Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 30 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IX Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2019 r. w Olsztynie na rozprawie

sprawy z wniosku A. C. (1), B. C. i G. S. (1)

z udziałem A. C. (2), W. T., S. S. (1), A. J., K. T. (1), B. K. (1), B. S. i A. Z.

o zniesienie współwłasności

na skutek apelacji wnioskodawców od postanowienia Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 6 września 2018 r., sygn. akt I Ns 487/17,

p o s t a n a w i a:

oddalić apelację.

Krystyna Skiepko Bożena Charukiewicz Dorota Ciejek

Sygn. akt IX Ca 1440/19

UZASADNIENIE

Wnioskodawcy B. C., A. C. (1) i G. S. (1) wnieśli o częściowe zniesienie współwłasności i współużytkowania wieczystego nieruchomości położonej w K. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Kętrzynie prowadzi księgę wieczystą (...), składającej się z będących w użytkowaniu wieczystym działek gruntu o nr (...) o powierzchni 0,0475 m ^{( 2)}, (...) o powierzchni 0,409 ha i (...) o pow. 0,3095 ha oraz stanowiących odrębny przedmiot własności budynków: mieszkalno – usługowego nr (...), położonego na działce (...) oraz mieszkalnego nr (...), położonego na działce (...) poprzez wyłączenie z nieruchomości będącej w użytkowaniu wieczystym działki nr (...) oraz współwłasności stanowiącego odrębny przedmiot własności położonego na tej działce budynku mieszkalnego nr (...) i przyznanie działki nr (...) w wieczyste użytkowanie uczestnikom postępowania oraz przyznanie na ich rzecz współwłasności położonego na tej działce budynku mieszkalnego, tj. części wspólnych tego budynku w udziałach stosownie do wielkości będących ich własnością lokali mieszkalnych bez obowiązku spłat na rzecz wnioskodawców.

W uzasadnieniu podnieśli, że wnioskodawcy i uczestnicy byli wieczystymi użytkownikami działki nr (...) opisanej w Kw (...) oraz współwłaścicielami położonych na działce i stanowiących odrębny przedmiot własności budynków mieszkalnych. Na mocy decyzji Burmistrza Miasta z 31.03.2017r. działkę tę podzielono na trzy nowe działki (...). Na działce (...) położony jest budynek mieszkalny nr (...) zajmowany wyłącznie przez uczestników, na działce (...) położony jest budynek mieszkalno – użytkowy, z którego korzystają również uczestnicy postępowania, działka nr (...) jest niezabudowana. W budynku nr (...) wyodrębniono 6 lokali mieszkalnych, natomiast w budynku (...) wyodrębniono 2 lokale: niemieszkalny stanowiący własność G. S. i mieszkalny stanowiący współwłasność B. i A. C. (1). Wnioskodawcy żądają częściowego zniesienia współwłasności ponieważ z działki nr (...) i położonego na niej budynku korzystają wyłącznie uczestnicy postępowania. Wnioskodawcy nie chcą uczestniczyć w podejmowaniu żadnych decyzji dotyczących tego budynku i działki nr (...), w tym ponosić kosztów związanych z ich modernizacją i remontami.

Uczestnicy A. J., K. T. (1) i W. T., B. W., A. C. (2), B. S. i S. S. (1) oraz A. Z. wnieśli o oddalenie wniosku.

Postanowieniem z dnia 6 września 2018r. Sąd Rejonowy w Kętrzynie oddalił wniosek i nie obciążył wnioskodawców kosztami postepowania na rzecz uczestników.

Sąd Rejonowy ustalił, że nieruchomość położona w K. przy ul. (...) opisana w księdze wieczystej (...) o powierzchni 0,3979 ha stanowi grunt oddany w użytkowanie wieczyste oraz budynki stanowiące odrębną nieruchomość. Pierwotnie składała się z jednej działki geodezyjnej oznaczonej numerem (...), zabudowanej dwoma budynkami.

Decyzją z dnia 31.03.2017r. (...).(...)Burmistrz Miasta K. na wniosek członków wspólnoty (tj. wnioskodawców i uczestników w tej sprawie) zatwierdził podział geodezyjny działki nr (...) na trzy nowe działki: (...) o powierzchni 0,0475 ha, (...) o powierzchni 0,0409 ha, nr (...) o powierzchni 0,3095 ha.

Działka nr (...) zabudowana jest budynkiem mieszkaniowym wielorodzinnym położonym przy ul (...). Działka nr (...) zabudowana jest budynkiem mieszkaniowym wielorodzinnym, położonym przy ul. (...).

Działka (...) stanowi część działki (...) pozostałą po wydzieleniu działek (...).

W obydwu budynkach na nieruchomości wyodrębnione są lokale mieszkalne stanowiące odrębny przedmiot własności. W budynku przy ul. (...) wyodrębnionych zostało 6 lokali mieszkalnych, spośród których 3 lokale mają części składowe znajdujące się w budynku ul. (...).

Lokal nr (...) opisany w(...) o powierzchni 101,1 m ² składa się z kuchni, łazienki, przedpokoju i 3 pokoi. Przynależy do niego piwnica w budynku nr (...) oraz pomieszczenie gospodarcze o powierzchni 23,4 m ², znajdujące się w budynku przy ul. (...). Stanowi własność A. C. (2). Związany jest nim udział w 1566/10000 części we współwłasności budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

Lokal nr (...) opisany w (...)o powierzchni 85,8 m ² składa się z kuchni, łazienki z wc, przedpokoju i 3 pokoi. Przynależy do niego piwnica w budynku nr (...) oraz pomieszczenie gospodarcze o powierzchni 12 m ², znajdujące się w budynku przy ul. (...). Stanowi własność K. T. (1) i W. T. na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej. Związany jest nim udział w 1329/10000 części we współwłasności budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

Lokal nr (...) opisany w (...) o powierzchni 63,6 m ² składa się z kuchni, łazienki, przedpokoju i 1 pokoju. Przynależy do niego piwnica w budynku nr (...) oraz pomieszczenie gospodarcze o powierzchni 12,3 m ², znajdujące się w budynku przy ul. (...). Stanowi własność A. J.. Związany jest nim udział w 985/10000 części we współwłasności budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

Lokal nr (...) opisany w (...) o powierzchni 87,5 m ² składa się z kuchni, łazienki z wc, przedpokoju i 3 pokoi. Przynależy do niego piwnica w budynku nr (...). Stanowi własność S. S. (1) i B. S. na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej. Związany jest nim udział w 1355/10000 części we współwłasności budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

Lokal nr (...) opisany w (...) o powierzchni 53,8 m ² składa się z kuchni, łazienki z wc, przedpokoju i 2 pokoi. Przynależy do niego piwnica w budynku nr (...). Stanowi własność A. Z.. Związany jest nim udział w 844/10000 części we współwłasności budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

Lokal nr (...) opisany w (...) o powierzchni 90,3 m ² składa się z kuchni, łazienki z wc, przedpokoju i 3 pokoi. Przynależy do niego piwnica w budynku nr (...). Stanowi własność B. W.. Związany jest nim udział w 1398/10000 części we współwłasności budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

W budynku ul. (...) wyodrębnione są 2 lokale stanowiące odrębny przedmiot własności.

Lokal niemieszkalny (użytkowy) opisany w księdze wieczystej (...) o powierzchni 25,00 m ² składa się ze świetlicy, wc i korytarza. Stanowi własność G. S. (1). Związany jest z nim udział w 387/10000 we współwłasności budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

Lokal mieszkalny nr (...) opisany w (...) o powierzchni 137,9 m ² składa się z kuchni, łazienki, przedpokoju, korytarza, 2 pokoi i strychu. Przynależy do niego piwnica oraz pomieszczenie gospodarcze o pow. 14,7 m ² znajdujące się w budynku (...) Stanowi własność A. C. (1) i B. C. na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej. Związany jest nim udział w 2136/10000 części we współwłasności budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

Jak ustalił Sąd Rejonowy budynek przy ul. (...) położony jest wzdłuż ulicy. Główne wejście do budynku znajduje się od strony ulicy na środku budynku. Ze znajdującej się tam klatki schodowej prowadzi wejście do 3 mieszkań w budynku. Dwie pozostałe klatki schodowe znajdują się od strony podwórza. Są z nich wejścia do pozostałych 3 mieszkań w budynku. Klatki nie są ze sobą połączone, ze wszystkich znajdują się wejścia do piwnic.

Budynek ul. (...) położony jest na wschód od budynku nr (...). Zwrócony jest szczytem do ul. (...). Jako pierwszy od strony ulicy znajduje się lokal wnioskodawcy G. S. (1). Wejście do tego lokalu jest po stronie wschodniej budynku. Na piętrze zlokalizowany jest lokal mieszkalny wnioskodawców A. i B. C.. Na parterze budynku zlokalizowane są wejście do mieszkania p. C. oraz pomieszczenia gospodarcze stanowiące część lokali wnioskodawców – A. i B. C., K. i W. T., A. C. (2) i A. J..

Wjazd na nieruchomość znajduje się pomiędzy budynkami nr (...) i(...)za wjazdem pomiędzy budynkami i częściowo za budynkiem nr (...) znajduje się wspólne podwórze. Zachodnia części działki aż do południowej granicy wykorzystywana jest jako ogródki przydomowe. W analogiczny sposób wykorzystywana jest cześć nieruchomości po wschodniej stronie budynku nr (...)Na części działki po zachodniej stronie budynku nr (...) przy jego zachodnim szczycie znajduje się część wykorzystywana jako parking dla mieszkańców. Przyłącze wodne z zaworem głównym znajduje się w budynku nr (...) w pierwszej klatce od podwórza od strony wschodniej. Za zaworem głównym przyłącze rozdziela się na zasilające budynek nr (...) i nr (...) opatrzone oddzielnymi licznikami. Na wschodnim szczycie budynku nr (...) znajduje się skrzynka liczników elektrycznych dla budynku nr (...) oraz części lokali budynku nr (...) , druga taka skrzynka znajduje się na zachodnim szczycie budynku nr (...). Przyłącze gazowe dla budynku nr (...) znajduje się przy klatce wejściowej od strony ul. (...). Przyłącze gazowe budynku nr (...)znajduje się na północnym szczycie budynku (...) (od strony ulicy (...)).

W ocenie Sądu Rejonowego wniosek nie mógł być uwzględniony.

Sąd I instancji zauważył, że wspólnota mieszkaniowa, której członkami są wnioskodawcy i uczestnicy, to tzw. wspólnota wielobudynkowa. Sąd wskazał, że w art. 5 ust. 2 ustawy o własności lokali przewidziana została formalna możliwość dokonania podziału takiej nieruchomości by doprowadzić do sytuacji, w której każdy budynek posadowiony jest na samodzielnej działce budowlanej.

Sąd Rejonowy podkreślił, że zniesienie współwłasności wymagałoby dokonania również podziału lokali nr (...), stanowiących odrębną własność, poprzez odłączenie od nich pomieszczeń przynależnych, tj. pomieszczeń gospodarczych znajdujących się w budynku 2d. Wskutek dokonania podziału znalazłyby się one bowiem na innej nieruchomości gruntowej. W świetle zaś art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali sytuacja taka nie jest dopuszczalna, albowiem pomieszczenia przynależne muszą się znajdować w granicach nieruchomości gruntowej, na której znajduje się budynek, w którym położony jest samodzielny lokal, stanowiący odrębną własność.

Sąd I instancji zauważył, że zarówno zniesienie współwłasności, czy też podział wspólnoty po myśli art. 5 ust. 2 ustawy o własności lokali dotyczyć może tylko nieruchomości wspólnej. Członkowie wspólnoty nie posiadają legitymacji czynnej do wystąpienia z żądaniem podziału innego lokalu, stanowiącego odrębną własność, niż swój własny. Nie mają także legitymacji biernej do wzięcia udziału w postępowaniu o zniesienie współwłasności odrębnej własności lokalu, nie stanowiącego ich własności. Wspólnota takiego uprawnienia nie posiada. Z pewnością zatem taki podział nie może nastąpić wbrew woli właściciela lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość. Natomiast uczestnicy będący właścicielami lokali nr (...) w budynku nr (...), tj. A. J., A. C. (2) i W. i K. T. (2) takiej woli nie wyrazili i wnosili o oddalenie wniosku.

Sąd Rejonowy wskazał, że stosownie do art. 22 ust. 3 pkt 6 ustawy o własności lokali podział nieruchomości wspólnej jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu. Wobec czego do podjęcia takiej czynności wymagana jest uchwała właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie prawem przewidzianej (art. 22 ust. 2 u.w.l.). uchwała taka nie została przedłożona. Stosownie do art. 24 ustawy o własności lokali, w razie braku zgody wymaganej większości właścicieli lokali zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, może żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich właścicieli. Orzeczenie sądu o jakim mowa w powołanym przepisie także nie zostało przedłożone. Wniosek w tej sprawie nie dotyczył rozstrzygnięcia o jakim mowa w powołanym przepisie. Nie zostało także wykazane, iż został złożony przez zarząd lub zarządcę wspólnoty.

W związku z powyższym Sąd Rejonowy stosownie do art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali w zw. z art. 47 §1 k.c. uznał, iż wniosek nie może być uwzględniony i na tej podstawie go oddalił.

O kosztach postępowania Sąd I instancji orzekł na podstawie art. 520§1 k.p.c.

Postanowienie powyższe w całości zaskarżyli wnioskodawcy. W apelacji zarzucili:

1.  naruszenie prawa materialnego, to jest:

1.1.  art. 5 ust. 2 i 3 ustawy o własności lokali w związku z art. 97 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że nie dają one podstaw do zniesienia współwłasności nieruchomości stanowiącej współwłasność stron;

1.2.  art. 22 ust. 3 pkt. 6 oraz art. 24 ustawy o własności lokali poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że sądowy podział nieruchomości możliwy jest tylko w przypadku powzięcia uchwały przez wspólnotę mieszkaniową, ewentualnie, gdy z wnioskiem takim wystąpi do sądu zarząd lub zarządca wspólnoty;

1.3.  art. 210 § 1 k.c. i art. 211 k.c. poprzez ich niezastosowanie w niniejszej sprawie i uznanie, że wnioskodawcy nie posiadali legitymacji czynnej do wystąpienia z wnioskiem w niniejszym postępowaniu;

2.  art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali w związku z art. 47 § 1 i 2 k.c. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że w toku postępowania o zniesienie współwłasności nieruchomości nie jest możliwe wydzielenie lokalu przynależnego i jego wyodrębnienie jako lokalu samodzielnego;

3.  naruszenie prawa procesowego, to jest art. 227 k.p.c. w związku z art. 278 § 1 k.p.c. poprzez uznanie, że zbędnym w postępowaniu było dopuszczenie dowodów z opinii biegłych z zakresu geodezji oraz z zakresu budownictwa i architektury i oddalenie wniosków o dopuszczenie dowodu z opinii tych biegłych.

Wskazując na powyższe zarzuty wnioskodawcy wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji, albowiem koniecznym pozostaje przeprowadzenie postępowania dowodowego niezbędnego dla rozstrzygnięcia wniosku. Ewentualnie wnieśli o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych z zakresu budownictwa i architektury oraz geodezji i zmianę zaskarżonego postanowienia i częściowe zniesienie współwłasności i współużytkowania w sposób wskazany przez biegłego geodetę.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest niezasadna.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Sąd I instancji prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe oraz orzekł na podstawie wszystkich zaoferowanych przez strony dowodów, dokonując trafnej ich oceny. Ocena wiarygodności i mocy dowodów została przeprowadzona w granicach przysługującej Sądowi I instancji z mocy art. 233 § 1 k.p.c. swobody osądu.

Ustalenia faktyczne w sprawie poczynione zostały na podstawie analizy dowodów, których ocena nie wykazała błędów natury faktycznej, czy logicznej, znajdując swoje odzwierciedlenie w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia. Sąd Rejonowy wskazał, jakie fakty uznał za udowodnione, na czym oparł poszczególne ustalenia. Sąd I instancji wskazał również wnioski, jakie wyprowadził z dokonanych ustaleń, opierając na nich swoje merytoryczne rozstrzygnięcie, co zostało zawarte w logicznych wywodach uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia.

Ustalenia faktyczne i ich ocenę Sąd Okręgowy przyjął za własne, zwracając uwagę, że nie ma wobec tego potrzeby procesowej przeprowadzania na nowo w uzasadnieniu tego orzeczenia oceny każdego ze zgromadzonych dowodów, a wystarczy odnieść się do tych ustaleń i ocen, które zostały zakwestionowane w apelacji (por. wyrok Sądu Najwyższego z 10 października 1998r., III CKN 650/98, OSNC 1999/3/60, wyrok Sądu Najwyższego z 4 kwietnia 2003r., III CKN 1217/00, niepublikowany i wyrok Sądu Najwyższego z 27 listopada 2003r., II UK 156/03, Lex nr 390069, wyrok Sądu Najwyższego z 27 kwietnia 2010r., II PK 312/09, LEX nr 602700 oraz wyrok Sądu Najwyższego z 9 lutego 2012r., III CSK 179/11, LEX nr 1165079).

W dalszej części należy podkreślić, że sąd drugiej instancji rozpoznający sprawę na skutek apelacji nie jest związany przedstawionymi w niej zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa materialnego, wiążą go natomiast zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 31 stycznia 2008r., III CZP 49/07, OSNC 2008/6/55), dlatego powoływanie się w zarzutach na naruszenie prawa procesowego, ma skutek procesowy tylko do wymienionych w odwołaniu konkretnych zarzutów naruszenia procedury, z wyjątkiem powodujących nieważność postępowania.

Z niekwestionowanych ustaleń Sądu Rejonowego wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ulicy (...) w K. obejmuje dwa budynki i trzy działki ((...)). Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z 24 czerwca 1994r. o własności lokali jeżeli na nieruchomości gruntowej położony jest więcej niż jeden budynek, a przynajmniej w jednym z nich wyodrębniono własność lokalu, współwłaściciele mogą dokonać podziału tej nieruchomości polegającego na wydzieleniu z dotychczasowej nieruchomości dwóch lub więcej działek budowalnych.

Jak słusznie zauważył Sąd Rejonowy zniesienie współwłasności w takiej sytuacji oznacza w istocie "podział wspólnoty" dotychczasowej i powołanie kilku wspólnot. Podkreślić należy, że do tego przepisu art. 5 ust. 2 ustawy o własności lokali, nawiązano w art. 22 ust. 3 pkt 9 tej ustawy stanowiącym, że udzielenie zgody na podział nieruchomości gruntowej zabudowanej więcej niż jednym budynkiem mieszkalnym i związane z tym zmiany udziałów w nieruchomości wspólnej oraz ustalenie wysokości udziałów w nowo powstałych, odrębnych nieruchomościach wspólnych, jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu, a więc na podział nieruchomości wspólnej wymagana jest zgoda wspólnoty w formie uchwały. W tym jednak przypadku dodatkowo wymagana jest także zgoda na ustalenie wysokości nowych udziałów, jeżeli zważyć na treść art. 3 ust. 5 ustawy.

Realizacja zgody wspólnoty wyrażonej w formie uchwały wymaga dokonania podziału geodezyjnego, a następnie wyodrębnienia nowych nieruchomości wspólnych obejmujących wskazane nieruchomości gruntowe zabudowane budynkami mieszkalnymi, w których znajduje się określona liczba lokali, z czego wyodrębniono określone lokale oraz ustala się nowe udziały w tych nieruchomościach wspólnych, dla których muszą być założone nowe księgi wieczyste.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o własności lokali przy dokonywaniu podziału stosuje się przepisy o gospodarce nieruchomościami. Skarżący wywodzą z tego, że zgodnie z art. 97 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który odsyła do art. 199 k.c. oraz stwierdza, że nie dotyczy to podziału o którym orzeka sąd, to ich zdaniem Sąd w niniejszej sprawie mógł dokonać częściowego zniesienia współwłasności. Sąd Okręgowy nie podziela tego stanowiska. Odesłanie do ustawy o gospodarce nieruchomościami nie oznacza wyłączenie przepisów ustawy o własności lokali. W pierwszej kolejności stosuje się właśnie te przepisy, a odesłanie do ustawy o gospodarce nieruchomościami dotyczy technicznego sposobu podziału nieruchomości celem zniesienia jej współwłasności (mając na przykład na uwadze dostęp do drogi publicznej, ewentualne służebności, samodzielność lokali), ale podział ten nadal odbywa się według obowiązujących przepisów ustawy o własności lokali. Dlatego w niniejszej sprawie bezwzględnie ma zastosowanie art. 22 ust. 3 pkt. 9 ustawy o własności lokali. Ustawodawca ustanawiając obowiązek uzyskania zgody właścicieli lokali w formie uchwały na czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu uznał, że tego rodzaju ingerencja w substancję nieruchomości lokalowej może naruszać interesy wszystkich właścicieli lokali członków wspólnoty. Dlatego w celu ochrony prawa własności, szeroko rozumianego, przewidział w tych wypadkach konieczność uzyskania zgody właścicieli w formie uchwały. Ustawodawca przewidział także, iż w razie takiej odmowy właściciel domagający się podziału może żądać rozstrzygnięcia sporu przez sąd. Konieczność dochowania wymogu podjęcia uchwały o wyrażenie w uchwale przez właścicieli lokali zgody na dokonanie omawianych zmian jest bezwzględnie obowiązująca.

W niniejszej sprawie Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ulicy (...) nie podjęła uchwały o podziale nieruchomości wspólnej. Dlatego słusznie Sąd Rejonowy przyjął brak legitymacji wnioskodawców do skutecznego domagania się zniesienia współwłasności i współużytkowania wieczystego w zakresie wskazanym we wniosku.

Niezależnie od powyższego należy także wskazać na pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 24 listopada 2010r. (II CSK 267/10), że zmiana udziałów w nieruchomości wspólnej (a z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie) tylko formalnie mieści się w uregulowaniu z art. 22 ust. 3 pkt 9 ustawy o własności lokali, jednak ze względu na skutki wywierające wpływ na sferę praw i obowiązków właścicieli lokali, nie może być traktowana jako możliwa do dokonania na podstawie uchwały podjętej przez większość właścicieli. W czynności prawnej prowadzącej do zmiany wysokości udziałów muszą przeto wziąć udział wszyscy właściciele lokali.

W tych warunkach trafnie Sąd Rejonowy oddalił wnioski dowodowe o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych wobec braku legitymacji czynnej wnioskodawców i z tych samych powodów Sąd Okręgowy oddalił te wnioski ponowione w apelacji, jako nie mające wpływu na treść rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł, jak w postanowieniu.

Dorota Ciejek Bożena Charukiewicz Krystyna Skiepko