Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lutego 2019 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Marek Szymanowski (spr.)

Sędziowie: SA Barbara Orechwa-Zawadzka

SA Sławomir Bagiński

Protokolant: Magda Małgorzata Gołaszewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2019 r. w B.

sprawy z odwołania E. K. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie kapitału początkowego oraz o ustalenie wysokości emerytury

na skutek apelacji wnioskodawcy E. K. (1)

od wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 8 października 2018 r. sygn. akt IV U 651/18

I.  zmienia zaskarżony wyrok i poprzedzające go decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 28 marca 2018r. (o nr (...)-2018, (...)) w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do:

1.  ustalenia kapitału początkowego E. K. (1) z uwzględnieniem okresu jego zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy (pozostawania w stosunku pracy) w byłej Spółdzielni Kółek Rolniczych w R. od 16.08.1974 r. do 8.08.1981 r.;

2.  przeliczenia emerytury E. K. (1) od dnia 01.01.2018r. z uwzględnieniem przeliczonego na nowo kapitału początkowego uwzględniającego okres wskazany w punkcie I.1.;

II.  oddala apelację i odwołanie w pozostałym zakresie;

III.  zasądza tytułem zwrotu kosztów procesu od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. na rzecz E. K. (1) kwotę 300 (trzysta) złotych.

SSA Sławomir Bagiński SSA Marek Szymanowski SSA Barbara Orechwa – Zawadzka

Sygn. akt: III AUa 882/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.03.2018 roku, znak: (...)-2018, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O., na podstawie ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017r., poz. 1383), odmówił E. K. (1) ustalenia kapitału początkowego na dzień 1.01.1999 roku, ponieważ nie udowodnił okresów składkowych, o których mowa w art. 6 wskazanej ustawy, w szczególności organ że nie uwzględnił okresu od 10.05.1973 roku do 31.12.1982 roku.

Drugą decyzją z tego samego dnia, znak: ENP/20/023141067, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O., na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017r., 1383), przyznał E. K. (1) prawo do emerytury od dnia 1.01.2018 roku tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Podstawę obliczenia emerytury stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie na koniec miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Tak wyliczona wysokość emerytury ubezpieczonego obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy wyniosła: 37,77 zł i nie została podwyższona do kwoty 1.000 zł z uwagi na nieudowodnienie okresów składkowych i nieskładkowych łącznie w wymiarze co najmniej 25 lat.

E. K. (2) odwołania od powyższych decyzji wniósł domagając się ich zmiany poprzez ustalenie kapitału początkowego i wyliczenie wysokości emerytury. W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 16.08.1974 roku nawiązał stosunek pracy w Spółdzielni Kółek Rolniczych w R., który trwał do 8.08.1981 roku. Był wówczas zatrudniony w grupie remontowo-budowlanej jako brygadzista.

W dniu 28.06.2018 roku Sąd Okręgowy w Olsztynie na mocy art. 219 k.p.c. połączył sprawy sprawy z obu odwołań IV U 651/18 i IV U 652/18 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ( pod sygnaturą IV U 651/18) .

Wyrokiem z dnia 8 października 2018 r . Sąd Okręgowy oddalił odwołalnia. Sąd Okręgowy ustalił, że w dniu 25.01.2018 roku ubezpieczony E. K. (1), ur. (...), złożył wniosek o prawo do emerytury. W informacji o okresach składkowych i nieskładkowych wskazał, że w okresie od 10.05.1973 roku do 31.12.1982 roku był zatrudniony w Spółdzielni Kółek Rolniczych w R., na potwierdzenie czego dołączył oświadczenie oraz zeznania świadków: S. D., R. G., K. D. (1) i S. K. (1). (dowód: wniosek k. 1-3; informacja k. 6, zeznania świadków k. 9-13 akt ZUS) .

Wnioskodawca na rzecz (...) w R. wykonywał prace murarskie, tynkarskie, naprawy czy malowanie. Był członkiem grupy budowlanej (dowód: zeznania świadków: K. D. i S. K. e-protokół z dnia 28.06.2018 roku).

Wnioskodawca od dnia 1.01.2018 roku ma przyznane prawo do emerytury rolniczej. Przy ustaleniu prawa do tego świadczenia nie zostały uwzględnione żadne okresy zatrudnienia. Do obliczenia jej wysokości przyjęto wyłącznie okresy pracy skarżącego w gospodarstwie rolnym. We wniosku o świadczenie rolnicze odwołujący wskazał, że od 21.12.1981 roku prowadził gospodarstwo rolne, a w okresie od 26.02.1971 roku do 14.02.1973 roku odbywał zasadniczą służbę wojskową. Nie składał przy tym żadnej dokumentacji dotyczącej zatrudnienia w (...) w R.. (dowód: pismo KRUS na k. 32 akt ZUS; akta KRUS dot. odwołującego).

Sąd Okręgowy przypomniał, że instytucja kapitału początkowego, wprowadzona ustawą z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2017r., poz. 1383), związana jest z nowymi zasadami ustalania emerytury, którą oblicza się na podstawie sumy składek zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym w całym okresie ubezpieczenia ( art. 25 ust. 1 ). Jak wynika z art. 173 ust. 1 ustawy, dla osób objętych tymi zasadami, które podlegały ubezpieczeniom przed wejściem w życie ustawy, gdy składki nie były jeszcze obowiązkowo ewidencjonowane na indywidualnych kontach, ustala się kapitał początkowy. Kapitał oblicza się według reguł określonych w art. 174, z odesłaniem do art. 53 ustawy emerytalnej. W świetle art. 53 i art. 174 ust. 1 kapitał początkowy stanowi wypadkową trzech wielkości: kwoty bazowej (art. 174 ust. 7), podstawy wymiaru świadczenia (obliczonej stosownie do art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 i art. 18 w związku z art. 174 ust. 3, z tym, że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych jest wybierany z okresu sprzed 1.01.1999 roku) oraz okresów składkowych i nieskładkowych (art. 6 i 7 w związku z art. 174 ust. 2).

Spór w sprawie sprowadzał się do ustalenia wartości kapitału początkowego, a na jego podstawie ponownej wysokości emerytury skarżącego. Wnioskodawca w motywach wniesionego odwołania domagał się uwzględnienia okresu jego zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w R. od 16.08.1974 roku do 8.08.1981 roku.

Wobec braku dokumentacji z okresu spornego zatrudnienia w (...) R., w tym w szczególności świadectwa pracy Sąd Okręgowy przesłuchał zgłoszonych świadków w osobach: K. D. i S. K., które uznał za nacechowane daleko idącą ogólnikowością i niewystarczające do ustalenia, że wnioskodawca w spornym okresie pozostawał w stosunku pracy. Sąd Okręgowy podkreślił, iż to wnioskodawcy w świetle art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. spoczywał ciężar udowodnienia faktów z których wywodził skutki prawne. Skoro ubezpieczony domagał się obliczenia wartości kapitału początkowego i wysokości emerytury z uwzględnieniem spornego okresu, to jego powinnością procesową było wykazanie świadczenia pracy i uzyskiwania konkretnych kwot zarobków, jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, przy czym winien to uczynić takimi środkami dowodowymi, które pozwoliłyby na wiarygodne i miarodajne ustalenie spornych okoliczności. Co ważne, przepisy prawa ubezpieczeń społecznych są normami bezwzględnie obowiązującymi i nie zawierają unormowań, które pozwalałyby na ustalenie wynagrodzenia, będącego podstawą wymiaru składek, w sposób prawdopodobny.

Powołani przez skarżącego świadkowie wprawdzie zeznali, że wnioskodawca wykonywał pewne prace na rzecz (...) w R., ale zeznania te nie dały podstaw do ustalenia, że wykonywał je na podstawie stosunku pracy. Powyższe nie stoi na przeszkodzie ustaleniu, że prace te mógł wykonywać na podstawie umowy zlecenia czy umowy o dzieło. Potwierdzeniem tego jest wpis w dowodzie osobistym, gdzie w adnotacjach o zatrudnieniu wpisano: przyjęcia: Spółdzielnia Kółek Rolniczych w R.: 16.08.1974 rok; zwolnienia: Spółdzielnia Kółek Rolniczych w R.: 8.08.1981 roku (dowód osobisty na k. 21 akt sprawy), bez wskazania podstawy tego zatrudnienia czy jego wymiaru . Potwierdzeniem powyższego jest okoliczność, że świadkowie pracujący w (...) R. posiadają świadectwa pracy z tego okresu, które zostały uwzględnione przez organ rentowy i stały się podstawą do przyznania i ustalenia wysokości ich świadczeń emerytalnych. Także małżonka wnioskodawcy, co wynika z jej zeznań, posiada świadectwo pracy z okresu zatrudnienia w powołanej spółdzielni. W tej sytuacji za niewiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia odwołującego, że spółdzielnia nie wystawiła mu świadectwa pracy, a on sam nie wiedział, że będzie ono mu potrzebne. Zdaniem Sądu gdyby bowiem wnioskodawca był rzeczywiście zatrudniony na podstawie umowy o pracę w (...) R. i zaprzestał tamże pracy w tym samym okresie co jego małżonka (wskazywał bowiem, że zaprzestał tam pracy z uwagi na nabycie gospodarstwa rolnego w dniu 21.12.1981 roku – akta KRUS), to co stało na przeszkodzie w wystawieniu mu przez pracodawcę świadectwa pracy, skoro jego żona otrzymała takie świadectwo pracy z datą rozwiązania stosunku pracy w dniu 31.12.1981 roku (k. 52 akt KRUS).

Nadto wnioskodawca powoływał się na różne okresy jego zatrudnienia w spółdzielni. W motywach wniesionego odwołania wnosił o ustalenie jego zatrudnienia w okresie od 16.08.1974 roku do 8.08.1981 roku, podczas gdy przed organem rentowym domagał się ustalenia okresu od 10.05.1973 roku do 31.12.1982 roku. Natomiast ubiegając się o prawo do emerytury rolniczej nawet nie wspomniał, że pozostawał w stosunku pracy. Dlatego też przy ustaleniu prawa do tego świadczenia nie zostały uwzględnione żadne okresy zatrudnienia, a do obliczenia jego wysokości przyjęto wyłącznie okresy pracy skarżącego w gospodarstwie rolnym. We wniosku o świadczenie rolnicze odwołujący wskazał, że od 21.12.1981 roku prowadził gospodarstwo rolne, a w okresie od 26.02.1971 roku do 14.02.1973 roku odbywał zasadniczą służbę wojskową. Nie składał przy tym żadnej dokumentacji dotyczącej zatrudnienia w (...) w R..

Z tych przyczyn Sąd Okręgowy na mocy o art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

We wniesionej od tego wyroku apelacji E. K. (1) zaskarżył powyższy wyrok w całości zarzucając:

1.  obrazę przepisów prawa procesowego tj. art. 244 k.p.c. art. 252 k.p.c. przez ich

pominięcie oraz art. 233§1 k.p.c. przez dokonanie jednostronnej i dowolnej oceny dowodów, w szczególności :

a) błędnej interpretacji wpisu w dowodzie osobistym skarżącego, nie uwzględniającej regulacji prawnych obowiązujących w dacie jego dokonania;

b) wybiórczej ocenie dokumentów znajdujących się w aktach ubezpieczonego prowadzonych przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

2. obrazę prawa materialnego, a mianowicie art. 6 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia z dnia 17 grudnia 1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przez jego pominięcie.

Wskazując na powyższe apelacja wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku i ustalenie prawa do emerytury oraz kapitału początkowego skarżącego z uwzględnieniem okresu wykonywania pracy w Spółdzielni Kółek Rolniczych w R. i zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania apelacyjnego lub uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Olsztynie.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje

Apelacja jest zasadna

Jak wiadomo podstawę orzeczenia sądu II instancji stanowi materiał zebrany w postępowaniu przed sądem I instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym (art. 382). W niniejszej sprawie Sąd Apelacyjny poszerzył materiał dowodowy poprzez przeprowadzenie dowodu z uzupełniającego przesłuchania wnioskodawcy w charakterze strony. Oceniając cały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd Apelacyjny przede wszystkim miał na względzie granicę swobodnej oceny dowód wyznaczone art. 233 §1 k.p.c. , który zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zawiera nakaz - nie doznający wyjątku, aby wyrażona ocena w aspekcie wiarygodności dokonana była na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału w sprawie oraz uwzględnienie wszystkich dowodów przeprowadzonych w postępowaniu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 lipca 2002 r. IV CKN 1256/00 lex nr 80267 ; wyrok SN z dnia 26 stycznia 2000 r. III CKN 562/98 (...); postanowienie SN dnia 23 stycznia 2002 r. II CKN 691/99 LEX nr 54339, Prok.i Pr.-wkł. (...) ). Przy ocenie dowodów przez sąd odwoławczy trzeba przypomnieć, iż w uchwale 7 sędziów SN z dnia 23 marca 1999 r. III CZP 59/98 ( OSNC 1999/7-8/124) Sąd Najwyższy przesądził, iż sąd drugiej instancji może zmienić ustalenia faktyczne stanowiące podstawę wydania wyroku sądu pierwszej instancji bez przeprowadzenia postępowania dowodowego uzasadniającego odmienne ustalenia, chyba że szczególne okoliczności wymagają ponowienia lub uzupełnienia tego postępowania. W niniejszej sprawie trzeba jednak zauważyć, iż Sąd Okręgowy o ile uznawał zeznania samego wnioskodawcy za częściowo niewiarygodne, to w istocie nie kwestionował co do zasady wiarygodności świadków, lecz ich zeznania uznał za zbyt ogólnikowe do czynienia w oparciu o nie ustaleń faktycznych po 40 latach. Oceniając jednak łącznie materiał dowodowy przy wzajemnym uzupełnianiu tego materiału punktem wyjścia jest dowód z dokumentu w postaci oryginału dowodu osobistego wnioskodawcy wydanego przez Naczelnika Gminy w R. w dniu 19 grudnia 1978r., w którym na stronie 20 , przeznaczonej na adnotacje o zatrudnieniu na pieczątkach Spółdzielni Kółek Rolniczych w R. znajduje się wpis w kolumnie ,,przyjęcie’’ z datą ,,16.08.1974’’. a drugiej kolumnie znajduje się wpis z datą dnia i miesiąca ,,08.08….’’ jednakże określenie roku budzi wątpliwości może być on bowiem czytany w różny sposób ( 81,84 a nawet 87) . Sam wnioskodawca określił wpis ten jako,, 08.08.84’’ (k. 13v) , jednak, w okolicznościach niniejszej sprawy logiczna rok zakończenie a pracy to mogło być tylko 1981r. . Sam wnioskodawca wskazywał, iż do 08.08.1981r. był on brygadzistą produkcji zwierzęcej, a z informacji KRUS zwartych w aktach KRUS wyniki, iż od 1981r. wnioskodawca prowadził gospodarstwo rolne. Biorąc za punkt wyjścia zatem istotny i obiektywny dowód z dokumentu w postaci zapisów przedmiotowego dowodu osobistego trzeba go odnieść i skonfrontować z zeznaniami świadków. Ci zaś wiarygodnie potwierdzają fakt faktycznego świadczenia pracy przez wnioskodawcę w przedmiotowej Spółdzielni. I tak świadek K. D. (1) potwierdzał pracę wnioskodawcy w brygadzie budowlanej przy pracach murarskich, tynkarskich, malowaniu i naprawach przez ,, kilka lat’’. Także świadek S. K. (1) potwierdzał pracę wnioskodawcy w brygadzie remontowej jako murarz–tynkarz , do której dowoził materiały budowlane. Brygada ta pracowała też w różnych miejscowościach oprócz R. np. budowali świniarnię w innej miejscowości. Okres pracy wnioskodawcy szacował na około 10 lat. Również żona wnioskodawcy potwierdziła fakt jego pracy w bliżej nieokreślonym okresie Spółdzielni, w której sama pracowała przy obsłudze bydła. Wedle jej zeznań mąż wychodził do pracy rano, a wracał wieczorem . Wie że budował. Z kopi jej świadectwa pracy znajdującego się w aktach KRUS (k19) wynika, iż pracowała ona w przedmiotowej Spółdzielni do końca roku 1981r. ( od. 01.04 1975r. ( aczkolwiek i w jej przypadku ostatnia cyfra może wskazywać inną niż ,,5’’).

Z akt KRUS (k. 46 ) wynika, że organ ten udzielając miejscowemu Urzędowi Gminy odpowiedzi ustalił, na podstawie karty ewidencyjnej dotyczących obojga małżonków K., że zostali oni objęci ubezpieczeniem społecznym rolników od dnia 01.01.1984r. , a w dniu 21.12.1981r. na podstawie aktu notarialnego REP A Nr 1435/81 zostali właścicielami gospodarstwa rolnego.

Sam wnioskodawca przesłuchany uzupełniająco w charakterze strony w sposób wiarygodny - mimo zrozumiałych po latach pewnych nieścisłości - podał szereg szczegółów istotnych dla przyjęcia istnienia stosunku pracy w przedmiotowej (...) w R.. W szczególności wymienił z imienia i nazwiska wielu swoich współpracowników z tego okresu ale też bezpośredniego kierownika ekipy budowlanej ( K. P.) Prezesa Spółdzielni ( B. M.) , księgową, a nawet 2 panie pracujące jako sekretarki. Pomijając już zeznających w pierwszej instancji świadków ilość szczegółów wskazywanych przez wnioskodawcę mimo upływu 40 lat niewątpliwe wskazuje na dłuższy okres i posiadanie szerokiej wiedzy dotyczącej załogi (...) z tego okresu, co w kontekście całości materiału dowodowego potwierdza wykonywanie pracy w tej Spółdzielni. Jak podał do pracy tej poszedł po wojsku, opuścił je w lutym, a w sierpniu zatrudnił się w (...). ( Z zapisów książeczki wojskowej wynika, iż wojsko opuścił w lutym 1973r. , a zatem rok wcześniej przed zatrudnieniem w (...); bezpośrednio po wojsku pracował dorywczo -k. 3 odwołanie- zdobywając w maju 1974r. tytuł czeladnika w rzemiośle murarstwo) . Wskazał też, że miał umowę o pracę, którą mu przedłożono do podpisu, i której nie negocjował. Wskazał, że pracował 6 dni w tygodniu, z tym że w soboty do 13.00 . Podał także, że do dziś mieszka w mieszkaniu, które od (...) otrzymał i wykupił. Wskazał też, że musiał zrezygnować z zatrudnienia w okolicach stanu wojennego albowiem nabył gospodarstwo rolne. Zdaniem Sądu Apelacyjnego trudności i złożoność materiału dowodowego nie zwalania Sądu od dokonania ustaleń faktycznych w zakresie w jakim materiał dowodowy - oceniony zgodnie z kryteriami art. 233 §1 k.p.c. w szczególności wszechstronności, zasad doświadczenia życiowego i logiki - na to pozwala. Z materiału dowodowego niewątpliwie można uznać w pełni za wiarygodną datę początkową zatrudnienia potwierdzoną wpisem do dowodu osobistego, pewnym jest także, że zatrudnienie wnioskodawcy trwało co najmniej kilka lat do 1981r. Brak jest jednocześnie podstaw do twierdzenia, że nie było to zatrudnienie w stosunku pracy, jeżeli uwzględni się, że każdy z zeznających świadków pracował w stosunku pracy, a materiał dowodowy nie daje podstaw do przyjmowania, że Spółdzielnia zawierała umowy zlecenia lub innej umowy cywilnoprawne ze swoimi pracownikami, zwłaszcza w sytuacji, gdy prace przez nich wykonywane wymagały podporządkowania pracowniczego. Już sam kilkuletni okres takiego zatrudnienia w tamtych latach wyklucza przyjęcie by mogło to być w innym reżimie niż pracowniczy. Podobnie nie sposób przyjąć, iż było to zatrudnienie w innym wymiarze niż na pełny etat, skoro żaden z zeznających pracowników Spółdzielni nie pracował tam w niższym wymiarze czasu pracy, a co do wnioskodawcy nie istniały żadne okoliczności uzasadniające niepełne jego zatrudnienie. Zdaniem Sądu Apelacyjnego nieuprawione jest twierdzenie Sądu Okręgowego, że wnioskodawca nie uzyskał świadectwa pracy w chwili ustania tego stosunku pracy, z faktu bowiem, że nim aktualnie po 40latach nie dysponuje nie wynika bowiem fakt, że go w ogóle nie otrzymał albo że go nie sporządzono. W okolicznościach niniejszej sprawy wobec braku akt osobowych, ale niewątpliwego świadczenia pracy przez co najmniej kilka lat przez wnioskodawcę na rzecz Spółdzielni znacznie bardziej prawdopodobne i wiarygodne jest to, że go albo nie odebrał we właściwym terminie lub go zatracił w okresie późniejszym. Sam wnioskodawca w swoich zeznaniach przyznał, że zaniedbał sprawę swego zatrudnienia, a teraz mimo ,,obszukania’’ swoich rzeczy nie odnalazł żadnych dokumentów. Poza tym, po kupnie gospodarstwa i przystąpienia do ubezpieczenia rolniczego nie potrzebował tych dokumentów.

Reasumując rozważania zebrany w sprawie materiał dowodowy daje podstawy do przyjęcia, że wnioskodawca w przedmiotowej Spółdzielni Kółek Rolniczych w R. zatrudniony był co najmniej w okresie od 16.08.1974. do 08.08.1981r. w ramach stosunku pracy , który to okres zatrudnienia stanowi okres składkowy w rozumieniu art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017r., poz. 1383), zgodnie z którym za okresy składkowe uważa się przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne, między innymi okresy zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia na obszarze Państwa Polskiego - w wymiarze nie niższym, niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy (…). Pozostawanie w zatrudnieniu rodzi domniemanie uiszczania stosowanych składek na ubezpieczenie społeczne za wnioskodawcę w tymże okresie. Trzeba jednak zauważyć, iż zaliczenie takiego okresu składkowego w utrwalonym orzecznictwie sądowym nie jest uzależnione od wykazania opłacani składek przez pracodawcę ( por. w tym zakresie wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2007 r. II UK 185/06 OSNP 2008/9-10/143, wyrok SN z dnia 8 sierpnia 2017 r. I UK 310/16 ,OSNP 2018/7/95; wyrok SN z dnia 30 czerwca 1999 r. II UKN 32/99 OSNP 2000/18/700, (...); Wyrok SN z 24 października 2017 r. ,I UK 432/16; czy z dnia 7 marca 2017 r., III UK 84/16, LEX nr 2278301; wyrok SN z dnia 7 marca 2017 r. III UK 84/16 LEX nr 2278301). Okresy składkowe zgodnie z art. 174 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych uwzględniane są przy ustaleniu kapitału początkowego .

W tym stanie rzecz Sąd Apelacyjny na zasadzie art. 386 §1 k.p.c. dokonał zmiany zaskarżonego wyroku .

O kosztach procesu w sprawie orzeczono na podstawie art. 100 zd. II k.p.c. w zw. z art. 99 oraz § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 z zm.) oraz w zw. z art. art. 36 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2018.300 j.t.) uwzględniając, iż niniejsza sprawa obejmowała 2 połączone sprawy, w związku z czym wnioskodawca uiścił podwójną opłatę sadową od apelacji ( 60 zł) .