępności gier i punktów, za które rozgrywa się gry, wynik gry nie jest uzależniony od zręczności grającego, gracz nie ma wpływu na zatrzymanie się bębnów, a uzyskane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza, zaś w grze w karty - gracz nie ma wpływu na wybór kart, które zostaną wyświetlone, nie ma możliwości podglądu kart. Przeprowadzone badanie pozwoliło na ustalenie, że uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli gracza i zawierają się w definicji gier na automatach, określonej w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19.11.2009 o grach hazardowych, a możliwość prowadzenia gier za punkty uzyskane w wyniku wygranej zawiera się w definicji wygranej rzeczowej określonej w art. 2 ust. 4 w/w ustawy.

W dniu 12 września 2013 roku Naczelnik Urzędu Celnego w Ł. udzielił upoważnienia do kontroli sklepu (...) , Baru Gastronomicznego w W. przy ul. (...).

Tego samego dnia funkcjonariusze celni udali się do wskazanego baru, gdzie ujawnili urządzenia do gry (...) M. (...) o numerze (...) oraz (...) M. C. o numerze (...). Na miejscu funkcjonariusze celni przeprowadzili eksperymenty i ustalili, że poddane kontroli urządzenia do gier są automatami w rozumieniu art. 2 ust 3 UGH. Stwierdzili, że oba automaty są urządzeniami elektronicznymi, są wyposażone w akceptor banknotów, wyrzutnik monet oraz kuwetę wysypową. Realizują wypłaty środków pieniężnych, a gry na nich zainstalowane zwierają elementy losowości.

W trakcie przeszukania pomieszczeń D. J. ujawniono, że obydwa automaty zostały umieszczone w lokalu na podstawie umowy dzierżawy powierzchni zawartej pomiędzy D. J. a (...) sp. z o.o. w W., w której imieniu działał T. Ł..

W trakcie postępowania przygotowawczego zwrócono się do Laboratorium (...) Izby Celnej w B. o opinię o automatach. Ustalono, że automat (...) M. C. o nr PL (...) jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty elektroniczne i pieniężne pochodzące z punktów kredytowych uzyskanych w wyniku rozgrywania gier za punkty pochodzące z zakredytowania kwotą pieniężną. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił więc, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

W trakcie postępowania przygotowawczego biegły zbadał także automat (...) M. (...) o nr (...). Ustalono, że automat jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty elektroniczne i pieniężne, realizuje wygrane pieniężne w chwili rezygnacji grającego. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił więc, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

W dniu 17 października 2013 roku Naczelnik Urzędu Celnego w Ł. udzielił upoważnienia do kontroli przedsiębiorstwa PHU (...) prowadzącej działalność gospodarczą w Ł., AL. (...).

Tego samego dnia funkcjonariusze celni udali się do wskazanego lokalu, gdzie ujawnili urządzenia do gry (...) M. nr (...), (...) M. (...) o nr H. (...), (...) M. F. o nr H. (...). Na miejscu funkcjonariusze celni przeprowadzili eksperymenty i ustalili, że poddane kontroli urządzenia do gier są automatami w rozumieniu art. 2 ust 3 UGH. Stwierdzili, że automaty są urządzeniami elektronicznymi, realizują wypłaty środków pieniężnych (wypłacają monety w zamian za wygrane punkty kredytowe), a gry na nich zainstalowane zwierają elementy losowości, gdyż trafienie na nich układu wygrywającego zależy wyłącznie od oprogramowania urządzenia do gier.

W trakcie przeszukania pomieszczeń PHU (...) ujawniono, że automaty zostały umieszczone w lokalu na podstawie umowy dzierżawy powierzchni zawartej pomiędzy PHU (...) a (...) sp. z o.o. w W. reprezentowaną przez T. Ł..

W trakcie postępowania przygotowawczego zwrócono się do Laboratorium (...) Izby Celnej w B. o opinię o automatach. Ustalono, że automat (...) M. F. o nr H. (...) jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty elektroniczne i pieniężne, pochodzące z punktów kredytowych uzyskanych w wyniku rozgrywania gier za punkty pochodzące z zakredytowania kwotą pieniężną. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

Odnośnie automatu (...) M. (...) o nr H. (...) ustalono, że urządzenie jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty elektroniczne i pieniężne, pochodzące z punktów kredytowych uzyskanych w wyniku rozgrywania gier za punkty pochodzące z zakredytowania kwotą pieniężną. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

Odnośnie automatu (...) M. o nr (...) ustalono, że urządzenie jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty elektroniczne i pieniężne, pochodzące z punktów kredytowych uzyskanych w wyniku rozgrywania gier za punkty pochodzące z zakredytowania kwotą pieniężną. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

W dniu 25 listopada 2013 roku Naczelnik Urzędu Celnego w Ł. udzielił upoważnienia do kontroli przedsiębiorstwa (...) prowadzącego działalność jako PHU na ul. (...) w C..

Tego samego dnia funkcjonariusze celni udali się do wskazanego lokalu, gdzie ujawnili urządzenia do gry (...) M. o nr (...), (...) H. M. F. o nr H. (...), (...) M. o nr (...) i (...) o nr (...) .

Na miejscu funkcjonariusze celni przeprowadzili eksperymenty i ustalili, że poddane kontroli urządzenia do gier są automatami w rozumieniu art. 2 ust 3 UGH. Stwierdzili, że automaty są urządzeniami elektronicznymi, realizują wypłaty środków pieniężnych ( wypłacają monety w zamian za wygrane punkty kredytowe), a gry na nich zainstalowane zwierają elementy losowości, gdyż trafienie na nich układu wygrywającego zależy wyłącznie od oprogramowania urządzenia do gier.

W trakcie przeszukania pomieszczeń M. S. (1) ujawniono, że automaty zostały umieszczone w lokalu na podstawie dwóch umów: z dnia 1.10.2013 roku zawartej pomiędzy (...) sp. z o.o. w W. (dotyczyło to automatów o nr (...) i (...)) oraz z dnia 2.08.2013 roku zawartej pomiędzy (...) sp. z o.o. w W. (co do pozostałych automatów). W trakcie postepowania przygotowawczego zwrócono się do obydw spółek, które wskazały, że umowę z dnia 02.08.2013 roku w imieniu spółki (...) sp. z o.o. w W. zawarł T. Ł., zaś umowę z dnia 01.10.2013 roku zawarł w imieniu spółki (...) sp. z o.o. w W. prezes zarządu M. W..

W trakcie postępowania przygotowawczego zwrócono się do Laboratorium (...) Izby Celnej w B. o opinię o automatach. Ustalono, że automat (...) M. o nr (...) to urządzenie elektroniczne. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty pieniężne punktów kredytowych uzyskanych np. z punktów z zakredytowania automatu, punktów uzyskanych w wyniku rozgrywania gier. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

Co do urządzenia (...) M. o nr (...) ustalono, że jest to urządzenie elektroniczne. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty pieniężne punktów kredytowych uzyskanych np. z punktów z zakredytowania automatu, punktów uzyskanych w wyniku rozgrywania gier. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

Odnośnie automatu (...) H. M. o nr H. (...) ustalono, że urządzenie jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty pieniężne punktów kredytowych uzyskanych np. z punktów z zakredytowania automatu, punktów uzyskanych w wyniku rozgrywania gier. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

Odnośnie automatu (...) o nr (...) ustalono, że urządzenie jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet (niesprawny) służące do wykupienia punktów kredytowych za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty pieniężne w bazie danych punktów kredytowych uzyskanych np. z punktów z zakredytowania automatu, punktów uzyskanych w wyniku rozgrywania gier. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

W dniu 18.03.2014 roku Naczelnik Urzędu Celnego w Ł. udzielił upoważnienia do kontroli Sklepu (...), B. gastronomicznego na ul. (...) w W..

Tego samego dnia funkcjonariusze celni udali się do wskazanego lokalu, gdzie ujawnili urządzenia do gry (...) M. (...) o nr H. (...) oraz (...) M. (...) o nr (...) .

Na miejscu funkcjonariusze celni przeprowadzili eksperymenty i ustalili, że poddane kontroli urządzenia do gier są automatami w rozumieniu art. 2 ust 3 UGH. Stwierdzili, że automaty są urządzeniami elektronicznymi, realizują wypłaty środków pieniężnych (wypłacają monety w zamian za wygrane punkty kredytowe), a gry na nich zainstalowane zwierają elementy losowości, gdyż trafienie na nich układu wygrywającego zależy wyłącznie od oprogramowania urządzenia do gier.

W trakcie przeszukania pomieszczeń D. J. ujawniono, że automaty zostały umieszczone w lokalu na podstawie umowy dzierżawy powierzchni z dnia 03.02.2014 roku zawartej pomiędzy D. J. a (...) sp. z o.o. w W., przy czym z umowy wynikało, że w imieniu (...) sp. z o.o działał jej prezes zarządu M. W., jednakże umowa nie zawierała podpisu zleceniodawcy. Z listy aktualizacji urządzeń do umowy dzierżawy wynikało, że umowa dotyczyła urządzenia o nr (...), zaś urządzenie o nr H. (...) zostało umieszczone w lokalu wcześniej bowiem już w dniu 12.09.2013 roku na podstawie zawartej z H. (...) Polska z dnia 12.09.2013 roku.

W trakcie postępowania przygotowawczego zwrócono się do Laboratorium (...) Izby Celnej w B. o opinię o automatach. Ustalono, że automat (...) M. (...) o nr 0250 jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów (niedziałający) i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej, polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty pieniężne punktów kredytowych uzyskanych np. z punktów z zakredytowania automatu, punktów uzyskanych w wyniku rozgrywania gier. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

Odnośnie urządzenia (...) M. (...) o nr (...) ustalono, że urządzenie to jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej, polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty pieniężne punktów kredytowych uzyskanych np. z punktów z zakredytowania automatu, punktów uzyskanych w wyniku rozgrywania gier. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie następujących dowodów:

1. upoważnienia do wykonywania kontroli baru (...) w G. z dniu 22.07.2013 roku k. 2,

2. protokołu kontroli baru (...) w G. w dniu 22.07.2013 roku k. 4-10,

3. zdjęć automatu (...) H. (...) k. 11,

4. zdjęć automatu ZRĘCZNY M. k. 15,

5. zdjęć eksperymentu na automacie (...) H. (...) k. 19,

6. oględzin oraz eksperymentu na automacie ZRĘCZNY M. k. 23,

7. zdjęć automatów (...) H. (...) oraz ZRĘCZNY M. k. 28-34,

8. protokołu przeszukania baru (...) k. 35-37,

9. opinii dot. Automatu ZRĘCZNY M. k. 38,

10. umowy dzierżawy powierzchni k. 39-40, 41,

11. pokwitowania k. 42-43,

12. pisma z H. (...) informującego, kto w imieniu spółki podpisał umowę k. 57,

13. protokołu oględzin automatu (...) H. (...) k. 61,

14. protokołu komisyjnego otwarcia automatu (...) H. (...) k. 62,

15. protokołu komisyjnego otwarcia automatu ZRĘCZNY M. k. 63,

16. protokołu oględzin automatu ZRĘCZNY M. k. 65,

17. pokwitowanie odbioru gotówki k. 69-71,

18. zdjęć aparatu (...) H. (...) k. 73-79,

19. oględzin wewnętrznych automatu ZRĘCZNY M. k. 81,

20. opinii dot. automatu ZRĘCZNY M. k. 88-91, 106-110,

21. opinii dot. automatu (...) H. (...) k. 92-95, 101-105,

22. upoważnienia do dokonania kontroli w sklepie (...) w W. w dniu 12.09.2013 roku k. 138,

23. protokołu kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych w sklepie (...) w W. k. 140-147, 148-158,

24. zdjęć automatów (...) M. (...) i (...) M. (...) k. 162,

25. pokwitowań k. 166-172,

26. protokołu przeszukania pomieszczeń należących do D. J. k. 173-176,

27. protokołów dokonania komisyjnego otwarcia automatów k. 193-194,

28. (...) z KRS dot. (...) sp. Z o.o. k. 217-219,

29. opinii dot. automatu do gier (...) M. (...) k. 323-328,

30. opinii dot. Automatu (...) M. III k. 329-333,

31. informacji z (...) sp. Z o.o. dot. osoby która podpisała umowę dzierżawy powierzchni z dnia 09.08.2013 roku wraz z kopią umowy k. 345-347,

32. upoważnienia do wykonania kontroli w PHU (...) w Ł. z dnia 17.10.2013 roku k. 353,

33. protokołu kontroli PHU (...) w Ł. z dnia 17.10.2013 roku k. 355-369,

34. zdjęć zajętych automatów k. 373,

35. protokołu przeszukania PHU (...) w Ł. k. 377-379,

36. umowy dzierżawy powierzchni k. 380,

37. pokwitowań k. 385-390,

38. protokołu komisyjnego otwarcia automatu k. 403-405,

39. pokwitowania k. 406-412,

40. zdjęć z oględzin wewnętrznych automatu (...) M. (...) k. 413,

41. protokołu oględzin automatu do gier (...) M. k. 416-418,

42. protokołu oględzin automatu P. (...) III k. 421-423,

43. protokołu zdawczo – odbiorczego k. 426,

44. informacji z (...) sp. z o.o. odnośnie osoby która podpisała umowę dzierżawy powierzchni z dnia 01.09.2013 roku k. 428,

45. opinii dot. automatu do gry (...) M. (...) o nr H. (...) k. 438-442,

46. opinii dot. automatu do gry (...) M. (...) o nr H. (...) k. 443-447,

47. opinii dot. automatu do gry (...) M. o nr (...) k. 450-454,

48. upoważnienia do dokonania kontroli u M. S. (1) w lokalu na ul. (...) w C. w dniu 25.11.2013 roku k. 698,

49. protokołu kontroli w lokalu M. S. (1) k. 700-714,

50. zdjęć automatu k. 718,

51. protokołu zatrzymania automatów z lokalu M. S. (1) k. 722-724,

52. pokwitowań k. 725-728,

53. protokołu przeszukania k. 729-731,

54. listy aktualizacji urządzeń do umowy dzierżawy powierzchni k. 732-734,

55. protokołu oględzin automatu (...) M. o nr (...) k. 753-759,

56. protokołu oględzin automatu (...) M. o nr (...) k. 762-770,

57. protokołu oględzin automatu (...) o nr (...) k. 773-784,

58. protokołu oględzin automatu (...) H. (...) o nr (...) k. 787-798,

59. protokołu dokonania komisyjnego otwarcia automatu oraz pokwitowań k. 801-817,

60. pisma z H. (...) sp. z o.o informującego, kto podpisał w imieniu spółki umowę dzierżawy powierzchni z dnia 02.08.2013 roku k. 822,

61. pisma z (...) informującego, kto w imieniu spółki podpisał umowę dzierżawy powierzchni z dnia 01.10.2013 roku k. 823,

62. opinii dot. automatu do gry (...) M. o nr (...) k. 825-829,

63. opinii dot. automatu do gry (...) M. o nr (...) k. 830-834,

64. opinii dot. automatu do gry (...) M. o nr H. (...) k. 835-839,

65. opinii dot. automatu do gry (...) o nr (...) k. 843-847,

66. kopii umowy podnajmu powierzchni zawartej przez W. K. z E. M. (1) i dzierżawy urządzenia zawartej pomiędzy W. K. a K. T. k. 852-855,

67. kopii umów dzierżawy powierzchni w lokalu M. S. (1) k. 1271-1276,

68. kopii umów dzierżawy powierzchni w lokalu M. S. (1) k. 1318-1322,

69. pisma z (...) sp. z o.o. informującego, że urządzenia (...) o nr H. (...) i (...) o nr (...) zostały umieszczone w lokalu M. S. (1) na podstawie umowy dzierżawy podpisanej w imieniu spółki przez T. Ł. na podstawie upoważnienia udzielonego przez M. W. k. 1340-1345,

70. pisma z (...) sp. z o.o. informującego, że urządzenia (...) o nr (...) i (...) zostały umieszczone w lokalu M. S. (1) na podstawie umowy dzierżawy podpisanej w imieniu spółki przez M. W. k. 1346-1349,

71. pisma z (...) sp. z o.o. informującego, kto w imieniu spółki zawarł umowy dzierżawy powierzchni z E. M. (2), D. J., M. K. k. 1352-1353,

72. upoważnienia do kontroli w barze (...) z dnia 18.03.2014 roku k. 1419,

73. protokołu kontroli w barze (...) z dnia 18.03.2014 roku k. 1421-1432, 1436,

74. protokołu zajęcia przedmiotów k. 1440-1445,

75. protokołu przeszukania baru w W. ul. (...) k. 1446-1448,

76. umowy dzierżawy zawartej pomiędzy D. J., a (...) sp. z o.o. w W. k. 1449-1453,

77. protokołu dokonania komisyjnego otwarcia automatów k. 1479-1482,

78. protokołu oględzin automatów k. 1483-1487, 1490,

79. opinii dot. automatu (...) M. (...) nr H. (...) k. 1797-1800, 1801,

80. jak to zaliczyłem opinii dot. automatu (...) M. (...) o nr (...) k. 1802-1807,

81. zeznań świadków:

a. M. S. (2) k. 3034, 1474,

b. M. R. k. 3031-2, 111-112, 437, 1471-1472,

c. M. S. (3) k. 3034, 1415-1416,

d. K. Ś. (1) k. 3032 odw, 115, 334, 434, 840,

e. M. T. k. 3034, 1414, 1475,

f. J. B. k. 3032-3033, 335-336, 1358,

g. K. K. k. 3032, 113-114, 1359, 1360-1361,

h. T. K. k. 3034, 456, 1355, 1356, 1473,

i. S. M. k. 3033-3034, 1837,

j. P. K. k. 3032, 47,

k. K. W. k. 3033, 177-178,

l. D. J. k. 3033, 181-182, 1454-1456,

m. E. M. (1) k. 3064, 44-45,

n. W. N. k. 3088, 381-382,

o. G. S. k. 3034-3035, 1489,

p. S. W. k. 3063-3064, 1920-1921.

M. W. będąc prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się w tut. Sądzie. Wobec jego niestawiennictwa Sąd, na podstawie art. 389 § 1 kpk, ujawnił wyjaśnienia oskarżonego złożone w trakcie postępowania przygotowawczego z k. 1892-1893. Słuchany wtedy oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz odmówił składania wyjaśnień w sprawie.

Na żądanie oskarżonego ujawniono także jego wyjaśnienia złożone przed Sądem Rejonowym w Ostródzie w sprawie o sygn. akt II K (...) (k. 2946 – 2948). Składając wyjaśnienia w tej sprawie M. W. nie przyznał się do winy i wskazał, że ustawa o grach hazardowych była ustawą wadliwą gdyż jej przepisów nie notyfikowano Komisji Europejskiej, zaś jej przepisy, w szczególności art. 14 i art. 6 były uznawane za przepisy techniczne. Stanowisko takie prezentował W. P. w piśmie skierowanym do J. R. i zostało potwierdzone w wyroku (...) z 2012 roku w sprawie F.. W związku z tym sądy powszechne na terenie kraju umarzały postępowania albo wydawały wyroki uniewinniające oraz od 2012 roku przedstawiciele urzędów celnych i prokuratury umarzali postepowania powołując się na wyrok (...). Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w sprawie o sygn. akt II KK (...). Na przestrzeni 15 lat także specjaliści z dziedziny prawa wydawali opinie prawne, w których zajmowali analogiczne stanowisko, iż nie można stosować przepisów nienotyfikowanych Komisji Europejskiej. Od początku prowadzonej działalności zarządzana przez oskarżonego Spółka uiszczała podatki i urząd skarbowy nie kwestionował źródła przychodu. Także Ministerstwo Finansów w interpretacji indywidulanej wskazywało, że z racji prowadzonej działalności spółka musi uiszczać podatek VAT. Działalność związaną z urządzaniem gier M. W. zakończył z dniem 30.06.2016 roku, czyli po zakończeniu okresu przejściowego o jakim była mowa w nowelizacji ustawy z czerwca 2015 roku. Jeżeli chodzi o wyrok Sądu Najwyższego z 2017 roku, gdzie wskazano, że art. 6 ustawy o grach hazardowych nie jest przepisem technicznym – to oskarżony nie był zapoznany z taką interpretacją ustawy przed styczniem 2017 roku.

T. Ł. będąc prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się w tut. Sądzie. Wobec jego niestawiennictwa Sąd, na podstawie art. 389 § 1 kpk, ujawnił wyjaśnienia oskarżonego złożone w trakcie postępowania przygotowawczego z k. 1869-1870. Słuchany wtedy oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynu oraz odmówił składania wyjaśnień w sprawie.

Na żądanie oskarżonego ujawniono także jego wyjaśnienia złożone przed Sądem Rejonowym w Krośnie w sprawie o sygn. akt II K (...) (k. 2894– 2895). Składając wyjaśnienia w tej sprawie nie przyznał się do winy i wyjaśnił, iż w spółce (...) rozpoczął pracę w marcu 2013 r. na stanowisku specjalisty ds. administracyjnych i do jego zadań należało miedzy innymi w oparciu o posiadane pełnomocnictwo udzielone przez prezesa zarządu zawieranie w umów dzierżawy powierzchni, umów serwisowych, o współpracy. W pozostałym zakresie złożył wyjaśnienia zbliżone do wyjaśnień M. W.. Stwierdził, iż Sąd Najwyższy i autorytety prawne wskazywali, iż nie można stosować przepisów ustawy o (...) które nie zostały notyfikowane, a ich techniczny charakter nie budził wątpliwości. Podał, iż w stosunku do jego osoby większość postępowań zakończyło się umorzeniami, bądź wyrokami uniewinniającymi.

W. K. nie stawił się w tut. Sądzie i w związku z tym Sąd, na podstawie art. 389 § 1 kpk, ujawnił wyjaśnienia oskarżonego złożone w trakcie postępowania przygotowawczego z k. 11856-1857 oraz przed tut. Sądem k. 2738. Słuchany wtedy oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że urządzenie zatrzymane w barze (...) w G. nie jest automatem hazardowym, ale urządzeniem o charakterze zręcznościowym, które nie realizuje wygranych pieniężnych ani rzeczowych. Urządzenie zostało przebadane przez biegłego sądowego i dlatego oskarżony stał na stanowisku, że nie było ono automatem do gier hazardowych. Oskarżony podkreślał, że zna przepisy ustawy o grach hazardowych i od tego jest biegły sądowy aby decydować, czy urządzenie jest czy nie automatem do gier hazardowych. Przyznał, że nie zwracał się do Ministra Finansów o rozstrzygniecie, czy urządzenie jest automatem do gier hazardowych. Urządzenie te wydzierżawił od K. T., zaś on sam zadecydował, gdzie umieścić urządzenie.

K. T. będąc słuchany w charakterze oskarżonego przed tut. Sądem w zakresie stawianego mu zarzutu nie przyznał się do winy. Wyjaśnił, że był właścicielem automatu Zręczny M., który to automat wydzierżawił W. K.. Nie wiedział w jakim miejscu W. K. ustawi to urządzenie. Automat Zręczny M., którego dotyczył zarzut stawiany oskarżonemu był według jego słów, automatem zręcznościowo- zabawowym, na dowód czego miał stosowną dokumentację w postaci opinii firmy (...) z L.. Z opinii tej wynikało, iż automat ten służył do zabawy, a nie do hazardu. Przyznał, że nie zwracał się do Ministra Finansów o opinię.

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Zdaniem Sądu wyjaśnienia złożone przez oskarżonych M. W., T. Ł., W. K. i K. T. w których kwestionują swoją odpowiedzialność karną w zakresie zarzucanych im czynów w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie zasługują na uwzględnienie, a zebrane dowody pozwoliły na przypisanie im winy w tym zakresie.

Co do czynów zarzucanych oskarżonym M. W., T. Ł., W. K. i K. T. w ocenie Sądu, ustalony stan faktyczny w zasadniczych kwestiach nie był kwestionowany. Co prawda odnośnie czynów zarzucanych W. K. i K. T. podlega ocenie opinia biegłego na którą powoływali się obaj oskarżeni i ocena charakteru zabezpieczonego urządzenia jako służącego według nich jedynie do gier zręcznościowo-zabawowych i jako takiego nie podlegającego (...), to powyższe zostanie omówione poniżej.

Podczas kontroli 22.07.2013 roku w barze (...) w G. zastano urządzenie Zręczny M. o nr OL- (...) umieszczone w barze na podstawie umowy podnajmu powierzchni lokalu zawartej przez E. M. (1) z W. K., prowadzącym działalność gospodarczą jako PHU (...) ul. (...) E.. W. K. wydzierżawił zaś automat Zręczny M. o nr OL- (...) na podstawie umowy zawartej z K. T.. Na miejscu zabezpieczono opinię techniczną nr 114/12 dotyczącą tegoż automatu sporządzoną przez rzeczoznawcę inż. Z. S., biegłego sądowego Sądu Okręgowego w Lublinie. Powyższa opinia techniczna nr 114/12 gry zabawowo – zręcznościowej Zręczny M. o nr seryjnym OL- (...) sporządzona została w dniu 09.10.2012 roku na zlecenie K. T. (k. 38-38d ). Opinię tę sporządził rzeczoznawca mgr inż. Z. S., przedstawiający się jako rzeczoznawca Stowarzyszenia (...) w zakresie automaty do gier, z listy Inspekcji Handlowej w L., zarejestrowany w Izbie Rzeczoznawców w L., z listy biegłych skarbowych w zakresie szacowania wartości. Jak wynika z opinii dotyczyła ona opisu gry zręcznościowej, cech i zasady działania w nawiązaniu do ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych. W konkluzji opinii inż. Z. S. wskazał, że urządzenie Zręczny M. jest urządzeniem mechaniczno – elektronicznym, w którym zainstalowano program rozrywkowej gry komputerowej o charakterze zręcznościowym. Nie można na nim uzyskać żadnych wymiernych wygranych pieniężnych lub rzeczowych określonych również z art. 2 ust. 4 UGH. Tym samym nie można na niej prowadzić gry na automacie w rozumieniu ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych. Jak wskazał biegły, w badanym urządzeniu komputerowym brak jest funkcji lub mechanizmów do wydawania wygranych rzeczowych jak również nie stwierdzono cech i rozwiązań technicznych określonych w art. 2 UGH. Biegły zaznaczył zarazem, że wnioski końcowe nie dotyczą urządzeń i programów, w których dokonano bez wiedzy i zgody autora opracowania zmian niezgodnych z opisem i cechami określonymi w opinii.

Oczywiste jest, że opinia z k. 38-38d akt sprawy stoi w sprzeczności z treścią opinii sporządzonej na potrzeby postępowania w tej sprawie z k. 88-91, 106-110. Biegły Izby Celnej w B. jak podano powyżej w sposób kompleksowy zbadał urządzenie, ustalił, że na urządzeniu dostępna jest nie jedna gra, ale 9 gier bębnowych oraz jedna gra karciana. Wskazał, jakie cechy tego urządzenia świadczą o tym, że spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i 4 UGH.

W ocenie Sądu, jak już wskazywano, brak jest podstawy do kwestionowania prawidłowości opinii sporządzonej na potrzeby postepowania przygotowawczego w niniejszej sprawie zwłaszcza, że wnioski z opinii pokrywają się z ustaleniami funkcjonariuszy celnych dokonujących kontroli w barze (...).

Jak wynika z protokołu kontroli k. 4-10 przeprowadzony na miejscu eksperyment rzeczywistej gry na urządzeniu Zręczny M. o nr OL- (...) wykazał, iż jest to urządzenie elektroniczne, gra na nim organizowana jest w celach komercyjnych o czym świadczy akceptor banknotów, jak i fakt, że rozpoczęcie gier może nastąpić po wcześniejszym zakredytowaniu urządzenia punktami kredytowymi uzyskanymi w zmian za środki pieniężne, dostęp do lokalu i możliwość gry ma nieograniczona liczba osób, gra na urządzeniu ma charakter losowy.

W tym zakresie świadkowie K. K., M. R. i K. Ś. (2) potwierdzili powyższe ustalenia.

W trakcie postępowania w niniejszej sprawie nikt nie kwestionował rzetelności powyższej opinii biegłego Izby Celnej w B. i zasadności wniosków wynikających z opinii biegłego. Sąd także stanął na stanowisku, że brak jest jakichkolwiek przesłanek, aby kwestionować rzetelność albo fachowość sporządzonej opinii.

W ocenie Sądu porównanie obu opinii wskazuje, że opinia inż. Z. S. jest lakoniczna, oraz wskazuje, że kiedy inż. S. sporządzał opinię w urządzeniu była zamontowana tylko jedna gra, przy czym sporządzający opinię nie wskazuje nawet na nazwę gry zamontowanej na urządzeniu w 2012 roku. Dlatego należy stwierdzić, że po sporządzeniu opinii doszło do modyfikacji automatu, w którym zamontowano dodatkowe gry.

Tak więc opinia Z. S. dotyczy jakby innego urządzenia niż te którego zastano podczas kontroli, a działanie oskarżonych W. K. i K. T. w tej mierze i powoływanie się na opinię inż. Z. S. było Zdaniem Sądu świadomym wykorzystaniem opinii która w istocie dotyczyła już innego urządzenia w zakresie oprogramowania i możliwości technicznych. W tej mierze podkreślić należy to co podniósł sam Z. S., iż jego wnioski końcowe nie dotyczą urządzeń i programów, w których dokonano bez wiedzy i zgody autora opracowania zmian niezgodnych z opisem i cechami określonymi w opinii. Tak więc nie kwestionując opinii inż. Z. S. stwierdzić należy, iż nie dotyczyła ona już urządzenia Zręczny M. o nr OL- (...) w stanie w jakim było w momencie kontroli 22.07.2013 roku w barze (...) w G.. Tak więc powoływanie się przez oskarżonych na treść opinii inż. Z. S. należy uznać za bezprzedmiotowej i nie zwalnia ich od odpowiedzialności karnej, a ocen prawna ich czynów podniesiona będzie jeszcze poniżej.

W pozostałym zakresie nikt z oskarżonych nie kwestionował ustaleń dokonywanych przez funkcjonariuszy celnych, którzy na polecenie naczelnika Urzędu Celnego w Ł. przeprowadzali kontrole, w trakcie których wchodzili do wytypowanych lokali, gdzie odnajdywali sprawne urządzenia. W trakcie przeprowadzanych eksperymentów uznawali, że zatrzymywane urządzenia stanowią automaty do gier hazardowych, co w późniejszym okresie, w trakcie postępowania przygotowawczego, było przedmiotem badania i opiniowania przez biegłego. Biegły w trakcie badań sprawdzał działanie automatów, reguły gier na nich zamontowanych i wskazywał, dlaczego stoi na stanowisku, że automaty spełniają wymogi automatów do gier hazardowych.

W barze (...) w G. w trakcie kontroli w dniu 22.07.2013 roku ujawniono urządzenie (...) H. M. F. o nr (...) 6400 (por. treść upoważnienia do wykonywania kontroli baru (...) w G. z dniu 22.07.2013 roku k. 2, protokołu kontroli baru (...) w G. w dniu 22.07.2013 roku k. 4-10, zdjęć automatu (...) H. (...) k. 11, zdjęć eksperymentu na automacie (...) H. (...) k. 19, zdjęć automatów (...) H. (...) oraz ZRĘCZNY M. k. 28-34, protokołu przeszukania baru (...) k. 35-37, umowy dzierżawy powierzchni k. 39-40, 41, pokwitowania k. 42-43, pisma z H. (...) informującego, kto w imieniu spółki podpisał umowę k. 57, protokołu oględzin automatu (...) H. (...) k. 61, protokołu komisyjnego otwarcia automatu (...) H. (...) k. 62, pokwitowanie odbioru gotówki k. 69-71, zeznań E. M. (1), K. Ś. (1), K. K., M. R. i P. K.). Jak wynika z treści opinii dot. automatu (...) H. (...) o nr OL (...) k. 92-95, 101-105, urządzenie to jest urządzeniem elektronicznym, gry udostępnione na automacie mają charakter komercyjny, ponieważ jest on wyposażony w akceptor banknotów służący do wykupienia czasu dostępności gier i punktów za które rozgrywa się gry. Chcąc rozegrać grę niezbędne jest wcześniejsze zakredytowanie. Gry prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Oznacza to, że gry te zawierają się w definicji gier na automatach określonej w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19.11.2009 (...), a możliwość prowadzenia gier za punkty uzyskane w wyniku wygranej zawiera się w definicji wygranej rzeczowej określonej w art. 2 ust. 4 w/w ustawy.

Powyższa opinia, rzetelność jej sporządzenia nie były kwestionowana przez żadna ze stron postępowania karnego.

W trakcie postępowania ustalono, że automat (...) H. (...) o nr (...) 6400 został umieszony w barze (...) na podstawie umowy dzierżawy powierzchni podpisanego przez E. M. (1) ze spółką (...) (por. treść umowy dzierżawy powierzchni k. 39-40, pisma z H. (...) informującego, kto w imieniu spółki podpisał umowę k. 57), z tym, że umowę w imieniu spółki na podstawie udzielonego pełnomocnictwa podpisał T. Ł.. Z dokumentów dotyczących spółki (...) wynika, że prezesem jej zarządu jest M. W. (por. treść informacji z KRS dot. (...) sp. Z o.o. k. 131-133, 217-219).

Po udaniu się funkcjonariuszy celnych w dniu 12.09.2013 roku do sklepu (...) w W. przy ul. (...), ujawniono w nim 2 urządzenia: (...) M. (...) o nr (...) i (...) M. C. o nr PL (...) (por. treść upoważnienia do dokonania kontroli w sklepie (...) w W. w dniu 12.09.2013 roku k. 138, protokołu kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych w sklepie (...) w W. k. 140-147, 148-158, zdjęć automatów (...) M. (...) i (...) M. (...) k. 162, pokwitowań k. 166-172, protokołu przeszukania pomieszczeń należących do D. J. k. 173-176, protokołów dokonania komisyjnego otwarcia automatów k. 193-194, zeznań D. J., J. B., M. T., M. S. (3), K. Ś. (1), K. W.).

Ustalono, że automat (...) M. C. o nr PL (...) jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty elektroniczne i pieniężne pochodzące z punktów kredytowych uzyskanych w wyniku rozgrywania gier za punkty pochodzące z zakredytowania kwotą pieniężną. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił więc, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych (por. treść opinii dot. automatu do gier (...) M. (...) k. 323-328).

W trakcie postępowania przygotowawczego biegły zbadał także automat (...) M. (...) o nr (...). Ustalono, że automat jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty elektroniczne i pieniężne, realizuje wygrane pieniężne w chwili rezygnacji grającego. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił więc, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych (por. treść opinii dot. Automatu (...) M. III k. 329-333).

Rzetelność powyższych opinii, zasadność wniosków wynikających z opinii, nie były kwestionowana przez żadna ze stron postępowania karnego.

W trakcie przeszukania pomieszczeń D. J. ujawniono umowę, na podstawie której wstawiono automaty do lokalu. Jakkolwiek umowa nie zawiera podpisu osoby działającej w imieniu H. (...) Polska (k. 176), to z informacji uzyskanej ze spółki wynika, że umowę tę zawarł w imieniu spółki (...) (por. treść informacji z (...) sp. z o.o. dot. osoby która podpisała umowę dzierżawy powierzchni z dnia 09.08.2013 roku wraz z kopią umowy k. 345-347, pisma z (...) sp. z o.o. informującego, kto w imieniu spółki zawarł umowy dzierżawy powierzchni z E. M. (2), D. J., M. K. k. 1352-1353).

Z dokumentów dotyczących spółki (...) wynika, że prezesem jej zarządu jest M. W. (por. treść informacji z KRS dot. (...) sp. z o.o. k. 217-219, 483-485, 583-585).

Po udaniu się funkcjonariuszy celnych w dniu 17 października 2013 roku do przedsiębiorstwa PHU (...) prowadzącej działalność gospodarczą w Ł., AL. (...) ujawniono w nim 3 urządzenia: (...) M. o nr (...), (...) M. (...) o nr H. (...) i (...) M. F. o nr H. (...) (por. treść upoważnienia do wykonania kontroli w PHU (...) w Ł. z dnia 17.10.2013 roku k. 353, protokołu kontroli PHU (...) w Ł. z dnia 17.10.2013 roku k. 355-369, zdjęć zajętych automatów k. 373, protokołu przeszukania PHU (...) w Ł. k. 377-379, pokwitowań k. 385-390, protokołu komisyjnego otwarcia automatu k. 403-405, pokwitowania k. 406-412, zdjęć z oględzin wewnętrznych automatu (...) M. (...) k. 413, protokołu oględzin automatu do gier (...) M. k. 416-418, protokołu oględzin automatu P. (...) III k. 421-423, protokołu zdawczo – odbiorczego k. 426, oraz zeznań D. N., M. R., K. K., J. B., T. K., K. Ś. (1)).

Ustalono, że automat (...) M. F. o nr H. (...) jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty elektroniczne i pieniężne, pochodzące z punktów kredytowych uzyskanych w wyniku rozgrywania gier za punkty pochodzące z zakredytowania kwotą pieniężną. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych (por. treść opinii dot. automatu do gry (...) M. (...) o nr H. (...) k. 438-442).

Co do automatu (...) M. o nr (...) ustalono, że urządzenie jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty elektroniczne i pieniężne, pochodzące z punktów kredytowych uzyskanych w wyniku rozgrywania gier za punkty pochodzące z zakredytowania kwotą pieniężną. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych (por. treść opinii dot. automatu do gry (...) M. o nr (...) k. 450-454).

W trakcie postępowania w niniejszej sprawie nikt nie kwestionował rzetelności powyższych opinii i zasadności wniosków wynikających z opinii biegłego.

W trakcie przeszukania pomieszczeń znajdujących się w Ł., Al. (...) ujawniono, że automaty do gier zostały umieszczone w pomieszczeniach na podstawie umowy zawartej przez J. W. z przedstawicielem spółki (...) (por. treść umowy dzierżawy powierzchni k. 380), którą w imieniu spółki podpisał T. Ł. (por. treść informacji z (...) sp. Z o.o. odnośnie osoby która podpisała umowę dzierżawy powierzchni z dnia 01.09.2013 roku k. 428).

Z dokumentów dotyczących spółki (...) wynika, że prezesem jej zarządu jest M. W. (por. treść informacji z KRS dot. (...) sp. z o.o. k. 483-485).

Po udaniu się funkcjonariuszy celnych w dniu 25.11.2013 roku do lokalu M. S. (1) prowadzącego działalność gospodarczą w C. przy ul. (...), funkcjonariusze ujawnili w lokalu (...) urządzenia : (...) H. M. F. o nr (...), (...) o nr (...), (...) M. o nr (...) i (...) M. o nr (...) (por. treść upoważnienia do dokonania kontroli u M. S. (1) w lokalu na ul. (...) w C. w dniu 25.11.2013 roku k. 698, protokołu kontroli w lokalu M. S. (1) k. 700-714, zdjęć automatu k. 718, protokołu zatrzymania automatów z lokalu M. S. (1) k. 722-724, pokwitowań k. 725-728, protokołu przeszukania k. 729-731, protokołu oględzin automatu (...) M. o nr (...) k. 753-759, protokołu oględzin automatu (...) M. o nr (...) k. 762-770, protokołu oględzin automatu (...) o nr (...) k. 773-784, protokołu oględzin automatu (...) H. (...) o nr (...) k. 787-798, protokołu dokonania komisyjnego otwarcia automatu oraz pokwitowań k. 801-817, zeznań M. R. K. Ś. (1), T. K., K. K., S. M.).

W trakcie postepowania przygotowawczego zasięgnięto opinii o zabezpieczonych automatach.

Ustalono, że automat (...) M. o nr (...) to urządzenie elektroniczne. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty pieniężne punktów kredytowych uzyskanych np. z punktów z zakredytowania automatu, punktów uzyskanych w wyniku rozgrywania gier. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych (por. treść opinii dot. automatu do gry (...) M. o nr (...) k. 825-829).

Okazało się, że urządzenie (...) M. o nr (...) jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów i monet służące do wykupienia punktów kredytowych za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty pieniężne punktów kredytowych uzyskanych np. z punktów z zakredytowania automatu, punktów uzyskanych w wyniku rozgrywania gier. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych (por. treść opinii dot. automatu do gry (...) M. o nr (...) k. 830-834).

W trakcie postępowania w niniejszej sprawie nikt nie kwestionował rzetelności powyższych opinii i zasadności wniosków wynikających z opinii biegłego.

W trakcie przeszukania pomieszczeń należących do M. S. (1) ujawniono dokumenty w postaci listy aktualizacji urządzeń do umowy dzierżawy powierzchni k. 732-734, z których wynika, że ww. urządzenia umieszczono w lokalu na podstawie dwóch umów, jednej z dnia 02.08.2013 roku podpisanej ze spółką (...) i kolejnej z dnia 01.10.2013 roku podpisanej ze spółką (...). Dokumenty powyższe wypełnione są niechlujnie i nie wiadomo, których dokładnie urządzeń dotyczą, gdyż wynika z nich , że na podstawie ww. umów umieszczano urządzenia o nr (...) i (...). Z pisma z H. (...) sp. Z o.o wynika, że w imieniu spółki (...) umowę dzierżawy powierzchni z dnia 02.08.2013 roku podpisał T. Ł. na podstawie upoważnienia prezesa zarządu M. W. (k. 822), zaś z pisma z (...) wynika, że w imieniu spółki podpisał umowę dzierżawy powierzchni z dnia 01.10.2013 roku prezes zarządu – M. W. (k. 823).

W trakcie dalszego postępowania przygotowawczego, z kopii pisma nadesłanych przez spółkę (...) wynikało, że umowa z dnia 01.12.2013 roku zawarta przez spółkę z M. S. (1) dotyczyła dwóch urządzeń o numerach (...) i (...) (por. treść kopii umów dzierżawy powierzchni w lokalu M. S. (1) k. 1318-1322). Z kopii umów dzierżawy powierzchni w lokalu M. S. (1) k. 1271-1276 wynika zaś, że na podstawie umowy z dnia 02.08.2013 roku zawartej z H. (...) Polska w lokalu M. S. (1) umieszczono urządzenia o nr (...), (...) i (...).

Dopiero na podstawie pisma z (...) sp. z o.o. z k. 1340-1345 ustalono, że urządzenia (...) o nr H. (...) i (...) o nr (...) zostały umieszczone w lokalu M. S. (1) na podstawie umowy dzierżawy podpisanej w imieniu spółki przez T. Ł., na podstawie upoważnienia udzielonego przez M. W. , zaś na podstawie pisma z (...) sp. z o.o. z k. 1346-1349 ustalono, że urządzenia (...) o nr (...) i (...) zostały umieszczone w lokalu M. S. (1) na podstawie umowy dzierżawy podpisanej w imieniu spółki przez M. W..

M. W. jest przy tym prezesem zarządu w obydwu spółkach (por. treść informacji z KRS dot. (...) sp. Z o.o. w W. k. 893-895, 1370-1372, k. 1381-1383, 1520-1522, informacji z KRS dot. (...) sp. Z o.o. w W. k. 893-895, 1078-1080, 1392-1394, 1622-1664).

W dniu 18.03.2014 roku funkcjonariusze celni ponownie udali się do lokalu D. J. , gdzie ujawnili 2 rządzenia do gry: (...) M. (...) o nr H. (...) i (...) M. (...) o nr (...) (por. treść upoważnienia do kontroli w barze (...) z dnia 18.03.2014 roku k. 1419, protokołu kontroli w barze (...) z dnia 18.03.2014 roku k. 1421-1432, 1436, protokołu zajęcia przedmiotów k. 1440-1445, protokołu przeszukania baru w W. ul. (...) k. 1446-1448, protokołu dokonania komisyjnego otwarcia automatów k. 1479-1482, protokołu oględzin automatów k. 1483-1487, 1490 oraz zeznań M. R., M. T., T. K., M. S. (2), (...), D. J.).

Z opinii sporządzonej w postępowaniu przygotowawczym wynika, że automat (...) M. (...) o nr 0250 jest urządzeniem elektronicznym. Udostępnione na automacie gry mają charakter komercyjny, gdyż jest on wyposażony w akceptory banknotów (niedziałający) i monet służące do wykupienia punktów kredytowych, za które rozgrywa się gry. Dodatkowo automat wyposażony jest w hopper, czyli wyrzutnik monet, który wypłaca bezpośrednio graczowi wygrane pieniężne. Automat umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej, polegającej na prowadzeniu nowych gier poprzez wykorzystanie wygranych punktów w poprzednich grach. Automat rejestruje wypłaty pieniężne punktów kredytowych uzyskanych np. z punktów z zakredytowania automatu, punktów uzyskanych w wyniku rozgrywania gier. Prowadzone na automacie gry mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli i zręczności gracza. Biegły ustalił, że automat spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 4 UGH czyli, że jest automatem do gier hazardowych (por. treść opinii dot. automatu (...) M. (...) nr H. (...) k. 1797-1800, 1801).

W trakcie postępowania w niniejszej sprawie nikt nie kwestionował rzetelności powyższych opinii i zasadności wniosków biegłego. Sąd także stanął na stanowisku, że brak jest jakichkolwiek przesłanek, aby kwestionować rzetelność albo fachowość sporządzonych opinii.

W trakcie przeszukania pomieszczeń D. J. zabezpieczono umowę dzierżawy zawartą pomiędzy D. J. a (...) sp. z o.o. w W. k. 1449-1453. Wynika z niej, że w dniu 03.02.2014 roku D. J. zawarła z (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez M. W. umowę dzierżawy. Umowa nie została podpisana przez M. W., jednakże w jej treści jest jego nazwisko jako osoby działającej w imieniu spółki. Z listy aktualizacji wynika, że umowa zawarta z (...) dotyczy urządzenia o nr (...), zaś z listy aktualizacji wynika, że automat o nr H. (...) został umieszczony w lokali D. J. na podstawie umowy z H. (...) Polska.

Nie ma przy tym wątpliwości i wynika to z informacji z KRS, że prezesem zarządu obydwu spółek jest M. W. (por. treść informacji z KRS dot. (...) sp. z o.o. w W. k. 1282-1284, 1662-1664, 1830-1832, 2295-2297, informacji z KRS dot. (...) sp. z o.o. w W. k. 1235-1237, 1520-1522, 1819-1821, 2298-2300).

Spółki (...), w których M. W. pełnił funkcje prezesa zarządu, zaś T. Ł. w imieniu spółki (...) podpisywał umowy dzierżawy powierzchni, nie dysponowały koncesjami na prowadzenie kasyna gry, zaś lokale w których znajdowały się automaty do gier także nie były kasynami gier. Powyższe ustalenia dotyczą również W. K. i K. T..

Odnosząc się do kwestii odpowiedzialności karnej skarbowej oskarżonych należało zauważyć, co następuje:

Z dniem 01.01.2010 roku weszła w życie ustawa z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych.

Ustawa o grach hazardowych w art. 6 ust. 1 stanowiła, że działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach może być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry, zaś w art. 14 ust. 1 stanowiła, że urządzanie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry.

Już w trakcie prac nad ustawą o grach hazardowych, jak wynika z pisma z dnia 04.11.2009 roku Ministra Gospodarki (...) skierowanego do Ministra Finansów J. R. sygnowanego jako D. (...)- (...)-12 - (...)/09 zwracano uwagę na fakt, że w dniu 30.10.2009 roku Komisja Europejska przekazała do Ministra Gospodarki jako koordynatora krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych przypomnienie o obowiązku notyfikowania takich projektów - zgodnie z wymogami dyrektywy 98/34/WE z dnia 22.06.1998 roku ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998 roku z późniejszymi zmianami). Wskazywano na to, że o konieczności notyfikowania projektów aktów prawnych regulujących przepisy dotyczące gier hazardowych Ministerstwo Finansów było informowane wielokrotnie. Przekazano Ministerstwu Finansów kopię przypomnienia Komisji z dnia 30.10.2009 roku oraz pismo w którym zwracano uwagę na to, iż obowiązkowi notyfikacji podlegają nie tylko same urządzenia do gier, ale również przepisy dotyczące zasad tych gier. Podkreślano, że w wypadku pominięcia obowiązku notyfikacji wszystkie zainteresowane podmioty (osoby fizyczne oraz prawne) mogą dochodzić swoich praw przed sądem krajowym. Wskazywano na to, że istotny element w kwestii ochrony podmiotów przed niedopełnieniem przez państwo członkowskie zobowiązań wynikających z dyrektywy 98/34/WE stanowią orzeczenia w sprawach (...) i U. wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. Zgodnie z orzeczeniem (...) niedopełnienie obowiązku notyfikacji skutkuje niestosowaniem przepisu technicznego i pozbawieniem go mocy wiążącej wobec osób fizycznych i prawnych w postępowaniu przed sądem krajowym. Taka sama zasada obowiązuje w przypadku przyjęcia przepisów technicznych w trakcie obowiązkowego okresu wstrzymania procedury legislacyjnej. Ponadto, Komisja Europejska jeżeli zachodzi podejrzenie, że państwo członkowskie ominęło procedurę notyfikacji może również z własnej inicjatywy wszcząć postępowanie w tej sprawie i podjąć dalsze kroki łącznie ze skierowaniem sprawy do Trybunału Sprawiedliwości WE (por. treść pisma W. P. do Ministra Finansów J. R. k. 2531, stanowiska Komisji Europejskiej dot. ustawy o grach hazardowych k. 1528-38, a także treść kopii biuletynu z posiedzenia komisji finansów publicznych sejmu k. 2339-2342).

Przepisów wchodzącej w życie z dniem 01.01.2010 roku ustawy o grach hazardowych nie notyfikowano Komisji Europejskiej.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. wydanym w połączonych sprawach C-213/11, C-214/11, C-217/11 (odpis wyroku (...) w sprawach połączonych C-213/11 , C- 214/11, C-217/11 znajduje się na k. 1523-7) stwierdzono, że „Artykuł 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego, ostatnio zmienionej dyrektywą Rady 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006 r., należy interpretować w ten sposób, że przepisy krajowe tego rodzaju jak przepisy ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, które mogą powodować ograniczenie, a nawet stopniowe uniemożliwienie prowadzenia gier na automatach o niskich wygranych poza kasynami i salonami gry, stanowią potencjalnie "przepisy techniczne" w rozumieniu tego przepisu, w związku z czym ich projekt powinien zostać przekazany Komisji zgodnie z art. 8 ust. 1 akapit pierwszy wskazanej dyrektywy, w wypadku ustalenia, iż przepisy te wprowadzają warunki mogące mieć istotny wpływ na właściwości lub sprzedaż produktów. Dokonanie tego ustalenia należy do sądu krajowego”. W uzasadnieniu wskazanego wyroku, w jego punkcie 24 i 25, Trybunał wskazał na to, że „Należy na wstępie przypomnieć, że Trybunał orzekł już, iż przepisy zakazujące prowadzenia gier elektrycznych, elektromechanicznych i elektronicznych w jakichkolwiek miejscach publicznych i prywatnych z wyjątkiem kasyn należy uznać za przepisy techniczne w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34 (wyrok z dnia 26 października 2006 r. w sprawie C‑65/05 Komisja przeciwko Grecji, Z. O.. s. I‑ (...), pkt 61). W związku z powyższym przepis tego rodzaju jak art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych , zgodnie z którym urządzanie gier na automatach dozwolone jest jedynie w kasynach gry, należy uznać za „przepis techniczny” w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34” .

W wyżej wskazanym wyroku odniesiono się wyłącznie do art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, ale nie odniesiono się już (bo nie było to przedmiotem pytania sądów krajowych) do art. 6 ust. 1 w/w ustawy. Powodowało to liczne rozbieżności w orzecznictwie sądów polskich w zakresie skuteczności przepisów ustawy o grach hazardowych. Na tym tle, na przestrzeni lat 2012-2016 krajowe sądy powszechne oraz Sąd Najwyższy wydały szereg orzeczeń, niejednokrotnie sprzecznych ze sobą, co do kwestii „techniczności” przepisów art. 6 i art. 14 ustawy o grach hazardowych (dalej (...)), a tym samym ich skuteczności wobec osób fizycznych oraz prawnych i konsekwencji, jakie w związku z tym mogą ponosić osoby fizyczne oraz prawne, które prowadzą i organizują gry wbrew dyspozycji wskazanych przepisów art. 14 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 08.01.2014 roku wydanym w sprawie IV KK (...) Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że : „Naruszenie wynikającego z dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U. L. 363, s. 81) obowiązku notyfikacji przepisów technicznych ma charakter naruszenia trybu ustawodawczego, którego konstytucyjność może być badana wyłącznie w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym. Jeżeli w konkretnym postępowaniu sąd dochodzi do wniosku, że doszło do takiej wadliwości trybu ustawodawczego, może nie stosować tych przepisów tylko w ten sposób, że zawiesi prowadzone postępowanie, w którym miałyby one zostać zastosowane i skieruje stosowne pytanie prawne do Trybunału Konstytucyjnego. Jednak do czasu zainicjowania tej kontroli lub podjęcia przez Trybunał Konstytucyjny stosownego rozstrzygnięcia, brak jest podstaw do odmowy stosowania przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. Nr 201, poz. 1540) , w tym jej art. 6 ust 1 i art. 14 ust. 1” Sąd Najwyższy uznał bowiem, że „Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie jest właściwy do dokonywania wykładni lub stwierdzania, że przepisy prawa wewnętrznego państwa członkowskiego nie obowiązują, nawet jeśli prawo to zostało ustanowione celem wykonania przez to państwo zobowiązań unijnych. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zajmuje się bowiem wykładnią prawa unijnego, a nie prawa krajowego. Z treści art. 267 traktatu o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej jasno wynika, że do kompetencji Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy orzekanie w trybie prejudycjalnym o wykładni Traktatów oraz o ważności i wykładni aktów przyjętych przez instytucje, organy lub jednostki organizacyjne Unii. A zatem wykładnia prawa krajowego należy do stosujących to prawo organów krajowych, w tym przypadku do sądów powszechnych”. Podobny pogląd wyrażono w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 28.11.2013 roku w sprawie I KZP (...) , wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28.03.2014 roku w sprawie III KK (...) , postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 20.08.2014 roku w sprawie IV KK (...) .

Odmienny pogląd prawny wyrażono np. w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 27.11.2014 roku w sprawie II KK (...), gdzie Sąd Najwyższy stwierdził, że „I. Konsekwencją braku notyfikacji przepisów technicznych Komisji Europejskiej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych, Dz.U. Nr 239, poz. 2039 ze zm., jest niemożność stosowania i to nie tylko przez sądy norm prawnych, które nie zostały notyfikowane, a zostały zawarte w jednostkach redakcyjnych podlegających obowiązkowi notyfikacji (…)” oraz, że „Europejski Trybunał Sprawiedliwości i polski Trybunał Konstytucyjny nie mogą być ustawiane w stosunku do siebie jako sądy konkurujące. Chodzi nie tylko o wyeliminowanie zjawiska dublowania się obu trybunałów czy dwutorowości w zakresie orzekania o tych samych problemach prawnych, ale i dysfunkcjonalności w relacjach wspólnotowego oraz wewnątrzkrajowego porządku prawnego” . Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy Izba Cywilna w postanowieniu z dnia 28.04.2010 roku w sprawie III CZP (...), Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu postanowienia z dnia 19.12.2006 roku wydanego w sprawie P (...).

Zarazem, z postanowienia składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 14.10.2015 roku wydanego w sprawie I KZP (...) , gdzie Sąd podjął decyzję o zawieszeniu postępowania w sprawie do czasu wydania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzeczenia w sprawie C-303/15 wynika, że nawet Sąd Najwyższy nie był w stanie jednoznacznie udzielić odpowiedzi na pytanie przedstawione przez Prokuratora Generalnego dotyczące tego, czy „Czy przepisy art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych - dalej "ustawy o grach hazardowych" (Dz.U. z 2015 r. poz. 612) w zakresie gier na automatach, ograniczające możliwość ich prowadzenia jedynie na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna, są przepisami technicznymi w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998 r., ze zm.), a jeżeli tak to, czy wobec faktu nienotyfikowania tych przepisów Komisji Europejskiej, sądy karne w sprawach o przestępstwo skarbowe określone w art. 107 § 1 KKS uprawnione są, w oparciu o art. 91 ust. 3 Konstytucji, do odmowy ich stosowania, jako niezgodnych z prawem unijnym?".

Dopiero w wyroku z dnia 13 października 2016 r. wydanym przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-303/15 Trybunał uznał, że „ Artykuł 1 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego w brzmieniu zmienionym na mocy dyrektywy 98/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lipca 1998 r. należy interpretować w ten sposób, że przepis krajowy, taki jak ten będący przedmiotem postępowania głównego, nie wchodzi w zakres pojęcia „przepisów technicznych” w rozumieniu tej dyrektywy, podlegających obowiązkowi zgłoszenia na podstawie art. 8 ust. 1 tej samej dyrektywy, którego naruszenie jest poddane sankcji w postaci braku możliwości stosowania takiego przepisu”. W uzasadnieniu orzeczenia w pkt. 17 stwierdzono, że jakkolwiek sąd odsyłający ( w tym wypadku Sąd Okręgowy w Łodzi) wychodzi z założenia, że przepis taki jak ten sformułowany w art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych wchodzi w zakres pojęcia „przepisów technicznych” w rozumieniu dyrektywy 98/34, objętych obowiązkiem zgłoszenia zgodnie z art. 8 ust. 1 tej dyrektywy, którego naruszenie jest poddane sankcji w postaci braku możliwości stosowania takiego przepisu, to w pkt. 31 uzasadnienia Trybunał jednoznacznie stwierdził, że „ Należy zatem stwierdzić, że przepis taki jak art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych nie stanowi „przepisu technicznego” w rozumieniu dyrektywy 98/34”, zaś w pkt. 33 uzasadnienia, iż „Z całości powyższych rozważań wynika, że na zadane pytanie trzeba udzielić odpowiedzi, iż art. 1 dyrektywy 98/34 należy interpretować w ten sposób, że przepis krajowy, taki jak ten będący przedmiotem postępowania głównego nie wchodzi w zakres pojęcia „przepisów technicznych” w rozumieniu tej dyrektywy, podlegających obowiązkowi zgłoszenia na podstawie art. 8 ust. 1 tej samej dyrektywy, którego naruszenie jest poddane sankcji w postaci braku możliwości stosowania takiego przepisu”.

Na tle orzecznictwa sądowego, jasne i w pełni uzasadnione stanowisko zostało wyrażone przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 19.01.2017 roku wydanej w sprawie I KZP (...) , w której stwierdzono, że „Kolizja prawa krajowego z prawem unijnym, w świetle zasady bezpośredniego stosowania prawa Unii Europejskiej (art. 91 ust. 3 Konstytucji), może prowadzić do zastąpienia przepisów krajowych uregulowaniami prawa unijnego albo do wyłączenia normy prawa krajowego przez bezpośrednio skuteczną normę prawa Unii Europejskiej. W konsekwencji, norma niestosowania krajowego przepisu technicznego, którego projektu nie notyfikowano Komisji Europejskiej, wynikająca z dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.Urz. UE L z 1998 r. Nr 204, s. 37 ze zm.), wyłącza możliwość zastosowania w sprawie o przestępstwo z art. 107 § 1 KKS przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 612) w pierwotnym brzmieniu. Natomiast art. 6 ust. 1 tej ustawy mógł i może nadal stanowić uzupełnienie normy blankietowej zawartej w art. 107 § 1 KKS, o ile okoliczności faktyczne konkretnej sprawy pozwalają na ustalenie, że przepis ten ma zastosowanie i został naruszony”.

W ocenie Sądu orzekającego w sprawie, dopiero cytowane orzeczenia na gruncie stosowania przepisów prawa krajowego ostatecznie rozwiały wątpliwości co do skuteczności przepisu art. 6 ust. 1 UGH, a także przepisu art. 14 ust. 1 UGH po notyfikowaniu Komisji Europejskiej projektu nowelizacji (...), która weszła w życie w dniu 03.09.2015 roku (ustawa z dnia 12.06.2015 roku o zmianie ustawy o grach hazardowych Dz. U. z 2015 roku, poz. 1201), czyli przepisów wypełniających blankietowy przepis art. 107 § 1 kks.

Sąd nie kwestionuje, że w sprawach M. W., T. Ł. jak również w dostępnych im opiniach prawnych wyrażano pogląd, że brak notyfikacji przepisów (...) Komisji Europejskiej powoduje, że prowadzenie gier na automatach do gry poza kasynem gry nie może rodzić dla osób urządzających gry na automatach do gier hazardowych wbrew warunkom określonym ustawą o grach hazardowych negatywnych skutków prawnych, w tym nie może rodzić odpowiedzialności karnej skarbowej z art. 107 § 1 kks. W aktach sprawy znajdują się kopie postanowień uchylających postanowienia o zatwierdzeniu zatrzymania rzeczy, postanowienia umarzające postępowanie w sprawach o czyny z art. 107 § 1 kks, wyroki uniewinniające, a także opinie prawne, gdzie ich autorzy wyrażali podobny pogląd.

Zaznaczyć należy jednakże, że orzecznictwo sądów powszechnych nie było jednolite. Sądy zajmowały bowiem i takie stanowisko, że wprowadzona w życie z dniem 01.01.2010 roku ustawa o grach hazardowych nie narusza regulacji unijnych, zaś przepisy ustawy dotyczące prowadzenia gier na automatach nie mają charakteru przepisów technicznych w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, a tylko takie przepisy - w myśl art. 8 tej dyrektywy - wymagają notyfikacji Komisji. W orzeczeniach tych sądy uznawały, że przez przepisy techniczne należy rozumieć m.in. specyfikacje techniczne i inne zasady dotyczące usług, których przestrzeganie przy ich świadczeniu jest obowiązkowe, a takie z ustawy hazardowej zostały wyłączone oraz, że stanowisko takie pozostaje aktualne nawet w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dn. 19 lipca 2012 roku w sprawie C-213/11, C-214/11, C-217/11, w którym to Trybunał stwierdził, że przepisy ustawy, które mogą powodować ograniczenie prowadzenia gier na automatach poza kasynami i salonami gier stanowią potencjalne przepisy techniczne (por. treść wyroku Sądu Okręgowego w Białystoku z dnia 16.04.2013 roku w sprawie VIII Ka (...), wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 24.01.2013 roku w sprawie IV Ka (...) opublikowane na Portalu orzeczeń sądów powszechnych, wyrok WSA w Warszawie wydany w sprawie (...) SA/WA (...) , opublikowany w LEX nr 759632, wyrok NSA wydany w sprawie II FSK (...) , opublikowany w Centralnej bazie orzeczeń sądów administracyjnych).

Oznacza to, że oskarżeni M. W., T. Ł., a także W. K. i K. T. gdyby tylko zachowali staranność wymaganą od nich jako osób zajmujących się organizowaniem gier na automatach do gier wbrew przepisom (...) (gdyż dwaj pierwsi oskarżeni nie kwestionowali, że tak postępowali uznając (...) za ustawę nieobowiązującą w polskim porządku prawnym), mieli możliwość zorientowania się, że orzecznictwo sądowe w zakresie normy art. 14 ust. 1 - do dnia wydania wyroku w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 i C - 217/11, a nawet po tym dniu - nie było jednolite, podobnie jak orzecznictwo dotyczące normy art. 6 ust. 1 UGH. W ocenie Sądu, okoliczność, że ustawa o grach hazardowych wzbudzała wątpliwości w związku z nieprawidłowościami związanymi z procesem ustawodawczym nie może prowadzić do zwolnienia oskarżonych z odpowiedzialności karnej. M. W. był prezesem zarządu obu spółek zaś T. Ł. pracował w spółce od marca 2013 roku. Nie sposób uwierzyć, że podobnie jak pozostali oskarżeni nie zdawali sobie sprawy z tego, że działalność związana z prowadzeniem gier hazardowych była zawsze działalnością koncesjonowaną, reglamentowaną przez państwo. Oskarżeni – co wynika z ich wyjaśnień – znali treść ustawy o grach hazardowych, zaś błędy popełnione przy jej uchwalaniu wykorzystali dla uzasadnienia łamania prawa. Oskarżeni mieli świadomość tego, że polski system prawny zakazuje zachowań, które podejmowali. Z ich wyjaśnień wynika, że mieli w tym zwłaszcza M. W. i T. Ł. wiedzę na temat przepisów ustawy o grach hazardowych , znali jej mankamenty związane z brakiem notyfikacji przepisów Komisji Europejskiej. Z uwagi na brak notyfikacji uznawali, że przepisy ustawy o grach hazardowych mogą mieć charakter techniczny, a tym samym nie powinny obowiązywać w polskim porządku prawnym. Twierdzenie takie okazało się uzasadnione wyłącznie wobec art. 14 ust. 1 UGH i stało się to oczywiste dopiero po dniu 19.07.2012 roku kiedy (...) wydał wyrok w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 i C-217/11. Przed wskazanym dniem nie było to oczywiste, zaś przed dniem 19.07.2012 roku jak i po nim nie było oczywiste czy stanowisko jakie wyraził (...) w ww. wyroku będzie podzielone także wobec zapisów art. 6 ust. 1 UGH. M. W. i T. Ł. nie mogą powoływać się na błąd, w jakim rzekomo działali, gdyż w istocie obydwaj przewidywali i godzili się na to, że podejmowana przez obu działalność polegająca na prowadzeniu gier na automatach do gier hazardowych może rodzić dla nich ryzyko negatywnych rozstrzygnięć sądowych. Podobnie sytuacja odnosi się do W. K. i K. T..

Powoływanie się przez oskarżonego M. W. w wyjaśnieniach, a także w pismach składanych do akt sprawy na interpretacje indywidualną Ministra Finansów z 2013 roku i komunikat dla funkcjonariuszy celnych nie ma istotnego znaczenia dla sprawy i w żaden sposób nie zwalnia od odpowiedzialności oskarżonych, a jedynie wskazuje na wątpliwości omówione powyżej co do stosowania (...).

Podstawę do odpowiedzialności oskarżonych w niniejszej sprawie stanowi przepis art. 107 § 1 kks, a strona podmiotowa tego przestępstwa obejmuje umyślność w obu postaciach zamiaru.

Ze względu na swoją konstrukcję przepis ten ma charakter blankietowy, co oznacza, że do realizacji znamion czynu zabronionego wymagane jest odniesienie się do przepisów ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zmianami), która określa warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych oraz gier na automatach (art. 1 ww. ustawy). Obecnie przepis ten stanowi, że ustawa określa warunki urządzania gier hazardowych i zasady prowadzenia działalności w tym zakresie oraz zasady opodatkowania podatkiem od gier hazardowych, zwanym dalej ,,podatkiem od gier'', przy czym za gry hazardowe ustawodawca uznaje gry losowe, zakłady wzajemne, gry w karty, gry na automatach.

Ustawa o grach hazardowych w art. 6 ust. 1 stanowiła oraz nadal stanowi, że działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz (obecnie - i) gier na automatach może być prowadzona na podstawie udzielonej (obecnie - po uzyskaniu) koncesji na prowadzenie kasyna (obecnie – na kasyno) gry z zastrzeżeniem art. art. 5 ust. 1 i 1b oraz art. 6a ust. 2. W dniu 14.07.2011 roku w życie wszedł przepis art. 23 a ust. 1 UGH, który stanowił, że automaty i urządzenia do gier, z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogą być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu celnego. Obecnie zaś przepis ten stanowi, iż automaty do gier, urządzenia losujące i urządzenia do gier mogą być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu celno-skarbowego. Powyższy obowiązek nie dotyczy terminali w kolekturach gier liczbowych służących do urządzania gier liczbowych lub sprzedaży loterii pieniężnych oraz urządzeń służących do urządzania gier liczbowych lub loterii pieniężnych urządzanych na terytorium więcej niż jednego państwa (gry multijurysdykcyjne).

W ocenie Sądu M. W., T. Ł., W. K. i K. T. działaniami swoimi wyczerpali znamiona przestępstwa z art. 107 § 1 kks łamiąc zobowiązania nałożone (...) w art. 6 ust. 1 UGH, nie stosując się także do normy art. 23 a ust. 1 UGH.

Mając na uwadze powyższe dowody Sąd przypisał M. W. popełnienie 7 przestępstw z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks – tak jak to opisano w pkt. 1 wyroku. Ustając, że powyższe czyny zostały popełnione w ciągu przestępstw skarbowych, gdyż popełniono je zanim zapadł wyrok co do któregokolwiek z nich, każdy z czynów wyczerpuje znamiona tych samych przepisów, zaś odstępy pomiędzy czynami nie były długie, na podstawie art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks przy zastosowaniu art. 37 § 1 pkt. 3 kks i art. 38 § 1 pkt. 3 kks wymierzono oskarżonemu za wszystkie te czyny jedną karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 600 stawek dziennych określając wymiar jednej stawki dziennej grzywny za równoważny kwocie 100,- złotych.

Także mając na uwadze powyższe dowody Sąd przypisał T. Ł. popełnienie 5 przestępstw z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks – tak jak to opisano w pkt. 2 wyroku. Ustając, że powyższe czyny zostały popełnione w ciągu przestępstw skarbowych, gdyż popełniono je zanim zapadł wyrok co do któregokolwiek z nich, każdy z czynów wyczerpuje znamiona tych samych przepisów, zaś odstępy pomiędzy czynami nie były długie, na podstawie art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks przy zastosowaniu art. 37 § 1 pkt. 3 kks i art. 38 § 1 pkt. 3 kks wymierzono oskarżonemu za wszystkie te czyny jedną karę 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 450 stawek dziennych określając wymiar jednej stawki dziennej grzywny za równoważny kwocie 100,- złotych.

Mając na uwadze powyższe dowody Sąd przypisał W. K. popełnienie przestępstw z art. 107 § 1 kks – tak jak to opisano w pkt. 3 wyroku -skazując go na karę grzywny wysokości 80 stawek dziennych określając wymiar jednej stawki dziennej grzywny za równoważny kwocie 100,- złotych.

Mając na uwadze powyższe dowody Sąd przypisał K. T. popełnienie przestępstw z art. 107 § 1 kks – tak jak to opisano w pkt. 4 wyroku - skazując go na karę grzywny wysokości 80 stawek dziennych określając wymiar jednej stawki dziennej grzywny za równoważny kwocie 100,- złotych.

Na podstawie art. 20 § 2 kks w zw. z art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonych wobec oskarżonego M. W. i T. Ł. kar pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 2 lat próby.

W ocenie Sądu, wymierzone oskarżonym kary uwzględniają dyrektywy art. 13 § 1 kks, czyli uwzględniają rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynów zabronionych, motywacje i zachowanie sprawców jak również uwzględniają ich właściwości i warunki osobiste. W przedmiotowej sprawie Sąd uznał, że okolicznością obciążającą oskarżonych jest działanie z chęci osiągniecia korzyści majątkowej oraz wysoka społeczna szkodowość czynów przypisanych. Bez wątpienia bardzo duża liczba osób uzależnionych od gier na tego typu automatach daje podstawy, aby uznać, że działalność podejmowana przez oskarżonych jest wysoce szkodliwa. Okolicznością obciążającą jest to, że choć na dzień składania aktu oskarżenia w sprawie T. Ł. był osobą karaną jedynie za przestępstwo z kodeksu karnego, to obecnie podobnie jak M. W. jest już osobą wielokrotnie karaną za identyczne przestępstwa jak w niniejszej sprawie. Pozostali oskarżeni na dzień składania aktu oskarżenie nie byli karani sądownie. Uwzględniono także fakt, iż skala działalności W. K. i K. T. była znacznie mniejsza niż dwóch pozostałych oskarżonych.

W ocenie Sądu kary, o jakich mowa powyżej są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonym, spełniając cele prewencji indywidualnej i generalnej. Kary w powyższym rozmiarze spowodują, że oskarżeni zmienią swoje postępowanie i spowodują, że nie powrócą do przestępczego procederu. Nie przeczy temu warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności. Orzeczone kary grzywny są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów przypisanych oraz wymiarem swoim odpowiadają możliwościom zarobkowym i majątkowym oskarżonych: T. Ł. uzyskiwał dochód rzędu 7000 zł miesięcznie, M. W. 10.000 zł miesięcznie, W. K. 3000 zł. a K. T. (obecnie) 1000 złotych.

Na podstawie art. 30 § 5 kks w zw. z art. 29 pkt. 1 i 2 kks oraz na podstawie art. 31 § 5 i 7 kks Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządził zniszczenie na koszt M. W. automatów i innych dowodów wymienionych w pkt. 6 wyroku

Na podstawie art. 30 § 5 kks w zw. z art. 29 pkt. 1 i 2 kks oraz na podstawie art. 31 § 5 i 7 kks Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządził zniszczenie na koszt K. T. automatu do gier wymienionego w pkt. 7 wyroku.

Na podstawie art. 30 § 5 kks orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa środków pieniężnych – jak to określono w pkt. 8 wyroku.

Sąd na podstawie art. 32 § 1, 2 i 3 kks orzekł wobec M. W. i T. Ł. środki karne w postaci solidarnego ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów w postaci automatów do gier, które zostały zwrócone spółkom w trakcie postępowania przygotowawczego oraz środków pieniężnych ujawnionych w zabezpieczonych automatach – jak to określono w pkt. 9, 10 i 13 wyroku.

Sąd na podstawie art. 32 § 1, 2 i 3 kks orzekł wobec M. W. środki karne w postaci ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów w postaci automatów do gier, które zostały zwrócone spółkom w trakcie postępowania przygotowawczego oraz środków pieniężnych ujawnionych w zabezpieczonych automatach – jak to określono w pkt. 11, 12 i 14 wyroku.

Nakazano dalsze przechowywanie w aktach sprawy kart SD z eksperymentami gry jak w pkt. 15 wyroku.

Na podstawie art. 235 kpk w zw. z ar. 230 § 2 kpk nakazano zwrot umów dzierżawy po pozostawieniu w to miejsce odpisów – pkt. 16 wyroku.

Biorąc pod uwagę obciążenie oskarżonych grzywnami Sąd na mocy art. 113 §1 kks, art. 624 §1 kpk zwolnił ich od opłat sadowych i kosztów w sprawie uznając, iż ze względu na ich wysokość nie są w stanie ich uiścić.

II K 248/17

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE