Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II AKa 30/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący

SSA Gwidon Jaworski

Sędziowie

SSA Beata Basiura

SSO del. Arkadiusz Cichocki (spr.)

Protokolant

Agnieszka Przewoźnik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Chorzowie del. do Prokuratury Okręgowej w Katowicach Katarzyny Mistowskiej

po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2018 r. sprawy

1. S. B. s. F. i F., ur. (...) w S.

oskarżonego z art. 299 § 1 i 5 k.k. w związku z art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k.; art. 54 § 1 k.k.s. oraz art. 73 a § 1 k.k.s. przy zast. art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. i inne

2. Z. B. (1) s. J. i W., ur. (...) w Ż.

oskarżonego z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k., art. 62 § 2 k.k.s. w zw. art. 6 § 2 k.k.s.

3. R. D. s. B. i W., ur. (...) w P.

oskarżonego z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k. i inne

4. R. F. s. J. i A., ur. (...) w D.

oskarżonego z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i inne

na skutek apelacji obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 4 maja 2017 roku

sygn. akt V K 92/15

1. zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego Z. B. (1) w ten sposób, że:

-: w pkt 14 kwotę orzeczoną tytułem przepadku korzyści pochodzących
z przestępstwa obniża do 6.000 (sześciu tysięcy) złotych,
-: w pkt 15a wysokość stawki dziennej grzywny ustala na kwotę
50 (pięćdziesięciu) zł,
-: w pkt 15b za podstawę skazania przyjmuje art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. według stanu prawnego obowiązującego w dniu 19 kwietnia 2010 r.
w zw. z art. 2 § 2 k.k.s. i za podstawę wymiaru kary przyjmuje art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 23 § 1 i 3 k.k.s. według stanu prawnego obowiązującego w dniu
19 kwietnia 2010 r. w zw. z art. 2 § 2 k.k.s. a wysokość stawki dziennej grzywny ustala na kwotę 50 (pięćdziesięciu) zł;

2. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3. zasądza od Skarbu Państwa (Sąd Okręgowy w Katowicach) na rzecz adw. A. L. (1) – Kancelaria Adwokacka w K., adw. A. S. – Kancelaria Adwokacka w K. i na rzecz adw. P. Ł. – Kancelaria Adwokacka w K. kwoty po 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych, w tym 23% podatku VAT, tytułem zwrotu kosztów obrony
z urzędu udzielonej oskarżonym Z. B. (1), R. D. i R. F. w postępowaniu odwoławczym;

4. zwalnia oskarżonych S. B., Z. B. (1), R. D. i R. F. od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

SSO del. Arkadiusz Cichocki SSA Gwidon Jaworski SSA Beata Basiura

Sygn. akt II AKa 30/18

UZASADNIENIE

S. B. został oskarżony o to, że:

I. W okresie od kwietnia 2009 roku do 27 marca 2010 roku w D. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa, w porozumieniu z P. M., M. M. oraz innymi nieustalonymi osobami, będąc właścicielem firmy (...) z siedzibą w D. oraz faktycznie kierując firmą (...) z siedzibą w D., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przyjął środki płatnicze w łącznej wysokości co najmniej 18.128.808 zł pochodzące z korzyści związanych z nielegalnym obrotem paliwami płynnymi, uchylaniem się od opodatkowania podatkiem akcyzowym, doprowadzeniem Skarbu Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem z tytułu zaniżenia należnego do zapłaty podatku, co mogło udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępczego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku, w ten sposób, że środki płatnicze w wysokości 49.700.119,20 zł, przyjął na rachunki należące do firmy (...) (...), (...), (...)) oraz firmy (...) ( (...), (...), (...)) i osobiste ( (...), (...), (...)):

- w formie przelewów w wysokości 42.718.549,20 złotych oraz

- wpłat gotówkowych w wysokości 6.981.570,00 złotych,

które to środki pieniężne w kwocie 45.577.171,61 złotych:

- wypłacił w formie gotówkowej w okresie od 1 kwietnia 2009 roku do 29 grudnia 2009 roku z rachunków bankowych firmy (...) ( (...), (...), (...)) i osobistych ( (...), (...)) w łącznej kwocie 2.770.000,00 złotych,

- przelał w okresie od 21 kwietnia 2009 roku do 7 października 2009 roku z rachunków bankowych firmy (...) ( (...), (...)) oraz firmy (...) ( (...), (...)), na rachunki Agencji (...) – sp. z o.o. o numerach (...) i (...) w łącznej kwocie 23.235.451,63 złotych, z czego kwotę 14.350.172,02 złotych jako zapłatę za poświadczające nieprawdę faktury dotyczące rzekomego zakupu benzyny i oleju napędowego o łącznej wartości brutto 14 350 172, 02 złotych od Agencji (...),

- przelał w okresie od 13 października 2009 roku 6 stycznia 2010 roku z rachunków bankowych firmy (...) ( (...), (...),) oraz firmy (...)( (...), (...)), na rachunek (...) – sp. z o.o. o numerze (...) w łącznej kwocie 6 297 194,91 złotych, jako zapłatę za poświadczające nieprawdę faktury dotyczące rzekomego zakupu oleju napędowego o łącznej wartości brutto 6 389 094,92 złotych od (...)

- przelał w okresie od 29 października 2009 roku 19 marca 2010 roku z rachunków bankowych firmy (...) ( (...)) oraz firmy (...) ( (...), (...)), na rachunek (...) – sp. z o.o. o numerze (...) w łącznej kwocie 12.601.085,07 złotych, jako zapłatę za poświadczające nieprawdę faktury dotyczące rzekomego zakupu benzyny i oleju napędowego o łącznej wartości brutto12 601 818,11 złotych od (...)

- przelał w okresie od 11 marca 2010 roku 17 marca 2010 roku z rachunku bankowego firmy (...) ( (...)) na rachunek (...) numerze (...) w łącznej kwocie 673.440,00 złotych, jako zapłatę za poświadczające nieprawdę faktury dotyczące rzekomego zakupu benzyny i oleju napędowego o łącznej wartości brutto 673 440 złotych od (...)

to jest o przestępstwo z art. 299 § 1 i 5 k.k. w związku z art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

II. W okresie od kwietnia 2009 roku do 27 marca 2010 roku w D. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnienie przestępstwa, będąc właścicielem firmy (...) z siedzibą w D. oraz faktycznie kierując firmą (...) z siedzibą w D., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, zakupił łącznie 9 949 950 litrów wyrobu akcyzowego w postaci oleju przeznaczonego do celów opałowych barwionego na czerwono, którego przeznaczenie następnie zmienił, sprzedając olej opałowy jako olej napędowy, stając się podatnikiem podatku akcyzowego, uchylił się od opodatkowania i nie ujawnił właściwemu organowi podatkowemu podstawy i przedmiotu opodatkowania przez co naraził Skarb Państwa na uszczuplenie podatku akcyzowego dużej wartości, a to w kwocie 18.128.808 złotych , powodując uszczuplenie należności publicznoprawnej w tej kwocie, i tak :

- od Agencji (...) zakupił łącznie 4 024 815 litrów oleju opałowego, którego przeznaczenie zmienił, sprzedajac jako olej napędowy

- od (...) zakupił łącznie 1 899 875 litrów oleju opałowego, którego przeznaczenie zmienił, sprzedajac jako olej napędowy

- od (...) zakupił łącznie 3 425 260 litrów oleju opałowego, którego przeznaczenie zmienił, sprzedajac jako olej napędowy

- od(...) zakupił łącznie 600 000 litrów oleju opałowego, którego przeznaczenie zmienił, sprzedajac jako olej napędowy,

to jest o przestępstwo z art. 54 § 1 k.k.s. oraz art. 73 a § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. i art. 7 § 1 k.k.s. w związku z art. 6 § 2 k.k.s.

III. W okresie od 3 kwietnia 2009 roku do 15 marca 2010 roku w D., będąc właścicielem firmy (...) z siedzibą w D. oraz faktycznie kierując firmą (...) w z siedzibą w D., działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienia przestępstwa, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, użył – przyjmując do swojej dokumentacji handlowej, księgując i wykorzystując w sporządzonych deklaracjach podatkowych poświadczające nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności dokumenty w postaci faktur VAT, wystawione przez:

a.M. M. – prezesa zarządu firmy Agencja (...) – sp. z o.o. z siedzibą w K.

- o numerach:

(…)

oświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...) (...) z/s w D. na łączną kwotę 12.868.320,25 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

- o numerach :

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) (...)w D. na łączną kwotę 1.481.851,77 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

b.M. O. – prezesa zarządu firmy (...) – sp. z o.o. z siedzibą w B.,

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 3.291.259,88 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaż oleju napędowego do firmy (...)z/s w D. na łączną kwotę 204.228,00 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

c.K. M.– prezesa zarządu firmy (...) – sp. z o.o. z siedzibą w B.,

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 2.893.607,04 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 503.982,00 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego

d. wystawione przez nieustaloną osobę w imieniu I. S. – prezesa zarządu firmy (...) sp. z o.o. z/s w W.,

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 7.138.456,80 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 5.463.361,30 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

e. wystawione przez Z. B. (1) – prezesa zarządu firmy (...)– sp. z o.o. z/s w W.,

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę, co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 2.334.174,80 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

to jest o przestępstwo z art. 273 k.k. w związku z art. 12 k.k. i 65 § 1 k.k.

IV. W okresie od 6 kwietnia 2009 roku do dnia 22 marca 2010 roku w D., B. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa, w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc właścicielem firmy (...) z/s w D., a tym samym osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów, polecał pracownikowi A. K. i pracownikowi Z. B. (2) wystawiać faktury VAT, które poświadczały nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego na łączną kwotę 7.335.558,83 zł,

- o numerach:

(…)

podczas gdy faktycznie sprzedaż dotyczyła odbarwionego oleju opałowego,

to jest o przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w związku z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

V. W okresie od 1 lipca 2009 roku do dnia 30 grudnia 2009 roku w D., B., i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa, w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, faktycznie kierując firmą (...) z/s w D., będąc osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów, polecał pracownikowi A. K. wystawiać faktury VAT, które poświadczały nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego na łączną kwotę 25.209.642,03 zł,

- o numerach:

(…)

podczas gdy faktycznie sprzedaż dotyczyła odbarwionego oleju opałowego,

to jest o przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w związku z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

VI. W okresie od 3 kwietnia 2009 roku do 15 marca 2010 roku w D. , będąc właścicielem firmy (...) z siedzibą w D. oraz faktycznie kierując firmą (...) w z siedzibą w D., działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, posłużył się – przyjmując do swojej dokumentacji handlowej, księgując i wykorzystując w sporządzonych deklaracjach podatkowych poświadczające nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności dokumenty w postaci nierzetelnych faktur VAT, wystawione przez:

a. M. M.– prezesa zarządu firmy (...) – sp. z o.o. z siedzibą w K.,

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę, co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 12.868.320,25 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego

- o numerach :

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...)z/s w D. na łączną kwotę 1.481.851,77 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

b. M. O. – prezesa zarządu firmy (...) – sp. z o.o. z siedzibą w B.,

- o numerach:

(…)

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaż oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 204.228,00 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego

c. K. M.– prezesa zarządu firmy (...) – sp. z o.o. z siedzibą w B.,

- o numerach:

(…)

- o numerach:

(…)

d. wystawione przez nieustaloną osobę w imieniu I. S. – prezesa zarządu firmy (...) sp. z o.o. z/s w W.,

- o numerach:

(…)

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...)z/s w D. na łączną kwotę 5.463.361,30 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

e. wystawione przez Z. B. (1) – prezesa zarządu firmy (...) – sp. z o.o. z/s w W.,

- o numerach:

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 2 334 174,80 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

to jest o przestępstwo z art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. i art. 6 § 2 k.k.s

VII. W okresie od 6 kwietnia 2009 roku do dnia 22 marca 2010 roku w D., B. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, będąc właścicielem firmy (...)z/s w D., a tym samym osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów, polecał pracownikowi A. K. i pracownikowi Z. B. (2) wystawiać nierzetelne faktury VAT, które poświadczały nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego na łączną kwotę 7.335.558,83 zł,

o numerach:

(…)

podczas gdy faktycznie sprzedaż dotyczyła odbarwionego oleju opałowego,

to jest o przestępstwo z art. 9 § 1 k.k.s. w związku z art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. i art. 6 § 2 k.k.s.

VIII. W okresie od 1 lipca 2009 roku do dnia 30 grudnia 2009 roku w D., B., i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, faktycznie kierując firmą (...) z/s w D., będąc osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów, polecał pracownikowi A. K. wystawiać nierzetelne faktury VAT, które poświadczały nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego na łączną kwotę 25.209.642,03 zł,

(…)

podczas gdy faktycznie sprzedaż dotyczyła odbarwionego oleju opałowego,

to jest o przestępstwo z art. 9 § 1 k.k.s. w związku z art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. i art. 6 § 2 k.k.s.

Z. B. (1) został oskarżony o to, że:

XIII. w okresie od 20 stycznia 2010 roku do 15 kwietnia 2010 roku w W., K. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, będąc prezesem zarządu (...) – Sp. z o.o. z siedzibą w W. przyjął środki płatnicze w łącznej wysokości co najmniej 1 093 200 zł pochodzące z korzyści związanych z nielegalnym obrotem paliwami płynnymi, uchylaniem się od opodatkowania podatkiem akcyzowym, doprowadzeniem Skarbu Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem z tytułu zaniżenia należnego do zapłaty podatku, co mogło udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępczego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie albo orzeczenie przepadku, w ten sposób, iż środki płatnicze w wysokości 1 283 184,95 zł przyjął na rachunek (...) należący do spółki (...) w szczególności od:

- firmy (...) w formie przelewów z rachunku (...) zaistniałych w okresie 11 do 17 marca 2010 roku w łącznej kwocie 673 440,00 zł, jako zapłatę za poświadczające nieprawdę faktury o numerach (...) dotyczące rzekomej sprzedaży benzyny i oleju napędowego,

- w formie gotówki jako wpłaty na rachunek (...) o numerze (...) w okresie od 3 lutego 2010 roku do 15 marca 2010 roku, w łącznej kwocie 76 881,00 zł,

które to środki pieniężne w kwocie 1 274 883,32 zł:

- wypłacił w formie gotówkowej w okresie od 20 stycznia 2010 roku do 15 kwietnia 2010 roku z rachunku bankowego (...) – sp. z o.o. o numerze (...) prowadzony przez Bank (...), na łączną kwotę 1 046 357,45 zł,

- przelał w okresie od 2 lutego 2010 roku do 15 marca 2010 roku z rachunku bankowego (...)- sp. z o.o. o numerze (...) prowadzonego przez Bank (...), na rachunek (...) – sp. z o.o. o numerze (...), na łączną kwotę 228 525,87 zł.

to jest o przestępstwo z art. 299 § 1 k.k. w związku z art. 12 k.k.

XIV. w okresie od 1 marca 2010 roku do dnia 15 marca 2010 roku w W. i innych miastach na terenie kraju, w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc właścicielem i prezesem firmy (...) – sp. z o.o.” z/s w W., a tym samym osobą uprawnioną do podpisywania faktur VAT, poświadczał nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach:

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyny do firmy (...)z/s w D. na łączną kwotę 2.334.714,13 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego

to jest o przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 12 k.k.

XV. w okresie od 1 marca 2010 roku do dnia 19 kwietnia 2010 roku w W. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, będąc prezesem i właścicielem firmy (...) – sp. z o.o. z/s w W., a tym samym osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów, poświadczał nieprawdę, wystawiając w sposób nierzetelny faktury VAT

- o numerach:

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyny do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 2.334.714,13 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego

to jest o przestępstwo z art. 62 § 2 k.k.s. w związku art. 6 § 2 k.k.s.

R. D. został oskarżony o to, że:

XVI. w okresie od 3 kwietnia 2009 roku do 15 marca 2010 roku w R., działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa, w porozumieniu ze S. B., M. M., P. M. oraz z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami oraz w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby inne osoby dokonały czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwił im to, w ten sposób, iż pracując na bazie firmy (...)z/s w R., na polecenie nieustalonej osoby brał udział w przyjmowaniu i wydawaniu oleju napędowego przeznaczonego do celów grzewczych, zabarwionego na czerwono, uprzednio zakupionego przez ustalone osoby, który na opisanej bazie był poddawany procesom odbarwiania oraz wydawał poświadczające nieprawdę dokumenty przewozowe i druki WZ kierowcom dokonującym wywozu opisanego paliwa z bazy, umożliwiając osobom uprawnionym do wystawiania dokumentów poświadczać nieprawdę w fakturach VAT co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego, i tak:

a. umożliwił M. M. prezesowi zarządu firmy (...) – sp. z o.o. z/s w K., a tym samym osobie uprawnionej do podpisywania faktur VAT poświadczać nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach :

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...)z/s w D. na łączną kwotę 12.868.320,25 zł, podczas gdy transakcje dot. oleju opałowego,

- o numerach :

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 1.481.851,77 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

umożliwił M. O. prezesowi zarządu firmy (...) sp. z o.o.” z/s w K., a tym samym osobie uprawnionej do podpisywania faktur VAT poświadczać nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach :

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 3.291.259,88 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

- o numerach :

(…)

na sprzedaż oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 204.228,00 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

c. umożliwiłK. M.prezesowi zarządu firmy (...) sp. z o.o.” z/s w K., a tym samym osobie uprawnionej do podpisywania faktur VAT poświadczać nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach :

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 2.893.607,04 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

- o numerach :

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 503.982,00 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

d. umożliwił nieustalonej osobie działającej w imieniu I. S. prezesa zarządu firmy (...) sp. z o.o.” z/s w W., a tym samym osoby uprawnionej do podpisywania faktur VAT, poświadczać nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach:

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D., na łączną kwotę 7.138.456,80 zł , podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

- o numerach:

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D., na łączną kwotę 5.463.361,30 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

e. umożliwił Z. B. (1) prezesowi zarządu firmy (...) w W., a tym samym osobie uprawnionej do podpisywania faktur VAT poświadczać nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach:

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D., na łączną kwotę 2.334.174,80 zł, podczas gdy transakcji takich nie było, a sprzedawany był faktycznie odbarwiony olej opałowy ,

to jest o przestępstwo z 18 § 3 k.k. w związku z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

XVII. W okresie od 3 kwietnia 2009 roku do 15 marca 2010 roku w R., działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, w porozumieniu ze S. B., M. M., P. M. oraz z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami oraz w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru zamiaru, chcąc aby inne osoby dokonały czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwił im to, w ten sposób, iż pracując na bazie firmy (...) z/s w R., na polecenie nieustalonej osoby brał udział w przyjmowaniu i wydawaniu oleju napędowego przeznaczonego do celów grzewczych, zabarwionego na czerwono, uprzednio zakupionego przez ustalone osoby oraz wydawał poświadczające nieprawdę dokumenty przewozowe i druki WZ kierowcom dokonującym wywozu opisanego paliwa z bazy, umożliwiając osobom uprawnionym do wystawiania dokumentów wystawiać w sposób nierzetelny faktury Vat co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego, i tak:

a. umożliwił M. M.prezesowi zarządu firmy (...) z/s w K., a tym samym osobie uprawnionej do podpisywania faktur VAT poświadczać nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach :

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 12.868.320,25 zł, podczas gdy transakcje dot. oleju opałowego,

- o numerach :

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 1.481.851,77 zł,

b. umożliwił M. O. prezesowi zarządu firmy (...) sp. z o.o.” z/s w K., a tym samym osobie uprawnionej do podpisywania faktur VAT poświadczać nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach :

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 3.291.259,88 zł,

- o numerach :

(…)

na sprzedaż oleju napędowego do firmy (...)z/s w D. na łączną kwotę 204.228,00 zł,

c. umożliwiłK. M. prezesowi zarządu firmy (...) sp. z o.o.” z/s w K., a tym samym osobie uprawnionej do podpisywania faktur VAT poświadczać nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach :

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...)z/s w D. na łączną kwotę 2.893.607,04 zł,

- o numerach :

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D. na łączną kwotę 503.982,00 zł,

d. umożliwił nieustalonej osobie działającej w imieniu I. S. prezesa zarządu firmy (...) – sp. z o.o. z/s w W., a tym samym osoby uprawnionej do podpisywania faktur VAT, poświadczać nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach:

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D., na łączną kwotę 7.138.456,80 zł,

- o numerach:

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z/s w D., na łączną kwotę 5.463.361,30 zł

e. umożliwił Z. B. (1) prezesowi zarządu firmy (...) – sp. z o.o. z/s w W., a tym samym osobie uprawnionej do podpisywania faktur VAT poświadczać nieprawdę na fakturach VAT

- o numerach:

(…)

to jest o przestępstwo z 18 § 3 k.k. w związku z art. 20 § 2 k.k.s. w związku z art. 62 § 2 k.k.s. przy zastosowaniu art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. oraz art. 6 § 2 k.k.s.

XVIII. W okresie od 3 kwietnia 2009 roku do marca 2010 roku w R., działają w zorganizowanej grupie ,mającej na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, chcąc aby S. B. dokonał czynu zabronionego swoim zachowaniem ułatwił mu to, w ten sposób, że pracując na bazie firmy (...)z/s w R., na polecenie nieustalonej osoby brał udział w przyjmowaniu i wydawaniu oleju napędowego przeznaczonego do celów grzewczych, zabarwionego na czerwono, uprzednio zakupionego przez ustalone osoby, który na opisanej bazie był poddawany procesom odbarwiania w celu zmiany przeznaczenia wyrobu oraz wydawał poświadczające nieprawdę dokumenty przewozowe i druki Wz kierowcom dokonującym wywozu opisanego paliwa z bazy, umożliwiając nabywcy paliwa – S. B. dokonanie sprzedaży oleju opałowego w ilości 9 949 950 litrów jako oleju napędowego oraz uchylenie się od opodatkowania podatkiem akcyzowym, albowiem pomimo ciążącego na nim obowiązku nie ujawnił Urzędowi Skarbowemu w D. przedmiotu i podstawy opodatkowania z tytułu produkcji paliw płynnych, przez co naraził Skarb Państwa na uszczuplenie podatku akcyzowego dużej wartości w kwocie 18 128 808 zł, powodując uszczuplenie należności publicznoprawnej w tej kwocie,

to jest o przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w związku z art. 20 § 2 k.k.s. w związku z art. 54 § 1 k.k.s. oraz 73 a § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 37 § 1 pkt. 1 i 5 k.k.s. oraz art. 6 § 2 k.k.s.

R. F. został oskarżony o to, że:

XIX. W okresie od 01 kwietnia 2009 roku do 20 lipca 2009 roku w G. i innych miejscowościach na terenie kraju, będąc prokurentem w firmie (...) – sp. z o.o. z siedzibą w W., działając czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, przyjął środki płatnicze w łącznej wysokości co najmniej 766.574,80 zł pochodzące z korzyści związanych z nielegalnym obrotem paliwami płynnymi, uchylaniem się od opodatkowania podatkiem akcyzowym, doprowadzeniem Skarbu Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem z tytułu zaniżenia należnego do zapłaty podatku, co mogło udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępczego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie albo orzeczenie przepadku, w ten sposób, iż środki płatnicze przyjął na rachunek (...) należący do spółki (...):

- od firmy (...) w formie przelewów z rachunku (...) zaistniałych w okresie 13 maja do 30 czerwca 2009 roku w łącznej kwocie 463 722,00 zł, jako zapłatę za faktury o numerach (...) dotyczące sprzedaży oleju napędowego,

- od firmy (...) w formie przelewów z rachunku (...) zaistniałych w okresie od 13 maja 2009 do 30 czerwca 2009 w łącznej kwocie 302 852,80 zł, jako zapłatę za faktury o numerach (...) dotyczące sprzedaży oleju napędowego,

które to środki pieniężne w kwocie 856.816,68 zł:

- wypłacił w formie gotówkowej w okresie od 01 kwietnia 2009 roku do 20 lipca 2009 roku z rachunku bankowego (...) – sp. z o.o. o numerze (...) prowadzony przez Bank (...) S.A., na łączną kwotę 8.500 zł,

- przelał w okresie od 01 kwietnia 2009 roku do 28 maja 2009 roku z rachunku bankowego (...) - sp. z o.o. o numerze (...) prowadzonego przez Bank (...) S.A. łączną kwotę 848 316,68 zł , i tak na rachunek:

(...) o numerze (...), przelał kwotę 446 118,68 zł jako zapłatę za faktury (...) NR (...);

(...)o numerze (...), przelał kwotę 185 892,00 zł jako zapłatę za faktury (...);

(...) SP. Z O.O. o numerze (...) (...), przelał kwotę 216 306,00 zł jako zapłatę za faktury (...),

to jest o przestępstwo z art. 299 § 1 k.k. w związku z art. 12 k.k.

XX. W okresie od 10 kwietnia 2009 roku do dnia 16 lipca 2009 roku w W., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc prokurentem w (...) – sp. z o.o.z siedzibą w W., a tym samym osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów poświadczył nieprawdę w fakturach VAT

- o numerach:

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy do firm (...) z/s w G. i (...) z/s w M. na łączną kwotę 995.200,36 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego,

to jest o przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 12 k.k.

XXI. W okresie od 31 lipca 2009 roku do dnia 19 kwietnia 2010 roku w G., będąc prokurentem w (...) – sp. z o.o. z siedzibą w W., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, użył dokumentów w postaci następujących faktur VAT:

(…)

poświadczających nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firm (...) z/s w G. i (...) z/s w M. na łączną kwotę 2.342.995,54 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego, w ten sposób, iż przekazał wymienione faktury dokonującemu zakupu paliw A. L. (2),

to jest o przestępstwo z art. 273 k.k. w związku z art. 12 k.k.

XXII. W okresie od 10 kwietnia 2009 roku do dnia 16 lipca 2009 roku w W., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc prokurentem w (...) – sp. z o.o. z siedzibą w W., a tym samym osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów poświadczył nieprawdę wystawiając w sposób nierzetelny faktury VAT o numerach:

(…)

to jest o przestępstwo z art. 62 § 2k.k.s. w związku z art. 6 § 2 k.k.s.

XXIII. W okresie od 31 lipca 2009 roku do dnia 19 kwietnia 2010 roku w G., będąc prokurentem w (...) – sp. z o.o. z siedzibą w W., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, posługiwał się dokumentami w postaci wystawionych w sposób nierzetelny faktur VAT:

(…)

poświadczającymi nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firm (...) z/s w G. i (...) z/s w M. na łączną kwotę 2.342.995,54 zł, podczas gdy transakcje dotyczyły oleju opałowego, w ten sposób, iż przekazał wymienione faktury dokonującemu zakupu paliw A. L. (2),

to jest o przestępstwo z art. 62 § 2 k.k.s. w związku art. 6 § 2 k.k.s.

Wyrokiem z dnia 4 maja 2017 r., sygn. akt V K 92/15 Sąd Okręgowy w Katowicach orzekł, co następuje:

1. uznaje oskarżonego S. B. /B. / za winnego tego, że w okresie od kwietnia 2009 roku do 27 marca 2010 roku w D. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa, wspólnie i w porozumieniu z P. M., M. M. (1) oraz innymi nieustalonymi osobami, będąc właścicielem firmy (...) z siedzibą w D. oraz faktycznie kierując firmą (...) z siedzibą w D., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przyjął środki płatnicze w łącznej wysokości co najmniej 10.262.810,38 złotych pochodzące z korzyści związanych z nielegalnym obrotem paliwami płynnymi, uchylaniem się od opodatkowania podatkiem akcyzowym, doprowadzeniem Skarbu Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem z tytułu zaniżenia należnego do zapłaty podatku, co mogło udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępczego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku, w ten sposób, że środki płatnicze w wysokości 49.700.119,20 złotych, przyjął na rachunki należące do firmy (...) (...), (...), (...)) oraz firmy (...) ( (...), (...), (...)) i osobiste ( (...), (...), (...)):

- w formie przelewów w wysokości 42.718.549,20 złotych oraz

- wpłat gotówkowych w wysokości 6.981.570,00 złotych,

które to środki pieniężne w kwocie 45.577.171,61 złotych:

- przelał w okresie od 21 kwietnia 2009 roku do 7 października 2009 roku z rachunków bankowych firmy (...) ( (...), (...)) oraz firmy (...) ( (...), (...)), na rachunki (...) – sp. z o.o. o numerach (...) i (...) w łącznej kwocie 23.235.451,63 złotych, z czego kwotę 14.350.172,02 złotych jako zapłatę za poświadczające nieprawdę faktury dotyczące rzekomego zakupu benzyny i oleju napędowego o łącznej wartości brutto 14.350.172,02 złotych od (...),

- przelał w okresie od 13 października 2009 roku 6 stycznia 2010 roku z rachunków bankowych firmy (...) ( (...), (...),) oraz firmy (...)( (...), (...)), na rachunek (...) Sp. z o.o. o numerze (...) w łącznej kwocie 6.297.194,91 złotych, jako zapłatę za poświadczające nieprawdę faktury dotyczące rzekomego zakupu oleju napędowego o łącznej wartości brutto 6.389.094,92 złotych od (...)

- przelał w okresie od 29 października 2009 roku 19 marca 2010 roku z rachunków bankowych firmy (...) ( (...)) oraz firmy (...) ( (...), (...)), na rachunek (...) Sp. z o.o. o numerze (...) w łącznej kwocie 12.601.085,07 złotych, jako zapłatę za poświadczające nieprawdę faktury dotyczące rzekomego zakupu benzyny i oleju napędowego o łącznej wartości brutto 12.601.818,11 złotych od (...)

- przelał w okresie od 11 marca 2010 roku 17 marca 2010 roku z rachunku bankowego firmy (...) ( (...)) na rachunek (...) Sp. z o.o. o numerze (...) w łącznej kwocie 673.440,00 złotych, jako zapłatę za poświadczające nieprawdę faktury dotyczące rzekomego zakupu oleju napędowego o łącznej wartości brutto 673.440,00 złotych od (...)

to jest popełnienia przestępstwa z art. 299 § 1 i 5 k.k. w związku z art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. i za to na mocy art. 299 § 5 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. skazuje go na karę 2 /dwa/ lat pozbawienia wolności,

2. uznaje oskarżonego S. B. /B./ za winnego tego, że w okresie od kwietnia 2009 roku do 27 marca 2010 roku w D. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnienie przestępstwa, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, będąc właścicielem firmy (...) z siedzibą w D. oraz faktycznie kierując firmą (...) z siedzibą w D., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, zakupił łącznie 9.949.950 litrów wyrobu akcyzowego w postaci oleju przeznaczonego do celów opałowych barwionego na czerwono, którego przeznaczenie następnie zmienił, sprzedając w ilości 9.792.758 litrów olej opałowy jako olej napędowy, stając się podatnikiem podatku akcyzowego, uchylił się od opodatkowania i nie ujawnił właściwemu organowi podatkowemu podstawy i przedmiotu opodatkowania przez co naraził Skarb Państwa na uszczuplenie podatku akcyzowego wielkiej wartości, a to w kwocie 10.262.810,38 złotych powodując uszczuplenie należności publicznoprawnej w tej kwocie, i tak :

- od (...) zakupił łącznie 4.024.815 litrów oleju opałowego, którego przeznaczenie zmienił, sprzedajac jako olej napędowy,

- od (...) Sp. z o.o. zakupił łącznie 1.899.875 litrów oleju opałowego, którego przeznaczenie zmienił, sprzedajac jako olej napędowy,

- od (...) Sp. z o.o. zakupił łącznie 3.425.260 litrów oleju opałowego, którego przeznaczenie zmienił, sprzedajac jako olej napędowy,

- od (...) Sp. z o.o. zakupił łącznie 600.000 litrów oleju opałowego, którego przeznaczenie zmienił, sprzedajac jako olej napędowy,

to jest popełnienia przestępstwa z art. 54 § 1 k.k.s. i art. 73 a § 1 k.k.s. w związku z art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. i art. 7 § 1 k.k.s. w związku z art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na mocy art. 54 § 1 k.k.s w związku z art. 7 § 2 k.k.s. i art. 38 § 2 pkt 1 k.k.s. i art. 23 § 1 i 3 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. skazuje go na karę 1 /jeden/ roku i 8 /osiem/ miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 400 /czterysta/ stawek dziennych ustalając, iż jedna stawka dzienna grzywny jest równoważna kwocie 250 /dwieście pięćdziesiąt/ złotych,

3. na mocy art. 32 § 1 i 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. orzeka wobec oskarżonego S. B. przepadek równowartości przedmiotu pochodzącego bezpośrednio z przypisanego mu przestępstwa skarbowego opisanego w punkcie drugim senetecji niniejszego wyroku w kwocie 10.262.810,38 /dziesięć milionów dwieście sześćdziesiąt dwa tysiące osiemset dziesięć złotych trzydzieści osiem groszy /złotych,

4. w zakresie czynów określonych w punktach III, IV i V oraz VI,VII i VIII przyjmując, iż zachowania S. B. /B./ stanowią jeden czyn w rozumieniu art. 8 § 1 k.k.s., i tak :

a/ uznaje oskarżonego S. B. za winnego tego, że w okresie od 3 kwietnia 2009 roku do 22 marca 2010 roku w D. i innych miejscowościach na terenie kraju, będąc właścicielem firmy (...) z siedzibą w D. oraz będąc pełnomocnikiem i faktycznie kierując firmą (...)z siedzibą w D., działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, użył – przyjmując do swojej dokumentacji handlowej, księgując i wykorzystując w sporządzonych deklaracjach podatkowych :

poświadczające nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności dokumenty w postaci faktur VAT, wystawione przez:

a/ M. M.– prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K.

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyny do firmy (...)z siedzibą w D. na łączną kwotę 12.868.320,25 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach :

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 1.481.851,77 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

b. M. O. – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.,

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 3.291.259,88 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 204.228,00 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

c. K. M.– prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 2.389.625.04 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) Stefan Barszczowski z siedzibą w D. na łączną kwotę 503.982,00 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

d. Z. B. (1) – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.,

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...)z siedzibą w D. na łączną kwotę 2.334.714,00 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

oraz podrobione dokumenty w postaci faktur VAT

- o numerach:

(…)

wystawione przez nieustaloną osobę w imieniu I. S. – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., co do sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 7.138.456,80 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

oraz podrobione dokumenty w postaci faktur VAT

- o numerach:

(…)

wystawione przez nieustaloną osobę w imieniu I. S. – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., co do sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...)z siedzibą w D. na łączną kwotę 5.463.361,31 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

a następnie po dokonaniu jego sprzedaży, kierując działaniami, jednocześnie polecał pracownikowi A. K. i pracownikowi Z. B. (2) wystawiać faktury VAT, które poświadczały nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego:

na łączną kwotę 7.335.558,83 złotych, przez (...) z siedzibą w D.

- o numerach:

(…)

oraz przez (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 25.209.642,03 złotych,

- o numerach:

(…)

podczas gdy sprzedaż dotyczyła odbarwionego oleju opałowego,

to jest popełnienia czynu z art. art. 273 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 1 k.k. w związku z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. i za to na mocy art. 271 § 3 k.k. w związku z art. 11 § 3 k.k. i art. 65 § 1 k.k. oraz art. 33 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. skazuje go na karę 2 /dwa/ lat pozbawienia wolności oraz 300 /trzysta/ stawek dziennych grzywny ustalając, iż jedna stawka dzienna grzywny jest równoważna kwocie 250 /dwieście pięćdziesiąt/ złotych,

b/ uznaje oskarżonego S. B. za winnego tego, że w okresie od 3 kwietnia 2009 roku do 22 marca 2010 roku w D. i innych miejscowościach na terenie kraju, będąc właścicielem firmy (...)z siedzibą w D. oraz będąc pełnomocnikiem i faktycznie kierując firmą (...) z siedzibą w D., działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, posłużył się – przyjmując do swojej dokumentacji handlowej, księgując i wykorzystując w sporządzonych deklaracjach podatkowych- nierzetelnymi dokumentami w postaci:

-poświadczających nieprawdę, co do mających znaczenie prawne okoliczności faktur VAT, wystawionych przez:

a. M. M. (1) – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K.,

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyny do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 12.868.320,25 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach :

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...)z siedzibą w D. na łączną kwotę 1.481.851,77 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

b. M. O. – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.,

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 3.291.259,88 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 204.228,00 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

c. K. M. (2) – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.,

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 2.389.625,04 złotych , podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 503.982,00 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

d. Z. B. (1) – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.,

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 2.334.714,00 złotych , podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

oraz podrobione dokumenty w postaci faktur VAT

- o numerach:

(…)

oraz podrobione dokumenty w postaci faktur VAT

o numerach:

(…)

wystawione przez nieustaloną osobę w imieniu I. S. – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., co do sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 5.463.361,31 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

a następnie po dokonaniu jego sprzedaży, kierując działaniami, jednocześnie polecał pracownikowi A. K. i pracownikowi Z. B. (2) wystawiać nierzetelne faktury VAT, które poświadczały nieprawdę co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego:

na łączną kwotę 7.335.558,83 złotych przez (...)z siedzibą w D.

o numerach:

(…)

podczas gdy faktycznie sprzedaż dotyczyła odbarwionego oleju opałowego,

oraz na łączną kwotę 25.209.642,03 złotych, przez (...) z siedzibą w D.,

- o numerach:

(…)

podczas gdy faktycznie sprzedaż dotyczyła odbarwionego oleju opałowego,

to jest popełnienia przestępstwa z art. 9 § 1 k.k.s. w związku z art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. i art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na mocy art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. i art. 38 § 1 pkt 1 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. skazuje go na karę 6 /sześć/ miesięcy pozbawienia wolności,

ustalając jednocześnie na mocy art. 8 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. , że tylko kara orzeczona za przestępstwo z art. 273 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art.18 § 1 k.k. w związku z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. podlega wykonaniu,

5. na mocy art. 39 § 1 i 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. w związku z art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. w związku z art. 20 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. orzeka wobec oskarżonego S. B. karę łączną 3 /trzy/ lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 600 /sześćset/ stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny za równoważną kwocie 250 /dwieście pięćdziesiąt/ złotych,

(…)

13. uznaje oskarżonego Z. B. (1) /B./ za winnego tego, że w okresie od 20 stycznia 2010 roku do 15 kwietnia 2010 roku w W., K. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, będąc prezesem zarządu (...)Sp. z o.o. z siedzibą w W. przyjął środki płatnicze w łącznej wysokości co najmniej 628.800 złotych pochodzące z korzyści związanych z nielegalnym obrotem paliwami płynnymi, uchylaniem się od opodatkowania podatkiem akcyzowym, doprowadzeniem Skarbu Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem z tytułu zaniżenia należnego do zapłaty podatku, co mogło udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępczego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie albo orzeczenie przepadku, w ten sposób, iż środki płatnicze w wysokości 1 283 184,95 złotych przyjął na rachunek (...) należący do Spółki (...) w szczególności od:

- firmy (...)w formie przelewów z rachunku (...) zaistniałych w okresie 11 do 17 marca 2010 roku w łącznej kwocie 673 440,00 złotych, jako zapłatę za poświadczające nieprawdę faktury o numerach (...) dotyczące rzekomej sprzedaży benzyny i oleju napędowego,

- w formie gotówki jako wpłaty na rachunek (...) Sp. z o.o. o numerze (...) w okresie od 3 lutego 2010 roku do 15 marca 2010 roku, w łącznej kwocie 76 881,00 złotych,

które to środki pieniężne w kwocie 1 274 883,32 zł:

- wypłacił w formie gotówkowej w okresie od 20 stycznia 2010 roku do 15 kwietnia 2010 roku z rachunku bankowego (...) Sp. z o.o. o numerze (...) prowadzony przez Bank (...), na łączną kwotę 1 046 357,45 złotych,

- przelał w okresie od 2 lutego 2010 roku do 15 marca 2010 roku z rachunku bankowego (...) Sp. z o.o. o numerze (...) prowadzonego przez Bank (...), na rachunek (...) Sp. z o.o. o numerze (...) na łączną kwotę 228 525,87 złotych

to jest popełnienia przestępstwa z art. 299 § 1 k.k. w związku z art. 12 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. i za to na mocy art. 299 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. skazuje go na karę 1 /jeden/ roku i 8 /osiem/ miesięcy pozbawienia wolności,

14. na mocy art. 299 § 7 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. wobec skazania za czyn opisany w punkcie trzynastym wyroku orzeka wobec oskarżonego Z. B. (1) przepadek korzyści pochodzących z przestępstwa w wysokości 8.000 /osiem tysięcy/ złotych,

15. przyjmując, że zachowania zarzucone oskarżonemu Z. B. (1) , a opisane wyżej w punktach XIV i XV zarzutów to jeden czyn zabroniony w rozumieniu art. 8 §1 k.k.s., i tak:

a/ uznaje oskarżonego Z. B. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego wyżej w punkcie XIV zarzutów z tym ustaleniem, iż łączna wartość transakcji wynosi 2.334.714,00 złotych jak też z ustaleniem, iż zdarzenia gospodarcze wynikające z faktur wymienionych w zarzucie nie miały miejsca, to jest dokonania przestępstwa z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 12 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. i za to na mocy art. 271 § 3 k.k. oraz art. 33 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. skazuje go na karę 2 /dwa/ lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 200 /dwieście/ stawek dziennych ustalając, iż jedna stawka dzienna grzywny jest równoważna kwocie 100 /sto/ złotych,

b/ uznaje oskarżonego Z. B. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w wyżej punkcie XV zarzutów, z tym ustaleniem, iż łączna wartość transakcji wynosi 2.334.714,00 złotych jak też z ustaleniem, iż zdarzenia gospodarcze wynikające z faktur wymienionych w zarzucie nie miały miejsca, to jest dokonania przestępstwa z art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na mocy art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 23 § 1 i 3 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. skazuje go na karę grzywny w wysokości 200 /dwieście/ stawek dziennych ustalając, iż jedna stawka dzienna grzywny jest równoważna kwocie 100 /sto/ złotych

ustalając jednocześnie na mocy art. 8 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s., że tylko kara orzeczona za czyn z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 12 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. podlega wykonaniu,

16. na mocy art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego Z. B. (1) karę łączną 2 /dwóch/ lat pozbawienia wolności,

17 . na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego Z. B. (1) kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby w rozmiarze 5 /pięć/ lat,

18. w zakresie czynów opisanych wyżej w punktach XVI i VII, a zarzuconych oskarżonemu R. D. /D./ uznając, iż opisane w nich zachowanie stanowi jeden czyn w rozumieniu art. 8 § 1 k.k.s., i tak :

a/ uznaje oskarżonego R. D. za winnego tego, że w okresie od 3 kwietnia 2009 roku do 15 marca 2010 roku w R., działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa, w porozumieniu ze S. B., M. M., P. M. oraz z innymi nieustalonymi osobami, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby inne osoby dokonały czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwił im to, w ten sposób, iż pracując na bazie firmy (...)z siedzibą w R., na polecenie nieustalonej osoby brał udział w przyjmowaniu i wydawaniu oleju opałowego przeznaczonego do celów grzewczych, zabarwionego na czerwono, uprzednio zakupionego przez ustalone osoby, który na opisanej bazie był poddawany procesom odbarwiania oraz wydawał poświadczające nieprawdę dokumenty przewozowe i druki WZ kierowcom dokonującym wywozu opisanego paliwa z bazy, umożliwiając osobom uprawnionym wystawienie dokumentów poświadczających nieprawdę w postaci faktur VAT, i tak:

a. M. M. (1) – prezesowi zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K.

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyny do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 12.868.320,25 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach :

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 1.481.851,77 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

b. M. O. – prezesowi zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.,

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 3.291.259,88 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 204.228,00 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

c. K. M. (2) – prezesowi zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...)z siedzibą w D. na łączną kwotę 2.389.625,04, złotych podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) w D. na łączną kwotę 503.982,00 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

d. Z. B. (1) – prezesowi zarządu firmy (...)Sp. z o.o. z siedzibą w W. ,

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...)z siedzibą w D. na łączną kwotę 2.334.714,00 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

oraz umożliwił nieustalonym osobom podrobienie dokumentów w postaci faktur VAT

- o numerach:

(…)

wystawionych w imieniu I. S. – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., co do sprzedaży oleju napędowego i benzyny do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 7.138.456,80 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach:

(…)

wystawionych w imieniu I. S. – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., co do sprzedaży oleju napędowego i benzyn do firmy (...)z siedzibą w D. na łączną kwotę 5.463.361,31 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

to jest popełnienia przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w związku z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. oraz art. 65 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. i za to na mocy art. 19 § 1 k.k. w związku z art. 271 § 3 k.k. i art. 11 § 3 k.k. i art. 65 § 1 k.k. i art. 33 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. skazuje go na karę 2 /dwa/ lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 200 /dwieście/ stawek dziennych ustalając, iż jedna stawka dzienna grzywny jest równoważna kwocie 100 /sto/ złotych,

b/ uznaje oskarżonego R. D. za winnego tego, że w okresie od 3 kwietnia 2009 roku do 15 marca 2010 roku w R., działając w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, w porozumieniu ze S. B., M. M. (1), P. M. oraz z innymi nieustalonymi osobami oraz w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, chcąc aby inne osoby dokonały czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwił im to, w ten sposób, iż pracując na bazie firmy (...) z siedzibą w R., na polecenie nieustalonej osoby brał udział w przyjmowaniu i wydawaniu oleju opałowego przeznaczonego do celów grzewczych, zabarwionego na czerwono, uprzednio zakupionego przez ustalone osoby oraz wydawał poświadczające nieprawdę dokumenty przewozowe i druki WZ kierowcom dokonującym wywozu opisanego paliwa z bazy, umożliwiając osobom uprawnionym do wystawiania dokumentów wystawiać w sposób nierzetelny faktury VAT, i tak :

a. M. M. (1) – prezesowi zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K.

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego i benzyny do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 12.868.320,25 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach :

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...)z siedzibą w D. na łączną kwotę 1.481.851,77 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

b. M. O.– prezesowi zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.,

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 3.291.259,88 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 204.228,00 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

c. K. M. (2) – prezesowi zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 2.389.625,04 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 503.982,00 złotych , podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

d. Z. B. (1) – prezesowi zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.,

- o numerach:

(…)

co do okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 2.334.714,00 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

oraz umożliwił nieustalonym osobom podrobienie dokumentów w postaci faktur VAT

- o numerach:

(…)

- o numerach:

(…)

wystawionych w imieniu I. S. – prezesa zarządu firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., co do sprzedaży oleju napędowego i benzyny do firmy (...) z siedzibą w D. na łączną kwotę 5.463.361,31 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

to jest popełnienia przestępstwa z art.18 § 3 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. w związku z art. 20 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. i art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na mocy art. 19 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. w związku z art. 20 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 37 §1 pkt 5 k.k.s. i art. 38 § 1 pkt 1 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. skazuje go na karę 6 /sześć/ miesięcy pozbawienia wolności,

ustalając jednocześnie, na mocy art. 8 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s., że tylko kara orzeczona za czyn z art. 18 § 3 k.k. w związku z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 270 § 1 .k.k w związku z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. podlega wykonaniu,

19. uznaje oskarżonego R. D. za winnego popełnienia czynu wyżej opisanego w punkcie XVIII zarzutów z tym ustaleniem, iż kwota uszczuplonego podatku akcyzowego wynosi 10.262.810,38 złotych i stanowi ona kwotę wielkiej wartości, to jest dokonania przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. w związku z art. 20 § 2 k.k.s. w związku z art. 54 § 1 k.k.s. oraz art. 73 a § 1 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. i art. 6 § 2 k.k.s. i art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na mocy art. 19 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. w związku z art. 20 § 2 k.k.s. i art. 54 § 1 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. oraz art. 38 § 2 pkt. 1 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. skazuje go na karę 2 /dwa/ lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 200 /dwieście/ stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny za równoważną kwocie 100 /sto/ złotych,

20. na mocy art. 39 § 1 i 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. w związku z art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku art. 4 § 1 k.k. w związku z art. 20 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. orzeka wobec oskarżonego R. D. karę łączną 2 /dwa/ lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 300 /trzysta/ stawek dziennych ustalając, iż jedna stawka dzienna grzywny jest równoważna kwocie 100 /sto/ złotych,

21. uznaje oskarżonego R. F. /F./ za winnego tego, że w okresie od 1 kwietnia 2009 roku do 20 lipca 2009 roku w G. i innych miejscowościach na terenie kraju, będąc prokurentem w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., działając czynem ciągłym, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, przyjął środki płatnicze w łącznej wysokości co najmniej 317.271,52 złotych pochodzące z korzyści związanych z nielegalnym obrotem paliwami płynnymi, uchylaniem się od opodatkowania podatkiem akcyzowym, doprowadzeniem Skarbu Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem z tytułu zaniżenia należnego do zapłaty podatku, co mogło udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępczego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie albo orzeczenie przepadku, w ten sposób, iż środki płatnicze przyjął na rachunek (...) należący do Spółki (...):

- od firmy (...) w formie przelewów z rachunku (...) zaistniałych w okresie 13 maja do 30 czerwca 2009 roku w łącznej kwocie 463.722,00 złotych, jako zapłatę za faktury o numerach (...) dotyczące sprzedaży oleju napędowego,

- od firmy (...) w formie przelewów z rachunku (...) zaistniałych w okresie od 13 maja 2009 do 30 czerwca 2009 w łącznej kwocie 302.852,80 złotych, jako zapłatę za faktury o numerach (...) dotyczące sprzedaży oleju napędowego,

które to środki pieniężne w kwocie 856.816,68 zł:

- wypłacił w formie gotówkowej w okresie od 1 kwietnia 2009 roku do 20 lipca 2009 roku z rachunku bankowego (...) Sp. z o.o. o numerze (...) prowadzony przez Bank (...) S.A., na łączną kwotę 8.500 złotych,

- przelał w okresie od 01 kwietnia 2009 roku do 28 maja 2009 roku z rachunku bankowego (...) Sp. z o.o. o numerze (...) prowadzonego przez Bank (...) S.A. łączną kwotę 848.316,68 złotych i tak na rachunek:

(...) Sp. z o.o. o numerze (...), przelał kwotę 446.118,68 złotych jako zapłatę za faktury (...) NR (...),

(...) o numerze (...), przelał kwotę 185.892,00 złotych jako zapłatę za faktury (...),

(...) Sp. z o.o. o numerze (...) 0000 0001 2334 (...), przelał kwotę 216.306,00 złotych jako zapłatę za faktury (...),

22. na mocy art. 299 § 7 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z punktu dwudziestego pierwszego wyroku orzeka wobec oskarżonego R. F. przepadek korzyści pochodzących z przestępstwa w wysokości 32.000 /trzydzieści dwa tysiące/ złotych,

23. w zakresie czynów opisanych powyżej w punktach XX, XXI, XXII i XXIII zarzutów stawianych oskarżonemu R. F. (1) /F./ uznając, iż zachowanie w nich opisane stanowi jeden czyn w rozumieniu art. 8 § 1 k.k.s, i tak:

a/ uznaje oskarżonego R. F. za winnego tego, że w okresie od 10 kwietnia 2009 roku do dnia 19 kwietnia 2010 roku w W. i G., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w związku z dostawą towaru, będąc prokurentem (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., a tym samym osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów poświadczył nieprawdę w fakturach VAT o numerach:

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firm (...) z siedzibą w G. i (...) z siedzibą w M. na łączną kwotę 995.200,36 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca, a także posługiwał się dokumentami w postaci faktur VAT:

(…)

poświadczającymi nieprawdę, co do sprzedaży oleju napędowego do firm (...) z siedzibą w G. i (...)z siedzibą w M., podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

jak też podrobionymi dokumentami w postaci faktur VAT:

(…)

co do sprzedaży oleju napędowego do firmy (...) z siedzibą w G., podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca, na łączną kwotę 2.342.995,54 złotych, w ten sposób, iż przekazał wymienione faktury dokonującemu zakupu paliw A. L. (2),

to jest popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k., art. 271 § 1 i 3 k.k., art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. i za to na mocy art. 271 § 3 k.k. w związku z art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. skazuje go na karę 2 /dwa/ lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 200 /dwieście/ stawek dziennych ustalając, iż jedna stawka dzienna grzywny jest równoważna kwocie 100 /sto/ złotych,

b/ uznaje oskarżonego R. F. za winnego tego, że w okresie od 10 kwietnia 2009 roku do dnia 19 kwietnia 2010 roku w W. i G., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w związku z dostawą towaru, będąc prokurentem w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., a tym samym osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów poświadczył nieprawdę wystawiając w sposób nierzetelny faktury VAT o numerach:

(…)

co do mających znaczenie prawne okoliczności sprzedaży oleju napędowego do firm (...) z siedzibą w G. i (...)z siedzibą w M. na łączną kwotę 995.200,36 złotych, podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca,

a następnie posługiwał się nierzetelnymi dokumentami w postaci faktur VAT:

(…)

poświadczającymi nieprawdę, co do sprzedaży oleju napędowego do firm (...) z siedzibą w G. i (...)z siedzibą w M., podczas gdy wyżej powołane zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca

jak też podrobionymi dokumentami w postaci faktur VAT:

(…)

to jest popełnienia przestępstwa z art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na mocy art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 23 § 1 i 3 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s. skazuje go na karę 200 /dwieście/ stawek dziennych grzywny ustalając, iż jedna stawka dzienna grzywny jest równoważna kwocie 100 /sto/ złotych

ustalając jednocześnie, na mocy art. 8 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 2 § 2 k.k.s., że tylko kara orzeczona za czyn z art. 270 § 1 k.k., art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. podlega wykonaniu,

24. na mocy art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. F. karę łączną w wysokości 2 /dwa/ lat pozbawienia wolności,

25. na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego R. F. kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby w rozmiarze 5 /pięć/ lat,

(…)

28. na mocy art. 30 § 2 k.k.s. w związku z art. 29 pkt 1 – 3 k.k.s. w związku z art. 54 § 1 k.k.s. i art. 31 § 1 k.k.s orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci :

a/ całego zatrzymanego paliwa, a przechowywanego w :

- Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. Oddział w (...) ulica (...) zapisanego pod numerami Drz (...), Drz (...), Drz (...), Drz (...) , Drz (...), Drz (...),

- w Urzędzie Celnym w T. zapisanego pod pozycją Drz (...),

- (...) S.A. z siedzibą w J. - w zakresie pobranych do przechowywania próbek,

b/ przedmiotów przechowywanych w Urzędzie Celnym w T. w postaci :

- pompy koloru zielonego, bez tablicy znamionowej, z dołączonym silnikiem z tablicą znamionową z widocznym numerem (...) z dołączoną plombą z odciskiem pieczęci firmowej Wydziału (...) w K. – Drz (...),

- sprężarki z butlą koloru niebieskiego firmy (...) z widocznym oznaczeniem (...), z dołączoną plombą papierową z odciskiem pieczęci firmowej Wydziału (...) w K. – Drz (...),

c/ wszystkich dowodów rzeczowych zapisanych pod numerem 1/12 księgi przechowywanych przedmiotów Sądu Okręgowego w Katowicach, a oznaczonych pozycjami : (...)

d/ próbek paliw pobranych ze zbiorników, a przechowywanych w Wojskowym Instytucie Techniki Inżynieryjnej we W. ul. (...) /Drz od (...) do (...) oraz (...)/ i tak :

- 21 sztuk próbek w metalowych pojemnikach o pojemności 1 l. każda,

- 3 sztuk próbek w szklanych pojemnikach o pojemności 0,5 l. każda,

- 24 sztuk próbek w szklanych pojemnikach o pojemności 1 l. każda ,

- 18 sztuk próbek w szklanych pojemnikach o pojemności 1 l. każda,

- 9 sztuk próbek w szklanych pojemnikach o pojemności 2 l. każda,

- 30 sztuk próbek w metalowych pojemnikach o pojemności 1 l. każda,

- 18 sztuk próbek w metalowych pojemnikach o pojemności 1 l. każda,

- 3 sztuk próbek w plastykowych pojemnikach o pojemności 5 l. każda,

29. na mocy art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci zabezpieczonej dokumentacji handlowej i finansowej zawartej w załącznikach do akt sprawy o numerach : 1-7A, 8-14B, 15-22C, 23D, 24E, 25-28F, 30 -31H, 32I, 33J, 34-38K, 39L, 40 - 41Ł, 42M, 29/G,

30. .na mocy art. 63 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku w związku z art. 4 § 1 k.k. zalicza i tak

a/ na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania w sprawie oskarżonemu:

- R. D. od dnia 2 listopada 2010 roku do dnia 3 listopada 2010 roku

przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

b/ na poczet orzeczonych kar grzywny oskarżonym :

- Z. B. (1) od dnia 9 marca 2011 roku do dnia 10 marca 2011 roku

- R. F. od dnia 27 lipca 2011 roku do dnia 28 lipca 2011 roku

przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy dwóm stawkom dziennym grzywny,

31. na mocy art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz poszczególnych obrońców, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej poszczególnym oskarżonym z urzędu i tak :

- obrońcy z urzędu oskarżonego M. O. – adw. P. K. kwotę 4.575,60 /cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy/ złotych,

- obrońcy oskarżonego Z. B. (1) – adw. A. L. (1) kwotę 4.723.20 /cztery tysiące siedemset dwadzieścia trzy złote dwadzieścia groszy/ złotych,

- obrońcy oskarżonego R. D. – adw. A. S. kwotę 4.723.20 /cztery tysiące siedemset dwadzieścia trzy złote dwadzieścia groszy/ złotych,

- obrońcy oskarżonego R. F. – adw. P. Ł. kwotę 4.723.20 /cztery tysiące siedemset dwadzieścia trzy złote dwadzieścia groszy/ złotych,

(…)

32. na mocy art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonych S. B., P. M., M. O., Z. B. (1), R. D., R. F., każdego z osobna od obowiązku ponoszenia kosztów procesu i opłaty obciążając nimi Skarb Państwa;

(…).

Wyrok został zaskarżony apelacjami obrońców na korzyść oskarżonych S. B., Z. B. (1), R. D. i R. F.. Wszyscy obrońcy zaskarżyli wyrok w całości.

Obrońca oskarżonego R. D. zarzucił:

1. obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie:

- art. 7 k.p.k — poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny dowodów z zeznań świadków-kierowców, dokumentacji handlowej oraz przewozowej i tym samym wyciągniecie wniosków, które są sprzeczne z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego i tym samym uznanie, że w świetle przeprowadzonych dowodów oskarżony R. D. miał świadomość, iż bierze udział w popełnianiu przestępstwa,

- art. 4 k.p.k. w zw. z 410 k.p.k. - poprzez nieuwzględnienie okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, a mianowicie:

- nienadanie właściwego znaczenia zeznaniom świadków, z których wynika iż oskarżony pracował na stacji i wydawał olej napędowy, jednakże nie wynika udział oskarżonego D. w przestępczym procederze,

- nienadanie właściwego znaczenia wyjaśnieniom pozostałych oskarżonych, które były spójne i wykluczyły udział oskarżonego w popełnieniu przestępstwa,

- nie został uwzględniony fakt, iż Sąd nie wskazał jakich konkretnie prawno-podatkowych obowiązków miał zaniechać sprawca, co w konsekwencji nie pozwala na przyjęcie czy obowiązek podatkowy faktycznie w owym czasie istniał,

- art. 2 § 2 k.p.k. w zw. z art. 167 k.p.k. i art. 366 k.p.k — poprzez zaniechanie dokonania ustaleń w zakresie wysokości uszczuplonej należności publicznoprawnej i oparcie się w tym zakresie tylko na dokumentacji handlowej i bankowej, deklaracjach podatkowych VAT sprawcy bezpośredniego oraz protokole kontroli podatkowej a ich prawdziwość nie została poddana żadnej weryfikacji i tym samym brak jest uzasadnienia dla przyjęcia przez Sąd wysokości uszczuplonej należności w kwocie wskazanej w wyroku,

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść wydanego orzeczenia, a mianowicie:

- mylne przyjęcie, iż oskarżony R. D. działał w zamiarze popełnienia przez oskarżonego S. B., oraz innych osób przypisanych im przestępstw i przestępstw skarbowych podczas gdy ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie daje podstaw do przypisania oskarżonemu ani zamiaru ewentualnego ani bezpośredniego.

Obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego R. D. w całości od zarzucanych mu czynów.

Obrońca oskarżonego Z. B. (1) zarzucił:

1. błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, a polegający na bezzasadnym przyjęciu, iż oskarżony swym zachowaniem dopuścił się popełnienia przestępstw z art. 299 § 1 k.k., art. 271 § 1 i 3 k.k. oraz art. 62 § 2 k.k.s. z winy umyślnej i w zamiarze bezpośrednim, gdy tymczasem z materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wynika, iż oskarżony nie miał świadomości uczestniczenia w przestępczym procederze;

2. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k. polegającą na dokonaniu jednostronnej i dowolnej oceny materiału dowodowego i przyjęciu, iż oskarżony zdawał sobie sprawę z charakteru działalności w której brał udział, podczas gdy z materiału dowodowego, w szczególności wyjaśnień oskarżonego jednoznacznie wynika, iż nie miał on świadomości uczestniczenia w zorganizowanej działalności przestępczej;

Obrońca z ostrożności procesowej zarzucił:

3. obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 299 § 7 k.k. polegającą na orzeczeniu wobec oskarżonego przepadku korzyści pochodzących z przestępstwa w kwocie 8 000 zł, podczas gdy z dokonanych przez Sąd meriti ustaleń faktycznych wynika, iż z działalności na rzecz S. B. oskarżony otrzymywał zarobek w wysokości ok. 2 000 zł miesięcznie, w związku z czym mając za uwadze czasookres zarzucanego oskarżonemu przestępstwa z art. 299 § 1 k.k., kwota przepadku nie powinna przekroczyć 6 000 zł;

4. rażącą niewspółmierność kary, polegającą na orzeczeniu wobec oskarżonego kary grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych, przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna grzywny wynosi 100 zł, podczas gdy oskarżony jest osobą całkowicie niezdolną do pracy, niepełnosprawną i utrzymującą się wyłącznie z renty inwalidzkiej, a nadto mając na uwadze, iż oskarżony nie miał świadomości uczestniczenia w przestępczej działalności, zarówno wymiar grzywny jak i wysokość stawki dziennej pozostają rażąco niewspółmiernie surowe.

W konsekwencji podniesionych zarzutów obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego, względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Z ostrożności procesowej obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez złagodzenie wymierzonej oskarżonemu kary grzywny oraz zmniejszenie wysokości orzeczonego przepadku korzyści pochodzących z przestępstwa.

Obrońca oskarżonego R. F. zarzucił:

1. obrazę przepisów postępowania mającą istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a to art. 4 k.p.k., art. 5 § 2 k.p.k., art.7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k.

a) wyrażającą się dowolną, sprzeczną z zasadami prawidłowego rozumowania i nie opartą na wiedzy oraz doświadczeniu życiowym oceną zebranego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności poprzez dowolną a nie swobodną ocenę wyjaśnień oskarżonego K. K. (1), którego relacje winny zostać przez Sąd ocenione z dużą dozą ostrożności, zaś ich wartość dowodowa powinna zostać zweryfikowana wyjątkowo wnikliwie, szczególnie w sytuacji, gdy oskarżony ten w poszczególnych wyjaśnieniach diametralnie odmiennie przedstawia okoliczności sprawy a przy tym jego depozycje nie znajdują potwierdzenia w treści innych przeprowadzonych przez Sąd dowodów;

b) wyrażającą się dowolną, a nie swobodną oceną dowodów, a to w związku z nadaniem waloru wiarygodności zeznaniom świadków, w szczególności świadka A. L. (2), K. L. i J. K., co doprowadziło w konsekwencji do odmówienia waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, podczas gdy prawidłowa ocena dowodów, zgodna z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego winna prowadzić do wniosku przeciwnego;

c) wyrażającą się zaniechaniem przedstawienia w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku w sposób zindywidualizowany i konkretny dowodów świadczących o popełnieniu przez oskarżonego R. F. zarzuconych mu czynów, a także niewyjaśnienie podstawy prawnej wyroku, co nie tylko narusza dyspozycję wskazanych wyżej przepisów procedury karnej, ale także uniemożliwia rzeczową polemikę z ustaleniami przyjętymi za podstawę kwestionowanego orzeczenia,

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia, mający istotny wpływ na treść wyroku, a wyrażający się mylnym uznaniem, iż zebrane dowody i ustalone na ich podstawie okoliczności świadczą o popełnieniu przez R. F. zarzucanych mu czynów, a w szczególności, iż:

a) oskarżony, mimo pełnienia jedynie funkcji prokurenta, był osobą faktycznie prowadzącą i kierującą działalnością spółki (...), podczas gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym z wyjaśnień oskarżonego R. F. wynika, iż osobą kierującą i prowadzącą spółkę (...) był oskarżony K. K.; oskarżony będąc osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów poświadczył nieprawdę w fakturach VAT oraz posługiwał się poświadczającymi nieprawdę i podrobionymi fakturami VAT, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy prowadzi do wniosku odmiennego, a oskarżony nie miał świadomości tego, iż faktury VAT są nierzetelne, poświadczając nieprawdę czy też są podrobione,

b) oskarżony R. F. był wtajemniczony w przestępczy proceder K. K., podczas gdy materiał dowodowy, oceniony prawidłowo, przede wszystkim przy uwzględnieniu zasad logiki i doświadczenia życiowego oraz procesowych zasad oceny dowodów, w szczególności zasady „ in dubio pro reo" i zasady domniemania niewinności, winnien prowadzić do konstatacji, że nie daje on żadnych podstaw do formułowania ocen kategorycznych, w szczególności do przesądzania o „świadomości" oskarżonego R. F. udziału w przestępstwie;

c) oskarżony przyjmował środki pieniężne na rachunek spółki (...), by następnie wypłacić te pieniądze w gotówce oraz przelać na rachunki innych uczestniczących w działalności przestępczej podmiotów, podczas gdy oskarżony R. F. nie osiągał w tym zakresie korzyści majątkowej, a jedynie wykonywał polecenia K. K. co do obrotów na koncie spółki.

W konsekwencji podniesionych zarzutów obrońca wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez uniewinnienie oskarżonego R. F. od wszystkich zarzuconych mu czynów.

Obrońca oskarżonego S. B. zarzucił:

1. Obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a to:

-: art. 7 KPK w zw. z art. 4 KPK, która miała wpływ na treść wyroku, poprzez sprzeczną z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a to za sprawą uznania, że oskarżony S. B. dopuścił się zarzucanych mu czynów, jak również kierował popełnieniem czynów zabronionych przez podległych sobie pracowników, w sytuacji gdy kompleksowa analiza okoliczności sprawy oraz zeznań świadków prowadzi do wniosków przeciwnych,
-: art. 7 KPK w zw. z art. 4 KPK poprzez wykraczającą poza zasady prawidłowego rozumowania oraz zasady wiedzy i doświadczenia życiowego ocenę materiału dowodowego za sprawą przyjęcia przez Sąd I instancji wersji oskarżenia, podczas gdy w toku postępowania dowodowego nie udało się wykazać nierozerwalnych powiązań pomiędzy oskarżonym B. a innymi uczestnikami obrotu paliwami, co może wskazywać na fakt, że jeśli doszło na którymś z etapów obrotu paliwami do nieprawidłowości w obrocie lub zaklasyfikowaniu rodzaju paliwa, to oskarżony B. mógł o tym nie wiedzieć (który to wniosek wywieść można z treści zgromadzonej w sprawie dokumentacji w postaci faktur, listów przewozowych czy świadectw jakości),
-: art. 7 KPK w zw. z art. 4 KPK poprzez wykraczającą poza zasady prawidłowego rozumowania oraz zasady wiedzy i doświadczenia życiowego ocenę materiału dowodowego za sprawą oparcia rozstrzygnięcia o winie oskarżonego w istocie jedynie na niespójnych twierdzeniach współoskarżonych, mających interes w pomówieniu oskarżonego, które nie zostały wsparte innym procesowym materiałem dowodowym oraz pominięciu dowodów i okoliczności sprawy korzystnych dla oskarżonego mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia wbrew zasadzie domniemania niewinności oskarżonego,
-: art. 410 KPK poprzez oparcie rozstrzygnięcia w części nie o własne, poczynione w toku postępowania jurysdykcyjnego ustalenia faktyczne, o czym świadczy treść uzasadnienia wyroku.

2. błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a mające wpływ na jego treść polegające na:

-: błędnej ocenie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i przyjęciu, że S. B. dopuścił się zarzucanych mu czynów w zakresie stwierdzonym skarżonym wyrokiem, podczas gdy niespójności występujące w materiale dowodowym oraz wątpliwości z nich wynikające uniemożliwiają przyjęcie takiej wersji zdarzeń, a przemawiają raczej za faktem, że oskarżony S. B. nie był świadomy przestępczej działalności swoich kontrahentów, wobec zgodności ze wszelkimi normami kontrolowanej przez niego jakości paliw,
-: uznaniu, że w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez S. B. dochodziło do zafałszowywania próbek badania paliwa, jak również rodzaju sprzedawanego paliwa, podczas gdy Sąd wywiódł to ustalenie przede wszystkim z wyjaśnień współoskarżonego M., niespójnych w tym względzie.

3. obrazę przepisów prawa materialnego:

-: art. 53 KK poprzez bezpodstawne pominięcie przez Sąd okoliczności wpływających w sposób istotny na wymiar kary, bądź też zmarginalizowanie ich roli (w przypadku przyjęcia, iż oskarżony jest winny zarzucanych mu czynów), a w szczególności:

- wzorowej postawy oskarżonego w czasie trwania procesu,

- nienagannej postawy oskarżonego w życiu osobistym, tak przed, jak i po zdarzeniu, w następstwie czego Sąd powinien był orzec wobec oskarżonego łagodniejszą karę, w tym z zastosowaniem instytucji warunkowego zawieszenia jej wykonania,

-: art. 73a §1 KKS poprzez niezasadne przyjęcie, że oskarżony może być podmiotem tego przestępstwa, albowiem przepis ten penalizuje w szczególności zużywanie oleju opałowego zamiast napędowego a zgromadzone dokumenty świadczą niezbicie, że oskarżony nabywał od swych kontrahentów olej napędowy a tym samym jeśli doszło do jakichkolwiek nieprawidłowości to musiało do nich dojść na poprzednich etapach obrotu co do których oskarżony nie posiada wiedzy,
-: art. 299 KK poprzez brak wypełnienia wszystkich znamion typizujących ten czyn zabroniony albowiem w procesie nie dowiedziono, że pieniądze wykorzystywane przez oskarżonego B. miały nielegalne pochodzenie ani aby oskarżony świadomie działał w celu ukrycia nielegalnego pochodzenia środków pieniężnych będących w obrocie zarządzanych przez niego przedsiębiorstw.

Zarzucono ponadto, z ostrożności procesowej, rażącą niewspółmierność orzeczonej względem oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności określonej w punkcie piątym wyroku w wymiarze 3 lat, a także kary grzywny w wysokości 600 stawek dziennych, przy przyjęciu wysokości stawki na poziomie 250 złotych, albowiem nawet mając na uwadze stwierdzony stopień winy oskarżonego, jego stwierdzoną ewentualną rolę w procederze, jak również mając na względzie dyrektywy wymiaru kary, a także - w odniesieniu do wysokości stawki dziennej grzywny - jego możliwości majątkowe - kary te jawią się jako nadmiernie surowe.

W konsekwencji podniesionych zarzutów obrońca wniósł o:

1. zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego S. B. od wszystkich zarzucanych mu czynów,

2. zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego zwrotu kosztów związanych z ustanowieniem obrońcy w sprawie, według norm prawem przepisanych,

względnie

3. uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacje obrońców niemal w całości nie zasługują na uwzględnienie. We wszystkich wniesionych środkach odwoławczych podniesiono zarzuty obrazy przepisów postępowania związanych z przeprowadzaniem oceny dowodów. Zarzuty te mają w istocie charakter polemiczny i sprowadzają się do kwestionowania słuszności wniosków poczynionych przez Sąd I instancji a świadczących o sprawstwie oskarżonych. Zarówno jednak zakres przeprowadzonego przez Sąd Okręgowy postępowania dowodowego, jak i sposób oceny tak uzyskanych dowodów, nie budzi zastrzeżeń i nie uzasadnia ingerencji Sądu Odwoławczego w zakresie, w jakim Sąd meritii dysponuje zagwarantowanym normą art. 7 k.p.k. uprawnieniem do swobodnej oceny dowodów.

Sąd Okręgowy w Katowicach przeprowadził w niezbędnym zakresie postępowanie dowodowe, dążąc do wyjaśnienia wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia okoliczności faktycznych i prawnych. Zrealizował wyczerpująco zalecenia Sądu Apelacyjnego, które zostały zawarte w uzasadnieniu wyroku, którym uchylono poprzedni wydany w sprawie wyrok. Prawidłowo skorzystano też z instytucji pozwalających na ograniczenie zakresu niezbędnych do przeprowadzenia dowodów, w tym także tych, które nie miały wpływu na uchylenie poprzedniego wyroku.

Co do apelacji obrońcy oskarżonego R. D.

W przypadku oskarżonego R. D. Sąd Okręgowy słusznie zwrócił uwagę na dowody wskazujące jednoznacznie, że ów oskarżony był jednym z mężczyzn, którzy z cystern zlewali rzeczony olej przeznaczony dla celów opałowych do zbiorników. Olej ten był zabarwiony na czerwono, więc nie było możliwości pomylenia go z olejem opałowym, także przez oskarżonego. Z prawidłowo ocenionych dowodów wynika też, że oskarżony uczestniczył w tankowaniu odbarwionego już na terenie bazy oleju ze zbiornika do cysterny. W tych okolicznościach jako nietrafne ocenić należy wywody apelacji, jakoby oskarżonemu nie można było przypisać pełnej świadomości charakteru procederu, w którym uczestniczył. Wyczerpująco omówione na str. 85-86 i 106-111 uzasadnienia zaskarżonego wyroku dowody, wskazywały jednoznacznie na sprawstwo oskarżonego, skazanego już skądinąd prawomocnie za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. polegające na udziale w grupie przestępczej trudniącej się tym procederem. Nie podważają tego inne dowody, w tym także wyjaśnienia nie przyznających się do winy, względnie kwestionujących sprawstwo oskarżonego, wyjaśnienia współoskarżonych, na które powołuje się apelujący. Nie popełnił też Sąd Okręgowy błędu przy ocenie dowodów związanych z ustaleniem obowiązków podatkowych, jakie w związku ze swoimi czynami naruszył oskarżony. Poczynił w tym zakresie zarówno prawidłowe ustalenia faktyczne, jak i poddał je trafnej ocenie prawnokarnej – uwzględniającej także pomocniczą rolę oskarżonego w popełnieniu przypisanych mu przestępstw. Zadaniem Sądu odwoławczego nie jest ponowne dokonywanie oceny zgromadzonych dowodów, lecz weryfikacja, czy ocena taka, będąca materią postępowania pierwszoinstancyjnego, została przeprowadzona prawidłowo. W realiach niniejszej sprawy Sąd Okręgowy w pełni sprostał wymogom ustawowym wynikającym z art. 4, 7 i 410 k.p.k. Nie popełnił też błędów w ustaleniach faktycznych, w tym także w odniesieniu do strony podmiotowej działań oskarżonego. Ogólnikowe, negujące to argumenty, zawarte w zarzutach apelacji na korzyść R. D., nie mogły więc podważyć trafności ustaleń Sądu I instancji.

Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut obrazy art. 2 § 2 k.p.k. w zw. z art. 167 k.p.k. i art. 366 k.p.k. poprzez zaniechanie ustaleń w zakresie wysokości uszczuplonych należności publicznoprawnych. Sąd Okręgowy zrealizował w tym zakresie zalecenia Sądu Apelacyjnego, który uchylając poprzednio wydany w tej sprawie wyrok, zwrócił uwagę na konieczność zbadania sprawy ze szczególnym uwzględnieniem tej właśnie kwestii. Jakkolwiek Sąd Apelacyjny nie wskazywał wówczas na bezwzględną konieczność zasięgnięcia dowodu z opinii biegłego (trudność oceny materiału dowodowego wynikała w tym zakresie z jego obszerności a nie z konieczności dokonywania nadmiernie skomplikowanych wyliczeń), to jednak opinię taką uzyskano (k. 10821-10835, 10926, 10934), co niewątpliwie ułatwiło poczynienie trafnych ustaleń faktycznych. Prawidłowo oceniona, wyczerpująca opinia biegłego, została oparta na kompletnym materiale źródłowym. Biegły przeanalizował dołączone do akt faktury, pod kątem zarówno ich wartości, należnego podatku, jak i tego, czy dotyczyły benzyny czy oleju. Analiza ta pozwoliła biegłemu na określenie (z podaniem podstaw prawnych) wartości uszczuplonego podatku z podaniem wartości transakcji dotyczących odbarwionego oleju opałowego sprzedawanego jako olej napędowy. Twierdzenie apelującego, jakoby biegły (a za nim Sąd Okręgowy) oparł się wyłącznie na dokumentach nie poddanych wystarczającej weryfikacji jest w realiach sprawy bezzasadne w stopniu oczywistym.

Wyrok został zaskarżony w całości na korzyść oskarżonego, co warunkowało konieczność poddania go kontroli odwoławczej także w zakresie orzeczonej kary. Sąd Okręgowy trafnie ocenił wszystkie aspekty sprawy mające wpływ na to rozstrzygnięcie i przekonująco uzasadnił tak wymiar kar jednostkowych, jak i kary łącznej. Orzeczone kary nie cechują się rażącą surowością i są adekwatne do stopnia zawinienia oskarżonego. Nie popełnił również Sąd błędu stwierdzając, że w przypadku oskarżonego nie ma podstaw do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności. Faktem jest, że poprzednie rozstrzygnięcie Sądu Apelacyjnego w Katowicach, odnoszące się do prawomocnie przypisanego oskarżonemu występku z art. 258 § 1 k.k., modyfikowało w tym zakresie wyrok pierwszo instancyjny – przede wszystkim jednak z uwagi na podrzędną rolę odgrywaną przez oskarżonego w zorganizowanej grupie przestępczej. W realiach niniejszej sprawy, odnoszącej się do innych przypisanych przestępstw, nie sposób było jednak pomijać okoliczności ich popełnienia, roli, jaką oskarżony w tym odgrywał, skali działalności, w której uczestniczył oraz następstw tego w sferze naruszonych obowiązków podatkowych. Słuszne było zatem orzeczenie wobec oskarżonego bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Nie budzi też zastrzeżeń wymiar orzeczonych grzywien i kary łącznej grzywny.

Co do apelacji obrońcy oskarżonego Z. B. (1)

Chybiony jest zarzut błędu w ustaleniach faktycznych dotyczących świadomego udziału oskarżonego Z. B. w przypisanych mu czynach zabronionych. Sąd Okręgowy w szczegółowym i trafnym wywodzie wskazał, jakie dowody uzasadniały przypisanie temu oskarżonemu sprawstwa zarzuconych mu czynów popełnionych umyślnie (str. 86-89 uzasadnienia zaskarżonego wyroku). Słusznie Sąd dostrzegł, że zebrany w sprawie materiał dowodowy, w tym wyjaśnienia oskarżonego, który w toku śledztwa przyznawał się do winy, potwierdzają jego świadomy udział w procederze związanym z odbarwianiem oleju opałowego oraz wprowadzaniem go do obrotu jako oleju napędowego. Jak wynika z prawidłowo ocenionych dowodów, oskarżony reprezentując wówczas spółkę (...) w W. uczestniczył w praniu pieniędzy pochodzących z tego procederu oraz poświadczaniu nieprawdy w fakturach VAT. Wersję oskarżonego, zaprezentowaną w toku śledztwa, wspierały inne dowody, w tym wyjaśnienia I. S. (str. 116-117 uzasadnienia), co słusznie dostrzegł Sąd Okręgowy. Nie ma racji skarżący negując te ustalenia i podnosząc, że zgromadzone dowody przeczą świadomości uczestniczenia przez oskarżonego w procederze przestępczym.

Częściowo trafne okazały się natomiast podniesione w apelacji obrońcy Z. B. zarzuty odnoszące się do rozstrzygnięcia o karze. Orzeczenie na podstawie art. 299 § 7 k.k. przepadku korzyści pochodzących z przestępstwa odnosiło się do kwot faktycznie pozyskiwanych przez tego oskarżonego w związku z działalnością realizowaną na rzecz S. B.. Jedynym dowodem, na jakim oparł się Sąd przy ustalaniu wysokości tej kwoty, były wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznawał się do winy i wskazywał na uzyskiwanie dochodu w wysokości 2.000 zł miesięcznie. Taką też kwotę przyjął Sąd w poczynionych ustaleniach faktycznych (str. 22 uzasadnienia). Czyn przypisany oskarżonemu w punkcie 13. wyroku został popełniony w okresie od 20 stycznia 2010 r. do 15 kwietnia 2010 r., a więc niespełna 3 miesięcy. Zasadny był zatem zarzut, że kwota przepadku (ustalona właśnie w oparciu o kwoty podawane przez poszczególnych oskarżonych – str. 156 uzasadnienia) winna wynosić 6.000 zł. W konsekwencji zaskarżony wyrok w tej części należało zmienić.

Jako częściowo trafny ocenił Sąd także zarzut odnoszący się do orzeczonych wobec oskarżonego Z. B. grzywien. Okoliczności mające wpływ na wymiar tych kar (ilość stawek dziennych) zostały ocenione prawidłowo i w tym zakresie apelacja obrońcy nie zawiera przekonujących argumentów uzasadniających korektę rozstrzygnięcia. Nieprawidłowo ustalono natomiast wysokość stawek dziennych. Oskarżony Z. B. jest osobą niepełnosprawną (brak lewej ręki, niesprawność lewej nogi) i ma bardzo złą sytuację finansową. Utrzymuje się wyłącznie z zapomogi socjalnej z tytułu II grupy inwalidzkiej w kwocie 604 zł miesięcznie. Nie posiada majątku (wywiad środowiskowy, k. 11.536-11.537). W tych okolicznościach stawki dzienne grzywny ustalone na kwoty po 100 zł należy uznać za zawyżone. Zważywszy, że przypisane oskarżonemu w pkt 15b wyroku przestępstwo skarbowe zostało popełnione w 2010 r., ustalenie minimalnej wysokości stawki dziennej grzywny w oparciu o art. 23 § 3 k.k.s. (co najmniej jedna trzydziesta część minimalnego wynagrodzenia) odnosiło się do takiego wynagrodzenia w roku 2010 r., wyrażającego się kwotą 1317 zł (co daje minimalną stawkę dzienną wynoszącą 43,90 zł). Stosując stan prawny obowiązujący w dacie czynów należało zatem po przyjęciu za podstawę skazania art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. według stanu prawnego obowiązującego w dniu 19 kwietnia 2010 r. w zw. z art. 2 § 2 k.k.s. i za podstawę wymiaru kary art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 23 § 1 i 3 k.k.s. według stanu prawnego obowiązującego w dniu 19 kwietnia 2010 r. w zw. z art. 2 § 2 k.k.s. ustalić wysokość stawki dziennej grzywny na kwotę 50 zł. Konsekwencją tego było ponadto ustalenie wysokości stawki dziennej za przestępstwo przypisane w pkt 15a wyroku na tę samą kwotę, co jest logiczną konsekwencją faktu, że wykonaniu podlegałaby i tak kara surowsza (art. 8 § 2 i 3 k.k.s.).

Wobec trafności pozostałych rozstrzygnięć odnoszących się do Z. B. (w tym w odniesieniu do tych części rozstrzygnięcia o karze, co do których nie podniesiono zarzutów apelacyjnych), w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok należało utrzymać w mocy.

Co do apelacji obrońcy oskarżonego R. F.

Nie zasługują na uwzględnienie zarzuty obrazy przepisów postępowania, tj. art. 4 k.p.k., art. 5 § 2 k.p.k., art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. i art. 424 k.p.k. Ustalenia odnoszące się do R. F. zostały poczynione prawidłowo i z poszanowaniem wynikających z wyżej wymienionych przepisów reguł postępowania dowodowego. Opierały się na szczegółowo omówionych i przekonująco ocenionych dowodach (str. 76-80, 97-99, 100-102, 123-126 uzasadnienia). Podniesione przez skarżącego zarzuty dotyczą kwestii, które zostały przez Sąd Okręgowy wnikliwie przeanalizowane i logicznie omówione. Nie ma racji obrońca twierdząc, jakoby Sąd przekroczył granice swobodnej oceny dowodów przy analizie wyjaśnień K. K.. W istocie zarzut ten ma charakter polemiki ze szczegółowymi i logicznymi wywodami odnoszącymi się do tych wyjaśnień (str. 75-76, 100-102 uzasadnienia). Nie sposób też uznać za trafne argumentów odnoszących się do oceny zeznań A. L. (2), K. L. i J. K.. Wszystkie te dowody zostały ocenione w ich wzajemnym powiązaniu oraz przy uwzględnieniu treści dokumentacji zabezpieczonej podczas przeszukania firmy (...), jak również danych świadczących o tym, że rzekomy dostawca oleju, firma (...) nie posiadała ani zaplecza transportowego ani baz paliwowych (k. 100-102, 123-124 uzasadnienia). Lektura uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazuje, że Sąd Okręgowy zgodnie z dyspozycją art. 410 k.p.k. uczynił przedmiotem swoich ocen całość materiału dowodowego ujawnionego na rozprawie głównej a swoje ustalenia oparł na dowodach postrzeganych w sposób zindywidualizowany i konkretny. Wskazał Sąd, na jakich oparł się dowodach czyniąc poszczególne ustalenia faktyczne a jakim dowodom wiary odmówił i dlaczego tak się stało. Nie ma też racji skarżący twierdząc, jakoby uzasadnienie zaskarżonego wyroku było dotknięte wadami polegającymi na niewyjaśnieniu podstawy prawnej wyroku. Skarżący wydaje się nie dostrzegać, że uzasadnienie to zawiera wyodrębnioną część odnoszącą się właśnie do podstawy prawnej wyroku i kwalifikacji prawnej przypisanych oskarżonemu czynów (str. 149-150 uzasadnienia).

Zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych stanowią w dużej mierze powielenie zarzutów obrazy przepisów postępowania. Również i w tym zakresie skarżący poprzestaje na zanegowaniu poczynionych przez Sąd I instancji ustaleń i przeciwstawieniu im twierdzeń własnych, bez wykazania, że ustalenia poczynione przez organ procesowy były dotknięte błędami. Obciążające R. F. dowody wskazywały jednoznacznie, że pełnił on aktywną rolę w działaniach związanych z odbarwianiem oleju opałowego i przekazywaniem go do obrotu. Wynika to z cytowanych w wymienionych już wyżej fragmentach uzasadnienia dowodów, w tym zeznań świadków, wskazujących na to, że R. F. był osobą decyzyjną, odpowiedzialną z racji funkcji prokurenta a przy tym faktycznie zajmującą się istotnymi aspektami działalności spółki (...). Przytoczone przez Sąd Okręgowy zeznania świadków wskazują na orientację oskarżonego w kwestiach związanych zarówno z wystawianiem poświadczających nieprawdę faktur VAT, jak i praniem pieniędzy pochodzących z nielegalnego obrotu paliwami i karalnych naruszeń prawa podatkowego. Niesłuszne są więc wywody środka odwoławczego oparte na tezie, jakoby R. F. był jedynie nieświadomym wykonawcą czynności zaplanowanych i realizowanych przez K. K.. Niesłusznie wywodzi też skarżący podnosząc, że R. F. nie miał świadomości złej jakości paliwa, skoro cena nie różniła się zbytnio od cen rynkowych i były dostępne świadectwa jakości. Istotą działań oskarżonego było bowiem faktyczne nabywanie oleju opałowego z jednoczesnym tworzeniem, w oparciu o rzekomą współpracę z podmiotami nie prowadzącymi faktycznej działalności w tym zakresie i nie dysponującymi niezbędnymi do tego środkami (tzw. „słupami”) pozorów, jakoby dochodziło do nabywania oleju napędowego.

Zaskarżenie wyroku w całości na korzyść oskarżonego skutkowało rozważeniem z urzędu, czy nie zachodzą także inne, nieujęte w zarzutach wady rozstrzygnięcia pierwszoinstancyjnego. Kontrola odwoławcza takowych wad nie wykazała. Sąd Okręgowy dokonał trafnych ocen prawnokarnych ustalonego stanu faktycznego i przekonująco je uzasadnił w części poświęconej kwalifikacji prawnej (str. 149-150 uzasadnienia). Nie pominął żadnych istotnych aspektów z tym związanych ani nie popełnił błędów, jakie sugeruje skarżący na stronach 15-16 uzasadnienia apelacji. Wszystkie okoliczności odnoszące się do znamion czynów przypisanych oraz ich strony podmiotowej zostały ocenione trafnie a materiał dowodowy nie dawał obiektywnych podstaw, by negować świadomość i umyślność oskarżonego.

Nie ma wreszcie żadnych podstaw, by negować trafność rozstrzygnięcia o karze, zarówno co do kar jednostkowych, jak i kary łącznej, orzeczonej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Z powołanych względów apelacja wniesiona na korzyść R. F. nie mogła zostać uwzględniona.

Co do apelacji obrońcy oskarżonego S. B.

Apelacja wniesiona na korzyść S. B. nie zasługuje na uwzględnienie. Zarzuty obrazy przepisów postępowania, tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. stanowią polemiczną formę negowania ustaleń Sądu I instancji i dążenia do zastąpienia ich innymi, korzystnymi dla oskarżonego, bez jednoczesnego wykazania, że Sąd ów popełnił faktycznie błędy przy ocenie dowodów. To samo dotyczy tożsamych co do treści zarzutów odnoszących się do rzekomych błędów w ustaleniach faktycznych. Kompleksowa analiza okoliczności sprawy, oparta na weryfikacji danych wynikających ze zgromadzonych dowodów, w tym zeznań świadków, potwierdza, że oskarżony jest sprawcą przestępstw o opisie i kwalifikacji prawnej wskazanych w części dyspozytywnej wyroku. Nie wykroczył Sąd poza granice swobody oceny dowodów ustalając rolę oskarżonego w procederze nielegalnego obrotu paliwami oraz stan jego świadomości co do naruszeń prawa z tym związanych. Oskarżony, skazany już prawomocnie za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. polegające na udziale w zorganizowanej grupie przestępczej zajmującej się m.in. tymi przestępstwami, które stanowiły obecnie przedmiot osądu, zajmował się faktycznie działalnością podmiotów gospodarczych (...) i (...). Szczegółowe omówienie charakteru działań podejmowanych w związku z tym przez oskarżonego oraz ich celu zostało zawarte na str. 38-75 uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Obszerne ich omówienie zawiera ponadto wskazanie dowodów, na jakich Sąd opierał się czyniąc poszczególne ustalenia faktyczne. Skarżący nie odnosi się do konkretnych ustaleń faktycznych tam zawartych ani do dopuszczalności ich wywodzenia z powołanych na daną okoliczność dowodów, lecz poprzestaje na ogólnikach. Neguje w szczególności istnienie „nierozerwalnych powiązań” pomiędzy oskarżonym a innymi uczestnikami obrotu paliwami oraz świadomość przestępczego charakteru działania kontrahentów. Sąd Okręgowy sprostał jednak wymogowi rzetelnej i wnikliwej analizy dowodów i wyjaśnił, dlaczego odrzucił wersję oskarżonego, kwestionującego co do zasady swoje zawinienie i prezentującego swoją wersję wydarzeń (str. 80-84 uzasadnienia zaskarżonego wyroku). Należycie odniósł się też Sąd do dowodów odnoszących się do działalności firm (...) i (...) oraz roli, jakie odgrywał w tych podmiotach S. B., jak również powiązań z innymi podmiotami zaangażowanymi w proceder odbarwiania oleju opałowego i obrotu nim jako napędowym (str. 110-114 uzasadnienia). Przeanalizowano zagadnienie dotyczące zafałszowywania próbek paliwa, trafnie wskazując (m.in. w oparciu o zeznania pracownika laboratorium (...). B.), że dostarczanie próbek do badań było dokonywane przez klientów – co siłą rzeczy uzależniało rzetelność badań od tego, czy dostarczający faktycznie przekazał próbki pochodzące z miejsca, które deklarował. Ta okoliczność, w zestawieniu z prawidłowo ocenionymi wyjaśnieniami prawomocnie osądzonego P. M., potwierdzającego zafałszowywanie próbek paliwa w uzgodnieniu z oskarżonym (o czym mowa na str. 83 uzasadnienia), uprawniała Sąd do ustalenia o takim zafałszowywaniu. Zwrócono też uwagę na zgromadzone podczas przeprowadzonych przeszukań dowody potwierdzające odbarwianie oleju na terenie bazy paliwowej w D. przy ul. (...) (str. 112 uzasadnienia). Argumentacja Sądu I instancji wskazująca na sprawstwo oskarżonego jest zatem trafna a skarżący niesłusznie ją kwestionuje.

Jak już wskazano wyżej, przy omawianiu apelacji na korzyść R. D., Sąd Okręgowy zrealizował wiążące zalecenia Sądu Odwoławczego, który nakazał dokonać szczegółowej weryfikacji dokumentacji pod kątem wysokości uszczuplonych należności publicznoprawnych. W oparciu o opinie biegłego (k. 10821-10835, 10926, 10934) i pozostałe dowody dotyczące tej kwestii (szczegółowo wymienione na str. 74 uzasadnienia zaskarżonego wyroku), Sąd Okręgowy dokonał prawidłowych ustaleń zarówno co do wysokości tych uszczupleń, jak i co do wskazania dokumentów, jakich to dotyczyło (w szczególności poprzez wyeliminowanie tych dotyczących benzyny).

Chybione jest twierdzenie, jakoby Sąd Okręgowy miał naruszyć dyspozycję art. 410 k.p.k. poprzez oparcie rozstrzygnięcia w części na innych niż własne, ustaleniach faktycznych. Część motywacyjna zaskarżonego wyroku nie wskazuje, jakoby Sąd zaniechał samodzielnych ocen odnoszących się do tego, co w aktualnym etapie postępowania stanowiło przedmiot osądu. Z drugiej strony, Sąd nie był nie tylko zobowiązany ale nawet uprawniony, by ponownie badać sprawstwo oskarżonego objęte uprzednim skazaniem (wskutek częściowego utrzymania w mocy poprzedniego wydanego w sprawie wyroku) za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k., ściśle powiązane z tymi czynami, których dotyczyła sprawa rozpoznawana ponownie.

Chybione są zarzuty dotyczące obrazy prawa materialnego. Nie ma skarżący racji zarzucając Sądowi Okręgowemu błędną wykładnię art. 73a § 1 k.k.s. poprzez przyjęcie, ze oskarżony może być podmiotem tego przestępstwa w sytuacji, gdy przepis ten penalizuje w szczególności zużywanie oleju opałowego zamiast napędowego a zgromadzone dowody świadczą o nabywaniu od kontrahentów oleju napędowego, co świadczy o możliwych nieprawidłowościach wyłącznie na wcześniejszych etapach obrotu, bez wiedzy oskarżonego. Zarzut ten ma charakter złożony, bowiem częściowo kwestionuje także ustalenia faktyczne. Teza, jakoby olej miał być nabywany już jako napędowy, pomija zupełnie fakt, że taki obraz zdarzeń miała tworzyć wytwarzana, poświadczająca nieprawdę dokumentacja. Szczegółowo omówione przez Sąd Okręgowy dowody świadczą zaś o czymś innym, tj. nabywaniu oleju opałowego zabarwionego na czerwono oraz odbarwianiu go, co odbywało się za wiedzą i akceptacją oskarżonego S. B.. Temu zaś służyło wystawianie poświadczających nieprawdę dokumentów, mających służyć upozorowaniu legalności pochodzenia oleju napędowego. O tym, że Sąd Okręgowy dokonał prawidłowej wykładni art. 73a § 1 k.k.s. i trafnie zastosował tę normę do ustalonego stanu faktycznego, świadczy natomiast wywód zawarty na str. 134 uzasadnienia a w szczególności trafne stwierdzenie, że zawarte w treści art. 73a § 1 k.k.s. określenie „użycie wyrobku akcyzowego” nie ogranicza się jedynie do użytkowania danego wyrobu, lecz obejmuje zastosowanie wyrobu w jakiejkolwiek formie, również sprzedanie go.

Zarzut obrazy art. 299 k.k. również jest chybiony i opiera się w głównej mierze na negowaniu dowodów świadczących o nielegalnym pochodzeniu pieniędzy wykorzystywanych przez S. B. oraz świadomym działaniu w celu ukrycia nielegalnego pochodzenia środków pozostających w obrocie w zarządzanych przez niego przedsiębiorstwach. Trafne wywody zawarte na str. 136-137 uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazują na prawidłowość ustaleń Sądu I instancji co do omówionych wyżej okoliczności. Są one kompletne, więc nie wymagają powtarzania ich w tym miejscu, zwłaszcza, że skarżący nie formułuje w tym zakresie skonkretyzowanych argumentów, poprzestając na ogólnikach. Wywody Sądu Okręgowego nie zawierają też żadnych błędów odnoszących się do wykładni prawa materialnego, w szczególności w odniesieniu do znamion podejmowania czynności zmierzających do udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia przestępnego pochodzenia pieniędzy.

Nie zasługują wreszcie na uwzględnienie zarzuty odnoszące się do rozstrzygnięcia o karze. Chybiony jest zarzut obrazy art. 53 k.k. (niesłusznie określony jako obraza prawa materialnego). Sąd Okręgowy nie pominął okoliczności mających znaczenie dla wymiaru kary, w tym także właściwości i warunków osobistych oskarżonego oraz jego zachowania po popełnieniu przestępstwa. Sama „wzorowa postawa oskarżonego w czasie trwania procesu”, jak i „nienaganna postawa w życiu osobistym” nie są okolicznościami, które powinny mieć dalej idący wpływ na wymiar kary, aniżeli przyjął to Sąd meriti. Okoliczności odnoszące się do osoby sprawcy to tylko niektóre z wyznaczników surowości kary. Nie można nadawać im znaczenia, które doprowadzałoby do orzeczenia kar nieadekwatnych do stopnia winy oraz stopnia społecznej szkodliwości przypisanych przestępstw. Dość wskazać, że przypisane oskarżonemu przestępstwa wiązały się z udziałem w praniu pieniędzy pochodzących z przestępstw w łącznej kwocie przekraczającej 10 milionów złotych, uchylaniu się od opodatkowania i narażeniu na uszczuplenie podatku akcyzowego na tożsamą kwotę a także na posługiwaniu się poświadczającymi nieprawdę dokumentami na łączną kwotę liczoną w dziesiątkach milionów złotych.

Niesłusznie skarżący zarzuca rażącą niewspółmierność orzeczonych wobec oskarżonego kar pozbawienia wolności i grzywny. Skarżący sformułował co prawda zarzuty wyłącznie w odniesieniu do wymiaru kar łącznych, jednak z uzasadnienia apelacji wynika, że kwestionowana jest także surowość kar jednostkowych. W żadnym przypadku sytuacja taka jednak nie miała miejsca. Jak już wskazano wyżej, Sąd należycie rozważył wszystkie okoliczności odnoszące się zarówno do osoby sprawcy, jak i do przypisanych mu czynów zabronionych. Uwzględniono karalność oskarżonego za przestępstwa skarbowe (aktualne dane o karalności: k. 11.510-11.511) oraz wszelkie inne okoliczności istotne z punktu widzenia wymiaru kary, nadając przy tym należyte znaczenie zarówno okolicznościom obciążającym, jak i łagodzącym (k. 154-156 uzasadnienia zaskarżonego wyroku). Rozstrzygnięcie o karach pozbawienia wolności, zarówno jednostkowych, jak i łącznej nie ma charakteru rażąco niesprawiedliwego.

Nie budzi zastrzeżeń także rozstrzygnięcie o grzywnach, zarówno co do ich wymiaru i wysokości stawek dziennych, jak i wymiaru kary łącznej. Kary te nie cechują się rażącą niewspółmiernością a wysokość stawek dziennych jest dostosowana do kryteriów, o których mowa w art. 33 § 3 k.k. i art. 23 § 3 k.k.s. Aktualna sytuacja materialna oskarżonego, zweryfikowana na etapie postępowania odwoławczego wywiadem środowiskowym (k. 11.512-11.513) nie jest taka, by wysokość stawki dziennej ustaloną w każdym przypadku na 250 zł, można uznać za nadmierną.

Z powołanych wyżej względów apelacja obrońcy S. B. nie zasługiwała na uwzględnienie.

Mając na uwadze całość powyższych rozważań, opierając się na dyspozycji art. 437 § 2 k.p.k., Sąd Apelacyjny zaskarżony wyrok zmienił w sposób opisany w pkt. 1 wyroku, w pozostałym zakresie utrzymując go w mocy. Taka treść rozstrzygnięcia świadczy o tym, że apelacje wniesione na korzyść oskarżonych (poza Z. B., przy czym w odniesieniu do niego doszło jedynie do złagodzenia rozstrzygnięcia o grzywnie i przepadku) w istocie nie zostały uwzględnione. Konsekwencją tego było rozstrzygnięcie o kosztach procesu na podstawie art. 636 § 1 i 2 k.p.k. Oskarżonych zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego jako, że ich poniesienie byłoby dla nich nadmiernie uciążliwe. Na rzecz obrońców z urzędu zasądzono natomiast zwrot kosztów obrony w postępowaniu odwoławczym w stawkach minimalnych podwyższonych o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

SSO del. Arkadiusz Cichocki SSA Gwidon Jaworski SSA Beata Basiura

II AKa 30/18

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE