Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy
i (...) w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Król-Szymielewicz

Protokolant: Justyna Bednarek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2019 r. we W.

sprawy z odwołania K. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 25 lipca 2018 roku, Nr (...)

o odsetki

I.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział
we W. z dnia 25 lipca 2018 roku, Nr (...), w ten sposób, że zasądza na rzecz ubezpieczonej K. K. od organu rentowego łączną kwotę 1382,80 zł tytułem odsetek, a w tym:

- kwotę 697,48 zł tytułem odsetek od nieterminowo wypłaconego zasiłku chorobowego za okres od 10 października 2016 roku do 20 października 2016 roku i od 7 listopada 2016 roku do 30 marca 2017 roku;

- kwotę 685,32 zł tytułem odsetek od nieterminowo wypłaconego zasiłku macierzyńskiego za okres od 31 marca 2017 roku do 29 marca 2018 roku;

II.  zasądza na rzecz ubezpieczonej od organu rentowego kwotę 202,50 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III.  zalicza koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 25.07.2018r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. odmówił ubezpieczonej K. K. wypłaty odsetek od zasiłku chorobowego za okres od 10.10.2016r. do 20.10.2016r. i od 07.11.2016r. do 30.03.2017r. oraz odsetek od zasiłku macierzyńskiego za okres od 31.03.2017r. do 29.03.2018r.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji ZUS wskazał, że zgodnie z art. 64 ust.1 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. 2010r., Nr 77, poz. 512 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaca zasiłki bieżąco po stwierdzeniu uprawnień. Zasiłki te wypłaca się nie później niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków. Jeżeli płatnik nie wypłacił zasiłku w terminie, o którym mowa w ust.1, jest zobowiązany do wypłaty odsetek od tego zasiłku w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych.

W myśl art. 85 ust.1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jeśli ZUS w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych – nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest zobowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

W dalszej kolejności organ rentowy wskazał, iż w sytuacji, gdy Sąd zmienia decyzję ZUS, odsetki powinny zostać wypłacone jeżeli został przedstawiony nowy dowód w sprawie – następnego dnia po upływie 30 dni licząc od dnia wpływu prawomocnego orzeczenia do organu rentowego (jest to bowiem dzień złożenia ostatniego dokumentu niezbędnego do przyznania świadczenia) - do dnia wypłaty.

ZUS wskazał, że w rozpoznawanej sprawie ubezpieczona wniosła odwołanie do Sądu Okręgowego we Wrocławiu od decyzji z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...), stwierdzającej, że pomimo zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych u płatnika składek K. M. prowadzącego PPHU (...) z siedzibą we W., nie została ona objęta ubezpieczeniami emerytalnym, rentowym, chorobowym i wypadkowym od dnia 25.07.2016r.

W związku z tym organ rentowy decyzją z dnia 17.07.2017r. odmówił ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 10.10.2016r. do 20.10.2016r. i od 07.11.2016r. do 30.03.2017r., zaś decyzją z daty 03.07.2017r. - odmówił ubezpieczonej prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres od 31.03.2017r. do 29.03.2018r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 28.02.2018r., sygn. akt VIII U 1127/17 zmienił wskazaną decyzję organu rentowego z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...) w ten sposób, że stwierdził, iż ubezpieczona podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 25.07.2016r. jako pracownik u płatnika składek K. M. prowadzącego PPHU (...) z siedzibą we W..

Organ rentowy podniósł, iż Sąd Okręgowy oparł swój wyrok na materiale dowodowym w postaci akt składkowych strony pozwanej, dokumentacji medycznej dotyczącej stanu zdrowia wnioskodawczyni oraz zeznań świadków: A. K., M. M. i zeznań płatnika składek K. M., które to dowody, głównie w postaci zeznań świadków, pozwoliły Sądowi na przyjęcie odmiennego stanowiska niż stanowiącego podstawę wydania decyzji z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...).

Organ rentowy podniósł, że wyrok Sądu Okręgowego był ostatnim dokumentem niezbędnym do wypłaty zasiłku chorobowego i macierzyńskiego należnego ubezpieczonej. Wyrok ten wpłynął do ZUS-u w dniu 11.04.2018r. Wypłata zasiłków została dokonana przez ZUS dopiero w dniu 05.06.2018r., dlatego organ rentowy wypłacił ubezpieczonej odsetki w kwocie 182,73 zł.

W ocenie organu rentowego ponad te odsetki, które już zostały wypłacone, ubezpieczonej nie należą się dalsze odsetki od wskazanych świadczeń.

Ubezpieczona K. K. w ustawowym terminie wniosła odwołanie od w/w decyzji ZUS, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie jej prawa do odsetek za opóźnienie w wypłacie zasiłku chorobowego za okres od 10.10.2016r. do 20.10.2016r. i od 07.11.2016r. do 30.03.2017r. oraz zasiłku macierzyńskiego za okres od 31.03.2017r. do 29.03.2018r., liczonych od dnia płatności (wymagalności) tych zasiłków do dnia ich faktycznej wypłaty.

W odwołaniu ubezpieczona zarzuciła, że organ rentowy na podstawie dokumentów zgromadzonych w trakcie prowadzonego postępowania kontrolnego przed wydaniem decyzji z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...), mógł ustalić prawidłowy stan faktyczny sprawy i wydać na jego podstawie prawidłową decyzję.

Zaś wydanie przez organ rentowy decyzji odmawiającej prawa do świadczeń, gdy było możliwe wydanie decyzji zgodnej z prawem, oznacza wystąpienie okoliczności, za które ZUS ponosi odpowiedzialność – nawet jeśli nie można mu zarzucić niestaranności w wykładni i zastosowaniu prawa, a na dowód czego skarżąca przywołała wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 15.03.2018r., III AUa 432/17.

W ocenie ubezpieczonej, organ rentowy prowadząc postępowanie kontrolne dysponował takimi samymi środkami dowodowymi (tj. dokumenty, świadkowie), jak Sąd Okręgowy we Wrocławiu i w oparciu o które Sąd Okręgowy wydał następnie wyrok z dnia 28.02.2018r., sygn. akt VIII U 1127/17, zmieniający decyzję ZUS.

Zdaniem skarżącej w toku postępowania sądowego nie ujawniły się żadne nowe fakty lub dowody, których nie znałby wcześniej organ rentowy wydający zaskarżoną decyzję z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...).

Ubezpieczona zarzuciła, że organ rentowy posiadał tożsamy materiał dowodowy co Sąd Okręgowy.

Dlatego zdaniem ubezpieczonej organ rentowy powinien wypłacić jej odsetki ustawowe za zwłokę w płatności należnego zasiłku chorobowego i macierzyńskiego liczone od dnia płatności (wymagalności) tych zasiłków do dnia ich faktycznej wypłaty.

Na rozprawie w dniu 22.01.2019r. (k.63) ubezpieczona sprecyzowała swoje roszczenia zawarte w odwołaniu od zaskarżonej decyzji, domagając się zapłaty skapitalizowanej kwoty odsetek według wartości wyliczonej przez ZUS na polecenie Sądu, tj. łącznej kwoty 1.382,80 zł.

W odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonej, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia. Organ rentowy powtórzył w całości argumentację zaprezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji z dnia 25.07.2018r.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. decyzją z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...), stwierdził, że ubezpieczona K. K., pomimo zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych u płatnika składek K. M. prowadzącego PPHU (...) z siedzibą we W., nie została objęta ubezpieczeniami emerytalnym, rentowym, chorobowym i wypadkowym od dnia 25.07.2016r.

W związku z tym organ rentowy decyzją z dnia 17.07.2017r. odmówił ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 10.10.2016r. do 20.10.2016r. i od 07.11.2016r. do 30.03.2017r., zaś decyzją z daty 03.07.2017r. - odmówił ubezpieczonej prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres od 31.03.2017r. do 29.03.2018r.

W uzasadnieniu decyzji z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...) organ rentowy wskazał, że ubezpieczona K. K. w dacie 03.08.2016r. została zgłoszona do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych przez płatnika K. M. prowadzącego PPHU (...) z siedzibą we W., jako pracownik, począwszy od dnia 25.07.2016r. Zaś już w dniu 19.08.2016r. ubezpieczona stała się niezdolna do pracy z powodu choroby. Niezdolność do pracy przypadała w okresie ciąży ubezpieczonej. Z uwagi na to, do ZUS wpłynął wniosek o wypłatę zasiłku chorobowego dla ubezpieczonej.

Nadto organ rentowy podniósł, iż od 26.01.2016r. ubezpieczona pozostawała pracownikiem (...) Sp. z o.o., a od 01.09.2004r. prowadziła własną działalność gospodarczą w zakresie usług księgowych i tynkowania.

Organ rentowy, biorąc pod uwagę wszystkie w/w okoliczności, zadecydował o przeprowadzeniu kontroli wyjaśniającej u płatnika składek K. M..

W ramach czynności kontrolnych dwukrotnie, tj. w dniach: 17 i 22 marca 2017r., przesłuchano małżonkę płatnika składek, upoważnioną przez niego do reprezentowania firmy - M. M.. M. M. wyjaśniła, że firma jej męża zajmuje się mechaniką pojazdową i usługami księgowymi w ramach biura rachunkowego, a ona sama zajmuje się w tej firmie usługami księgowymi. Podała, że z uwagi na to, iż ma małe dziecko, nie radziła sobie z obowiązkami w firmie i dlatego postanowiła zatrudnić K. K. na ¼ etatu, którą znała z wcześniejszej z nią współpracy na podstawie umów zlecenia. K. K. została zatrudniona w celu weryfikacji poprawności zapisów księgowych, gdyż nawarstwiały się kontrole podatkowe, zajmowała się sprawdzaniem poprawności deklaracji VAT. Swoją pracę wykonywała w soboty. M. M. wskazała kontrolerom ZUS, że K. K. została zatrudniona również dlatego, iż posiada dużą wiedzę i doświadczenie w zakresie podatków i rachunkowości. Jak zeznała do protokołu kontroli ZUS: „Pani K. K. posiada wykształcenie wyższe i podyplomowe związane z rachunkowością, liczne certyfikaty, doświadczenie zawodowe oraz referencje z poprzednich zakładów pracy”.

Płatnik składek K. M. udostępnił kontrolerom ZUS pełne akta osobowe ubezpieczonej K. K. wraz z certyfikatami ukończonych szkoleń: „VAT w obrocie międzynarodowym”, „Jak czytać sprawozdanie finansowe”, certyfikatem księgowego, zaświadczeniem o ukończeniu kursu na kandydata na księgowego bilansisty.

Z akt osobowych ubezpieczonej, które posiadał organ rentowy, wynika, że w dniu 25.07.2016r. ubezpieczona złożyła pracodawcy wniosek w trybie art. 144 k.p. w sprawie weekendowego systemu czasu pracy, tj. od piątku do 10 godzin dziennie, łącznie w wymiarze ¼ etatu. W tej samej dacie strony podpisały aneks do umowy o pracę, w którym ustaliły weekendowy system czasu pracy ubezpieczonej (1 dzień od piątku do niedzieli), aby nie kolidowało to z pozostałym zatrudnieniem ubezpieczonej w (...) Sp. z o.o.

Po przeprowadzeniu powyższej kontroli, organ rentowy w uzasadnieniu decyzji z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...) stwierdził, że w jego ocenie ubezpieczona i płatnik składek K. M. nie pozostawali w stosunku pracy, lecz w relacjach o charakterze cywilnoprawnym.

Dowód: - akta z kontroli ZUS, a w nich: decyzja z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...) wraz z uzasadnieniem oraz akta osobowe ubezpieczonej i protokoły przesłuchań M. M..

Ubezpieczona K. K. skutecznie odwołała się od w/w decyzji ZUS z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...) do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 28.02.2018r., sygn. akt VIII U 1127/17 zmienił wskazaną decyzję organu rentowego z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...) w ten sposób, że stwierdził, iż ubezpieczona podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 25.07.2016r. jako pracownik u płatnika składek K. M. prowadzącego PPHU (...) z siedzibą we W..

W toku postępowania sądowego Sąd Okręgowy przesłuchał w charakterze świadka M. M., którą aż dwukrotnie przesłuchiwali kontrolerzy ZUS w trakcie postępowania kontrolnego przed wydaniem decyzji z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...). Ponadto Sąd przesłuchał w charakterze świadka A. K. – męża ubezpieczonej, samą ubezpieczoną K. K. oraz płatnika składek K. M..

Zeznania ubezpieczonej K. K., jej męża A. K. oraz płatnika składek K. M. nie wniosły do sprawy niczego nowego, żadnych nowych faktów i okoliczności, o których nie zeznałaby świadek M. M.. Zaś zeznania świadka M. M. złożone przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu pokrywały się z jej zeznaniami złożonym wcześniej w toku kontroli prowadzonej przez ZUS.

Ponadto Sąd Okręgowy wydając w/w wyrok oparł się na dowodach z dokumentów w postaci akt osobowych ubezpieczonej, które były dołączone do akt organu rentowego.

Ustalenia stanu faktycznego poczynione przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu nie odbiegały od ustaleń dokonanych przez organ rentowy, który wydał decyzję z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...). Materiał dowodowy, którym dysponował organ rentowy był tożsamy w zakresie swej treści merytorycznej z materiałem dowodowym zgromadzonym przez Sąd Okręgowy.

Jednakże Sąd Okręgowy odmiennie ocenił stan faktyczny zaistniały w sprawie i wydał wyrok zmieniający zaskarżoną decyzję ZUS w sposób wskazany już powyżej. Bowiem w ocenie Sądu Okręgowego we Wrocławiu, ubezpieczona K. K. i płatnik składek K. M. skutecznie nawiązali stosunek pracy, a nie umowę cywilnoprawną.

Dowód: - akta SO we Wrocławiu sygn. VIII U 1127/17, a w nich: wyrok z dnia 28.02.2018r. wraz z uzasadnieniem;

- przesłuchanie ubezpieczonej: k.40 odwrót.

Wskazany wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu uprawomocnił się w dniu 03.04.2018r. (jak podaje sam organ rentowy). Wyrok ten wpłynął do ZUS-u w dniu 11.04.2018r., a wypłata zasiłków chorobowego i macierzyńskiego, została dokonana przez ZUS dopiero w dniu 05.06.2018r., czyli po upływie 30 dni od daty uprawomocnienia się tego wyroku.

Dlatego też organ rentowy wypłacił ubezpieczonej odsetki w kwocie 182,73 zł za opóźnienie w płatności zasiłków liczone od daty uprawomocnienia się wyroku do dnia wypłaty świadczeń.

Decyzją z dnia 25.07.2018r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. odmówił ubezpieczonej K. K. wypłaty odsetek od zasiłku chorobowego za okres od 10.10.2016r. do 20.10.2016r. i od 07.11.2016r. do 30.03.2017r. oraz odsetek od zasiłku macierzyńskiego za okres od 31.03.2017r. do 29.03.2018r., wskazując, że opóźnienie w wypłaceniu zasiłków na rzecz ubezpieczonej było następstwem okoliczności, za które ZUS nie ponosi odpowiedzialności.

Organ rentowy podniósł, iż Sąd Okręgowy oparł swój wyrok na materiale dowodowym w postaci akt składkowych strony pozwanej, dokumentacji medycznej dotyczącej stanu zdrowia wnioskodawczyni oraz zeznań świadków: A. K., M. M. i zeznań płatnika składek K. M., które to dowody, głównie w postaci zeznań świadków, pozwoliły Sądowi na przyjęcie odmiennego stanowiska niż stanowiącego podstawę do wydania decyzji z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...).

Bezsporne.

Suma skapitalizowanych odsetek za zwłokę w zapłacie należnego ubezpieczonej zasiłku chorobowego za okres od 10.10.2016r. do 20.10.2016r. i od 07.11.2016r. do 30.03.2017r. liczonych od dnia wymagalności tych zasiłków do dnia ich faktycznej wypłaty, wynosi 697,48 zł (już po odliczeniu odsetek wypłaconych wcześniej przez ZUS).

Suma skapitalizowanych odsetek za zwłokę w zapłacie należnego ubezpieczonej zasiłku macierzyńskiego za okres od 31.03.2017r. do 29.03.2018r., wynosi 685,32 zł (już po odliczeniu odsetek wypłaconych wcześniej przez ZUS).

Łącznie kwota odsetek wynosi 1.382,80 zł.

Dowód: - wyliczenie odsetek dokonane przez ZUS: k.60.

Mając na uwadze powyższe ustalenia stanu faktycznego, Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej K. K. od zaskarżonej decyzji (...) Oddział we W. z dnia 25.07.2018r. podlegało uwzględnieniu, jako uzasadnione.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dowodach z dokumentów: tj. zwłaszcza na aktach ZUS-u i zawartej w nich decyzji ZUS z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...) wraz z uzasadnieniem oraz na aktach postępowania sądowego toczącego się przed Sadem Okręgowym we Wrocławiu sygn. VIII U 1127/17 i na znajdującym się w nich wyroku tego Sądu z dnia 28.02.2018r. wraz z uzasadnieniem.

Nadto Sąd przesłuchał ubezpieczoną jako stronę postępowania. Zeznania ubezpieczonej, jako spójne i rzeczowe Sąd uznał za w pełni wiarygodny dowód w sprawie.

Zgodnie z art. 64 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. 2010r., Nr 77, poz. 512 z późn. zm.): „ust 1. Płatnicy składek, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1, wypłacają zasiłki w terminach przyjętych dla wypłaty wynagrodzeń lub dochodów, a Zakład Ubezpieczeń Społecznych bieżąco po stwierdzeniu uprawnień. Zasiłki te wypłaca się nie później jednak niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków.

Ust. 2. Jeżeli płatnik składek nie wypłacił zasiłku w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest on obowiązany do wypłaty odsetek od tego zasiłku w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych.”

Zaś w myśl art. 85 ust.1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2017r., poz.1778), jeśli ZUS w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych – nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest zobowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

W rozpoznawanej sprawie organ rentowy podnosił, iż nie jest zobowiązany do wypłacenia ubezpieczonej odsetek za opóźnienie w płatności zasiłku chorobowego oraz zasiłku macierzyńskiego, gdyż opóźnienie w wypłaceniu zasiłków na rzecz ubezpieczonej było następstwem okoliczności, za które ZUS nie ponosi odpowiedzialności.

Z treści uzasadnienia zaskarżonej w niniejszym postępowaniu decyzji z dnia 25.07.2018r. wnioskować należy, iż zdaniem organu rentowego, wyrok Sądu Okręgowego z dnia 28.02.2018r. sygn. akt VIII U 1127/17, oparty został na nowym materiale dowodowym, zdobytym dopiero podczas postępowania sądowego. Organ rentowy podniósł, że głównie dowody w postaci zeznań świadków pozwoliły Sądowi Okręgowemu na zajęcie odmiennego stanowiska od stanowiska organu rentowego.

Argumentacja organu rentowego zaprezentowana w niniejszej sprawie okazała się być nietrafiona. Bowiem analiza uzasadnienia decyzji ZUS z dnia 19.06.2017r. Nr (...)1/U- (...), na mocy której ZUS stwierdził, że ubezpieczona K. K., pomimo zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych u płatnika składek K. M. prowadzącego PPHU (...) z siedzibą we W., nie została objęta ubezpieczeniami emerytalnym, rentowym, chorobowym i wypadkowym od dnia 25.07.2016r., prowadzi do wniosku, że organ rentowy w toku postępowania kontrolnego przeprowadzonego u płatnika składek, przed wydaniem wskazanej decyzji z dnia 19.06.2017r., dysponował tymi samymi dowodami pod względem ich merytorycznej treści, co Sąd Okręgowy w postępowaniu sądowym sygn. akt VIII U 1127/17.

Sąd Okręgowy przed wydaniem wyroku z dnia 28.02.2018r. przesłuchał dwóch świadków: świadka M. M. – małżonkę płatnika K. M. i dodatkowo świadka A. K. – męża ubezpieczonej. Zeznania świadka A. K. (podobnie jak i płatnika składek K. M.) nie wniosły do sprawy niczego nowego, żadnych nowych faktów i okoliczności, o których nie zeznałaby świadek M. M.. Zaś zeznania świadka M. M. złożone przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu pokrywały się z jej zeznaniami złożonym wcześniej w toku kontroli prowadzonej przez ZUS. Dodatkowo zauważyć należy, iż świadka M. M. kontrolerzy organu rentowego przesłuchiwali aż dwukrotnie.

W tej sytuacji nie było podstaw do stwierdzenia, że wyrok Sądu Okręgowego z dnia 28.02.2018r. sygn. akt VIII U 1127/17, oparty został na nowym materiale dowodowym, zdobytym dopiero podczas postępowania sądowego. Wyrok ten został oparty na takim samym materiale dowodowym, jakim dysponował organ rentowy.

W konsekwencji tego, zachodziły ustawowe przesłanki do zasądzenia na rzecz ubezpieczonej od organu rentowego odsetek w łącznej kwocie 1.382,80 zł (wyliczonej przez organ rentowy w wykonaniu zobowiązania Sądu – k.60) za opóźnienie w płatności zasiłków:

- chorobowego za okres od 10.10.2016r. do 20.10.2016r. i od 07.11.2016r. do 30.03.2017r. (697,48 zł);

- macierzyńskiego za okres od 31.03.2017r. do 29.03.2018r. (685,32 zł),

a wypłaconych po upływie terminów ich wymagalności, bo dopiero w dniu 05.06.2018r.

W/w kwoty odsetek wyliczone przez ZUS stanowią wartości już po odliczeniu od nich odsetek wypłaconych wcześniej przez ZUS w sumie 182,73 zł.

Dlatego też Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., w pkt. I-wszym sentencji wyroku zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. w sposób opisany powyżej.

W pkt. II-gim sentencji wyroku, Sąd orzekł o kosztach zastępstwa procesowego należnych od organu rentowego ubezpieczonej, jako stronie wygrywającej proces, na podstawie art. 98 §1 k.p.c.

Koszty te wynoszą 202,50 zł i zostały ustalone na podstawie § 9 ust. 1 pkt.2 w zw. z § 2 pkt.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 z późn.zm.) jako 75% ze stawki podstawowej wynoszącej 270 zł. Bowiem jak wskazuje w swoim orzecznictwie Sąd Najwyższy, sprawa o odsetki od zaległych świadczeń jest bliższa rodzajowo sprawom o zapłatę uzasadniającym zastosowanie stawek przewidzianych w § 2 w/w rozporządzenia niż sprawom o przyznanie świadczeń, w których wynagrodzenie ustalane jest na podstawie § 9 ust. 2 (zob. postanowienie SN z 13.10.2011r., II UZ 31/11, postanowienie SN z 25.05.2010r. I CZ 9/10). Zdanie to podziela Sąd Okręgowy we Wrocławiu, prezentując takie stanowisko w swoich dotychczasowych licznych orzeczeniach.

W pkt. III-cim sentencji wyroku Sąd zaliczył koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa, gdyż zarówno organ rentowy jak i ubezpieczona byli zwolnieni od obowiązku ich poniesienia, z mocy art. 94 i art. 96 ust.1 pkt. 4 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398).

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.